Δεν ξέρω τι έχω και τι μου φταίει - Page 2
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 2 of 2 FirstFirst 12
Results 16 to 29 of 29
  1. #16
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    22,667
    Originally posted by hello1923
    Έχεις δίκιο... Δεν έδωσα βαρύτητα ίσως γιατί δεν μπορώ να το καταλάβω κιολας.. Δεν ξέρω τον τρόπο να τα διαχωρίσω όλα αυτά.. Τουλάχιστον δεν θα κάνω τα ίδια λάθη... Μονο αυτό είναι σίγουρο..
    επηρεάζεται πολύ άμεσα μπορώ να πω σε σημείο να με πνίγει... Και φοβάμαι ότι οι επιλογές μου ακόμα και σωστές να είναι υπάρχει πιθανότητα να είναι με βάση αυτούς... Να επιλέξω μια ζωή που δεν είναι για μενα...
    Αχ τι καλά που τα γράφω αλλά πως θα γίνουν πράξη.. Πρώτα η δουλειά μετά τι???
    μου φαινεται οτι σκορπασ που ενεργεια για να ζησεισ το μελλον οπου θα εισαι ελευθερη και θα κανεισ οτι γουσταρεισ αλλα χανεισ το παρον.βρεσ μια δουλεια που να συντηρησε και μετα ενα αγορι που θα ερωτευτεισ και θα περνατε καλα ασε τα καλουπια πωσ πρεπει να ειναι γιατι οταν φτιαχνουμε τα πραγματα μεσα στο μυαλο μασ και κανουμε εικονεσ απο μονοι μασ εμεισ βαζουμε τα δεδομενα που θελουμε και τα συμπερασματα που προκυπτουν οσο και να φαινονται λογικα η απτα στην ουσια ειναι μια εικονα των θελων μασ ειναι σαν να ξερεισ το αποτελεσμα και να βαζεισ γνωστα νουμερα οποια σε βολευουν για να το πετυχεισ στη ζωη ομωσ τα νουμερα δεν καθονται δεν ειναι μονο ακεραιοι ειναι και δεκαδικοι και ειναι απειροι οι συνδυασμοι.

    λεσ θεσ να κανεισ οικογενεια και δε θα κανεισ τα ιδια λαθη,θα κανεισ αλλα λαθη μπορει και χειροτερα γι αυτο μη βιαζεσαι γιατι το παιδι που θα γεννηθει λενε μερικοι εγω δε θα το καλομαθω θα το αφησω να κλαιει ετσι πρεπει ,κανεισ δε λεει οτι αμα το αφησεισ να κλαιει μια περιπτωση ειναι να μαθει και να μη κλαιει κι αλλη περιπτωση ειναι να νιωσει αποριψη και να αρχισουν να γινονται τα πρωτα λαθη στην ψυχολογια του παιδιου οι συνδυασμοι και εδω ειναι απειροι οποτε δε μπορεισ να ξερεισ ουτε να εχεισ την ψευδαισθηση οτι θα δημιουργησεισ την τελεια οικογενεια.πηγαινε σε ενα ειδικο να τα ξεδιαλυνεισ λιγο αυτα γιατι εκ πρωτησ οψεωσ φαινεται παραλογο να θεσ τοσο πολυ οικογενει και παιδια.

    ΥΓ.οι ναυτικοι οντωσ ειναι κακοφημο επαγγελμα οταν πιανουν λιμανι κυριωσ σε οτι να ναι χωρεσ ξεσσαλωνουν με 5 δολλαρια μπορεισ να κανεισ τα παντα ναρκωτικα,γυναικεσ,ποτα,κλ� �

  2. #17
    Originally posted by hello1923
    Έχεις δίκιο... Δεν έδωσα βαρύτητα ίσως γιατί δεν μπορώ να το καταλάβω κιολας.. Δεν ξέρω τον τρόπο να τα διαχωρίσω όλα αυτά.. Τουλάχιστον δεν θα κάνω τα ίδια λάθη... Μονο αυτό είναι σίγουρο..
    επηρεάζεται πολύ άμεσα μπορώ να πω σε σημείο να με πνίγει... Και φοβάμαι ότι οι επιλογές μου ακόμα και σωστές να είναι υπάρχει πιθανότητα να είναι με βάση αυτούς... Να επιλέξω μια ζωή που δεν είναι για μενα...
    Αχ τι καλά που τα γράφω αλλά πως θα γίνουν πράξη.. Πρώτα η δουλειά μετά τι???
    Δεν μπορείς να τα κάνεις όλα μαζί. Ξεκίνα με τη δουλειά. Το οτι θα ανεξαρτητοποιηθείς οικονομικά είναι από μόνο του ένα μεγάλο βημα.

  3. #18
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2010
    Posts
    15
    Pad, ευχαριστώ για την απάντησή σου... Θα συμφωνήσω με τα περισσότερα από όσα λες.. Απλά το να φαντάζομαι πως θα ήταν όλα τέλεια είναι κάτι που από μικρή το χρησιμοποιούσα για να φαντάζομαι τι λάθη δεν θα κάνω εγώ... Η φαντασία είναι το μοναδικό πράγμα που έχω ολοκληρωτικά... Μου αρέσει να φτιάχνω ιστορίες στο μυαλό μου.. Το έκανα πάντα πριν κοιμηθώ..
    Γενικά αγχώνομαι πολύ και ενώ μπορεί να έχω ένα πρόβλημα δημιουργώ άλλα τόσα... Και στο τέλος προσπαθώ να τα λύσω όλα μαζί και τα κάνω χειρότερα.. Γιαυτό σκέφτηκα να γράψω εδώ..
    Όσο για το επάγγελμα του ναυτικου δυστυχώς ξέρω πάνω-κατω πως είναι.. Αλλά προς το παρον δεν μπορω να ασχοληθω και με αυτο... Καλά είναι τα πραγματα.. Ανεκτά...

    Θεοφανία ούτε ξέρω που και αν βρω δουλειά σύντομα... Έχω και την μουρμούρα όχι σε καφετέριες, όχι πωλήτρια και τέτοια.. Πιστεύουν ότι επειδή πήρα το πτυχίο είναι όλες οι πόρτες ανοιχτές.. Και ότι ειναι ολα τόσο εύκολα... Και όσο και να εξηγώ χαλάω το σάλιο μου και στο τέλος καταλήγουμε σε τσακωμό...

  4. #19
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2010
    Posts
    15
    γεια σου και από μένα.η ηλικία σου και η ηλικία μου μου επιτρέπει να σου μιλάω σα να ησουν παιδί μου.πρώτα από ολα στο θέμα δουλειας πρεπει να επιμείνεις....πιασε οποια δουλεισ ναναι....το οτι θα συγκεντρωνεις το μυαλό σου εκεί θα σε τραβά από άλλα πράγματα που σου προκαλούν άγχος και σε μπλοκάρουν.αν είσαι έξυπνη και δραστήρια γρήγορα θα βρείς κάτι καλύτερο..οσο κάθεσαι στο σπίτι η τριβή με την οικογένεια δεν σε βοηθά...ο νέος πρέπει να φεύγει..να ανοίγει τα φτερά του και να προχωρά...απλά θεώρησε πως η βάση σου αυτη τη στιγμή είναι η οικογένεια σου...σιγα σιγα θα φτιάξεις την δική σου βάση...πρώτα πρέπει να ανεξαρτητοποιηθείς οικονομικά. οσο για το θέμα σχέσης γαμου και παιδιών είναι πολύ νωρίς να βασανίζεσαι για αυτά...στην ηλικία σου δεν θα πρέπει να σκέφτεσαι ποιος σου δίνει σιγουριά και ασφάλεια αλλά ποιος σε κάνει να περνας πραγματικά καλά....να εχεις καλή διαθεση και ορεξη να τον συναντάς...τον εαυτό σου και το τι θέλεις θα τον βρείς μέσα από τις σχέσεις χωρις αυτό να σημαίνει οτι θα πρέπει να παίρνεις ότι σε παίρνει...σορυ που το λέω τοσο χοντρά...αλλά δεν θα πρέπει ουτε να προδικάζεις ουτε να θεωρείς κάτι δεδομένο...πρώτα δουλειά, ανεξαρτησία οικονομική, γεμάτη δική σου τσέπη ώστε να μην εξαρτιέσαι από κανέναν και μετά πειραματισμοί πάνω στις σχέσεις...με δεδομένο οτι εσυ αντιμετωπίζεις σοβαρά το θέμα και δεν θα είναι κατι περιστασιακό απλά αφηνε λιγο τον εαυτό σου ελεύθερο να διασκεδάζει και οχι να σκέφτεται αν ο καθένας είναι κατάλληλος για οικογένεια ή οχι....

  5. #20
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2010
    Posts
    15
    valia40 ευχαριστώ πραγματικά για την απάντησή σου..
    Δουλειά έχω ψάξει αρκετά και το μόνο που έχω βρει σίγουρο είναι σε έναν θείο που έψαξαν αντί για μενα.. Εγώ σε καφετέρια βρήκα αλλά που κουβέντα για να πάω.. Ακόμα και σε αυτό πρόβλημα υπάρχει.. Δεν θέλω να πάω να δουλέψω σε συγγενή για ευνόητους λόγους.. Δεν λέω είναι μια καλή αρχή αλλά νιώθω ότι πάλι εγκλωβίζομαι.. Στην ανάγκη βεβαια θα πάω και ότι γίνει.. Και ας τα παρατήσω.. Αυτό που θέλω πραγματικά είναι να βρω μια δουλειά που να μου εξασφαλίζει έστω και ένα ενοίκιο.. Να μπορώ να νοικιάσω αλλα φυσικά ούτε αυτό το δέχονται.. Έχουν ένα δίκιο αλλά εγώ δεν ξέρω αν αντέξω άλλο..
    Όσο για το θέμα της σχέσης και της οικογένειας ήταν πάντα ο πρώτος και μοναδικός μου στόχος.. Και η δουλειά θα το έκανε να έρθει πιο γρήγορα.. Κάθε φορά που γνωρίζω κάποιον τον φαντάζομαι πως θα ήταν αν.... Ειλικρινά όμως νιώθω ότι περνάνε τα χρόνια και εγώ τα χάνω χωρίς να περνάω ποτέ καλά... Γιατί δεν έχω όρεξη να βγω έξω.. δεν έχω παρέες.. Και όποιον να γνωρίσω πάντα θέλει κάτι παραπάνω βλεποντας την καλή μου διάθεση για κουβέντα και παρέα.. Με αποτέλεσμα να ξέρω ότι και στην έξοδο μου μπερδεμένη θα βγω και χειρότερα θα γυρίσω..

  6. #21
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2010
    Posts
    15
    Ένα έχω να πω.. Συγχαρητήρια σε αυτούς που έφτιαξαν αυτό το φορουμ.. Ειλικρινά είναι τόσο ανακουφιστικό να μπορείς να γράφεις έστω και χωρίς απάντηση.. Να μπορείς να γράψεις αυτά που νιώθεις χωρίς να σε κρίνει κανένας... Είμαι κολλημένη εδώ μέσα και προσπαθώ να βρω τον εαυτό μου... Με κάνει να μην χάνω την ελπίδα μου.. αλλά ταυτόχρονα να ξεκόβομαι από τον έξω κόσμο..
    Δεν αντέχω άλλο αυτή την μιζέρια που ουσιαστικά μόνη μου έφτιαξα... έχω ένα πλάκωμα που ούτε ξέρω πότε και αν θα φύγει..
    Όποιος με γνωρίζει καταλαβαίνει ότι είμαι χαρούμενος άνθρωπος αλλά πραγματικά μέσα μου είμαι ένα ράκος.. Δεν ξέρω τι μου φταίει και τι μου γίνεται... έχω 3 μέρες να βγω από το σπίτι... Είμαι δραστήριος σαν άνθρωπος αλλά μόνη μου δεν μπορώ να κάνω τίποτα..
    Χρειάζομαι μια πατερίτσα όπως λέγαμε πιο πάνω με την Θεοφανία.. Κάτι που να με βοηθήσει να σηκωθώ και να ζήσω.. Να δω λίγο ένα φωτάκι... Έστω και μικρό...
    Έχω ανάγκη να ερωτευτώ ξανά... Να χαίρομαι την κάθε μέρα...Όσα σχέδια και αν κάνω για δουλειά, για να φύγω ή οτιδήποτε άλλο και βλέπω την πραγματικότητα με κρατάει πίσω... Να κάθομαι να φιλοσοφώ τα πάντα και τελικά να διαπιστώνω ότι δεν έχω τίποτα.. Παρά μόνο αυτό το φορουμ και τον εαυτό μου...

  7. #22
    Πολύ όμορφα αυτά που έγραψες...διαβασε τα και σκεψου........:)

  8. #23
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    22,667
    Originally posted by hello1923
    Ένα έχω να πω.. Συγχαρητήρια σε αυτούς που έφτιαξαν αυτό το φορουμ.. Ειλικρινά είναι τόσο ανακουφιστικό να μπορείς να γράφεις έστω και χωρίς απάντηση.. Να μπορείς να γράψεις αυτά που νιώθεις χωρίς να σε κρίνει κανένας... Είμαι κολλημένη εδώ μέσα και προσπαθώ να βρω τον εαυτό μου... Με κάνει να μην χάνω την ελπίδα μου.. αλλά ταυτόχρονα να ξεκόβομαι από τον έξω κόσμο..
    Δεν αντέχω άλλο αυτή την μιζέρια που ουσιαστικά μόνη μου έφτιαξα... έχω ένα πλάκωμα που ούτε ξέρω πότε και αν θα φύγει..
    Όποιος με γνωρίζει καταλαβαίνει ότι είμαι χαρούμενος άνθρωπος αλλά πραγματικά μέσα μου είμαι ένα ράκος.. Δεν ξέρω τι μου φταίει και τι μου γίνεται... έχω 3 μέρες να βγω από το σπίτι... Είμαι δραστήριος σαν άνθρωπος αλλά μόνη μου δεν μπορώ να κάνω τίποτα..
    Χρειάζομαι μια πατερίτσα όπως λέγαμε πιο πάνω με την Θεοφανία.. Κάτι που να με βοηθήσει να σηκωθώ και να ζήσω.. Να δω λίγο ένα φωτάκι... Έστω και μικρό...
    Έχω ανάγκη να ερωτευτώ ξανά... Να χαίρομαι την κάθε μέρα...Όσα σχέδια και αν κάνω για δουλειά, για να φύγω ή οτιδήποτε άλλο και βλέπω την πραγματικότητα με κρατάει πίσω... Να κάθομαι να φιλοσοφώ τα πάντα και τελικά να διαπιστώνω ότι δεν έχω τίποτα.. Παρά μόνο αυτό το φορουμ και τον εαυτό μου...
    απλα να προσεχεισ το φορουμ ειναι σαν το σπιτι σου μπορει να βρισκεισ ζεστασια και κατανοηση αλλα η ζωη αρχιζει εξω απο αυτο!!!!!

  9. #24
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2010
    Posts
    15
    Από χθες είμαι καλύτερα.. Ξεκίνησα να διαβάζω βιβλίο.. \'\'Η βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει\'\' του Κοέλο. Και επιτέλους βρήκα το άλλο μου μισό... Δεν ξέρω αν το έχει διαβάσει κανείς αλλά να το πάρετε σίγουρα... Οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι προβληματισμοί ταυτίζονται με μενα και νιώθω κάπως καλύτερα.. Κοντεύω ήδη να το τελειώσω..

    Pad η ζωή μπορεί να ξεκινάει εκεί έξω αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι είμαι και έτοιμη να την αντιμετωπίσω... Χρειάζομαι την ζεστασιά και την κατανόηση..

  10. #25
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2010
    Posts
    15
    το έχω διαβάσει την βερόνικα. πολλοί εντυπωσιάστηκαν αλλά εγω θεωρώ τον Κοελιο πολύ εμπορικό και όλο αυτό το πακετάκι του μύστη με χαλάει.Γράφει για να αρεσει και να πουλάει και δεν ειναι αυτό τόσο σημαντικό σε έναν συγγραφέα. Θα πρότεινα να διάβαζες Ντοστογιέφσκυ το όνειρο ενός γελοίου.Είναι μικρό αλλά πολύ κατατοπιστικό για την ζωή που έχουμε αφήσει πίσω μας και χάνουμε την ουσία.Είναι μικρό και ο ντοστογιέφσκη δεν είναι καθόλου βαρύς συγγραφέας.
    οσο για τη δουλεια με το θείο είναι εγκλωβισμός.θα ντραπείς να πείς οτι φεύγεις όταν σου τύχει κάτι άλλο.από την άλλη βέβαια θα σε βοηθήσει να βγαίνεις έξω και να μην κλείνεσαι όλο καιπερισσότερο.
    Αλήθεια τι είναι αυτό το κάτι παραπάνω που ζητάνε οι άλλοι από σένα;σεξ χωρίς υποσχεση γάμου;αυτό εννοείς;χωρίς να έχεις την εγγύηση οτι θα υπάρξει κάποιος σοβαρός δεσμός;μήπως έχεις ενοχοποιήσει το σεξ και για αυτό εχεις μπερδευτεί και εχεις κλειστεί μέσα;είναι πολύ προσωπική ερώτηση και αν θες απαντάς.συγνώμη αν σε φέρνω σε δύσκολη θέση.

  11. #26
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2010
    Posts
    15
    valia μου σε ευχαριστώ για την απάντησή σου.. Όσο για το βιβλίο θα είναι το επόμενο που θα διαβάσω..
    Όσο για την ερώτηση που μου έκανες θα σου απαντήσω δεν έχω πρόβλημα.. (το θετικό της ανωνυμίας!!) Δεν εννοώ το σεξ ή κάτι τέτοιο. Θα σου πω τι εννοώ... Γενικά πάντα μου άρεσαν οι μεγάλες παρέες, να γνωρίζω κόσμο και να περνάω καλά.. Τουλάχιστον πάντα αυτό ήθελα... Πρόσφατα λοιπόν γνώρισα κάποιον, φίλος ενός φίλου μου, και αμέσως έδειξε ενδιαφέρον για μενα.. Με αυτό θέλω να πω ότι δίνω λάθος μηνύματα στους άλλους.. Ενώ εγώ απλά είμαι ανοιχτή σαν άνθρωπος και προσπαθώ να συνυπάρχω σε οποιαδήποτε παρέα, υπάρχει πάντα κάποιος (χωρίς να ακουστεί κάπως) στον οποίο προκαλώ το ενδιαφέρον.. Και ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω για να το αλλάξω.. Ξέρω ότι φταίει ότι είμαι συνέχεια με το χαμόγελο και με την ευγένεια και τον καλό λόγο... Αυτό τραβάει τους άλλουσ και καταλήγω να μην θέλει να με γνωρίσει κανένας πραγματικά.. Αλλά δεν ξέρω αν μπορώ να αλλάξω... Αυτή είμαι έξω και δεν μπορώ να καταπιεστώ και σε αυτό..
    Το σεξ δεν το αναφέρω καν γιατί σαν άνθρωπος μου αρέσει να είμαι σίγουρη και να υπάρχουν αισθήματα.. Για την πράξη αυτή γενικότερα...

    Έχω και ένα άλλο θεμά που σκέφτομαι σήμερα όλη μέρα.. Ο ναυτικός μου πρότινε να πάμε διακοπές.. Και δν ξέρω τι να κάνω... Έχω να τον δω 10 μέρες (δεν είναι από εδώ) και θα φύγει σε ένα μήνα και γυρίζει φεβρουάριο.. Όπως έχω πει παραπάνω, δεν είμαι ερωτευμένη μαζί του.. Απλά με κολακεύει ο τρόπος του και ότι είναι λίγο διαφορετικός από τους άλλους.. Είμαι πραγματικά σε δίλημα.. Από την μια λέω να πάω για να περάσω καλά και να ξεφύγω λίγο και από την άλλη νιώθω ότι πιέζομαι.. Δεν ξέρω.. Έχω και την περιέργεια απλά να πάω για να δω και πως θα πάει... Ειλικρινά δν ξέρω...
    Και σκέφτομαι ότι δεν θέλω να παίξω μαζί του αν και του έχω εξηγήσει πως βλέπω την κατάσταση.. Αυτός ήδη έχει αρχίσει να εκδηλώνεται.. Μέχρι να πάω μαζί του μου είπε στο επόμενο ταξίδι.. Τεσπα όνειρα που γκρεμίζονται με το φως της πραγματικότητας... Δεν ξέρω τι να κάνω...

  12. #27
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2009
    Posts
    4,495
    Καλησπέρα.:)
    Είναι λάθος να θεωρούμε την απόκτηση παιδιών ως μέσο κάλυψης αναγκών μας.Τα παιδιά πρέπει να τα κάνουμε όχι για να γίνουν εργαλεία μας,να μας καλύψουν κενά και ελλείψεις,δεν είναι αυτός ο ρόλος τους.Οπότε πριν προχωρήσεις με τέτοιο σκεπτικό,ξανασκέψου το,επεξεργάσου το,δούλεψέ το,γιατί υπάρχει μεγάλη πιθανότητα όταν διαπιστώσεις στο μέλλον πως δεν ήταν τελικά το αν θα γινόσουν μάνα ή όχι το θέμα σου,να απογοητευτείς οικτρά και να έχεις ταυτόχρονα καταπιέσει τα παιδιά σου βάζοντάς τα να παίζουν ρόλους για τους οποίους δεν ήταν αρμόδια.

    Επίσης,καλό θα ήταν να επεξεργαστείς,να σκεφτείς πάνω στα γιατί των επιλογών σου σε ερωτικούς συντρόφους που δεν είναι διαθέσιμοι(παντρεμένος,χωρ ισμένος με παιδιά,ναυτικός κλπ),για να κατανοήσεις ποια παιχνίδια παίζονται εκεί και γιατί ακολουθείς συγκεκριμένο μοτίβο επιλογών που δημιουργεί θέματα και συγκρούσεις.Τι φοβάσαι και επιλέγεις άτομα που δεν είναι διαθέσιμα,ή σχέσεις\"δύσκολες\",τι θέλεις να σου αποδείξεις,κι άλλα που είναι δεμένα εκεί μέσα,με το παρελθόν σου και τα βιώματα και ούτω καθ\'εξής.
    "Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
    Σπύρος Μπιμπίλας

  13. #28
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2010
    Posts
    15
    Ειλικρινά έχεις απόλυτο δίκιο σε όσα λες... Βαθιά μέσα μου τα πιστεύω και εγώ... Αλλά ποτέ δεν καταφέρνω να τα βάλω σε τάξη.. Πάντα μπερδεύω τα πράγματα μεταξύ τους και πουθενά δεν βγάζω άκρη..

    Όσο για τις σχέσεις μου έχεις απόλυτο δίκιο και μου έθεσες προβληματισμούς που πάντα είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου... Πάντα σε ότι έκανα για οποιοδήποτε θέμα έβρισκα προβλήματα.. Δεν ξέρω ίσως για να επιβεβαιώσω στον εαυτό μου ότι αντέχω... Ότι κάτι καταφέρνω.. Έχω απορρίψει όλες τις υγιείς σχέσεις.. Πάντα ήθελα τα δύσκολα και μερικές φορές τα ακατόρθωτα.. Δεν ξέρω πραγματικά πως θα ήταν μια φυσιολογική σχέση γιατί πάντα την προδίκαζα ότι δεν θα είναι σωστή.. Πάντα ήμουν ανασφαλής και πίστευα ότι ποτέ δεν θα υπάρξει υγιής σχέση και φυσιολογική.. Πάντα κάποιος θα φύγει...

  14. #29
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2010
    Posts
    15
    Είμαι καλά!!!! Τουλάχιστον καλύτερα!!! Στο αρχικό μου μήνυμα είχα αναφέρει και άλλο ένα άτομο στη ζωή μου!!! Στον \'\'αέρα\'\' γενικότερα.. Αλλά υποσυνείδητα ήταν απαγορευτικό για μενα.. Ήταν το λεγόμενο φυσιολογικό... Μέσα από εδώ και διαβάζοντας πάλι όλες τις απαντήσεις και μετά από πολλές εκλείσεις αυτού να βγούμε αποφάσισα για μία φορά στη ζωή μου να πιέσω τον εαυτό μου και να κάνω ένα βήμα παραπάνω... Τον πίεσα για καλό σκοπό αυτή τη φορά.. Αυτός είναι το φυσιολογικό που θα μπορούσε να έχει κάποιος και το απαγπρευτικό για μενα... Ήμασταν πάνω από 7 ώρες μαζί και στο τέλος καταλήξαμε να είμαστε με ένα χαζό χαμόγελο και να αρχίζουμε τα \'\'αχ αντε να δούμε\'\'!!!!! Και σήμερα είμαι καλά... Είναι αυτός ο ενθουσιασμός στην αρχή και όσο και αν φαίνεται χαζό και παράξενο για πρώτη φορά στη ζωή μου κοιμήθηκα χωρίς να σκέφτομαι αν ήταν λάθος αυτό, λάθος εκείνο και γιατί έμπλεξα έτσι... Ετών 29!!! Και νιώθω χαρούμενη!!! Και δεν θέλω να κρατήσω καμία πισινή.. Θέλω να το ζήσω!!!! Και ακόμα και αν δεν πάει καλά η χθεσινή μέρα θα μου μείνει αξέχαστη!!!! Και αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι καμία στιγμή δεν νιώσαμε ξένοι με αυτή την χαζή αμηχανία που υπάρχει όταν δεν γνωρίζεις τον άλλο.. Δεν υπήρξε ούτε μία κουβέντα που να σκεφτώ \'\'ωχ τι μου λέει τώρα\'\' και λόγω ενθουσιασμού να πω δεν πειράζει... Ειλικρινά ήταν όλα καλά... Και είμαι πολύ χαρούμενη που έγραψα εδώ... Που ηρέμησα και που πίεσα τον εαυτό μου για κάτι καλό..

    Ευχαριστώ για όλα και θα σας κρατάω όσο μπορώ ενήμερους!!!!!

Page 2 of 2 FirstFirst 12

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •