Γιατι οι σχιζοφρενεις δεν γραφουν στα forum?

[keep_walking]

Ευχαριστω ολους για την υποστηριξη και τις συμβουλες:)

[anwnimi]

Keep-walking εγώ βλέπω ότι έχεις καταφέρει να καταλάβεις πότε αυτό που νιώθεις ή σκέφτεσαι δεν είναι αληθινό και το προσπερνάς, πράγμα πολύ δύσκολο πιστεύω! Προσωπικά πιστεύω ότι είσαι ένα πολύ δυνατό άτομο που ενημερώνεται συνεχώς και καλά κάνεις γιατί η γνώση είναι δύναμη. Γι\' αυτό και συμφωνώ με την tessa. Μην επιδιώκεις την απρόσωπη ενημέρωση μόνο, μπορείς να συζητήσεις με τον ειδικό και για όσα σου δημιουργούνται απορίες, ακόμα και αυτά τα οποία μαθαίνεις μόνο σου.

Είμαι σίγουρη ότι αν δει ότι είσαι πολύ καλά ενημερωμένος θα σε αντιμετωπίσει διαφορετικά και περισσότερο υπέυθυνα. Μη νιώθεις αναστολές, ο ειδικός είναι εκεί για να βοηθήσει, το ιατρικό απόρρητο τον δεσμεύει σαν επαγγελματία και επιστήμονα.

[Adzik]

keep μου γεια σου... δηλ?... δισκολευεσαι να κανεις εστω και μια συζητηση με καποιον?... βαριεσαι?...δεν μπορεις να συγκεντρωθεις?..ή δισκολευεσαι να σκεφτεισ... να απαντησεις.. να εκφραστεισ καλε μου?... με τα αισθηματα πως τα πασ?... υπαρχουν ατομα που σου βγαζουν αισθηματα?...εκφραζεσαι με την γλωσσα του σωματωσ?... χαιρομαι που βοηθανε τα φαρμακακια... να προσεχεισ.. και να εισαι καλα.. φιλια..

[olga_soul]

Νικόλα με εμάς πάντως δεν χάνεις τη συγκέντρωσή σου!!! Μάλλον η σχιζοφρένεια μας συμπαθεί και μας περιμένει με αγωνία....
Και καλά κάνει.......άλλωστε όλοι εδώ είμαστε πιο ισχυροί από αυτήν!
;)
Ξέρει ότι δεν την παίρνει και σε αφήνει να επικοινωνείς άριστα μαζί μας!!!!


ΑΜ ΠΩΣ!!!!!!!!:P

[keep_walking]

keep μου γεια σου... δηλ?... δισκολευεσαι να κανεις εστω και μια συζητηση με καποιον?... βαριεσαι?...δεν μπορεις να συγκεντρωθεις?..ή δισκολευεσαι να σκεφτεισ... να απαντησεις.. να εκφραστεισ καλε μου?... με τα αισθηματα πως τα πασ?... υπαρχουν ατομα που σου βγαζουν αισθηματα?...εκφραζεσαι με την γλωσσα του σωματωσ?... χαιρομαι που βοηθανε τα φαρμακακια... να προσεχεισ.. και να εισαι καλα.. φιλια..

Θα προσπαθησω να απαντησω.Συνηθως δεν βρισκω κατι να πω σε μια συζητηση.Εαν ειμαστε οι δυο μας σε περιβαλλον ησυχο ή εστω με χαμηλη την μουσικη τοτε μπορει και να μην καταλαβεις διαφορα απο μια φυσιολογικη συζητηση.Το σιγουρο ειναι οτι θα νοιωσεις αβολα μαζι μου γιατι εγω μαλλον ζοριζομαι και αγχωνομαι για να καταφερω να αλληλεπιδρασω.Ειναι και πραγματα που κανω λαθος οπως το οτι δεν εχω επαφη με τα ματια του συνομιλητη αλλα γερνω το κεφαλι και το αυτι μου προς αυτον συνηθως.Η γλωσσα του σωματος του συνομιλητη με μπερδευει και ειναι αλλος ενας λογος που δεν τον πολυκοιταω λες και προσπαθω να προστατεψω τον εαυτο μου απο την υπερφορτωση πληροφοριας.Εαν δεν απευθυνονται σε μενα και μιλανε δυο συνομιλητες μεταξυ τους και εγω ως τριτος προσπαθω να παρακολουθησω την συζητηση τοτε τα πραγματα δυσκολευουν ακομα περισσοτερο.Μπορεις να πεις οτι ειναι κατι αντιστοιχο με καποιον που εχει μειωμενη ακοη...αν και η ακοη μου ειναι τελεια μιας και ετρεχα σαν βλακας στον ωρυλα μιας και κανεις δεν μου εξηγησε οτι δεν προκειται να σωθω με καποιο ακουστικο.Λες και δεν ηξερα οτι δεν γινεται την μια να ακους το παραμικρο και την αλλη να μην καταλαβαινεις.Πολλες φορες βεβαια δεν εχω κανενα προβλημα στην αλληλεπιδραση μου με αλλους ανθρωπους...αντε να πω καμμια φορα....μπορεις να επαναλαβεις αυτο που ειπες γιατι δεν ακουσα?
Βεβαια η δυσκολια γινεται πολυ μεγαλη σε χωρο με φασαρια ή οταν ο ομιλητης μιλαει σιγα και χωρις καθαρη φωνη ή μιλαει γρηγορα.Και καποιες φορες δεν ξερεις πως να αντιδρασεις.Θυμαμαι χαρακτηριστικα οταν καποτε που διδασκα με ρωτησε ενας μαθητης μου μια τεχνικη ερωτηση και δεν την ακουσα του λεω επανελαβε...επαναλαμβανει δεν την πιανω παλι....επαναλαβε παλι δεν την πιανω...του λεω δεν σε ακουσα επαναλαμβανεις....παραξενεμ ενος επαναλαμβανει την ερωτηση...παλι δεν καταφερνω να την πιασω και του απανταω με ενα δεν ξερω στην τεχνικη ερωτηση που δεν ακουσα στην ουσια.
Για να διδασκω οπως καταλαβαινεται ειμαι αρκετα λειτουργικος (και θελω να πιστευω οτι ημουν πολυ καλος στην δουλεια μου) αλλα αυτο δεν σημαινει οτι το προβλημα δεν ειναι πολυ σοβαρο και το αντιμετωπιζω καθημερινα...οχι δεν μεγαλοποιω τα πραγματα.
Αισθηματα εχω και ποναω αλλα μου εχει δυο τρεις φορες να μου εχουν πεταξει φατσα-μπατσα κατι κοπελλες οτι ειμαι ψυχρος και γιατι σκεφτομαι τοσο πολυ πριν απαντησω...αντε να τους εξηγησεις οτι χρειαζομαι λιγο χρονο παραπανω απο το φυσιολογικο και αρκετη προσπαθεια για να καταλαβω την ομιλια.
Δεν ξερω αν περιεγραψα το προβλημα καλα,εχω τις αμφιβολιες μου γιατι σε ορισμενα σημεια πρεπει να δεις τον εαυτο σου και πρεπει να καταλαβεις και τι σκεφτεται ο συνομιλητης σου κατι που ειναι δυσκολο και ισως δεν το κανω σωστα.
Κατι που θα ηθελα να προσθεσω ειναι οτι ορισμενα συμπτωματα μπορει να περιγραφονται με δυο τρεις λεξεις στην συμπτωματολογια της ασθενειας αλλα το καθενα απο αυτα ειναι ενας μικρος γολγοθας απο μονος του.
Οσο για το οτι ειναι προβλημα συγκεντρωσης θα προτιμουσα μια αλλη περιγραφη που εχω βρει και λεει για δυσκολιες στην επεξεργασια της πληροφοριας...μονο και μονο γιατι μου φαινεται καπως γελοιο να προσπαθω με ολο μου το ειναι μερικες φορες να καταλαβω τι λεει καποιος -και δεν μιλαω να εξηγει το νομο της σχετικοτητας για απλο κουτσομπολιο μιλαω-και να μην καταλαβαινω.
Δεν ημουν παντα αρωστος αν και η ασθενεια εκδηλωθηκε σιγα-σιγα μεχρι να φτασει στην κορυφωση αλλα θυμαμαι πολυ καλα πως ηταν πριν,μερικα προβληματα σαν και αυτα απλως δεν υπηρχαν.

[Antisocial]

Originally posted by keep_walking

Θα προσπαθησω να απαντησω.Συνηθως δεν βρισκω κατι να πω σε μια συζητηση.Εαν ειμαστε οι δυο μας σε περιβαλλον ησυχο ή εστω με χαμηλη την μουσικη τοτε μπορει και να μην καταλαβεις διαφορα απο μια φυσιολογικη συζητηση.Το σιγουρο ειναι οτι θα νοιωσεις αβολα μαζι μου γιατι εγω μαλλον ζοριζομαι και αγχωνομαι για να καταφερω να αλληλεπιδρασω.Ειναι και πραγματα που κανω λαθος οπως το οτι δεν εχω επαφη με τα ματια του συνομιλητη αλλα γερνω το κεφαλι και το αυτι μου προς αυτον συνηθως.Η γλωσσα του σωματος του συνομιλητη με μπερδευει και ειναι αλλος ενας λογος που δεν τον πολυκοιταω λες και προσπαθω να προστατεψω τον εαυτο μου απο την υπερφορτωση πληροφοριας.Εαν δεν απευθυνονται σε μενα και μιλανε δυο συνομιλητες μεταξυ τους και εγω ως τριτος προσπαθω να παρακολουθησω την συζητηση τοτε τα πραγματα δυσκολευουν ακομα περισσοτερο.Μπορεις να πεις οτι ειναι κατι αντιστοιχο με καποιον που εχει μειωμενη ακοη...αν και η ακοη μου ειναι τελεια μιας και ετρεχα σαν βλακας στον ωρυλα μιας και κανεις δεν μου εξηγησε οτι δεν προκειται να σωθω με καποιο ακουστικο.Λες και δεν ηξερα οτι δεν γινεται την μια να ακους το παραμικρο και την αλλη να μην καταλαβαινεις.Πολλες φορες βεβαια δεν εχω κανενα προβλημα στην αλληλεπιδραση μου με αλλους ανθρωπους...αντε να πω καμμια φορα....μπορεις να επαναλαβεις αυτο που ειπες γιατι δεν ακουσα?
Βεβαια η δυσκολια γινεται πολυ μεγαλη σε χωρο με φασαρια ή οταν ο ομιλητης μιλαει σιγα και χωρις καθαρη φωνη ή μιλαει γρηγορα.Και καποιες φορες δεν ξερεις πως να αντιδρασεις.Θυμαμαι χαρακτηριστικα οταν καποτε που διδασκα με ρωτησε ενας μαθητης μου μια τεχνικη ερωτηση και δεν την ακουσα του λεω επανελαβε...επαναλαμβανει δεν την πιανω παλι....επαναλαβε παλι δεν την πιανω...του λεω δεν σε ακουσα επαναλαμβανεις....παραξενεμ ενος επαναλαμβανει την ερωτηση...παλι δεν καταφερνω να την πιασω και του απανταω με ενα δεν ξερω στην τεχνικη ερωτηση που δεν ακουσα στην ουσια.
Για να διδασκω οπως καταλαβαινεται ειμαι αρκετα λειτουργικος (και θελω να πιστευω οτι ημουν πολυ καλος στην δουλεια μου) αλλα αυτο δεν σημαινει οτι το προβλημα δεν ειναι πολυ σοβαρο και το αντιμετωπιζω καθημερινα...οχι δεν μεγαλοποιω τα πραγματα.
Αισθηματα εχω και ποναω αλλα μου εχει δυο τρεις φορες να μου εχουν πεταξει φατσα-μπατσα κατι κοπελλες οτι ειμαι ψυχρος και γιατι σκεφτομαι τοσο πολυ πριν απαντησω...αντε να τους εξηγησεις οτι χρειαζομαι λιγο χρονο παραπανω απο το φυσιολογικο και αρκετη προσπαθεια για να καταλαβω την ομιλια.
Δεν ξερω αν περιεγραψα το προβλημα καλα,εχω τις αμφιβολιες μου γιατι σε ορισμενα σημεια πρεπει να δεις τον εαυτο σου και πρεπει να καταλαβεις και τι σκεφτεται ο συνομιλητης σου κατι που ειναι δυσκολο και ισως δεν το κανω σωστα.
Κατι που θα ηθελα να προσθεσω ειναι οτι ορισμενα συμπτωματα μπορει να περιγραφονται με δυο τρεις λεξεις στην συμπτωματολογια της ασθενειας αλλα το καθενα απο αυτα ειναι ενας μικρος γολγοθας απο μονος του.
Οσο για το οτι ειναι προβλημα συγκεντρωσης θα προτιμουσα μια αλλη περιγραφη που εχω βρει και λεει για δυσκολιες στην επεξεργασια της πληροφοριας...μονο και μονο γιατι μου φαινεται καπως γελοιο να προσπαθω με ολο μου το ειναι μερικες φορες να καταλαβω τι λεει καποιος -και δεν μιλαω να εξηγει το νομο της σχετικοτητας για απλο κουτσομπολιο μιλαω-και να μην καταλαβαινω.
Δεν ημουν παντα αρωστος αν και η ασθενεια εκδηλωθηκε σιγα-σιγα μεχρι να φτασει στην κορυφωση αλλα θυμαμαι πολυ καλα πως ηταν πριν,μερικα προβληματα σαν και αυτα απλως δεν υπηρχαν.

Καλημέρα σε όλους σας. Συγχαρητήρια για το φόρουμ και την δύναμη και το κουράγιο που έχετε και δίνετε σε όλους τους άλλους.
Δεν πίστευα οτι θα μπορούσα να βρω ψυχική και ηθική συμπαράσταση μέσω του ίντερνετ για τα ψυχικά προβλήματα υγείας που με διακατέχουν και τα οποία αποφάσισα πολύ πρόσφατα να τα ερευνήσω από μόνος μου καθώς ο \"κόμπος είχε φτάσει στο χτένι\" και κατάλαβα οτι κατι πάρα πολύ σοβαρό τρέχει μαζί μου!
Βασικά, αυτή την στιγμή δεν θα ήθελα να αναφέρω αναλυτικά όλο το ιστορικό μου, μιας και πιστεύω οτι θα υπάρξει χρόνος να αναφερθώ σε αυτό στα επόμενα πόστς, απλά θα ήθελα να εκφράσω την συμπαράσταση μου στον keep_walking και να σας εκμυστηρεύσω αυτή την στιγμή οτι ψάχνοντας όλα τα sites & threads στα διάφορα fora, κατέληξα στο οτι η περίπτωση του keep_walking είναι σχεδόν ίδια με την δική μου.
Δεν μπορώ να πω με ακρίβεια οτι αποτελεί πραγματική διάγνωση, απλά μπορώ να πω οτι όλα όσα αναφέρει ο φίλος keep_walking, ταιριάζουν σχεδόν απόλυτα με μένα.
Στην αρχή νόμιζα οτι έχω απλά κρίσεις πανικού ή αγοραφοβία αλλά διαβάζοντας περαιτέρω τα συμπτώματα όλων των υπολοίπων ψυχικών διαταραχών, κατάλαβα οτι πάσχω από κάτι πιο σοβαρό.
Από τί ακριβώς πάσχω δεν το γνωρίζω μιας και δεν έχω επισκεφθεί ακόμη κάποιον ψυχίατρο! Είμαι ακόμη στο στάδιο της προσωπικής έρευνας και προσπαθώ να βρώ δύναμη και κουράγιο να πείσω τον εαυτό μου να επισκεφθώ κάποιον ειδικό.
Πάντως, κατά 90% σχεδόν, όλα τα συμπτώματα του keep_walking σε αυτό και στα προηγούμενα πόστς του, υπάρχουν και σε μένα. Συν όλα ανεξαιρέτως τα συμπτώματα της διαταραχής πανικού και κοινωνικής φοβίας (καθημερινά και σε 24ωρη σχεδόν βάση) και άλλων ψυχικών νόσων (κατάθλιψη κλπ)
Φυσικό να σας πω πως έχει καταστραφεί η ζωή μου και πως το στενό περιβάλλον μου δεν μπορεί να με καταλάβει και να με κατανοήσει ακόμα, αλλά το μόνο που μου δίνει κάπως θάρρος είναι οτι πιστεύω πως έχω αυτογνωσία και πήρα την απόφαση να βρώ την πηγή του κακού και σιγά-σιγά να προσπαθήσω να την εξαλείψω αν είναι δυνατόν.
Αυτά προς το παρόν..,
εύχομαι καλή δύναμη και κουράγιο σε όλους μας.

[ΜΙΧΑΛΗΣ]

Φίλε η φίλη, καλώς ήρθες στο site.

Όταν άρχισαν να μου εμφανίζονται τα πρώτα ψυχολογικά προβλήματα, προσπαθούσα να κάνω αυτοδιάγνωση ψάχνοντας σε βιβλία και εγκυκλοπαίδιες για ανθρώπους με παρόμοια συμτώματα. Τότε το internet δεν υπήρχε. Τα συμπτώματα όμως γινόταν και συχνότερα και εντονότερα.

Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι χρήζω φαρμακευτικής αγωγής. Είχα και την προκατάληψη της εποχής για τα ψυχοφάρμακα... Νόμιζα ότι θα βρω τον τρόπο για αυτοίαση.

Νομίζω ότι το μόνο που κατάφερα ήταν να χάσω πολύτιμο χρόνο.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΥΤΕΙΣ ΨΥΧΙΑΤΡΟ.

Η προσωπική σου έρευνα πρέπει να γίνεται παράλληλα.

φιλικά
Μιχάλης

[Antisocial]

Originally posted by Μιχάλης
Φίλε η φίλη, καλώς ήρθες στο site.

Όταν άρχισαν να μου εμφανίζονται τα πρώτα ψυχολογικά προβλήματα, προσπαθούσα να κάνω αυτοδιάγνωση ψάχνοντας σε βιβλία και εγκυκλοπαίδιες για ανθρώπους με παρόμοια συμτώματα. Τότε το internet δεν υπήρχε. Τα συμπτώματα όμως γινόταν και συχνότερα και εντονότερα.

Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι χρήζω φαρμακευτικής αγωγής. Είχα και την προκατάληψη της εποχής για τα ψυχοφάρμακα... Νόμιζα ότι θα βρω τον τρόπο για αυτοίαση.

Νομίζω ότι το μόνο που κατάφερα ήταν να χάσω πολύτιμο χρόνο.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΥΤΕΙΣ ΨΥΧΙΑΤΡΟ.

Η προσωπική σου έρευνα πρέπει να γίνεται παράλληλα.

φιλικά
Μιχάλης

Σ\'ευχαριστώ Μιχάλη για την απάντησή σου.
Αυτό προσπαθώ να κάνω:
Να πείσω τον εαυτό μου να πάει σε ψυχίατρο.
Αλλά έχω την εντύπωση οτι δεν μπορώ να τον πείσω ή οτι ακόμη τουλάχιστον δεν έχω βρει την δύναμη να τον πείσω.
Δεν έχω πρόβλημα-ταμπού-προκατάληψη με την φαρμακευτική αγωγή. Απλά, όταν έρθει εκείνη η στιγμή να πάω στο ιατρείο, θα αλλάξω δρόμο σίγουρα. Ίσως να θέλει τώρα το μυαλό μου να πάει, αλλά όταν έρθει εκείνη η ώρα, το σώμα μου δεν θ\'ακολουθήσει, θα κάνει πίσω.
Αυτή τη στιγμή που σου μιλάω, μόνο 2 λύσεις μπορώ να σκεφτώ:
ή να πιω κανα μπουκάλι ουίσκυ και να βρώ την δύναμη και το κουράγιο να πάω μόνος μου, ή να μ\'επισκεφθεί ο ψυχίατρος με την μορφή κάποιου συγγενικού μου προσώπου ή φίλου για να του μιλήσω ανοιχτά. Διαφορετικά, το σώμα μου θα συμπεριφερθεί πολύ παράξενα και θα έχω πρόβλημα στην επεξεργασία της πληροφορίας, με όλα τα συμπτώματα που ανέφερε προηγουμένως ο keep_walking.
Πρέπει να προσαρμόσω την κατάσταση στο δικό μου περιβάλλον, διαφορετικά δεν γίνεται.
Φιλικά,
Αντρέας

[raphsssodos]

Καλώς μας ήρθες και ειλικρινά να σου πω ότι χαίρομαι γι\' αυτό που λες πως το φόρουμ αυτό προσφέρει ψυχική και ηθική συμπαράσταση γιατί έτσι είναι.

Κατά δεύτερο λόγο θα ήθελα να πω ένα μεγάλο μπράβο και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον δημιουργό και τον εμπνευστή αυτού του χώρου, τον dodoni που νομίζω στα πρώτα βήματα σχεδιασμού αυτού του ιστοχώρου δεν περίμενε και ο ίδιος τέτοια συμμετοχή και ανταπόκριση και μάλιστα με τον τρόπο που γίνεται. Η επιτυχία που συνεχίζει να έχει αυτό το σάιτ που αποκτά νέα μέλη καθημερινά είναι πραγματικά άξια θαυμασμού και προσοχής. Δείχνει πόσο μεγάλη ανάγκη υπάρχει για ένα τέτοιο φόρουμ. Δίνεται η δυνατότητα σε ανθρώπους που μένουν πολλές φορές σε διαφορετικές πόλεις να βοηθήσουν αλλά και να βοηθηθούν καταθέτοντας απλά την ιστορία τους....Το διαδίκτυο έχει καταργήσει κάθε απόσταση και ειλικρινά δεν ξέρω πως θα ήμουνα σήμερα αν δεν υπήρχε αυτό το φόρουμ και αν δεν είχα γνωρίσει τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει εδώ μέσα...Τους ευχαριστώ με όλη την καρδιά μου...

Αντρέα αυτήν την επεξεργασία της πληροφορίας που λες μπορείς να την αρχίσεις εδώ...θα έχεις ήδη ετοιμάσει υλικό για την πρώτη συνεδρία σου όποτε αυτή γίνει...αν δεν ξέρεις από που να αρχίσεις άρχισε από οπουδήποτε...εμείς έχουμε κάθε διάθεση να σε ακούσουμε...

[Antisocial]

Originally posted by raphsssodos
Καλώς μας ήρθες και ειλικρινά να σου πω ότι χαίρομαι γι\' αυτό που λες πως το φόρουμ αυτό προσφέρει ψυχική και ηθική συμπαράσταση γιατί έτσι είναι.

Κατά δεύτερο λόγο θα ήθελα να πω ένα μεγάλο μπράβο και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον δημιουργό και τον εμπνευστή αυτού του χώρου, τον dodoni που νομίζω στα πρώτα βήματα σχεδιασμού αυτού του ιστοχώρου δεν περίμενε και ο ίδιος τέτοια συμμετοχή και ανταπόκριση και μάλιστα με τον τρόπο που γίνεται. Η επιτυχία που συνεχίζει να έχει αυτό το σάιτ που αποκτά νέα μέλη καθημερινά είναι πραγματικά άξια θαυμασμού και προσοχής. Δείχνει πόσο μεγάλη ανάγκη υπάρχει για ένα τέτοιο φόρουμ. Δίνεται η δυνατότητα σε ανθρώπους που μένουν πολλές φορές σε διαφορετικές πόλεις να βοηθήσουν αλλά και να βοηθηθούν καταθέτοντας απλά την ιστορία τους....Το διαδίκτυο έχει καταργήσει κάθε απόσταση και ειλικρινά δεν ξέρω πως θα ήμουνα σήμερα αν δεν υπήρχε αυτό το φόρουμ και αν δεν είχα γνωρίσει τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει εδώ μέσα...Τους ευχαριστώ με όλη την καρδιά μου...

Αντρέα αυτήν την επεξεργασία της πληροφορίας που λες μπορείς να την αρχίσεις εδώ...θα έχεις ήδη ετοιμάσει υλικό για την πρώτη συνεδρία σου όποτε αυτή γίνει...αν δεν ξέρεις από που να αρχίσεις άρχισε από οπουδήποτε...εμείς έχουμε κάθε διάθεση να σε ακούσουμε...

Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα κι εύχομαι κι εγώ ειλικρινά τα καλύτερα για το φόρουμ και φυσικά για όλα τα μέλη του.
Όπως ανέφερα και προηγουμένως, είμαι ακόμη στο στάδιο της προσωπικής έρευνας, όχι τόσο για να καταλήξω στην ακριβή διάγνωση, όσο για να αποκτήσω μια οικιότητα με το πρόβλημά μου, να το κατανοήσω όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται και να έχω υλικό όπως ανέφερες κι εσύ, μόνο και μόνο για να βοηθήσω τον υποψήφιο ψυχίατρο μου να μου κάνει πραγματικά αληθινή & σωστή διάγνωση με την αντίστοιχη-κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, για καλό δικό μου φυσικά. Δεν θα ήθελα να μπλέξω σε καταστάσεις που ήρθαν αρκετοί εδώ μέσα με λάθος γιατρούς που τους αλλάζανε σαν τα πουκάμισα και λάθος φάρμακα! Εξάλλου, δε νομίζω να το αντέξω και οικονομικά μιας και η κατάστασή μου είναι άθλια.
Από που να ξεκινήσω δεν ξέρω.., η ιστορία ξεκινάει πριν 2,5-3 χρόνια περίπου όταν άρχισαν να συσσωρεύονται πάρα πολλά προβλήματα διαφόρων φύσεων, προσωπικά, οικογενειακά, κοινωνικά, οικονομικά, εργασιακά κλπ, συν κάποια μαζεμένα περιστατικά υγείας με πολύ αγαπημένα μου πρόσωπα (θάνατος κολλητού θείου, μόνιμη αναπηρία κολλητού ξάδερφου, 2 φορές πολύ δύσκολες και μακροχρόνιες εισαγωγές της μάνας μου σε νοσοκομείο, δικοί μου μικροτραυματισμοί κλπ).
Το αποκορύφωμα ήταν η απώλεια της εργασίας μου, οπότε από εκεί και πέρα όλα γύρισαν ανάποδα για μένα. Σιγά-σιγά άρχισε να με τρώει το άγχος και το στρές, πολλά νεύρα, πολλά προβλήματα, ώσπου κάποια στιγμή άνοιξε η γη και με κατάπιε! \"Κρέμασε\" ο οργανισμός και άρχισαν να παρουσιάζονται τα πρώτα συμπτώματα κατάθλιψης και άλλων ψυχωτικών διαταραχών. Ακριβώς και συγκεκριμένα δεν γνωρίζω, πάντως μπορώ να πω πως με έναν απλό έλεγχο που έκανα στα διάφορα sites, ικανοποιώ τα περισσότερα συμπτώματα όλων σχεδόν των νόσων!
Πχ, για το πρόβλημα της επεξεργασίας της πληροφορίας, αισθάνομαι ακριβώς σχεδόν το ίδιο που αισθάνεται και ο keep_walking: όταν μου μιλάει κάποιος, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ και να κατανοήσω τα λόγια του! Χρειάζεται πολύς κόπος για να εμπεδώσω την πληροφορία του λόγου του. Και δεν μιλάμε για την θεωρία της σχετικότητας, μιλάμε για ένα απλό κους-κους όπως ακριβώς αναφέρει ο keep_walking.
Το πρόβλημα είναι πάρα πολυ έντονο με ξένους ανθρώπους κυρίως. Εκεί χάνεται η μπάλλα μιας και παρουσιάζονται και οι κρίσεις πανικού με όλα τα συμπτώματά τους ταυτόχρονα: ιδρώτας, ρίγος, αστάθεια, ανισορροπία, τρέμουν τα πόδια και τα χέρια μου, δεν έχω σάλιο να μιλήσω, μερικές φορές δυσλεξία ή ακόμη και ασυναρτησίες!). Όταν είμαι με \"οικεία\" πρόσωπα (γονείς, αδερφό, κολλητούς φίλους κλπ), τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα, αλλά και πάλι ή δεν κατανοώ πλήρως όλες τις πληροφορίες οπότε και αφήνω μερικές \"by-pass\", ή καταβάλλω τεράστια προσπάθεια ζητώντας φυσικά μερικές φορές να είναι πιο αργοί και πιο συγκεκριμένοι. Και μιλάμε πάντα για απλές νορμάλ συζητήσεις. Σε γενικές γραμμές, αισθάνομαι εντελώς καθυστερημένος στην κυριολεξία και όταν μου ζητείται η συμμετοχή μου στην συζήτηση, πετάω ασυναρτησίες!
Συν φυσικά και την απώλεια μνήμης, όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό που ανέφερε πριν ο keep_walking, αλλά σε σημαντικό βαθμό.
Η φάση είναι οτι ποτέ δεν υπήρχε τέτοιο πρόβλημα του στυλ της \"διανοητικής καθυστέρησης\" μιας και πριν όλα κυλούσαν φυσιολογικά και τουλάχιστον ξέρω οτι εφόσον σπούδασα και 1-2 πράγματα στην ζωή μου, σίγουρα δεν είμαι διανοητικά καθυστερημένος!
Η διαταραχή πανικού και η αγοραφοβία, ίσως είναι το ελάχιστο απέναντι σε άλλα συμπτώματα και προσωρινά έδωσα λύση με το να μην βγαίνω σχεδόν καθόλου έξω από το σπίτι! Το πολύ-πολύ σε σπίτια φίλων μόνο.
Πίστευα όμως πώς μέσα στο σπίτι θα ένιωθα απόλυτα ασφαλής και υγειής, αλλά βγήκα λάθος. Ακόμη και μόνος στο σπίτι, με τρώνε οι σκέψεις, οι φοβίες και η ανασφάλεια και το πιο σημαντικό απ\'όλα.., παραμιλάω! Ή μάλλον, δεν παραμιλάω με την έννοια του οτι μιλάω στον εαυτό μου κανονικά και δυνατά και αυτοαπαντιέμαι (έχω δει τέτοιες συμπεριφορές από άλλους ανθρώπους με τέτοιο πρόβλημα), αλλά κάνω σκέψεις στο μυαλό μου και απαντώ στις σκέψεις μου. Μιλάει δηλαδή το μυαλό μου με μένα κι εγώ του απαντώ. Για οτιδήποτε και συνέχεια. Ακούω 1 γεγονός στις ειδήσεις πχ και σηκώνομαι για παράδειγμα να πάω στην κουζίνα να πιω νερό. Μέχρι να γυρίσω πίσω και να δω κι ακούσω κάτι άλλο στην TV, το μυαλό μου κατεβάζει τα στόρια, με απομονώνει από το σώμα μου και το τριγύρω περιβάλλον και συνεχίζει τον σχολιασμό και την συζήτηση του γεγονότος! Και γι\'αυτό πολλές φορές κάνω και μικροζημιές στις κινήσεις μου γιατί δεν προσέχω αφού το μυαλό μου είναι απασχολημένο και απομονωμένο με κάτι άλλο.
Ίσως είναι και αυτός ο λόγος που έχω πρόβλημα στην επεξεργασία της πληροφορίας, γιατί το μυαλό μου απασχολείται με κάτι άλλο άσχετο και δεν δίνει σημασία στο τι έρχεται από \"έξω\" προς τα \"μέσα\". Συνήθως σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις όμως, όταν η συζήτηση έχει σχέση αποκλειστικά με κάποιο από τα ελάχιστα πλέον ενδιαφέροντα στην ζωή μου, τότε συμπεριφέρομαι φυσιολογικά και συμμετέχω κανονικά (πάντα όμως με οικεία πρόσωπα μόνο)
Κατάθλιψη και λοιπά, δεν μ\'ενδιαφέρει τίποτα πλέον. Δεν έχω κανένα σχεδόν ενδιαφέρον και κανένα σχεδόν συναίσθημα. Τα μόνα συναισθήματα που έχω είναι άγχος και φόβος. Δεν γελάω με τίποτα, ούτε με ανέκδοτα, ούτε με κωμωδίες, ούτε με τίποτα. Το πολύ-πολύ, όταν πιω πολύ, ίσως να απελευθερώσω μερικά συναισθήματα παραπάνω. Επίσης το αλκοοόλ, μου ανεβάζει την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση μου και συμπεριφέρομαι λίγο καλύτερα.
Υπάρχουν και άλλα πολλά και σημαντικά που έχω για να ειπωθούν, όπως για παράδειγμα τις ακουστικές ψευδαισθήσεις, αλλά δεν θα ήθελα να σας κουράσω άλλο και ίσως το αναφέρω σε κάποιο άλλο πόστ.
Το μόνο που ήθελα ήταν να βγάλω το πρόβλημά μου προς τα έξω για να ξεδώσω λιγάκι και να σας ευχαριστήσω που μου δώσατε αυτή την ευκαιρία.
Φιλικά,
Αντρέας

[daydreamer]

Φίλε Αντρέα καλωσόρισες στο φόρουμ.

Διαβάζω με προσοχή τα ποστ σου και το πρώτο πράγμα που θέλω να σου πω, από την εικοσάχρονη εμπειρία μου με την ψύχωση που αντιμετωπίζω, είναι ότι πρέπει εδώ και τώρα να επισκεφτείς τον/την οποιοδήποτε ψυχίατρο μπορείς να βρεις. Από τα πρώτα μόλις ραντεβού θα υπάρξει λεκτική εκφόρτιση και ανακούφιση και θα αισθανθείς 100 φορές καλύτερα. Το τι διάγνωση και τι αγωγή θα σου δώσει έχει λίγη σημασία τώρα στην αρχή αλλά πιστεύω ότι εσύ θα δεις αμέσως τρομερή βελτίωση σε αυτά που σκέφτεσαι, που αισθάνεσαι και που κάνεις.

Στη συνέχεια, απλά να είσαι προετοιμασμένος να αντιμετωπίσεις δύσκολες καταστάσεις σε όλους τους τομείς της ζωής σου, αλλά να ξέρεις ότι όσο πιο νωρίς ζητήσεις βοήθεια τόσο καλύτερα θα τις αντιμετωπίσεις αυτές τις καταστάσεις.

Εύχομαι ειλικρινά το καλύτερο για σένα.

[ΜΙΧΑΛΗΣ]

Αντρέα, θα σου πω ένα μέρος από την δική μου ιστορία:

Την πρώτη φορά που πήγα σε ψυχολόγο, πέρασα ένα από τα πιο εφιαλτικά δίωρα στην ζωή μου. ( Πριν το ραντεβού). Έπρεπε να παρουσιάσω τον εαυτό μου σε έναν άγνωστο...
Το ραντεβού μου ήταν στις 6 το απόγευμα και εγώ από τις 4 έκοβα βόλτες έξω από το γραφείο του καπνίζοντας ανελιπώς το ένα τσιγάρο μετά το άλλο...
Είχα τέτοιο χτυποκάρδι που ειλικρινά σου μιλάω νόμιζα ότι η καρδιά μου θα πεταχτεί έξω από το στήθος μου. Το πουκάμισό μου είχε μουσκίδι από τον ιδρώτα.
Όμως πήγα. Τα πόδια μου τρέμαν αλλά ΠΗΓΑ.

Ο ίδιος ο ψυχολόγος με βοήθησε να χαλαρώσω.
Όχι τελείως , αλλά ένιωθα καλύτερα.

Σήμερα, αρκετά χρόνια μετά, βλέποντας τα πράγματα πιο σφαιρικά θα σου πρότεινα να επισκευτείς οπωσδήποτε ψυχίατρο και μάλιστα να ενημερώσεις τον γιατρό για το πρόβλημά σου από το τηλέφωνο!
Πες του ότι έχεις πρόβλημα με ανθρώπους που δεν σου είναι οικείοι και ότι αισθάνεσαι πολύ άβολα για το ραντεβού. Οι ίδιοι είναι πολύ εξοικειωμένοι με τέτοιες καταστάσεις και ξέρουν πως να τις χειριστούν.Θα δείς.

Έκανες το πρώτο βήμα για να βρείς λύση στο πρόβλημά σου στέλνοντας μήνυμα και αυτό είναι σημαντικό.Εδώ θα βρείς αρκετή υποστήριξη, όμως δεν φτάνει...

ΜΗ ΧΑΝΕΙΣ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΧΡΟΝΟ

Κανένας δεν ξεπέρασε τέτοια σοβαρά προβλήματα μόνος του.

[Antisocial]

Το να πάω σε ψυχίατρο είναι μια κουβέντα. Το γνωρίζετε εξάλλου πολύ καλά.
Σήμερα προσπάθησα να αναλύσω την κατάστασή μου στον αδερφό μου και σε έναν κολλητό, αλλά \"φωνή βοόντος εν τη ερήμω\". Φυσικά με βλέπουν καθημερινά με το άγχος κλπ, αλλά αυτή βλέπουν μια σχετικά ψιλονορμάλ κατάστασή μου. Δεν γνωρίζουν λεπτομέρειες σαν κι αυτές που αναφέρω εδώ μέσα.
Νομίζουν πως θα μου περάσει επειδή μαζεύτηκαν όλα μαζεμένα και θα διορθωθούν μόνα τους τα προβλήματα. Αλλά δεν είναι έτσι.
Τεσπα, μιας και υπάρχουν και τα άλλης φύσεως προβλήματα (βλέπε οικονομικά), μπορείτε να μου πείτε εαν μπορώ να απευθυνθώ σε δημόσιο νοσοκομείο? Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει ούτε ασφάλεια, ούτε βιβλιάριο υγείας και δεν θέλω να \"στιγματίσω\" τον αδερφό μου με το δικό του βιβλιάριο.
Υπάρχει καμία λύση για μας? Μήπως και πάρουμε την απόφαση κάποια στιγμή να πάμε πουθενά!
Ευχαριστώ για μια ακόμη φορά για την βοήθεια σας.

[olga_soul]

Αντρέα μου σε καλοσωρίζω και εγώ με τη σειρά μου στην παρέα μας και εύχομαι ειλικρινά να βρεις τη συμπαράσταση που όπως αναφέρεις δεν έχεις βρει μέχρι στιγμής στο στενό και φιλικό σου περιβάλλον ...:):)
Σχετικά με το οικονομικό κομμάτι του προβλήματος που αναφέρεις......οι γονείς σου δεν έχουν τη δυνατότητα να σε υποστηρίξουν? Πέραν τις αναποδιές που είχαν και αυτοί με νοσοκομεία.........
Το λέω μιας και με τα όσα συμπτώματα αναφέρεις σίγουρα η παρέμβαση κάποιου γιατρού είναι απαραίτητη!!! Καλή η φιλοσόφηση του προβλήματος και ο διαλογισμός που αναφέρεις ότι ακολουθείς για να κατανοήσεις τί σου συμβαίνει, αλλά η κατάθλιψη και τα υπόλοιπα ψυχολογικά μεγενθύνονται με το πέρασμα του χρόνου. Καλό είναι να αρχίσεις άμεσα την πιο πρακτική τους αντιμετώπιση πριν σε γονατίσουν τελείως.......:(
Ήδη από όσα αναφέρεις οι δραστηριότητές σου έχουν επηρεαστεί άκρως αρνητικά πλέον.........:(
ΦΙΛΙΑ!!!;)

[Antisocial]

Σ\'ευχαριστώ Όλγα.., να\'σαι καλά.
Δυστυχώς, κατάγομαι από μικρομεσαία οικογένεια που τα βγάζει με δυσκολία την σημερινή εποχή. Κι εκτός αυτού, ήδη τους έχω επιβαρύνει με την 3ετή-σχεδόν-\"αποχή\" μου.
Σίγουρα δεν θα μπορέσω να επιβαρυνθώ ιδιώτες γιατρούς, ψυχολόγους και επι πληρωμής συνεδριάσεις, δικά μου νοσήλεια-αγωγή κλπ.
Έλεγα μήπως υπάρχει τρόπος μέσω δημόσιου νοσοκομείου ή τουλάχιστον να πληρώσω τις πρώτες επισκέψεις σε ψυχίατρο και κάποιο ποσοστό επί των φαρμάκων. Δεν γνωρίζω τίποτε για το κόστος μιας τέτοιας κατάστασης δυστυχώς. :(
Θα ήθελα απλά να μου υποδείξετε ποιός είναι ο πιo \"απλός\" και οικονομικός τρόπος για να κάνω την αρχή τουλάχιστον. Μετά, βλέποντας και κάνοντας. Αν δούμε οτι δεν την παλεύουμε μετά, το πολύ-πολύ να απαλλάξουμε το κράτος από την παρουσία μας! :(