Για τον NikosD
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 8 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 107
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Posts
    253

    Για τον NikosD

    Κατ' αρχάς συγνώμη για τον επιθετικό μου τόνο στο προηγούμενο ποστ. Παρόλο που έχω να γράψω σχεδόν ένα χρόνο στο φόρουμ, διάβαζα αραιά και πού κάποιες συζητήσεις. Μερικές φορές εξοργιζόμουν μ' αυτά που διάβαζα, αλλά δεν ήμουν σίγουρη αν είχε νόημα να επέμβω. Αλλά όταν είδα το τόπικ στο οποίο επαναλαμβάνεις ότι τα μέλη πρέπει να χρησιμοποιούν ελληνικούς χαρακτήρες για να βρίσκει κανείς πιο εύκολα αυτό που ψάχνει στην αναζήτηση, το θεώρησα τουλάχιστον ειρωνικό.

    Να κάνει κάποιος αναζήτηση για να βρει τι; Ένα φόρουμ στο οποίο άτομα με ανορεξία περιγράφουν με πλήρεις λεπτομέρειες τι τρώνε και πότε το τρώνε, με τον κίνδυνο να τα διαβάσουν ακόμα και άτομα που δεν είναι μέλη του φόρουμ και θέλουν "έμπνευση"; Ένα φόρουμ στο οποίο άτομα που κάνουν δίαιτα και συγχαίρουν το ένα το άλλο κάθε φορά που πλησιάζουν λίγο ακόμα στον "στόχο" τους δίνουν συμβουλές σε άτομα με βουλιμία;

    Προς Θεού, δεν κατηγορώ κανένα από τα μέλη του φόρουμ. Κανείς μας δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει πόσο μάταιο και ίσως επικίνδυνο μπορεί να είναι για μία κοπέλα με βουλιμία να ενθαρρύνεται να κάνει δίαιτα. Και θα ήμουν υποκρίτρια αν δεν παραδεχόμουν ότι, όταν ήμουν ενεργό μέλος στο φόρουμ, πριν ξεκινήσω θεραπεία, έγραφα κι εγώ στο θέμα "τι έφαγα σήμερα" και σε άλλα σχετικά. Αλλά εσύ, NikosD, ως ειδικός σε θέματα διατροφικών διαταραχών, δε γνωρίζεις τι συνέπειες μπορεί να έχει το να ενθαρρύνει κανείς μία κοπέλα με διατροφική διαταραχή να κάνει δίαιτα ή να μην της εξηγεί κανείς ότι ΟΙ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΔΕ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ; (Sorry για τα κεφαλαία, δε γράφω με επιθετικό τόνο, απλά ήθελα να το τονίσω αυτό για να το διαβάσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι).

    Οφείλω να αναγνωρίσω ότι η ύπαρξη αυτού του φόρουμ υπήρξε στην αρχή βοηθητική για μένα, γιατί το ανακάλυψα σε μια φάση που είχα ανάγκη να ακούσω ότι υπάρχουν κι άλλα άτομα που περνάνε τα ίδια με μένα. Και είμαι σίγουρη ότι τα περισσότερα άτομα το ίδιο αισθάνονται όταν γράφουν εδώ. Όμως, το να μην υπάρχουν κάποιοι στοιχειώδεις κανόνες και ένας στοιχειώδης έλεγχος καθιστά την ύπαρξη αυτού του φόρουμ πιο επικίνδυνη κι απ' το να μην υπήρχε καθόλου μια τέτοια κοινότητα. Δεν αναφέρομαι σε έναν σύμβουλο μέσω διαδικτύου. Αλλά το θεωρώ απαραίτητο να υπάρχει κάποιος που να ενθαρρύνει τα άτομα που χρειάζονται βοήθεια να την αναζητήσουν.

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2006
    Location
    Distant skies...
    Posts
    1,226
    Η ύπαρξη του φόρουμ λειτουργεί βοηθητικά, κατά περίπτωση.

    Η ταπεινή μου άποψη είναι να διαχωρίσεις περισσότερο τα μέλη από τον <<γενικό διαχειριστή>>.ΚΑι τούτο διότι τα πρώτα βιώνουν τα προβλήματα ενώ ο δεύτερος αμφιβάλλω αν είναι ακόμα και παρατηρητής.

    Το θέμα είναι να εκμεταλλευόμαστε την κοινότητα εμείς και όχι αυτή εμάς.

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2002
    Location
    Θεσσαλονίκη
    Posts
    407
    smoke08,
    σε ευχαριστώ καταρχάς για το μήνυμα σου και για την διάθεση σου να επικοινωνήσουμε για ένα τόσο σημαντικό θέμα.
    Δεν σου κρύβω ότι και εγώ έχω προβληματιστεί πολλές φορές για το περιεχομενο διαφόρων μηνυμάτων που υπάρχουν στο φόρουμ και που προτρέπουν έμμεσα ή άμεσα προς μη "υγιείς" συμπεριφορές.

    Συνοψίζοντας τον προβληματισμό μου, η πρώτη μου σκέψη ήταν να διαγραφούν αυτά τα μηνύματα.
    Ομως έτσι αισθάνθηκα ότι προκειμένου να βοηθηθούν οι τυχόν αναγνώστες, οι ίδιοι οι αποστολείς των μηνυμάτων θα αισθανόταν αποκλεισμένοι, θα έμπαιναν σε θέση άμυνας και άρα κάποιοι ανανγώστες θα "κερδιζαν", οι ιδιοι οι αποστολείς μηνυμάτων ομως θα "εχαναν" οπότε το αποτέλεσμα δε θα ήταν ικανοποιητικό.

    Η δεύτερη μου σκέψη ήταν να πάψει να υπάρχει αυτό το φόρουμ. Θα ήταν εύκολη λύση. Θα παρέμενε η υπόλοιπη ιστοσελίδα με ενημερωτικό μόνο χαρακτήρα και έτσι θα γλίτωνα από μερικούς πονοκεφάλους. Όμως την πονάω αυτή την κοινότητα διότι στα 4-5 χρόνια λειτουργίας της, που να πάρει ευχή, την έχω δει να δίνει στήριγμα σε πολούς ανθρώπους.

    Η τρίτη σκέψη μου ήταν να είμαι περισσότερο παρεμβατικός, περίπου δηλαδή αυτό που ζητάς και εσύ. Ομως, η εμπειρία μου ως συντονιστής ομάδων μου έμαθε ότι οι άνθρωποι δεν κινητοποιούνται όταν κάποιος, είτε ειδικός είτε μη τους γράψει (ή τους πει προφορικά) πέντε γραμμές περί της αναγκαιότητας να απευθυνθούν σε ειδικό. Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν. Κινητοποιούνται όμως προς αυτή την κατεύθυνση μόνο όταν αναγνωρίσουν το πρόβλημα στο 'στομάχι τους', στην ψυχή τους και για να επιτευχθεί αυτό μέσα από μια κοινότητα, χρειάζονται πολύ περισσότερα από τις 5 γραμμές ενός ειδικού, οι οποίες στο φινάλε, κινδυνεύουν να φανούν "ύποπτες", καλή ώρα όπως ο Κλεάνθης πιστεύει επιτιθομενος σε μένα (που δηλαδή καλέ μου Κλεάνθη να συμμετείχα περισσότερο και με παρεμβατικό τρόπο, κατά πως η Σμοκ αναφέρει).

    Σκέψου smoke08 το παράδειγμα της παχυσαρκίας. Το 100% των ανθρώπων που έχουν περιττά κιλά γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι πρέπει να τα χάσει για λόγους υγείας αλλά και για την ψυχοκοινωνική του ισορροπία. Το 100% των ανθρώπων αυτών γνωρίζουν και πως πρέπει να τα χάσουν. Όμως μόνο το 20% αυτών επιτυγχάνει ένα μακρόχρονο αποτέλεσμα. Ο λόγος έχει να κάνει με αυτό που ανέφερα παραπάνω: ένα μέρος της εσωτερικής σύγκρουσης που βιώνουν, δεν έχει συνειδητοποιηθεί ακόμη. Παραμένει απλώς, εγκεφαλική γνώση.

    Κάποτε εργαζόμουν σε έναν ιδιαίτερα σκληρό χώρο. Συγκεκριμένα εργαζόμουν ως ψυχολόγος της Ελληνικής αστυνομίας. Εκεί, έπρεπε να παραπέμπω χρήστες ουσιών και ανήλικους παραβάτες σε αρμόδιους φορείς ώστε να βοηθηθούν ουσιαστικά και να μπορέσουν να επανεταχθούν κοινωνικά. Θα ήταν πάρα πολύ απλό στην πρώτη συνάντηση να τους έδινα ένα χαρτάκι με ένα τηλέφωνο του αντίστοιχου φορέα, προτρέποντας τους να πάνε. Ομως γνώριζα πως με αυτόν τον τρόπο, δε θα πήγαιναν παρά μόνο ελάχιστοι.
    Έκανα τουλάχιστον 3-5 συνεδρίες, προσπαθώντας να καταλάβω τον τρόπο με τον οποία βίωναν την πραγματικότητα τους, προσπαθώντας να συναισθανθώ την ματιά τους στη ζωή, προσπαθώντας να χτίσω σχέση εμπιστοσύνης μαζί τους. Μόνο κατ αυτόν τον τρόπο είχα κάποιες πιθανότητες να πετύχω μια ουσιαστική παραπομπή.

    Για να συσχετισω τα παραπάνω με τη συζήτηση μας, εάν αισθανθούν τα μέλη της παρούσας κοινότητας ότι μπαίνουν σε μια ομάδα υποστήριξης, έστω διαδικτυακή, όπου λείπει η κριτική αλλά κυριαρχεί η εμπιστοσύνη στους άλλους και η σφοδρή διάθεση αυτο και αλληλο-βοήθειας, τότε μόνο υπάρχει περίπτωση να οφεληθεί όποιος δηλώνει "ετυχισμένος με την ανορεξία του" ή όποιος επιζητά ακραίες δίαιτες, χημικές τύπου ʼτκινς, καθαρτικά κτλ.

    Για να επιτευχθεί αυτό λοιπόν, δεν παίζει ρόλο η παρέμβαση του ειδικού τόσο όσο το συναίσθημα της εμπιστοσύνης προς την "ομάδα". Να σου πω και κάτι ακόμη: στην ομαδική θεραπεία, δεν είναι καθόλου τυχαίο ή ασχετο με τα παραπάνω το γεγονός ότι ο ειδικός θεωρείται όχι συντονιστής αλλά διευκολυντής ομάδας.


    Με όλα τα παραπάνω Smoke08, ουσιαστικά σκέφτομαι φωναχτά. Μπορεί τελικά να μην έχω πιάσει το νόημα ενός φόρουμ στο διαδίκτυο, μπορεί και να κάνω λάθος, δεν ξέρω.
    Και βέβαια σε καμία περίπτωση δεν προσπαθώ να φορτώσω ευθύνες προς τα μέλη του φόρουμ. Διόλου δεν έχω τέτοια πρόθεση. Προσπαθώ μόνο να εξηγήσω το σκεπτικό μου, την προθέση μου περί της 'πολιτικής' σε αυτό το φόρουμ.

    ΥΓ. Κλεάνθη, εδώ και καιρό με ειρωνεύεσαι ή μου επιτίθεσαι, συνήθως βρίσκοντας αφορμές από μηνύματα τρίτων. Είδα το παρακάτω μήνυμα σου σε διπλανό θέμα
    Originally posted by Kleanthis

    Αναφέρει και την έναρξη των σεμιναρίων - προγραμμάτων βοήθειας ( που οργανώνει ο ίδιος ασφαλώς :) ). :)
    Εάν θεωρείς ότι είμαι εδώ για να προωθώ τη δουλειά μου, δε νομίζεις ότι τοτε θα έπρεπε να γεμίσω το φόρουμ με απαντήσεις μου και όλη τη σελίδα με μπανερς, διαφημιστικά και γενικότερα κείμενα που αφορούν τη δουλειά μου με ΔΠΤ?
    Ή μήπως έχεις δει να απαντώ σε ανθρώπους που αναζητούν ψυχολόγο για ΔΠΤ στη Θεσσαλονίκη να έρθουν σε μένα?

    Πρόσφατα μόνο έδωσα μια σχετικά απάντηση στο θέμα που άνοιξε η Σουιτ. Θα ήταν άραγε ευγενικό να το αφήσω αναπάντητο, από τη στιγμή που ήταν ευθεία ερώτηση προς εμένα?
    Ή θα ήταν ευγενικό να αγνοήσω και το μήνυμα της Smoke08?

    Ενοχλούμαι πάρα πολύ από τη στάση σου προς εμένα και αισθάνομαι ότι είναι πολύ άδικη.
    Αλλα προφανώς για να έχεις αυτή τη στάση, θα έχεις τους λόγους σου. Αντί λοιπόν να ειρωνεύεσαι όπως κάνεις προς εμένα εδώ και λίγο καιρό, καλύτερα να επικοινωνήσεις ποιοι ειναι αυτοί οι λόγοι, είτε εδώ δημόσια, είτε ιδιωτικα στο μέιλ μου.

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Posts
    253
    Originally posted by NikosD.
    Η τρίτη σκέψη μου ήταν να είμαι περισσότερο παρεμβατικός, περίπου δηλαδή αυτό που ζητάς και εσύ. Ομως, η εμπειρία μου ως συντονιστής ομάδων μου έμαθε ότι οι άνθρωποι δεν κινητοποιούνται όταν κάποιος, είτε ειδικός είτε μη τους γράψει (ή τους πει προφορικά) πέντε γραμμές περί της αναγκαιότητας να απευθυνθούν σε ειδικό. Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν. Κινητοποιούνται όμως προς αυτή την κατεύθυνση μόνο όταν αναγνωρίσουν το πρόβλημα στο 'στομάχι τους', στην ψυχή τους και για να επιτευχθεί αυτό μέσα από μια κοινότητα, χρειάζονται πολύ περισσότερα από τις 5 γραμμές ενός ειδικού, οι οποίες στο φινάλε, κινδυνεύουν να φανούν "ύποπτες", καλή ώρα όπως ο Κλεάνθης πιστεύει επιτιθομενος σε μένα (που δηλαδή καλέ μου Κλεάνθη να συμμετείχα περισσότερο και με παρεμβατικό τρόπο, κατά πως η Σμοκ αναφέρει).

    Σκέψου smoke08 το παράδειγμα της παχυσαρκίας. Το 100% των ανθρώπων που έχουν περιττά κιλά γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι πρέπει να τα χάσει για λόγους υγείας αλλά και για την ψυχοκοινωνική του ισορροπία. Το 100% των ανθρώπων αυτών γνωρίζουν και πως πρέπει να τα χάσουν. Όμως μόνο το 20% αυτών επιτυγχάνει ένα μακρόχρονο αποτέλεσμα. Ο λόγος έχει να κάνει με αυτό που ανέφερα παραπάνω: ένα μέρος της εσωτερικής σύγκρουσης που βιώνουν, δεν έχει συνειδητοποιηθεί ακόμη. Παραμένει απλώς, εγκεφαλική γνώση.
    Δηλαδή πιστεύεις ότι ο λόγος που τα παχύσαρκα άτομα δε χάνουν βάρος είναι ότι, ενώ ξέρουν ότι "πρέπει" να το χάσουν (σημειώνω, το "πρέπει" σε εισαγωγικά) μένουν μόνο στη γνώση, την οποία δεν μπορούν να χωνέψουν για να προχωρήσουν στην πράξη; Όχι γιατί κανείς δεν τους εξήγησε ότι κατά πάσα πιθανότητα δύο είναι οι λόγοι που παχαίνουν:

    είτε επειδή οι συνεχείς δίαιτες (και δεν αναφέρομαι μόνο στις δίαιτες-αστραπή και σε άλλες που θεωρούνται υπερβολικές, αναφέρομαι σε όλες τις δίαιτες που προϋποθέτουν στέρηση κάποιων τροφών ή περιορισμού των ποσοτήτων, ακόμα και σε αυτές που έχει συστήσει διαιτολόγος) έχουν πάντα το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που υπόσχονται, κάνοντας τα άτομα που τις ακολουθούν να αισθάνονται τύψεις και ενοχές που στάθηκαν "αδύναμα", ενώ στην πραγματικότητα δε φταίνε

    είτε επειδή κανείς δεν τους έμαθε τρόπους να διαχειρίζονται το άγχος, τη λύπη, τη μοναξιά και άλλους λόγους που πιθανότατα τους οδηγούν στη συναισθηματική υπερφαγία;

    Και για να σταθώ λίγο στο "πρέπει", εάν αυτό δε συνεπάγεται την απώλεια βάρους λόγω προβλημάτων υγείας, για ποιους άλλους λόγους μπορεί κάποιος άνθρωπος να "πρέπει" να χάσει κιλά; Κάποιος άνθρωπος που δεν έχει λόγο να χάσει βάρος κι όμως επιμένει πάνω στα "τελευταία 5-10 περιττά κιλάκια", πιστεύεις ότι αυτό που χρειάζεται για να καλυτερέψει τη ζωή του είναι δίαιτα; Ή κάτι άλλο;


    Originally posted by NikosD.
    Για να συσχετισω τα παραπάνω με τη συζήτηση μας, εάν αισθανθούν τα μέλη της παρούσας κοινότητας ότι μπαίνουν σε μια ομάδα υποστήριξης, έστω διαδικτυακή, όπου λείπει η κριτική αλλά κυριαρχεί η εμπιστοσύνη στους άλλους και η σφοδρή διάθεση αυτο και αλληλο-βοήθειας, τότε μόνο υπάρχει περίπτωση να οφεληθεί όποιος δηλώνει "ετυχισμένος με την ανορεξία του" ή όποιος επιζητά ακραίες δίαιτες, χημικές τύπου ʼτκινς, καθαρτικά κτλ.

    Με όλα τα παραπάνω Smoke08, ουσιαστικά σκέφτομαι φωναχτά. Μπορεί τελικά να μην έχω πιάσει το νόημα ενός φόρουμ στο διαδίκτυο, μπορεί και να κάνω λάθος, δεν ξέρω.
    Και βέβαια σε καμία περίπτωση δεν προσπαθώ να φορτώσω ευθύνες προς τα μέλη του φόρουμ. Διόλου δεν έχω τέτοια πρόθεση. Προσπαθώ μόνο να εξηγήσω το σκεπτικό μου, την προθέση μου περί της 'πολιτικής' σε αυτό το φόρουμ.
    Επαναλαμβάνω ότι η παρουσία και μόνο αυτού του φόρουμ, καθώς αποτελεί κάτι μοναδικό στο ελληνικό διαδίκτυο, είναι κάτι πάρα πολύ θετικό. Ωστόσο, πώς μπορεί να "οφεληθεί όποιος δηλώνει "ετυχισμένος με την ανορεξία του" ή όποιος επιζητά ακραίες δίαιτες, χημικές τύπου ʼτκινς, καθαρτικά κτλ." όταν υπάρχει ολόκληρο τόπικ στο φόρουμ της παχυσαρκίας στο οποίο μέλη του φόρουμ ζητούν πληροφορίες για τη δίαιτα ʼτκινς, όταν υπάρχει θέμα με τίτλο "10 κιλά σε 20 μέρες", όταν κάποια μέλη προτείνουν σε άλλα μέλη τη χρήση χαπιών διαίτης κτλ.; Πρόσφατα στη Γαλλία έκλεισαν κάποια sites υπέρ των διατροφικών διαταραχών, που έδιναν tips σε άτομα που θέλουν να γίνουν ανορεκτικά ή βουλιμικά και τα ενθάρρυναν να χρησιμοποιούν τέτοιες συμπεριφορές. Ε, λοιπόν, δε νομίζω ότι υπερβάλλω όταν λέω ότι το φόρουμ αυτό τείνει να εξελιχθεί σε κάτι τέτοιο. Στο κάτω κάτω, λέγεται eatingdisorders.gr. Είμαι πολύ χαζή που δεν μπορώ να διακρίνω σε κανένα σημείο του κάτι που να θυμίζει θεραπεία από διατροφικές διαταραχές; Κανείς δε συμφωνεί μαζί μου ότι το φόρουμ οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο όταν τα μέλη του ενθαρρύνονται να χρησιμοποιούν συμπεριφορές που τα βουλιάζουν ακόμα πιο βαθειά μέσα στη διαταραχή τους;

  5. #5
    SMOKE8 ΚΑΙ ΚΛΕΑΝΘΗ ΕΙΜΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΠΟΙΟΣ ΣΑΣ ΚΡΑΤΑΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ; ΠΟΙΟΣ ΣΑΣ ΕΒΑΛΕ ΤΟ ΠΙΣΤΟΛΙ ΣΤΟ ΚΡΟΤΑΦΟ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ ΕΔΩ;
    ΕΙΜΑΙ 38 ΚΑΙ ΜΙΣΟ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΥΟΜΑΙ ΜΕ ΚΛΙΝΙΚΗ ΒΟΥΛΙΜΙΑ ΚΑΙ ΕΜΕΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ 12!!!!! ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ"ΜΑΥΡΗ" ΠΕΡΙΟΔΟ ΟΠΟΥ ΕΨΑΧΝΑ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΘΩ. ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΤΟ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΤΡΑΒΑΝΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΛΟΥΚΙ ΜΕ ΜΕΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΠΟΛΥ. ΝΤΡΟΠΗ ΜΟΥ ΙΣΩΣ, ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΣΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ ΠΙΟ ΧΑΛΙΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΠΗΡΑ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΓΙΑΤΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΑ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΕΧΩ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΚΑΙ ΠΟΣΑ ΕΧΩ ΑΦΗΣΕΙ ΠΙΣΩ ΜΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΠΟΣΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΤΙΜΩΡΗΣΩ.
    ΣΕ ΜΙΑ ΦΑΣΗ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΟΠΟΥ ΨΑΧΝΟΜΟΥΝΑ ΝΑ ΜΕ ΠΟΝΕΣΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩ ΜΕ ΚΑΘΑΡΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΧΑΠΙΑ ΑΔΥΝΑΤΙΣΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΞΑ ΓΝΩΜΗ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΟΣΟΥΣ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ. ΕΠΙΣΗΣ ΠΗΡΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ (ΔΑΚΤΥΛΙΟ κλπ) ΠΟΥ ΕΨΑΧΝΑ.
    ΑΣΕ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΣΤΑ "ΚΑΛΑ" ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ ΚΑΝ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ. ΟΜΩΣ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΤΑΝ ΜΕ ΞΑΝΑΠΙΑΣΟΥΝ ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΜΟΥ.
    ΠΑΙΔΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ. ΑΣ ΜΗΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΠΙΚΡΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ "ΚΟΛΑΜΕ" ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΣΤΟ ΤΟΙΧΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΛΕΜΕ ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ Η ΕΚΕΙΝΟ! ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΥΘΥΝΗ; ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΠΟΙΑΝΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΜΠΕΙ. ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ ΣΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΤΟΥ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ;;;;;; ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΙΣΩΣ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΜΗ ΥΓΙΕΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΓΙΕΙΣ ΝΑ "ΞΥΠΝΗΣΕΙ" ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΒΟΗΘΕΙΑ. ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ. ΑΠΛΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ. ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΜΙΑ "ΥΓΙΗΣ" ΑΠΟΨΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΑΣ, ΟΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΝΑ ΔΙΝΟΥΝ ΜΙΑ "ΜΗ ΥΓΙΗ" ΠΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΑΠΟΨΗ. ΣΤΗ ΤΕΛΙΚΗ ΑΛΛΟΣ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ Η ΕΓΩ Η Ο NIKOSD!!

    ΝΙΚΟD ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.
    ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΤΙ ΟΧΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ. ΑΝ ΟΜΩΣ ΕΙΣΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΘΑ "ΠΡΕΠΕΙ" ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΗΔΗ ΟΤΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΟ ΑΝΤΕΧΕΙ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ 6 ΧΡΟΝΙΑ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΣΟΚ ΟΤΑΝ Η ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΜΟΥ ΛΕΓΕ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ΄ΧΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΤΑ ΔΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΑΠΟΔΕΧΘΩ!
    ΙΣΩΣ ΘΑ "ΠΡΕΠΕΙ" ΝΑ ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΗΜΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ. ΟΜΩΣ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΛΙΓΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ; ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ΄ΧΕΙΣ ΜΑΝΤΙΚΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ Ε; ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΘΕΣΗ ΣΟΥ.ΣΚΕΤΟΣ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ. ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΣΟΥ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΟΤΙ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΗ ΨΥΧΟΥΛΑ ΜΟΥ. ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΜΕΝΕΙ ΤΕΛΙΚΑ. ΝΑ ΤΑ'ΧΟΥΜΕ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΑΣ. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΔΩ ΜΕΣΑ;
    ΤΡΟΠΟΥΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ;
    Α! ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝ ΕΧΕΙΣ "ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ" ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΠΕΣ ΚΑΜΙΑ ΙΔΕΑ ΠΩΣ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΤΟΥΣ ΕΜΕΤΟΥΣ. ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΟΝ ΥΠΝΩΤΙΣΜΟ. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΒΟΥΛΙΜΙΚΟ ΠΟΥ ΝΑ ΤΟ ΕΚΑΝΕ.
    ΝΑ'ΣΤΕ ΚΑΛΑ ΟΛΟΙ ΣΑΣ

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Posts
    253
    Zaira

    Κανείς δε μου έβαλε το πιστόλι στον κρόταφο, γι' αυτό και απέχω από το forum εδώ και σχεδόν ένα χρόνο, ενώ κάποτε ήμουν ενεργό μέλος. Μέσα σ' αυτό τον χρόνο, κάποιες φορές έμπαινα να "κόψω κίνηση", όμως ανακάλυψα ότι αυτό με πήγαινε πολύ πίσω στη θεραπεία μου. Έμπαινα σε μία κοινότητα όπου όλοι έδιναν συμβουλές για δίαιτες και διαιτητικά σκευάσματα, την ώρα που εγώ προσπαθούσα να ξεφύγω απ'όλα αυτά και να αποκτήσω έναν υγιή τρόπο σκέψης και ζωής. Τώρα όμως, μετά από 10 μήνες θεραπείας με ψυχολόγο-οικογενειακή φίλη και σχεδόν ένα χρόνο θεραπείας στο Ελληνικό Κέντρο Διατροφικών Διαταραχών, είμαι πιο δυνατή και δεν επηρεάζομαι πλέον. Και όπως λες κι εσύ, ακριβώς επειδή αυτό που έχει σημασία είναι "ΝΑ ΤΑ'ΧΟΥΜΕ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΑΣ" θεώρησα καθήκον μου να εκφράσω τις ανησυχίες μου.

    Κατ' αρχάς να σημειώσω ότι δεν επιτίθεμαι σε κανέναν ούτε καταλογίζω ευθύνες. Τη γνώμη μου λέω, όπως με προτρέπεις κι εσύ να κάνω. Σχετικά με αυτό που λες, ότι εάν κάποιος έχει αυτοκαταστροφικές τάσεις και μπει στο φόρουμ και διαβάσει εμπειρίες άλλων ανθρώπων μπορεί να αποθαρρυνθεί, ίσως και να έχεις δίκιο. Όμως, όπως θα ξέρεις και εσύ, δεδομένου ότι πάσχεις 26 χρόνια από βουλιμία, τα άτομα που πάσχουν από διατροφικές διαταραχές θα βάλουν πάνω από την υγεία τους την ανάγκη τους για απώλεια βάρους. Αν, για παράδειγμα προτείνει κάποιος ένα αδυνατιστικό χάπι αμφιβόλου ποιότητας και βρεθεί κάποιος να πει ότι "δουλεύει" (δηλαδή σε βοηθάει να χάσες κιλά) και κάποιος άλλος να πει ότι μπορεί να "δουλεύει" αλλά έχει και σοβαρές παρενέργειες, πιστεύω ότι το βουλιμικό άτομο δε θα δώσει τόση σημασία στη γνώμη του δεύτερου μπροστά στην ελπίδα να χάσει βάρος.

    Τέλος, αν θέλεις τη γνώμη μου στο τελευταίο σου ερώτημα ("ΚΑΜΙΑ ΙΔΕΑ ΠΩΣ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΤΟΥΣ ΕΜΕΤΟΥΣ"), νομίζω ότι η μόνη λύση να ξεπεράσεις μια για πάντα αυτό το πρόβλημα είναι η ψυχοθεραπεία με κάποιον ειδικευμένο σε διατροφικές διαταραχές. Αναφέρεις ότι έκανες 6 χρόνια ψυχοθεραπεία. Δε σε βοήθησε να σταματήσεις τους εμετούς; Η θεραπεύτριά σου ήταν ειδικευμένη στις διατροφικές διαταραχές;

  7. #7
    smoke8

    Ελπίζω να μην ήμουν επιθετική ή επικριτική γιατι δεν ήταν αυτός ο στόχος μου. Πολύ καλά κανείς που εκφράζεις τις απόψεις σου. Η γνώμη μου είναι ότι όποιος ψάχνει για "μαγικές" λύσεις ή χάπια ή μεθόδους δεν περιμένει αυτό το φόρουμ. Θα βρεί τρόπους πιστέψε με. Εμένα τους εμετούς δεν μου τους έμαθε κανείς. Τους ανακάλυψα μόνη μου. Και πίστεψε με και πααααααααααααααρα πολλούς άλλους τρόπους αυτοκαταστροφικούς. Τους οποίους παρεπιπτόντως δεν έχω διαβάσει εδω μέσα. Ισως να τους έχουν γράψει απλά εγώ δεν έχω διαβάσει τα πάντα εδω μέσα.

    Ελπίζω να συμφωνείς ότι όσοι είναι παχυσάρκοι, βουλιμικοί ή ανορεξικοί είναι απο αυτοκαταστροφή. Εξαιρούνται οι παθολογικοί λόγοι. Εκεί δε παίζει ρόλο η επιλογή. Οι υπόλοιποι δόξα σοι ο Θεός, ο Αλλάχ ή ότι άλλο πιστεύει ο καθένας μας είναι ΔΙΚΗ μας επιλογή το πάχος. Το θέμα είναι να καταφέρουμε να απαλαγούμε απο τις πεποιηθήσεις, φόβους κλπ που μας "κάνουν" να έχουμε αυτές τις επιλογές και να νιώθουμε ότι δεν έχουμε και άλλη λύση.

    Οπως είδες και απο μόνη σου όταν ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΣ να αλλάξεις κάτι στη ζωή σου και ζητήσες επαγγελματική βοήθεια τότε αποφάσισες να απέχεις και απο το φόρουμ. Δεν σου προσφερε πιά κάτι. Πιο πρίν σε βοηθησε; Στο στάδιο που ήσουν τότε εννοώ; Γιατί προφανώς τώρα "βλέπεις" τις καταστάσεις απο άλλη πλευρά.

    Όσο για μένα ξαναλέω ότι η ψυχοθεραπεία δεν είναι ΠΑΝΑΚΕΙΑ. Δεν θεραπεύει τα πάντα. Ναι με βοηθησε σε ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ πραγματα στη ζωή μου. Στην ουσία είμαι σαν την διαφήμιση των BODYLINE, αλλά για την ψυχοθεραπεία. Πως ήμουν πρίν και πως είμαι τώρα. Και ναι με βοηθησε να μειώσω απίστευτα τους εμετούς. Ομως όχι δεν τους σταμάτησα τελείως όπως είναι και ο στόχος μου. Όσο για τη ψυχοθεραπευτρια μου χμ! ήταν πρώην βουλιμική και ανορεκτική. Πιο κατάλληλο άτομο δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να βρώ. Ηξερε για τι πράγμα τις μιλάω σε αντίθεση με 2 προηγούμενα άτομα που δεν μπορούσαν να με καταλάβουν συναισθηματικά. Μόνο λογικά. Απλά μαζί πήγαμε μέχρι εκεί που γίνοτανε.

    Τώρα συνεχίζω πάλι. Δεν ήξερα για το κέντρο που έγραψες. Να που έμαθα και κάτι ακόμα μέσα απο το φόρουμ. Σ'ευχαριστώ πολύ για την πληροφορία. Ισως να πάρω τηλέφωνο για πληροφορίες. Τώρα μόλις σκέφτηκα ότι μέσα απο το φόρουμ ο καθένας θα πάρει τις πληροφορίες που χρειάζεται για να προχωρήσει ανάλογα σε πιο στάδιο βρίσκεται. Εγώ δεν χρειάζομαι "μαγικά" χάπια ή συμβουλές (λόγω του ότι τα έχω δοκιμάσει όλα και ξέρω ότι δεν πιάνουν, όχι γιατί το παίζω έξυπνη!) αλλα κάτι άλλο που ίσως δεν το είχα κάν σκεφτεί ή δεν το ήξερα. Δεν είμαι παντογνώστης. Γι'αυτό πιστεύω ότι το φόρουμ βοηθάει. Ο καθένας παίρνει ότι χρειάζεται.

    Α! και παρεπιπτόντως είμαι "ανοιχτή" σε όλες τις ιδέες και άπόψεις που έχει κάποιος/α για να σταματήσω τους εμετούς. Πάντα ακούω τα πάντα, άσχετα τι θα ΕΠΙΛΕΞΩ να κάνω τελικά.
    Σας ευχαριστώ όλους

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Posts
    253
    zaira

    Κατ αρχάς, χαίρομαι που ακούω ότι έχεις αναζητήσει βοήθεια για το πρόβλημά σου και ότι έχεις καταφέρει μεγάλη πρόοδο με την ψυχοθεραπεία. Η δεύτερη θεραπεύτριά μου ήταν κι εκείνη πρώην βουλιμική και αυτό όντως βοήθησε πολύ στο να αναπτύξω ευκολότερα μια σχέση εμπιστοσύνης μαζί της.

    Συμφωνώ μαζί σου στο ότι είναι θέμα επιλογής το τι θα κάνει τελικά κανείς για να αντιμετωπίσει το πρόβλημά του. Κάποιος μπορεί να αποφασίσει να δεχτεί θεραπεία, κάποιος να διαιωνίσει την εμμονή του με το βάρος και το φαγητό και κάποιος να αναζητήσει ακόμα πιο αυτοκαταστροφικές μεθόδους. Προσωπικά, και για να απαντήσω το ερώτημά σου αν με βοηθούσε το φόρουμ όταν έγραφα, εν μέρει κάλυπτε την ανάγκη μου για επικοινωνία με άτομα που θα με καταλάβαιναν, ειδικά σε μία φάση που είχα απομονωθεί τελείως από τους ανθρώπους του περιβάλλοντός μου. Ωστόσο, τώρα που βλέπω τα πράγματα από μία διαφορετική σκοπιά, πιστεύω ότι αν είχα συνεχίσει να μπαίνω όταν ήμουν στην αρχή της θεραπείας μου, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Έχω διαβάσει πολλά posts από άτομα που ισχυρίζονται ότι ξεπέρασαν τη βουλιμία μόνα τους, χωρίς τη βοήθεια ειδικού. Επιτρέψτε μου σ' αυτό να είμαι απόλυτη. ΟΙ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΝΙΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΒΟΗΘΕΙΑ. Αν με τον ισχυρισμό τους αυτό εννούν ότι κατάφεραν μόνα τους να περιορίσουν τους εμετούς ή να φτάσουν σε ένα βάρος πιο υγιές (είτε χάνοντας είτε κερδίζοντας βάρος), ναι, αυτό το δέχομαι. Αλλά η ανορεξία και η βουλιμία δεν είναι μόνο εμετοί, καθαρτικά, περιορισμός τροφής και εξαντλητική γυμναστική. Είναι και απομόνωση, ανασφάλεια, μίσος για τον εαυτό μας, δυστυχία, απωθημένα, δυσκολίες στις σχέσεις μας με τους άλλους, αδυναμία να υπερασπιστούμε τη γνώμη μας και διάφορα άλλα. Αυτά πώς είναι δυνατόν να τα αποβάλει κάποιος χωρίς μακροχρόνια βοήθεια από ειδικό;

    Συμφωνώ επίσης μαζί σου ότι δεν υπάρχουν μαγικά χάπια και μαγικές λύσεις. Ούτε ότι η ψυχοθεραπεία είναι πανάκεια. Γι' αυτό στο προηγούμενο ποστ μου- κι αυτό που θα πω πάει και στον NikosD- δεν εννοούσα ότι είναι απαραίτητη στο φόρουμ η παρουσία κάποιου ατόμου που θα επεμβαίνει συνέχεια, κηρύττοντας την ανάγκη να κάνουμε ψυχοθεραπεία. Είναι απόφαση του καθενός το τι θα κάνει με τη ζωή του, δεν μπορούμε να υποχρεώσουμε κανέναν. Ωστόσο, δε θα έπρεπε τουλάχιστον να γνωστοποιήσει κάποιος ότι υπάρχει και αυτή η επιλογή, να αναφέρει τα οφέλη της, να καταρρίψει κάποιους μύθους σχετικά με την ψυχοθεραπεία, να αναφέρει ότι υπάρχει ελπίδα και ότι η ανάρρωση από μία διατροφική διαταραχή είναι εφικτή για όλους, ακόμα και γι' αυτούς που βρίσκονται πολλά χρόνια μέσα στο σύμπτωμα;

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2006
    Location
    Distant skies...
    Posts
    1,226
    Θ'απαντήσω μόνο στο Νίκο γιατί με τόοοοοοοοσα πολλά που γράφτηκαν θέλω μέρες να γράφω και εσείς δευτερόλεπτα να τα προσπεράσετε.

    Είσαι επαγγελματίας και καλά κάνεις να προωθείς τη δουλειά σου.Όλοι υπάρχουμε κάπου επαγγελματικά και θέλουμε το μέγιστο δυνατό.

    Προσωπικά, δεν πιστεύω ότι καποιος ειδικός θέλει να βοηθήσει μέσω διαδικτύου μόνο και μόνο για να νιώθει καλά μέσα του και να συμπληρώνει έτσι και την επαγγελματική του <<αποστολή>>.Γιατί να κάνει κάποιος έναν χώρο να εκφραζόμαστε;Μας ξέρει και απο χθες;

    Γι ' αυτό και οι ενστάσεις μου κι ενδεχομένως και τα <<καλοπροαίρετα>>,ειρωνικά μου σχόλια είναι ως προς το τυπικά,λειτουργικό κομμάτι του φόρουμ στο οποίο σαν διαχειριστής ίσως θα πρέπει να εκτελείς.Και το ξέρω πως σου είναι δύσκολο, μιας και είσαι συνδιαχειριστής και σε τουλάχιστον άλλα δύο φόρουμ.Απλά σκέφτομαι πως με βάση τα λεγόμενα σου κι εκεί, θα συντηρείτε μια κοινότητα για να εκφράζονται ελεύθερα τα μέλη ( ο καθένας ό,τι να'ναι ) και όχι για να υπάρχει μια σχετική τάξη και ευρυθμία στο θεματολόγιο.

    ΥΓ:
    1 ) Τα σχόλια μου είναι παρεξηγήσιμα, αλλά το ύφος με το οποίο τα λέω είναι ήπιο,οπότε δε θέλω να νομίζεις ότι επιτίθεμαι ή κάτι άλλο.Φιλική κουβέντα κάνουμε. :)
    2) Ζαϊρα , χαράς στο κουράγιο σου να γράψεις ολο αυτο το κατεβατό με κεφαλαία γράμματα!Αν θες άνοιξε ένα θέμα και πες μας εκεί τη δική σου ιστορία.Νομίζω ότι εδώ το θέμα, τιτλοφορείται ήδη. :)
    3) Επίσης, γιατί το φόρουμ είναι ανοικτό ως προς ανάγνωση για τους επισκέπτες;

    Ευχαριστώ και λυπάμαι αν κάποιος παρεξηγήθηκε. :)

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Posts
    253
    alex1970

    Λες:
    "Όταν μια παθολογική κατάσταση παρατείνεται γίνεται συνηθεια , είναι δύσκολο να κοπεί μια συνηθεια ,μιας που αποτελεί ένα κομμάτι του τρόπου ζωής μας .Ποσό εύκολο ή δύσκολο είναι να κοπεί το κάπνισμα παραδείγματος χάριν ; Όλα τα πακέτα εξάλλου αναγραφούν πλέον τις αρνητικες επιπτωσεις του καπνίσματος .Πόσοι όμως το έχουμε σταματήσει; Δυστυχώς μόνο τοτε όταν αποκτήσουμε ένα έντονο πρόβλημα , υγείας που θα μας φοβίσει τόσο πολύ και θα νοιώθουμε Απειλή. Τότε γιατί δεν το κόβουμε ; ας το παραδεχτούμε ,λοιπόν αφού μας αρέσει , το συνηθίσαμε . Παντού το ίδιο πρόβλημα ? με αλλά λόγια εμείς δημιουργούμε τα πάντα , πως θα ξεφύγουμε από τις ΔΤΠ την παχυσαρκία που στην ουσία ανήκει στην κατηγορία των ΔΤΠ ,το τσιγάρο τα ναρκωτικά και οτιδήποτε άλλο καταστρεπτικό ; όταν το αποφασίσουμε εμείς! "

    Θέτεις εύστοχα το παράδειγμα του καπνίσματος. Λες κι ο ίδιος ότι παντού γύρω μας υπάρχουν ενδείξεις ότι το κάπνισμα κάνει κακό στην υγεία. Και σε ρωτάω. Πού υπάρχουν ενδείξεις ότι οι διατροφικές διαταραχές χρειάζονται βοήθεια ειδικού για να θεραπευτούν; Έχεις δίκιο, είναι θέμα επιλογής του καθένα το τι θα κάνει τελικά, όπως είπα εκτενέστερα και στη zaira ακριβώς από πάνω. Για ποιο λόγο πιστεύεις ότι πολλοί δυσκολεύονται να κόψουν το κάπνισμα; Δεν το βρίσκεις δικαιολογημένο ότι μία συνήθεια χρόνων είναι δύσκολο να κοπεί χωρίς βοήθεια; Οι περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να το σταματήσουν μόνοι τους, όπως λέω κι εγώ από πάνω ότι τα περισσότερα άτομα με διατροφικές διαταραχές προσπαθούν να θεραπευτούν μόνα τους. Ουσιαστικά, με το παράδειγμά σου, λες ακριβώς το ίδιο πράγμα που προσπαθώ να πω κι εγώ. Ξέρουμε όλοι ότι το τσιγάρο κάνει κακό, όπως ξέρουμε ότι οι εμετοί, τα καθαρτικά και οι αυστηρές δίαιτες κάνουν κακό. Όμως δεν ξέρουμε το σωστό τρόπο για να σταματήσουμε αυτές τις συνήθειες. Και δεν παραδεχόμαστε ότι δεν μπορούμε να τις ξεπεράσουμε μόνοι μας.

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2006
    Location
    Distant skies...
    Posts
    1,226
    Τελικά το θέμα μας είναι γενικότερα οι διατροφικές διαταραχές; :) Λαλαλαλαλααααααααααααα λαλαλαλαλαααααααααλαλαλα

    ΥΓ:Σμοκ08 :Στη δική μου περίπτωση δε με παρακολουθούσε ειδικός ( βουλιμία 4 χρόνια έχω - είχα) γιατί όταν επισκέφθηκα κάποιον δε μου άρεσε και στράβωσα.

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Posts
    253
    Κλεάνθη μου γεια σου και πάλι!

    Τιτλοφόρησα το θέμα μου "Για τον NikosD", αλλά δεν είχα πρόθεση να του επιτεθώ ή να τον κατηγορήσω, όπως ξέρω ότι δεν είναι ούτε δική σου πρόθεση. Πιο πολύ ήθελα να σταθώ στην ανεπάρκεια αυτού του φόρουμ στο να προσφέρει λύσεις και στο γεγονός ότι σε ορισμένες περιπτώσεις τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχο όταν ο κάθενας περιγράφει τις αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές που ακολουθεί.

    Όσο για το "Στη δική μου περίπτωση δε με παρακολουθούσε ειδικός ( βουλιμία 4 χρόνια έχω - είχα) γιατί όταν επισκέφθηκα κάποιον δε μου άρεσε και στράβωσα", λυπάμαι που έπεσες σε ειδικό που δεν κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη σου. Εύχομαι ειλικρινά να ακολουθήσεις αυτό που είναι καλύτερο για σένα και πραγματικά θα χαρώ να μάθω ότι κατάφερες να αποβάλεις μόνος σου όλα τα δεινά που πάνε μαζί με τη βουλιμία.

  13. #13
    Ας ξεκινήσω με το πιο εύκολο και απλό απαντώντας στον Κλεάνθη : μου είναι ΠΑΝΕΥΚΟΛΟ να γράφω στα κεφαλαία. Γράφω πολύ γρήγορα έτσι, ενώ τώρα καθυστερώ με τους τόνους!!!

    Οσο για την ιστορία μου δεν έχω να πω και πολλά ή μάλλον δεν μπήκα με στόχο να πω την ιστορία μου. Αν κάποια στιγμή έχει νόημα λέω κάποια αλλιώς όχι. Ασε που μου είναι εύκολο να πω τα "εύκολα" γιατί ο μόνιμος μου φόβος όταν λέω αυτά που έχω περάσει είναι μη με θεωρήσουν "ΜΑΡΘΑ ΒΟΥΡΤΣΗ".

    Και απευθυνθηκα και στο NIKOD τον οποίο λόγω του ότι είμαι καινούργια δεν ξέρω τίποτα γι' αυτόν. Απλά καταλαβαίνω τους προβληματισμούς του. Δεν είναι Θεός και ούτε προσπαθεί να το παίξει.

    Αν έχει κανένα νόημα για σένα σου λέω ότι πριν βρώ την ψυχολόγο που έμεινα 6 χρόνια είχα πάει σε 6 άλλους απο μια φορά έως και ένα χρόνο και δεν μου "καθόταν" για να ανοιχτώ. Τώρα πάλι που έψαχνα για να συνεχίσω την θεραπεία μου πήγα σε 2 πρίν βρώ την κυρία που πάω τώρα. Φαντάσου τον ψυχοθεραπευτή σαν μπλουζάκι. Πρέπει να βρείς το κατάλληλο νούμερο χρώμα ύφασμα μεγέθος κάτι που να το φοράς και να λές : ''φτου σου παλικάρι μου κούκλος είσαι". Μόνο τότε μπορείς να ανοιχτείς. Ισως και να μη θες να ανοιχτείς βέβαια όπου και αυτό είναι οκ.

    Τώρα οσον αφορά alex1970 το κομμάτι που λες ότι είναι συνήθεια συμφωνω 100%. Εγω κάνω εμετούς και απο άνοια κάποιες φορές ή ακομα και εαν φοβάμαι και δεν έχω προσδιορίσει απο τι προκαλώ εμετό γιατί έτσι νιώθω ασφάλεια γιατί είναι κάτι γνώριμο. Ξέρω το άκρον άωτον της διαστροφής αλλά έτσι έχουν τα πραγματα για μένα.

    Ομως θέλω να μου πεις η πηγή απο που έρχεται σε οποιονδήποτε εθισμό; Είτε είναι πάχος ή κάπνισμα ή σεξ ή ψώνια ή εργασιομανία κλπ; Ποιά είναι η αιτία; Εγώ κρίνοντας απο μένα και όσους γνώρισα μεσω βιωματικών σεμιναρίων που έκανα η αρχική αιτία είναι πόνος και εκφράστηκε μέσω αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών. Δεν έχω γνωρίσει κάποιο άτομο που να' χει περάσει κάποια άσχημα και να το 'ριξε στις σαλάτες και στα φρούτα για να μη πονάει. Επειδή δεν είμαι ειδικός όμως και μιλάω μόνο για την προσωπική μου εμπειρία και όσον γνώρισα μπορεί να'μαι τελείως λάθος. Τέλος πάντων θα συμφωνήσω ότι απο ενα σημείο είναι ΚΑΙ συνήθεια οι συμπεριφορές (όπου εκεί είναι πιο δύσκολο να τις σταματήσεις γιατί είναι η ασφάλεια της καθημερινότητας και το ξέρω γιατί εγω το εφαρμοζω και γι'αυτό ζητάω ιδεες) ομως δεν ξεκινάνε απο συνήθεια. Δε ξέρω σε σας όμως οι δικές μου κακές συνήθειες είναι εναλλασσομενες. Οταν θυμώνω για κάτι που έκανα και σύμφωνα με το μυαλό μου δεν θα 'πρεπε να το 'χω κάνει μια χαρά με "τιμωρώ" με τους εμετούς!!!

    Τέλος smoke8 και γω διαβασα κάποιες απόψεις που ειλικρινά ανατριχιασα και οφείλω να πώ ότι απάντησα γιατί έτσι ένιωσα. Είπα ακριβώς ότι αν κάποιος θέλει να το ξεπεράσει χρειάζεται να ζητήσει επαγγελματική βοήθεια και είπα τη δική μου εμπειρία. Τώρα τι θα κάνει το κάθε άτομο δεν το ξέρω. Συμφωνώ ότι χωρίς βοήθεια δεν μπορείς να ξεπεράσεις κάτι. Θα σου πώ όμως μια ιστορία να μου πείς τη γνώμη σου. Η κολλητή μου ήταν παντρεμένη με έναν άντρα όπου όταν ήταν 2 ετών σταμάτησε να μιλάει για 1,5 χρόνο. Η αδελφή του όταν μεγαλώσε πήγε σε ψυχολόγο και βρήκε κάποια σημάδια σεξουαλικής κακοποίησης. Τη κόρη της κολλητής μου την κακοποίησε σεξουαλικά η ΓΙΑΓΙΑ της. Η "μητέρα" του εν λόγω κυρίου. Αυτός όταν χωρίσαν με τη φίλη μου πήγε σε ψυχολόγο. Ο οποίος του έκανε απλά υποστηρικτική. Και αυτό που είπε χρόνια μετά στη φίλη μου είναι ότι δε θα μπορούσε ποτέ να κάνει ψυχοθεραπεία γιατί δεν θα το αντέξει συναισθηματικά. Μέσα στο μυαλό του τα'χει "τακτοποιήσει" και θα μπορούσε να φτάσει και στη σχιζοφρένεια εάν άρχιζε να ψάχνεται. Ασε που δεν "θυμάται" τίποτα απο τη παιδική ηλικία. Εχει βρεί ένα τρόπο και τα βγάζει πέρα στη καθημερινότητα του. Σίγουρα δεν είναι αυτό που θα λεγαμε σε πλήρη ισσοροπία. Και λοιπόν; Αυτός νιώθει καλά βρήκε και μια γυναίκα που να τον δεχεται
    έτσι και τελείωσε γι'αυτόν το όλο θέμα. Αν έμπαινε μέσα στο φόρουμ δε νομίζω ότι θα καθόταν να διαβάσει όποιον έλεγε για βοήθεια απο ψυχολόγο. Αλλά κάποιο άλλο άτομο που λέει ότι τα κατάφερε μόνο του.

    Αυτό που προσπαθώ να πώ είναι ότι ο καθένας μας "κολλάει" σε αυτά που χρειάζεται εκείνη τη στιγμή και περίοδο.

  14. #14
    A! κάτι τελευταίο, Κλεάνθη, γράφεις :

    3) Επίσης, γιατί το φόρουμ είναι ανοικτό ως προς ανάγνωση για τους επισκέπτες;

    Γιατί δεν θα έπρεπε να είναι ανοικτό;

    Συγνώμη αν σου φανεί ανόητη η ερώτηση αλλά είμαι καινούργια και δεν καταλαβαίνω το λόγο που το λές αυτό. Αν θέλεις μου απαντάς. Ευχαριστώ.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Ούσα πολύ νέα στα του διαδικτύου,το φόρουμ ήταν και για μένα μια όαση στην απόγνωση μου
    αναφορικά με το ότι είμαι ο μοναδικός διαφορετικός άνθρωπος του κύκλου μου ως προς την εικόνα μου...
    Ήταν μεγάλη παρηγοριά και ανακούφηση η αίσθηση ότι δεν είμαι η τρελή του χωριού,
    εδώ βιώνω αποδοχή(με κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις)εκθέτω-στριμώχνω τον εαυτό μου,πέφτω,σηκώνομαι,
    υπάρχω ελεύθερα,πάνω απ'όλα εδώ βρήκα φίλους καρδιάς και πλούτισε ο κόσμος μου!
    Για όλα αυτά και πολλά άλλα που δε χρειάζεται να εκφράσω,ευχαριστώ ολόψυχα τον ΝikosD.
    κι ελπίζω να μην κουραστεί και καταργήσει το φορουμ αυτό...
    Φαντάζομαι ότι του είναι μεγάλος πονοκέφαλος,αλλά για αρκετούς από μας είναι παυσίπονο από τους δικούς μας...
    Θα συμφωνήσω με τον Κλεάνθη και θα εκφράσω και τη δική μου επιθυμία
    να είναι προσβάσιμο σε ανάγνωση μόνο για τα μέλη,
    αν και κατανοώ και τους πιθανούς λόγους να είναι ανοικτό σε όλους...
    Ως προς τη σημασία της βοήθειας από ειδικό την αντιλαμβάνονται δυστυχώς
    μόνο όσοι την έχουν δεχτεί στα πλαίσια μιας ουσιώδους θετικής συνεργασίας...
    Αυτό είναι κάτι που μόνο αν το βιώσεις ο ίδιος αντιλαμβάνεσαι τη σημασία του
    γιατί έχεις χαραγμένα πάνω σου τα σημάδια της διαφορετικής πλέον οπτικής...
    Οι λόγοι για τους οποίους επιλέγουμε μια αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, μια κακή συνήθεια,όπως θέλετε πείτε το,
    είναι πολύ βαθύτεροι,συνειδητοί και ασυνείδητοι,αναγόμενοι στο απώτερο κυρίως παρελθόν αλλά και στο παρόν μας.
    Προστείθεται και η δύναμη της συνήθειας,του χρόνου,του βολέματος και είναι ακόμα πιο δύσκολη η απεμπλοκή μας,
    ακόμα και στις ευχάριστες περιπτώσεις που οι αρχικοί λόγοι έχουν πλέον εκλείψει ή ξεπεραστεί...
    Ασφαλώς απαιτείται να παρθεί πολύ σοβαρή απόφαση να τα αντιμετωπίσουμε όλα αυτά,
    δύναμη να φτάσουμε το μαχαίρι στο κόκκαλο όσο επώδυνο κι αν αποβεί στην πορεία
    καθώς και ικανοί επαγγελματίες που θα συνδράμουν την προσπάθεια μας...
    Πόσο έτοιμος είμαι για την αλλαγή ,πόσο αληθινά τη θέλω,
    πόσο θα αντισταθώ ή θα λυγίσω στους πειρασμούς θα φανεί στην πράξη μου.
    Κανένας άλλος δε μου φταίει παρά εγώ,που ξέρω πολύ καλά πια τι πρέπει να κάνω
    και στην περίπτωση που "δεν",γιατί τελικά επιλέγω να μην το κάνω.
    Η ευθύνη ολόδική μου,ούτε του ψυχολόγου μου,ούτε του διαιτολόγου μου,ούτε του φόρουμ,ούτε των δικών μου...
    Μόνο κάποια βοήθεια και στήριξη μπορούν εκείνοι να μου δώσουν παράλληλα με τη δική μου υπερπροσπάθεια αλλαγής.
    Όλοι το γνωρίζουμε αυτό και δεν περιμένουμε τον από μηχανής θεό να μας λύσει μαγικά το πρόβλημα.
    ʼλλοτε μπαίνουμε για ενημέρωση,άλλοτε για συμπαράσταση,άλλοτε για θετική έμπνευση,άλλοτε για επανάπαυση και απενοχοποίηση,
    άλλοτε γράφουμε για να τα ακούσουμε εμείς οι ίδιοι,άλλοτε βγάζουμε το θυμό μας στην κοινωνία,άλλοτε στον εαυτό μας...
    Υπάρχουν περίοδοι που το φόρουμ μας κάνει καλό κι άλλες όχι...Ο καθένας αποφασίζει αν και πότε θα μπει...
    (Ομολογώ βέβαια ότι λυπάμαι πολύ για κάποιους που επέλεξαν να μη μπαίνουν πια γιατί μου λείπει η παρουσία τους
    κι ότι αναπολώ με νοσταλγία την περίοδο που η παρέα ήταν πιο ενεργή...Ασφαλώς το αποδέχομαι και αρκούμαι στο να ελπίζω να είναι όλοι καλά)
    Όποιος έχει κάνει ένα βήμα πιο πέρα και θέλει και μπορεί να βοηθήσει τον άλλον,καλοδεχούμενο,χωρίς ασφαλώς να είναι πανάκεια...
    Είναι απλά μια πρόταση,μια ιδέα,μια θετική κουβέντα,μια σκέψη,μια πληροφορία,μια αλληλεπίδραση,όπως άλλωστε συμβαίνει γενικότερα στη ζωή μας...
    Κανείς δεν πλασάρεται ως ειδικός,κανείς δεν μπορεί ν'αναλάβει την ευθύνη του άλλου,κανείς δεν ξέρει καλύτερα από τον εαυτό μας για μας...

Page 1 of 8 123 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •