ΛΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΦΟΒΙΑΣ.........

**Remedy** · 04-09-2010, 13:21

βρε καλο μου, τι καταιγισμος λεξεων ειναι αυτος, χωρις αρχη και τελος?
βαλε κανενα κομα, αλλαξε καμια σειρα, χωρισε καμια παραγραφο, νοιωθω οτι θα πνιγω αν το διαβασω...

**wakeup** · 04-09-2010, 13:41

χαιρομαι πολυ για σενα και σου ευχομαι να το ξεπερασεις πολυ γρηγορα...οτι γραφεις το περναω εδω και 2 μηνες και με φοβιζει αφανταστα...ολες αυτες οι παρανοιες οι αρνητικες σκε4εις το χαοσ ο πονος.μονο αυτα ζω γιατι ολα τα αλλα τα καλα δεν εχουν χωρο στη ζωη μου και φανταζουν μικρα...δεν θελω να τρελαθω εντελως...θελω να ζησω παλι αλλα εχασα την πιστη μου....ησουν πολυ τυχερος που ειχες φιλουσ που σε στηριξαν...

**Θεοφανία** · 04-09-2010, 13:42

Originally posted by arsus
Οπως σας ειχα γραψει τελικα πηγα σε ψυχολογο/ψυχαναλυτρια.Εκλεισα ραντεβου μεσημερι και πηγα γεματος περιεργεια αφου σκεφτομουνα ολη μερα για το τι θα της πω κ πως.
Αφου τη ρωτησα για τις σπουδες και τα μεταπτυχιακα που εχει κανει (ειναι 42χρ κ εζησε γερμανια με ειδηκοτητα φοβιες κ τα συναφη) αποφασισα να ριξω τη μασκα μου και να ξεγυμνωθω μπροστα της ψυχικα.
Ξεκινησα με λεπτομερεις και αυτη απλως σημειωνε και μου εκανε ερωτησεις σε τυχον αποροια της.Κατα τη διαρκεια της συζητησης και οταν μπηκα σε πιο ουσιωδη πραγματα (το ξαφνικο τελειωμα μιας σχεσης 3 χρονων χωρις ενα λογο, μια εξηγηση απλως εξαφανιστηκε και η προδοσια απο κολλητο φιλο κ καλα που με κανε στο τελος ΡΟΜΠΑ σε φιλους κ βαλε), ενιωσα το σωμα μου να σιεται στη κυριολεξια λες κ γινοταν σεισμος 8 ριχτερ, εχασα τα λογια μου τη φωνη μου, μουδιασαν τα ποδια μου κ με πιασε τρεμουλο στα χερια.
Οσο ανελυα τα ανωτερω καθως ζητουσε λεπτομερειες Η ΦΡΙΚΗ ΜΕΓΑΛΩΝΕ αρχισα να δακρυζω αλλα συνεχιζα να εξιστορω τι με πειραξε τι θα ηθελα, γιατι μου το εκανα αυτο κτλ, τι αμρτιες πληρωνω κ οτι ο κοσμος γυρω μου ενιωθα απειλει, (οτι εμ ατηγουμε,ρεζιλια,ντροοπη κτλ) εφτασα σε σημειο να της πω ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ ενα ποτηρι νερο.
Πρωτη φορα στη ζωη μου ενιωσα ΒΕΓΓΑΛΙΚΟ εχασα γη κ ουρανο, ΠΛΗΡΗ ΕΞΑΡΣΗ ΟΛΑ ΜΑΖΙ. Μετα απο αυτο μου ειπε φτανει καταλαβα και επειτα κυλισαμε στο πεδιο τι εκανα για μενα πως το αντιμετωπισα, της ειπα για το ιατρικο ραλλυ για τις παρανοιες οτι τρλενομαι, αρνητικες σκεψεις στο μυαλο φυτεμενες, καταθλιψη και μελαγχολια.
Αρχισα να το φιλοσοφω καλυτερα και να διαβαζω βιβλια, ρωτησα εμαθα μοιραστηκα αποψεις εδω μεσα αλλα και εξω στη κοινωνια.
Με βοηθησανε παλιοι φιλοι αλλα κ ατομα που σεβομαι και μ αγαπανε πραγματικα ,ασχετα τι ενιωθα ΕΒΓΑΙΝΑ ΠΑΛΙ ΕΞΩ εστω και αν με επιαναν τα συμπτωματα, ηθελα κ θελω να χαρω τη ζωη.
Με τις δικες μου δυναμεις οτι μπορω εστω αυτο το λιγο ηταν ενα κατορθωμα στα ματια μου. Σε σχεση με περυσι, φετος ειμαι καλυτερα αρκετα, αλλα εκανα αρκετες αλλαγες στη ζωη μου για να φτασω εδω που ειμαι.
Οταν αρχισε να μου εξηγει οτι αυτο το πραγμα δε φαινεται στους εξω οτι τα συμπτωματα που της ειπα ξερει πως ειναι, αλλα ο αλλος δε μπορει να τα δει και να καταλαβει ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΗΡΕΜΩ.
Ειναι ενας φαυλος κυκλος που το δημιουργησα μου δημιουργησαν ισως αυτες οι καταστασεις κ ξεκινανε καπως ετσι ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ (κοσμος κτλ)-ΑΝΤΙΛΗΨΗ(θα παθω κακο θα γινω ρομπα)- ΣΚΕΨΕΙΣ-ΚΥΝΔΙΝΟΣ(καλυτερα να φυγω γιατι αν μπω κ αν με πιασει?) - ΦΟΒΟΣ(συνολο τα ανωτερω) και κατοπιν εφοσον επικεντρωθω ο ΦΟΒΟΣ γινεται πραγματικοτητα αφου το προκαλεσα ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ(εκριση αδρεναλινης μεταφορα φυγης απο νευροδιαβιβαστεσ στους μυες και επειτα βγαινουνε τα ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ οπως ταχυκαρδια και αντληση αιματος απο σημεια ποδια χερια (μυρμηγκιασμα/τρεμουλο) στη καρδια (ταχυκαρδια) προσ τους μυες (ΤΑΣΗ ΦΥΓΗΣ /ΠΑΛΗΣ) οπου αμυνονται μια και εχω ενεργοποισησει την αμυνα μου για να αντιμετωπισω το φοβο μου.
Πιστευω πιο επιστημονικα δε γινεται, μου το δειξε το διαβασα το ειδα και σε μορφη υπολογιστη σε ανδρεικελο.
Ολο αυτο λεγεται ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΦΟΒΟΥ οποιος και αν ειναι.Κατα περιεργο τροπο μετα αρχισα να γελω και της ειπα,ολο αυτο ειναι το κουλο?
Και μου ειπε ναι ,αυτο ειναι ολη η διαδικασια που σε πιανει.
Το αποδιδει σε κοινωνικη φοβια που εχω παθει και ισως αυτο πυροδοτει την αγοραφοβια που ισως να εχω αν και διαφερουνε μεταξυ τους.
Μετα τα δυο συμβαντα οπου συνεβησαν περισι προφανως εχω χασει την εμπιστοσυνη στους γυρω μου και βασικα την αυτοπεποιθηση μου και επειδη ειμαι ατομο υπερηφανο ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΣΑΛΑΚΩΣΕ ψυχικα και ιδου το αποτελεσμα.
Μπορω να πω οτι ανακουφηστικα απο τη μια αλλα εχσω δρομο για να το καλμαρω και να αλλαξω τη σκεψη μου.
Μου ειπε οτι αυτο θεραπευεται με ψυχοθεραπεια κατα 80-95% και το ξεπερνας αρκει να χεις θεληση και στοχους.
Με ρωτησε αν εχω παρει ηρεμιστικα κτλ της ειπα οχι,καλο αυτο μπορω να επιβληθω στον εαυτο μου.
Με μαγεψε οταν μου ειπε σημερα καναμε μια επαφη με σενα και το προβλημα σου κ πιστευω πως βρηκαμε τη ριζα που στο προκαλει (εγω το νιωσα με συμπτωματα και αυτη με καταλαβε ψυχικα και εξωτερικα).
Στη επομενη συνεδρια μου ειπε θα χρειαστει να βγουμε εξω να παμε για καφε,σε σουπερ μαρκετ καμια βολτα να δω πως κινισαι και τη σε πυροδοτει,μονο ετσι θα κανουμε δουλεια,καλο το μπουρου μπουρου αλλα η δουλεια γινεται εξω.
Υπαρχουν πολλοι τροποι να μη δινεις σημασια στα ψευδη σηματα φοβου ωστε να τα αποκελεις απο τη σκεψη να τα αντιλαμβανεσαι με πιο θετικη πλευρα με αυτα και κοσμο γυρω σου ωστε ναμην γινονται πραγματικοτητα.
Μου δωσε ενα ερωτηματολογιο με 50 ερωτησεις κτλ και ενα 30σελιδο για το πως ενεργοποιειται ο φοβος και τα συναφη πιου σας εγραψα παραπανω,λιγο επιστομονικα αλλα κατανοητα ωστε να μην φοβαμαι οτι θα μου κανουνε κακο,δηλαδη μια εξηγηση στο πως φερομαστε στον εαυτο και πως η σκεψη αρμητικη τη κανουμε πραγματικοτητα.
Αφου την ευχαριστησα,εφυγα με φοβερη ανακουφιση ασχετα τη φρικη που εζησα στην εξομολογηση/ψυχαναλυση και αλλαξε λιγο κατι μεσα μου.
Πλεον κατεβαινω με λιγοτερο φοβο κ αγχος στο κεντρο κτλ και πλεον το μυαλο μου καθαριοσε λίγο απο τον αρνητισμο πυο ειχα για μενα κ τους γυρω μου,μαλλον με αγαπησα λιγο παραπανω.
Ηθελα πολυ να μοιραστω αυτη την εμπειρια εδω μεσα,μια και υπαρχουνε ατομα που ισως να θελουνε να ακουσουνε μια εμεπιρια σα τη δικη μου και να βοηθηθουνε.
ΜΗΝ ΠΤΟΕΙΣΤΕ ΖΗΣΤΕ,ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΝΑ ΖΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ ΙΔΙΩς ΟΤΑΝ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ.
Αυτα ειχα να σας πω παιδια,ισως να κουρασα λιγο αλλα ητανε οτι καλυτερο εζησα μετα απο 10 μηνες χαος-καταθλιψης-πικριας και αποστροφης προσ το μελλον και το κοσμο.

Έκανα μια γρήγορη διόρθωση, αλλά άρσους αυτό το ΤΗ στον τίτλο θα μας βγάλει κανένα μάτι .
Γράφτο με Ι σε παρακαλώ...

**Remedy** · 04-09-2010, 14:03

μπραβο βρε αρσους!!!!!
πολυ ευχαριστα τα νεα σου!
μακαρι ολα να κυλησουν προς το καλυτερο απο δω και περα και να βρεις την ισορροπια σου.

**Θεοφανία** · 04-09-2010, 19:25

Originally posted by arsus
Θεοφανια θα σε προσλαβω για γραμματεα εκανες υπεροχη δουλεια

Θενκς αρσους.....

Άλλαξε και τον τίτλο μη μας βγει κανένα μάτι..:ρ

**Θεοφανία** · 04-09-2010, 19:32

μμμμ....δεν ξέρω, φαντάζομαι πως θα έχει κάποιο κουτάκι τροποποίησης...ελπίζω να μας πει κάποιος που να ξερει....

**whitecandle** · 04-09-2010, 19:45

Arsus πάτησες edit στο πρώτο ποστ; Κάπου θα έχει το \"βρήκα τη έχω\" :P, δεν μπορεί.

**John11** · 04-09-2010, 21:21

Originally posted by arsus
magenta υπαρχουνε ψυχολογοι/ψυχοθεραπευτες αρκει να τους κανεις εσυ μια ψυχαναλθση στην αρχη με τις σπουδες τους,τη πρακτικη τους και τα συναφη.Θειφανια πως να το αλλαξω το ψαχνω και δε βλεπω ακρη.

Kαι εμένα μου κάνει εντύπωση το \"έξω\". Με τα δεδομένα που γνωρίζω ούτε το 1% των ψυχολόγων δεν το κάνει αυτό. Ήταν τυχαία η επιλογή ή σύσταση κάποιου;

**magenta** · 05-09-2010, 10:39

μην γινεσαι αλαζονας και κακος ,ειναι το τελευταιο πραγμα που πρεπει να κανεις σε ολους αυτους -ακομα και σε εμενα-που διαβαζουμε αυτες τις γραμμες.
ξαφνικα εχεις γινει επιθετικος χωρις λογο μονο και μονο επειδη πηγες καπου ,ενιωσες καλυτερα και ξαφνικα τωρα εχεις θυμωσει που -νομιζεις-οτι καποιοι ανθρωποι δεν το προσπαθουν!
σε διαβεβαιωνω οτι αυτες ειναι οι ΔΙΚΕΣ σου σκεψεις για πραγματα που προφανως βαραιναν ΕΣΕΝΑ και δεν χρειαζεται να κανεις ετσι! πολυ ανθρωποι προσπαθουν,αλλοι πολυ αλλοι λιγοτερο γιατι δεν μπορουν ακομη. το να δειχνεις τοσο αλαζονικος και να μας τριβεις στην μουρη φρασεις
\'\'\'\'\'Μην σασ φαινεται περιεργο προφανως πηγατε σε ασχετο γιατρο η σε γιατρο μασαμπουκα η σε παπατζη\'\'\'\'\'\'\'\'
δεν ειναι και οτι καλυτερο.στο επαγγελμα αυτο υπαρχουν οι κακοι και οι καλοι οκ αλλα και ο καθε ασθενης δεν λειτουργει καλα με ολους τους γιατρους,θελει ψαξιμο,πρεπει να ταιριαξει και λιγο η χημεια οπως γινεται αλλωστε και με ολες τις σχεσεις.

ουτε εγω οπως εχω ξαναπει παιρνω φαρμακα και οτι ειναι το πολεμαω με τον ψυχολογο μου,υπαρχουν μερες που νιωθω πιο ηρεμη και σοφη για ολη αυτη την ταλαιπωρια και θελω να το μοιραστω εδω στο φορουμ για να βοηθησω και αλλους ανθρωπους και οχι να τους προσβαλλω λεγοντας τους οτι πηγαινουν σε κομπογιαννητες γιατρους , οτι ειναι βολεμενοι και στασιμοι στο φοβο τους με τα ηρεμιστικα και να το παιζω ξαφνικα ανωτερη-θυμωμενη και cool επειδη εγω βρηκα την λυση ενω πριν καποιες μερες \'\'κλαιγομουν\'\'κι εγω και ζητουσα την βοηθεια αυτων των \'\'στασιμων\'\'ανθρωπων. ευχομαι να καταλαβαινεις τι εννοω....
cool down λοιπον arsus ,καλη θεραπεια,ευχομαι ολα να πανε κατ ευχην,να εχεις βρει τον καταλληλο θεραπευτη που θα σε βγαλει απο την μαυρη τρυπα και ολα να πανε καλα για να τον συστησεις μετα και σε εμας....αν και η καβαλα ειναι λιγο μακρια.......

**Remedy** · 05-09-2010, 15:06

αρσους
ειναι γνωστη η προσσεγγιση της θεραπευτριας σου και στην ελλαδα, μην νομιζεις οτι ανακαλυψε την αμερικη

υπαρχουν πολλες θεραπευτικες προσσεγγισεις και απο τα λιγα που ξερω, η γνωσιακη-συμπεριφορικη ενδεικνυται για περιπτωσεις φοβιων.
το θεμα ειναι, οπως ειπες κι εσυ (αν και δεν χρειαζοταν να εισαι τοσο απολυτος και αφοριστικος) να απευθυνεται ο καθενας σε εμπειρο θεραπευτη και να ελεγχει τους τιτλους των σπουδων του και την εμπειρια του κι οχι στον οποιοδηποτε ισχυριζεται οτι ειναι ψυχολογος η εστω εχει εναν τιτλο απο οπουδηποτε χωρις περαιτερω εκπαιδευση και χωρις τιτλο ψυχοθεραπευτη...
ευχομαι να κρατησεις τον ενθουσιασμο σου και να βρεις ακρη με την ταλαιπωρια σου

**Remedy** · 05-09-2010, 15:32

Originally posted by arsus
....εκανα μεγαλες αλλαγες στη ζωη μου ακυρωσα ατομα κ φιλους δηθεν,καθαρισα το τοπιο γυρω μου και ξεκινησα κατι καινουργιο,ολα απο την αρχη.Το μονο που μου εμεινε ειναι οι αρνητικες σκεψεις που βγαινουν ΜΠΑΜ στα καλα καθουμενα,ειναι η συνηθεια,ειναι σημαδια καταλοιπα,και εγω δε ξερω.......

ειδες?
καμια φορα με το μυαλο μας τα βαζουμε ολα σε ταξη, κανουμε τα απαιτουμενα ξεκαθαρισματα, απονεμουμε δικαιοσυνη
η ψυχη ομως δεν ακολουθει παντα....

**VasilisA** · 05-09-2010, 19:42

Παιδιά καλά όλα αυτά που λέτε αλλά τέτοια σεντόνια είναι αδύνατον να διαβαστούν

**ntini** · 05-09-2010, 23:31

arsus και απο εμένα έχεις ένα μεγάλο μπράβο.Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου και έχω να πω πως αν δεν προσπαθήσεις δεν γίνεται τίποτα όσα χαπάκια και να πάρεις.Πρέπει να κάτσεις να πάθεις τη κρίση άγχους-πανικού να μην προσπαθήσεις να φύγεις και στο τέλος θα δεις πως δεν παθαίνεις και τίποτα ουσιαστικά.Ετσι και μετα απο κάποιες φορές όλα αυτά θα αρχίσουν να σταματάνε.Αν δεν παλεύουμε δεν θα κάνουμε τίποτα.Ο ψυχολόγος επιπλέον μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ βάζοντας σε σε ένα πρόγραμμα προσπάθειας απο το οποιίο όμως δεν πρέπει να αποκλείνεις...

**ntini** · 06-09-2010, 00:07

Και πολύ καλά κάνεις.Ετσι όπως τα λές είναι.Και αυτό που λέει η γυναίκα σου είναι μεγάλη αλήθεια.ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ.Αργά ή γρήγορα το καταλαβαίνουμε όλοι.Κατι ανάλογο έπαθα και εγώ σε ένα μάθημα που έδινα σε αυτή την εξεταστική.Τάση λιποθυμίας,φόβο,ίδρωμα και όλα τα ωραία.Είπα θα κάτσω με όποιο κόστος και έτσι έγινα.Αποτέλεσμα?Δεν έπαθα τίποτα.Για αυτο ξαναλέω όλα είναι στο μυαλό μας

**ntini** · 06-09-2010, 00:29

Χμμμμμ μπορεί να είναι και η κρίση των 30.Αν τα πλησιάζεις όπως λές..Ισως.Εμένα απο την άλλη ήταν πως έπρεπε να σοβαρευτώ και να μην είμαι ότι να ναι γενικότερα.Να μάθω να κοιτάω και λίγο τον εαυτό μου ρε αδερφέ.Σε όλους μας μπορεί να συντρέχουν πολλοί παράγοντες.Δεν μπορείς να ξέρεις τι απο όλα μπορεί να είναι.Η μόνη λύση είναι να το αντιμετωπίζεις.Και φυσικά να ξέρουμε πως δεν ειναι στραβός ο γιαλός,εμείς αρμενίζουμε στραβά:P.Πρέπει να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας και τις δυνάμεις μας.Είναι δυνατόν κοτζάμ αντρες και γυναίκες να κάνουμε σαν μωρά?Αυτο πρέπει να αλλάξει.Εγώ βασικά απέφυγα τα χαπάκια και γενικότερα όσες φορές έχω μιλήσει εδώ αυτό έχω πει.Αλλά αυτό εξαρτάται απο το καθένα μας.Πάντως φίλε μου ξεπέρνα το γεγονός πως τριανταρίζεις.Ε αμαν δεν είναι και τίποτα τραγικό,όλοι μεγαλώνουμε.Και σε 4 χρονάκια θα τριανταρίσω και τι έγινε?Θα τα βάψω μαύρα?Μεγαλώνουμε και αυτό είναι καλό,έχουμε εμπειρίες.