Εγκλωβισμένος

[archon]

Καλησπέρα,
Δυο λόγια για μένα: από μικρός επιδίωκα τις δύσκολες δοκιμασίες είτε στον αθλητισμό είτε σαν χόμπυ είτε στο σχολείο. Και αυτό γιατί μου άρεσε το άγχος και η αδρεναλίνη μέχρι όμως του σημείου που σε κάνει πιο παραγωγικό. Αν και ήθελα πολύ να ακολουθήσω τον πρωταθλητισμό τελικά για λόγους επιβίωσης με κέρδισε η άλλη μου αγάπη, η πληροφορική με την οποία ασχολούμαι από τα 10 μου. Μετά από έτη πετυχημένης αλλά ασυμβίβαστης καριέρας αποφάσισα να κάνω την δικιά μου δουλειά. Όταν λέω ασυμβίβαστης εννοώ ότι πάντα ενεργούσα σύμφωνα με το τι είναι σωστό στο επάγγελμά μου για τον άλλο και όχι με τις παράλογες απαιτήσεις που είχαν κάποιοι οι οποίες με έκαναν και να ιδιωτεύσω.
Σήμερα είμαι πλέον έγγαμος και εδώ και ένα χρόνο έχω και έναν υπέροχο γιο. Ενώ οι αποδοχές μου μέχρι να ιδιωτεύσω ήταν παραπάνω από καλές, από εκείνο το σημείο και έπειτα ήταν και είναι σχεδόν μηδαμινές. Η γυναίκα μου από την ημέρα της εγκυμοσύνης δεν δουλεύει πλέον μαζί μου λόγω του παιδιού, μιας και δεν υπάρχει η δυνατότητα βοήθειας από κάπου.
Έχω τεράστιο επαγγελματικό / οικονομικό πρόβλημα το οποίο δυστυχώς το αντιμετωπίζω μόνος μου. Ο συνεργάτης μου στην δουλειά είναι «πέρα βρέχει», η γυναίκα μου από τον καιρό που σταμάτησε να δουλεύει αδυνατεί να κατανοήσει το πρόβλημά μας (μιας και έχει δοθεί εξ’ ολοκλήρου στην ανατροφή του παιδιού μας).
Τραβάω λοιπόν τον Γολγοθά της ανασφάλειας μόνος μου χωρίς να υπάρχει τουλάχιστον η κατανόηση ή η ψυχολογική στήριξη από κάπου. (μόνο αυτό ζητάω)
Πρέπει να ξεπερνάω τα προβλήματα της υπάρχουσας δουλειάς μόνος μου, να σχεδιάζω την ψυχοφθόρα συντήρησή της μέχρι να πάρουμε την απόφαση να την πουλήσουμε και να σχεδιάζω, ερευνώ το μετά που και εκεί προς το παρόν βρίσκω τοίχο. Η υπάρχουσα δουλειά με απασχολεί σε 12ωρη με 14ωρη βάση και όπως μπορεί να καταλάβει κανείς οι ώρες μου με την οικογένειά μου δεν είναι τόσες όσες επιθυμώ. Επίσης ο σχεδιασμός έρευνα για την μελλοντική δουλειά που δεν ξέρω τι θα είναι, αναγκαστικά συμβαίνει από τις 24:00 μέχρι όσο πάει με αποτέλεσμα να έχω ελάχιστες ώρες ύπνου. (δεν ξέρω πόσο θα αντέξω ακόμα…ας είναι καλά η υπερένταση).
Το μεγάλο μου πρόβλημα λοιπόν είναι η έλλειψη κατανόησης του προβλήματος από τη γυναίκα μου και τον συνεργάτη μου όπως φυσικά και η ανασφάλεια για το μετά.
Δεν θέλω να γίνω πλούσιος….θέλω απλά να μπορώ να προσφέρω τα απαραίτητα στην οικογένειά μου όπως και να έχω μία δικιά μου εργασία με πιο ανθρώπινο ωράριο έτσι ώστε να τους αφιερώνω περισσότερες ώρες. Τα τελευταία 16 χρόνια δουλεύω σε αυτούς τους ρυθμούς 7 ημέρες την εβδομάδα….τώρα όμως που έχω οικογένεια θέλω να προσφέρω τα απαραίτητα ζώντας όμως σαν πατέρας μέσα σε οικογένεια και όχι να τους βλέπω 1 ώρα πριν πέσουν για ύπνο.
Από τώρα αισθάνομαι καλλίτερα και μόνο που σας έγραψα.

Υ.Γ. πάσχω από νεύρωση στομάχου η οποία σε κρίσεις στεναχώριας και άγχους μου προκαλεί φριχτό πόνο στο στέρνο και μου ανεβάζει και πυρετό. Την ελέγχω όμως όσο μπορώ και δεν έχω συχνά κρούσματα πλέον.

[zoupou]

Και γω νομιζα πως ειχα προβληματα,,,..
Λεμε τωρα....
Ο καθένας ξερειι καλυτερα.! Αλήθεια μήπως θα μπορούσες να διασαφηνίσεις λίγο παραπάνω εκείνο σχετικά με το \" ασυμβίβαστο\" γιατί δεν το καταλαβα παρόλα αυτά...
Καλή τύχη,
σε κόβω να τα καταφέρνεις για μια ακόμα φορα. Συζητα το με την γυναικα σου. Όσο για τον συνεργάτη συζήτα το και ετοιμάσου να το πάρεις απόφαση ( ίσως) ότι πρέπει να χωρίζετε....
Υποθέσεις κάνω..
Καλή τύχη.Να τρως Καλά. Και να κοιμάσαι αρκετά. Μην παιζειςμ \'αυτα!

[Nwish]

Ορισμενα απο αυτα που λες τα καταλαβαινω αρκετα, ειχα και εγω καποτε μια επιχειρηση που δεν πηγενε και τοσο καλα για πολλους και διαφορους λογους, ενας απο αυτους ηταν οι συνεταιροι, επισεις και εγω πολλες φορες τα βγαζω περα με την κουραση λογω της υπερεντασης και φυσικα εχω νιωσει πως ειναι να μην σε καταλαβενει ο απεναντι σου και σαν να μην φτανει αυτο, να σου πηγενει κοντρα και να υποβαθμιζει τους λογους για τους οποιους δεν μπορεις να ανταπεξελθεις σε καποιες καταστασεις.

Την λυση θαρρω (αν την ψαξεις) δεν θα την βρεις εδω μεσα...παρα μονο αν κοιταξεις μεσα σου, πιστευω μια νοητη συμπαρασταση και εναν καλο λογο για το προβλημα σου θα τον εχεις απο ολλους οσους διαβασουν το post σου και θελησουν να απαντησουν!

Να εισαι καλα και καλη τυχη με με οτι νεο εχεις στα σκαρια!

[archon]

zoupou σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρων και για την πίστη που μου δείχνεις.
Λέγοντας ασυμβίβαστος εννοώ το εξής: στην δουλειά μου υπάρχουν δύο ειδών αντιμετωπίσεις. 1.Όταν σου ζητούν μηχανογραφική λύση να ερευνάς την κατάσταση μέσα από συνεντεύξεις ή ακόμα και με την εισροή σου στην γραμμή παραγωγής (ανάλυση) μέχρι να βρεις την ρίζα του προβλήματος και να δώσεις την λύση ή 2. Να τους αφήσεις να σου ζητάνε πράγματα τα οποία νομίζουν ότι είναι η λύση (ενώ εσύ από την πρώτη στιγμή ξέρεις ότι δεν είναι) και να εργάζεσαι πάνω σε projects τα οποία ξέρεις από την αρχή ότι δεν θα δουλέψουν που όμως επειδή δεν θέλουν να παραδεχτούν την βλακεία τους σε κρατάνε απασχολημένο με μεταβολές και καλά μέχρι να καταλήξεις μετά από καιρό στην λύση που τελικά εσύ είχες προτείνει πριν από μήνες. Εγώ λοιπόν ανήκω στην πρώτη περίπτωση......αν ήταν να κατασκευάζω επί μήνες projects που από την αρχή ήξερα ότι δεν θα δουλέψουν μόνο και μόνο για να τα αρπάζω θα είχα λαλήσει. Σε αυτό το κομμάτι λοιπόν δεν συμβιβάστηκα ποτέ μου και ούτε θα συμβιβαστώ. Προτιμώ να αλλάξω δουλειά, που και εκεί όμως έτσι θα αντιμετωπίζω τα πράγματα.

[archon]

Nwish ευχαριστώ για το post. Φυσικά και θα ψάξω να βρω την λύση.....και θα την βρώ. Η κατανόηση που βρίσκω από εσάς είναι για μένα λαβή για να πιαστώ από κάπου και να σκεφτώ λογικά και ήρεμα και μάλιστα χωρίς δυσάρεστες παρενέργιες για την υγεία μου. Ευχαριστώ και για τις ευχές σου.

[kotoula]

καλησπέρα,
από τη στιγμή που παραθέτεις την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι με πολύ συγκροτημένο τρόπο, πιστεύω η διέξοδος έρχεται ακριβώς μέσα από τα γραφόμενά σου.
Το γεγονός ότι δεν βρίσκεις κατανόηση, μήπως οφείλεται στο ότι είσαι άνθρωπος της άμιλλας, του πρωταθλητισμού, και τελικά δεν δείχνεις στη σύντροφό σου ότι την έχεις ανάγκη σε αυτό το επίπεδο;
Από αυτά τα λίγα που διάβασα, φαντάζομαι ότι είσαι σε θέση να της εκθέσεις τους προβληματισμούς σου, χωρίς να υπερβάλλεις ή να της δώσεις λάθος εντυπώσεις.
Οι ανησυχίες που έχεις είναι εύλογες-φυσιολογικότατες θα έλεγα, αλλά αν μείνουν και άλλο μέσα σου, ίσως δημιουργήσουν κενό επικοινωνίας στη σχέση σου.
Πιστεύω ότι όπως είπες, τώρα που τα έγραψες αυτά, νιώθεις καλύτερα. Μερικές φορές ίσως χρειάζεται να αποτυπώνουμε στο χαρτί αυτούς τους εσωτερικούς μας διαλόγους.
Εγώ κρατώ ημερολόγιο, χεχεεχεχ!
Παρότι προσωπικά είμαι παρατηρήτρια του φόρουμ και έχω γράψει μόνο άλλο ένα ποστ, τόσο εγώ αλλά και όλα τα παιδιά εδώ νομίζω ότι θα είναι στη διάθεσή σου για ό,τι μπορεί να χρειαστείς.
Καλή συνέχεια και καλή δύναμη,
φιλικά
Μαρία

[zoupou]

Σχετικα με την υποθεση \" ασυμβιβαστος\"
Ευχαριστώ για την απάντηση, αν και την φανταζόμουνα. Το ίδιο που παίζει σε πολλά άλλα επαγγελματα. \"Στην υγειά του κορό\"ιδου\". Σε ρώτησα γιατί κατά βάση είμαι μάλλον ένα πολύ αγαθό παιδί που δυσκολεύεται αφάνταστα να μπει στην νοοτροπία τουτ \"επαγγελματία\" και πιθανότατα η ψυχολογική μου υγεία επιβαρύνεται σκαιότατα από αυτό . Για να μην μιλήσουμε για την οικονομική.
Τεσπα!...
Το καλό με σένα είναι ότι είσαι αρκετά συγκροτημένος και όχι τόσο \"συννεφοπερπατών\" , με προηγούμενη εμπειρία σε επαγγελματικούς χώρους και θα βρεις το δρόμο σου.
Ελπίζω να έχεις και κάναδυο καλούς φίλους!! Αν ναι μην φοβάσαι τιποτα.
Απαραίτητα κάνε μια ζεστή και τίμια συζήτηση με τη γυναίκα σου και πάρε μερικές γενναίες αποφάσεις για τον συνέταιρό σου.
Αυτά!

ΥΓ. Αν ψάχνεις για καινουργιο συνέταιρο κάποια στιγμή στείλε u2u!

[archon]

Originally posted by kotoula
Το γεγονός ότι δεν βρίσκεις κατανόηση, μήπως οφείλεται στο ότι είσαι άνθρωπος της άμιλλας, του πρωταθλητισμού, και τελικά δεν δείχνεις στη σύντροφό σου ότι την έχεις ανάγκη σε αυτό το επίπεδο;
Από αυτά τα λίγα που διάβασα, φαντάζομαι ότι είσαι σε θέση να της εκθέσεις τους προβληματισμούς σου, χωρίς να υπερβάλλεις ή να της δώσεις λάθος εντυπώσεις.

Μάλλον έχεις δίκιο, γιατί γενικά από μικρός για να πω σε κάποιον ότι έχω πρόβλημα έπρεπε να με πνίγει σε τέτοιο βαθμό που να μην αντέχω άλλο. Και φυσικά όταν το έλεγα δεν ήταν \"έκθεση του προβλήματός μου\" αλλά ξέσπασμα μεγάλης έντασης και φυσικά μου φταίγαν όλοι. Γενικώς από μικρή ηλικία ήθελα να τα βγάζω πέρα μόνος μου και να μην φορτώνω στους άλλους και τα δικά μου προβλήματα. Δεν νομίζω ότι έχω αλλάξει και πολύ. Σπάνια όμως δεν βρίσκω λύσεις.....βέβαια τα τελευταία χρόνια δεν έχω κοντά (χιλιομετρικά) και τους φίλους μου.... αλλά και να τους είχα μάλλον θα με είχαν φτύσει μιας και δεν έχω χρόνο ούτε για την οικογένειά μου....
Αν και δεν έχω κάνει καμία απολύτως πρόοδο στα προβλήματά μου, με κάνατε να νιώσω αυτό που μου έλλειπε....Κατανόηση.....και αν και δεν είναι όλα στο χέρι μου πιστεύω ότι θα μπορέσω να αντιμετωπίσω καλύτερα και την κατάσταση αλλά και τους γύρω μου.....ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

[berg]

Ξέρεις archon στη ζωή μας υπάρχουν φορές που πρέπει να συμβιβαζόμαστε. Ο λόγος του συμβιβασμού κάποιες από αυτές είναι η ανάγκη της επιβίωσης. Τι θέλω να πω: Στον ιδιωτικό τομέα το ωράριο πολλές φορές είναι πέρα του ωκτάωρου χωρίς τις ανάλογες αποδοχές. Αυτό σε λίγους αρέσει για να μην πω ότι μάλλον δεν αρέσει σε κανέναν μας. Όμως όταν πρέπει να ζήσεις τότε αναγκαστικά συμβιβάζεσαι μέχρι να βρεθεί κάτι καλύτερο. Διάβασα το post σου. Από όσο κατάλαβα πριν κάνεις μία όχι δική σου δουλειά αλλά μία δουλειά με συνέταιρο εργαζόσουν σε κάποια άλλη επιχείρηση όπου είχες καλές απολαβές. Μπορείς να δεις αν υπάρχει κάποια επιχείρηση που να μπορείς να προσληφθείς εκεί. Στην επιχείρηση που άνοιξες είχες συνέταιρο. Και καλά να πήγαινε η δουλειά ο συνεταιρισμός είναι κάτι που αρκετές φορές - από προσωπική εμπειρία το αναφέρω – σε φθείρει ψυχολογικά. Έχω δει επιχειρήσεις που οικονομικά διαρκώς βρισκόταν σε ανοδική πορεία να διαλύονται επειδή οι συνέταιροι δε μπορούσαν να συνεννοηθούν από ένα σημείο και μετά. Το αντικείμενό σου η πληροφορική δηλαδή είναι ένα επάγγελμα στο οποίο αν έχεις γνώσεις έχεις μέλλον. Από όσο κατάλαβα για να έχεις στην προηγούμενη δουλειά καλές αποδοχές αυτό σημαίνει ότι ήξερες τι έκανες. Αυτό σκέψου το. Είναι πολύ θετικό. Έξω στην αγορά σήμερα οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν σακατέψει τις μικρομεσαίες. Δεν ξέρω στον κλάδο της πληροφορικής πως είναι ο ανταγωνισμός. Μόνος σου δεν είσαι. Έχει χρόνια που εργάζεσαι. Όλα αυτά τα χρόνια έχεις αποκομίσει μεγάλη εμπειρία για το πώς πρέπει να κινείσαι αλλά και για το πώς κινούνται οι άλλοι. Έχεις λοιπόν εμπειρία. Έχεις μία γυναίκα που μπορεί εσύ να έχεις απομακρυνθεί γιατί έχεις το άγχος για το μέλλον σου το επαγγελματικό αλλά και λόγω ωραρίου. Για τον άλλον συνέταιρο τι να πω; Οι αναίσθητοι άνθρωποι στις μέρες μας δε σπανίζουν. Ούτε οι τομαριστές. Τον εαυτό του κοιτάει. Και εσύ θα κοιτάξεις το δικό σου και την οικογένειά σου. Εμπειρία έχεις, από μικρός είσαι «ψημένος» στην εργασία το μόνο που χρειάζεται για εμένα είναι υπομονή και όσο μπορείς να βγάζεις το άγχος. Το στομάχι και το στέρνο που αναφέρεις πολλές φορές δείχνουν ότι είμαστε πολύ αγχωμένοι.
berg