Ο δικος μου γολγοθας
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 27
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    11

    Ο δικος μου γολγοθας

    Καλησπερα και απο μενα συχαρητηρια για αυτο το πραγματικα πανεμορφο forum!!!Θα σας κουρασω πιστευω λιγο με το post μοθ δεν ξερω απο που να αρχισω και συγνωμη αν γραφω σε λαθος ενοτητα..Ειμαι η Κατερινα 28 ετων παντρεμενη (ακομα..)με ενα παιδακι 2 χρονων ολα αρχισαν λιγο πριν μεινω εγκυος ξαφνικα υπηρξε ενα διαστημα 7-10 ημερων που απλα δεν ημουν καλα ειχα ανχος,φοβο ξυπναγα τον αντρα μου να με βγαλει μεχρι την πορτα γιατι ηταν σκοτεινα και φοβομουνα εκλαιγα χωρις λογο στη δουλεια αλλα μετα ολα αυτα εξαφανιστηκαν συνεχισε η ζωη μου φυσιολογικα οπως την ηξερα ολα αυτα τα χρονια ο αντρας μου 13 χρονια μαζι μου παντα ηξερα οτι ηταν ο μονος που μπορω να σταθω να εμπιστευτω και ηξερα οτι ποτε δεν θα με πουλαγε επαιρνα τοση αγαπη που και γω απορουσα μετα απο λιγο διαστημα εμεινα εγκυος γεννησα εφερα το κοριτσακι μου στον κοσμο και τοτε με χτυπησε η επιλοχειος καταθλιψη πηρα φαρμακα και εγινα καλα ετσι πιστευα μεχρι και σημερα εχω κρισεις που κρατανε 3-4μερες καμια φορα και εβδομαδα απο τοτε που σταματησα τα φαρμακα πολλες φορες σκεφτομαι τρελα οταν με πιανει η κριση απλα βαζω ενα τραγουδι σκεφτομαι διαφορα μεχρι και την αυτοκτονια αλλα το μονο που με κραταει ειναι οτι δεν μπορω να αφησω το παιδι μου και να του κανω κατι τετοιο ετσι λοιπον κανω υπομονη..Σαν να μην εφτανε αυτο εδω και 4-5 μηνες με αποκορυφωση τον τελευταιο ειδικα ο αντρας μου αλλαξε δεν ειναι αυτος που παντρευτηκα και να μου το λεγανε δεν 8α το πιστευα μου λει οτι τον κουρασα οτι καθεται σπιτι μονο για το παιδι οτι του ειμαι αδιαφορη οτι θελει να χωρισουμε και τον κραταω αναγκαστηκα λεγοντας του οτι θα τον βοηθησω να ξαναφτιαξουμε το σπιτι μας μου λει οτι δεν ειναι καλα ψυχολογικα και οτι μαζεψε ολα αυτα τα χρονια την απαισια συμπεριφορα μου και τωρα δεν αντεχει αλλο λει οτι οταν ερχεται σπιτι νοιωθει εκνευρισμο και δεν θελει να βρισκεται εδω τον ηρεμει μονο το παιδια ολοι οι αλλοι του ειναι αδιαφοροι μου επισημαινει συνεχως οτι δεν ειναι καλα ψυχολογικα του ειπα να παμε σε ενα γιατρο μαλιστα του εκλεισα ραντεβου στην γιατρο που ειχα παει εγω με την επιλοχειο καταθλιψη τον ρωτησα αν υπαρχει αλλη γυναικα μου το αρνειται το παιζω καλη παλευω με τον ευατο μου οταν ερχεται να βρισκει αυτο που θελει για να ξεχασει την γκρινια αλλα οταν ειμαι μονη μου δεν ειμαι καλα προσποιουμαι μπροστα σε ολους κανω υπερανθρωπες προσπαθεις να κρατησω το σπιτι μου εβαλα ντεντεκτιβ να τον παρακολουθει γιατι θελω να δω αν ισχυει η εκδοχη οτι οντως δεν ειναι καλα η υπαρχει αλλη γυναικα γιατι μονο τοτε θα αλλαζε ετσι οπως εγινε τωρα 13 χρονια μαζι του πρωτη φορα ειδα αυτο το προσωπο που μου δειχνει τωρα δεν ξερω τι πρεπει να κανω πρεπει εγω που δεν ειμαι καλα να παλεψω οσο μπορω να κρατησω το σπιτι μου και να στηριξω τον αντρα μου που και εκεινος δεν ειναι καλα.. ειμαι σε πολυ επωδυνη κατασταση ωρες ωρες καταρρεω νομιζω οτι δεν αντεχω οτι δεν θα τα καταφερω...συγνωμη αν σας κουρασα ειλικρινα..

  2. #2
    Originally posted by KATER_INA
    Καλησπερα και απο μενα συχαρητηρια για αυτο το πραγματικα πανεμορφο forum!!!
    Θα σας κουρασω πιστευω λιγο με το post μοθ δεν ξερω απο που να αρχισω και συγνωμη αν γραφω σε λαθος ενοτητα..
    Ειμαι η Κατερινα 28 ετων παντρεμενη (ακομα..)με ενα παιδακι 2 χρονων.
    Όλα αρχισαν λιγο πριν μεινω εγκυος.
    Ξαφνικα υπηρξε ενα διαστημα 7-10 ημερων που απλα δεν ημουν καλα ειχα ανχος,φοβο ξυπναγα τον αντρα μου να με βγαλει μεχρι την πορτα γιατι ηταν σκοτεινα και φοβομουνα εκλαιγα χωρις λογο στη δουλεια αλλα μετα ολα αυτα εξαφανιστηκαν συνεχισε η ζωη μου φυσιολογικα οπως την ηξερα ολα αυτα τα χρονια ο αντρας μου 13 χρονια μαζι μου Παντα ηξερα οτι ηταν ο μονος που μπορω να σταθω να εμπιστευτω και ηξερα οτι ποτε δεν θα με πουλαγε.
    Επαιρνα τοση αγαπη που και γω απορουσα.
    Μετα απο λιγο διαστημα εμεινα εγκυος, γεννησα, εφερα το κοριτσακι μου στον κοσμο και τοτε με χτυπησε η επιλοχειος καταθλιψη πηρα φαρμακα και εγινα καλα.
    Ετσι πιστευα μεχρι και σημερα εχω κρισεις που κρατανε 3-4μερες καμια φορα και εβδομαδα απο τοτε που σταματησα τα φαρμακα πολλες φορες σκεφτομαι τρελα οταν με πιανει η κριση απλα βαζω ενα τραγουδι σκεφτομαι διαφορα μεχρι και την αυτοκτονια αλλα το μονο που με κραταει ειναι οτι δεν μπορω να αφησω το παιδι μου και να του κανω κατι τετοιο ετσι λοιπον κανω υπομονη..
    Σαν να μην εφτανε αυτο εδω και 4-5 μηνες με αποκορυφωση τον τελευταιο ειδικα ο αντρας μου αλλαξε δεν ειναι αυτος που παντρευτηκα και να μου το λεγανε δεν 8α το πιστευα μου λει οτι τον κουρασα οτι καθεται σπιτι μονο για το παιδι οτι του ειμαι αδιαφορη οτι θελει να χωρισουμε και τον κραταω αναγκαστηκα λεγοντας του οτι θα τον βοηθησω να ξαναφτιαξουμε το σπιτι μας μου λει οτι δεν ειναι καλα ψυχολογικα και οτι μαζεψε ολα αυτα τα χρονια την απαισια συμπεριφορα μου και τωρα δεν αντεχει αλλο λει οτι οταν ερχεται σπιτι νοιωθει εκνευρισμο και δεν θελει να βρισκεται εδω.
    Τον ηρεμει μονο το παιδι, ολοι οι αλλοι του ειναι αδιαφοροι Μου επισημαινει συνεχως οτι δεν ειναι καλα ψυχολογικα του ειπα να παμε σε ενα γιατρο μαλιστα του εκλεισα ραντεβου στην γιατρο που ειχα παει εγω με την επιλοχειο καταθλιψη τον ρωτησα αν υπαρχει αλλη γυναικα μου το αρνειται το παιζω καλη παλευω με τον ευατο μου οταν ερχεται να βρισκει αυτο που θελει για να ξεχασει την γκρινια αλλα οταν ειμαι μονη μου δεν ειμαι καλα προσποιουμαι μπροστα σε ολους.
    Κανω υπερανθρωπες προσπαθεις να κρατησω το σπιτι μου εβαλα ντεντεκτιβ να τον παρακολουθει γιατι θελω να δω αν ισχυει η εκδοχη οτι οντως δεν ειναι καλα η υπαρχει αλλη γυναικα γιατι μονο τοτε θα αλλαζε ετσι οπως εγινε τωρα.
    13 χρονια μαζι του πρωτη φορα ειδα αυτο το προσωπο που μου δειχνει τωρα δεν ξερω τι πρεπει να κανω πρεπει εγω που δεν ειμαι καλα να παλεψω οσο μπορω να κρατησω το σπιτι μου και να στηριξω τον αντρα μου που και εκεινος δεν ειναι καλα..
    ειμαι σε πολυ επωδυνη κατασταση ωρες ωρες καταρρεω νομιζω οτι δεν αντεχω οτι δεν θα τα καταφερω...συγνωμη αν σας κουρασα ειλικρινα..
    Καλή μου το μόνο που κούρασε είναι μια τάση που έχεις να μη βάζεις τελείες και να μη φτιάχνεις προτάσεις.
    Το μάζεψα λίγο για να το διαβάσουμε όλοι καλύτερα και να σε βοηθήσουμε με τις απόψεις μας...:)

  3. #3
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    11
    Χιλια συγνωμη το εχω αυτο το ελλατωμα...

  4. #4
    Κατερίνα...μήπως ο άντρας σου κουράστηκε απλά απ όλη την κατάσαση? Μήπως δεν ήαν έτοιμος για οικογένεια και του ήρθαν όλα μαζί? Με τον ντετέκτιβ τι έγινε τελικά?

  5. #5
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    11
    Δεν ξερω Θεοφανια μου θελω και γω να πιστευω οτι εχει κουραστει και οτι τα μαζευε τοσα χρονια και τωρα ξεσπασε το παιδι εκεινος το ηθελε απο τοτε που παντρευτηκαμε ημαστε 13 χρονια μαζι...Ο ντεντεκτιβ 2 μερες τωρα που τον παρακολουθει λει οτι ειναι τυποσ και υπογραμμος και οτι προς το παρον δεν εχει δει κατι απο Δευτερα που δουλευει θα συνεχισει και βλεπουμε

  6. #6
    Banned
    Join Date
    Apr 2010
    Location
    ΚΕΡΚΥΡΑ
    Posts
    2,458
    κατερινα μπορει απλα να περνατε μια κριση..
    αλλωστε ειναι κ φυσιολογικο μετα απο τοσα χρονια ναι?
    τωρα βρε κατερινα μου αυτα τα περι ντετεκτιβ θα τα αφησω ασχολιαστα..με ξενιζει καπως αυτο!
    εσυ ξερεις καλυτερα..
    εγω απλα θα σου ελεγα να κανεις λιγη υπομονη κ προσπαθεια να τα ξαναφερεις στα ισια της,την σχεση με τον
    αντρα σου.

  7. #7
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    11
    Και ναι λοιπον μετα απο 13 χρονια κοινου βιου εγατελειψε το σπιτι εδω και 4 μερες η πρωτη μερα κολαση καμια επαφη δεν ειχαμε μονο ενα μυνημα που μου εστειλε οτι πηγε στην ψυχιατρο που θα παω και γω αυριο και του εγραψε εγκεφαλογραφημα εξετασεις και να περνει 1 xanax το βραδυ.
    Την επομενη μερα του εστειλα ενα μυνημα να μιλησουμε ηρθε σπιτι το παιδι κοιμοτανε πηγε απο πανω του και εκλαιγε μιλησαμε 3-4ωρες πιο ηρεμος απο τις προηγουμενες μερες που ητανε κατηγορηματικος και αδιαλακτος την επομενη μερα μετα απο δικη μου προτροπη βγηκαμε εξω να φαμε και να μιλησουμε μια εκλαιγε εκεινος μια εγω μου ειπε οτι θελει το χρονο του και οτι η καταστασεις της γκρινιας μου τον φερανε σε αυτο το σημειο οτι δεν ειναι καλα θελει να γινει καλα ομως δεν ξερει τι θα γινει με μας αν θα γυρισει η οχι το ιδιο απογευμα ηρθε σπιτι και ειδε το παιδι εβαλε παλι τα κλαμματα με αφησε να τον αγκαλιασω και να του πιασω το χερι.Εχτες δεν ηρθε γιατι μου ειπε οτι δεν ηταν καλα και πηγε βολτα να ηρεμησει σημερα ειπε οτι μαλλον θα ερθει ωρες ωρες τα χανω δεν ξερω πως πρεπει να του φερθω και τι να κανω πεθαινω οταν βραδυαζει και ξερω οτι θα κοιμηθω μονη μου ευχομαι να τελειωσει γρηγορα ολο αυτο γιατι δεν ξερω ποσο θα αντεξω ακομα..

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    167
    Κατερινακι χωρις να θελω να σε ανχγοσω περισσοτερο,το φενομενο οτι δεν αναγνοριζεις πια τον αντρα σου το εζησα και εγω οταν ενω ειμασταν σε διασταση κανενα 6μηνο αυτος γνωρησε αλλη.
    Εβλεπα τα ματια του και μου φενοντουσαν ξενα.
    Δεν λεω οτι το ιδιο μπορει να γινεται και με τον αντρα σου απλα ηθελα να μοιραστω αυτο με τα ματια και το προσωπο.Ολα μου φανηκαν ξενα τοτε.

  9. #9
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    11
    Αυτό φοβάμαι και γω οτι αυτό το διάστημα που θα είμαστε σε διάσταση μην βρεθεί κάποια άλλη και τότε φύγει πραγματικά μακριά...

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    167
    Κοιτα μπορει ναμην ειναι ετσι,αλλα εμενα αυτα το οτι κανει τον δυσκολο και φευγει και εσυ αγωνιας κλπ κλπ αυτο μου θυμιζει.Αλλην.
    Το οτι κλαιει ομως με κανει να πυστευω οτι ενα 80% δεν υπαρχει αλλη.
    Οι αντρες δεν κλαινε ευκολα.

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    167
    Κατερινα και αλλη να υπαρχει μην το βλεπεις σαν το τελους του κοσμου.
    Ξερεις μετα θα μπορεις να εχεις οποιον κουκλο θες.Ετσι δες το.
    Μετα τον χωρησμο μου μου τυχαν αντρες που δεν πυστευα ποτε οτι θα γυρνουσαν να με κοιταξουνε.

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2008
    Posts
    2,082
    αυτά τα περί άλλης γυναίκας, απλά δεν τα σχολιάζω. είναι το τελευταίο που θα έπρεπε να σκέφτεσαι αυτή τη στιγμή.
    προφανώς ο άνθρωπας έχει ζοριστεί όλα αυτά τα χρόνια και ξέσπασε απότομα. κοίτα να δεις μήπως έχεις κι εσύ ευθύνη σε αυτό. μην ξεχνάς ότι είναι κι αυτός άνθρωπος με ανάγκες και ανησυχίες, άγχη κτλ κτλ. να του δώσεις λίγο χρόνο να ηρεμήσει και μην σκέφτεσαι ότι τηα βρει άλλη αν μείνει και λίγο μόνος.

    γενικά θέλει ψυχραιμία και μεγάλη συγκρότηση! έχεις καθόλου φίλους ή οικογένεια να σε στηρίξουν κάπως αυτές τις δύσκολες μέρες?

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    167
    Originally posted by claire
    αυτά τα περί άλλης γυναίκας, απλά δεν τα σχολιάζω. είναι το τελευταίο που θα έπρεπε να σκέφτεσαι αυτή τη στιγμή.
    προφανώς ο άνθρωπας έχει ζοριστεί όλα αυτά τα χρόνια και ξέσπασε απότομα. κοίτα να δεις μήπως έχεις κι εσύ ευθύνη σε αυτό. μην ξεχνάς ότι είναι κι αυτός άνθρωπος με ανάγκες και ανησυχίες, άγχη κτλ κτλ. να του δώσεις λίγο χρόνο να ηρεμήσει και μην σκέφτεσαι ότι τηα βρει άλλη αν μείνει και λίγο μόνος.

    γενικά θέλει ψυχραιμία και μεγάλη συγκρότηση! έχεις καθόλου φίλους ή οικογένεια να σε στηρίξουν κάπως αυτές τις δύσκολες μέρες?

    μην της χαιδευεις ομως τα αυτια γιατι αν ειναι ετσι θα της ερθει πιο βαρυ κλερ.

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2008
    Posts
    2,082
    εδώ ο άνθρωπας πάει στους ψυχιάτρους και παίρνει xanax....εκτός να τα κάνει αυτά για να ρίξει στάχτη στα μάτια (νοτ)

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    167
    συγνωμη αυτο με τα ζαναξ δεν το διαβασα..αν ειναι ετσι τοτε αλλαζει.

Page 1 of 2 12 LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •