πως να τον πεισω? - Page 4
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 4 of 11 FirstFirst ... 23456 ... LastLast
Results 46 to 60 of 154
  1. #46
    Οκ. Δηλαδη αν δεχθει να παμε σε γιατρο παλι θεωρειτε οτι δεν εχει ελπιδα? Να βγαλω παλι εισαγγελικη εντολη ό, τι κσι νσ λεει? Ειναι σιγουρο οτι θα του βγει σε καλο ή θα του βγει σε κακο και θα κατηγορει κι εμενα οτι με το ζορι τον ωθω σε μια πορεια που δεν επιθυμει? Εχω χασει λιγο την μπαλα με αυτο το θεμα.

  2. #47
    Επιπλεον, βλεπω οτι στις δουλειες του λειτουργει αρκετα καλα και με προγραμμα και δεν αφηνει πραγματα πισω, που παλαιοτερα το εκανε. Δεν ειναι οξυμωρο αυτο για τη σοβαροτητα της καταστασης του? Ή παλι σε αυτες τις καταστασεις λειτουργει με ξεσπασματα? Δεν ξερω, γνωμες ρωταω.

  3. #48
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Location
    Αθήνα
    Posts
    11
    Αν δεχθεί να πάτε, φυσικά και έχει ελπίδα να καλυτερέψει. Για την ακρίβεια, θα ήτανε το ιδανικότερο.

  4. #49
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2010
    Posts
    2,650
    βερονικη πως κ το αποφασισατε για παιδι? εκεινος ηθελε τοτε κ τωρα κανει πισω στις ευθυνες του? εσυ δεν ηξερες καθολου οτι ηταν τετοιος τυπος ανα διαστηματα? πως αποφασισες για παιδι με τετοιο ρισκο?

    βασικα το να τον βοηθας κ να δεχεσαι να χειραγωγεισαι συναισθηματικα εξ αιτιας της \"ασθενειας\" του η ο,τι αλλο ειναι μαλλον λαθος.

    κρατησε μια σταθερη κ αυστηρη σταση απεναντι του, οτι πρεπει να φροντισεις τον εαυτο σου κ το μωρο κ οτι αυτος θα ηταν καλο να κοιταξει τον εαυτο του. αστον να βιωσει τα αδιεξοδα του, κακως πηγες κ τον μαζεψες. (εκτος κ αν μιλαμε για περιπτωση να κινδυνευει η ζωη/σωμ. ακεραιοτητα καποιου)

  5. #50
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2005
    Posts
    4,305
    Originally posted by Veroniki
    Επισης θεωρει οτι η διπολικη διαταραχη δεν ειναι ασθενεια αλλα χαρακτηριστικο ενος ανθρωπου και αν καταστελλεται με τη μη χρηση ουσιων αυτο ειναι λαθος γιατι γινεσαι ετσι κατι αλλο απο αυτο που πραγματικα εισαι για χαρη της κοινωνιας. Οκ, τοτε να παρουνε τα βουνα ολοι αυτοι οι ανθρωποι και να μην κανουν τιποτα γι\' αυτο.


    πες του λοιπόν πως πριν επισκευτείτε ειδικό για το γάμο σας , να κάνετε το ίδιο με έναν ειδικό για τη δπολική.
    να το θέσεις σαν όρο.
    είναι δύσκολο να παραδεχτείς πως πάσχεις από μια ψυχική ασθένεια, το ξέρω.
    εγώ έκανα έναν ολόκληρο χρόνο για να το παραδεχτώ.

    μην ξεχνάς όμως πως αυτή η ασθένεια είναι δυσίατη.
    πρέπει να ακολουθήσει φαρμακευτική αγωγή.
    με το αλκοόλ και τις ουσίες απλά νομίζουμε πως θα νιώσουμε καλύτερα γι΄αυτό και καταφεύγουμε εκεί.
    είναι σύμπτωμα της ασθένειας αυτό.

    πάντως δεν μου δίνεις την αίσθηση πως έχεις καταλάβει κι εσύ πως πάσχει από μια σοβαρή ασθένεια.
    συγγνώμη που στο λέω αυτό.
    http://www.mazi.org.gr/

  6. #51
    Δεν το δέχεται με τιποτα αυτο. Συμφωνω με αυτο που λες αλλα οι γιατροι πριν 2 χρονια μου ειχαν πει οτι δεν εχει τιποτα και οτι ολα προκαλουνται απο τις ουσιες. Να τους αμφισβητησω δηλαδη? Ευελπιστω απλα οτι πηγαινοντας σε εναν ειδικο και εξηγωντας την κατασταση, αυτην την προταση που κανεις εσυ θα την κανει ο ειδικος και τοτε ισως το δεχθει. Ειναι δυσκολο το ξερω αλλα απο καπου πρεπει να ξεκινησουμε. Ναι δεν εχω δεχθει οτι ειναι κατι πολυ σοβαρο αλλα γνωριζω οτι εχει την ταση να γινει πολυ σοβαρο. Αλλα θελω κι εναν ειδικο να εξηγησει την κατασταση, αφου τον δει και μιλησει μαζι του καθαρα και χωρις να του πει τι φαρμακα να παρει και να μην του εξηγησει τιποτα περισσοτερο και πως ακριβως πρεπει να αντιμετωπιστει.

  7. #52
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2005
    Posts
    4,305
    ό,τι σου προτείναμε ήταν γιατί μας είπες πως πάσχει από διπολική.
    ποιος σας είπε πως πάσχει αν όχι οι γιατροί ?
    http://www.mazi.org.gr/

  8. #53
    Οι γιατροι ειπαν τοτε οτι ο, τι του προκαλειται ειναι απο τη χρηση του μαυρου, αλλα του δωσανε φαρμακευτικη αγωγη για διπολικη διαταραχη (ρισπερνταλ, τριλεπταλ) που θελανε να του το συνεχισουν για 2 χρονια (και μαλιστα του ειπαν 2 πραγματα: 1. αν συνεχισει ετσι θα ειναι μεσα εξω στα νοσοκομεια και 2. ενα τσιγαρο που και που δε θα τον πειραξει, μονο που δε μενει ποτε στο ενα), απλα εκεινος τα εκοψε στον ενα χρονο. Απο τοτε περιστασιακα εκανε χασισι (αλλα λιγο και αραια) και επινε αλκοολ γενικα με μετρο, εκτος απο κατι φορες που επινε παραπανω, αλλα δεν παρανοουσε, απλα μεθουσε. Οταν ξεκινησε τον Αυγουστο να πινει σε καθημερινη βαση, τοτε ξαναρχισαν τα προβληματα. Τωρα ειναι 3-4 μερες που δεν πρεπει να εχει κανει και καπως εχει ηρεμησει, εξακολουθει ομως να ειναι σε υπερενταση. Αλκοολ πινει αλλα οχι βαρελια. Η αληθεια ειναι οτι οταν δεν πινει και εχει καιρο να πιει ειναι πιο ηρεμος και πιο σταθερος στη συμπεριφορα του. Λετε δηλαδη να μην εχει τιποτα και απλα του εδωσαν την αγωγη για να τον φερουν στα ισια του?

  9. #54
    Η ζωη μου εχει γινει μια κολαση. Ειναι μια πανω μια κατω και δε λεει να καταλαβει τη σοβαροτητα της καταστασης μου. Στον γιατρο εχω πεισθει πια πως δεν προκειται να παει ποτε και ουτε φαρμακα θα παρει. Μου φωναζει για το καθε τι, ειναι παρα πολυ ευεξαπτος και συνεχως πιστευει οτι φταιω εγω αλλα μετα ναγνωριζει οτι δεν εφταιγα εγω αλλα ουτε κι εκεινος, αλλα η κακια στιγμη. Δε νομιζω οτι θα αλλα ξει τιποτα αλλα δεν ειμαι και σε κατασταση να παρω δραστικες αποφασεις αυτη την στιγμη. Του εξηγω οτι δεν πρεπει να περναω εντασεις κι αυτος το χαβα του. Πώς καλυπτομαι νομικα σε μια τετοια περιπτωση γιατι του λεω οτι δεν πρεπει να ειμαστε μαζι κι αυτος κολλαει εδω περα και με πρηζει συνεχεια μεχρι να μου βγαλει τελειως την ψυχη. Τη μια μ\' αγαπαει και μετα απο 2 λεπτα φωναζει και κατηγορει. Εχω αρχισει να πιστευω οτι το κανει τελειως συνειδητα. Δε βλεπω φως και τι να κανω. Εχω αρχισει να μην την παλευω. Δεν ξερω αν ρωταω βλακειες αλλα σαν κατι να μου λεει οτι πρεπει να βρεθει ενας τροπος να προστατευθω πλεον.

  10. #55
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2010
    Posts
    225
    veroniki καλημέρα,

    δεν νομίζω ότι μπορείς να τον πείσεις να δει γιατρό ,την στιγμή που δεν αναγνωρίζει ότι τον χρειάζεται.

    για να δει ότι τον χρειάζεται ,δυστυχώς ,δεν νομίζω να υπάρχει άλλος τρόπος , θα πρέπει να

    του κοστίσει κάτι .

    εδώ όμως εσύ ζητάς βοήθεια, και για σένα θα θελα να γράψω.

    για κάποιο λόγο ,είτε γιατί τον αγαπάς είτε για ηθικούς λόγους , είτε για άλους δικούς σου


    δεν μπορεις να εγκαταλείψεις την ιδέα ότι δεν μπορείς να τον βοηθήσεις,

    καταρχήν είναι ο πατερας του παιδιού σου , εις αεί, άρα θα χεις όλο τον καιρό μπροστά σου να

    του δειχνεις το ενδιαφέρον σου, για αυτό πιστεύω οτι για την ώρα θα πρέπει να κάνεις ανασυγκρότηση ,

    να νοιαστείς λιγο για τον εαυτό σου και το μωρό σου (έγκυος?ή έχεις γεννήσει?)όπως

    και ναχει εσεις οι δυο τωρα πρέπει να πάρετε λίγο χρόνο και νοιάξιμο,

    αλλάκαλό θα ταν να επισκευτείς κάποιον ειδικό για καθοδήγηση,δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα μόνοι μας,

    και αν όντως ο συντροφός σου έχει κάποια ψυχική νόσο μόνο ένας ειδικός μπορει να σε βοηθή

    σει να δεις τι θα κάνεις απο δω και πέρα.

    ανέφερες κάτι για νομική κάλυψη, τι εννοείς?

    απειλείται η σωματική σου ακεραιότητα?

    αν όχι καλύτερα να μην τον βάλεις εσυ σε μια διαδικασία τέτοια.

    ζήτησε περισσότερο χρόνο σε απόσταση, για να σκεφτείς , να ηρεμήσεις, συζήτα μαζί του όσο μπορείς
    και πάρε χρόνο ,δεν είσαι υποχρεωμένη να πάρεις αποφάσεις ,και μάλιστα για μια σχέση που δεν είσαι σίγουρη πως είναι.

    επίσης θα σου αναφέρω και κάτι ακόμα μηπως και δεις λίγο απο άλλη ματιά τον χρόνο,

    ακόμα κι αν ο συντροφός σου πάει στον γιατρό ,τί πιστεύεις ότι θα ναι αμέσως καλά όπως εσυ θα τον θέλεις ,και όπως θα τον χρειάζεσαι?

    έχω δει ότι σαυτά τα θέματα μαγικά ραβδάκια δεν υπάρχουν,

    επειδή εσύ φαίνεται να ψάχνεις λύσεις ,εσύ θα γίνεις η μάγισσα!

    εσύ θα βρείς τον τρόπο με το όσο το δυνατόν λιγότερο κόστος για σένα ,για το παιδί σου,για

    τον πατέρα του παιδιού σου να βρείτε ανακούφηση και να μην σας συνθλιψει ένα πρόβλημα.

    προστατέψου ανθρώπινα και με ειρηνικά μέσα.

    και δεν είναι τόσο κόλαση ,έχεις ένα παιδί, και είναι υπέροχο, μην σκεπάζεις αυτή την χαρά

    και μην δίνεις προτεραιότητα στη θλίψη!

    είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις,

  11. #56
    Δεν εχω γεννησει ακομα, ειμαι στον ενατο. Ειλικρινα μολις μου εγραψες αυτα με πιασαν τα κλαματα. Οντως δεν μπορω πια μονη μου, χρειαζομαι βοηθεια για να ανταπεξελθω ή να εξελθω από αυτη την κατάσταση. Σ\' ευχαριστω παντως. Δε θελω να του κανω κακο, προσπαθω με νυχια και με δοντια να πηγαινω με τα νερα του, αλλα μερικες φορες αισθανομαι τετοια ψυχολογικη πιεση που φτανω σε ακραιες σκεψεις. Οχι δεν απειλειται η σωματικη μου ακεραιοτητα αμεσα δηλαδη απο καποια δικη του ενεργεια, αλλα και μονο η στεναχωρια και οι συγχισεις που εχω τραβηξει ολο αυτο το διαστημα με εχουν διαλυσει και φοβαμαι μηπως αυτο με χτυπησει και σωματικα. Οπου να \'ναι γενναω και φοβαμαι μηπως παθω καμια επιλοχεια καταθλιψη και τοτε χαιρετα μου τον πλατανο. Ηδη δεν αισθανομαι καλα. Μια πανω και αισιοδοξη και μια κατω κι ας μην εχει γινει κατι εκεινη την στιγμη. Εκει που καθομαι ξαφνικα κλαιω. Αισθανομαι και παρα πολυ κουρασμενη. Θελω το παιδακι μου να ειναι καλα τιποτα αλλο και ανησυχω παρα πολυ ειδικα τωρα στο τελος.

  12. #57
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2010
    Posts
    225
    Veroniki καλημέρα!

    δεν ξέρω αν το ανέφερα παραπάνω ,αλλά αισθάνομαι την ανάγκη να σου γράφω ,

    γιατι έχω ζήσει κάτι παρόμοιο,

    σήμερα είμαι στα 40, και έχω ένα γιο στα 12,

    η εγκυμοσύνη και η λοχεία ,είναι ευαίσθητες περιοδοι στη ζωή μας,

    εκτός απο κάποιες αντικειμενικα δύσκολες καταστάσεις ,όπως η δικιά σου,

    εγώ έκλεγα και με τις διαφημήσεις στην τηλεόραση,

    δεν ερμηνεύονται όλα αυτά τα συναισθήματα απο τα δυσάρεστα γεγονότα που μπορει να ζεις ,

    αλλά είναι και οι διάφορες αλλαγές στον οργανισμό μας που συμβαίνουν στην εγκυμοσύνη που εκδηλώνονται με τα πάνω και τα κάτω του συναισθήματος.

    μη φορτώνεσαι με ενοχές αν βλάπτεις με αυτο τον τρόπο το έμβρυο,

    γιατί απο την άλλη υπάρχει η αποδοχή και η αγάπη για τον ερχομό του και έτσι έρχεται ισοροπια.

    μη φοβάσαι για την επιλόχια κατάθλιψη ,φυσικά και συμβαίνει σε κάποιες περιπτώσεις, να

    φροντίσεις να έχεις ανθρώπους γύρω σου, ανθρώπους που να αποδέχονται την επιλογή σου

    όχι αυτούς που έχουν επικρητική διάθεση.

    ελπίζω να υπάρχει κάποιο τέτοιο άτομο κοντά σου, και μη διστάσεις να ζητήσεις βοήθεια, δεν

    γεννάμε κάθε μέρα, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε το θαύμα αυτο της δημιουργίας και σε

    ότι δεν κατανοούμε ξεπηδά ο φόβος.

    ξέρω ότι είναι δύσκολα ,αλλά προσπάθησε ,και η φύση δεν θα σε αφήσει αβοήθητη,

    είναι μαγικες οι στιγμές που θάχεις στην αγκαλιά σου το παιδάκι σου,

    με τέτοια όμορφα συναισθήματα θα τραφείς και θα αντέξεις!

    σίγουρα αυτή την περίοδο δεν θα ταν ίσως πολύ ευχάριστο να ανοίξεις το κεφάλαιο με κάποιον ειδικό για το θέμα με τον συντροφό σου,

    για αυτό και επέμενα στο αν είσαι έγκυος,

    κατα την γνώμη μου αυτη την στιγμή χρειάζεσαι υποστήριξη μόνο ,

    δεν είναι ώρα πιστευω να δεις τα γιατί?

    τωρα προέχει να δεις το πως θα πορευτείς καλύτερα με αυτά που ήδη είναι τετελεσμένα,

    εκει που θα γεννησεις -συνηθως τα μεγάλα μαιευτήρια έχουν-ζήτησε να δεις τον ψυχολογο

    τους και μην φοβηθείς να εκθέσεις τα προβλήματα σου και τις ανησυχίες σου,

    ελπίζοντας ότι θα βρεις ευαισθητοποιημένους ανθρώπους ,όλο και κάτι χρήσιμο θα αποκομοίσεις για τα πρακτικά και συναισθηματικά προβληματάκια.

    όταν με το καλο γεννησεις κι αφου τακτοποιηθουν καποια πράγματα που εσύ θα κρίνεις ,

    πότε θα σαι έτοιμη ,τότε κοιτάς και πιο βαθιά το θέμα με την επιλογη του συντρόφου και τι θα κάνεις μαζί του

    δεν χρειάζεται να τα λύσεις όλα τωρα με την κοιλιά στο στόμα.

    αν θέλει με κάποιο τρόπο να βρίσκεται κοντά στον ερχομο του παιδιου ,καλο θα ταν για να

    είναι ήσυχη η συνειδησή σου σύμφωνα με το ενοχικο κομμάτι που σε ταλανίζει στο αν δεν τον βοηθάς και φταίς

    άστον να ναι κοντά , ζητησέ του όμως να ναι ευγενικός έτσι κι αλλιώς αυτός είναι οπατερας και με ότι διαθέτει θα παίξει αυτό τον ρόλο.

    άσε στην άκρη το τι θα θελες και το πως,

    μπορείς να ελένξεις μόνο την δικιά σου συμπεριφορά και κανενός άλλου, και όσο πιο

    συγκεντρωμένη είσαι σαυτό τόσο καλύτερα θα παίζεις και συ το ρόλο σου

    με ηρεμία θα του ζητησεις να σεβαστεί το γεγονος της γέννησης του παιδιού σας,

    και να επιτρέψει σε σας και τον εαυτό του να απολαυσεται με τις λιγότερες στενοχώριες αυτο το γεγονός,

    νομίζω τις λέξεις ρεζίλι, μεθυσμένος ,και άλλα τέτοια δεν πρέπει να της βάλεις στην κουβέντα σας

    εφόσον δεν μένεται μαζί ,τον χρόνο αυτό που θα διαθέσει ζητησέ του να τον χειριστεί με

    σεβασμό και αγάπη και όχι απειλές γιατί έτσι κοιτόντας το δέντρο χάνουμε το δάσος!

    επίσης μη μπλέκεις το μυαλό σου με υποθετικά μελλοντικά σενάρια, που συνήθως δεν έχουν τίποτα θετικο,

    η πραγματικότητα δεν έχει καμιά σχέση μαυτά που θα κλειθούμε να αντιμετωπίσουμε ,για αυτό μη προδιαθέτεις τον εαυτό σου με άσχημες σκέψεις.

    καλιέργησε καλές σκέψεις ,ναι ! θαχεις μια καλή γέννα ένα μικρό αγγελούδι στην αγκαλιά σου,

    θα δεις έσύ το πρώτο του χαμόγελο και θα το αγαπάς πολύ, τόσα καλά θα σου ρθουν απο τις ρόζ πατουσίτσες....

    θα ξενυχτάς και λίγο αλλα δεν είναι τίποτα αυτά τα ξενύχτια ,θαναι χρόνος μόνο παραπάνω

    που θα τον έχανες στον ύπνο, ενώ τώρα θα τον δίνεις για να μεγαλώσεις έναν άνθρωπο και πιστεψέ με δεν είναι πολλα αυτα που κάνουμε στη ζωή και είναι τόσο θαυμαστά όσο η δημιουργια μιας καινούργιας ζωής!

    ετοίμασε το βαλιτσάκι σου με χαρά γιατί όλα καλά θα ναι!

    πρόσφερε στον εαυτό σου καλή συντροφιά, με ήσυχη μουσική, ωραίες εικόνες ανθισμένα λουλούδια, πραγματα που να χουν φρεσκάδα και γλυκητητα να σου γεννούν όμορφα συναισθήματα

    καιμείνε και αναπαύσου μέσα στην ομορφιά για λίγο.

    σε χαιρετώ βερονίκι


    θα μαι εδώ με την διαθεση να κάνουμε παρέα δυκτιακά.

  13. #58
    Σ\' ευχαριστω για την ενθαρρυνση πραγματικα τη χρειαζομαι γιατι ειμαι στο τσακ να σαλταρω. Η πληροφορια περι ψυχολογου στο νοσοκομειο ειναι ιδιαιτερα χρησιμη. Το θεμα ειναι οτι η κατσταση μου γινεται ακομα πιο δυσκολη γιατι ο αντρας μου μενει μαζι μου παροτι προσπαθω να του εξηγησω οτι η παρουσια του αυτη την στιγμη δε μου κανει καλο. Κανει καποιες δουλειες που του λεω αλλα σα να ρεταρει μου φαινεται. Πηγε 3 φορες εχθες εξω για να μου παρει τα σωστα πραγματα. Το απογευμα ακουσαμε μουσικη μαζι και συζητησαμε. Του ειπα οτι δεν εχω παρει καμια αποφαση και οτι δε νιωθω ασφαλεια μαζι του, ενω παραλληλα μου λειπουν οι γονεις μου και στεναχωριεμαι ειδικα με τη μαμα μου γιατι εχουμε τσακωθει πολυ ασχημα λογω της καταστασης με τον αντρα μου, Αν διαβασεις πιο πανω την ειχε βρισει πολυ ασχημα πριν απο λιγο καιρο. Ο αντρας μου ειπε να ακολουθησω την καρδια μου κι αν δε νιωθω ασφαλεια μαζι του να μεινω με τους γονεις μου. Εκεινος παντως υποστηριζει οτι θα φυγει απο την Αθηνα γιατι οσο μενει εδω τρελαινεται. Μετα πηγα βολτα με μια φιλη μου γιατι ο γιατρος μου ειπε να περπαταω. Οταν γυρισα ακουγε ακομα μουσικη και μετα πηρε το αμαξι μου και ελειπε ολο το βραδυ. Τον πηρα πανωαπο 10 φορες τηλεφωνο γιατι ανησυχησα, αλλα δεν απαντησε. Γυρισε στις 7 το πρωι σα να μην τρεχει τιποτα και μου ειπε οτι δεν το ακουγε. Δηλαδη αν παθαινα κατι? Του ειπα οτι αισθανομαι οτι με δουλευει και μου ειπε οτι θα προσεχει. Μετα αρχισε να απαγγελλει δυνατα στην αυλη τον εθνικο υμνο, διαβαζοντας απο τον υπολογιστη κι ενω τον παρακαλεσα να μιλαει πιο σιγα δεν το εκανε. Του κατεβασα το γενικο, με εβρισε και μετα πηρε τη θεια του τηλεφωνο και ακομα μιλανε. Υφισταμαι ψυχολογικη κακοποιηση ή μου φαινεται και τι μπορω να κανω γι\' αυτο?

  14. #59
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Location
    Πουθενά
    Posts
    325
    Βασικα να σε ρωτησω κατι?

  15. #60
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2010
    Posts
    225
    Veroniki κουράγιο, μην απελπίζεσαι,

    Ξέρω ότι είναι δύσκολο, μα δεν έχω άλλες λέξεις.

    Αντιλαμβάνομαι για τι καταστάσεις μιλάς, κάνε κουράγιο ,σιγά σιγά θα τα καταφέρεις

    Θα οργανωθεις και θα μπορέσεις να ορθοποδήσεις,

    Αυτή την στιγμή χρειάζεσαι έναν άνθρωπο να νοιάζεται για σένα και για την εγκυμοσύνη,

    Φαίνεται από την συμπεριφορά του συντρόφου σου ,ότι δεν μπορεί να σε στηρίξει σαυτό τωρα

    Αν χρειάζεται να απομακρυνθεί για κάποιο διάστημα , τη στιγμή που τόχεις εξαντλήσει το θέμα συμπαράστασης και βρίσκεσαι στο στάδιο να επιβιώσεις σαυτό το χάος,

    Μη διστάσεις ,κάντο! Προστατέψου, το να μείνεται λίγο σε μια απόσταση δεν είναι κακό,

    Θα σου δώσει λιγο χρόνο και χώρο που έχεις ανάγκη να αναπνεύσεις.

    Με τη μητέρα σου αν είναι μια σχέση αγάπης και σεβασμού καλό θα ταν να σου συμπαρασταθεί τώρα,

    Τώρα που την έχεις ανάγκη.

    Είναι τόσο θυμωμένη με τον τσακομό?

    Μπορεί γιατί θα πληγώθηκε αλλά νομίζω ότι θα το ξεπεράσει και για την ώρα μην τους εκθέτεις

    Όλα τα δρώμενα με το νι και με το σίγμα γιατί μπορεί να μην είναι έτοιμοι (οι γονεις)

    Να τα αντιμετωπίσουν με ήπιο τρόπο.(εσύ έχεις τους δικούς σου λόγους για να άνέχεσαι ,οι

    γονείς σου μάλλον δεν έχουν τους ίδιους λόγους για να ανεχτουν δυσάρεστες καταστάσεις)

    Βάλε όρια στον αγαπημένο σου και την συμπεριφορά του κατεπέκταση,

    Για να μπορέσεις να ανακάμψεις λίγο.

    Μην φοβάσαι να πεις :είμαι αδύναμη και δεν μπορώ να τα αντέξω όλα!

    Είμαι άνθρωπος και ναι έκανα λάθος, δεν χρειάζεται να το πληρώσω μια ζωή!

    Μην ξενυχτάς για να σαι ο φύλακας άγγελος κανενός,

    δεν μπορείς να σώσεις κανέναν, παρά μόνο τον εαυτό σου και αυτό με δυσκολία

    τόχω ξαναπεί αυτό.

    Θα χρειαστείς όλες τις σωματικές και ψυχικές σου δυνάμεις τώρα που θα χεις το μωρό,

    Και μερικές φορές θα δεις ότι θα εξαντλήσε και δεν θα χουν τελειώσει οι υποχρεώσεις σου!

    Δεν ξέρω πως αλλιώς θα μπορούσα να σε βοηθήσω και πρακτικά σαυτή την περισταση,

    Αν έχεις κάποια σκέψη γραψε ένα υ2υ μήνυμα,

    Σε σκέφτομαι θετικά ,λίγη νοητή παρέα ,δεν είναι και άσχημα ,

    Στην πραγματικότητα ερχόμαστε στη γή και πουθενά δεν υπάρχει ασφάλεια,

    Για αυτό και από αυτή την αδυναμία μας οι ασφαλιστικές είναι οι πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις.

    Το να αραδιάζω κι άλλες κουβέντες μη νομίζεις ότι είναι και τίποτα το σπουδαίο,

    Εχω πάρει υποστήριξη και αγάπη από ανθρώπους και το να σου γράψω είναι το ελάχιστο

    Σαυτό που μου έχει προσφερθεί.

    Μη διστάζεις και συ να δέχεσαι βοήθεια και περισσότερο από ανθρώπους που έχεις κοντά σου,

    Γιατί οι διαδυκτιακές σχέσεις δεν είμαι σίγουρη ότι μπορούν να καλύψουν αρκετά τις ανάγκες μας,

    (Δες και τον συντροφό σου που οδηγείται που δεν θελει να δει τις ανάγκες του και δεν δέχεται βοήθεια).

    σήμερα βρέχει , κοιτάζω τις ροδοδάφνες έξω που είναι ανθισμένες άλλοτε συγογέρνουν τα ΄

    ανθη προς τη γη απο την ορμή του νερού και άλλοτε όταν δεν έχει ορμή παίζουν τα

    ροδοπέταλα με τις σταγόνες....., μα το φυτό πιο δυναμωμένο αύριο πιο φρέσκο θα δωθεί στα μάτια μου ,

    να εκπληρώνει τον ρόλο του , παραδωμένο στο παιχνίδι της δημιουργίας.

    τα λέμε...

Page 4 of 11 FirstFirst ... 23456 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •