κι άλλη κρίση πανικού!!!!!!! - Page 2
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 2 of 2 FirstFirst 12
Results 16 to 28 of 28
  1. #16
    Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    37
    ΕΙΝΑΙ .αν και πολλοι με απογοητευσαν και δεν ειναι πια.Νομιζω περναω ενα μεταβατικο σταδιο στη ζωη μου και ολοι .ακομα και σιγουροι ,στη ζωη μουθα ειναι μονο αν πληρουν καποιους ορους,που παλια δεν εβαζα.

  2. #17
    Member
    Join Date
    Sep 2010
    Location
    cyprus
    Posts
    73
    δειχνεις αρκετα κοινωνικο ατομο που εκανες αρκετες παρεες....εμενα αυτο ειναι το κολλημα μου...δεν ξερω τον τροπο να κανω...και αν θα μαθω ποτε...

  3. #18
    Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    37
    μετραει ¨α. αν δεν εκανες ποτε φιλιες β.ηλικια -βαθμιδα.οπως σ ειπα σχολειο/πανεπιστημιο η οτι αλλο / δουλεια
    ? για να σου απαντησω

  4. #19
    Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    37
    και ας εχω φιλους ,ναι εχω στηριξη κατα καιρους,αλλα την ωρα της κρισης νιωθω ΤΟΣΟ μονη ..

  5. #20
    Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    37
    και σχολη ειμαι Η ακοινωνητη .μιλαω μ 3 ατομα.θεωρω οτι με τους 2 μιλαω γτ ειναι αδυναμοι και δεν θα με κρινουν.

  6. #21
    Member
    Join Date
    Sep 2010
    Location
    cyprus
    Posts
    73
    oxi den ekana efkola parees hmoun panta se kapoies alla meta xethoriazan kai telionan...dethhka mono me thn kollhth moy kai emeina ekei:(...paizei na mhn ta kaferv pote etsi:(????

  7. #22
    Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    37
    οχι.ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ.οπως τα λες εδω που ειναι καπως κρυφο γτ δεν ξερουμε πως εισαι ,τι εισαι ,πως μιλας ,οτιδηποτε..τ λες ετσι ευκολα στην κολλητη σ?
    ? και σε μια αλλη /ον που εχει τυχει να βρεθειτε πολλες φορες?αν νιωσεις την οικειοτητα θα ειναι ενα θεμα συζητησης θα ακουσεις γνωμες και θα ερθεις πιο κοντα και θα βρεις και στηριξη ισως και κατανοηση.αρκει βεβαια να υπαρχει η οικειοτητα. προφανως μην αρχισεις κ το λες απο δω κ απο κει .γιατι ο κοσμος ειναι κακος

  8. #23
    Member
    Join Date
    Sep 2010
    Location
    cyprus
    Posts
    73
    μου ειχε πει ο ψυχολογος πως δεν εχω τπτ απλα ακομα να ω=βρω τους ανθρωπους που θα μου βγαζουν τον εαυτο μου...αλλα δεν το πιστευω αυτο...εννοω...αφου καθε φορα που βγαινω τρελενομαι απο τον πανικο...και υπαρχει καποιοσ εκει εξω πιο κοινωνικος που θα φανει περισσοτερο και θα απομονωθω...φαυλοσ κυκλος σου λεω...

  9. #24
    Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    37
    ρε σε καταλαβαινω.και εγω κομπλεξαρομαι ετσι πολυ συχνα.αλλα οταν εχεις ενα προβλημα καθε ειδους πρπει να υπαρχει ενας που σε καταλαβαινει πραγματικα.αμα δεν τον /τους εχεις βρει ακομα τι να κανουμε?θ γινει κ αυτο.μια μερα θα ειναι καποιος που ακομα και σε πανικο να εισαι θα ενδιαφερθει ..περα τουτου συν αθηνα και χειρα κινει οποτε πρπει και εσυ να γινει πιο ανοιχτο ατομο οτν βγαινεις.αθλος ειαν ι το ξερω ,το ζω ..αλλα πρπει

  10. #25
    Member
    Join Date
    Sep 2010
    Location
    cyprus
    Posts
    73
    μπορει με την ψυχοθεραπεια να παρουμε τα πανω μας...

  11. #26
    Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    37
    βγαινω τωρα.θα μπω πιο μετα.μεχρι τοτε θαρρος κ θρασος.φιλαι

  12. #27
    Member
    Join Date
    Sep 2010
    Location
    cyprus
    Posts
    73
    και εγω...φιλια πολλα!!!

  13. #28
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    1
    Originally posted by sophaki
    Κορίτσια, το πρόβλημα δεν είναι ότι έχω άπλετο χρόνο για να σκέφτομαι... Ακριβώς το αντίθετο... Δεν έχω καθόλου μα καθόλου ελεύθερο χρόνο για μένα... Οικογένεια, δύο παιδιά σε τελείως διαφορετικές ηλικίες, μια απίστευτα απαιτητική δουλειά... Για να βρω χρόνο να πιω έναν καφέ, πρέπει να πάρω άδεια απ\'όλους κι απ\'όλες (εκτός από τη Σοφία)...
    Sofaki για μένα μια κρίση πανικού είναι μια προειδοποίηση από τον οργανισμό μας ότι κάπου πιέζεται πολύ ακόμα κι αν συνειδητά δεν το καταλαβαίνουμε. Πιθανόν όσα αναφέρεις για την έλλειψη χρόνου μολονότι είναι σημαντικά να μην είναι η πραγματική αιτία. Προσωπικά πέρασα αντίστοιχες καταστάσεις πριν από 10 χρόνια περίπου και χωρίς να είμαι προετοιμασμένη ούτε καν να ξέρω ότι αυτό που ζω είναι κάτι που έχει όνομα και λέγεται κρίση πανικού. Τότε δεν ζήτησα βοήθεια και μολονότι τα συμπτώματα πέρασαν (σιγά - σιγά) χρόνια μετά αναγκάστηκα να το κάνω για διαφορετικούς λόγους. Απλά γιατί δεν αισθανόμουν ευτυχισμένη. Είναι πολύ σημαντικό να πάρεις βοήθεια και να συνεχίσεις να παίρνεις για όσο καιρό θα τη χρειάζεσαι (μη βιαστείς να διακόψεις μόλις εξαφανιστούν τα συμπτώματα). Έχει μια βάση το σχόλιο της wakeup ότι πρέπει (παράλληλα) να συνεχίσεις να εκτίθεσαι μέχρι να καταλάβει ο οργανισμός ότι δεν διατρέχει κίνδυνο γιατί περί αυτού πρόκειται. Ο οργανισμός εκλαμβάνει (λανθασμένα ίσως) ως κίνδυνο κάποια μηνύματα του περιβάλλοντος. Και ο οργανισμός ή αλλιώς ο εαυτός σου, απαιτεί τώρα να του δώσεις προτεραιότητα και προσοχή. Δεν ξέρω αν η θεραπεία είναι μόνιμη. Προσωπικά δεν μου έχει συμβεί ξανά με τον ίδιο τρόπο. Ξέρω όμως ότι δεν μπορείς και δεν πρέπει να το ξεχάσεις, να το καταπιέσεις ή να το βάλεις στα προσεχώς ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κάνεις κάποιες αλλαγές στον τρόπο ζωής σου. Εύχομαι καλή επιτυχία!

Page 2 of 2 FirstFirst 12

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •