Πείτε τις φοβίες σας!! - Page 10
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 10 of 22 FirstFirst ... 8910111220 ... LastLast
Results 136 to 150 of 316
  1. #136
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2007
    Posts
    3,217
    Steven φαντάζομαι εννοείς να αντιμετωπίσεις το φόβο σου.Με ψυχραιμία για αρχή,με ψυχοθεραπεία μελλοντικά.Νομίζω ότι οι φόβοι μας είναι καταπιεσμένα αρνητικά συναισθήματα.Νομίζω.....Τώρα αυτό που περιέγραψες ότι είδες τα μάτια του θα πρέπει να ήταν τρομακτικό για εσένα.Κι εγώ την μοναξιά δεν την φοβάμαι απλά αλλά την ξορκίζω όπως ο διάολος το λιβάνι.Τις περισσότερες κρίσεις πανικού τις πάθαινα όταν ήμουν μόνη.Να κοιτάξεις να αντιμετωπίσεις όπως σου είπαμε τους φόβους σου και μετά να πας να μείνεις μόνος σου.Απ\'τα όποια λεφτά βγάζεις κράτα μερικά για μια ψυχοθεραπεία.Εγώ μη ξέροντας μπορώ να κάνω αρκετές υποθέσεις οι οποίες μπορεί και να είναι λάθος.......

  2. #137
    Member
    Join Date
    May 2007
    Posts
    38
    κασσυ συμφονω.και οι συμβουλες που μου εχεις δωσει πιστεψε με θα με βοηθησουν πολυ.θα σου πω και της εξελιξεις στο μελλον.οσο για το φοβο που σου ειπα να επρωσοπησεις.ειναι για παραδηγμα.το ανχος μου θα το εκπροσωπουσα με με ενα μερος που θα ειχαι πολυ κινηση πολλα κορναριζματα πολυ κοσμο οπως της συναβλιες και να φοναζαναι ολοι θα εχανες την μπαλα.εσυ

  3. #138
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2007
    Posts
    3,217
    Αχά.Οκ.Στήβεν.Σε βλέπω έξυπνο άτομο...Οκ θα το εκπροσωπούσα λοιπόν έτσι.....Είμαι μόνη στο σπίτι κοιτάζομαι στον καθρέφτη και αισθάνομαι ότι είμαι άλλη από αυτό που βλέπω.Μετά με πιάνει η κρίση.Όλα έρχονται να με πλακώσουν.Δεν υπάρχει αέρας,ούτε χρόνος.Είμαι σε υπερδιέγερση.Θα πεθάνω.Είναι μια ωραία κρίση πανικού.Αυτά συνέβαιναν παλιά.Τώρα σπάνια χτυπούν ξανά.Θα έλεγα ότι είμαι κλειστοφοβική.Όμως ακόμα κι αν ήμουν στο σπίτι μου όπου από παντού μπορούσα να διαφύγω με χτύπησε ο πανικός.Δεν μπορούσα να ξεφύγω από εμένα φαίνεται.Χαχα.....Ο φόβος που θα με εκπροσωπούσε είναι ένα απομονωμένο μέρος.Βράδυ, αραχνιασμένο σπίτι...Οτιδήποτε λοιπόν το μοναχικό.Δεν αντέχω τη μοναξιά, μάλλον όπως εσύ.

  4. #139
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2007
    Posts
    3,217
    Λολ.Πάντως με έκανες και γέλασα Στηβ.Το γυρίσαμε σε ονλάιν ψυχοθεραπεία.Έλεγες ότι ήθελες να γίνεις ψυχολόγος.Έχεις διαβάσει βιβλία αντίστοιχα;Τι σε εμπόδισε από το να γίνεις;;;

  5. #140
    Member
    Join Date
    May 2007
    Posts
    38
    καλα πρεπει να εισαι αφασια!!!!!.σε συμπαθεισα!!!!!!!!!.οι καταστασεις στο σπιτι μου και με τους γονεις μου δεν με αφησανε να κανω πολλα πρματα.....σε λιγο καιρο θα φυγω απο το σπιτι μου θα ζησω επιτελους ....θα μαζεψω λεφτα και θα παω σε ιδιοτικη σχολη.σε ευχαριστω που ρωτησες.
    Μου ειπες πριν οτι κοιτας τον εαυτο σου στον καθρευτη και βλεπεις εναν ανθρωπο αλλον απο αυτο που περιμενεις.ποιον ανθρωπο!!!!

  6. #141
    Member
    Join Date
    May 2007
    Posts
    72
    Καλημέρα σας. Πρώτη φορά γράφω εδώ έχω πολλά να σας πω αλλά ας αρχίσω από τις φοβίες . Δεν ξέρω αν είναι φοβία θα σας το περιγράψω για να το περιγράψω και σε εμένα γιατί αποφεύγω και στον εαυτό μου να το αναλύσω. Λοιπόν οδηγώ περίπου 10 χρόνια. Ημουν άνετη με την οδήγηση, όχι ότι έκανα και μεγάλες διαδρομές αλλά τουλάχιστον στις γειτονικές πόλεις πήγαινα και μάλιστα έτρεχα μ 200 . Εδώ και κάποια χρόνια οδηγώ μέσα στην πόλη μόνο και αυτό με δυσκολία . Ευκολα κάνω τις συνηθισμένες διαδρομές αλλά αν είναι να κάνω κάποια όχι και τόσο συνιθισμένη φοβάμαι. Εκτός πόλης δε με πιάνει τρέμουλο. Εχω την αίσθηση ότι ζαλίζομαι, αν και δεν είναι ακριβώς αυτό. Με αποσυντονίζει η ταχύτητα, ακόμη και αν οδηγεί άλλος. Η εικόνα του δρόμου μπροστά μου με τρομάζει , θαρρείς και χάνω τον εστιασμό μου, αυτό είναι, η εικόνα του δρόμου χωρίς κάποιο άλλο σημείο μπροστά μου, ή δίπλα μου με κάνει να χάνω τον εστιασμό μου, φοβάμαι ότι θα φύγωαπό το δρόμο, θα πε΄σω πάνω σε κανένα. Ωστόσο μέσα στην πόλη που οδηγώ αντιλαμβάνομαι ότι δεν έχω χάσει τις ικανότητές μουστηνοδήγηση, αντιδρώεκεί που χρειάζεται ,θαέλεγα ότι οδηγώ καλά. Αισθάνομαι λοιπόν ότι είναιφόβος αυτόπου με κηριεύει εκτός πολης αλλά δεν ξέρω πως να το αντιμετώπισω. Εχω δοκιμάσει να οδηγήδσω εκτός πολης αλλά δεν είναι δύσκολο, λέω πότε θα τελείωσει και αυτό όχι μόνη μου με συνοδηγό τον άντρα μου. Δεν ξέρω ανα καταλάβατε τίποτα, τουλάχιστον εγώ τόσα μπορώ να καταλάβω δεν μπορώ νατο εξηγήσω περισσότερο. Και δεν έχει συμβεί κάτι κάποιο ατύτχημα για να δικαιολογήσει τους φόβους μου.΄Αυτό πουέχει συμβεί είναι παρατεταμένες ζαλάδες με διάφορα αίτια , κυρίως αυχενικό, δεν ε΄νιωθαικανλη ούτε να περπατήσω όχι να οδηγήσω. Από τότε λοιιπόν ακόμηκαι χωρίς να έχω ζαλάδες φοβάμαι.

  7. #142
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2007
    Posts
    3,217
    Originally posted by psychology
    καλα πρεπει να εισαι αφασια!!!!!.σε συμπαθεισα!!!!!!!!!.οι καταστασεις στο σπιτι μου και με τους γονεις μου δεν με αφησανε να κανω πολλα πρματα.....σε λιγο καιρο θα φυγω απο το σπιτι μου θα ζησω επιτελους ....θα μαζεψω λεφτα και θα παω σε ιδιοτικη σχολη.σε ευχαριστω που ρωτησες.
    Μου ειπες πριν οτι κοιτας τον εαυτο σου στον καθρευτη και βλεπεις εναν ανθρωπο αλλον απο αυτο που περιμενεις.ποιον ανθρωπο!!!!
    Ναι βρε Στηβ κι εγώ σε έχω συμπαθήσει.....Αχ,πότε να φύγω κι εγώ να λες.Δεν βλέπω άλλον άνθρωπο απλά η αίσθηση του γνώριμου εαυτού χάνεται.Πρέπει να είναι το Απροσωποποίηση.Παίζει....Εί� �αι μια κατάσταση στην οποία αισθάνεσαι άυλη.Δυστυχώς δεν με βλέπω Πάμελα Άντερσον .Με βλέπω αυτή που είμαι αλλά πώς να το εξηγήσω το συναίσθημα;Αισθάνομαι σα να έχω εγκαταλείψει κατάτι το σώμα.....Αυτό με τον καθρέφτη έχω καιρό να το πάθω και δεν μπορώ να σου δώσω ακριβή περιγραφή του πως αισθανόμουν τότε......Αυτό με το άυλη το έχω όμως ακόμα και το παθαίνω κατά καιρούς.....Αισθάνεσαι ότι ακόμα κι αν είσαι κάπου δεν είσαι αρκετά δυνατή,αρκετά εμφανής.....Ας πούνε κι άλλοι αν το έχουν πάθει.Με ενδιαφέρει.Δεν το είχα προσέξει ιδιαίτερα το συναίσθημα αυτό.Νόμιζα ότι υπήρχε έτσι απλά.Είναι αυτή η Απροσωποποίηση;Αν όχι, τι είναι η Απροσωποποίηση;

  8. #143
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2007
    Posts
    3,217
    Originally posted by giota73
    Καλημέρα σας. Πρώτη φορά γράφω εδώ έχω πολλά να σας πω αλλά ας αρχίσω από τις φοβίες . Δεν ξέρω αν είναι φοβία θα σας το περιγράψω για να το περιγράψω και σε εμένα γιατί αποφεύγω και στον εαυτό μου να το αναλύσω. Λοιπόν οδηγώ περίπου 10 χρόνια. Ημουν άνετη με την οδήγηση, όχι ότι έκανα και μεγάλες διαδρομές αλλά τουλάχιστον στις γειτονικές πόλεις πήγαινα και μάλιστα έτρεχα μ 200 . Εδώ και κάποια χρόνια οδηγώ μέσα στην πόλη μόνο και αυτό με δυσκολία . Ευκολα κάνω τις συνηθισμένες διαδρομές αλλά αν είναι να κάνω κάποια όχι και τόσο συνιθισμένη φοβάμαι. Εκτός πόλης δε με πιάνει τρέμουλο. Εχω την αίσθηση ότι ζαλίζομαι, αν και δεν είναι ακριβώς αυτό. Με αποσυντονίζει η ταχύτητα, ακόμη και αν οδηγεί άλλος. Η εικόνα του δρόμου μπροστά μου με τρομάζει , θαρρείς και χάνω τον εστιασμό μου, αυτό είναι, η εικόνα του δρόμου χωρίς κάποιο άλλο σημείο μπροστά μου, ή δίπλα μου με κάνει να χάνω τον εστιασμό μου, φοβάμαι ότι θα φύγωαπό το δρόμο, θα πε΄σω πάνω σε κανένα. Ωστόσο μέσα στην πόλη που οδηγώ αντιλαμβάνομαι ότι δεν έχω χάσει τις ικανότητές μουστηνοδήγηση, αντιδρώεκεί που χρειάζεται ,θαέλεγα ότι οδηγώ καλά. Αισθάνομαι λοιπόν ότι είναιφόβος αυτόπου με κηριεύει εκτός πολης αλλά δεν ξέρω πως να το αντιμετώπισω. Εχω δοκιμάσει να οδηγήδσω εκτός πολης αλλά δεν είναι δύσκολο, λέω πότε θα τελείωσει και αυτό όχι μόνη μου με συνοδηγό τον άντρα μου. Δεν ξέρω ανα καταλάβατε τίποτα, τουλάχιστον εγώ τόσα μπορώ να καταλάβω δεν μπορώ νατο εξηγήσω περισσότερο. Και δεν έχει συμβεί κάτι κάποιο ατύτχημα για να δικαιολογήσει τους φόβους μου.΄Αυτό πουέχει συμβεί είναι παρατεταμένες ζαλάδες με διάφορα αίτια , κυρίως αυχενικό, δεν ε΄νιωθαικανλη ούτε να περπατήσω όχι να οδηγήσω. Από τότε λοιιπόν ακόμηκαι χωρίς να έχω ζαλάδες φοβάμαι.
    Ε,χμμμ..Μόλις διάβαζα την αρχή ήθελα να σε ρωτήσω αν είχε συμβεί ατύχημα.Γιατί εγώ όσες φορές περευρέθηκα σε ατύχημα δεν αντέδρασα άσχημα την παρούσα στιγμή αλλά μου βγήκε μετά σα φοβία και όταν έμπαινα σε αυτοκίνητο για 2 περίπου χρόνια μετά το ατύχημα δεν μπορούσα να μείνω ήρεμη.Πίστευα ότι θα τρακάρουμε,τα αυτοκίνητα γύρω με ζάλιζαν και ότι ήταν πολύ κοντά μας.Το ξεπέρασα δύσκολα αυτό το συναίσθημα.Τις ζαλάδες τις έχεις ελέγξει;Τι είναι αυτό που σε κάνει να συσχετίζεις το άγχος του δρόμου-αυτοκινήτου με τις ζαλάδες που έχουν άλλη αιτία και όχι ψυχολογική όπως μας λες;;;

  9. #144
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2007
    Posts
    628
    Giota εγω οδηγω απ\' το 95 και ακομη δεν εχω κανει ταξιδι ποτε γιατι φοβαμαι αρκετα και πιο πολυ τις προσπερασεις. Νομιζω οτι θα τρακαρω με τοπικη γι αυτο δεν το εχω κανει και ουτε νομιζω να το κανω ποτε. Μεσα στην πολη ομως ειμαι τζιμανι.

  10. #145
    Member
    Join Date
    May 2007
    Posts
    67
    Καλησπέρα

    Γιώτα έτσι που το περιγράφεις δείχνει ότι είναι καθαρά ψυχολογικό το πρόβλημά σου.
    Μήπως να το συζητούσες με κάποιο ειδικό ?

    Εύχομαι όλα να πάνε καλά.

  11. #146
    Member
    Join Date
    May 2007
    Posts
    38
    για σου κασσυ και στα υπολυπα παιδια.απρωσοποιηση......χμ... ...λοιπον ξερεις τι λεω οτι εχεις λιγο κατωτεροτιτα πανω στον ιδιο σου στον εαυτο....το ειχα και εγω αυτο.κανε κατι για τον εαυτο σου και οταν κοιτας στον καθρευτη να σου ερχονται τα λογια μου στο μυαλο σου.θα σου πω μια ευκολη διαδηκασια να κανεις ,και οταν την κανεις θελω να μου πεις,ειναι κατι ευκολο αλλα θελει λιγο πρασπαθεια .προσπαθεισε να θημημηθεις κατι ομορφο στο προσωπο σου η στο σωμα σου που σου εχουν πει..με ακους ε; και οταν κοιτας στον καθρευτη θυμησου τα λογια του ανθρωπου που σου εχει κανει το κομπιλιμεντο ,και θα εστανθεις υπεροχα.ετσι σιγα σιγα θα αντιλησης δηναμη και μετα μπορεις να το χρεισημοποιησης πανω σους ανθρωπους και οχι μονο στον καθρευτη.

    υ.π. περιμενω νεα σου.....

  12. #147
    Member
    Join Date
    May 2007
    Posts
    38
    για σου γεωργια τι κανεις;να σε ρωτησω οι ζαλαδες σε ποιανουν και οταν εισαι μεσα στο αυτοκινητο ανθρωπο που αγαπας;

  13. #148
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2007
    Posts
    3,217
    Steve τα κοπλιμέντα είναι καλά αλλά το αν τα πιστεύεις είναι το θέμα και στις περιπτώσεις άγχους δεν είναι νομίζω η κατωτερότητα το κύριο συναίσθημα αλλά τα καταπιεσμένα αρνητικά συναισθήματα.Λόγω ονόματός σου ρωτάω ξανά.Θα μας καταλάβαινες καλύτερα αν σου μιλούσαμε στα αγγλικά για παράδειγμα;Επειδή γράφω κάπως έτσι πιο περίπλοκα μερικές φορές θέλω να πιστεύω ότι γίνομαι κατανοητή....Αν όχι πες μου να γίνω πιο απλή στον λόγο μου...

  14. #149
    Member
    Join Date
    May 2007
    Posts
    72
    Ναι και εγώ πιστεύω ότι το πρόβλημα μου με την οδήγηση είναι ψυχολογικό και δεν είναι το μόνο. Από την άλλη έχοντας τόσα χρόνια να οδηγήσω εκτός πόλης είναι και πραγματικό. Το αφήνω στην άκρη προς το πα΄ρον και δεν πιέζομαι για να κάνω κάτι και γι αυτό.

  15. #150
    Member
    Join Date
    May 2007
    Posts
    38
    καλη μου κασσυ τι εννοεις αρνητηκα συνεσθηματα;;;

Page 10 of 22 FirstFirst ... 8910111220 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •