Όλα ξεκινάνε από το σπίτι...

[whitecandle]

Οδύσσειά μου όλα πολύ ωραία τα λες, όμως εγώ δεν θέλω να ακούω σκληρά λόγια, έχω χορτάσει από αυτά, αν και ποτέ δεν ήθελα να ακούω τέτοια λόγια. Ωχ είμαστε off topic!

[PETRAN]

Όντως, οι γονείς μπορεί να ευθύνονται για την απόκτηση πολύ λάθως τρόπως σκέψης/αντίδρασης/συμπεριφοράς κάτι που φυσικά μπορεί να οδηγήσει σε ψυχοπαθολογία. Μπράβο στον threadstarter που πήρε την απόφαση να κάνει ψυχοθεραπεία και να ανακαλύψει τον εαυτό του.


Από εκεί και πέρα, ή ψυχοθεραπεία πρέπει να οδηγήσει σε βελτίωση του πως σκέφτεσαι/αντιλαμβάνεσαι και αισθάνεσαι και είναι αυστηρό ότι στα ψυχοθεραπευτικά πλαίσια, το να πας στις \"βαθύτερες ψυχικές δομές\" κλπ. και το πως η συμπεριφορά των γονέων μπορεί να έχει οδηγήσει σε ψθχοπαθολογικούς σχηματισμούς, πρέπει να γίνεται για θεραπευτικούς λόγους όχι για να βγει παραπάνω οργή και επιθετικότητα. Ο θυμός είναι κάλλιστα συνδεδεμένος με άγχος, θλίψη και γενικότερα έντονα αρνητικά συναισθήματα και γι αυτό όλη αυτή η διαδικασία πρέπει κατ εμέ να γίνεται σε πιο προχωρημένα θεραπευτικά πλαίσια όταν το άτομο έχει αποκτήσει έναν \"ήρεμο\" και διαφορετικό-πιο υγιή τρόπο να αντιλαμβάνεται τα πράγματα και όταν αρχίζει να τα βρίσκει με τον εαυτό του.

Αυτά με το να \"εκφράζεις τον θυμό για να μην μείνει κουσούρι\" είναι αστικοί μύθοι και είναι επιστημονικότατο ότι ο θυμός φέρνει περισσότερο θυμό και τίποτα άλλο.


Ειδικά που στα πλαίσια της γνωσιακής μαθαίνεις και τα \"γνωστικά λάθη\" όπως η ασπρόμαυρη κατηγοριοποίηση, η επιλεκτική αρνητική προσοχή, το καταστροφικό συμπέρασμα, η συναισθηματική σκέψη και όλα αυτά τα αρνητικά \"φίλτρα\" που μπορούν να \"αμαυρώσουν\" την αντίληψη για τον κόσμο (και που απορρέσουν από \"βαθύτερες\" προβληματικές ψυχικές δομές και χαρακτηριστικά της προσωπικότητας- από τα αρνητικά \"σχήματα του εαυτού\"), μαθαίνεις να \"giving a break\" τόσο σε σένα, όσο και στους άλλους.


Ναι μεν οι γονείς δεν ήταν ικανοί, αλλά αυτά ξέραν αυτά κάναν. Έτσι είχαν μάθει και αυτοί, πολύ πιθανό να είχαν περάσει δύσκολα παιδικά και εφηβικά χρόνια και γενικότερα ζωή. Πολλά από τα ψυχοπαθολογικά στοιχεία \"τρέχουν\" από γενιά σε γενιά με το προβληματικές συμπεριφορές να διαδίδονται πιθανών από γονείς σε παιδιά και αυτοί με την σειρά τους είναι πολύ πιθανό να την διαδόσουνε στα δικά τους παιδιά.


Στην ψυχοθεραπεία αυτό πρέπει να κάνεις, να \"σπάσεις\" αυτούς τους \"κύκλους του αίματος\". Η απάντηση λοιπόν δεν είναι ο θυμός. Δεν υπάρχει κανένας λόγος πλέον. Ο θυμός πρέπει να υπάρχει ΜΟΝΟ όταν υπάρχει η πιθανότητα να αλλάξουν πράγματα στο μέλλον και αυτό με περιορισμούς. Να πολεμάμε αλλά οι μάχες μας να γίνονται με σύνεση να φέρνουν αλλαγές. Όχι να γίνονται από εκδίκηση και βεντέτα. Αν \"σε τρώει\" το άδικο δεν είναι η λύση ούτε να φωνάξεις ούτε να μιλήσεις στους γονείς, αλλά να συμφιλιωθείς απόλυτα με την έκβαση της κατάστασης και να προχωρήσεις. Μετά μπορείς να κάνεις μαι πολιτισμένη κουβέντα, αν έχει καλή έκβαση καλώς.


Κάποιο στρες και αρνητικά συναισθήματα όντως μπορούν να απορρέουν από \"εικονικούς στόχους\" που κάπως μένουν ασυνείδητα και \"τσιγκλάνε\", \"η μάνα ποτέ δεν με αγάπησε και όλο με τιμωρούσε με το παραμικρό χωρίς να μου μάθει και τα θετικά μου. Πρέπει να κάνω κάτι γι αυτό\". Μπορείς να μιλήσεις στην μάνα σου αν με αυτό τον τρόπο \"λύσεις\" αυτόν τον εικονικό στόχο αλλα δεν υπάρχει κάτι να αλλάξεις σε αυτό πέρα από το μυαλό σου. Δεν χρειάζεται να κάνεις πολλές κουβέντες από τους γονείς, μπορείς απλά να επανερμηνεύσεις αυτούς τους εικονικούς στόχους, να συμφιλιωθείς με τα πράγματα και τέλος. Χωρίς θύματα και πολέμους χωρίς λόγο.


Εύχομαι καλή συνέχεια με την ψυχοθεραπεία και όλο να υπάρχει βελτίωση! :)

[frei]

Odysseia μου ειρωνικα το εγραψα, ξερω πολυ καλα τι αξιζω. Απλως η κυρια lightbluepath μας εχει βγαλει ολους αξεστους, γελοιους και χωρις αξια... απλα συμφωνισα μαζι της γιατι ο γιατρος ειπε να της λεμε σε ολα ναι.

[Oneiroplasmenos]

Originally posted by lightbluepath

Originally posted by frei
Αφου καλυφτηκε η lightbluepath, τελος! Αυτο εχει σημασια.

Δεν σε εχουνε κανει ακομα ban τοσο που βριζεις?

Η βρισιά κοπελιά όταν προέρχεται από θυμό δεν είναι ανήθικη μπροστά σε άλλα λόγια που μπορεί να ειπωθούν. Εσύ και οι φίλες σου λέτε πλαγίως τα χειρότερα πράγματα και σταματήστε επιτέλους να με κυνηγάτε επειδή δεν έχετε τι να κάνετε.

Εύχομαι να σε βοηθήσει το μήνυμα μου αυτό, προσπαθώ να πω δυο κουβέντες μήπως και βοηθήσω.. βλέπω άλλωστε και σημάδια συμπεριφοράς που δεν μου είναι παντελώς άγνωστα...και προτού αρχίσω να γράφω απλά να σου πω πως είναι επικίνδυνη η υπερβολή και η επιμονή στην άρνηση... πρέπει και να προσέξουμε βέβαια μην βρεθούμε μόνοι (στην κυριολεξία μόνοι) μια μέρα με την συμπεριφορά μας.. είτε επειδή θα το έχουμε επιλέξει εμείς είτε επειδή θα μας έχουν διώξει όλοι.

lbp, ότι κάνουν εδώ κάνουν και έξω (και ίσως ακόμα χειρότερα όταν έχεις να τους λουστείς κάθε μέρα face to face). Και στα σχολεία και στις δουλειές, έτσι μαθαίνουν όλοι, να πηγαίνουν με τους πιο δυνατούς και να βγάζουν νοκ αουτ τους πιο αδύναμους αλλά και όποιους δεν πάνε με τα νερά της ισχύουσας άποψης και συμπεριφοράς. Ένα καινούργιο χαρακτηριστικό της μοντέρνας εποχής είναι και το bullying, το ομαδικό πέσιμο κοινώς (και πολλές φορές με πλάγιους τρόπους όπως λες) μια κοινωνική συμπεριφορά η οποία μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε ψύχωση το θύμα....

Ίσως να μην σου είναι άγνωστο αυτό που λέω.

Σε τέτοια περίπτωση, όταν απειλείται η ψυχική σου υγεία με τέτοιο τρόπο ή την κάνεις αβλεπή, ή κάνεις υπομονή και ψάχνεις λιγάκι καλύτερα το θέμα, βάζεις το μυαλό σου να σκεφτεί και μελετάς καταρχάς τις δικές σου κινήσεις και αυτά που θα πεις.

Μου θύμησες ένα φίλο, που του την είχαν πέσει ομαδικώς , μετά ήθελε να τους βρει έναν έναν και να τους σαπίσει στο ξύλο. Αλλά και έναν άλλο, που βρέθηκε σε μια δουλειά με πολύ σάπιους ανθρώπους και μετά κυκλοφορούσε έξω στον δρόμο με ένα νουντσακου έτοιμος να πάρει τον νόμο στα χέρια του. Η και κάποιον άλλο, που από την πολύ κοροιδία που αντιμετώπιζε, λόγω της μαλθακής συμπεριφοράς του ,τον έστειλαν οι δικοί του στον ψυχίατρο και διεγνώσθει σχιζοφρενής .

Όπως βλέπεις πολλοί άνθρωποι την πατάνε. Αλλά κάποιοι από αυτούς, είναι η αλήθεια, το αντιμετωπίζουν καλύτερα και γλιτώνουν το ταμπελάκι..

Όπως σου έχω ξαναπεί το να επικαλείσαι μια \"ασθένεια\"

(και που τελικά πολλές πολλές φορές αυτές οι διαγνώσεις αχρηστεύουν το άτομο χωρίς να του δίνουν κάποιο εφόδιο να βάλει τις βάσεις για να δυναμώσει)

για να δικαιολογείς την συμπεριφορά σου... δεν καταφέρνεις τίποτα πέραν από το να αναπαράγεις τα ίδια φαινόμενα που σε έβγαλαν από τα όρια σου και την πρώτη φορά.

Δεν θέλει και πολύ να τρελαθεί ένας ευαίσθητος άνθρωπος που έχει μάθει να αντιπαθεί την μάζα, όταν η μάζα έχει τάση να τον απορρίπτει.

Βλέπω άλλωστε πως πολλές φορές δεν συμφωνείς με τις κοινές απόψεις λόγω αντίδρασης. Αν μπορώ να σε ψυχολογήσω έστω λίγο καλύτερα από τα υπόλοιπα παιδιά (ακόμα και αν δεν καταλαβαίνεις τι εννοώ), αυτό είναι επειδή έχω κάποιες παρόμοιες εμπειρίες, καθώς και αντιδράσεις που έχουν παραμείνει & φάσεις με περίσσια ένταση. Παρόλα αυτά προσπάθησα αρκετά για να καταλάβω πως λίγες δυσάρεστες εμπειρίες μπορεί να επικρατήσουν επί των ευχάριστων εμπειριών μας (ακόμα και αν οι δεύτερες είναι πιο πολλές..).

Αυτό που θα μπορούσε να σε βοηθήσει είναι να βρεις ανθρώπους/ άνθρωπο που να είναι αληθινά δίπλα σου σε πραγματικές συνθήκες, όχι να προσπαθείς να πιαστείς από ένα φορουμ με ανθρώπους που δεν τους καίγεται καρφάκι γιατί δεν υπάρχει και κάποιος λόγος εδώ που τα λέμε.. (η γιατί δεν έχουν κάτι να κερδίσουν από σένα).

Γιατί όπως και με τα παραδείγματα που ανέφερα η ζωή θα σε ρίξει πολλές φορές, οι άνθρωποι θα σε ρίξουν πολλές φορές, και θα πρέπει να βρίσκεις τρόπους κάθε φορά να ανέχεσαι αυτό που θα σου συμβαίνει. Στην τελική θα μπορούσες απλά να αποφεύγεις τους ανθρώπους με τους οποίους δεν αισθάνεσαι καλά αλλά κανένας δεν θα μπορεί να είναι πάντα ο ιδανικός χαρακτήρας. Θα υπάρχουν και οι φορές που θα σε απογοητεύουν ακόμα και όσοι συμπαθείς. Μπορείς να κάνεις κάποιους συμβιβασμούς ή απλά να μην συμμετέχεις στο κοινωνικό γίγνεσθαι (πολύ περιγραφικός ο χαρακτηρισμός.. :). Γιατί πάντα θα υπάρχει κάτι που θα μας στραβώνει.. Εφόσον όμως αποφασίζεις να κολυμπήσεις μάθε καλά να κολυμπάς!

Ελπίζω να σε βοηθήσει η παραπάνω άποψη..

[krino]

Originally posted by frei
Odysseia μου ειρωνικα το εγραψα, ξερω πολυ καλα τι αξιζω. Απλως η κυρια lightbluepath μας εχει βγαλει ολους αξεστους, γελοιους και χωρις αξια... απλα συμφωνισα μαζι της γιατι ο γιατρος ειπε να της λεμε σε ολα ναι.

εππππππ σεμνα.

[Χάιντι]

Originally posted by krino

Originally posted by frei
Odysseia μου ειρωνικα το εγραψα, ξερω πολυ καλα τι αξιζω. Απλως η κυρια lightbluepath μας εχει βγαλει ολους αξεστους, γελοιους και χωρις αξια... απλα συμφωνισα μαζι της γιατι ο γιατρος ειπε να της λεμε σε ολα ναι.

εππππππ σεμνα.

σωστό

[whitecandle]

Ονειροπλασμένε thanks. Τα γράφεις εκ προσωπικής πείρας αυτά ε;Έχω βρει ένα φίλο και συγκεκριμένα από το σάιτ αυτό με ακούει σε όλα, διαφωνούμε και με αυτόν μερικές φορές όπως είπες αλλά είναι δύσκολο να κάνω άλλους φίλους. Πρώτον γιατί είδες εδώ στο σάιτ τι χαμός γίνεται (ομαδικά πεσίματα, δεν ταιριάζω με κανέναν) και έξω πάλι δεν θέλω να αρχίσω καινούριο χόμπι. Γενικά πάντως στη ζωή μου αυτό έχω δει κι ας μην ήθελα να το παραδεχτώ. Από μικρή με κοροιδεύαν στο σχολείο, μετά στο γυμνάσιο και στο λύκειο με ειρωνευόντουσαν και στο Πανεπιστήμιο αποδείχτηκαν όλοι επίσης σκάρτοι γιατί με κάνανε σκατά. Τώρα γύρισα πάλι στην πόλη μου και όπως καταλαβαίνεις από συμμαθητές μου γιοκ. Δεν τα πήγαινα καλά μαζί τους, η μία μάλιστα έσκισε και φωτογραφία που ήταν μαζί μου, επειδή ντρεπόταν για μένα. Χωρίς να έχω κάνει τίποτα. Όσο για την ασθένειά μου που λες, δεν την επικαλούμαι. Που το είδες αυτό; Τελικά όμως ευτυχώς υπάρχουν μόνο οι γονείς που είναι πάντα εκεί που μου τους σχολίασαν και αυτούς μη χ... και οι συγγενείς. Βέβαια αυτοί δεν θα ζούνε για πολύ, εκτός ίσως τα ξαδέρφια που τώρα λείπουν όλα ή έχουν παντρευτεί ή δουλεύουν και έχω μόνο κάτι μικρά. Τι να κάνουμε, έτσι είναι η ζωή. Η αλήθεια είναι ότι γι\'αυτό που έγραψες ότι έχω διαφορετικές απόψεις λόγω αντίδρασης, δεν ισχύει. Απλά διαφέρουν οι απόψεις μου, δεν ανήκω στη μάζα.

[chr1986]

Originally posted by lightbluepath
Οδύσσεια διάβασα το ποστ σου, και είσαι πολύ σκληρή με τους γονείς. Αυτοί σε φέρνουνε στον κόσμο, όχι εσένα, γενικά και κάνουν τόσο αγώνα να σε μεγαλώσουν και να είναι πάντα σωστοί, που μπορεί να κάνουνε και λάθη. Παλεύουν με τη δουλειά να μη σου λείπει τίποτα και αυτό είναι το ευχαριστώ; Δεν ξέρω τι έχεις βιώσει, αλλά από αυτά που λες το ξύλο όχι ότι το εγκρίνω αλλά είναι άνθρωποι και μπορεί να έχουν προβλήματα ή νεύρα που λες, πρέπει να τους τα συγχωρούμε όχι να τα ρίχνουμε όλα πάνω τους. Θα προτιμούσες να μην είχες γεννηθεί δλδ; Εγώ πάντως και να με βαράγανε θα προτιμούσα να είχα γεννηθεί και θα τους ευγνομωνούσα.

Διαφωνώ απόλυτα και εννοείται ότι δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες. Όχι λοιπόν κάποια πράγματα δε συγχωρούνται! Γιατί οι πράξεις αφήνουν πίσω ζημιές στη ψυχολογία και τη ζωή ενός παιδιού. Γιατί όλοι λίγο-πολύ εδώ μέσα βρισκόμαστε και εξαιτίας αυτών των πράξεων. Φυσικά και όλοι κάνουμε λάθη, αλλά η επαναλαμβανόμενη λάθος πράξη παύει να δικαιολογείται. Και όλο αυτό το δήθεν αγώνα που κάνουν, ok, αφού ήθελαν να κάνουν παιδιά - για να ικανοποιήσουν δικές τους ανάγκες καταρχήν - θα πρέπει να αγωνιστούν. Και κάποιοι άνθρωποι δεν πρέπει να κάνουν παιδιά. Αν και θέλω να κάνω οικογένεια, θα το σκεφτώ πολύ να κάνω παιδί λόγω της κατάθλιψης. Δε θέλω το παιδί μου να έχει μία καταθλιπτική μητέρα, γιατί τα λάθη και το κακό που θα κάνω σε αυτό το παιδί θα είναι αμέτρητα.. ΟΔΥΣΣΕΙΑ, μη ζητάς συγγνώμη που είπες την άποψή σου και την εμπειρία σου από το όλο θέμα. Είναι πράγματα που τα έχεις ζήσει και κανένας δεν ξέρει τα \"εν οίκω\" σου καλύτερα από εσένα.

[whitecandle]

Originally posted by chr1986
Διαφωνώ απόλυτα και εννοείται ότι δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες. Όχι λοιπόν κάποια πράγματα δε συγχωρούνται! Γιατί οι πράξεις αφήνουν πίσω ζημιές στη ψυχολογία και τη ζωή ενός παιδιού. Γιατί όλοι λίγο-πολύ εδώ μέσα βρισκόμαστε και εξαιτίας αυτών των πράξεων. Φυσικά και όλοι κάνουμε λάθη, αλλά η επαναλαμβανόμενη λάθος πράξη παύει να δικαιολογείται. Και όλο αυτό το δήθεν αγώνα που κάνουν, ok, αφού ήθελαν να κάνουν παιδιά - για να ικανοποιήσουν δικές τους ανάγκες καταρχήν - θα πρέπει να αγωνιστούν. Και κάποιοι άνθρωποι δεν πρέπει να κάνουν παιδιά. Αν και θέλω να κάνω οικογένεια, θα το σκεφτώ πολύ να κάνω παιδί λόγω της κατάθλιψης. Δε θέλω το παιδί μου να έχει μία καταθλιπτική μητέρα, γιατί τα λάθη και το κακό που θα κάνω σε αυτό το παιδί θα είναι αμέτρητα.. ΟΔΥΣΣΕΙΑ, μη ζητάς συγγνώμη που είπες την άποψή σου και την εμπειρία σου από το όλο θέμα. Είναι πράγματα που τα έχεις ζήσει και κανένας δεν ξέρει τα \"εν οίκω\" σου καλύτερα από εσένα.

Κοίταξε να δεις κοπελιά, το γεγονός πιστεύω ότι μας έφεραν στον κόσμο είναι το πιο σημαντικό από όλα! Θα προτιμούσες να μην υπήρχες; Και μην λες ψεύτικο τον αγώνα που κάνουνε και ότι το κάνουν εγωιστικά είναι πολύ άσχημα αυτά. Μπορεί να έχουνε προβλήματα οι άνθρωποι. Όλα από αυτούς θα τα περιμένουμε;

[chr1986]

\"Κοπελιά\", είναι το πρώτο και το τελευταίο post που θα σου απαντήσω γιατί σε όλη την πορεία μου στο forum έχω δείξει ότι απέχω από ξεκατινιάσματα. Καλό θα είναι να μάθεις να σέβεσαι τη γνώμη των άλλων. Άποψή σου τα παραπάνω, άποψή μου αυτά που έγραψα. Απλό και κατανοητό. Είναι κάποια πράγματα που έχουμε ζήσει και που μας έφτασαν στο χείλος του γκρεμού. Δε μπορείς λοιπόν με γενικολογίες να απορρίπτεις τί λέει ο καθένας για τους γονείς του. Δεν ξέρεις τί γίνεται σε κάθε σπίτι και ο καθένας μας μίλησε για ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ του εμπειρίες. Μακάρι να έχεις γονείς που σε στηρίζουν στο πρόβλημά σου αλλά κάποιοι δυστυχώς δεν έχουμε. Αυτή είναι η αλήθεια. Και επειδή είναι γονείς δεν σημαίνει ότι δεν κρίνονται για τις πράξεις τους. Αυτά, \"κοπελιά\".

[whitecandle]

Τι θες να πεις για τα ξεκατινιάσματα; Έγινε εδώ ξεκατίνιασμα; Απλά δεν έχω υπομονή όταν μου τη λένε έτσι. Διαφωνούμε αλλά δεν χρειάζεται να μου επιβάλλεις και τη γνώμη σου. Αυτό μου την έσπασε. Επιπλέον δεν μου απάντησες θα προτιμούσες να μην υπάρχεις; Γιατί για μένα το να κάνεις ένα παιδί είναι έργο το πιο σημαντικό γιατί όλοι θα ήθελαν να υπάρχουν. Εκτός από τους καταθλιπτικούς.

[krino]

Originally posted by chr1986

Αν και θέλω να κάνω οικογένεια, θα το σκεφτώ πολύ να κάνω παιδί λόγω της κατάθλιψης. Δε θέλω το παιδί μου να έχει μία καταθλιπτική μητέρα, γιατί τα λάθη και το κακό που θα κάνω σε αυτό το παιδί θα είναι αμέτρητα..

καλα τωρα και εσυ,
εγινες επαγγελματιας καταθλιπτικια?
σε λιγο θα παρεις και συνταξη.


Εχεις ολο το καιρο μπροστα σου να διαμορφωσεις οπως θες την ζωη σου.

[krino]

Originally posted by lightbluepath


Όλα από αυτούς θα τα περιμένουμε;

τωρα να γελασω η οχι?

[whitecandle]

Originally posted by krino
τωρα να γελασω η οχι?

Γιατί να γελάσεις; Προσωπικά για μένα; Ρε άι από κει που θα μου πεις εμένα. Για ψυχολογική υποστήριξη μιλάμε τώρα.

[krino]

για το αν θα τα περιμενουμε ολα απο τους γονεις.....

ψυχολογικη υποστηριξη δεν σημαινει νταντεμα.
Μην μπερδευομαστε.