Πείτε τις φοβίες σας!!

[mairh]

εδω περα για να απαντησει καποιοσ θα πρεπει να κανεισ ταμα.. τεσπα δεν υπαρχει λογοσ να ξαναστειλω εδω μεσα καλο βραδυ

[Alterego]

Φιλη μου Μαιρη.....μην πας πουθενα.Ο καθενας θα μιλησει οταν το εχει αναγκη και οταν το θελει....Δεν εισαι μονη.
Μην φυγεις...

[Alterego]

Εχει πολλα θεματα που ειναι προς συζητηση..να δεις να διαβασεις και να γραψεις την αποψη σου..μην λυγιζεις.

[Angie]

Originally posted by mairh
εδω περα για να απαντησει καποιοσ θα πρεπει να κανεισ ταμα.. τεσπα δεν υπαρχει λογοσ να ξαναστειλω εδω μεσα καλο βραδυ

Μαίρη τώρα διάβασα τα μηνύματά σου. Κι εγώ φοβάμαι τον θάνατο μα πάνω από όλα φοβάμαι τις αρρώστιες. Αυτόν τον καιρό περνάω κρίσεις πανικού. Οι ταχυπαλμίες που γράφεις και το ότι αισθάνεσαι φόβο μάλλον δείχνουν ότι περνάς κι εσύ κάτι τέτοιο. Εγώ παίρνω φαρμακευτική αγωγή και με παρακολουθεί νευρολόγος. Αναζήτησες ιατρική βοήθεια; Δεν είναι εύκολο να περάσουν όλα αυτά μόνα τους δια μαγείας... Γράψε μου πως αισθάνεσαι ακριβώς και τι σκέφτεσαι

[mairh]

αυτη την στιγμη με επιασε δυνατοσ πονοσ στη καρδια. angie με πιανει πονοσ κ μ κοβετε η αναπνοη μ εχεισ κ εσυ πονουσ

[kalex12gr]

Καλησπέρα σε όλους
Σημερα το πρωί ψάχνοντας για ψυχολογο στο Ιντερνετ ανακάλυψα αυτόν τον ιστότοπο και μπορώ να πω ότι χάρηκα πολύ. Επιτέλους δεν είμαι μόνος....και το κακό είναι ότι το ήξερα από πριν...
Ασχολούμαι με την νευρολογία, οπότε έχω έρθει σε στενή επάφή με όλα τα ψυχιατρικά και νευρολογικά ιδρύματα της Αθήνας και τα τελευταία χρόνια διαβάζω για νευρολογικά θέματα.
Μεγάλωσα σε μία οικογένεια με την μητέρα μου να έχει συνεχεις κρίσεις πανικού και είμαι αυτός που πάντα της κρατούσα το χέρι και της έλεγα αναπνοή και δεν είναι τίποτα...και πάντα το ξεπέρναγε...
Δεν περίμενα ποτέ όμως ότι θα χτυπήσει και την δική μου πόρτα.Πάντα ήμουν η ψυχή της παρέας, επιτυχημένος επαγγελματικά, ευτυχισμένος γενικά με την ζωή μου, με την σχέση μου με καλούς και αρκετούς φίλους.

Όλα ξεκίνησαν την περίοδο των γιορτών...κάποιες ζαλάδες, ατονία, τάση για λιποθυμία, εφίδρωση, χάσιμο της ισορροίας, τάση προς έμετο, σφίξιμο στο στομάχι, πόνοι σε συγκεκριμένα σημεία της κοιλιακής χώρας, τρέμουλο, ανησυχία, μούδιασμα που ξεκίναγε από μέσα κι ερχόταν προς τα άκρα, έντονη φοβία θανάτου, φόβος στο να είμαι μόνος σπίτι, έλλειψη ύπνου λόγω φοβίας ότι θα σταματήσει η καρδιά μου, ανορεξία λόγω φόβου εμετού, στομαχικό ίλλιγγο και υπόταση....θέλετε κι άλλα?

Στην αρχή σαν γιατρος είπα σκωλικοειδιτιδα....δεν ήταν
Μετά ηπατίτιδα......δεν ήταν
Γαστρίτιδα δεν ήταν.......
.....μετα πολλά έκανα όλες τις εξετάσεις, αίματος αξονική ούρων βιοχημικές τα πάντα.....
Από παθολογική και χειρουργική άποψη είμαι μια χαρά.....
Νόμιζα ότι κάνοντας όλες τις εξετάσεις θα μου πέρναγαν όλα...αλλά ακόμα το μυαλό μου ταλαιπωρείται... λέω δεν μπορεί αφου τα νιώθω...δεν μπορούν να βρούν τι έχω, κάτι έχω και δεν το βρίσκουν.

Τον τελευταίο μήνα έχω καταστρέψει την σχέση μου την οικογένεια μου την δουλειά μου...την ζωή μου
Γνωρίζοντας πολύ αυτόν τον χώρο πάντα ήξερα ότι η λογική απέχει από την τρέλα πολύ λίγο....αυτό φοβάμαι...ότι τρελαίνομαι...και φοβάμαι
Πήγα Παρίσι για τις γιορτές και γύρισα την επόμενη μέρα με τον φόβο ότι θα πεθάνω εκεί....
Πλέον μετά από συνεχεις κρισεις μέσα στην μέρα....έχω καταφέρει να τις περιορισω μόνο την νύχτα....το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορω να γυρίσω σπίτι βράδυ και να είμαι μόνος...παρόλο που τόσα χρόνια είμαι φανατικός εργένης.
Έιχα φέρει την μητέρα μου δύο εβδομάδες να μένει μαζί μου...και μπορώ να πω ότι ένιωθα ασφάλεια, σιγουρια....όμως χτες της είπα να φύγει γιατί πρέπει να το αντιμετωπίσω...
Καθώς γύρναγα σπίτι το μούδιασμα επανήλθε μέσα στο αυτοκίνητο...να και η τάση για λιποθυμία....
έφτασα σπίτι και το άγχος και τώρα πως κοιμασαι εντόνο
ξάπλωσα στο κρεββάτι και όλα στριφογύρναγαν....για να φύγει το τρέμουλο σκεπάστικα με 2 κουβέρτες και ένα πάπλωμα....για να φύγει το μούδιασμα έπινα συνέχεια νερό...κόντευα να τρελαθώ....προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου ότι στο διπλανό δωμάτιο είναι η μητέρα μου... και ότι αν φωνάξω θα με ακούσει....πως θα με ακούσει αν λιποθυμήσω....πως θα με ακούσει αν σταματήσει η καρδιά μου να χτυπά....και φαυλος κύκλος....
Το μόνο σκεύασμα που παίρνω τον τελευταίο καιρό ειναι ΒΑΛΕΡΙΑΝΑ για να κοιμάμαι το βράδυ....κι αυτό ομως δεν με πιάνει...πλέον...
Πως θα γυρίσω σπίτι πάλι απόψε....από το πρωί που ξύπνησα σκεφτόμουν ....και τώρα το βράδυ πως γυρνάμε πάλι πίσω....
....πως θα γυρίσω και πως δεν θα σκεφτώ τίποτα απλά θα κοιμηθω?

Αναζητώ απεγνωσμένα κάποιν καλό ψυχολόγο....γνωρίζω αρκετούς ψυχιάτρους αλλά θέλω για αρχή να τους αποφύγω....μπορεί κάποιος να με βοηθήσει?

Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας....
ALEX

[Qya]

Nοσοφοβία, δόξα τω Θεώ παράπονο δεν έχω, φοβάμαι το σκοτάδι, τα φαντάσματα (κι ας έγινα 25, μερικά πράγματα είναι σταθερές αξίες) και το θάνατο. Επίσης φοβάμαι να ξυπνήσω μερικές φορές..

[klajdi2]

Αγοραφοβιααα

[Wintertimes]

Φοβαμαι τα ταξιδια

[Dimitra23]

Φοβαμαι τους χτυπους της καρδιας μου,νομιζω οτι θα σταματησει και θα πεθανω ακαριαια.Επισης φοβαμαι οτι εχω καποια σοβαρη ασθενεια(καθε εβδομαδα και καινουρια!).Ε και λιγη αγοραφοβια καμια φορα.....

[deleted_member005]

Φοβάμαι πάρα πολύ το θάνατο και τις αρρώστιες για μένα και γι\'αυτούς που αγαπάω.

[Panito]

Φοβαμαι παρα πολυ τον καρκινο.Οτι σωματικο συμπτωμα νιωθω λεω οτι ειναι καρκινος.Εχω περασει με το μυαλο μου καρκινο ορχυ,νεφρου,εντερου,πνευμο� �α,μελανωμα και τωρα ειμαι στο σταδιο του ογκου του εγκεφαλου.Γιατι???Γιατι εχω ενα ελαφρυ πονοκεφαλο στο δεξι μερος του κεφαλιου μου και κατι μικρομουδιασματα σε χερια και ποδια.Κι η κατασταση ειναι απελπιστικη διοτι ειμαι ακομα σιγουρος οτι κατι εχω παρολο που εχω επισκεφτει ηδη δυο νευρολογους οι οποιοι μου λενε οτι προκειται για ψυξη..Δυομηνες ψυξη γινεται?Δε γινεται...Φοβαμαι..Ααα ξεχασα να πω οτι επασχα απο ιδψ οταν ημουν 10 χρονων.Συνδεεται η ιδψ με νοσοφοβια???

[luckylook]

Εγω φοβαμαι πολυ τις παθησεις που εχουν να κανουν με την καρδια και τον εγκεφαλο.

[kalexia]

egw p[ali paidia,ayto poy fobamai einai ta mikrobia.nomizw oti pantou iparxoyn k oti 8a kollisw ati.de 3erw ti alla fobamai.fobamai na parw kati apo to patwma mias kafeterias as poyme,fobamai na piasw xeroyli koinoxrisrtis toyaletas, fobamai genika na pigainw se koinoxrtistes toyaletes k olo ayto to noiw8w katapiesi..giati den imoyn etsi k eimai ta teleytaia xronia..k me ekneyrizei giati ayto me periorizei..

[paparouna]

Originally posted by gus1973
Φοβάμαι να μιλήσω μπροστά σε κοινό... σε κοινό από 5-6 άτομα και πάνω, μην φανταστείτε κανά γεμάτο αμφιθέατρο ... έχω κοινωνική φοβία...

Φοβάμαι και αγχώνομαι όταν πρέπει να γνωρίσω μια νέα κατάσταση. Όταν πρέπει να γνωρίσω έναν νέο άτομο, όταν πρέπει να επισκεφτώ ένα νέο μέρος...

Φοβάμαι ότι το άγχος μου, κάποια στιγμή θα μου δημιουργήσει σοβαρά παθολογικά προβλήματα τα οποία θα είναι μη αναστρέψιμα...


Φοβόμουν ότι θα τρελαθώ, ότι θα φτάσω στην ψύχωση και στη σχιζοφρένεια... τα ξεπέρασα με τη γνώση, την οποία απέκτησα μετά από επίσκεψη σε ειδικό και γενικά μετά από εκμυστηρεύσεις σχετικά με το συγκεκριμένο φόβο.

Μόλις διάβασα το πρόβλημά σου ένιωσα σαν να τα έχω γράψει εγώ όλα αυτά ή μάλλον σχεδόν όλα αυτά. Δεν έχω νιώσει ποτέ ότι θα τρελαθώ ούτε έχω ποτέ επισκεφτεί ειδικό αλλά όσα άλλα αναφέρεις τα αντιμετωπίζω και εγώ! Θα προσθέσω και κάτι ακόμα...φοβάμαι τα ταξίδια. Συγκεκριμένα τα μέσα μαζικής μεταφοράς, όχι όμως όλα. Για παράδειγμα δεν μπορώ τα λεωφορεία και τα αυτοκίνητα που οδηγούν άτομα που δεν νιώθω απόλυτα άνετα μαζί τους, ώστε να τους πω να σταματήσουν όταν εγώ θελήσω. Δηλαδή, δεν μπορώ να ξέρω ότι εξαρτάται από κάποιον άλλο το πότε εγώ θα κατέβω από ένα μεταφορικό μέσο ή το πότε εγώ θα μπορέσω να φύγω από ένα μαγαζί...αν δεν έχω πάει με το δικό μου αμάξι! Μπορεί να σας φαίνονται τρελά όλα αυτά. Αλλά όλα αυτά τα άγχη που με πιάνουν συχνά με απομακρύνουν από διάφορα άτομα, εξόδους, ταξίδια και εκδηλώσεις. Προσπαθώ να πηγαίνω σε όσα περισσότερα μπορώ μήπως και το ξεπεράσω. Πιστεύω όμως ότι όσο περνούν τα χρόνια τόσο πιο έντονο γίνεται. Στο σχολείο δεν είχα τέτοιου είδους προβλήματα. Είμαι πάντως σίγουρη ότι δεν είναι κάτι παθολογικό αλλά κάτι που αφορά αποκλειστικά και μόνο το μυαλό μου!! Όταν πάω διακοπές σε κάποιο νησί ανησυχώ ότι κάτι θα πάθω εκεί και δεν θα μπορέσουν έγκαιρα να με μεταφέρουν στην Αθήνα ή ότι θα πεθάνω στο καράβι. Επιπλέον κάπου διάβασα εδώ ότι κάποιοι δεν μπορούν να ακούν την καρδιά τους. Γέλασα, γιατί...μέχρι τώρα νόμιζα ότι μόνο σε μένα συμβαίνει αυτό. Απλά όποτε τυχαίνει και την ακούω πιστεύω ότι θα σταματήσει αλλάζω θέση και μόλις δεν την ακούω πια ηρεμώ...γενικότερα δεν με πιάνει πανικός με αυτό απλά δεν μπορώ να την ακούω...ούτε την δική μου αλλά ούτε και κάποιου ατόμου που αγαπώ.
Αυτάάάάά! Συγγνώμη αν σας κούρασα...απλά μόλις βρήκα αυτό το forum θέλησα και εγώ να γράψω κάτι. Γενικότερα δεν μοιράζομαι όλα αυτά με άτομα που γνωρίζω γιατί ανησυχώ ότι θα με περάσουν για εντελώς \"κουλό\" άτομο! :-) Δοκίμασα να μιλήσω στον αδερφό μου και στην μητέρα μου αλλά και οι 2 γέλασαν και το αντιμετώπισαν με χιούμορ...προφανώς δεν καταλαβαίνουν πόσο κακό μου κάνει αυτή η κατάσταση.

Παρολαυτά την Δευτέρα φεύγω διακοπές για 1 εβδομάδα!! Τίποτα δεν μπορεί να τις χαλάσει...δεν θα αφήσω όλα αυτά να καταστρέψουν τις διακοπούλες μου. Για κάποιο λόγο νιώθω κάπως καλύτερα τώρα που διάβασα μερικά από τα μηνύματα σας...απλά δεν νιώθω τόσο μόνη πια!