Το να πεις στους αλλους οτι πασχεις.........

[path]

{{{Συμφωνώ μαζί σου πως οι άλλοι συνήθως θέλουν να μας βλέπουν δυνατούς, ακμαίους , θαρραλέους κ.ο.κ. και τους «χαλάσει» όταν τυχαίνει ορισμένες φόρες αν δεν είσαι έτσι και αν αγχώνεσαι, προβληματίζεσαι, νιώθεις αδυναμία κτλ.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το πέπλο μυστήριου, μπορεί για κάποιον να είναι ένα μυστήριο το «δράμα» του άλλου ; (προτείνεις δηλαδή να μην το αναφέρει στην υποψηφία σχέση της; )
Από την άλλη δεν θεωρώ πως με το να έχει κάποιος ιδεοψυχαναγκασμό χάνει τον θαυμασμό των άλλων, είναι ένα κομμάτι του, όχι όλο του το είναι, πόσο μάλλον όταν είναι, ας πούμε ,«ελαφριάς μορφής» }}}------------------------------Soul_Rebel,,το \'\'δραμα\'\' του αλλου ειναι ενα μυστηριο που ΑΠΩΘΕΙ , δεν ελκει,, ενοουσα το γενικοτερο(ΑΘΩΟ) μυστηριο που \'πλεκουμε\' για τον εαυτο μας και το πασαρουμε στον αλλον. Και υποσχεται -υποτιθεται- ευχαριστες εκπληξεις για την συνεχεια της σχεσης μας .______απλα αν αρχιζουμε να αραδιαζουμε αδυναμιες μας κλπ,, ξεφτιζουμε μονοι μας αυτην την αισθηση μυστηριου , που θα θελαμε να δεινουμε ............_________________________επισης οταν δεν ειναι αναγκαιο αυτο , ισως μπορει να το συζητησει με κολητη με αδερφη με θεια λχ._____________________________________________ ___________________σκεψεις γραφω τωρα, ετσι , δεν ξερω λεπτομερειες ,,,υπαρχουν σχεσεις που στηριζονται στη φιλια και οι εκμυστηρευσεις τις δυναμονουνε (παροδικα εστω) ,,,και σχεσεις που στηριζονται στη γοητεια , και συμβαινει αυτες συνηθως να αποδυναμονονται ........ο καθενας απο μονος του/ης σταθμιζει τους παραγοντες και δρα αναλογως ......

[Soul_Rebel]

Originally posted by path
{{{Συμφωνώ μαζί σου πως οι άλλοι συνήθως θέλουν να μας βλέπουν δυνατούς, ακμαίους , θαρραλέους κ.ο.κ. και τους «χαλάσει» όταν τυχαίνει ορισμένες φόρες αν δεν είσαι έτσι και αν αγχώνεσαι, προβληματίζεσαι, νιώθεις αδυναμία κτλ.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το πέπλο μυστήριου, μπορεί για κάποιον να είναι ένα μυστήριο το «δράμα» του άλλου ; (προτείνεις δηλαδή να μην το αναφέρει στην υποψηφία σχέση της; )
Από την άλλη δεν θεωρώ πως με το να έχει κάποιος ιδεοψυχαναγκασμό χάνει τον θαυμασμό των άλλων, είναι ένα κομμάτι του, όχι όλο του το είναι, πόσο μάλλον όταν είναι, ας πούμε ,«ελαφριάς μορφής» }}}------------------------------Soul_Rebel,,το \'\'δραμα\'\' του αλλου ειναι ενα μυστηριο που ΑΠΩΘΕΙ , δεν ελκει,, ενοουσα το γενικοτερο(ΑΘΩΟ) μυστηριο που \'πλεκουμε\' για τον εαυτο μας και το πασαρουμε στον αλλον. Και υποσχεται -υποτιθεται- ευχαριστες εκπληξεις για την συνεχεια της σχεσης μας .______απλα αν αρχιζουμε να αραδιαζουμε αδυναμιες μας κλπ,, ξεφτιζουμε μονοι μας αυτην την αισθηση μυστηριου , που θα θελαμε να δεινουμε ............_________________________επισης οταν δεν ειναι αναγκαιο αυτο , ισως μπορει να το συζητησει με κολητη με αδερφη με θεια λχ._____________________________________________ ___________________σκεψεις γραφω τωρα, ετσι , δεν ξερω λεπτομερειες ,,,υπαρχουν σχεσεις που στηριζονται στη φιλια και οι εκμυστηρευσεις τις δυναμονουνε (παροδικα εστω) ,,,και σχεσεις που στηριζονται στη γοητεια , και συμβαινει αυτες συνηθως να αποδυναμονονται ........ο καθενας απο μονος του/ης σταθμιζει τους παραγοντες και δρα αναλογως ......

Καλά ναι, δεν είπαμε από το πρώτο ραντεβού να πει «γεια είμαι η τάδε και έχω ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή» :P Απλά όταν πλέον θα κυλάει η σχέση και θα έχει μια οικειότητα με τον άλλον καλό είναι να το συζητήσει, διότι αν και ο άλλος είναι λιγάκι υποψιασμένος δεν θα δυσκολευτεί να το καταλάβει .

[path]

[Απλά όταν πλέον θα κυλάει η σχέση και θα έχει μια οικειότητα με τον άλλον καλό είναι να το συζητήσει, .........]<<<<<<<<<<<<&l t;<<<<<<<<<<<&lt ; Aκομα καλυτερο ειναι να περιμενει τη στιγμη που θα το \'\'ανταλαξει\'\' μια εκμυστηρευση (αδυναμιας ) απ τον αλλον ....... ;)

[path]

(θελω να πω , οταν και ο αλλος θα χει μια αναλογη αδυναμια να \'\'εξομολογηθει\'\'........)

[Soul_Rebel]

Originally posted by path
(θελω να πω , οταν και ο αλλος θα χει μια αναλογη αδυναμια να \'\'εξομολογηθει\'\'........)

Ευτυχώς όλοι μας έχουμε αδυναμίες :P

[*Ghost*]

Θα μιλησω λιγο ασχετα με τη συζητηση, αλλα ειπα να μην ανοιξω καινουριο θεμα μονο για λιγες σκορπιες σκεψεις...

Μου φαινεται αστειο οταν διαβαζω πχ συζητησεις οπου ρωτανε \"ποτε σε πιανουν και ποσο κρατανε οι κρισεις\"..... Εγω δεν μπορω να απαντησω σε αυτο! Εμενα ολοκληρη η μερα μου ειναι μια ατελειωτη κριση! Συνεχεια κατι θα με απασχολει...

Νιωθω οτι εχω πεσει σε μια λακουβα απ την οποια δεν μπορω να βγω... Εχω την υποψια οτι εχει αρχισει παλι να με πιανει καταθλιψη... Ξερω θεωρητικα τι πρεπει να κανω, πως πρεπει να αντιμετωπισω τα πραγματα.... Ξερω τι πρεπει να κανω, αλλα δεν μπορω... Νιωθω ακινητοποιημενη.... Ισως τελικα και να θελω να βουλιαξω στην λακουβα μου... Μηπως ζηταω προσοχη μεσω του να με λυπουνται?? Αλλα παιδια, ειναι λογικο αυτο οταν ΚΑΝΕΙΣ δεν γνωριζει την κατασταση στην οποια βρισκομαι, ουτε θελω να ξερει?? Εννοω.... γινεται να βρισκομαι σε αυτη την κατασταση αυτολυπησης επειδη \"θελω\" υποσυνειδητα? Μα δεν εχω κανεναν να με \"λυπηθει\"...!!
Δεν ξερω τι θελω πια, δεν ξερω τι μου συμβαινει!!! Μακαρι να ειχα ενα εγχειριδιο να με διαβαζα να τελειωνα...

[path]

...σε λακουβα ζοφερη οποιος πεσει πως να βγει ? .......καταρχην χαλαρωσε δεν εισαι η μονη ,,,,και μαλον δεν υπαρχουν εγχειριδια,,,,,,,,,πρεπει εσυ να γραψεις το δικο σου εγχειριδιο και μετα να το εφαρμοσεις !_______________________________________{Ξερω θεωρητικα τι πρεπει να κανω, πως πρεπει να αντιμετωπισω τα πραγματα.... Ξερω τι πρεπει να κανω, αλλα δεν μπορω... Νιωθω ακινητοποιημενη.}.<<<<& lt;<<<<<<<<<<<&lt ;<<<<<<<<<<<<& lt;,επεμενε ,εχεις το σεναριο , επανελαβε , κανε διορθωσεις, δικο σου ειναι , γραψτο ξαναγραψτο , σχιστο και ξαναπιαστο απ την αρχη , κανε οτι θελεις ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,(μονο ξεχνα τους αλλους αν σε λυπουνται αν θα σε λυπηθουν αν δεν θα σου ξαναδωσουν σημασια κλπ)