Θυμός

[PETRAN]

Originally posted by Lou!..

Originally posted by PETRAN

Μπορώ να πω ότι προσπαθώ όσο μπορώ να είμαι \"non-judgemental\" με κοντινές καταστάσεις και ανθρώπους...
Στην πράξη βέβαια ίσως είναι δύσκολο να τα κάνει κάποιος αυτά και το σίγουρο είναι ότι θέλουν εκπαίδευση για να γίνουν με επτιυχία! Είναι και αυτό μια δεξιότητα και μάλιστα δύσκολη να αποκτηθεί. Όμως άπαξ αρχίσεις και το κάνεις το σίγουρο είναι ότι θα βελτιώσεις πάρα πολύ την ποιότητα της ζωής σου.

ασε που σε βλεπω κ ενα βημα πιο κοντα στις πυλες του (χριστιανικου) παραδεισου!!!! μπορει απο αλλη οδο βεβαια, αλλα αυτο δεν ειναι το \"μην κρινετε, ινα μην κριθειτε\"? εδω το λεμε, \"μην κρινετε, για να αισθανεστε καλυτερα\"!. αντε πετραν με τα παπαδακια κ τα αγγελακια σε βλεπω στην αιωνια ζωηη! :D:P

*Ξαφνικά το κεφάλι αρχίζει να στριφογυρνάει ξερνώντας μπιζέλια σε περαστικούς παπάδες, βγάζοντας κατάρες σε πεθαμένες γλώσσες

[Lou!]

Originally posted by frei

Εχω μάθει να παραδέχομαι τα λάθη μου αλλά θυμώνω όταν μου φορτώνουν πραγματα για τα οποία δεν φταίω. Οταν λοιπόν γινεται κάτι και μου ρίχνουν το βάρος γιατί ξερουν οτι δεν θα αντιδρασω εντονα και μολις πω \'μα δεν εγινε ετσι\' αμέσως αντιμετωπίζω κατινιές με την μορφη συμμαχιων και κουτσομπολια, δεν θα έλεγα οτι ευχαριστιέμαι και ιδιαιτερα.

Εκτόνωση λοιπόν θα γινόταν με κάποια άθληση,

λιγο tae kwon do για αρχη!

σε οποιον εχει την ταση να σου ριχνει ευθυνες που δεν σου ανηκουν, με ευγενικο τροπο του εξηγεις οτι τα πραγματα δεν ειναι ετσι, μπλα μπλα κ του το κοβεις, \"ξερεις φιλαρακι, δε θα επομιστω ευθυνες που δε μου αναλογουν. απο εκει κ περα, εσυ πιστευε ο,τι θελεις\".

αλλο το θυμωνω ελεγχομενα κ βαζω ορια ευγενικα κ ξεκαθαριζω τη σταση μου, κ αλλο το θυμωνω ανεξελεγκτα κ μπαινω σε μια ανταλλαγη πυρων, βρισιδιου κ \"λογικη\" καυγα κ βεντετας.

[PETRAN]

Originally posted by Lou!..

Originally posted by frei

Εχω μάθει να παραδέχομαι τα λάθη μου αλλά θυμώνω όταν μου φορτώνουν πραγματα για τα οποία δεν φταίω. Οταν λοιπόν γινεται κάτι και μου ρίχνουν το βάρος γιατί ξερουν οτι δεν θα αντιδρασω εντονα και μολις πω \'μα δεν εγινε ετσι\' αμέσως αντιμετωπίζω κατινιές με την μορφη συμμαχιων και κουτσομπολια, δεν θα έλεγα οτι ευχαριστιέμαι και ιδιαιτερα.

Εκτόνωση λοιπόν θα γινόταν με κάποια άθληση,

λιγο tae kwon do για αρχη!

σε οποιον εχει την ταση να σου ριχνει ευθυνες που δεν σου ανηκουν, με ευγενικο τροπο του εξηγεις οτι τα πραγματα δεν ειναι ετσι, μπλα μπλα κ του το κοβεις, \"ξερεις φιλαρακι, δε θα επομιστω ευθυνες που δε μου αναλογουν. απο εκει κ περα, εσυ πιστευε ο,τι θελεις\".

αλλο το θυμωνω ελεγχομενα κ βαζω ορια ευγενικα κ ξεκαθαριζω τη σταση μου, κ αλλο το θυμωνω ανεξελεγκτα κ μπαινω σε μια ανταλλαγη πυρων, βρισιδιου κ \"λογικη\" καυγα κ βεντετας.

Αυτό που είπε (η Lou)

:P

[justme]

Originally posted by PETRAN
Πάντως σοβαρά τώρα, η καλύτερη λύση είναι να δουλέψεις με το πρόβλημα ώστε να μην υπαρχει θυμός. Δεν είναι καλό να υπάρχει σταθερή εστία θυμιού. Όταν γίνεται αυτό πρέπει κάποιος να παίρνει δραστικές αποφάσεις ώστε να σταματάει αυτό.


Επίσης ο θυμός φέρνει μόνο περισσότερο θυμό. Αποδεδειγμένα. Δεν ισχύει αυτά που λένε \"ξέσπασε\" η \"εκτονώθηκε\". Άλλο το να \"βγάζεις κάτι από μέσα σου\" με καλό τρόπο ώστε να εκπληρωθεί κάποιος στόχος/να βελτιωθεί κάποια κατάσταση και άλλο να υπάρχουν συνέχεια έντονες αντιπαραθέσεις μέσα σε εκνευρισμό κλπ. Στο τελευταίο όσο πιο πολύ θυμώνεις, τόσο πιο πολύ θυμωμένος είσαι και τίποτα άλλο. Είναι καλό λοιπόν

1) να προσπαθήσει κάποιος να κάνει διαχείριση του θυμού του και να μην τον αφήνει να ξεφεύγει. Αυτό πετυχαίνεται με το \"όσο μπορεί κάποιος να μην παρασύρεται από την ένταση της στιγμής\" και να προσπαθήσει να έχει μια πιο αποστασιοποιημένη στάση που το μυαλό του δεν κάνει \"κρίσεις\". Σκέψου. Κάποιος μπορεί να δει ένα έντομο και να τρομάξει κάποιος άλλος το ίδιο έντομο και να γελάσει. Η διαφορά τους είναι ότι κάναν διαφορετικές \"κρίσεις/εκτιμήσεις\" για το έντομο, πράγμα που οδήγησε στην εμπειρία διαφορετικών συναισθημάτων. Ο θυμός-όπως και όλα τα συναισθήματα-έχει την βάση του σε γρήγορες κρίσεις και εκτιμήσεις που κάνουμε σε μια στιγμή (που μπορεί βέβαια να γίνονται πολύ γρήγορα και αυτόματα Εμείς όμως-τουλάχιστον για αρχή- μπορούμε να βάζουμε γρήγορα το \"stop\" αφού αμέσως πάνε να ξεκινήσουν). Όταν αλλάζουμε και απομακρυνόμαστε από τις ίδιες μας τις πιο δυσλειτουργικές \"κρίσεις/εκτιμήσεις\" μιας κατάστασης, τόσο και δεν κυριευόμαστε από υπερβολικό θυμικό (από \"τυφλό\" και \"υπερβολικό\" θυμό κλπ.) οπότε και τόσο πιο καλά είμαστε εμείς γενικά (κάτι που κάνει να παίρνουμε και καλύτερες αποφάσεις κλπ.)


2) Να δουλέψει προς την λύση της προβληματικής κατάστασης που τροφοδοτεί τον θυμό. Το να έχεις μια σταθερή εστία θυμού δεν βοηθάει σε τίποτα και μόνο να \"σε χαλάσει\" μπορεί. Πρέπει λοιπόν με όσο πιο καλό τρόπο γίνεται να υπάρξουν λύσεις ώστε να σταματήσει αυτό.


Μπορώ να πω ότι προσπαθώ όσο μπορώ να είμαι \"non-judgemental\" με κοντινές καταστάσεις και ανθρώπους (π.χ. με τους γονείς μου) και υιωθετώντας μια πιο \"βουδιστική ζεν\" (όπως την ονομάζω) στάση δεν θυμώνω ούτε κυριεύομαι από οργή όπως παλιότερα. Σε αυτή την φάση επίσης μου είναι πιο εύκολο να πάρω καλύτερες αποφάσεις και να βελτιώσω την κατάσταση. Το να αντιμιλήσεις με θυμωμένη φωνή μόνο θα \"μπριζώσει\" τα πράγματα, το να μιλήσεις όμως λογικά και ωραία χωρίς να χάνεις την ψυχραιμία σου είναι σίγουρο ότι αργά η γρήγορα θα οδηγήσει στην λύξη \"του θερμού επεισοδίου\". Το θέμα όπως είπα είναι-όπως είπα και πριν βέβαια-να μιλήσεις γι αυτό και να προσπαθήσεις να βρεις λύσεις.

Στην πράξη βέβαια ίσως είναι δύσκολο να τα κάνει κάποιος αυτά και το σίγουρο είναι ότι θέλουν εκπαίδευση για να γίνουν με επτιυχία! Είναι και αυτό μια δεξιότητα και μάλιστα δύσκολη να αποκτηθεί. Όμως άπαξ αρχίσεις και το κάνεις το σίγουρο είναι ότι θα βελτιώσεις πάρα πολύ την ποιότητα της ζωής σου.

Τόνισα κάποιες φράσεις από τα γραφόμενα του πετραν για να μη τις επαναλάβω.
Προσωπικά λοιπόν όταν θυμώνω (και το καταλαβαίνω πότε θυμώνω. Δεν γίνεται απλά μία έκρηξη σε ένα δετευρόλεπτο. Σιγά σιγά φουντώνω) περνάω στην φάση \"δεν θα βγάλουμε έτσι άκρη. Αστο τώρα και το λύνεις μετά από 10 λεπτά\"
Οπότε αποχωρώ από το αίτιο του θυμού μου και επανέρχομαι με ήρεμότερο μυαλό για να συνεχίσω
Επίσης το δεύτερο που κάνω είναι να διαπιστώνω εάν έχει νόημα ο θυμός μου. Το να λέω πχ σε κάποιον ναζιστή \"ξέρεις είσαι ρατσιστής\" και να θυμώνω γιατί δεν το καταλαβαίνει είναι κάτι που δεν έχει νόημα.
Το τρίτο που κάνω σε περίπτωση θυμού είναι να βρώ μία βρύση και ακόμα καλίτερα και έναν καθρέφτη
Όπου και να είμαι (σπίτι - δουλειά - έξω) μία δόση κρύο νερό στο κεφάλι και στα μούτρα και ένα κοίταγμα του εαυτού μου στον καθρέφτη με συνεφέρνει.

Τώρα εάν μιλάς για ανάγκη εκτόνωσης μόνιμου θυμού σίγουρα κάποιο ενεργητικό (βλ όχι γκόλφ) και ακόμα καλίτερα ομαδικό (βλ όχι τρέξιμο γύρω γύρω στο γήπεδο) βοηθάει και στο να αποσπάσεις το μυαλό αλλά και να εκτονώσεις σωματικά την πίεση.

[Sofia]

Originally posted by frei
Πως αντιμετωπίζετε τον θυμό σας?

Εστω οτι βρίσκεστε σε μια κατάσταση που θυμώνετε πολύ αλλά δυστυχώς δεν μπορείτε να ξεφύγετε, πχ σε έναν γάμο, στην εργασία κτλ. πως αντιδράτε?

frei,

συσχετιζεις καθολου το οτι κατευναζεις ή πνιγεις τον θυμο σου με τον φοβο σου να κανεις κατι διαφορετικο?

[frei]

Originally posted by Sofia

Originally posted by frei
Πως αντιμετωπίζετε τον θυμό σας?

Εστω οτι βρίσκεστε σε μια κατάσταση που θυμώνετε πολύ αλλά δυστυχώς δεν μπορείτε να ξεφύγετε, πχ σε έναν γάμο, στην εργασία κτλ. πως αντιδράτε?

frei,

συσχετιζεις καθολου το οτι κατευναζεις ή πνιγεις τον θυμο σου με τον φοβο σου να κανεις κατι διαφορετικο?

Ισα ισα που μου αρέσει να κάνω διαφορετικά πραγματα και παρωτρύνω και τους γύρω μου. Ισως ο θυμος μου συσσωρευεται γιατι δεν μπορω να τον εκτονωσω καλα, πχ αν θελω να παω για μπανιο με τις φιλες μου αφου ο αντρας μου δουλευει αυτος διαμαρτυρεται και αν γκρινιαξω με απειλει με χωρισμο, στη δουλεια δεν βγαζω ακρη, γενικά δεν εχω μαθει να πατάω πόδι και να ακουγομαι και ψαχνω εναλλακτικους τροπους να ξεσπαω. Μαλλον κλεισμένη αισθανομαι και δεν ξερω πως να ξεσπασω! Δεν εβαλα ορια απο την αρχη και μου βγαινει σε θυμο ολο αυτο. Απλως τωρα και με την ψυχοθεραπεια μαθαινω να βαζω τα οριά μου!!!

[claire]

Originally posted by frei
Αν και μάλλον καταλαβαίνω γιατί έχετε στραφεί στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον, δεν είναι τόσο πολύ εκεί το θέμα μου. Ενας απο τους λόγους που εχω θυμό είναι γιατί βλέπω γύρω μου οτι ο καθένας τα λάθη του κοιτάει να τα φορτώσει στους γύρω του και ποτέ στον εαυτό του.

Εχω μάθει να παραδέχομαι τα λάθη μου αλλά θυμώνω όταν μου φορτώνουν πραγματα για τα οποία δεν φταίω. Οταν λοιπόν γινεται κάτι και μου ρίχνουν το βάρος γιατί ξερουν οτι δεν θα αντιδρασω εντονα και μολις πω \'μα δεν εγινε ετσι\' αμέσως αντιμετωπίζω κατινιές με την μορφη συμμαχιων και κουτσομπολια, δεν θα έλεγα οτι ευχαριστιέμαι και ιδιαιτερα.

Γενικά εχω μάθει οτι η σκέψη πρέπει να προηγείται της γλώσσας και όχι η γλώσσα της σκέψης για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις αλλά προφανώς ο κόσμος δεν λειτουργεί έτσι.

Εκτόνωση λοιπόν θα γινόταν με κάποια άθληση, με κάποιο χόμπι??? Εσεις τι κάνετε???

ναι! εγώ κάνω διάφορα, αλλά το τρέξιμο νομίζω είναι αυτό που έχει πολύ καλά αποτελέσματα, είτε σε εκτόνωση θυμού, είτε στο να φύγουν κακές σκέψεις.
επίσης η κηπουρική είναι χόμπυ που βοηθά πολύ στην ηρεμία.

τώρα, τη στιγμή που θυμώνω με κάτι (όχι συχνά) προσπαθώ να το εκλογικεύσω και να σκεφτώ ότι με τον θυμό μόνο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα και θα χάσω και το δίκιο μου.

[Sofia]

Originally posted by frei
Ισως ο θυμος μου συσσωρευεται γιατι δεν μπορω να τον εκτονωσω καλα, πχ αν θελω να παω για μπανιο με τις φιλες μου αφου ο αντρας μου δουλευει αυτος διαμαρτυρεται και αν γκρινιαξω με απειλει με χωρισμο, στη δουλεια δεν βγαζω ακρη, γενικά δεν εχω μαθει να πατάω πόδι και να ακουγομαι και ψαχνω εναλλακτικους τροπους να ξεσπαω. Μαλλον κλεισμένη αισθανομαι και δεν ξερω πως να ξεσπασω!

Δλδ ας πουμε οτι επιλεγεις να σιωπησεις, απο το να μιλησεις ή να μαλωσεις με τον αντρα σου που σε απειλει με χωρισμο? Κι αν ναι, εχεις σκεφτει γιατι το κανεις αυτο? Δλδ πώς τον αφηνεις να κανει κατι τετοιο?

Κ αντιστοιχα με την δουλεια σου ή ολους οσους δεν μοιαζει να ακουνε το τί θες και εσυ.

Σε καποιες περιπτωσεις οπως μια επερχομενη διαφωνια δεν νομιζω οτι υπάρχει καποια καλη εναλλακτικη μεθοδος οπως η αθληση. Αν διαφωνεις, το καλυτερο για μενα ειναι να το λες ή να το δειχνεις μενοντας σταθερη σ αυτο που θες. Οχι βεβαια απο πεισμα, αλλα απο σεβασμο στον εαυτο σου κ τις αναγκες του. Ο χρονος που θα διαλεξεις να το κανεις κ ο τροπος εχει εναλλακτικες κι αυτος σιγουρα.

[frei]

Originally posted by Sofia

Originally posted by frei
Ισως ο θυμος μου συσσωρευεται γιατι δεν μπορω να τον εκτονωσω καλα, πχ αν θελω να παω για μπανιο με τις φιλες μου αφου ο αντρας μου δουλευει αυτος διαμαρτυρεται και αν γκρινιαξω με απειλει με χωρισμο, στη δουλεια δεν βγαζω ακρη, γενικά δεν εχω μαθει να πατάω πόδι και να ακουγομαι και ψαχνω εναλλακτικους τροπους να ξεσπαω. Μαλλον κλεισμένη αισθανομαι και δεν ξερω πως να ξεσπασω!

Δλδ ας πουμε οτι επιλεγεις να σιωπησεις, απο το να μιλησεις ή να μαλωσεις με τον αντρα σου που σε απειλει με χωρισμο? Κι αν ναι, εχεις σκεφτει γιατι το κανεις αυτο? Δλδ πώς τον αφηνεις να κανει κατι τετοιο?

Κ αντιστοιχα με την δουλεια σου ή ολους οσους δεν μοιαζει να ακουνε το τί θες και εσυ.

Σε καποιες περιπτωσεις οπως μια επερχομενη διαφωνια δεν νομιζω οτι υπάρχει καποια καλη εναλλακτικη μεθοδος οπως η αθληση. Αν διαφωνεις, το καλυτερο για μενα ειναι να το λες ή να το δειχνεις μενοντας σταθερη σ αυτο που θες. Οχι βεβαια απο πεισμα, αλλα απο σεβασμο στον εαυτο σου κ τις αναγκες του. Ο χρονος που θα διαλεξεις να το κανεις κ ο τροπος εχει εναλλακτικες κι αυτος σιγουρα.

Ηταν ετσι απο την οικογενεια μου, οταν ελεγα την αποψή μου την προσπερνουσαν, οταν ακολουθουσα αυτο που ελεγαν επαιρνα τον επαινο του καλου παιδιου! Προσπαθω ομως και μαθαινω... απλως μεχρι να φτασω σε ενα καλο αποτελεσμα θα ηθελα καπου να εκτονωνω αυτο που συσσωρευω.

[frei]

Originally posted by claire

Originally posted by frei
Αν και μάλλον καταλαβαίνω γιατί έχετε στραφεί στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον, δεν είναι τόσο πολύ εκεί το θέμα μου. Ενας απο τους λόγους που εχω θυμό είναι γιατί βλέπω γύρω μου οτι ο καθένας τα λάθη του κοιτάει να τα φορτώσει στους γύρω του και ποτέ στον εαυτό του.

Εχω μάθει να παραδέχομαι τα λάθη μου αλλά θυμώνω όταν μου φορτώνουν πραγματα για τα οποία δεν φταίω. Οταν λοιπόν γινεται κάτι και μου ρίχνουν το βάρος γιατί ξερουν οτι δεν θα αντιδρασω εντονα και μολις πω \'μα δεν εγινε ετσι\' αμέσως αντιμετωπίζω κατινιές με την μορφη συμμαχιων και κουτσομπολια, δεν θα έλεγα οτι ευχαριστιέμαι και ιδιαιτερα.

Γενικά εχω μάθει οτι η σκέψη πρέπει να προηγείται της γλώσσας και όχι η γλώσσα της σκέψης για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις αλλά προφανώς ο κόσμος δεν λειτουργεί έτσι.

Εκτόνωση λοιπόν θα γινόταν με κάποια άθληση, με κάποιο χόμπι??? Εσεις τι κάνετε???

ναι! εγώ κάνω διάφορα, αλλά το τρέξιμο νομίζω είναι αυτό που έχει πολύ καλά αποτελέσματα, είτε σε εκτόνωση θυμού, είτε στο να φύγουν κακές σκέψεις.
επίσης η κηπουρική είναι χόμπυ που βοηθά πολύ στην ηρεμία.

τώρα, τη στιγμή που θυμώνω με κάτι (όχι συχνά) προσπαθώ να το εκλογικεύσω και να σκεφτώ ότι με τον θυμό μόνο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα και θα χάσω και το δίκιο μου.

Εγω στο τελος το χανω το δικιο μου και εκει θυμωνω ακομα περισσοτερο!

[Sofia]

Originally posted by frei

Ηταν ετσι απο την οικογενεια μου, οταν ελεγα την αποψή μου την προσπερνουσαν, οταν ακολουθουσα αυτο που ελεγαν επαιρνα τον επαινο του καλου παιδιου! Προσπαθω ομως και μαθαινω... απλως μεχρι να φτασω σε ενα καλο αποτελεσμα θα ηθελα καπου να εκτονωνω αυτο που συσσωρευω.

Nαι το καταλαβαινω αυτο. Ολοι λιγο πολυ το χουμε δει το εργο.
Μονο που βλεπεις, πώς οσο κ να ευχαριστησεις τους αλλους, αν εσυ δεν νιωθεις καλα μ αυτο που κανεις, κατι δεν πάει καλα.

Εγω νομιζω πώς ειναι πολυ καλο που αρχιζεις κ βλεπεις οτι πραγματι θυμωνεις. Αν δεις κ πώς γινεται, κ ποτε αρχιζεις κ χανεις τη μπαλα, πηγαινε το λιγο αντιστροφα. Σαν rewind σε σκηνη. Κ δες πώς φτανεις σε σημειο εκτος οριων. Κ την επομενη φορα φροντισε να το αποτρεψεις..Πώς? λεγοντας πιο γρηγορα ενα \"οχι\" ή ενα \"δεν μπορω να το κανω αυτο\" ή ενα \"δεν θελω\". Οσο μοιαζεις διαθεσιμη για ολα και παντα, μπορει να γινεσαι πιο ευκολα αποδεκτη αλλα δεν κερδιζεις τον σεβασμο. Αφου πρωτη εσυ τον στερεις στον εαυτο σου.

Αυτο νομιζω εγω οτι βοηθαει. ..

[frei]

Originally posted by Sofia

Originally posted by frei

Ηταν ετσι απο την οικογενεια μου, οταν ελεγα την αποψή μου την προσπερνουσαν, οταν ακολουθουσα αυτο που ελεγαν επαιρνα τον επαινο του καλου παιδιου! Προσπαθω ομως και μαθαινω... απλως μεχρι να φτασω σε ενα καλο αποτελεσμα θα ηθελα καπου να εκτονωνω αυτο που συσσωρευω.

Nαι το καταλαβαινω αυτο. Ολοι λιγο πολυ το χουμε δει το εργο.
Μονο που βλεπεις, πώς οσο κ να ευχαριστησεις τους αλλους, αν εσυ δεν νιωθεις καλα μ αυτο που κανεις, κατι δεν πάει καλα.

Εγω νομιζω πώς ειναι πολυ καλο που αρχιζεις κ βλεπεις οτι πραγματι θυμωνεις. Αν δεις κ πώς γινεται, κ ποτε αρχιζεις κ χανεις τη μπαλα, πηγαινε το λιγο αντιστροφα. Σαν rewind σε σκηνη. Κ δες πώς φτανεις σε σημειο εκτος οριων. Κ την επομενη φορα φροντισε να το αποτρεψεις..Πώς? λεγοντας πιο γρηγορα ενα \"οχι\" ή ενα \"δεν μπορω να το κανω αυτο\" ή ενα \"δεν θελω\". Οσο μοιαζεις διαθεσιμη για ολα και παντα, μπορει να γινεσαι πιο ευκολα αποδεκτη αλλα δεν κερδιζεις τον σεβασμο. Αφου πρωτη εσυ τον στερεις στον εαυτο σου.

Αυτο νομιζω εγω οτι βοηθαει. ..

Πολύ σοφή απάντηση. Σε ευχαριστώ πολύ!

[RainAndWind]

Originally posted by PETRAN

Originally posted by Lou!..

Originally posted by PETRAN

Μπορώ να πω ότι προσπαθώ όσο μπορώ να είμαι \"non-judgemental\" με κοντινές καταστάσεις και ανθρώπους...
Στην πράξη βέβαια ίσως είναι δύσκολο να τα κάνει κάποιος αυτά και το σίγουρο είναι ότι θέλουν εκπαίδευση για να γίνουν με επτιυχία! Είναι και αυτό μια δεξιότητα και μάλιστα δύσκολη να αποκτηθεί. Όμως άπαξ αρχίσεις και το κάνεις το σίγουρο είναι ότι θα βελτιώσεις πάρα πολύ την ποιότητα της ζωής σου.

ασε που σε βλεπω κ ενα βημα πιο κοντα στις πυλες του (χριστιανικου) παραδεισου!!!! μπορει απο αλλη οδο βεβαια, αλλα αυτο δεν ειναι το \"μην κρινετε, ινα μην κριθειτε\"? εδω το λεμε, \"μην κρινετε, για να αισθανεστε καλυτερα\"!. αντε πετραν με τα παπαδακια κ τα αγγελακια σε βλεπω στην αιωνια ζωηη! :D:P

*Ξαφνικά το κεφάλι αρχίζει να στριφογυρνάει ξερνώντας μπιζέλια σε περαστικούς παπάδες, βγάζοντας κατάρες σε πεθαμένες γλώσσες

LOL.Κάτσε να σου ρίξω έναν εξορκισμό(ψάχνει τα κιτάπια της για quotes από τον Εξορκιστή-τον αυθεντικό του\'73 naturally).

The Power of Raw compels you!
The Power of Raw compels you!
The Power of Raw compels you!

#Έκανε τίποτε,ή να συνεχίσω;:P

Rain:-Where is Petrance?
Demon:-In here.With us.

χαχαχα:D:D

Sorry frei,δεν άντεξα,λολ.
Στο θέμα σου επιστροφή,συγγνώμη για το off topic.To ήξερες πως ο οργασμός θεωρείται ο πιο αποτελεσματικός τρόπος εκτόνωσης του ανθρώπινου οργανισμού;Aντί να παλεύεις με τα νεύρα σου,ρίχτε το στο σεξ με τον σύντροφό σου.:P
Εναλλακτική λύση αντί για το kick boxing,το καράτε,το ζίου ζίτσου και τέτοια κοπιαστικά που σου πρότεινε η Lou(της οποίας τα ποστς να πω πως είναι φανταστικά,ιδιαίτερα στον τομέα των διαπροσωπικών σχέσεων,νομίζω πως ούτε ψυχολόγος δε θα τά\'λεγε καλύτερα).

Πάντως σκέψου πως θα ήταν χρήσιμο να μάθεις πως να μην φτάνεις στο σημείο ζενίθ,να μην συσσωρεύεις ένταση και για να το καταφέρεις αυτό,μπορεί και να χρειάζεται να σταματάς όσα αισθάνεσαι να ξεκινάνε να σε \"φτιάχνουν\"κοφτά και ακαριαία,να μην σέρνονται οι καταστάσεις ώστε να οδηγείσαι στο θυμό.Μικρά ξεσπάσματα,μικρές εκτονώσεις δε θα σου φαίνονται τρομακτικές,ενώ θα λειτουργούν όπως στην κατσαρόλα το καπάκι που το αφήνεις καμιά φορά να είναι μισό πάνω της,μισό όχι,ε,αυτό δεν θα τιναχτεί.

[Χάιντι]

Originally posted by PETRAN
Πάντως σοβαρά τώρα, η καλύτερη λύση είναι να δουλέψεις με το πρόβλημα ώστε να μην υπαρχει θυμός. Δεν είναι καλό να υπάρχει σταθερή εστία θυμιού. Όταν γίνεται αυτό πρέπει κάποιος να παίρνει δραστικές αποφάσεις ώστε να σταματάει αυτό.


Επίσης ο θυμός φέρνει μόνο περισσότερο θυμό. Αποδεδειγμένα. Δεν ισχύει αυτά που λένε \"ξέσπασε\" η \"εκτονώθηκε\". Άλλο το να \"βγάζεις κάτι από μέσα σου\" με καλό τρόπο ώστε να εκπληρωθεί κάποιος στόχος/να βελτιωθεί κάποια κατάσταση και άλλο να υπάρχουν συνέχεια έντονες αντιπαραθέσεις μέσα σε εκνευρισμό κλπ. Στο τελευταίο όσο πιο πολύ θυμώνεις, τόσο πιο πολύ θυμωμένος είσαι και τίποτα άλλο. Είναι καλό λοιπόν

1) να προσπαθήσει κάποιος να κάνει διαχείριση του θυμού του και να μην τον αφήνει να ξεφεύγει. Αυτό πετυχαίνεται με το \"όσο μπορεί κάποιος να μην παρασύρεται από την ένταση της στιγμής\" και να προσπαθήσει να έχει μια πιο αποστασιοποιημένη στάση που το μυαλό του δεν κάνει \"κρίσεις\". Σκέψου. Κάποιος μπορεί να δει ένα έντομο και να τρομάξει κάποιος άλλος το ίδιο έντομο και να γελάσει. Η διαφορά τους είναι ότι κάναν διαφορετικές \"κρίσεις/εκτιμήσεις\" για το έντομο, πράγμα που οδήγησε στην εμπειρία διαφορετικών συναισθημάτων. Ο θυμός-όπως και όλα τα συναισθήματα-έχει την βάση του σε γρήγορες κρίσεις και εκτιμήσεις που κάνουμε σε μια στιγμή (που μπορεί βέβαια να γίνονται πολύ γρήγορα και αυτόματα Εμείς όμως-τουλάχιστον για αρχή- μπορούμε να βάζουμε γρήγορα το \"stop\" αφού αμέσως πάνε να ξεκινήσουν). Όταν αλλάζουμε και απομακρυνόμαστε από τις ίδιες μας τις πιο δυσλειτουργικές \"κρίσεις/εκτιμήσεις\" μιας κατάστασης, τόσο και δεν κυριευόμαστε από υπερβολικό θυμικό (από \"τυφλό\" και \"υπερβολικό\" θυμό κλπ.) οπότε και τόσο πιο καλά είμαστε εμείς γενικά (κάτι που κάνει να παίρνουμε και καλύτερες αποφάσεις κλπ.)


2) Να δουλέψει προς την λύση της προβληματικής κατάστασης που τροφοδοτεί τον θυμό. Το να έχεις μια σταθερή εστία θυμού δεν βοηθάει σε τίποτα και μόνο να \"σε χαλάσει\" μπορεί. Πρέπει λοιπόν με όσο πιο καλό τρόπο γίνεται να υπάρξουν λύσεις ώστε να σταματήσει αυτό.


Μπορώ να πω ότι προσπαθώ όσο μπορώ να είμαι \"non-judgemental\" με κοντινές καταστάσεις και ανθρώπους (π.χ. με τους γονείς μου) και υιωθετώντας μια πιο \"βουδιστική ζεν\" (όπως την ονομάζω) στάση δεν θυμώνω ούτε κυριεύομαι από οργή όπως παλιότερα. Σε αυτή την φάση επίσης μου είναι πιο εύκολο να πάρω καλύτερες αποφάσεις και να βελτιώσω την κατάσταση. Το να αντιμιλήσεις με θυμωμένη φωνή μόνο θα \"μπριζώσει\" τα πράγματα, το να μιλήσεις όμως λογικά και ωραία χωρίς να χάνεις την ψυχραιμία σου είναι σίγουρο ότι αργά η γρήγορα θα οδηγήσει στην λύξη \"του θερμού επεισοδίου\". Το θέμα όπως είπα είναι-όπως είπα και πριν βέβαια-να μιλήσεις γι αυτό και να προσπαθήσεις να βρεις λύσεις.

Στην πράξη βέβαια ίσως είναι δύσκολο να τα κάνει κάποιος αυτά και το σίγουρο είναι ότι θέλουν εκπαίδευση για να γίνουν με επτιυχία! Είναι και αυτό μια δεξιότητα και μάλιστα δύσκολη να αποκτηθεί. Όμως άπαξ αρχίσεις και το κάνεις το σίγουρο είναι ότι θα βελτιώσεις πάρα πολύ την ποιότητα της ζωής σου.

Συμφωνώ απόλυτα λόγω των βιωμάτων που έχω μέχρι στιγμής και λόγω των εμπειριών μου.

[Aeras]

Originally posted by frei
Ισως ο θυμος μου συσσωρευεται γιατι δεν μπορω να τον εκτονωσω καλα, πχ αν θελω να παω για μπανιο με τις φιλες μου αφου ο αντρας μου δουλευει αυτος διαμαρτυρεται και αν γκρινιαξω με απειλει με χωρισμο, στη δουλεια δεν βγαζω ακρη, γενικά δεν εχω μαθει να πατάω πόδι και να ακουγομαι και ψαχνω εναλλακτικους τροπους να ξεσπαω.

Όλοι μας έχουμε πέσει σε αυτή τη δυσκολία. Mου φαίνεται πολύ καλό που διαπιστώνεις το θυμό σου. Και καταλαβαίνεις τις αιτίες. Και καλά κάνεις που καταλαβαίνεις ότι χρειάζεται να πατάς πόδι κάποιες φορές, γιατί τότε αν σέβεσαι τον εαυτό σου σημαίνει ότι θα σε σέβονται και οι άλλοι περισσότερο.
Χρειάζεται να μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα που θέλουμε, και κάποιες φορές να αντιδρούμε άμεσα και γρήγορα, λέγοντας ένα ναι ή ένα όχι.