Κοινωνική Φοβία - Αντιμετώπιση

[elis]

φιλε επετρεψε μου να κανω το συνηγορο του διαβολου και να σου πω οτι βελτιωθηκεσ επειδη βρηκεσ κοπελα ειναι μεσα στο σκεπτικο του κοινωνιοφοβικου αυτο χρειαζεται την αποδοχη κι οταν την βρισκει το αγχοσ φευγει και αποκτα κουραγιο να κανει οσα δεν εκανε ειμαι μεγαλυτεροσ απο σενα και πλεον το χω μαθει οταν εχω κοπελα το αγχοσ φευγει δε ξερω τι γινεται ειναι κατι σαν φυσικο αντικαταθλιπτικο συνεχισε να το παλευεισ ακομα και τωρα που νομιζεισ οτι εισαι καλα γιατι ενα κλικ εισαι απο την προηγουμενη φαση που δεν ηταν και πολυ καλη εχουμε κατι στο σκεπτικο μασ κα9ι δραματοποιουμε τα πραγματα ενω οι αλλοι δεν το κανουν αυτο αυτο ειναι το κουμπι το θεμα ειναι πωσ το αλλαζεισ αυτο αν εχεισ μεγαλωσει ετσι

[Jason]

Και όταν αναφέρομαι στην απόρριψη, δεν μιλάω μονάχα για την άμεση λεκτική απόρριψη, το "Όχι, δεν σε συμπαθώ". Μιλάω και για την έμμεση απόρριψη, το "Έχω να πάω κάπου σε μια δουλειά, θα τα πούμε..." ή το να κάτσει κανείς σε μια θέση μακρία σου στο αμφιθέατρο.

Η εμμεση απορριψη ειναι και η χειροτερη,ενοχλει πολυ περισσοτερο,αλλο να σου πει καποιος φορα παρτιδα ξερεις δεν ταιριαζουμε σαν φιλοι καλυτερα να μην κανουμε μαζι παρεα,και αλλο καθε φορα να προσπαθει να σε αποφυγει με διαφορες δικαιολογιες.

Να σημερα δεν μπορω εχω δουλεια θα τα πουμε παντως,την δευτερη φορα να εχω κανονισει ρε συ θα τα πουμε την αλλη εβδομαδα,την τριτη φορα να ξερεις κανονισα με τη δικια μου να παμε εκει κ δεν θα μπορεσω κλπ κλπ,ε καπου εκει καταλαβαινεις/φαινεται οτι ο αλλος δεν γουσταρει κ σταματας να ασχολεισαι, αναρωτομενος με απογοητευση γιατι σε αντιμετωπισαν ετσι.

[ioannis2]

Το πρόβλημα της αδράνειας μου βέβαια παραμένει. Η μέθοδος trial and error, δοκιμής και λάθους, για μένα πάντα είχε το πρόβλημα του ότι δεν έφτανα ποτέ στο σημέιο να πείσω τον εαυτό μου να δοκιμάσει. Υπάρχει κάποιο τρίκ, κάποια σκέψη που να με βοηθήσει να ξεπεράσω το άγχος μου να δοκιμάσω;

Κι εγώ έφτασα στο σημείο να επιζητώ τέτοια μέθοδο. Κάτι σαν κινητήρια δύναμη, που θα μεβοηθήσει να κάνω πράξη τα όσα με έμαθαν οι διάφορες μέθοδοι. Γι αυτό βρήσκω στασιμότητα και ελάχιστα βήματα στη ζωή μου.
Στη θεωρία όλα απλά φαίνονται.

Πάντως ο φίλος μας 18 ετών θα πρέπει να ξεκινήσει με κάποιον ειδικό στον οποίο να μιλήσει και να ζητήσει τη βοήθεια του , αλλά να ψάξει προσεκτικά να βρει τον κατάλληλο. Από την άλλη να τολμά να κάνει καθημερινά μικρά βήματα εκεί που φοβάται. Αυτό θα τον βοηθήσει.
Αλλά κάνε τα αυτά τώρα που είναι ακόμα γρήγορα. Μην αφήσεις το χρόνο σου να περνάει μ ευτή την κατάσταση!