συναισθηματικα βαμπιρ...

[Φωτεινη!]

Εχω στ αληθεια εκνευριστει..υπαρχουν ανθρωποι που με ρουφανε προκειμενου να νιωσουν καλυτερα...
και ενω το βλεπω και ξερω οτι γινεται αυτο,δεν αντιδρω..
τα χω παρει με τον εαυτο μου..πως θα γινω πιο σκληρη???

[Χάιντι]

Τι εννοείς σε ρουφάνε?Είναι φίλοι σου δηλαδή που \"τους δίνεις\" πολλά και αυτοί δεν ανταποκρίνονται?

αν είναι γνωστοί σου και φίλοι σου μην τους ξανακάνεις παρέα

αν είναι συγγενείς σου και δεν μπορείς να τους αποφύγεις τότε θα πρέπει να συμβιβαστείς αν και στις μέρες μας κάνουμε πέρα και τους συγγενείς όταν χρειάζεται

[Χάιντι]

Τα συναισθηματικά βαμπίρ διακρίνονται από τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

1. Φροντίζουν μόνο τον εαυτό τους, δεν μοιράζονται τίποτε με τον άλλο και μένουν κοντά σε ανθρώπους μόνο όσο χρειάζεται για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους.
2. Έχουν δυσκολία να αγαπήσουν και δεν αναλαμβάνουν ηθικές και συναισθηματικές ευθύνες
3. Βλέπουν τον εαυτό τους σαν το επίκεντρο του κόσμου
4. Είναι ανειλικρινείς, επιπόλαιοι αλλά χρησιμοποιώντας συναισθηματική βία κρατούν τους συντρόφους τους σε εγρήγορση.


Είναι ο σύντρόφος σου τέτοιος μήπως?

[Arsi]

Φωτεινή τι έγινε,θες να γίνεις πιο συγκεκριμένη?

Σκληρή γίνεσαι μόνο όταν έχεις σαφή όρια....

[RainAndWind]

Γίνε κι εσύ σκληρή να προκόψεις.Μετά θα σε λένε ναρκισσίστρια.ΛΟΛ.:D:D
Στην πραγματικότητα κάποια σκληράδα(με την έννοια που πιθανότατα της δίνεις και που κι εγώ με την ίδια το λέω)είναι χρήσιμη σε περιπτώσεις σαν τις δικές μας.

Κάτσε ρε Φωτεινούλα να τα βάλουμε κάτω.Ποιοι σε ξεζουμίζουνε;Και αν όντως σε ξεζουμίζουνε συναισθηματικά και σε\"στεγνώνουνε\"εσύ δεν παίζεις κανένα ρόλο σε αυτή τη συνδιαλλαγή,δεν έχεις ένα μερίδιο ευθύνης άμα γυρνάς με τον άσπρο σου τραβηχτικό λαιμό ανοιχτό,με ένα ντεκολτέ ΝΑ μετά συγχωρήσεως,λολ,χωρίς ένα σταυρουδάκι,ένα σκορδάκι,κάτι ρε παιδί μου...:P

Οι καλοί φράχτες κάνουν τους καλούς γειτόνους Φωτεινούλα,ξαναδες πού οι φράχτες σου έχουν τρύπες,ποιες σανίδες έχουν φύγει από τη θέση τους και διόρθωσε τα σημεία-ευκαιρίες για παραβίαση των δικαιωμάτων σου.

[Φωτεινη!]

καλημερα..
πεφτω στη λουμπα σαν αγραμματο..
Εχω πολυ κεφι να δωσω να κανω χαβαλε να προσφερω το ενδιαφερον μου και την αγαπη μου..
και δεν μου κακοφαινεται..
Αφου δεν μπορω να ζησω μονη μου...
αλλα μερικες φορες αντι να το δω ωριμα και να πω \"οκ ολες οι σχεσεις εχουν το ρισκο τους,δεν λεει και τιποτα που αυτη δεν πετυχε\",εγω νιωθω ριγμενη..λες κι ο αλλος ειναι υποχρεωμενος να μου κανει.

[Remedy]

αχ φωτεινουλα, γενικολογεις...
σε ολους κατι θυμιζουν οι συμπεριφορες αυτες, αλλα αν δεν γινεις πιο συγκεκριμενη, δεν ξερω αν μπορουμε να βοηθησουμε...

[RainAndWind]

Έλα κοριτσάκι μου.:)Μη μου στενοχωριέσαι.Όχι μόνο δε μπορούμε να ζήσουμε μόνοι μας,αλλά δεν υπάρχει και η χρεία.
Μήπως όλο αυτό έχει να κάνει με μη ρεαλιστικές προσδοκίες από τους άλλους;Και με υπερβολικές απαιτήσεις και από εμάς Φωτεινή;

Πόσα δίνουμε και πόσα παίρνουμε-για μένα πάντα-πρέπει να συνυπάρχουν σε μία εύκαμπτη,ρέουσα ισορροπία,με μικρά μπαλαντζαρίσματα γιατί φυσικά οι συνθήκες δεν είναι πάντα ίδιες,αλλά γενικά να υπάρχει η εξισορρόπηση πάντα,ώστε να μην αισθανόμαστε ούτε πως μας εκμεταλλεύονται,ούτε πως εκμεταλλευόμαστε.

Έτσι κι αλλιώς,όλοι χρησιμοποιούμε τους άλλους για την κάλυψη των αναγκών μας,το θέμα καταντάει ακάνθινο όταν υπάρχει διαφορά τέτοια ανάμεσα στην έμπρακτη δοτικότητά μας και στο τι λαμβάνουμε,που να καταντάει η σχέση ανισότιμη και άδικη για κάποιον.

Απογοητεύεσαι δηλαδή όταν τελικά οι άλλοι δεν αντιγυρίζουν τη δοτικότητά σου Φωτεινή,οπότε επεξεργάσου μήπως υπάρχει εκεί κάποια αυστηρότητα προς τον εαυτό σου(απαιτήσεις τελειότητας σε φιλικές σχέσεις)όπως και αν τα αισθήματα αυτά της απογοήτευσης,θα μπορούσαν να λειανθούν αν άλλαζες τον τρόπο σκέψης σου πάνω στους όρους και τα θέλω σου σε κάθε φιλία που δημιουργείς.

[Φωτεινη!]

Να σας πω..
Εχω μαθει να κανω τον \"ψυχολογο\",δηλαδη βλεπω τον αντρα μου να κανει μια μαλακια και λεω \"ενταξει μωρε ειναι κουρασμενος\"ή βγαζει τσαντιλα σε μια ωραια παρεα η κολλητη μου και εγω λεω \"ειναι χωρισμενη και της βγαινει η αναποδια\"..
Σε λιγο ομως εχω κουραστει και με τους αλλους και με εμενα..

[Remedy]

μα ειναι σωστο αυτο που κανεις.
οταν ξερεις εναν ανθρωπο και ξερεις οτι δεν ειναι μονιμως σπαστικος και στριμμενος αλλα κατι του συμβαινει, δεν ειναι κακο να τον δικαιολογεις!

το κακο ειναι να λουζεσαι εσυ την αρνητικη ενεργεια απο την ...στριμαδα του και να υπομενεις αγογγυστα...
ολοι εχουμε κατα καιρους θεματα που μας κανουν στριμμενους. δεν φταινε οι αλλοι να τα λουζονται..οφειλουμε να το ελεγχουμε κι αν οχι, να καθομαστε και λιγο σπιτι μας...\\
δικαιολογησε τους λοιπον αλλα μη δεχεσαι τα πυρα αν τυχον στραφουν προς τα εσενα.
αντεδρασε, πες τους οτι οφειλουν να διαχειριστουν αλλιως την κακοδιαθεσια τους κι οχι πετωντας τα σκουπιδια στον πιο βολικο...

[Boltseed]

ξερω και εγω μερικα τετοια βαμπιρς. μπορω να πω οτι οταν ερχονται αυτοι οι \"βουρδουλακες\" να μου πιουν το αιμα , μου αρεσει μιας και νοιωθω κολακευμενος.

Δες το και εσυ ετσι..!

Στην χειροτερη περιπτωση ,τουλαχιστον εχεις καλο αιμα που αρεσει σε κοσμο...!


;D

[Arsi]

Σχεδόν όλες οι συμπεριφορές δικαιολογούνται-εξηγούνται,το θέμα είναι ποιες δεχόμαστε και ποιες όχι...

Είναι θετικό που κάνεις τον ψυχολόγο στους δικούς σου ανθρώπους γιατί έτσι είσαι κοντά τους,αναγνωρίζεις τι τους γίνεται και βοηθάς ΟΣΟ μπορείς να βοηθήσεις .
Κι εκεί καταλήγουμε στο γνωστό σου πρόβλημα-ενός παλιότερου θέματος ...ότι ίσως δίνεις περισσότερα από όσα αντέχεις,οτι έχεις υπέρμετρες απαιτήσεις απ\'τον εαυτό σου(αν θυμάμαι καλά το θέμα σου...)

[Φωτεινη!]

ναι βρε παιδια,εχετε δικιο..
Αλλα οπως εγω δεν τον παταω τον αλλο..θα ηθελα να με σκεφτονται και οι αλλοι..
να πουν \"οκ φτανει η μουτζουφλια\",κι εγω βαριεμαι να κανω τον καραγκιοζη συνεχεια για να νιωσουν οι αλλοι καλα.
Εγω ας πουμε \"ψιλοκρυβομαι\",δεν τα πεταω ολα στη φορα..τον σκεφτομαι τον αλλο..

[Arsi]

Εγώ έχω καταλάβει πως οι πιο πολλοί άνθρωποι φέρονται ελεύθερα(χωρίς να σκεφτούν τον απέναντι)μέχρι εκεί που αντιλαμβάνονται ότι τους \'παίρνει\'.Μέχρι εκεί που βρίσκουν χώρο.
Αν εσύ σταματήσεις να κάνεις τον καραγκιόζη,αν κι εσύ διεκδικήσεις το χώρο σου απ\'την άποψη να εκφράσεις αυτήν την κούραση και γυρίσεις αυτήν την ανάγκη για φροντίδα στον εαυτό σου(που στο κάτω κάτω κι αυτός το έχει ανάγκη)...τότε ίσως τα βαμπίρ να μη βρίσκουν αίμα...

[deleted-member141015]

Εμ, τα καλά και συναισθηματικά βαμπιράκια που χορταίνουν αλλού την ανάγκη τους για αίμα και φροντίζουν τη σύντροφο, μόνο στο Twilight Series θα τα βρεις :)

Τώρα in real life, κάποιοι μπορεί να λειτουργούν έτσι γιατί εσύ τους αφήνεις και δεν εξηγείς πως νιώθεις, δεν διεκδικείς αυτό που θα ήθελες. Κάποιοι άλλοι πάλι, ό,τι και να κάνεις εσύ, αυτοί το χαβά τους.

Γι’ αυτό είναι στο χέρι σου να διακρίνεις ποιος είναι ποιος, με τους μεν να εκφράζεσαι και να μην περιμένεις να μυρίσουν τα νύχια τους ότι κουράστηκες ή νιώθεις αδικημένη, ενώ με τους δε ή να κόψεις λάσπη ή να πεις ότι τη βρίσκεις να είσαι εθελοντής αιμοδότης! :)