αρρυθμίες - αγχος???

[ΜΑΡΙΑ37]

Εσύ litoa πόσες έκτακτες είχες την μέρα όταν ξεκίνησες τους β-αναστολείς; Τώρα είσαι καλύτερα;

[ronpoly53]

Γεια σας,σας χαιρετώ όλες και όλους,είμαι νέος στο <<club των πασχόντων απο αρρυθμίες>> και ούτε που φανταζόμουνα ποτέ ότι θα πήγαινα και εγώ στα επείγοντα πριν το Πάσχα 2017 για αρρυθμίες και στιγμιαία ζάλη,λιποθυμική τάση
.Εγινε εισαγωγή στο νοσοκομείο,μου έγιναν όλες οι εξετάσεις και στεφανιογραφία για πρώτη φορα(είμαι 53 ετών,1,82 υψος και 102 κιλά).Με πρόσεξαν πολύ στο νοσοκομείο,ας είναι καλά οι ανθρωποι εκεί και μου ειπαν όλα οκ,δεν βρέθηκε τίποτα παθολογικό στη καρδιά,μονο γαστροοισοφαγική παλινδρόμησς και μου εδωσαν χάπια για 1 μήνα.Μόλις πέρασε ο μήνας δεν ενοιωσα πλέον αρρυθμίες αλλά δεν ξεχνάω ποτέ αυτό το απαίσιο συναίσθημα της στιγμιαίας ζάλης προς λιποθυμία,σαν να παθαίνεις ανακοπή,σαν να πεθαίνεις,παραλύεις τελείως και τα παιζεις,το μόνο που πρόλαβα να κάνω ήταν να φωνάξω Βοήθεια!,ευτυχώς καθόμουνα στο σπιτι στη καρέκλα και έτρεξε αμέσως η γυναίκα μου να δει τι μου συμβαίνει,διάρκεσε περίπου 3-5 δευτερόλεπτα,το είχα πάθει άλλες 3 φορές αλλά δεν εδωσα σημασία,το απέδωσα στο στομάχι και στο στρεςς αλλά αυτή τη φορά ήταν πιο έντονο και πραγματικά τα έπαιξα,απαίσιο συναίσθημα,σαν πράγγελος θανάτου,δεν το ξεχνάς ποτέ,Θεός να μας φυλάει.Σαν οργανισμός είμαι δυνατός(υπηρέτησα Ειδικές Δυνάμεις,Β' Μοίρα Καταδρομών) και δεν πήρα ποτέ φάρμακα,ουτε ηρεμιστικά ούτε τίποτα άλλο,αλλά όπως φαίνεται στη ζωή τίποτα δεν είναι δεδομένο,ρόδα είναι και γυρίζει.Προς το παρόν είμαι ψύχραιμος,δεν με πειράζει να εμφανιστούν πάλι οι αρρυθμίες,αυτές υποφέρονται,αυτό όμως το απαίσιο συναίσθημα να χάνεις την επαφή με το περιβάλλον στιγμιαία δεν παίζεται,λες Τετέλεσται και οταν περάσει λες Δόξα τω Θεω,πέρασε,ζώ.Στην Αθήνα ζούμε,τι περιμένεις,και ο πιο γερός οργανισμός κάποτε θα μπεί στο <<club των αρρώστων>> :)

[pewlepepe]

Στεφανιογραφια για ποιο λογο σου κανανε? Το καρδιογραφημα εδειξε κατι? Δεν καταλαβαινω τον λογο που μπηκες σε αυτη τη διαδικασια

[ronpoly53]

Κάνανε όλες τις άλλες εξετάσεις(υπερηχο,24ωρο holter κλπ) και βλεπανε ακανόνιστες αρρυθμίες,αποκλείσανε κολπική μαρμαρυγή και μου λενε:ετοιμασου αυριο για στεφανιογραφία.Τωρα,τον λογο δεν μου τον ειπανε,με ρωτησαν αν συμφωνω και λεω οκ.Μηπως λογω ηλικίας;(επειδή ειμαι 53 ετων;)Εν πασει περιπτωσει,εγινε η στεφανιογραφια,δεν καταλαβα και τιποτε,μου ειπαν θα κανουμε επεμβαση απο το δεξι σου χερι(καρπο) και οχι απο το δεξι μηρο για να μην παιδευτεις,να μπορεις να πας τουαλετα και να μη μεινω τελειως ακινητος για 24 ωρες και βρηθηκε πεντακαθαρη,οπως ειπαν.Το εξιτηριο μου γράφει:<<Αρρυθμίες αγνώστου αιτιολογίας,εξέρχεται σε πολύ καλή κλινική κατάσταση>>Τωρα,ενα μηνα μετα που πηρα τα χάπια,είμαι οκ,δεν εχω αυτη τη στιγμη,αλλά οπως μου ειπαν,θα με παρακολουθουν τακτικα γιατι μπορει να επανέλθουν ανα πάσα στιγμή,μπορεί και όχι.

[pewlepepe]

Πιθανον λογω ηλικιας αλλα ισως ανεφερες καπνιστης? Η υψηλες χοληστερινες?

[ronpoly53]

Nαι,καπνιστης απο 30 ετων,σταθερα 1 πακετο την ημερα,αλλα δεν το τραβαω μεσα,μηχανικα καπνιζω επειδη ειμαι νευρικο και αγχωδες ατομο,πολυ λιγο καπνο τραβαω μεσα,το βλεπω και στο τρεξιμο που κανω,5 χλμ καθε μερα,δεν με κοβουν καθολου τα πνευμονια απο το τσιγαρο ουτε εχω ποτε αρρυθμιες οταν τρεχω και οταν σταματαω το τρεξιμο νοιωθω ξεκουραστος,η καρδια χτυπαει γρηγορα αλλα κανονικα,χωρις αρρυθμιες.Οσο για τη χοληστερινη,κανανε καθημερινα εξετασεις αιματος επι 5 ημερες και μου ειπανε το εξης περιεργο:<<δεν τρως καθολου κρεας,προσεχεις τη διατροφη σου;>>Οχι τους λεω,αφου ειμαι 102 κιλα και αναλογικα με το υψος μου 1,82 ειμαι παχυσαρκος,θα επρεπε να ειμαι το πολυ 82,τρωω οτι ναναι κατα βουληση και πολυ κρεας μαλιστα.Και μου απαντανε:<<Περίεργο,γιατί η χοληστερίνη σου εχει τιμες σχεδον μικρου παιδιου,σε ελαχιστους ανδρες το εχουμε δει αυτο στην ηλικια σου>>Και τους λεω:μηπως οφείλεται στο πολυ σκορδο και κρεμμυδι που τρωω καθημερινα 5 χρονια τωρα και 1 κιλο αγνο μελι Πινδου απο παραγωγο φιλο μου καθε εβδομαδα;Και μου απαντανε οι γιατροι:Ναι,μπορει να ειναι και απο αυτο,η τακτικη καταναλωση σκορδου και κρεμμυδιου ειναι ωφελιμη μακροπροθεσμα για την υγεια.Και δεν εχεις προβλημα με τη μυρωδια του σκορδου,μου λενε;οχι τους λεω γιατι ενας τσομπανος που υπηρετησαμε μαζι στα ΛΟΚ μου ειχε πει παλια καποτε να μασαω φυλλαρακια μαιντανο η βασιλικο μετα το σκορδο για να μη μυριζει και η γυναικα μου και τα παιδια μου δεν εχουν παραπονο με τη μυρωδια του σκορδου

[ronpoly53]

Πάντως,απο ότι διαβάζω εδώ μέσα,πολλοι συνάνθρωποι μας παιδεύονται με τις αρρυθμίες,ιδιαίτερα νέες και νέοι.Εγώ τώρα στην ηλικία των 53 που είμαι το έχω φιλοσοφήσει το θέμα και καταλήγω στο συμπέρασμα οτι είναι καθαρά ψυχολογικό,θέμα μυαλού,όλα στο μυαλό μας είναι και ιδιαίτερα οταν ζεις σε μεγάλη πόλη όπως η Αθήνα,τι περιμένεις;αγχος για το μεροκάματο,μποτιλιάρισμα,α τμ/κή ρύπανση,ακτινοβολία wifi κλπ,όλο και κάποιο κουσούρι θα μας βγεί.Το θέμα είναι το κουσούρι αυτό να είναι όσο το δυνατόν λιγότερο ανώδυνο.Μιλάμε και παραπονιόμαστε εμείς για αρρυθμίες και πανικοβαλλόμαστε,τι να πουν άλλοι συνάνθρωποι μας που ειναι χειρότερα απο εμάς;καρκινοπαθείς,νεφροπα θείς,τυφλοί,παραπληγικοί και πάει λέγοντας.Εγώ προσωπικά λέω Δόξα τω Θεώ που μου έτυχε το λαχείο της αρρυθμίας το οποίο ειναι ελεγχόμενο με χάπια,καλώς ή κακώς παρά να μου τύχει το λαχείο του τυφλού,του καρκινοπαθή κλπ.Και στο φινάλε με τις αρρυθμίες ο Θεός σε προειδοποιεί να λάβεις τα μέτρα σου και να προσαρμοστείς αναλόγως,άλλους δεν τους προειδοποιεί καθόλου και τους παίρνει μια και έξω,χωρίς προειδοποιηση(τροχαια,εγκε φαλικά κλπ).Υστερα απο το επεισόδιο των αρρυθμιών και της μισολυποθυμίας που είχα,κάθε πρωί τώρα που ξυπνάω και σηκώνομαι απο το κρεβάτι λέω μέσα μου:<<Δόξα τω Θεώ,όρθιος πάλι,σε ευχαριστώ Θεέ μου που με άφησες να ζήσω και σήμερα,να μεγαλώσω τα παιδιά μου,8 και 11 ετών.Αν είναι να μου στείλεις πάλι αρρυθμίες,δεν πειράζει,καλοδεχούμενες,θα μάθω να ζώ με αυτές>>

[ronpoly53]

Διαβάζω σε διάφορα πόστ εδώ οτι πολλοί συμπάσχοντες απο αρρυθμίες,νέα παιδιά και κάθε ηλικίας παραλύουν απο τις αρρυθμίες και φοβούνται να γυμναστούν απο φόβο μη πάθει τίποτα η καρδιά τους.Βρε παιδιά,μη φοβάστε,μην αφήνετε τον φόβο να σας πάρει απο κάτω,λέει το σοφό ρητό:<<Αργία μήτηρ πάσης κακίας>>,δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απο το να κάθεσαι,βγείτε έξω,βάλτε μια φόρμα και αθλητικά παπούτσια,πάτε σε ενα πάρκο ή γήπεδο εκεί κοντά σας,πάρτε βαθιές διαφραγματικές αναπνοές να γεμίσει το στομάχι σας με αέρα,αρχίστε σιγά-σιγά να τρέχετε ή να κάνετε βάδην,να βάζετε στόχο 1 χλμ στην αρχή και σιγά σιγά να προσθέτετε χιλιόμετρα,τουλάχιστον 3 χλμ ειναι καλά για να ξεσκουριάσουν το αιμα και το σώμα καθημερινά.Αφού οι γιατροί σας διαβεβαίωσαν ότι δεν έχει κάτι παθολογικό η καρδιά σας,κινηθείτε να κυκλοφορήσει το αιμα μέσα σας,να οξυγονωθεί το σώμα και θα νοιώσετε καλύτερα με την πάροδο του χρόνου,αυτό είναι σίγουρο,νικήστε τους φόβους σας και θα δείτε ότι όλα θα πάνε καλά,ο φόβος και ο πανικός είναι πολύ κακοί σύμβουλοι,όπως λέγαμε και εμείς που υπηρετήσαμε στις καταδρομές:<<ο τολμών νικά>>Και αν παρουσιαστούν αρρυθμίες κατά τη διάρκεια η μετά το τρέξιμο ή βάδην μην πανικοβληθείτε καθόλου,δεν παθαίνετε ανακοπή και αν συνεχίσετε τη γυμναστική υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι αρρυθμίες να μειωθούν ή και να εξαφανιστούν.

[ΜΑΡΙΑ37]

Διαβάζω σε διάφορα πόστ εδώ οτι πολλοί συμπάσχοντες απο αρρυθμίες,νέα παιδιά και κάθε ηλικίας παραλύουν απο τις αρρυθμίες και φοβούνται να γυμναστούν απο φόβο μη πάθει τίποτα η καρδιά τους.Βρε παιδιά,μη φοβάστε,μην αφήνετε τον φόβο να σας πάρει απο κάτω,λέει το σοφό ρητό:<<Αργία μήτηρ πάσης κακίας>>,δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απο το να κάθεσαι,βγείτε έξω,βάλτε μια φόρμα και αθλητικά παπούτσια,πάτε σε ενα πάρκο ή γήπεδο εκεί κοντά σας,πάρτε βαθιές διαφραγματικές αναπνοές να γεμίσει το στομάχι σας με αέρα,αρχίστε σιγά-σιγά να τρέχετε ή να κάνετε βάδην,να βάζετε στόχο 1 χλμ στην αρχή και σιγά σιγά να προσθέτετε χιλιόμετρα,τουλάχιστον 3 χλμ ειναι καλά για να ξεσκουριάσουν το αιμα και το σώμα καθημερινά.Αφού οι γιατροί σας διαβεβαίωσαν ότι δεν έχει κάτι παθολογικό η καρδιά σας,κινηθείτε να κυκλοφορήσει το αιμα μέσα σας,να οξυγονωθεί το σώμα και θα νοιώσετε καλύτερα με την πάροδο του χρόνου,αυτό είναι σίγουρο,νικήστε τους φόβους σας και θα δείτε ότι όλα θα πάνε καλά,ο φόβος και ο πανικός είναι πολύ κακοί σύμβουλοι,όπως λέγαμε και εμείς που υπηρετήσαμε στις καταδρομές:<<ο τολμών νικά>>Και αν παρουσιαστούν αρρυθμίες κατά τη διάρκεια η μετά το τρέξιμο ή βάδην μην πανικοβληθείτε καθόλου,δεν παθαίνετε ανακοπή και αν συνεχίσετε τη γυμναστική υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι αρρυθμίες να μειωθούν ή και να εξαφανιστούν.

Καλημέρα και καλώς όρισες στην παρέα. Εγώ παρόλο που έχω αρρυθμίες και φοβάμαι να βγω από το σπίτι μου γυμνάζομαι αρκετά χρόνια τώρα. Βασικά από 17 χρονών γυμνάζομαι, μέτρια πράγματα, γύρω στις 3 φορές την εβδομάδα και το βάρος μου είναι κανονικό. Άλλα παρόλο αυτά, δεν πιστεύω ότι με έχει βοηθήσει ιδιαίτερα. Με πιάνουν οι κρίσεις τις αρρυθμίας κατά περιόδους, χωρίς να έχω στρεσαριστεί ή να έχει αλλάξει κάτι στην καθημερινότητα μου. Όταν με πιάνουν όμως οι αρρυθμίες, ιδιαίτερα όταν είναι συνεχόμενες για αρκετή ώρα, ειλικρινά δεν μπορώ να το διαχειριστώ, δεν το αντέχω, νομίζω ότι θα πάθω ανακοπή κι ας ξέρω οτι δεν είναι επικίνδυνες και νιώθω ότι μου κόβεται η αναπνοή, πανικοβάλλομαι άλλα δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Εσένα σου έδωσαν χάπι για τις αρρυθμίες ή για την παλινδρόμηση;

[ronpoly53]

Καλημέρα και καλώς όρισες στην παρέα. Εγώ παρόλο που έχω αρρυθμίες και φοβάμαι να βγω από το σπίτι μου γυμνάζομαι αρκετά χρόνια τώρα. Βασικά από 17 χρονών γυμνάζομαι, μέτρια πράγματα, γύρω στις 3 φορές την εβδομάδα και το βάρος μου είναι κανονικό. Άλλα παρόλο αυτά, δεν πιστεύω ότι με έχει βοηθήσει ιδιαίτερα. Με πιάνουν οι κρίσεις τις αρρυθμίας κατά περιόδους, χωρίς να έχω στρεσαριστεί ή να έχει αλλάξει κάτι στην καθημερινότητα μου. Όταν με πιάνουν όμως οι αρρυθμίες, ιδιαίτερα όταν είναι συνεχόμενες για αρκετή ώρα, ειλικρινά δεν μπορώ να το διαχειριστώ, δεν το αντέχω, νομίζω ότι θα πάθω ανακοπή κι ας ξέρω οτι δεν είναι επικίνδυνες και νιώθω ότι μου κόβεται η αναπνοή, πανικοβάλλομαι άλλα δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Εσένα σου έδωσαν χάπι για τις αρρυθμίες ή για την παλινδρόμηση;

Γειά σου και καλώς σας βρήκα όλους στην παρέα εδώ.Αυτό που μου λές είναι δυσάρεστο ασφαλώς,ότι δηλ.η γυμναστική δεν σε βοηθάει ιδιαίτερα.Δεν ξέρω όμως πως μπορώ να προτείνω κάτι που να σε βοηθήσει γιατί δεν είμαι ξερόλας και προσέχω τα λόγια μου,δεν είμαι καρδιολόγος ή ψυχολόγος ή ομοιοθεραπευτής ή ειδικός στο θέμα των αρρυθμιών τέλως πάντων για να δίνω συμβουλές εδώ κάνε αυτο και κάνε εκείνο.Ολοι είμαστε διαφορετικοί ανθρωποι με διαφορετικά βιώματα και ψυχοσύνθεση και μια τακτική ή θεραπεία που ωφελεί κάποιον μπορεί να μην έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα σε άλλον.Πάντως είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι όλα είναι θέμα μυαλού και ψυχολογίας.Οσο για τα χάπια μου έδωσαν για 1 μήνα χάπια για αρρυθμίες,γαστροοισοφαγικ� � παλ/ση,πιεση και διουρητικά γιατί είχα κατακράτηση υγρών,4 χαπάκια τη μέρα δηλαδή,μόλις έκλεισα μήνα τα σταμάτησα,εχουν περάσει 15 μέρες και δεν είχα ούτε 1 αρρυθμία,σε ηρεμία και τρέξιμο αλλά αυτό δεν με καθησυχάζει ιδιαίτερα γιατί δεν ξέρω αν θα μου εμφανιστεί πάλι αυτή η καταραμένη στιγμιαία σκοτοδίνη/ζάλη/μισολυποθυμία που νομίζεις ότι ήρθε το τέλος σου και λες τετέλεσται.

[ronpoly53]

Εκανα διπλο ποστ το ιδιο,συγνωμη

[ge0rge]

Πάντως,απο ότι διαβάζω εδώ μέσα,πολλοι συνάνθρωποι μας παιδεύονται με τις αρρυθμίες,ιδιαίτερα νέες και νέοι.Εγώ τώρα στην ηλικία των 53 που είμαι το έχω φιλοσοφήσει το θέμα και καταλήγω στο συμπέρασμα οτι είναι καθαρά ψυχολογικό,θέμα μυαλού,όλα στο μυαλό μας είναι και ιδιαίτερα οταν ζεις σε μεγάλη πόλη όπως η Αθήνα,τι περιμένεις;αγχος για το μεροκάματο,μποτιλιάρισμα,α τμ/κή ρύπανση,ακτινοβολία wifi κλπ,όλο και κάποιο κουσούρι θα μας βγεί.Το θέμα είναι το κουσούρι αυτό να είναι όσο το δυνατόν λιγότερο ανώδυνο.Μιλάμε και παραπονιόμαστε εμείς για αρρυθμίες και πανικοβαλλόμαστε,τι να πουν άλλοι συνάνθρωποι μας που ειναι χειρότερα απο εμάς;καρκινοπαθείς,νεφροπα θείς,τυφλοί,παραπληγικοί και πάει λέγοντας.Εγώ προσωπικά λέω Δόξα τω Θεώ που μου έτυχε το λαχείο της αρρυθμίας το οποίο ειναι ελεγχόμενο με χάπια,καλώς ή κακώς παρά να μου τύχει το λαχείο του τυφλού,του καρκινοπαθή κλπ.Και στο φινάλε με τις αρρυθμίες ο Θεός σε προειδοποιεί να λάβεις τα μέτρα σου και να προσαρμοστείς αναλόγως,άλλους δεν τους προειδοποιεί καθόλου και τους παίρνει μια και έξω,χωρίς προειδοποιηση(τροχαια,εγκε φαλικά κλπ).Υστερα απο το επεισόδιο των αρρυθμιών και της μισολυποθυμίας που είχα,κάθε πρωί τώρα που ξυπνάω και σηκώνομαι απο το κρεβάτι λέω μέσα μου:<<Δόξα τω Θεώ,όρθιος πάλι,σε ευχαριστώ Θεέ μου που με άφησες να ζήσω και σήμερα,να μεγαλώσω τα παιδιά μου,8 και 11 ετών.Αν είναι να μου στείλεις πάλι αρρυθμίες,δεν πειράζει,καλοδεχούμενες,θα μάθω να ζώ με αυτές>>

Και εμένα το πρώτο επεισόδιο έτσι ήταν, ακριβώς σαν εσένα. Και εγώ μέσα σε πέντε μήνες έκανα τα πάντα, από καρδιογραφηματα και σπινθηρογραφιμα μέχρι στεφανιογραφια. Όλα στο μυαλό μου είναι μου είπαν, κρίσεις πανικού ήταν αρχής εξ αρχής. Το θέμα είναι ότι μου έχει μείνει αυτή η κωλο αίσθηση και ο φόβος και παθαίνω συνέχεια κρίσεις πανικού συν το ότι φοβάμαι να κουραστω μήπως και μείνω στον τόπο.

[ronpoly53]

Και εμένα το πρώτο επεισόδιο έτσι ήταν, ακριβώς σαν εσένα. Και εγώ μέσα σε πέντε μήνες έκανα τα πάντα, από καρδιογραφηματα και σπινθηρογραφιμα μέχρι στεφανιογραφια. Όλα στο μυαλό μου είναι μου είπαν, κρίσεις πανικού ήταν αρχής εξ αρχής. Το θέμα είναι ότι μου έχει μείνει αυτή η κωλο αίσθηση και ο φόβος και παθαίνω συνέχεια κρίσεις πανικού συν το ότι φοβάμαι να κουραστω μήπως και μείνω στον τόπο.

To θέμα είναι ότι δεν πρέπει να το βάλουμε κάτω και να είμαστε παθητικοί γιατί όλοι μας το ξέρουμε οτι η ζωή είναι πολυ σκληρή και συμβόλαιο με το θάνατο και ότι δεν θα αρρωστήσει ποτέ δεν υπογράφει κανένας στον πλανήτη,όσα λεφτά και να έχει,πάρτε παράδειγμα τον Βγενόπουλο,θεός σχωρέστονα, που είχε δισεκατομμύρια και το ΥΓΕΙΑ με τους καλύτερους γιατρούς.Πρόβλημα υγείας δεν είχε ποτέ,ήταν γερός σαν ταύρος και όμως τα λεφτά του δεν τον έσωσαν,απο ανακοπή στον ύπνο του έφυγε.Εμέις τουλάχιστον είμαστε κοινοί θνητοί και την ψάχνουμε με την καρδιά μας,αυτός θα νόμιζε οτι ήταν σούπερμαν και ότι θα έφτανε μέχρι 100 χρονών με τα λεφτά του και τα χαβιάρια τους και τους αστακούς που σίγουρα θα έτρωγε,είναι γνωστό ότι ήταν λάτρης της υγιεινής διατροφής,του τεννις και του γκόλφ,έλα όμως που τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα υπολόγιζε,Οπότε λέω στον εαυτό μου:μην ανησυχείς και άστα τα πράγματα να εξελιχθούν μόνα τους και όπου βγεί,ο πανικός και η ανησυχία δεν βοηθάνε καθόλου.Την έψαξα λίγο με το Βγενόπουλο και βρήκα αυτο:<<Με εισαγγελική παρέμβαση, όπως προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθετική διάταξη, εξακριβώθηκαν τα αίτια του θανάτου του επιχειρηματία Ανδρέα Βγενόπουλου.
Όπως προβλέπει ο νόμος σε περιπτώσεις αιφνιδίων θανάτων που δεν υπάρχει κάνενα ιστορικό με προηγούμενα προβλήματα υγείας, επεμβαίνουν οι εισαγγελικές αρχές προκειμένου να εξακριβωθούν τα ακριβή αίτια του θανάτου του. Ο επιχειρηματίας δεν είχε κανένα πρόβλημα υγείας και για αυτόν τον λόγο όπως προβλέπει η νομοθεσία έγινε η νεκροψία.
Παρουσία τεχνικού συμβούλου της οικογένειας λοιπόν λίγες ώρες προ της κηδείας του επιχειρηματία διαπιστώθηκε από ιατροδικαστή ότι ο Ανδρέας Βγενόπουλος πέθανε από ανακοπή καρδιάς . Στην συνέχεια ενημερώθηκαν οι εισαγγελικές αρχές από τον ίδιο τον ιατροδικαστή.>>Εμάς τουλάχιστον μας προειδοποιούν οι αρρυθμίες και λαμβάνουμε προφυλάξεις,δεν νομίζω λοιπόν ότι πρέπει να πανικοβαλλόμαστε και να ανησυχούμε.

[ge0rge]

To θέμα είναι ότι δεν πρέπει να το βάλουμε κάτω και να είμαστε παθητικοί γιατί όλοι μας το ξέρουμε οτι η ζωή είναι πολυ σκληρή και συμβόλαιο με το θάνατο και ότι δεν θα αρρωστήσει ποτέ δεν υπογράφει κανένας στον πλανήτη,όσα λεφτά και να έχει,πάρτε παράδειγμα τον Βγενόπουλο,θεός σχωρέστονα, που είχε δισεκατομμύρια και το ΥΓΕΙΑ με τους καλύτερους γιατρούς.Πρόβλημα υγείας δεν είχε ποτέ,ήταν γερός σαν ταύρος και όμως τα λεφτά του δεν τον έσωσαν,απο ανακοπή στον ύπνο του έφυγε.Εμέις τουλάχιστον είμαστε κοινοί θνητοί και την ψάχνουμε με την καρδιά μας,αυτός θα νόμιζε οτι ήταν σούπερμαν και ότι θα έφτανε μέχρι 100 χρονών με τα λεφτά του και τα χαβιάρια τους και τους αστακούς που σίγουρα θα έτρωγε,είναι γνωστό ότι ήταν λάτρης της υγιεινής διατροφής,του τεννις και του γκόλφ,έλα όμως που τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα υπολόγιζε,Οπότε λέω στον εαυτό μου:μην ανησυχείς και άστα τα πράγματα να εξελιχθούν μόνα τους και όπου βγεί,ο πανικός και η ανησυχία δεν βοηθάνε καθόλου.Την έψαξα λίγο με το Βγενόπουλο και βρήκα αυτο:<<Με εισαγγελική παρέμβαση, όπως προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθετική διάταξη, εξακριβώθηκαν τα αίτια του θανάτου του επιχειρηματία Ανδρέα Βγενόπουλου.
Όπως προβλέπει ο νόμος σε περιπτώσεις αιφνιδίων θανάτων που δεν υπάρχει κάνενα ιστορικό με προηγούμενα προβλήματα υγείας, επεμβαίνουν οι εισαγγελικές αρχές προκειμένου να εξακριβωθούν τα ακριβή αίτια του θανάτου του. Ο επιχειρηματίας δεν είχε κανένα πρόβλημα υγείας και για αυτόν τον λόγο όπως προβλέπει η νομοθεσία έγινε η νεκροψία.
Παρουσία τεχνικού συμβούλου της οικογένειας λοιπόν λίγες ώρες προ της κηδείας του επιχειρηματία διαπιστώθηκε από ιατροδικαστή ότι ο Ανδρέας Βγενόπουλος πέθανε από ανακοπή καρδιάς . Στην συνέχεια ενημερώθηκαν οι εισαγγελικές αρχές από τον ίδιο τον ιατροδικαστή.>>Εμάς τουλάχιστον μας προειδοποιούν οι αρρυθμίες και λαμβάνουμε προφυλάξεις,δεν νομίζω λοιπόν ότι πρέπει να πανικοβαλλόμαστε και να ανησυχούμε.

Συμφωνώ με όλα όσα λες! Αλλά όσο και αν το θέλω δεν μπορώ να ακολουθήσω. Τρόμαξα τόσο πολύ με όλο αυτό. Ο πατέρας μου πέθανε από ανακοπή στα 44 και οι γιατροί με τρόμαξαν αρκετά μέχρι να δουν τι πραγματικά μου συμβαίνει. Είχα ένα 5μηνο που κάθε μέρα έτρεχα και είχα τους γιατρούς να μου λένε "οκ, τώρα που έκανες αυτό κάνε και εκείνο" γιατί ρε παιδιά; "γιατί είσαι μόλις τριάντατριων και έχεις και βαριά κληρονομιά" μου απαντούσαν. Και μόλις το θέμα λύθηκε εγώ χωρίς να το καταλάβω είχα πέσει στην λούμπα. Κάθε μέρα δεν ήμουν καλά. Με διαβεβαιωναν οι καρδιολογοι ότι είμαι μια χαρά αλλά να ή ταχυκαρδιες και η έκτακτες. Μόλις το μυαλό μου πίστεψε ότι η καρδιά μου είναι μια χαρά εμφανίστηκαν αλλά προβλήματα και μόλις ξεμπέρδεψα και από αυτά γύρισα πάλι πίσω στην καρδιά. Έκανα δεκάδες χιλιόμετρα ποδήλατο και πλέον φοβάμαι να κάνω ακόμα και εκατό μέτρα. Φοβάμαι να πάω μια βόλτα στο βουνό γιατί δεν θέλω να είμαι μακριά από νοσοκομεία. Ξέρω πως είναι στο μυαλό μου αλλά με το που νιώσω ακόμα και μια δυσπεψία το μυαλό μου τρέχει στην καρδιά και η σφυξεισ φτάνουν 150. Μην σας ζαλίζω άλλο. Αυτά

[gardenia100]

To θέμα είναι ότι δεν πρέπει να το βάλουμε κάτω και να είμαστε παθητικοί γιατί όλοι μας το ξέρουμε οτι η ζωή είναι πολυ σκληρή και συμβόλαιο με το θάνατο και ότι δεν θα αρρωστήσει ποτέ δεν υπογράφει κανένας στον πλανήτη,όσα λεφτά και να έχει,πάρτε παράδειγμα τον Βγενόπουλο,θεός σχωρέστονα, που είχε δισεκατομμύρια και το ΥΓΕΙΑ με τους καλύτερους γιατρούς.Πρόβλημα υγείας δεν είχε ποτέ,ήταν γερός σαν ταύρος και όμως τα λεφτά του δεν τον έσωσαν,απο ανακοπή στον ύπνο του έφυγε.Εμέις τουλάχιστον είμαστε κοινοί θνητοί και την ψάχνουμε με την καρδιά μας,αυτός θα νόμιζε οτι ήταν σούπερμαν και ότι θα έφτανε μέχρι 100 χρονών με τα λεφτά του και τα χαβιάρια τους και τους αστακούς που σίγουρα θα έτρωγε,είναι γνωστό ότι ήταν λάτρης της υγιεινής διατροφής,του τεννις και του γκόλφ,έλα όμως που τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα υπολόγιζε,Οπότε λέω στον εαυτό μου:μην ανησυχείς και άστα τα πράγματα να εξελιχθούν μόνα τους και όπου βγεί,ο πανικός και η ανησυχία δεν βοηθάνε καθόλου.Την έψαξα λίγο με το Βγενόπουλο και βρήκα αυτο:<<Με εισαγγελική παρέμβαση, όπως προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθετική διάταξη, εξακριβώθηκαν τα αίτια του θανάτου του επιχειρηματία Ανδρέα Βγενόπουλου.
Όπως προβλέπει ο νόμος σε περιπτώσεις αιφνιδίων θανάτων που δεν υπάρχει κάνενα ιστορικό με προηγούμενα προβλήματα υγείας, επεμβαίνουν οι εισαγγελικές αρχές προκειμένου να εξακριβωθούν τα ακριβή αίτια του θανάτου του. Ο επιχειρηματίας δεν είχε κανένα πρόβλημα υγείας και για αυτόν τον λόγο όπως προβλέπει η νομοθεσία έγινε η νεκροψία.
Παρουσία τεχνικού συμβούλου της οικογένειας λοιπόν λίγες ώρες προ της κηδείας του επιχειρηματία διαπιστώθηκε από ιατροδικαστή ότι ο Ανδρέας Βγενόπουλος πέθανε από ανακοπή καρδιάς . Στην συνέχεια ενημερώθηκαν οι εισαγγελικές αρχές από τον ίδιο τον ιατροδικαστή.>>Εμάς τουλάχιστον μας προειδοποιούν οι αρρυθμίες και λαμβάνουμε προφυλάξεις,δεν νομίζω λοιπόν ότι πρέπει να πανικοβαλλόμαστε και να ανησυχούμε.

Καλησπερα ronpoly 53 και απο μενα...Διαβαζω πολυ προσεκτικα τα ποστ σου...σχεδον τα ιδια πανω κατω περναω και εγω......η κατασταση εχει ξεφυγει περα απο καθε οριο....καθε τρεις και λιγο τρεχω σε γιατρους...διαφορων ειδικοτητων......ολες καθαρες...ησυχαζω προς στιγμη και μετα παλι τα ιδια και τα ιδια....κουραστηκα να ζω ετσι....γραφω εδω στο φορουμ γιατι μονο καποιος ομοιοπαθης μπορει να καταλαβει ακριβως....οι ρυθμοι που ζω δεν βοηθουν......πολυ αγχος δουλεια......κτλ κτλ κτλ......να ευχηθω ολα καλα να πανε τι αλλο να πω....να προσπαθουμε να ζουμε εστω στιγμες ομορφες.....να νοιωθουμε καλα μεσα μας και με τον εαυτο μας.... ειναι και αυτο κατι...