white coat phobia

[Lou!]

white coat phobia ακα ιατροφοβια ελληνιστι, την εχει πολυς κοσμος, την εχω κ εγω.

(μεταφερω το διαλογο απο το αλλο θρεντ)

πανεπιστημονα, εχω το εξης προβλημα:

αν δω ενεση, αιματα, κομμενα ποδια, βασανιστηρια τυπου σαλο 120 μερες στα σοδομα, η αν προσπαθουν να μου παρουν αιμα κ τετοια παθαινω το εξης: ζαλιζομαι κ μετα (οχι παντα, αλλα αρκετες φορες) λιποθυμαω. ειναι πολυ κουραστικο κ αισθανομαι απαισια εκεινη τη στιγμη. σιγουρα απο φοβο δημιουργειται αυτο, παρολα αυτα δεν νομιζω οτι εκεινη τη στιγμη νιωθω ιδιαιτερο φοβο, ουτε σκεφτομαι φοβερα πραγματα, απλα ερχεται ετσι. (μαλλον αυτο εννοεις οτι ειναι αυτοματοποιημενη διαδικασια?). το προβλημα περναει με ξαπλωμα οριζοντιο (κ ποδια ψηλα), οποτε συνερχομαι αμεσως, η με λιποθυμια κ μετα συνερχομαι μονη μου μετα απο λιγο.

δε λεω οτι ειναι προβλημα καθημερινοτητας, τωρα τελευταια εχω αρκετο καιρο να το παθω (2,5 χρονια νομιζω), το ειχα παθει τελευταια φορα νομιζω μεσα σε ενα βιβλιοπωλειο που πεφτει το ματι μου στο τοτε τελευταιο δημιουργημα του αρκα, (το εχθροι εξ αιματος), οποτε αρχισα να διαβαζω περι λεπτου εντερου, παχεως εντερου κ δεξι νεφρου, κ αρχισα να ζαλιζομαι κ μεχρι το σπιτι μου δεν μπορουσα να γυρισω! (ντρεπομουνα να ξαπλωσω στο πατωμα μες στη μεση του βιβλιοπωλειου, η στο πεζοδρομιο!). το εχω παθει σε σινεμαδες, στον οδοντιατρο (απονευρωση), οταν προσπαθουσαν να μου παρουν αιμα, οταν καποιος διηγειται ιστοριες αναλογου περιεχομενου κλπ. (+το εχω απο τοτε που με θυμαμαι, θυμαμαι περιστατικο στη β δημοτικου).

το προβλημα ειναι οτι πχ θα ηθελα πολυ να παω να κανω το lazer της μυωπιας, κ το σκεφτομαι αυτο, οτι θα λιποθυμησω την ωρα του lazer. (δεν ξερω αν εισαι ξαπλωτος την ωρα του lazer, παντως σιγουρα εισαι ξυπνιος κ τα βλεπεις ολα!!)

καμια ιδεα?

(edit: προλαβα κ την μπερδεψα με τον ορο white collar, που χρησιμοποιειται για να περιγραψει δουλειες γραφειου, οχι μουντζουρικες δουλεις δλδ, κ απορησα που το google αρχισε να μου βγαζει κοινωνιολογικα αρθρα! λολ!)

[Lou!]

Originally posted by PETRAN

Ναι λουσι, μου φαίνεται πως έχεις \"white-coat phobia\" που έχει γίνει αντανακλαστικό (\"αυτοματοποιημένο\" όπως το λες που το είχα πει :P)

Well...σπούδασε ιατρική!


:P


Όχι σοβαρά τώρα. Καλό είναι να κάνεις ένα κατάλογο με τα (σωματικά-ιατρικά φαντάζομαι) πράγματα που φοβάσαι πιο πολύ από το χειρότερο στο καλύτερο. Σκέψου πραγματικά το χείριστο πράγμα που θα σε τρομοκρατούσε και μετά το κάλλιστο. Προσπάθησε ενώ φτιάχνεις τον κατάλογο τι είναι αυτό που σε τρομάζει πιο πολύ. Είναι η διαδικασία? Η κλινική εξέταση? Το σύμπτωμα κάποιας ασθένειας? Η σωματική ενόχληση γενικότερα? Κάτι ποιο συγκεκριμένο όπως το αίμα που είπες? Ίσως να έχεις φόβο σε κάτι ποιο πολύ από τα άλλα. Βέβαια υπάρχει περίπτωση να τα φοβάσαι όλα λίγο-πολύ γιατί ο φόβος από κάτι σωματικό (που μάλλον σε είχε τρομάξει πολύ παλιά...καλό θα ήταν να θυμηθείς τι μπορεί να ήταν αυτό. Μπορεί να ήταν ένα περιστατικό η μια νοοτροπία π.χ. των γονιών σου) μπορεί να γενικευτεί και σε σχετικά-με αυτό πράγματα-έννοιες. Π.χ. ο φόβος για τις πληγές και το αίμα μετά να γενικευτεί σε φόβο για ενέσεις και μετά σε φόβο για βελόνες και αιχμηρά αντικείμενα γενικότερα. Προσπάθησε να καταλάβεις τι είναι αυτό/αυτά που σε τρομάζουν περισσότερο και που δεν θα ήθελες να υπάρχουν με τίποτα.


Μετά αφού κάνεις τον κατάλογο βάλε ένα πρόγραμμα προσπάθειας αντιμετώπισης αυτών από το καλύτερο στο χειρότερο. Π.χ. αν έχεις φόβο για σωματικά-γενικά πράγματα πάρε ένα βιβλίο ανατομίας και άρχισε να το διαβάζεις. Αν δεις ότι ζαλίζεσαι σταμάτησε και επανέλαβε την διαδικασία μόλις αισθανθείς καλύτερα. Κάθε φορά προσπάθησε να διαβάζεις λίγο πιο πολύ. Προσπάθησε να καταλάβεις αν αυτό αρκεί από μόνο του η είναι χειρότερο αν γίνεται σε παρουσία κόσμου (π.χ. και γιατρού) οπότε ίσως να έχει και μια αγοραφοβική μαζί χροιά. Αν έχει και κοινωνική συνιστώσα προσπάθησε να διαβάζεις για ανατομία έξω σε κόσμο.


Ταυτόχρονα προσπάθησε να μάθεις τελικα τι μπροεί να κρύβεται από πίσω. Υπάρχει κάποια παλιότερη νοοτροπία που έχει αφήσει το στίγμα της σε αυτή την μορφή? Μήπως ήταν κάποιο πολύ έντονο περιστατικό? (\"τράυμα\" όπως λένε οι ψυχοδυναμικοί λολ). Νομίζω ότι ξέρεις τα βασικά της ΓΣΘ. Αν τελικά το βρεις αναρωτήσου για το ποια στοιχεία υπάρχουν υπερ του αλλά και κατά του. Μετά αναρωτήσου για την αληθινή του υπόσταση και με το κατα πως μπορεί να επηρεάζει την τωρινή σου κατάσταση σε σχέση με τα περι-ιατρικών φόβων.

Οπότε

1)σταδιακή έκθεση σε αυτά που φοβάσαι από το καλύτερο προς το χειρότερο. Αν είναι δύσκολο να βρεις αληθινές καταστάσεις (αν και θα έπρεπε) άρχισε με \"φαντασιακή έκθεση\" που μπορεί να είναι το ίδιο αποτελεσματική. Κάνε τον κατάλογο και φαντάσου μια κατάσταση την φορά για κάποια ώρα. Αν δεις ότι αρχίζεις και αγχώνεσαι μόνο με την φαντασία, μην προχωρήσεις στον επόμενο φόβο του καταλόγου, αλλά \"πάλεψε\" στην φαντασία σου με αυτόν μέχρι να νιώσεις πιο άνετα. Βοηθάει να έχεις τον έλεγχο της αναπνοής σε όλο αυτό και να έχεις μάθει κάποιες τεχνικές χαλάρωσης ώστε όταν σου έρχεται το στρες να αρχίζεις να χαλαρώνεις.

2) Βαθύτερη διερεύνηση για το τι μπορεί να σε τρομάζει σε όλο αυτό και από που μπορεί να προήλθε. Ήταν κάποιο περιστατικό η κάποια νοοτροπία? Περιεργάσου το και προσπάθησε να βγάλεις το \"ζουμί\" του φόβου που μπορεί να έχει μείνει. Μετά προσπάθησε να το επεξεργαστείς στο μυαλό σου και να \"παίξεις\" μαζί του. \"Γνωστική Αναδόμηση\" του σε σχέση με τα τωρινά δεδομένα. Υπάρχουν στοιχεία που να το υποστηρίζουν? Η όχι? Ποιο είναι το χειρότερο αλλά και το καλύτερο που μπορείς να πάθεις? Ρεαλιστικά τι μπορεί να συμβεί?


3) Βοηθάει να σκέφτεσαι γενικά ότι οι φόβοι σου και οι ανησυχίες σου είναι απλά \"ψυχικά γεγονότα\" που περνάν από το μυαλό σου και όχι το μυαλό σου το ίδιο. Προσπάθησε να αποστασιοποιηθείς από τους φόβους σου-αφού δεν είσαι εσύ- και να τους δεις σαν \"αντικείμενα\" που περνάν από το \"θέατρο της συνείδησης\". Μην τα δέχεσαι και μην κρίνεις με βάση αυτών. Όπως έχω ξαναπεί το ανθρώπινο μυαλό δημιουργεί συνέχεια \"κρίσεις\" και \"σκέψεις\" για το κάθε τι που αντιλαμβάνεται κάθε στιγμή. Προσπάθησε να αποστασιοποιηθείς από αυτές τις κρίσεις. Ο φόβος για τα χ,ψ,ζ-που απορρέσουν από στιγμιαίες κρίσεις (judgements)- είναι αντικείμενα και όχι εσύ.


Φυσικά επειδή όλο αυτό έχει γίνει \"reflex\" δεν θα εξαφανιστεί έτσι απλά. Αλλά αν ακολουθήσεις ένα αυστηρό έντονο πρόγραμμα με βάση αυτών που σου είπα και αρχίζεις και το παλεύεις συχνά-πυκνά (και δεν το αποφεύγεις) θα αρχίσει να μειώνεται, μέχρι που θα φύγει εντελώς.

[Lou!]

ευχαριστω πετραν για ολο αυτο το σεντονι!

(το αλλο θεμα κλειδωθηκε, ουτε να σε ευχαριστησω δεν προλαβα! :P)

[krino]

Originally posted by Lou!..
ευχαριστω πετραν για ολο αυτο το σεντονι!

(το αλλο θεμα κλειδωθηκε, ουτε να σε ευχαριστησω δεν προλαβα! :P)

φακ!
κλειδωθηκε στα 8, επεσα ενα εξω.....

παω να διαβασω το θεμα σου τωρα με ανεση.

[PETRAN]

Γιατί κλειδώθηκε!? Μια χαρά τα λέγαμε όλοι (!)

[krino]

Originally posted by PETRAN
Γιατί κλειδώθηκε!? Μια χαρά τα λέγαμε όλοι (!)

αμα συνεχιζεις να αναρωτιεσαι,
θα κλειδωθει και αυτο.


:P

[Χάιντι]

Εγώ πάντως δεν την έχω!

[vintzi]

lou, κι εγώ έχω κάτι παρόμοιο αλλά σε πολύ μικρότερο βαθμό (δεν λιποθυμώ δηλαδή, αλλά μουδιάζω, ζαλίζομαι ελαφρώς κτλ.). το δικό μου ᾽φόρτε᾽ είναι το αίμα. έχω παρατηρήσει πάντως ότι αμβλύνεται λίγο με τον καιρό μέσω της αναγκαστικής τριβής (π.χ. όταν πρωτοάρχισα να κάνω εξετάσεις αίματος, χλώμιαζα μόνο στην ιδέα της αιμοληψίας, ενώ τώρα με απωθεί μεν αλλά το έχω κάπως συνηθίσει). καμια φορά προσπαθώ να πιέσω τον εαυτό μου να μην κλείσει τα μάτια σε σκηνές με αίματα, χειρουργεία κτλ. στην tv, άλλοτε τα καταφέρνω κάπως, άλλοτε όχι. είχα σκεφτεί να γίνω και εθελοντής αιμοδότης αφενός γιατί θα προσέφερα κάτι αναγκαίο αλλά και για να καταπολεμήσω τη ᾽φοβία᾽ μου. ακόμα ομως δεν έχω καταφέρει να το υλοποιήσω δυστυχώς...
επιστημονικώς, βέβαια, δεν μπορώ να συνεισφέρω ούτε έχω ιδέα πού μπορεί να αποδοθεί.

[Lou!]

παιδια ειμαι πολυ χαρουμενη!

τελεια πηγε η γαστροσκοπηση, δεν καταλαβα τιποτα! λιγο στην αρχη θυμαμαι που με τρυπησανε κ μιλαγα με τον γιατρο κ μετα ενα, \"τελειωσαμε\". στο ενδιαμεσο δεν καταλαβα τι εγινε, δεν θυμαμαι να εχασα τις αισθησεις μου μεν, θα τις εχασα δε, υποθετω, (ή τις εχασα ή δεν τις εχασα κ απλα δεν το θυμαμαι), τεσπα δεν εχει σημασια!

μου βρηκανε διαφραγματοκυλη κ ΓΟΠ! κατι τετοια! κατι χαπακια κ διαιτα! :P

αφου γλυτωσα τον καρκινο ολα καλα κ ανθηρα!

[Χάιντι]

Originally posted by Lou!..
παιδια ειμαι πολυ χαρουμενη!

τελεια πηγε η γαστροσκοπηση, δεν καταλαβα τιποτα! λιγο στην αρχη θυμαμαι που με τρυπησανε κ μιλαγα με τον γιατρο κ μετα ενα, \"τελειωσαμε\". στο ενδιαμεσο δεν καταλαβα τι εγινε, δεν θυμαμαι να εχασα τις αισθησεις μου μεν, θα τις εχασα δε, υποθετω, (ή τις εχασα ή δεν τις εχασα κ απλα δεν το θυμαμαι), τεσπα δεν εχει σημασια!

μου βρηκανε διαφραγματοκυλη κ ΓΟΠ! κατι τετοια! κατι χαπακια κ διαιτα! :P

αφου γλυτωσα τον καρκινο ολα καλα κ ανθηρα!

γιατί υπήρχε περίπτωση να έχεις καρκίνο σε αυτήν την ηλικία?

[Lou!]

Originally posted by janet

Originally posted by Lou!..
παιδια ειμαι πολυ χαρουμενη!

τελεια πηγε η γαστροσκοπηση, δεν καταλαβα τιποτα! λιγο στην αρχη θυμαμαι που με τρυπησανε κ μιλαγα με τον γιατρο κ μετα ενα, \"τελειωσαμε\". στο ενδιαμεσο δεν καταλαβα τι εγινε, δεν θυμαμαι να εχασα τις αισθησεις μου μεν, θα τις εχασα δε, υποθετω, (ή τις εχασα ή δεν τις εχασα κ απλα δεν το θυμαμαι), τεσπα δεν εχει σημασια!

μου βρηκανε διαφραγματοκυλη κ ΓΟΠ! κατι τετοια! κατι χαπακια κ διαιτα! :P

αφου γλυτωσα τον καρκινο ολα καλα κ ανθηρα!

γιατί υπήρχε περίπτωση να έχεις καρκίνο σε αυτήν την ηλικία?

κ αυτος ετσι μου ειπε, οτι σε αυτες τις ηλικιες ο καρκινος ειναι πολυ σπανιος, αλλα εγω τον καρκινο φοβαμαι! (ειχε πεθανει κ μια θεια μου, πολυ γαματη τυπισσα απο καρκινο οταν ημουνα μκρη)

[sophaki]

Είδες ότι δεν ήτανε τίποτα;;;; Μάλλον θα πρέπει να σταματήσουμε να επηρεαζόμαστε από ό,τι λένε οι άλλοι και να αφήνουμε να ζούμε την εμπειρία μόνοι μας....