Ψέματα στον εαυτό μου...

[elis]

θα στο παω αλλιωσ συνηθωσ πωσ χαρακτηριζεισ τουσ ανθρωπουσ καλουσ κακουσ ολοι ειναι μαλακεσ ολοι κακοι τι απο ολα;

[elis]

Originally posted by Demetr


δλδ πώς να υπάρχουν διαφορετικά πράγματα μέσα σου?? π.χ. να αγαπάς το Θεό και ταυτόχρονα να τον μισείς??

την ιδια στιγμη δεν γινεται αλλα μπορεισ καλλιστα την μια μερα να τον αγαπασ επειδη σου ετυχε κατι καλο και την αλλη μερα να τον μισεισ επειδη σου ετυχε κατι στραβο δεν γενικευουμε απο ενα γεγονοσ

[Demetr]

Originally posted by pad
θα στο παω αλλιωσ συνηθωσ πωσ χαρακτηριζεισ τουσ ανθρωπουσ καλουσ κακουσ ολοι ειναι μαλακεσ ολοι κακοι τι απο ολα;

Τώρα άγγιξες ευαίσθητο σημείο...:)
Χωρίζω τους ανθρώπους(μόνο τους άντρες) σε καλούς και κακούς με βάση μία \"αρνητική\" ενέργεια που θεωρώ οτι βλέπω στα μάτια τους! Δηλαδή μόνο από την όψη...
Και με βάση αυτό το κριτήριο το 99% τους θεωρώ κακούς...
Ο γιατρός λέει οτι τους βλέπω κακούς επειδή τους \"ραντίζω\" με τα δικά μου κακά ....
Τεσπα πάω για ύπνο καλό βράδυ

[elis]

καληνυχτα απλα κανε ενα προφιλ του καλου του κακου γραψτα και μετα θα κανουμε μιξη μαζι

[velout]

Γεια σου Demetr!Διαβασα το post σου και νομίζω οτι ο θεραπευτης εχει δικιο.Οταν λεει οτι \"ραντιζεις\" τους ανθρωπους με κακο ενοει οτι προβαλλεις πανω στους αλλους το αγχος σου και το θυμο σου και αυτο μετατρεπεται σε φοβο για τους αλλους οτι ειναι κακοι και θα σου κανουν κακο.Νομιζω οτι η διασπαση που λες ειναι αυτο το πραγμα οτι αναλογα τι μας βγαζει ο αλλος τη δεδομενη στιγμη προβαλλουμε πανω του τον καλο εαυτο μας ή αντιστοιχα τον κακο.Αυτοι οι δυο εαυτοι ειναι splitt off δηλαδη αποκομμενοι μεταξυ τους και δεν συναντιουνται ποτε.Ετσι ή ο αλλος θα ειναι καλός ή κακος.ποτέ και τα δύο.Νομιζω οτι αυτο ειναι και το κλειδι στη θεραπεια σου.Να ενσωματώσεις τα καλα και τα κακα στοιχεια σε εναν εαυτο.Αυτο για να γινει θα πρεπει να αποδεχτεις ψυχικα οτι εισαι και καλος και κακος και οτι καποιος δεν χωριζεται σε καλο ή κακο αλλα εχει και απο τα δυο στοιχεια.Τελος θα συμφωνησω με το φιλο OBORO οτι τα ψυχαναγκαστικα(ειναι το βασικο μου προβλημα και σε καταλαβαινω) ειναι ενας τροπος να οριοθετησεις τα καλα και τα κακα στοιχεια του εαυτου σου ωστε να μην ερθουν το ενα κοντα στο αλλο και να χεις τον ελεγχο πανω τους.Στην ουσια φοβασαι οτι αμα δεν εχεις τον ελεγχο δε θα καταφερεις να αντεξεις το βαρος του διαχωρισμου σε καλα και κακα και οτι θα καταρρευσεις.Ετσι σαν αμυνα καταφευγεις σε ψυχαναγκασμους.Προσωπικα εχω πανω κατω τα ιδια προβληματα με σενα και τα ξερω απο πρωτο χερι.Κανω ψυχαναλυση και ο αναλυτης μου λεει αυτο που λεει και σε σενα.

[γιώτα2]

Μπορεί να \"ραντίζει\" κάποιος τους ανθρώπους με το κακό όταν του λένε αλήθειες, όταν του έχουν αποδείξει ότι δεν τον κοροϊδεύουν και τον έχουν στηρίξει ενανειλλημένα;θέλω να πω ότι αυτά που δεν μπορεί κάποιος ή δεν θέλει να καταλάβει ή που τον κάνουν να νιώθει αμήχανος τον γεμίζουν με φόβο και αντί να \"εκμεταλευτεί\" το γεγονός ότι έχει έναν άνθρωπο δικό του με όλη της σημασία της λέξης, να φέρεται λες και έχει έναν αντίπαλο;

[Demetr]

Γειά velout! Αυτά ακριβώς μου λέει κι εμένα ο γιατρός! Το θέμα είναι οτι δεν καταλαβαίνω ακριβώς πώς θα γίνει αυτή η \"ανάμιξη\" των καλών και των κακών σε πρακτικό επίπεδο....Κάποιους λόγους θα εξυπηρετεί αυτός ο διαχωρισμός(ίσως φόβος) και δεν νιώθω οτι μπορώ να τα αλλάξω με τη δύναμη της σκέψης...

Γιώτα αυτό το \"ράντισμα\" που κάνω εγώ μου βγαίνει εντελώς αυτοματοποιημένο... Δεν βασίζεται καθόλου σε αιτίες και λογική ή τουλάχιστον στη λογική τη κοινή...

[PETRAN]

Originally posted by Demetr
Γειά velout! Αυτά ακριβώς μου λέει κι εμένα ο γιατρός! Το θέμα είναι οτι δεν καταλαβαίνω ακριβώς πώς θα γίνει αυτή η \"ανάμιξη\" των καλών και των κακών σε πρακτικό επίπεδο....Κάποιους λόγους θα εξυπηρετεί αυτός ο διαχωρισμός(ίσως φόβος) και δεν νιώθω οτι μπορώ να τα αλλάξω με τη δύναμη της σκέψης...

Γιώτα αυτό το \"ράντισμα\" που κάνω εγώ μου βγαίνει εντελώς αυτοματοποιημένο... Δεν βασίζεται καθόλου σε αιτίες και λογική ή τουλάχιστον στη λογική τη κοινή...

Όντως αυτά τα \"ραντίσματα\" μπορεί να έχουν αναπτυχθεί ασυνείδητα, μηχανιστικά οπότε και να έχουν \"αυτοματοποιηθεί\" και γίνει \"συνήθειες\" που μπορεί να μην τις καταλαβαίνει κάποιος όταν και πότε τις κάνει. Δεν είναι τυχαίο που πολλοί μεγάλοι φιλόσοφοι μιλούσαν για \"γνώθι σαυτόν\". Αυτό προυποθέτει ότι το \"στανταρ\" είναι ότι οι άνθρωποι δεν \"γνωρίζουν\" τους εαυτούς τους (πολύ!). Πράγμα που σημαίνει ότι το πιο μεγάλο μέρος της συμπεριφοράς τους γίνεται ασυνείδητα/αυτόματα (η ψυχοδυναμική θεωρία το ονομάζει \"ασυνείδητο\" η \"υποσυνείδητο\", η γνωσιακή θεωρία \"αυτόματα\" η \"άδειλα\" γνωστικά-θυμικά γεγονότα). Ο μόνος τρόπος για να τον γνωρίσεις είναι να τον κοιτάξεις όπως τους άλλους, \"απ έξω\" δηλαδή, σαν ένας δηλαδή εξωτερικός παρατηρητής ΄(κάτι που κάνουν έτσι και αλλιώς όλοι οι άνθρωποι όταν διαμορφώνουν άποψη για τον εαυτό τους-τον κοιτάνε \"απ έξω\", τον θυμούνται πως αντιδρούσε σε διάφορες περιστάσεις κλπ. Απλά συνήθως δεν το κάνουν τόσο συχνά και όχι με τόσο αντικειμενικό τρόπο-αφού το κάνουν μόνοι τους).



Σύμφωνα με την σύγχρονη επιστημονική ψυχολογία τα \"ασυνείδητα\" αυτά γεγονότα ήταν κάποτε \"συνειδητά\" γεγονότα μόνο που μέσα από την \"συνεχή χρήση\" \"εγκαταστήθηκαν\" και γίναν \"αυτόματα\" όπως ακριβώς μαθαίνει κάποιος το ποδήλατο. Μπορεί κάποιος να καταλάβει την προσωπικότητα σαν ένα τέτοιο σύνολο \"παγιωμένων αντιδράσεων προς γεγονότα\" κατα την παιδική και εφηβική ηλικία (που συνεχίζεται και μετά, αλλά με πιο αργούς ρυθμούς). Π.χ. κάποιος μπορεί να είναι \"εξωστρεφής\" επειδή συνήθισε από μικρός να ευχαριστιέται πιο πολύ όταν εξωτερίκευε την συμπεριφορά του, π.χ. όταν κάνοντας \"σκετσάκια\" τραβούσε την προσοχή των γονιών του όπου με την σειρά τους-με τα γέλια τους κλπ.- εμμέσως τον \"επιβράβευαν\". Άλλος που δεν μπορούσε να τραβήξει την προσοχή των γονιών η των φίλων του ίσως να συνήθιζε να \"αυτο-εποβραβεύεται\" κυρίως μόνο μέσα από τις δικές του φαντασιώσεις , οπότε και έγινε πιο \"εσωστρεφής\" (και όλα αυτά σε συνδιασμό με μια κάπως γενετική προδιάθεση κλπ.).



Ένα μεγάλο μέρος της ψυχοπαθολογίας σε αυτά τα πλαίσια μπορεί να κατανοηθεί όταν διάφορες τέτοιες \"αντιδράσεις\" που είναι δυσλειτουργικές \"παγιώνονται\" δημιουργώντας περισσότερες δυσλειτουργικές αντιδράσεις και \"κλείδώνοντας\" το άτομο σε φαύλους κύκλους.



Π.χ. ένας πατέρας μπορεί να ήταν πολύ αυστηρός και επιρρεπής με την καθαριότητα κάνοντας το άτομο να \"συνιθήσει\" να \"αγχώνεται\" με το παραμικρό σε θέματα \"μόλυνσης/βρωμιάς\" και να επιτελεί \"συμπεριφορές καθαριότητας\" δημιουργώντας του ταυτόχρονα σκέψεις \"μεγάλης υπευθυνότητας\" η/και \"ενοχής\" για αυτόν τον τομέα και εμφάνισης ενώ τρόπου συμπεριφοράς που χαρακτηρίζεται από \" απόπειρες αυστηρού ελέγχου του περιβάλλοντος\". Όλα αυτά με την σειρά τους τελικά, επειδή είναι δυσλειτουργικές συμπεριφορές μπορούν να οδηγήσουν σε περισσότερο άγχος (αφού το άτομο καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να ελέγξει τα πάντα, να είναι τόσο υπέύθυνος κλπ.) αλλά αντί αν αλλάξει τον τρόπο σκέψης τελικά αυξάνει τις δυσλειτουργκές συμπεριφορές (π.χ. πλύσιμο χεριών-αφού αυτή η \"αντίδραση\" αμέσως ενεργοποιείται αυτόματα λόγω συνήθειας) μέχρι που φτάνουν σε...τρομακτικά/\'άσχημα δυλειτουργικά επίπεδα (π.χ. πλύσιμο χεριών 5 ώρες την ημέρα μέσα από τις καταναγκαστικές επαναλήψεις της συνήθειας του πλυσίματος).


Η ψυχοθεραπεία λοιπόν έρχεται όπου μέσα από την πιο αντικειμενική, εξωτερική, υποστηρικτική και α-προκατάληπτη (όσο γίνεται) υποστήριξη από ένα θεραπευτή. Το άτομο \"μαθαίνει\" σε συνεργασία με τον θεραπευτή ποιες συμπεριφορές/αντιδράσεις του είναι δυσλειτουργικές και προσπαθεί να τις επαν-ερμηνεύσει, συνήθως με το να αποδεχθεί το \"χειρότερο\" σενάριο, να δει \"παρελθοντικά γεγονότα η καταστάσεις\" από \"μια άλλη σκοπιά\" που δεν είχε δει πριν κλπ.


Οπότε, θεραπευτικά, μια ψυχοδυναμική η καθαρά γνωσιακή συζήτηση μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στο να αλλάξουν οι αντιλήψεις και οι απόψεις, το άτομο δεχθεί και εναλλακτικούς τρόπους ερμηνείας, αποδεχθεί και το \"καταστροφικό\" σενάριο, \"δει\" παρελθοντίκά γεγονότα σε διαφορετικό φως κλπ. Όμως πιστεύω ότι χρειάζεται ταυτόχρονα και μια πιο \"συμπεριφορική\" θεραπεία όπου θα πρέπει το μυαλό του ατόμου μέσα από συνεχή επανάληψη (με την βοήθεια και την καθοδήγηση του θεραπευτή) πάλι να \"σπάσει\" την σύνδεση άγχους-τελετής που έχει γίνει συνήθεια μέσα από τον καιρό (και είναι πλέον ανεξάρτητη από τους μηχανισμούς που οδήγησαν σε αυτή).



Οπότε θα πρέπει το άτομο αυτόματα να \"βιώσει\" στο \"πετσί\" του αυτό το πράγμα, πιθανώς εκθέτοντας τον/την σταδιακά σε αυτό που πυροδοτεί την τελετή, π.χ. να βρωμίσει τα χέρια του-στην αρχή λίγο και μετά περισσότερο- και να μην τον αφήνει σταδιακά να τα πλένει, η να τον κάνει να φανταστεί να γεμίζει βρωμιά αλλά να μην κάνει την τελετή κλπ. Δηλαδή παράλληλα με το ποιο καθαρά \"ψυχολογικό\" κομμάτι θέλει και ένα πιο \"πρακτικό/βιωματικό\" (\"συμπεριφορικό\") για να επέλθει μεγάλη βελτίωση. :)



Ok, \"δεν ξέρω γιατί\" (:P!) αλλά αυτά που λίγα που είπες (κλασικά λολ) \"πυροδότησαν\" αυτή την λίγο...εκτενή ανάλυση λολ

[Demetr]

thnks Petran, ενδιαφέρουσα ανάλυση!

Εγώ κάνω δυναμική ψυχοθεραπεία και θεωρώ οτι με έχει βοηθήσει πολύ να ξεφοβηθώ κάποια πράγματα και να δεχτώ κάποιες πλευρές του εαυτού μου. Μιλάμε κυρίως για τις σκέψεις και τα συναισθήματα και όχι τόσο για τις εμμονές εφόσον ο γιατρός θεωρεί οτι οι εμμονές είναι απλώς το αποτέλεσμα...
Η γνωσιακή εστιάζει κυρίως στις εμμονές??

[PETRAN]

Originally posted by Demetr
thnks Petran, ενδιαφέρουσα ανάλυση!

Εγώ κάνω δυναμική ψυχοθεραπεία και θεωρώ οτι με έχει βοηθήσει πολύ να ξεφοβηθώ κάποια πράγματα και να δεχτώ κάποιες πλευρές του εαυτού μου. Μιλάμε κυρίως για τις σκέψεις και τα συναισθήματα και όχι τόσο για τις εμμονές εφόσον ο γιατρός θεωρεί οτι οι εμμονές είναι απλώς το αποτέλεσμα...
Η γνωσιακή εστιάζει κυρίως στις εμμονές??

Όχι (εν μέρη)! Στο γνωσιακό κομμάτι εστιάζει στις \"(αυτόματες-ασυνείδητες) σκέψεις\" που κάνεις (και που μπορεί να είναι δυσλειτουργικές), καθώς και τις πεποιθήσεις και τις στάσεις πίσω από τις σκέψεις (τα \"σχήματα\" όπως τα λέει η γνωσιακή-δηλαδή τις βασικές ψυχολογικές δομές που έχουν αποκτηθεί σε νεότερες ηλικίες). Συνήθως μέσα από τον διάλογο \"επανερμηνεύεις\" και \"αναδομείς\" αυτές τις ψυχικές δομές που μπορεί να οδηγούν στους ιδεοψυχαναγκασμούς. Γι αυτό και έγραψα αυτή την ανάλυση, γιατί σε πολλές περιπτώσεις η σύγχρονη \"βραχεία ψυχοδυναμική\" και η \"γνωσιακή θεραπεία\" έχουν πολλά κοινά.

Το \"συμπεριφορικό\" κομμάτι της Γνωσιακής-Συμπεριφορικής Θεραπείας (μπορεί να την ξέρουν όλοι σαν \"γνωσιακή\" σκέτο η \"συμπεριφορική\" αλλά λέγεται \"γνωσιακή-συμπεριφορική\" γιατί στην πραγματικότητα είναι \"ανάμιξη\" 2 διαφορετικών ψυχοθεραπευτικών σχολών που τελικά \"deep down\" έχουν κάποια κοινά και το σημαντικότερο- έχουν καλύτερα αποτελέσματα όταν γίνονται μαζί!) εστιάζει στο πρακτικό κομμάτι-δηλαδή στις εμμονές τις ίδιες και τις \"τελετές\" που ακολουθούν. Και νομίζω ότι αυτό είναι που κάνει την ουσιαστική διαφορά. Συνήθως το γνωσιακό κομμάτι μαζί με το συμπεριφορικό έχουν καλύτερα αποτελέσματα από το καθένα μόνο του. Μια καθαρή \"talk therapy\" (όπως η καθαρά γνωσιακή και η ψυχοδυναμική) μπορεί να φέρει σημαντικά αποτελέσματα γιατί \"αναδομούνται\" κάποιες δυλειτουργικές ψυχολογικές δομές (που απορρέουν οι ιδεοψυχαναγκασμοί) αλλά ίσως να μην τις εξαλείψουν εντελώς γιατί από την στιγμή που οι ψυχαναγκασμοί-καταναγκασμοί αυξάνονται σε συχνότητα και γίνονται χρόνιοι, δεν έχουν πλέον απόλυτη σχέση με τις ψυχολογικές δομές από πίσω η με τα παρελθοντικά γεγονότα που πιθανών να οδήγησαν σε αυτούς, γιατί πλέον έχουν γίνει και αυτοί μια \"ασυνείδητη-αυτόματη συνήθεια\".

Έχουν \"αυτοματοποιηθεί\" και ίσως είναι δύσκολο με την σκέψη και μόνο και με το πως βλέπεις τα πράγματα να αλλάξουν εντελώς. Θέλει να χτυπήσεις πιστεύω και τους ίδιους (μαζί με τις ψυχικές δομές από πίσω τους) με το να εκτεθείς στον ίδιο τον κίνδυνο (π.χ. με το να σου \"βρωμίζει\" τα χέρια ο θεραπευτής), ώστε να το κατανοήσεις (και να μην το \"φοβάσαι\" πλέον) σε ένα πιο \"άμεσο\", βιωματικό επίπεδο (και όχι μόνο στην σκέψη/αντίληψη/ερμηνεία των συναισθημάτων μέσα από την συζήτηση κλπ. που βέβαια μπορεί να βοηθήσει και αυτό σημαντικά από μόνο του!)

[Demetr]

Από τη μία σκέφτομαι οτι ίσως καλά τα λές (δηλαδή οτι οι ιδεοψυχαναγκασμοί ίσως να μην σχετίζονται και εξ\' ολοκλήρου με τα συναισθήματα) αλλά από την άλλη μου βγαίνει μία πεποίθηση οτι η γνωσιακή ψυχοθεραπεία είναι \"επιφανειακή\" και οτι η ψυχοδυναμική στοχεύει στη καρδιά του προβλήματος...
Μου βγαίνει μία αντίδραση για τη γνωσιακή...Βέβαια λές και τη ξέρω ή την έχω δοκιμάσει?? Δεν ξέρω γιατί...
Και για τα φάρμακα μου βγαίνει μία αντίδραση...
Τώρα που το σκέφτομαι όμως, παλιότερα (πρίν αρχίσω ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία) που είχα διαβάσει περί γνωσιακής και ψυχοδυναμικής είχα αντίθετα \"πιστεύω\". Δηλαδή οτι η γνωσιακή είναι αποτελεσματική ενώ η ψυχανάλυση δεν είναι...

[PETRAN]

Originally posted by Demetr
Από τη μία σκέφτομαι οτι ίσως καλά τα λές (δηλαδή οτι οι ιδεοψυχαναγκασμοί ίσως να μην σχετίζονται και εξ\' ολοκλήρου με τα συναισθήματα) αλλά από την άλλη μου βγαίνει μία πεποίθηση οτι η γνωσιακή ψυχοθεραπεία είναι \"επιφανειακή\" και οτι η ψυχοδυναμική στοχεύει στη καρδιά του προβλήματος...
Μου βγαίνει μία αντίδραση για τη γνωσιακή...Βέβαια λές και τη ξέρω ή την έχω δοκιμάσει?? Δεν ξέρω γιατί...
Και για τα φάρμακα μου βγαίνει μία αντίδραση...
Τώρα που το σκέφτομαι όμως, παλιότερα (πρίν αρχίσω ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία) που είχα διαβάσει περί γνωσιακής και ψυχοδυναμικής είχα αντίθετα \"πιστεύω\". Δηλαδή οτι η γνωσιακή είναι αποτελεσματική ενώ η ψυχανάλυση δεν είναι...

Καλά τώρα δεν πιστεύω ότι η μια είναι πιο \"βαθιά\" (αλήθεια τι σημαίνει αυτό? Ποτέ δεν το κατάλαβα το \"βάθος\".) οπότε και πιο ουσιαστική. Και οι δύο έχουν να κάνουν με το πως ερμηνεύουν και αισθάνονται οι άνθρωποι τα πράγματα, την πραγματικότητα τους και τους εαυτούς τους και για το πως να φέρουν τις απαραίτητες αλλαγές. Δεν νομίζω να έχει να κάνει με την θεωρία τους από πίσω αλλά με το πως του αρέσει του καθενώς να κάνει αυτές τις αλλαγές. Η Γ-ΣΘ είναι πιο \"πρακτική\" και \"δομημένη\" η ψυχοδυναμική είναι κάπως πιο \"free\". Ότι του αρέσει του καθενώς! Αλλά δεν μπορώ να δω πως η ψυχοδυναμική είναι πιο \"βαθιά\" η πιο \"συναισθηματική\" από την γνωσιακή, αυτό είναι κάπως μύθος. Και στην γνωσιακή για ανθρώπινες εμπειρίες μιλάει ο άνθρωπος για το τι τον στεναχωρεί/προβληματίζει, τι νιώθει και πιστεύει για διάφορες καταστάσεις, για αυτόν και για τον κόσμο. Μπορεί να είναι πάρα πολύ συναισθηματική ,άνετα ξεσπάει κανείς σε κλάμα σε μια συνεδρία πίστεψε με! :P Ακόμη και το πιο πρακτικό \"συμπεριφορικό\" κομμάτι το θεωρώ πολύ πιο άμεσο και συναισθηματικό (ίσως και πιο πολύ από το να μιλάς απλά για τις καταστάσεις). Πόσο πιο άμεσο και συναισθηματικό μπορεί να γίνέι κάτι από το να αντιμετωπίσει κάποιος τους μεγαλύτερους φόβους του? Όπως το αν έχει αγοραφοβία να βγει στον κόσμο και να νικήσει τον φόβο του η αν έχει κατάθλιψη και είναι τρομερά εσωστρεφής να βάλει στόχο να μιλήσει σε ένα πλήθος? Δεν νομίζω πιο συναισθηματικό και έντονο από αυτό...


Αυτά είναι μάλλον κλασικοί μύθοι. Απλά δεν είναι απαραίτητο να αρέσει σε όλους αυτός ο τρόπος. Αλλος μπορεί να θέλει να μιλάει \"πιο ελεύθερα\" για παρελθοντικές του καταστάσεις και γεγονότα με μια πιο \"χαλαρή εποπτεία/καθοδήγηση\" από τον θεραπευτή, άλλος θέλει κάτι πιο δομημένο και συστηματικό (που για κάποιους δεν τους αρέσει και νιώθουν να καταπιέζονται/δεν τους κάνει). Ότι όφελος κερδίζει κάποιος είναι από τις ίδιες αλλαγές στις προβληματικές ψυχικές δομές που απλά κάθε τεχνική το κάνει με τον δικό της τρόπο. ;)


Φυσικά παίζει ρόλο και ο θεραπευτής ;)

[velout]

Originally posted by PETRAN

Originally posted by Demetr
Από τη μία σκέφτομαι οτι ίσως καλά τα λές (δηλαδή οτι οι ιδεοψυχαναγκασμοί ίσως να μην σχετίζονται και εξ\' ολοκλήρου με τα συναισθήματα) αλλά από την άλλη μου βγαίνει μία πεποίθηση οτι η γνωσιακή ψυχοθεραπεία είναι \"επιφανειακή\" και οτι η ψυχοδυναμική στοχεύει στη καρδιά του προβλήματος...
Μου βγαίνει μία αντίδραση για τη γνωσιακή...Βέβαια λές και τη ξέρω ή την έχω δοκιμάσει?? Δεν ξέρω γιατί...
Και για τα φάρμακα μου βγαίνει μία αντίδραση...
Τώρα που το σκέφτομαι όμως, παλιότερα (πρίν αρχίσω ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία) που είχα διαβάσει περί γνωσιακής και ψυχοδυναμικής είχα αντίθετα \"πιστεύω\". Δηλαδή οτι η γνωσιακή είναι αποτελεσματική ενώ η ψυχανάλυση δεν είναι...

Καλά τώρα δεν πιστεύω ότι η μια είναι πιο \"βαθιά\" (αλήθεια τι σημαίνει αυτό? Ποτέ δεν το κατάλαβα το \"βάθος\".) οπότε και πιο ουσιαστική. Και οι δύο έχουν να κάνουν με το πως ερμηνεύουν και αισθάνονται οι άνθρωποι τα πράγματα, την πραγματικότητα τους και τους εαυτούς τους και για το πως να φέρουν τις απαραίτητες αλλαγές. Δεν νομίζω να έχει να κάνει με την θεωρία τους από πίσω αλλά με το πως του αρέσει του καθενώς να κάνει αυτές τις αλλαγές. Η Γ-ΣΘ είναι πιο \"πρακτική\" και \"δομημένη\" η ψυχοδυναμική είναι κάπως πιο \"free\". Ότι του αρέσει του καθενώς! Αλλά δεν μπορώ να δω πως η ψυχοδυναμική είναι πιο \"βαθιά\" η πιο \"συναισθηματική\" από την γνωσιακή, αυτό είναι κάπως μύθος. Και στην γνωσιακή για ανθρώπινες εμπειρίες μιλάει ο άνθρωπος για το τι τον στεναχωρεί/προβληματίζει, τι νιώθει και πιστεύει για διάφορες καταστάσεις, για αυτόν και για τον κόσμο. Μπορεί να είναι πάρα πολύ συναισθηματική ,άνετα ξεσπάει κανείς σε κλάμα σε μια συνεδρία πίστεψε με! :P Ακόμη και το πιο πρακτικό \"συμπεριφορικό\" κομμάτι το θεωρώ πολύ πιο άμεσο και συναισθηματικό (ίσως και πιο πολύ από το να μιλάς απλά για τις καταστάσεις). Πόσο πιο άμεσο και συναισθηματικό μπορεί να γίνέι κάτι από το να αντιμετωπίσει κάποιος τους μεγαλύτερους φόβους του? Όπως το αν έχει αγοραφοβία να βγει στον κόσμο και να νικήσει τον φόβο του η αν έχει κατάθλιψη και είναι τρομερά εσωστρεφής να βάλει στόχο να μιλήσει σε ένα πλήθος? Δεν νομίζω πιο συναισθηματικό και έντονο από αυτό...


Αυτά είναι μάλλον κλασικοί μύθοι. Απλά δεν είναι απαραίτητο να αρέσει σε όλους αυτός ο τρόπος. Αλλος μπορεί να θέλει να μιλάει \"πιο ελεύθερα\" για παρελθοντικές του καταστάσεις και γεγονότα με μια πιο \"χαλαρή εποπτεία/καθοδήγηση\" από τον θεραπευτή, άλλος θέλει κάτι πιο δομημένο και συστηματικό (που για κάποιους δεν τους αρέσει και νιώθουν να καταπιέζονται/δεν τους κάνει). Ότι όφελος κερδίζει κάποιος είναι από τις ίδιες αλλαγές στις προβληματικές ψυχικές δομές που απλά κάθε τεχνική το κάνει με τον δικό της τρόπο. ;)


Φυσικά παίζει ρόλο και ο θεραπευτής ;)

Το πρόβλημα του dimitri και οσων εχουν ψυχαναγκαστικα συμπτωματα δεν ειναι τα ιδια τα συμπτωματα αλλα η παθολογια που κρυβεται πισω απο αυτα.Στην ουσια τα ψυχαναγκαστικα βοηθανε το ιδιο το ατομο να μην καταρρευσει και να χει απασχολημενο το μυαλο του.Η συμπεριφορικη ψυχοθεραπεια ισως βοηθαει ατομα πιο πολυ νευρωτικα που χουν δομημενη προσωπικοτητα και εγω.Οταν ομως πισω απ τα ψυχαναγκαστικα κρυβονται ψυχικα ελλειματα και ανολοκληρωτες προσωπικοτητες τα ψυχαναγκαστικα συντηρουν μια κατασταση σταθερη.Απο τα βιβλια που χω διαβασει και την ιδια την ψυχαναλυση που κανω εχω καταλαβει οτι το βασικο προβλημα δεν ειναι τα ιδια τα ψυχαναγκαστικα αλλα η ψυχοπαθολογια (παρανοειδεις φοβοι και αγχη,στοματικες καθηλωσεις,πρωκτικα ζητηματα).Στην ουσια αυτα θα πρεπει να λυθουν ή να μετριαστουν και δευτερογενως οι ψυχαναγκασμοι.Υπάρχουν ατομα με μεταιχμιακη,προψυχωτικη οργανωση που χρησιμοποιυν τετοιες αμυνες ψυχαναγκαστικες καλυπτοντας ασυνειδητα το ιδιο το προβλημα.Ο dimitris ξερει οτι το κλειδι της θεραπειας ειναι να δουλεψει αυτους τους παρανοειδεις φοβους οτι οι ανθρωποι ειναι κακοι και θα του κανουνκακο.Αυτο δνε γινεται γνωστικα αντιθετα ετσι επιδεινωνεται το προβλημα και οι ψυχαναγκασμοι.Νομιζω αυτο γινεται πιο πολυ βιωματικα μεσα απ την ιδια τη θεραπεια και τη σχεση με το θεραπευτη.

[katerinaki]

Φυσικά παίζει ρόλο και ο θεραπευτής ;) [/quote]Το πρόβλημα του dimitri και οσων εχουν ψυχαναγκαστικα συμπτωματα δεν ειναι τα ιδια τα συμπτωματα αλλα η παθολογια που κρυβεται πισω απο αυτα.Στην ουσια τα ψυχαναγκαστικα βοηθανε το ιδιο το ατομο να μην καταρρευσει και να χει απασχολημενο το μυαλο του.Η συμπεριφορικη ψυχοθεραπεια ισως βοηθαει ατομα πιο πολυ νευρωτικα που χουν δομημενη προσωπικοτητα και εγω.Οταν ομως πισω απ τα ψυχαναγκαστικα κρυβονται ψυχικα ελλειματα και ανολοκληρωτες προσωπικοτητες τα ψυχαναγκαστικα συντηρουν μια κατασταση σταθερη.Απο τα βιβλια που χω διαβασει και την ιδια την ψυχαναλυση που κανω εχω καταλαβει οτι το βασικο προβλημα δεν ειναι τα ιδια τα ψυχαναγκαστικα αλλα η ψυχοπαθολογια (παρανοειδεις φοβοι και αγχη,στοματικες καθηλωσεις,πρωκτικα ζητηματα).Στην ουσια αυτα θα πρεπει να λυθουν ή να μετριαστουν και δευτερογενως οι ψυχαναγκασμοι.Υπάρχουν ατομα με μεταιχμιακη,προψυχωτικη οργανωση που χρησιμοποιυν τετοιες αμυνες ψυχαναγκαστικες καλυπτοντας ασυνειδητα το ιδιο το προβλημα.Ο dimitris ξερει οτι το κλειδι της θεραπειας ειναι να δουλεψει αυτους τους παρανοειδεις φοβους οτι οι ανθρωποι ειναι κακοι και θα του κανουνκακο.Αυτο δνε γινεται γνωστικα αντιθετα ετσι επιδεινωνεται το προβλημα και οι ψυχαναγκασμοι.Νομιζω αυτο γινεται πιο πολυ βιωματικα μεσα απ την ιδια τη θεραπεια και τη σχεση με το θεραπευτη. [/quote]

Οταν πισω απο τα ψυχαναγκαστικα που για μενα ειναι ιδεοληψιες κ αυτη τη περιοδο τις αντιμετωπιζω επαναλαμβανοντας το αντιθετο απο αυτο που μου επιβαλει η ιδεοληψια πολλες φορες μηρυκαζοντας το ιδιο τροπαρι λες και ξορκιζω τις ασχημες σκεψεις κ τους παρανοειδεις φοβους πολλες ωρες την ημερα κ φαινεται σαν παραμιλημα κινδυνευω απο ψυχωτικη καταρευση?
Πετραν τι ειναι η προψυχωτικη οργανωση προσωπικοτητας?
Αφου οι ιδεοψυχαναγκασμοι ανηκουν στις νευρωσεις!
Καπου διαβασα οτι η ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη προσωπικοτητας μπορει να εχει κ ψυχωτικα στοιχεια. ισχυει?κ τι γινεται τοτε?εγω εκανα ψυχοδυναμικη ψυχοθεραπεια κ συστημικη αλλα δεν βελτιωθηκα !
ΠΕΤΡΑΝ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ?
Please tell me!Gιατι νομιζω οτι καπου εκει ειμαι οπως τα λεει -ψυχικα ελλειματα κ ανοκληρωτη προσωπικοτητα λογω χρησης ουσιων απο την εφηβεια μεχρι την ενηληκιωση! κ καθηλωση στο πρωκτικο σταδιο (επιμονη απο την μανα μου σε σταθερες ωρες να μαθω να πηγαινω στη τουαλετα οταν ημουν ακομη πολυ μικρη!)Δεν μου βγαινουν καθαρα ψυχαναγκαστικα οπως πλυσιμο χεριων κλπ αλλα ολο κ διαφορετικα ,καθρεπτης ,κ παρλα για να ακυρωσω τις ασχημες σκεψεις!Τι ειμαι επιτελους ιδεοψυχαναγκαστικη η ψυχωτικη?Παντως κ εγω εχω αυτα τα συμπτωματα που αναφερει ο δημητρης-ψεμματα στον εαυτο μου για να καλυψω τις αδυναμιες μου κυριως της εμφανισης μου!Σορρυ που μπηκα σποντα αλλα ηταν πολυ ενδιαφερουσα για μενα η τοποθετηση velout-πετραν

[PETRAN]

Originally posted by katerinaki
Φυσικά παίζει ρόλο και ο θεραπευτής ;)

Το πρόβλημα του dimitri και οσων εχουν ψυχαναγκαστικα συμπτωματα δεν ειναι τα ιδια τα συμπτωματα αλλα η παθολογια που κρυβεται πισω απο αυτα.Στην ουσια τα ψυχαναγκαστικα βοηθανε το ιδιο το ατομο να μην καταρρευσει και να χει απασχολημενο το μυαλο του.Η συμπεριφορικη ψυχοθεραπεια ισως βοηθαει ατομα πιο πολυ νευρωτικα που χουν δομημενη προσωπικοτητα και εγω.Οταν ομως πισω απ τα ψυχαναγκαστικα κρυβονται ψυχικα ελλειματα και ανολοκληρωτες προσωπικοτητες τα ψυχαναγκαστικα συντηρουν μια κατασταση σταθερη.Απο τα βιβλια που χω διαβασει και την ιδια την ψυχαναλυση που κανω εχω καταλαβει οτι το βασικο προβλημα δεν ειναι τα ιδια τα ψυχαναγκαστικα αλλα η ψυχοπαθολογια (παρανοειδεις φοβοι και αγχη,στοματικες καθηλωσεις,πρωκτικα ζητηματα).Στην ουσια αυτα θα πρεπει να λυθουν ή να μετριαστουν και δευτερογενως οι ψυχαναγκασμοι.Υπάρχουν ατομα με μεταιχμιακη,προψυχωτικη οργανωση που χρησιμοποιυν τετοιες αμυνες ψυχαναγκαστικες καλυπτοντας ασυνειδητα το ιδιο το προβλημα.Ο dimitris ξερει οτι το κλειδι της θεραπειας ειναι να δουλεψει αυτους τους παρανοειδεις φοβους οτι οι ανθρωποι ειναι κακοι και θα του κανουνκακο.Αυτο δνε γινεται γνωστικα αντιθετα ετσι επιδεινωνεται το προβλημα και οι ψυχαναγκασμοι.Νομιζω αυτο γινεται πιο πολυ βιωματικα μεσα απ την ιδια τη θεραπεια και τη σχεση με το θεραπευτη. [/quote]

Οταν πισω απο τα ψυχαναγκαστικα που για μενα ειναι ιδεοληψιες κ αυτη τη περιοδο τις αντιμετωπιζω επαναλαμβανοντας το αντιθετο απο αυτο που μου επιβαλει η ιδεοληψια πολλες φορες μηρυκαζοντας το ιδιο τροπαρι λες και ξορκιζω τις ασχημες σκεψεις κ τους παρανοειδεις φοβους πολλες ωρες την ημερα κ φαινεται σαν παραμιλημα κινδυνευω απο ψυχωτικη καταρευση?
Πετραν τι ειναι η προψυχωτικη οργανωση προσωπικοτητας?
Αφου οι ιδεοψυχαναγκασμοι ανηκουν στις νευρωσεις!
Καπου διαβασα οτι η ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη προσωπικοτητας μπορει να εχει κ ψυχωτικα στοιχεια. ισχυει?κ τι γινεται τοτε?εγω εκανα ψυχοδυναμικη ψυχοθεραπεια κ συστημικη αλλα δεν βελτιωθηκα !
ΠΕΤΡΑΝ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ?
Please tell me!Gιατι νομιζω οτι καπου εκει ειμαι οπως τα λεει -ψυχικα ελλειματα κ ανοκληρωτη προσωπικοτητα λογω χρησης ουσιων απο την εφηβεια μεχρι την ενηληκιωση! κ καθηλωση στο πρωκτικο σταδιο (επιμονη απο την μανα μου σε σταθερες ωρες να μαθω να πηγαινω στη τουαλετα οταν ημουν ακομη πολυ μικρη!)Δεν μου βγαινουν καθαρα ψυχαναγκαστικα οπως πλυσιμο χεριων κλπ αλλα ολο κ διαφορετικα ,καθρεπτης ,κ παρλα για να ακυρωσω τις ασχημες σκεψεις!Τι ειμαι επιτελους ιδεοψυχαναγκαστικη η ψυχωτικη?Παντως κ εγω εχω αυτα τα συμπτωματα που αναφερει ο δημητρης-ψεμματα στον εαυτο μου για να καλυψω τις αδυναμιες μου κυριως της εμφανισης μου!Σορρυ που μπηκα σποντα αλλα ηταν πολυ ενδιαφερουσα για μενα η τοποθετηση velout-πετραν [/quote]




Δεν ξέρω αν έχεις πρόβλημα με ψύχωση κατερινάκι, από αυτά που περιγράφεις νομίζω ότι είσαι μια κλασική περίπτωση που έχει ψυχαναγκασμούς-καταναγκασμούς αλλά μπορεί να είναι και ψύχωση, αυτό μίλα το με τον γιατρό σου (αυτό το γράφω τώτα για να μην \"κοκκινίσει\" πάλι λολ).Μην φοβάσαι πάντως, αν έχεις μόνο ιδεοψυχαναγκσμούς δεν θα πάθεις ψύχωση, άσχετα με το πόσο συχνά επαναλαμβάνονται οι σκέψεις. Η ψύχωση και η προσωπικότητα που σχετίζεται με την ψύχωση έχει να κάνει με πεποιθήσεις όπως \"συνωμοτούν όλοι εναντίον μου\", \"με κάποιο τρόπο οι άλλοι με ελέγχουν\" κλπ. Υπάρχει καμια φορά περίπτωση, όταν οι ψυχαναγκασμοί να είναι για την εξωτερική εμφάνιση (ένα είδος που λέγεται \"δυσμορφοβία\" αλλά ας μην κολλάμε σε ταμπέλες), το άτομο να εμφανίσει κάτι-σαν-ελαφριά-πολύ-ψύχωση όπου πιστεύει ότι όλοι κοιτάνε το μειωνέκτημα του κλπ. Εσύ από ότι κατάλαβα έχεις γενικά άσχημες σκέψεις που ΄προσπαθείς να τις αποβάλεις κάνοντας \"τελετές\" η πιο πολύ είναι για την εξωτερική σου εμφάνιση? (επειδή αναφέρεις τον καθρέφτη). Βέβαια, η περίπτωση σου ίσως να είναι και λίγο πιο περίπλωκη λόγω της χρήσης ουσιών (αν δεν κάνω λάθος?). Μερικές φορές η χρόνια χρήση (κυρίως \"ψυχεδελικών\") μπορεί να κάνει ψύχωση οπότε δεν ξέρω! Αυτά καλύτερα με ένα ψυχίατρο!


Το πρόβλημα σου ίσως έχει να κάνει με κάποιες παρελθοντικές καταστάσεις. Νομίζω ότι η τοποθέτηση του velout είναι καθαρά \"παραδοσιακής ψυχοδυναμικής θεωρίας\" με προσκόλληση \"στα πρωκτικά στάδια\" κλπ. αλλά δεν είναι απαραίτητο να μιλάμε την σκληροπυρηνική φρουδική διάλεκτο και να τα παίρνουμε αυτά στην κυριολεξία. (προφανώς είναι λιγάκι υπερβολή να πούμε ότι έχεις τις εμμονές επειδή η μαμά σου σε είχε από κοντά στο θέμα της τουαλέτας...)Η εξήγηση με την μητέρα σου είναι ίσως ότι γενικά σε είχε από \"πιο κοντά\", ήταν ίσως \"πολύ επιρρεπής\" σε κάποια πράγματα και γι αυτό, ίσως να σε έκανε και σένα να αντιδράς υπερβολικά σε κάποια πράγματα, να νιώθεις ίσως παραπάνω υπεύθυνη για κάποια πράγματα, και \"ότι έτσι πρέπει να γίνει αυτό και εκείνο\" και, ίσως σε συνδιασμό με κάποιες καταστάσεις που είχαν να κάνουν με την εξωτερική σου εμφάνιση, (αν τελικά οι ψυχαναγκασμοί σου έχουν να κάνουν με αυτό) να σου βγήκε έτσι.


\"Βιωματική θεραπεία\" δεν γνωρίζω να υπάρχει, αλλά νομίζω ότι όλες οι ψυχο-θεραπείες είναι βιωματικές. Είπες ότι έχει κάνεις ψυχοδυναμική και συστηματική αλλά δεν βοήθησαν, ίσως να δοκιμάσεις μια γνωσιακή τώρα? (η απλά να κάνεις ότι σου αρέσει αλλά με ένα άλλο θεραπευτή?) Στην γνωσιακή θα μιλήσεις και για τους φόβους σου πίσω από τους ιδεοψυχαναγκασμούς (Δεν επικεντρώνονται μόνο στα ίδια τα συμπτώματα φυσικά αλλά και στην ψυχολογία που κρύβεται πίσω από τα συμπτώματα)θα καταγράφεις τι σκέψεις και συναισθήματα σου περνάνε κάθε φορά από το μυαλό όταν σου έρχεται να κάνεις την \"τελετή\", καθώς και για τα βαθύτερα \"πιστεύω\" σου πίσω πίσω από αυτές τις σκέψεις.



Π.χ. αν νομίζεις \"ότι αν κάποιος με πει άσχημη θα καταστραφώ\" η \"ότι αν αποτύχω σε μια σχέση είμαι αποτυχημένη\" είναι προβληματικές σκέψεις και θα προσπαθήσεις-μαζί με τον ψυχολόγο-να τις αλλάξεις προς κάτι πιο ευέλικτο. Σε πιο προχωρημένες συνεδρίες θα πηγαίνεις \"όλο και πιο βαθιά\", σε βαθύτερες ψυχικές δομές και στοιχεία της προσωπικότητας σου όπως \"πρέπει να είμαστε πάντα τέλειοι αλλιώς δεν θα αρέσουμε σε κανέναν\" και σε παρελθοντικές καταστάσεις που ίσως δημιούργησαν αυτές τις ψυχικές δομές \"η μητέρα μου πάντα μου έλεγε ότι πρέπει να είμαι περιποιημένη\" η \"όταν δεν ήμουν περιποιημένη η ελένη πάντα με κορόιδευε στο σχολείο\", γεγονότα που ίσως οδήγησαν σε πιο \"προβληματικές γενικεύσεις\" που δημιουργούν το πρόβλημα. Σταδιακά, θα προσπαθήσεις μαζί με τον ψυχολόγο να αλλάξεις αυτού του είδους την πιο \"αυστηρή/σκληρή\" ψυχολογία για χάρη κάτι ποιου θετικού/ευέλικτου.



Παράλληλα ο ψυχολόγος ίσως σε \"εκθέσει\" στον κίνδυνο π.χ. που πυροδοτεί τους ψυχαναγκασμούς σου π.χ. αν είναι για την εξωτερική εμφάνιση και για τον κόσμο μπορεί να σε βάλει να σκεφτείς να σου λένε ότι είσαι άσχημη και να σε αποτρέψει να κοιταχτείς στον καθρέφτη κλπ. Πολλές φορές το άτομο αντιδράει υπερβολικά στους ίδιους τους ιδεοψυχαναγαγκασμούς π.χ. \"αν δεν κοιταχτώ στον καθρέφτη κάτι τρομερό θα συμβεί\" και με τον ψυχολόγο θα προσπαθήσετε να εξερευνήσετε μαζί \"αυτό το χ τρομερό\" που θα συμβεί αν π.χ. \"δεν\" κοιταχτείς στον καθρέφτη \"τι μπορεί να γίνει\". Κλειδί είναι να αποδεχθείς αυτό το \"χ τρομερό\" που \"μπορεί να συμβεί\". Ακόμα και μόνο το γεγονός ότι ίσως να σκέφτεσαι και να φοβάσαι για την ίδια την κατάσταση αυτή π.χ. \"Έχω μια τρομερή ψυχική ασθένεια που ίσως είναι παράνοια\" να αυξάνει το άγχος και να σε εγκλωβίζει σε φαύλους κύκλους. Είναι καλό, να πας και στις γενικότερες στάσεις σου που μπορεί να ενισχύουν το πρόβλημα όσο και στο πρόβλημα το ίδιο. Τώρα εγώ έφερα παράδειγμα για την εξωτερική σου εμφάνιση έτσι! Δεν ξέρω αν όντως έχει να κάνει με αυτό η αν είναι πιο γενικοί αλλά συνήθως υπάρχουν \"πιο στανταρ μοτίβα\" πίσω από τους ψυχαναγκαμούς. Ότι θέλεις ρώτα!