Δεν με αγάπησε ποτέ

[Remedy]

Originally posted by koulh

Originally posted by claire

Originally posted by koulh


Έχεις δίκαιο.Ευτυχώς έχω όπλα στα χέρια μου.Θα μπορούσα να ήμουν άστεγη αυτή τη στιγμή και να αναγκαζόμουν να ανεχτώ μια κατάσταση.Νιώθω όμως τελείως απογοητευμένη.Στα 38 μου χρόνια να υπάρχει η προοπτική να πρέπει να μείνω με τη μητέρα μου. Στα 38 μου χρόνια να γίνομαι μητέρα και αντί να είμαι χαρούμενη να είμαι σκ...τά.Να σκέφτομαι οτι στο μαιευτηριο ολα τα μωρά θα εχουν μπαμπάδες και το δικό μου επισκέπτη.Να γυρίσω από το μαιευτήριο και να το θηλάζω χωρίς τη παρουσία του πατέρα του δίπλα.Ο άνθρωπος που θα έπρεπε να είναι στο πλάι το δικό μου και του παιδιού μου να λείπει από το πλάνο και να μην υπάρχει κανείς να μοιραστεί μαζί μας στιγμές που δεν θα ξαναρθουν.Είναι τώρα ζωή αυτή;

το παιδί έχει πατέρα κι ας μην είστε παντρεμένοι. το γεγονός ότι εσείς οι δύο δεν τα βρίσκετε δεν σημαίνει κάτι για το παιδί.

Σε αυτό έχεις δίκιο δεν το είχα σκεφτεί έτσι ειδικά στην κατάσταση πανικού που βρισκόμουν τις πρώτες μέρες.

ισως αυτο που σε ενοχλει ειναι, ειναι οτι ΕΣΥ δεν θα χεις αντρα οπως οι υπολοιπες νεες μητερες, κι οχι οτι το παιδι σου δεν θα χει πατερα....αλλα ειπαμε...
το παιδι ουτε ειναι, μεσο διατηρησης μιας σχεσης, ουτε και εσυ το ειδες ετσι, οποτε, ανεδαφικος ο προβληματισμος...

[3wtiko]

καλημέρα koulh

όλα σεβαστά που μοιράζεσαι,

σκέψεις ,συναισθήματα,

η εγκυμοσύνη είναι μια πολύ ευαίσθητη περίοδος στη ζωή της γυναίκας,

θυμάμαι όταν ήμουν έγκυος ότι ήμουν πολύ ευάλωτη,

μπορεί να συμβαίνει και σε σένα.

επίσης τα όποια προβλήματα υπαρκτά ή μη να σε απασχολούν λίγο παραπάνω από ότι σαπασχολόυσαν μέχρι τώρα,

επίσης θα ανακαλύψεις κι άλλα που μπορεί καν να μην σου είχαν περάσει απο το μυαλό μέχρι

να μείνεις εγκυος.

είσαι και σε μιά ηλικία (εγώ είμαι και λιγο μεγαλύτερη)

που η ευθυνη για τον άνθρωπο που θα φέρεις ,σε κάνει να σκέφτεσαι πολύ περισσότερο.

αυτό που δεν διάβασα ξεκάθαρα και ίσως αν θες ,θάθελα να γράψεις πιά τα συναισθηματά τα δικά σου

για αυτό το παιδί που έρχεται.

η σχέση σου όπως περιγράφεις με τον πατέρα δεν είναι αυτή που θα θελες,

και χωρίς πολυ σκέψη θα σου πω ότι δεν είναι και πρωτότυπο,

δυστυχως πολλα ζευγάρια δεν ειναι μαζί για να προσφέρουν ο ένας στον άλλον,

κι όμως κάνουν παιδιά, πληγωνουν τους ίδιους και όσους είναι κοντά τους.

όμως για να μη ξεφύγω πολύ , θα σε ρωτήσω αν εσύ είσαι έτοιμη να αντιμετωπήσεις την νέα ζωη

με αγάπη.?

κοίτα το δικό σου κομμάτι απέναντι σαυτό,

και άσε τον πατέρα χωρίς καυγάδες να δει τι θα κάνει κι αυτός με την πατρότητα.

ιδεολογικά πιστεύω (δεν χρειάστηκε να δοκιμαστώσαυτό)

ότι μερικές γυναίκες δεν σκεφτονται πολύ δημοκρατικά στο θέμα της εγκυμοσύνης με τους

υποψήφιους πατεράδες,

τους πετάμε στη μούρη το πρεδίκτορ ,και θέλουμε να πετάνε στα σύννεφα (το παρουσιάζω λιγο ακραία)

εμεις οι φέρουσες μέσα μας ζωή , ωφείλουμε να μαστε πιο προσεκτικές, δεν γίνεται με το ζόρι κάποιος πατέρας, ούτε βέβαια και μητέρα ,

τουλάχιστον σήμερα που είμαστε τίγκα στο προφυλλακτικο ,και τον <πολιτισμό>!και μάλλον εσύ δεν ήθελες να βάλεις φραγμούς στην μητρότητα .

ακολουθα τον δρόμο που έχεις αρχίσει , περιμένοντας την καινούργια Ζωή με αγάπη,

μην ποτίζεις τα σπλάχνα σου με μιζέρια και ενοχές,

μπορεί εσυ και ο συντροφός σου για χ λόγους να μην μπορέσεται να υπάρξεται ώς ζευγάρι,

αν θέλεται όμως αυτό δεν θα σας εμποδίσει να γίνεται καλοι γονείς!

ζήσε το σκίρτημα της ζωής μέσα σου και άσε τα δυσάρεστα συναισθήματα,

δεν εχουν να σου προσφέρουν τίποτα.

μην εγκλωβίζεσαι μέσα στα κοινωνικά στερεότυπα ,

ξέρω ότι δεν είναι ευκολο γιατί μαυτά μας μεγάλωσαν ,

αλλά αφού είναι ψευτικα

μεχρι πότε θα τα αναπαράγουμε κι εμείς?

για την ώρα είμαι της άποψης να συγκεντρωθείς στην εγκυμοσύνη σου ,

είναι μια και μοναδική αυτή η περιοδος που σου δίνεται σε σχέση με το παιδί σου ,

δεν θα χεις ποτέ πάλι την επαναληψή της (με το ίδιο το παιδί)

χρειάζεστε και τα δυό σας μόνο θετικές σκέψεις και θετικά βιώματα,

κράτα την χαρά της ζωής μέσα σου δυνατή!

για οτιδήποτε θα μαι στη διαθεσή σου!

φιλικά Ξωτικό.