Results 1 to 9 of 9
Thread: ΥΨΟΦΟΒΙΑ - ΦΟΒΟΣ ΤΑΞΙΔΙΟΥ
-
30-05-2006, 20:53 #1
- Join Date
- May 2006
- Posts
- 5
ΥΨΟΦΟΒΙΑ - ΦΟΒΟΣ ΤΑΞΙΔΙΟΥ
ΜΕ ΤΟ ΦΟΒΟ ΤΟΥ ΥΨΟΥΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ?
ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΦΟΒΟ ΓΙΑ ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ?
ΟΤΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΑΛΛΑ ΤΑ ΑΠΟΚΤΗΣΑΜΕ
- 30-05-2006, 21:05 #2
- Join Date
- May 2006
- Posts
- 13,014
Φοβαμαι και εγω το υψος αλλα δεν το θεωρω προβλημα απλως δεν παω στην ακρη της ταρατσας:P
Ουτε καν εχω την ορεξη να το ξεπερασω.
Το φοβο για το υψος σαν παιδι το ειχα ενα διαστημα...το ξεπερασα οταν μεναμε σε ενα σπιτι που το μπαλκονι ηταν ψηλα.
Σαν ενηλικας και μενοντας χρονια στο ισογειο επανηλθε
Τωρα για το φοβο για τα ταξιδια πραγματι αυτο ειναι προβλημα.Φυσιολογικο παντως ειναι να αγχωνεσαι ως ενα σημειο με τα ταξιδια.Θες να ταξιδεψεις? Γιατι προσωπικα δεν εχω συνηθως καμμια ορεξη για ταξιδια...με τραβανε και δεν παω.
Ελπιζω να τα ξεπερασεις και τα δυο.[COLOR=#0000cd][SIGPIC][/SIGPIC]Εκφραζω προσωπικες αποψεις χωρις να ειμαι ειδικος.[/COLOR]
30-05-2006, 21:22 #3
- Join Date
- May 2006
- Posts
- 13,014
Και να προσθεσω χωρις να θελω να κανω τον εξυπνο οτι οσο μεγαλωνουμε αλλαζουν οι φοβοι μας και ειναι φυσιολογικο.
Προσωπικα προτιμουσα τους παιδικους φοβους....το φοβο για το σκοταδι που με ενα λαμπακι τον αντιμετωπιζες τωρα ειναι ολα τοσο πολυπλοκα και δυσκολα[COLOR=#0000cd][SIGPIC][/SIGPIC]Εκφραζω προσωπικες αποψεις χωρις να ειμαι ειδικος.[/COLOR]
30-05-2006, 22:47 #4
- Join Date
- Apr 2006
- Location
- athina
- Posts
- 3,863
...αχ αυτο το σκοταδι...
...Η μονη μας υποχρεωση..... ειναι να σωσουμε τα ονειρα μας...
..ελπιδα ειναι η αισθηση που εχεισ οτι αυτο που νιωθεισ να σε βαραινει τωρα,δεν θα κρατησει για παντα....
..Μονο στα ηρεμα νερα καθρεφτιζεται κατι χωρις ν αλλαζει μορφη.
Μονο σ ενα ηρεμο μυαλο υπαρχει η καθαρη αντιληψη του κοσμου...
31-05-2006, 02:24 #5
- Join Date
- Dec 2005
- Posts
- 4,999
συναντησα πρόσφατα κάποια που μοιράζεται το φόβο μουγια τα ταξίδια. Τι κάνεις? τη ρώτησα. Απλά προσπαθώ να σκέφτομαι άλλα και ξεχνιέμαι, μιλάω..
Για μένα τον τελευταίο καιρό τα ταξίδια άρχισαν να παίρνουν και άλλες διαστάσεις πέρα απο αναψυχη.
Απόσταση, μακριά, αποχωρισμός, καινούριο ή καλύτερα άγνωστο, καινούρια αισθήματα και συναιθήματα, αδυναμία άμεσης φυγής διότι μεσολαβεί ο χώρος και ο χρόνος.
Μια εικόνα όλου αυτού είναι οτι σε μια πλατεία του παρισίου ένιωθα λεσ και ήμουν παγιδευμένη σε γυάλινη σφαίρα, αυτές που όταν τις κουνάνε τα παιδιά χιονίζει.
Το αντέχω. Ταξιδεύω, με δεος βέβαια αλλα επιμένω. Ψάχνω να ξεριζώσω τη φοβία και την αφουγκράζομαι...
31-05-2006, 11:14 #6
- Join Date
- Mar 2005
- Posts
- 16
αν το δούμε συνδυαστικά ύψος+ταξίδια παραπέμπει και στα αεροπλάνα.
εγώ προσωπικά παρότι για χρόνια πετούσα συνεχώς με αεροπλάνα ξαφνικά μόλις πριν λίγα χρόνια άρχισα να τα φοβάμαι. Πρέπει να πω ότι η φοβία αυτή προυπήρξε της εμφάνισης της αγχωτικής διαταραχής και των κρίσεων πανικού.
Το οριστικό όμως χτύπημα ήταν όταν πριν περίπου 1 χρόνο αλλά μόλις 3-4 μήνες μετά την εκδήλωση των αγχωτικών διαταραχών μου αναγκάστηκα να πάρω αεροπλάνο. Ήμουν ακόμη στη φάση όπου μου είχαν εμφανιστεί κρίσεις, είχα κάνει εξετάσεις και μετά από επισκέψεις σε γιατρούς κατέληξα σε νευρολόγο όπου μου έγραψε αγωγή με efexor και xanax αλλά ακόμη τότε επέμενα να μη την παίρνω πιστεύοντας ότι θα το ξεπεράσω μόνος μου.
Περιττό να σας πω ότι μ έπιασε κρίση πανικού και μάλιστα εντονότατη μέσα στο αεροπλάνο. Πίστευα ότι μου ρθε εγκεφαλικό...τα χέρια μου έτρεμαν. Τα φάρμακα τα είχα πάρει μαζί μου καλού κακού (εξάλλου δεν είχα σκοπό να τα αρχίσω)αλλά βλακωδώς τα είχα στη βαλίτσα που είχα παραδώσει στο check in. Η γυναίκα μου ζήτησε ηρεμιστικό από την αεροσυνοδό...αυτή ενημέρωσε τον πιλότο, ο οποίος ήρθε στη θέση μου και μου είπε ότι απαγορεύεται να δίδονται τέτοια φάρμακα σε πτήσεις...προσπάθησε να με ησυχάσει λέγοντας ότι δεν είναι μεγάλη η πτήση κλπ κλπ.... Να μην τα πολυλογώ ήταν 2 ώρες πτήσεις σε συνεχή κατάσταση πανικού δραματικές...απίστευτες. Μόλις κατέβηκα σχεδόν σερνόμουνα και με το που βγήκαν οι βαλίσες της άνοιξα στη μέση του χώρου αναμονής σαν τρελλός και πήρα xanax. Παιδιά ήταν η πιο έντονη και διαρκής κρίση πανικού που είχα ως τώρα!
Εννοείται ότι από τότε δε έχω ξαναμπεί σε αεροπλάνο...το θέμα είναι ότι αυτό είναι τρομερός περιορισμός και τρέμω στην ιδέα να χρειαστεί πάλι λόγω δουλειάς να πετάξω.....
Το μόνο που ελπίζω είναι να μην είναι εκτός Ευρώπης το ταξίδι γιατί εντός Ευρώπης τουλάχιστον μπορώ να πάω οδικός αν είναι τόση ανάγκη.
31-05-2006, 13:28 #7
- Join Date
- May 2006
- Posts
- 5
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΣΤΑΙ
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΤΟ ΦΟΒΟ ΤΟΥ ΥΨΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟΥ ΠΕΡΙΟΡΙΖΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΑΠΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΟΥ.
ΕΡΩΤΗΣΗ
ΑΜΑ ΠΑΘΩ ΚΑΤΙ ΣΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ΤΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΩ? ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΕΥΩ?
ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΡΑΤΣΑ ΠΩΣ ΒΓΑΖΕΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΜΜΟΝΗ?
ΝΑ ΛΕΣ ΔΗΛΑΔΗ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΠΑΩ ΡΕ ΑΔΕΡΦΕ
31-05-2006, 23:11 #8
- Join Date
- Apr 2006
- Location
- ΑΘΗΝΑ
- Posts
- 719
Έχω και εγώ υψοφοβία gorgi...για την ταράτσα δε- πάω μεν απλώς δεν κοιτάω προς τα κάτω..όσο για το αεροπλάνο σίγουρα δεν μπαίνω!!!!
10-06-2006, 23:58 #9
- Join Date
- Apr 2006
- Location
- ΑΘΗΝΑ
- Posts
- 719
Simulation ε? καθόλου κακή ιδέα mcxlvii....λες τα Σπάτα να κρύβουν τη γιατριά μας? ΒΟΥΡ ΓΙΑ ΣΠΑΤΑ ΤΟΤΕ......
lol...με την ευκαιρία να κάνουμε και κονέ...με κανέναν νοστιμούλη πιλότο..χι..χι
Sos αρρυθμιες και πρηξιμο στομαχι στον υπνο
25-04-2024, 11:25 in Χρόνιος Πόνος, Ψυχολογία Ασθένειας/Υγείας