ΟΙΚΟΓ.ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ!!ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ

[aeolus74]

Originally posted by Υφάκι

Originally posted by aeolus74
Για την μητέρα σου είσαι ένα υπαρξιακό δεκανίκι. Γι αυτό και το δικό σου καλό, πάντα θα το βλέπει μέσα απο το πρίσμα του δικού της καλού.

Δε θα μπορούσε κανείς να το εκφράσει καλύτερα.

Αν θες κι ένα δικό μου παράδειγμα, εγώ ακούω τα άπειρα μέσα στην οικογένεια και ξέρω ότι αυτό γίνεται για να αισθανθούν καλύτερα με την κατάστασή τους. Η λύση όμως στα προβλήματά μας είναι να τα παλεύουμε όσο καλύτερα γίνεται, κι αυτό ΔΕΝ περιλαμβάνει το να κάνουμε τους δικούς μας το ίδιο δυστυχισμένους με εμάς. Οπότε για μένα η φράση \"μέσα από το πρίσμα του δικού της καλού\" σημαίνει ότι ναι μεν δεν ενεργεί με μίσος απέναντί σου, αλλά δεν το λες και αγάπη, έτσι; Αγάπη στις ανάγκες της ναι, αλλά όχι στις δικές σου ανάγκες και τη δική σου εξέλιξη. Μην ξεχνάς ότι είναι γονιός, κι αν αυτά τα δυο πράγματα (ανάγκες και εξέλιξη) δεν τα προασπίζει ο γονιός, τότε ποιός; Και οκ, αφού αντιμετωπίζει προβλήματα δεν μπορούμε να της ζητήσουμε να ασχοληθεί με τις δικές σου ανάγκες, αλλά αυτό είναι πολύ διαφορετικό από το να σου δημιουργεί ανάγκες από το πουθενά. Φρόντισε και λίγο τον εαυτό σου πριν σε απομακρύνει τόσο ώστε να φτάσεις από \"την αγαπώ\" να λες \"σκασίλα μου\". Η αδελφή σου έκανε την καλύτερη δουλειά που έφυγε, χωρίς να σημαίνει ότι ενδιαφέρεται λιγότερο. Απλά δε δέχτηκε να γίνει φορέας ξένου προβλήματος. Οι μικρότερες αντοχές της από σένα, της εξασφάλισαν ότι θα βασανιστεί λιγότερο.

Έτσι ακριβώς!
Έχουμε μάθει να βάζουμε όλα τα συναισθήματα σε ένα τσουβάλι, και αφού το ανακατέψουμε καλά, αυτό το ομοιογενές μείγμα που προκύπτει το ονομάζουμε αγάπη. Ποτέ μου δεν κατάλαβα πως είναι δυνατόν να με αγαπά κάποια που μου προκαλεί πόνο και οργή απλά και μόνο επειδή όλα αυτά γίνονται στο όνομα της αγάπης.
Χρέος των γονιών είναι να ελαφρύνουν τις πλάτες των παιδιών τους και όχι να προσθέτουν σε αυτές και το δικό τους βάρος. Με τόσα κιλά επάνω του κάποιος …πώς να μην κουραστεί?

[alexandros3]

Originally posted by ekimi
ΕΧΩ ΤΑΣΕΙΣ ΦΥΓΕΙΣ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΑΠΩ.ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΒΛΕΠΩ ΛΥΠΗΜΕΝΗ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΜΕ.

Εντάξει. Είναι και η μαμημένη οικονομική κρίση και δεν βοηθάει στην αυτονομία, που ούτως ή άλλως καρκινοβατεί στη χώρα αυτή (με αρκετά καλά μαζί με τα άσχημα).

Λογικό όμως είναι όταν ζεις σε ένα σπίτι να επωμίζεσαι και τα άγχη εκείνου που ζει μαζί σου (και κατά πάσα πιθανότητα πληρώνει κι όλας)