Δείτε το βίντεο και πείτε μου την αποψή σας.

[shifter]

οχι παιδί μου εσύ μην αρπάζεσαι δέν έχει σχέση με το τί είπες.Απλά με την έκφραση καμπανάκι.

[PETRAN]

Άσε arsus, και εγώ που τα είχα περάσει-και οι πιο πολλοί βασικά που περνάνε πανικό/άγχος/αγοραφοβία τα ίδια πάνω-κάτω σκέφτονται και νιώθουν. Πάντως είναι πολύ καλό που τουλάχιστον δεν φεύγεις. Αν αρχίσεις να φεύγεις μόνο χειρότερα μπορείς να γίνεις. Το ότι \"νιώθεις σαν πυροτέχνημα\" είναι μάλλον επειδή βαθiά μέσα σου νιώθεις (υπάρχει η υπόνοια) ότι μπορεί τελικά να γίνει κάτι σοβαρό, να χάσεις τις αισθήσεις σου, να χάσεις τον έλεγχο της κατάστασης, να εκτεθείς σε κόσμο κλπ. Αυτό πρέπει ρε παιδιά να αλλάξετε σιγά σιγά και εκεί πρέπει να στοχεύει η ψυχοθεραπεία. Αυτά με το \"να δουλέψουμε παρελθοντικά γεγονότα για να φύγουν οι πανικοί\" η να \"καταλάβουμε από που προήλθαν οι πανικοί \'ωστε να φύγουν όταν το καταλάβουμε\" είναι παπάντζα τεράστια και όποιος ψυχολόγος η ψυχίατρος το λέει είναι αντιεπαγγελματίας και αντιεπιστημονικός τέλος.

Υπάρχουν 500 λογοί γιατί μπορεί να αναπτυχθούν οι πανικοί στον καθένα, γενετικοί, επι-γενετικοί και 1000 πιθανοί περιβαλλοντικοί-ψυχολογικοί λόγοι, από το ότι εκτέθηκε σε μεγάλη τιμωρία από τους γονείς και σε έντονο στρες μικρός, μέχρι το ότι έτυχε κάποιος να ακούσει για ένα περιστατικό ξαφνικού θανάτου κα να του γίνει μόνιμη φοβία (πολλοί με πανικό έχουν επίσης και νοσοφοβία) μέχρι επίσης το ότι πολλοί με πανικό έχουν και μικροπροβληματάκια με την αναπνοή κάτι που τους κάνει να νιώθουν πιο εύκολα το αίσθημα πνιγμού και να παίρνουν λάθος αναπνοές (εγώ π.χ. έχω διάφραγμα και βρογχικά), όλα αυτά-και πολλά ακόμα- έχουν ενοχοποιηθεί για τους πανικούς (χωρίς πλάκα). Οι ψυχικές διαταραχές-όπως και οι πιο πολλές ιατρικές διαταραχές (π.χ. υπέρταση, διαβήτης, καρκίνος κλπ.)-έχουν πολλούς παράγοντες από πίσω που ίσως και να διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Μπορεί να παίζουν πολλοί παράγοντες ρόλο και πολλές φορές μερικοί θα είναι άγνωστοι. Το θέμα είνα να δουλέψεις έντονα και συστηματικά πάνω στους πανικούς. Το να αρχίσεις να μιλάς για τον πατέρα σου και για τι έκανε όταν ήσουν 3 ετών μπορεί να μην έχει καμία θεραπευτική αξία (παρ όλο που εσύ αισθάνεσαι το γεγονός ως σημαντικό).


Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να αντιμετωπίσεις τους πανικούς τους ίδιους, να ελέγχεις και να ρυθμίσεις τις εικασίες και τις πεποιθήσεις περι θανάτου από πανικούς, να αλλάξεις την στάση \"του θα γίνω ρεζίλι\" και αν στο λογικό το καταλαβαίνεις αλλά δεν γίνεται τίποτα στα σωματικά και στην αίσθηση (ίσως επειδή με τον καιρό οι πανικοί γίνονται σαν \"αντανακλαστικό\"), τότε να πρέπει να βιώσεις \"στο πετσί τους\" τα πράγματα, να βγαίνεις συστηματικά έξω με τον ψυχολόγο ενώ ταυτόχρονα σου μιλάει και προσπαθείς να ελέγξεις το στρες εκείνη την στιγμή, αν φοβάσαι ότι θα πεθάνεις από καρδιακό να σου προκαλέσει ταχυκαρδίες στο γραφείο μέχρι ο εγκέφαλος να \"νιώσει\" ότι δεν θα πάθει τίποτα, επίσης να μαθαίνεις να χαλαρώνεις με ασκήσεις και τέτοια. Είναι δύσκολη θεραπεία αλλά υπάρχει. Το θέμα είναι να βρείτε τον κατάλληλο ψυχολόγο που να είναι καταρτισμένος και να κάνει αυτές τις θεραπείες. Να ακούει αλλά να παρεμβαίνει δυναμικά και σε συστηματική βάση! Συνέχεια, μέχρι να συνηθίσετε στο πετσί σας ότι ΔΕΝ θα γίνει το χειρότερο. Στην Ελλάδα δυστυχώς επειδή με τα 4 χρόνια όλοι είναι ψυχολόγοι (ενώ Αγγλία και Αμερική που έχει ειδικότητες θέλει διδακτορικό με πρακτική στην κλινική ψυχολογία) το επίπεδο είναι πολύ χαμηλό δυστυχώς και αυτό το λέω σαν πτυχιούχος. Ανοίγουν όλοι και όλες ένα γραφείο και παίρνουν το ύφος 1000 freud και φυσικά ο κόσμος δεν ξέρει και πηγαίνει. Δεν λέω, πολλοί ακούνε στωικά και υποστηρίζουν, το μιλάνε, αλλά ΔΕΝ παρεμβαίνουν όπως-και στην έκταση που- πρέπει. Δυστυχώς δεν έχουμε ικανούς, δυναμικούς και παρεμβατικούς, πλήρεις-καταρτισμένους-σε-διαταραχές θεραπευτές. Στην πρωτεύουσα και αν. Αυτή είναι η αλήθεια. Αν δεν βλέπετε πως δεν γίνεται κάτι μην διστάζετε πάντως να αλλάξετε θεραπευτή. Η καλύτερη λύση πάντως είναι ίσως κάποιοι στην Αθήνα και ακόμα καλύτερα στο εξωτερικό. Αν έχει λεφτά κάποιος είναι πολύ καλύτερο να πάει σε οργανωμένο πρόγραμμα-κλινική άγχους του εξωτερικού (που δίνεται καθημερινό CBT μαζί με άλλες θεραπείες από τους καλύτερους κλπ.)

[dora-agxos]

Originally posted by shifter
οχι παιδί μου εσύ μην αρπάζεσαι δέν έχει σχέση με το τί είπες.Απλά με την έκφραση καμπανάκι.

προς θεου δεν αρπαχτηκα..

[shifter]

Αυτή η αγοραφοβία που έχω είναι οτι χειρότερο.Και είναι τόσο ηλίθια που ενώ κάποια πράγματα τα κάνω, σε ένα μήνα μετά μπορεί να δυσκολεύομαι.Δεν μπορώ να βγάλω άκρη με τίποτα.

[laptop]

Hello!
petran, πιστευεις δλδ πως αν παρεις το αντιπυρετικο, θεραπευεσαι και χωρίς αντιβίωση?
γιατί αυτό είναι ο πανικός για το σώμα, ένα συμπτωμα. Το να πολεμάς το σύμπτωμα, αυτό καθεαυτό μπορεί μόνο προσωρινή ανακούφιση να φέρει...
το επάγγελμα του ψυχολόγου νοσεί στην ελλάδα γι\'αυτό κ γω εμπιστευτηκα ψυχίατρο. Αλλά κ εκει, στο δημοσιο ιδίως, έχει κάτι φρούτα...απίστευτα.
την καλύτερη δουλειά την κάνει ο καθένας με τον εαυτό του.

[PETRAN]

Originally posted by laptop
Hello!
petran, πιστευεις δλδ πως αν παρεις το αντιπυρετικο, θεραπευεσαι και χωρίς αντιβίωση?
γιατί αυτό είναι ο πανικός για το σώμα, ένα συμπτωμα. Το να πολεμάς το σύμπτωμα, αυτό καθεαυτό μπορεί μόνο προσωρινή ανακούφιση να φέρει...
το επάγγελμα του ψυχολόγου νοσεί στην ελλάδα γι\'αυτό κ γω εμπιστευτηκα ψυχίατρο. Αλλά κ εκει, στο δημοσιο ιδίως, έχει κάτι φρούτα...απίστευτα.
την καλύτερη δουλειά την κάνει ο καθένας με τον εαυτό του.

Γεια σου laptop!
Χμμ ίσως να μην έγινα απόλυτα κατανοητός. Εννοείται να καταπολεμάς τα αίτια, αλλά τα αίτια που \"διατηρούν\" τους πανικούς τώρα, π.χ. το να μην γίνεις ρεζίλι, κάτι που μπορεί να απορρέει από το γεγονός ότι μπορεί να είναι κάποιος υπερβολικά ντροπαλός η να έχει μεγάλη ευαισθησία στην κοινωνική κριτική κλπ. αυτά πρέπει να δουλέψεις εννοώ, που ναι είναι τα αίτια που διατηρούν τους πανικούς!


Μερικές φορές λόγω της χρόνιας κατάστασης ο πανικός γίνεται \"αυτόματος\" σαν \"αντανακλαστικό\"- και εκεί δεν φτάνει μόνο να το \"μιλήσεις\",πολλές φορές θέλει με την βοήθεια και την καθοδήγηση του ψυχολόγου και σταδιακή έκθεση σε καταστάσεις που αγχώνουν μαζί με το \"μιλητό\". Πρέπει να το \"βιώσει\" κάποιος στο \"πετσί\" του ότι δεν θα γίνει το \"χειρότερο\".Αυτά όμως δεν ξέρουν να τα κάνουν σωστά οι περισσότεροι \"ψυχοθεραπευτές\"-είτε ψυχολόγοι είτε ψυχίατροι.

Τώρα για το τι σταδιακά οδήγησε σε αυτά τα αίτια πο διατηρούν τους πανικούς είναι τεράστια ιστορία και δεν έχει και ιδιαίτερη θεραπευτική αξεία. Π.χ. πιθανά πρωταρχικά αίτια έχουν διατυπωθεί να είναι διάφοροι γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες. Είναι όπως και με μια παθολογική ασθένεια π.χ. με τον καρκίνο του πνεύμονα (μπρ χτύπα ξύλο!) θέλει δραστική παρέμβαση στον καρκίνο τώρα, να κόψει κάποιος το κάπνισμα τώρα και να κάνει τις χημειοθεραπείες του, δεν έχει και πολύ νόημα να αρχίσει κάποιος να μιλάει γιατί άρχισε το κάπνισμα μικρός η γιατί έχει τα γονίδια που έχει :P Η καλύτερη λύση είναι η πρόληψη βάβαια αλλά σε αυτό υπάρχει γενικότερο πρόβλημα παγκοσμίως-πόσο μάλλον στο greece. Εδώ δεν υπάρχουν σχολικοί ψυχολόγοι στα σχολεία και φέρνουν τον παπά για εξομολόγηση τι να λέει.

Γενικότερα έχουν αποσαφηνιστεί οι ψυχολογικοί μηχανισμοί που τροφοδοτούν τους πανικούς όπως και οι αποτελεσματικοί μέθοδοι θεραπείας όμως δυστυχώς στην Ελλάδα δεν είναι κατάλληλα εκπαιδευμένοι-ούτε ψυχολόγοι ούτε ψυχίατροι. Καλά οι ψυχίατροι είναι τεράστια απάτη-κρατικοί και οι περισσότεροι ιδιώτες. Θα παραδεχτώ ότι το \"ιατρικό/φαρμακολογικό μοντέλο\" οι περισσότεροι το γνωρίζουν καλά, αλλά το \"ψυχοθεράπευτής\" που όλοι πλέον βάζουν δίπλα είναι απάτη μεγάλη, η συντριπτική πλειοψηφία δεν έχει ιδέα από ψυχολογικούς μηχανισμούς και θεραπείες. Οι περισσότεροι θα σου πουν ότι κάνουν μια \"υποστηρικτικού\" η \"ψυχοδυναμικού\" η \"γνωσιακού\" \"τύπου\" θεραπεία και αυτό σημαίνει τις περισσότερες φορές ότι έχουν διαβάσει κάτι για τις ανάλογες θεραπείες και τις \"ψιλο-εφαρμόζουν\" (κάτι που είναι χειρότερο από το να μην τις εφαρμόσεις κάθόλου. Σε αυτά τα πράγματα είναι καλύτερο να πεις ότι δεν ξέρεις) παίρνοντας το ανάλογο γιγαντιαίο επιστημονικό ύφος βέβαια! Οι περισσότεροι δεν είχαν ποτέ επίσημη και συστηματική εποπτεία και εκπαίδευση σε σύγχρονες επιστημονικές ψυχοθεραπείες και θεωρίες κατα την ειδικότητα τους-εκτός από αυτούς που κάναν στο αιγινήτειο (και αυτοί όχι όλοι) η σε κάποιο ιδιωτικό ινστιτούτο εκπαίδευσης στην ψυχοθεραπεία (η κάποιοι του εξωτερικού). Αυτή είναι η αλήθεια. Η ψυχική υγεία στην Ελλάδα είναι σε τρομακτικά χαμηλό επίπεδο, δυστυχώς. Και φυσικά την περισσότερη δουλειά την κάνει ο καθένας μόνος του, αλλά θα πρέπει να υπάρχουν και \"coaches\" να σε καθοδηγήσουν-και να ξέρουν τι κάνουν- για το τι πρέπει να κάνεις μόνος σου!

[Χάιντι]

Εγώ αυτό που έχω να πω είναι ότι άλλαξε η ζωή μας παρα πολύ γενικά έχουμε μεγαλύτερες απαιτήσεις με αποτέλεσμα να πάσχουμε σχεδόν όλοι από άγχος και πανικούς παλιότερα που τα πράγματα ήταν πιο χαλαρά και οι άνθρωποι ήταν πιο ήρεμοι και καλύτερα ήταν η ψυχική τους υγεία.

[dora-agxos]

Originally posted by janet
Εγώ αυτό που έχω να πω είναι ότι άλλαξε η ζωή μας παρα πολύ γενικά έχουμε μεγαλύτερες απαιτήσεις με αποτέλεσμα να πάσχουμε σχεδόν όλοι από άγχος και πανικούς παλιότερα που τα πράγματα ήταν πιο χαλαρά και οι άνθρωποι ήταν πιο ήρεμοι και καλύτερα ήταν η ψυχική τους υγεία.

συμφωνω απολυτα μαζι σου!!απολυτα!

[shifter]

Παιδία για όλους έχει αλλάξει η ζωή.Όχι για το 2% του πληθυσμού που είμαστε εμείς.Πήγα σήμερα μια βόλτα με τα πόδια, καταιδρωμένος και με 7000 φόβους και έβλεπα πόσο απλή η ζωή είναι για όλους τους υπόλοιπους.Πώς περπατάνε αμέριμνοι.Από 2 χρονών μέχρι 102.Κάτι τέτοιες στιγμές ειλικρινά χάνω κάθε ελπίδα οτι θα γίνω ποτέ καλα.

[Χάιντι]

Οι κρίσεις πανικού όντως είναι πολύ δύσκολη κατάσταση πρέπει να απευθυνθείς σε ψυχοθεραπευτή και με την κατάλληλη φαρμακοθεραπεία θα βρεις λύση στο πρόβλημά σου αυτή είναι η άποψή μου.

[shifter]

Ναι καλά τα λές.Τα έκανα / κάνω αυτά.Αλλά ακόμα δεν βλέπω κάποια σημαντική αλλαγή.

[shifter]

Janet διαβάζω για ανθρώπους που πήραν ενα χάπι και γίναν καλά και απορώ πώς έγινε αυτό.Σε μένα τό μόνο που κατάφεραν είναι να κόψουν κάπως τις κρίσεις.Ούτε ηρέμησα, ούτε μου έφυγε η αγοραφοβια, ούτε τίποτα.

Όσο αναφορά την ψυχοθεραπία.Έχω βρεί μια πολύ καλή ψυχολόγο οπού επιτέλους μιλάμε για ουσιαστικά θέματα(και όχι να τραβαω λαστιχάκια στο χέρι ή να μετράω απο το 100 και πρός τα κάτω) αλλά αυτό το πράγμα θέλει αρκετό χρόνο.Ξέρω οτι όταν φύγω απο εκεί θα είμαι ενας ελευθερος άνθρωπος (δέν ξέρω αν θα μου χουν μείνει λεφτά για να έχω ίντερνετ να σας το πώ :P)

Πιέζομαι πολύ λόγο της αγοραφοβίας που έχω.Με τρελαίνει αυτό το πραγμα να είμαι 30 και να μήν μπορώ να περπατήσω.Αλλά σε αυτό είμαι μόνος.Δυστυχώς το άφησα για πάρα πολύ καιρό και τώρα θέλει αρκετή προσπάθεια να το νικήσω.Αν και φαντάζομαι 5 6 φορές να πάθω ένα χοντρό πανικό στον δρόμο και να μείνω εκεί, μετά δέν θα έχω πρόβλημα.

Είμαι στην φάση αυτής της \"ασθένειας\" που φοβάμαι τον φόβο.Πιστεύω οτι είναι και το τελευταίο σκαλοπάτι,μιας και έχουν εξαντληθεί πλέον όλοι οι άλλοι φόβοι( θα πάθω καρδιά,θα πεθάνω,θα λιποθυμίσω,θα τρελαθώ) όλα τα έχω περάσει αυτά τα χρόνια.

[deleted-member141015]

shifter, να μην απορείς για αυτά που διαβάζεις, γιατί 1) μπορεί να μην έγιναν τα πράγματα έτσι όπως φαίνονται, δηλαδή \'με ένα χάπι έγινα καλά\' και 2) μπορεί το χάπι να ήταν το τελευταίο κοματάκι του παζλ, αυτό που έλειπε για να λειτουργήσει το σύνολο. Κι αυτό το \'περπατάνε αμέριμνοι\'...χμ....είσαι σίγουρος ότι είναι αμέριμνοι? Μπορείς να διαβάσεις τη σκέψη τους, να ζήσεις τη ζωή τους, ή μήπως αν κάποιες στιγμές είμαστε όντως αμέριμνοι και κάνουμε κάποια πράγματα με ευκολία, αυτό σημαίνει ότι σε όλη την πορεία της ζωής μας τα πράγματα κυλούν απροβλημάτιστα?

Τώρα για το τι γίνεται στους πανικούς και την αγοραφοβία, από τη στιγμή που όπως λες βρήκες επιτέλους μια καλή ψυχολόγο και προχωράτε σε ουσιαστικά πράγματα, αυτό είναι πολύ θετικό. Νιώθεις πως έχεις καταλάβει κάποια πράγματα για τον μηχανισμό που συντηρεί τον πανικό και τις φοβίες? Νιώθεις πως ξέρεις πως οι ΤΩΡΙΝΕΣ συνθήκες της ζωής σου, οι σχέσεις σου, οι σκέψεις σου, σχετίζονται με τους πανικούς? Έχεις μάθει να κατανοείς και σε κάποιο βαθμό να ελέγχεις τις αντιδράσεις του οργανισμού σου?

Όσο για το φόβο του φόβου, είναι κι αυτό κάτι που όσο το αποφεύγουμε κι όσο το θεωρούμε \'εχθρό\' μας, τόσο μένει.

[shifter]

Έχω καταλάβει κάποια πράγματα.Αλλα έχω ακόμα πολύ δουλεία.Και όπως φαίνεται είμαι απο τους πιο ακατάλληλους ανθρώπους στα ψυχολογικά θέματα.

Αλλά ακόμα δέν μπορώ να απαντήσω με ένα ναί στις ερωτήσεις σου.Δέν έχω βρεί τον συσχετισμό.Δέν έχω δεί πώς επηρεάζει η τωρινή μου ζωή τους πανικούς μου.Και φυσικά δέν μπορώ να το ελέγχω

Η αλήθεια είναι οτι η ζωή μου έχει αλλάξει πρός το χειρότερο απο τότε που έπαθα πανικούς.Όποτε λογικό είναι να με επηρεάζει.Δέν μπορώ να ζήσω άνετα λόγο αγοραφοβίας.Δέν μπορώ να κάνω σχέση κλπ κλπ.Αλλά δέν μπορώ να πώ οτι φταίνε αυτά.Αυτά ήρθαν μετά ώς αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης.

[deleted-member141015]

Χμ, όχι ακριβώς η τωρινή ζωή σου, δηλαδή η ζωή μετά την έναρξη των πανικών, γιατί φυσικά είναι πολύ λογικό να δυσκολεύεσαι περισσότερο στην καθημερινότητα. Αλλά γενικά οι σκέψεις σου, οι επιλογές σου, οι συνθήκες του σχετικά πρόσφατου παρελθόντος (αν το ψάξουμε, μπορεί να φτάσουμε και στη μήτρα της μαμάς, αλλά πέρα από την κατανόηση δεν θα κερδίσεις κάτι ). Δηλαδή πριν από τους πανικούς θα έλεγες ότι ήταν όλα μια χαρά?