να μην ξερω ομως απο που να αρχησω

[wakeup]

λοιπον...ολα ξεκινησαν απο ''παντα''...με θυμαμαι ως το κοριτσαικι που ετρεχε να ακουσει και να καταλαβει τους παντες...φιλους και γνωστους αλλα εβλεπα πως εγω για καποιο λογω δεν μπορουσα να εκφραστω...δεν μπορουσα ποτε να ειμαι εγω στο 100 τις 100...παντα ησυχη στο σχολειο...αυτη που δεν μιλα...αυτη που μπλοκαρει οταν τισ λενε κατι...αυτη που λει μαλακιες απτο αγχος...μια ορατη αορατη τελοσπαντων...ολα καλα μεχρι το πανεπιστημιο...λιο εκει λιγο εδω τα ψιλοκαταφερνα με την κοινωνικη φοβια...τςρα ομως νιωθω οτι εχασα πολλα..οτι δεν θελω να ζω ετσι...με δανικες στιγμες περαστικες που γινονται και λογω πιεσης απο τον εαυτο μου να μην μενω σπιτι γτ θα τρελαθω...παντα κουρασμεη και βαριεστημενη...αυτα προς το παρων...απο που να ξεκινησω???

[path]

... νομιζω οτι εχεις ηδη ξεκινησει ! wakeup ! σταντ απ !

[wakeup]

αυτο ειναι το θεμα?πως?οποτε ειμαι με αλλους νιωθω να χανω την προσωπικοτητα μου...δεν ξερω δεν μπορω να ακολουθησω...δεν ξερω ειληκρινα τι συμβαινει...νιωθω οτι θα τρελαθω...ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΟ!!!

[wakeup]

μαντζεντα μου πρωτον ευχαριστω για το χρονο σου...ειμαι 22...ξεκινησ τωρα να πηγαινω στον ψυχιατρο...κατι που με ποναει αφανταστα...σκεφτομουνα σημερα...ολοι οι αλλοι γυρω μου να ειναι καλα χωρις ψυχολογουσ και τετοια και εγω για να δω μια ασπρη μερα πρεπει να τρεχω απο εδω και απο κει...δεν ξερω σε τι εχω φταιξει πια...και συναναστρεφομαι...να πεις πως δεν βγαινω τπτ...απλα οταν παω εξω απογοητευομαι αφου παντα απομμονωνομαι λογβ υφους\'\'αγχος\'\', και δεν μιλαω και πολυ...το προσπαθουσα χρονια και ελεγα θα φυγει ολο αυτο..αλλα παντα καποιος στην παρεα κερδιζει τους ποντους...σηκωνομαι καθε μερα με ενα τεραστιο πονο στο στηθος...επειδη καταπιεζω μεσα μοθ χρονια αποριψης λογω αυτου του θεματος...ειναι σκληρο να ζει κανεις ετσι!!!

[sophaki]

Wake up, μη μασάς, πάλεψέ το...
Το ξέρω ότι υπάρχουν φορές που δεν παλεύεται... Έτσι κι εγώ την προηγούμενη εβδομάδα είχα πιάσει πάτο... Αυτή η εβδομάδα προς στιγμήν δείχνει να πηγαίνει καλύτερα...
Εάν άφηνες τον εαυτό σου 100% ελεύθερο να εκφραστεί μέσω μιας μορφής τέχνης μήπως αυτό βοηθούσε;;;
(ζωγραφική, γραφή, χορός, θέατρο...)
Έτσι κι εσύ θα είσαι εσύ και δεν θα έχεις άγχος να μην σου πει κανείς κάτι...
Τέχνη είναι ό,τι θέλεις κάνεις...

[wakeup]

καλο μου ακουγετε και εχω στο μυαλο μου πραγματακια να κανω...εσενα σε βοηθαει???

[wakeup]

το ξερω και δεν κρινω...απλα δεν περιμενα να φτασω σε τετοιο βαθμο...

[path]

...με τα αγορακια πριβε δεν παιζει τιποτα ? ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, γιατι κολάς στην παρεα; η παρεα ειναι κατι γενικοτερο και συχνα απροσωπο,περνει το χαρακτηρα του \'\'ισχυροτερου/ης\'\' και απ οτι φαινεται αυτη δεν εισαι εσυ ._____________________________________, απομονωσες καποιους-ες συγκεκριμενα ατομα για φιλια η και κατι περισσοτερο ?? _______δεν χρειαζομαστε πολλους ανθρωπους για να ειμαστε καλα , ισως και ενα δυο ατομα να μας ειναι αρκετα και να περναμε πολυ καλυτερα απο αυτους με τις πολυαριθμες παρεες .........

[wakeup]

χαχαχα...ναι τα πριβε ειναι καπως πιο ευκολη υποθεση να την χειριστω...το θεμα μου δεν ειναι οι τεραστιες παρεες ...απλα θα ηθελα να νιωθω ανετα οπου παω...χωρις να χρειαζομαι αντισεισμικο:P...και εχεις δικαιο μπορει ενα 2 ατομα να σου γεμιζουν και να σου την παραγεμιζουν μην σου πω την ζωη...φιλια...χχχ

[sophaki]

Επαναλαμβάνω για δες λίγο την ενασχόληση με την τέχνη.
Εμένα με βοήθησε πολύ!!!

[wakeup]

αρα τωρα εκφραζεσε πιο ανετα οταν εισαι με αλλους?

[path]

χωρις να χρειαζομαι αντισεισμικο:P... <<<<<<<<<<<<&l t;----------------------------------------------------- τι ειναι το αντισεισμικο ?? αμα κουναει εσυ φυγε , η \'στηριξου\' σεναν ανθρωπο δικο σου που θα φροντισεις να χεις διπλα σου,,,,,,,,,,,_______________________,,,,,,,,,, ,,,,,επισης \'αυτοι που ζουν σε σεισμογενη περιοχη , μαθαινουν με τα χρονια να συμβιωνουν με το φαινομενο\'....................

[wakeup]

και εγω το ζω χρονια...αλλα οι σεισμοι καλα κρατανε...ευχαριστω ομως για το σχολιο

[ioannis2]

wakeup


Έχω περάσει και εγώ παρόμοιες καταστάσεις από παιδική ηλικία όπως εσύ μέχρι που το συνηδητοποίησα κάποια στιγμή στην εφηβεία. Ακόμα και τώρα που εργάζομαι μετά τις σπουδές συνεχίζω τον αγώνα που ξεκίνησε στην εφηβεία να ξεπεράσω τις κοινωνικές φοβίες, τις φοβίες για ρίσκο, το άγχος κλπ. Έχω δει βελτίωση και βελτιώνομαι. Δεν έχω παέι σε γιατρό. Ακολουθώ τις μεθόδους του ψυχολόγου και τη δική μου καθημερινή προσπάθεια.

Γιάννης (και γω από Κύπρο). Γράφω και γω αρκετά στο σάιτ. (Αν θες να σου στείλω το ιμειλ μου για καλήτερη επικοινωνία. )

[sophaki]

Μέσα από την κάλυψη της τέχνης, ναι έμαθα να εκφράζομαι πιο ελεύθερα και να μην σκέφτομαι και τόσο τη γνώμη των άλλων...