Γιατι οι σχιζοφρενεις δεν γραφουν στα forum?

[iwanna25]

πράγματι τι-ποτε μου...εδώ και αρκετούς μήνες κοιμάμαι νωρίς και ξυπνάω πουρνο-πουρνο!ευτυχώς που βλέπω και σένα στο φορουμ και έτσι δεν νοιώθω τοση μοναξιά :)

[Adzik]

καλημερα κιπακο μου...!!!!!!!

[keep_walking]

Χεχε ειμασταν πολυ πρωινοι σημερα:)
Καλημερα adzik

[iwanna25]

κιπακο τι κανεις βρε?ολα οκ?μας ελειψαν τα ποστ σου :)
ελπιζω να εισαι μια χαρούλα!!!

[Adzik]

οντοσ κιπακο μου σε χασαμε.....που εισαι βρε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!¨????????? ???????????????????????/

[olga_soul]

Νικόλα που είσαι βρε ψυχή????:):) Στείλε μας κανά μήνυμα................:(

[keep_walking]

Εδω γυρω ειμαι ακομα thx για το ενδιαφερον:)
Απλως δεν ασχολουμε πολυ με την ασθενεια μου και γενικα κραταω ενα ποιο παθητικο ρολο στο forum απλως μπαινω και διαβαζω μυνηματα που και που.

[keep_walking]

Θα προσπαθησω να απαντησω.Συνηθως δεν βρισκω κατι να πω σε μια συζητηση.Εαν ειμαστε οι δυο μας σε περιβαλλον ησυχο ή εστω με χαμηλη την μουσικη τοτε μπορει και να μην καταλαβεις διαφορα απο μια φυσιολογικη συζητηση.Το σιγουρο ειναι οτι θα νοιωσεις αβολα μαζι μου γιατι εγω μαλλον ζοριζομαι και αγχωνομαι για να καταφερω να αλληλεπιδρασω.Ειναι και πραγματα που κανω λαθος οπως το οτι δεν εχω επαφη με τα ματια του συνομιλητη αλλα γερνω το κεφαλι και το αυτι μου προς αυτον συνηθως.Η γλωσσα του σωματος του συνομιλητη με μπερδευει και ειναι αλλος ενας λογος που δεν τον πολυκοιταω λες και προσπαθω να προστατεψω τον εαυτο μου απο την υπερφορτωση πληροφοριας.Εαν δεν απευθυνονται σε μενα και μιλανε δυο συνομιλητες μεταξυ τους και εγω ως τριτος προσπαθω να παρακολουθησω την συζητηση τοτε τα πραγματα δυσκολευουν ακομα περισσοτερο.Μπορεις να πεις οτι ειναι κατι αντιστοιχο με καποιον που εχει μειωμενη ακοη...αν και η ακοη μου ειναι τελεια μιας και ετρεχα σαν βλακας στον ωρυλα μιας και κανεις δεν μου εξηγησε οτι δεν προκειται να σωθω με καποιο ακουστικο.Λες και δεν ηξερα οτι δεν γινεται την μια να ακους το παραμικρο και την αλλη να μην καταλαβαινεις.Πολλες φορες βεβαια δεν εχω κανενα προβλημα στην αλληλεπιδραση μου με αλλους ανθρωπους...αντε να πω καμμια φορα....μπορεις να επαναλαβεις αυτο που ειπες γιατι δεν ακουσα?
Βεβαια η δυσκολια γινεται πολυ μεγαλη σε χωρο με φασαρια ή οταν ο ομιλητης μιλαει σιγα και χωρις καθαρη φωνη ή μιλαει γρηγορα.Και καποιες φορες δεν ξερεις πως να αντιδρασεις.Θυμαμαι χαρακτηριστικα οταν καποτε που διδασκα με ρωτησε ενας μαθητης μου μια τεχνικη ερωτηση και δεν την ακουσα του λεω επανελαβε...επαναλαμβανει δεν την πιανω παλι....επαναλαβε παλι δεν την πιανω...του λεω δεν σε ακουσα επαναλαμβανεις....παραξενεμ ενος επαναλαμβανει την ερωτηση...παλι δεν καταφερνω να την πιασω και του απανταω με ενα δεν ξερω στην τεχνικη ερωτηση που δεν ακουσα στην ουσια.
Για να διδασκω οπως καταλαβαινεται ειμαι αρκετα λειτουργικος (και θελω να πιστευω οτι ημουν πολυ καλος στην δουλεια μου) αλλα αυτο δεν σημαινει οτι το προβλημα δεν ειναι πολυ σοβαρο και το αντιμετωπιζω καθημερινα...οχι δεν μεγαλοποιω τα πραγματα.
Αισθηματα εχω και ποναω αλλα μου εχει δυο τρεις φορες να μου εχουν πεταξει φατσα-μπατσα κατι κοπελλες οτι ειμαι ψυχρος και γιατι σκεφτομαι τοσο πολυ πριν απαντησω...αντε να τους εξηγησεις οτι χρειαζομαι λιγο χρονο παραπανω απο το φυσιολογικο και αρκετη προσπαθεια για να καταλαβω την ομιλια.
Δεν ξερω αν περιεγραψα το προβλημα καλα,εχω τις αμφιβολιες μου γιατι σε ορισμενα σημεια πρεπει να δεις τον εαυτο σου και πρεπει να καταλαβεις και τι σκεφτεται ο συνομιλητης σου κατι που ειναι δυσκολο και ισως δεν το κανω σωστα.
Κατι που θα ηθελα να προσθεσω ειναι οτι ορισμενα συμπτωματα μπορει να περιγραφονται με δυο τρεις λεξεις στην συμπτωματολογια της ασθενειας αλλα το καθενα απο αυτα ειναι ενας μικρος γολγοθας απο μονος του.
Οσο για το οτι ειναι προβλημα συγκεντρωσης θα προτιμουσα μια αλλη περιγραφη που εχω βρει και λεει για δυσκολιες στην επεξεργασια της πληροφοριας...μονο και μονο γιατι μου φαινεται καπως γελοιο να προσπαθω με ολο μου το ειναι μερικες φορες να καταλαβω τι λεει καποιος -και δεν μιλαω να εξηγει το νομο της σχετικοτητας για απλο κουτσομπολιο μιλαω-και να μην καταλαβαινω.
Δεν ημουν παντα αρωστος αν και η ασθενεια εκδηλωθηκε σιγα-σιγα μεχρι να φτασει στην κορυφωση αλλα θυμαμαι πολυ καλα πως ηταν πριν,μερικα προβληματα σαν και αυτα απλως δεν υπηρχαν.

Υστερα απο μερικους μηνες με την καινουργια φαρμακευτικη αγωγη μπορω να πω οτι σαφως εχουν βελτιωθει τα πραγματα.
Εχω τις δυσκολιες ακομα...περισσοτερες απο ενα εντελως \"φυσιολογικο\" ατομο αλλα καμμια σχεση με παλια.
Εχω ακομα προβληματα οταν υπαρχουν πολλοι ηχοι στο περιβαλλον...μουσικη...αυτοκ ινητα κλπ αλλα εχω βελτιωθει πολυ.
Μαλιστα σκεφτομουν να παρω ενα καινουργιο φαρμακο που θα μπορουσε να με βοηθησει ακομα περισσοτερο (δεν μου το συνταγογραφουν αν και μπορω να το προμηθευτω φανταζομαι απο το internet) αλλα μαλλον δεν θα το κανω.
Δεν θελω να επιβαρυνω τον εαυτο μου επιπλεον και με αλλα φαρμακα.
Με \"καιει\" λιγο βεβαια να το δοκιμασω...ειναι σε πειραματικο σταδιο για την χρηση στην ασθενεια μου.
Μπορω να πω οτι τωρα εχω μια \"σχεδον\" φυσιολογικη ζωη περαν των προσδοκιων μου και εχω την αισθηση οτι ο χρονος ειναι με το μερος μου και μπορω να παω και καλυτερα.
Ειναι περιεργο να διαβαζεις αυτα που εγραψες πριν κατι μηνες και να βλεπεις πως εχουν αλλαξει ολα απο τοτε...κατι σαν ημερολογιο που δεν θα κρατουσα ποτε στην πραγματικη ζωη.
Και το ωραιο ειναι οτι ετσι...μεσω του forum...μπορεις να αλληλεπιδρασεις με αλλους ανθρωπους με παρομοια προβληματα...και οχι μονο...και να αντλησεις δυναμη να συνεχισεις.
Δεν μπορεις να το κανεις αυτο στην πραγματικη ζωη ειτε γιατι δεν θελεις να τρομοκρατησεις τους γυρω σου λεγοντας για ασθενειες αυτης της μορφης,ειτε γιατι δεν θες να τους στενοχωρησεις λεγοντας τους ποσο δυσκολες ειναι...ηταν μερικες καταστασεις.
Ενα ακομα ευχαριστω σε ολους οσους εχω γνωρισει μεσα σε αυτο το περιβαλλον.

[τι-ποτέ]

keep walking, όπως το γράφεις είναι, και για πολλούς από μάς.
κι εγώ μπορεί να μην πολυγράφω τώρα, για χίλιους δυο λόγους, όμως ανάμεσα σε μας, που γράψαμε για τα προβλήματά μας, που διαβάσαμε και συμμεριστήκαμε τα προβλήματα των άλλων, νιώσαμε σαν να είμαστε όλοι από μια γειτονιά, που κάναμε μαζί περίπατο, κι όταν κάποιος έλειπε από την παρέα, ήταν σαν να βλέπαμε το σπιτάκι του κλειστό και τον νοσταλγούσαμε.
κι εσύ, που μας περιέγραφες τόσο γλαφυρά τη ζωή σου, μας δίνεις πολύ με την παρουσία σου, αγάπη, ναι, εμπνέεις σε πολλούς από μας, ειμαι σίγουρη, αγάπη, ελπιδα, αλληλεγγύη...
να είσαι καλά και να προχωράς.
κι εσείς όλοι παιδιά,
χριστός ανέστη, και χρόνια πολλά!

[Kassi]

Originally posted by keep_walking
Να ρωτησω και εγω κατι.Σχετικα με τη δυσκολια κατανοησης του προφορικου λογου,η οποια με δυσκολευει πολυ στην καθημερινοτητα μου μηπως θα μπορουσε να με βοηθησει ενα φαρμακο οπως το Ritalin που χρησιμοποιηται για την ασθενεια ADHD.Απο οτι διαβαζω μαλλον δεν θα μου εκανε καλο αλλα πραγματικα τραβαω το διαολο μου με αυτη τη δυσλειτουργια.(cognitive dysfunction).
Ξερω απο τωρα οτι η απαντηση ειναι αρνητικη:(

Ρε συ keep-walking μια χαρά ενημερωμένο και με καθαρό λόγο σε βρίσκω.Ο λόγος σου δεν κάνει μανούβρες και στροφές.Μπαίνει κατ\'ευθείαν στο ψητό.Τα λες όλα με δυο λέξεις.Εγώ θα το έβρισκα χάρισμα εκτός αν εσένα σε ταλαιπωρεί..Με τον τρόπο του μάλλον κάποιος σε κατέταξε στην αποδιοργανωτική σχιζοφρένεια...

[Kassi]

Originally posted by keep_walking
Θα προτιμουσα στην περιγραφη της συμπτωματολογιας της ασθενειας στο site να διαχωριστουν τα αρνητικα συμπτωματα απο τα cognitive symptoms...δεν ξερω πως ειναι στα ελληνικα.

Cognitive Symptoms of Schizophrenia
Cognitive symptoms refer to the difficulties with concentration and memory. These can include:
disorganized thinking
slow thinking
difficulty understanding
poor concentration
poor memory
difficulty expressing thoughts
difficulty integrating thoughts, feelings and behavior

Μερικα απο αυτα ειναι που δυσκολευουν σε μεγαλο βαθμο τη ζωη μου και ακομα οι φαρμακευτικες αγωγες δεν στοχευουν σε αυτα αν και γινεται ερευνα.

Ρε συ εγώ σε πάω..Τα λες τόσο απλά..Κάντε αυτό...Μου θυμίζεις τον εαυτό μου που θα ήθελα να πω ρε μαλάκες κάντε κάτι της προκοπής για την ιδεοψυχαναγκαστική που μου έχει βγάλει την πίστη και λέτε ότι δεν θεραπεύεται πλήρως και δεν έχει βρεθεί η κατάλληλη θεραπεία...Τόσο πια με βασανίζει που λέω να πάω ψυχολογία όχι για κανάν άλλο λόγο αλλά να μπορώ να μάθω περισσότερα και ίσως να βρω τη λύση.....Αχ,να\'ξερες πόσο σε νιώθω.Πήγα σήμερα να διαβάσω ένα βιβλίο και το μυαλό μου κάθε τρία λεπτά κολλούσε και μου πηρε ώρα να διαβάσω 3 σελίδες...Και λέω είμαι καταδικασμένη να είμαι μια ζωή ιδεοψυχαναγκαστική......Πίκρ α.....Γι\'αυτό ρε γιατροί του κόσμου\"Help ρε!!!!\"

[Kassi]

Originally posted by Antisocial

Originally posted by raphsssodos
Καλώς μας ήρθες και ειλικρινά να σου πω ότι χαίρομαι γι\' αυτό που λες πως το φόρουμ αυτό προσφέρει ψυχική και ηθική συμπαράσταση γιατί έτσι είναι.

Κατά δεύτερο λόγο θα ήθελα να πω ένα μεγάλο μπράβο και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον δημιουργό και τον εμπνευστή αυτού του χώρου, τον dodoni που νομίζω στα πρώτα βήματα σχεδιασμού αυτού του ιστοχώρου δεν περίμενε και ο ίδιος τέτοια συμμετοχή και ανταπόκριση και μάλιστα με τον τρόπο που γίνεται. Η επιτυχία που συνεχίζει να έχει αυτό το σάιτ που αποκτά νέα μέλη καθημερινά είναι πραγματικά άξια θαυμασμού και προσοχής. Δείχνει πόσο μεγάλη ανάγκη υπάρχει για ένα τέτοιο φόρουμ. Δίνεται η δυνατότητα σε ανθρώπους που μένουν πολλές φορές σε διαφορετικές πόλεις να βοηθήσουν αλλά και να βοηθηθούν καταθέτοντας απλά την ιστορία τους....Το διαδίκτυο έχει καταργήσει κάθε απόσταση και ειλικρινά δεν ξέρω πως θα ήμουνα σήμερα αν δεν υπήρχε αυτό το φόρουμ και αν δεν είχα γνωρίσει τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει εδώ μέσα...Τους ευχαριστώ με όλη την καρδιά μου...

Αντρέα αυτήν την επεξεργασία της πληροφορίας που λες μπορείς να την αρχίσεις εδώ...θα έχεις ήδη ετοιμάσει υλικό για την πρώτη συνεδρία σου όποτε αυτή γίνει...αν δεν ξέρεις από που να αρχίσεις άρχισε από οπουδήποτε...εμείς έχουμε κάθε διάθεση να σε ακούσουμε...

Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα κι εύχομαι κι εγώ ειλικρινά τα καλύτερα για το φόρουμ και φυσικά για όλα τα μέλη του.
Όπως ανέφερα και προηγουμένως, είμαι ακόμη στο στάδιο της προσωπικής έρευνας, όχι τόσο για να καταλήξω στην ακριβή διάγνωση, όσο για να αποκτήσω μια οικιότητα με το πρόβλημά μου, να το κατανοήσω όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται και να έχω υλικό όπως ανέφερες κι εσύ, μόνο και μόνο για να βοηθήσω τον υποψήφιο ψυχίατρο μου να μου κάνει πραγματικά αληθινή & σωστή διάγνωση με την αντίστοιχη-κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, για καλό δικό μου φυσικά. Δεν θα ήθελα να μπλέξω σε καταστάσεις που ήρθαν αρκετοί εδώ μέσα με λάθος γιατρούς που τους αλλάζανε σαν τα πουκάμισα και λάθος φάρμακα! Εξάλλου, δε νομίζω να το αντέξω και οικονομικά μιας και η κατάστασή μου είναι άθλια.
Από που να ξεκινήσω δεν ξέρω.., η ιστορία ξεκινάει πριν 2,5-3 χρόνια περίπου όταν άρχισαν να συσσωρεύονται πάρα πολλά προβλήματα διαφόρων φύσεων, προσωπικά, οικογενειακά, κοινωνικά, οικονομικά, εργασιακά κλπ, συν κάποια μαζεμένα περιστατικά υγείας με πολύ αγαπημένα μου πρόσωπα (θάνατος κολλητού θείου, μόνιμη αναπηρία κολλητού ξάδερφου, 2 φορές πολύ δύσκολες και μακροχρόνιες εισαγωγές της μάνας μου σε νοσοκομείο, δικοί μου μικροτραυματισμοί κλπ).
Το αποκορύφωμα ήταν η απώλεια της εργασίας μου, οπότε από εκεί και πέρα όλα γύρισαν ανάποδα για μένα. Σιγά-σιγά άρχισε να με τρώει το άγχος και το στρές, πολλά νεύρα, πολλά προβλήματα, ώσπου κάποια στιγμή άνοιξε η γη και με κατάπιε! \"Κρέμασε\" ο οργανισμός και άρχισαν να παρουσιάζονται τα πρώτα συμπτώματα κατάθλιψης και άλλων ψυχωτικών διαταραχών. Ακριβώς και συγκεκριμένα δεν γνωρίζω, πάντως μπορώ να πω πως με έναν απλό έλεγχο που έκανα στα διάφορα sites, ικανοποιώ τα περισσότερα συμπτώματα όλων σχεδόν των νόσων!
Πχ, για το πρόβλημα της επεξεργασίας της πληροφορίας, αισθάνομαι ακριβώς σχεδόν το ίδιο που αισθάνεται και ο keep_walking: όταν μου μιλάει κάποιος, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ και να κατανοήσω τα λόγια του! Χρειάζεται πολύς κόπος για να εμπεδώσω την πληροφορία του λόγου του. Και δεν μιλάμε για την θεωρία της σχετικότητας, μιλάμε για ένα απλό κους-κους όπως ακριβώς αναφέρει ο keep_walking.
Το πρόβλημα είναι πάρα πολυ έντονο με ξένους ανθρώπους κυρίως. Εκεί χάνεται η μπάλλα μιας και παρουσιάζονται και οι κρίσεις πανικού με όλα τα συμπτώματά τους ταυτόχρονα: ιδρώτας, ρίγος, αστάθεια, ανισορροπία, τρέμουν τα πόδια και τα χέρια μου, δεν έχω σάλιο να μιλήσω, μερικές φορές δυσλεξία ή ακόμη και ασυναρτησίες!). Όταν είμαι με \"οικεία\" πρόσωπα (γονείς, αδερφό, κολλητούς φίλους κλπ), τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα, αλλά και πάλι ή δεν κατανοώ πλήρως όλες τις πληροφορίες οπότε και αφήνω μερικές \"by-pass\", ή καταβάλλω τεράστια προσπάθεια ζητώντας φυσικά μερικές φορές να είναι πιο αργοί και πιο συγκεκριμένοι. Και μιλάμε πάντα για απλές νορμάλ συζητήσεις. Σε γενικές γραμμές, αισθάνομαι εντελώς καθυστερημένος στην κυριολεξία και όταν μου ζητείται η συμμετοχή μου στην συζήτηση, πετάω ασυναρτησίες!
Συν φυσικά και την απώλεια μνήμης, όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό που ανέφερε πριν ο keep_walking, αλλά σε σημαντικό βαθμό.
Η φάση είναι οτι ποτέ δεν υπήρχε τέτοιο πρόβλημα του στυλ της \"διανοητικής καθυστέρησης\" μιας και πριν όλα κυλούσαν φυσιολογικά και τουλάχιστον ξέρω οτι εφόσον σπούδασα και 1-2 πράγματα στην ζωή μου, σίγουρα δεν είμαι διανοητικά καθυστερημένος!
Η διαταραχή πανικού και η αγοραφοβία, ίσως είναι το ελάχιστο απέναντι σε άλλα συμπτώματα και προσωρινά έδωσα λύση με το να μην βγαίνω σχεδόν καθόλου έξω από το σπίτι! Το πολύ-πολύ σε σπίτια φίλων μόνο.
Πίστευα όμως πώς μέσα στο σπίτι θα ένιωθα απόλυτα ασφαλής και υγειής, αλλά βγήκα λάθος. Ακόμη και μόνος στο σπίτι, με τρώνε οι σκέψεις, οι φοβίες και η ανασφάλεια και το πιο σημαντικό απ\'όλα.., παραμιλάω! Ή μάλλον, δεν παραμιλάω με την έννοια του οτι μιλάω στον εαυτό μου κανονικά και δυνατά και αυτοαπαντιέμαι (έχω δει τέτοιες συμπεριφορές από άλλους ανθρώπους με τέτοιο πρόβλημα), αλλά κάνω σκέψεις στο μυαλό μου και απαντώ στις σκέψεις μου. Μιλάει δηλαδή το μυαλό μου με μένα κι εγώ του απαντώ. Για οτιδήποτε και συνέχεια. Ακούω 1 γεγονός στις ειδήσεις πχ και σηκώνομαι για παράδειγμα να πάω στην κουζίνα να πιω νερό. Μέχρι να γυρίσω πίσω και να δω κι ακούσω κάτι άλλο στην TV, το μυαλό μου κατεβάζει τα στόρια, με απομονώνει από το σώμα μου και το τριγύρω περιβάλλον και συνεχίζει τον σχολιασμό και την συζήτηση του γεγονότος! Και γι\'αυτό πολλές φορές κάνω και μικροζημιές στις κινήσεις μου γιατί δεν προσέχω αφού το μυαλό μου είναι απασχολημένο και απομονωμένο με κάτι άλλο.
Ίσως είναι και αυτός ο λόγος που έχω πρόβλημα στην επεξεργασία της πληροφορίας, γιατί το μυαλό μου απασχολείται με κάτι άλλο άσχετο και δεν δίνει σημασία στο τι έρχεται από \"έξω\" προς τα \"μέσα\". Συνήθως σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις όμως, όταν η συζήτηση έχει σχέση αποκλειστικά με κάποιο από τα ελάχιστα πλέον ενδιαφέροντα στην ζωή μου, τότε συμπεριφέρομαι φυσιολογικά και συμμετέχω κανονικά (πάντα όμως με οικεία πρόσωπα μόνο)
Κατάθλιψη και λοιπά, δεν μ\'ενδιαφέρει τίποτα πλέον. Δεν έχω κανένα σχεδόν ενδιαφέρον και κανένα σχεδόν συναίσθημα. Τα μόνα συναισθήματα που έχω είναι άγχος και φόβος. Δεν γελάω με τίποτα, ούτε με ανέκδοτα, ούτε με κωμωδίες, ούτε με τίποτα. Το πολύ-πολύ, όταν πιω πολύ, ίσως να απελευθερώσω μερικά συναισθήματα παραπάνω. Επίσης το αλκοοόλ, μου ανεβάζει την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση μου και συμπεριφέρομαι λίγο καλύτερα.
Υπάρχουν και άλλα πολλά και σημαντικά που έχω για να ειπωθούν, όπως για παράδειγμα τις ακουστικές ψευδαισθήσεις, αλλά δεν θα ήθελα να σας κουράσω άλλο και ίσως το αναφέρω σε κάποιο άλλο πόστ.
Το μόνο που ήθελα ήταν να βγάλω το πρόβλημά μου προς τα έξω για να ξεδώσω λιγάκι και να σας ευχαριστήσω που μου δώσατε αυτή την ευκαιρία.
Φιλικά,
Αντρέας

Αν δεν διάβαζα για το ότι είχες ψυχωσικά επεισόδια η περιγραφή σου δείχνει ένα ιδεοψυχαναγκαστικό άτομο.......Οι ψυχωτικοί δεν μιλάνε με το μυαλό τους νομίζω αλλά με κάποιο τρίτο πρόσωπο....Επίσης στην βαριά κατάθλιψη μπορεί να εμφανιστούν ακουστικές ψευδαισθήσεις..Μη βιαστείς να χαρακτηρίσεις τον εαυτό σου ως σχιζοφρενή....Το κυριότερό σου πρόβλημα όπως το αναφέρεις στο πόστ μέχρι στιγμής είναι οι επαναλαμβανομενες σκέψεις σου που σε εμποδίζουν από το να συγκεντρωθείς.....Σημ:δεν είμαι ειδική...

[kanenas]

Originally posted by keep_walking
Μπορω να πω οτι τωρα εχω μια \"σχεδον\" φυσιολογικη ζωη περαν των προσδοκιων μου και εχω την αισθηση οτι ο χρονος ειναι με το μερος μου και μπορω να παω και καλυτερα.
Ειναι περιεργο να διαβαζεις αυτα που εγραψες πριν κατι μηνες και να βλεπεις πως εχουν αλλαξει ολα απο τοτε...κατι σαν ημερολογιο που δεν θα κρατουσα ποτε στην πραγματικη ζωη.
Και το ωραιο ειναι οτι ετσι...μεσω του forum...μπορεις να αλληλεπιδρασεις με αλλους ανθρωπους με παρομοια προβληματα...και οχι μονο...και να αντλησεις δυναμη να συνεχισεις.

ωραιος Κιπι http://homepage.eircom.net/~bray/em/mssmile.gif

[keep_walking]

Πίστευα όμως πώς μέσα στο σπίτι θα ένιωθα απόλυτα ασφαλής και υγειής, αλλά βγήκα λάθος. Ακόμη και μόνος στο σπίτι, με τρώνε οι σκέψεις, οι φοβίες και η ανασφάλεια και το πιο σημαντικό απ\'όλα.., παραμιλάω! Ή μάλλον, δεν παραμιλάω με την έννοια του οτι μιλάω στον εαυτό μου κανονικά και δυνατά και αυτοαπαντιέμαι (έχω δει τέτοιες συμπεριφορές από άλλους ανθρώπους με τέτοιο πρόβλημα), αλλά κάνω σκέψεις στο μυαλό μου και απαντώ στις σκέψεις μου. Μιλάει δηλαδή το μυαλό μου με μένα κι εγώ του απαντώ. Για οτιδήποτε και συνέχεια. Ακούω 1 γεγονός στις ειδήσεις πχ και σηκώνομαι για παράδειγμα να πάω στην κουζίνα να πιω νερό. Μέχρι να γυρίσω πίσω και να δω κι ακούσω κάτι άλλο στην TV, το μυαλό μου κατεβάζει τα στόρια, με απομονώνει από το σώμα μου και το τριγύρω περιβάλλον και συνεχίζει τον σχολιασμό και την συζήτηση του γεγονότος! Και γι\'αυτό πολλές φορές κάνω και μικροζημιές στις κινήσεις μου γιατί δεν προσέχω αφού το μυαλό μου είναι απασχολημένο και απομονωμένο με κάτι άλλο.
Ίσως είναι και αυτός ο λόγος που έχω πρόβλημα στην επεξεργασία της πληροφορίας, γιατί το μυαλό μου απασχολείται με κάτι άλλο άσχετο και δεν δίνει σημασία στο τι έρχεται από \"έξω\" προς τα \"μέσα\". Συνήθως σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις όμως, όταν η συζήτηση έχει σχέση αποκλειστικά με κάποιο από τα ελάχιστα πλέον ενδιαφέροντα στην ζωή μου, τότε συμπεριφέρομαι φυσιολογικά και συμμετέχω κανονικά (πάντα όμως με οικεία πρόσωπα μόνο)

Ναι εχω...ειχα αυτην την εμπειρια που περιγραφεις...ευτυχως οχι πια.Παντως αυτο δεν σημαινει οτι πασχεις απο σχιζοφρενεια.
Μηπως εχεις την αισθηση οτι οι σκεψεις σου εκπεμπονται προς τους αλλους...δηλαδη οτι μπορει να παραμιλας δυνατα χωρις να το γνωριζεις και οι αλλοι μπορουν να ακουν τι σκεφτεσαι...ξεροντας φυσικα οτι αυτο ειναι παραλογο αλλα αυτος ο φοβος να υπαρχει?
Παντως η επισκεψη σε εναν ειδικο ειναι η ενδεδειγμενη λυση μην περιμενεις τα πραγματα να βελτιωθουν απο μονα τους.
Δεν ξερω και αν διαβαζεις πλεον αυτο το forum εχουμε και ρο να ακουσουμε νεα σου:(

[Kassi]

Εγώ θα έλεγα μάλλον ιδεοψυχαναγκαστική εμπειρία την αφήγηση με τις σκέψεις του καθ\'ότι αυτό κάνω ως γνήσια ιδεοψυχαναγκαστική.Φτιάχν� � σενάρια και μιλάω με το μυαλό μου.Το κακό είναι πως μερικές φορές πιστεύω πως αυτές οι σκέψεις αντικατοπτρίζουν μια πραγματικότητα,ότι επειδή το σκέφτομαι άρα και έτσι θα είναι και έτσι θα συμβαίνει...Τώρα την ακριβή σου διάγνωση δεν θα στην κάνω εγώ αλλά θα ήθελα να παραθέσει κι ο Keep την εμπειρία του ως σχιζοφρενής και να ρίξει λίγο παραπάνω φως στο πως σκέφτεται ο ίδιος,αν ένας σχιζοφρενής αντιλαμβάνεται την πάθησή του και ποιες ομοιότητες βρίσκει με την περιγραφή του Antisocial...Θα ρίξω κι ένα σάιτ που έδινε την ακριβή αναφορά της ιδεοψυχαναγκαστικής...

Η Αντικοινωνικότητα επίσης δεν είναι αποκλειστικό χαρακτηριστικό της σχιζοφρένειας αλλά εμφανίζεται γενικά ως μία τάση προκαλούμενη από δύσφορα συναισθήματα....

http://www.stress.gr/disorder.php?id=13
Αυτή θεωρώ ότι είναι η πιο ενημερωτική ιστοσελίδα για την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή...

Α!Keep,εγώ μετά το A beautiful mind είδα με άλλο μάτι τους σχιζοφρενείς....