Results 61 to 75 of 154
Thread: πως να τον πεισω?
-
25-09-2010, 16:05 #61
- Join Date
- Jun 2010
- Posts
- 225
υ.γ δεν ξέρω για πιο λόγο δεν εμφανίζονταν όλες οι σελίδες του θεματός σου,
ίσως το σήμα του ιντερνετ μου να μην είναι επαρκές ,
γιαυτό και και δεν είχα διαβάσει όλα τα πόστ,
σόρυ για την διαδικασία που σέβαλα να επαναλαμβάνεις κάποιες πληροφορίες.
- 25-09-2010, 20:28 #62
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 4,305
Originally posted by Veroniki
Μετα αρχισε να απαγγελλει δυνατα στην αυλη τον εθνικο υμνο, διαβαζοντας απο τον υπολογιστη κι ενω τον παρακαλεσα να μιλαει πιο σιγα δεν το εκανε. Του κατεβασα το γενικο, με εβρισε και μετα πηρε τη θεια του τηλεφωνο και ακομα μιλανε. Υφισταμαι ψυχολογικη κακοποιηση ή μου φαινεται και τι μπορω να κανω γι\' αυτο?
σίγουρα υπάρχουν και πολύ χειρότερα πράγματα για να κάνει.
κινήσου όπως σου είπαμε και παραπάνω.
επισκέψου τουλάχιστον εσύ ένα ειδικό και άκουσε τη γνώμη του.
είναι απαραίτητο να κινητοποιηθείς.
μαζί με αυτόν κάνεις κακό και σε σένα.
αφού το βλέπεις...http://www.mazi.org.gr/
25-09-2010, 21:10 #63
- Join Date
- Oct 2009
- Posts
- 4,495
Η ζωή σου είναι κόλαση.Περιμένεις ένα παιδί.Eσύ μπορείς να επιλέγεις όσο θέλεις να ζεις σε οποιαδήποτε κόλαση γουστάρεις και αντέχεις.Το παιδί σου όμως δεν έχει επιλογή.Θα ζει στην κόλαση που επιλέγουν άλλοι γι αυτό.Θα υποστεί να ζει κάτω από συνθήκες που άλλοι του επιβάλλουν-γιατί,γιατί,γιατί.
Και γιατί ακριβώς αυτά τα γιατί μεθαύριο θα έχουν νόημα όταν θα καλείστε να απολογηθείτε γι αυτά;;;Θα έρθει η στιγμή να σας ρωτηθούν και τότε δεν θα ξεπλένεται το βάσανο από οποιεσδήποτε δικαιολογίες.Κάνε ό,τι πρέπει να κάνεις για το παιδί σου.Αν θέλει να αλλάξει,καλώς.Αν δε θέλει,ίσως να πρέπει να αποδεχτείς τη δική σου ευθύνη απέναντι στη ζωή που θα φέρεις στον κόσμο."Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
Σπύρος Μπιμπίλας
30-09-2010, 01:07 #64
- Join Date
- Sep 2010
- Posts
- 68
Σημερα μπηκε στο νοσοκομειο. Τον πηγαν οι συναδελφοι του. Εμας δε μας ακουγε. Τουλαχιστον ετσι εκανε εκουσια νοσηλεια κι ετσι δε χρειαστηκε εισαγγελικη παρεμβαση. Η κατασταση ειχε φτασει στο απροχωρητο. Ή κατι θα παθαινε ή κατι θα πάθαινα εγω. Ειναι πολυ μπερδεμενος λενε οι γιατροι. Δεν ξερω πού θα μας βγαλει. Ο Θεός βοηθός. Ελπιζω καποια στιγμη να συνειδητοποιήσει το προβλημα του και να το αντιμετωπισει σοβαρα και οχι με δικες του πρωτοβουλιες οπως μεχρι τωρα. Ελπιζω να καταφερω να γεννησω ηρεμα. Σας ευχαριστω ολους για ολες τις συμβουλες. Θα ενημερωνω με νεα.
30-09-2010, 01:59 #65
- Join Date
- Sep 2010
- Posts
- 116
Σου ευχομαι τα καλυτερα για εσενα κ το μωρο σου.ειμαι νεα εδω.ενημερωνομαι κ προσπαθω να μαθω.περασα ακριβως τα ιδια με εσενα.μονο που εγω δεν ειμαι παντρεμενη.ειχα σχεση ομως με καποιονπου εχει οριακη καταθλιψη.δηλ.ακομα εχω.και χρηστης ουσιων κ αλκοολ.συζουσαμε για 6 μηνες κ ηταν κολαση.κατεληξα στο νοσοκομειο με κριση πανικου, που ακομα προσπαθω να ξεπερασω, απο το ανχος κ τη στεναχωρια.τωρα νοσηλευεται εδω κ ενα μηνα.ειναι καλυτερα κ σταθερος. αλλα εγω ειμαι πολυ φοβισμενη.τον αγαπαω πολυ αλλα δεν ξερω ποσο μπορω να αντεξω.θα το παλεψω ομως γιατι ελπιζωτο μονο που εχω να σου πω ειναι να σε προσεχεις...
01-10-2010, 11:31 #66
- Join Date
- Sep 2010
- Posts
- 68
Στις τοξικολογικες βγηκε θετικος και σε κοκα. Γι\' αυτο και τετοια ενταση και δεν κοιμοταν ποτε. Το χειροτερο ειναι οτι ποτε δε φανταζομουν οτι ειναι και χρηστης κοκαινης. Του ειχαν ξαναβρει στα ουρα κοκα αλλα ειχε πει οτι καποιος του το εκανε επιτηδες και αυτος δεν το πηρε ειδηση. Δε νομιζω να το πει και τωρα. Οπως και να \'χει απογοητευτηκα παρα πολυ. Οι γιατροι με ρωτανε αν θελω να ειναι μαζι μου στον τοκετο γιατι αυτος θελει, αλλα δε νομιζω να ειναι καλη ιδεα ουτε γι\' αυτον ουτε για μενα. Εδω ο γυναικολογος μου και μου το συζητησε εχθες γιατι τον εχει καταλαβει και το σκεφτεται να ειναι κι εκεινος στον τοκετο. Icare σ\' ευχαριστω για τα καλα σου λογια. Αν θες τη γνωμη μου αν δεν αποδεχεται οτι εχει προβλημα και δεν αποδεικνυει εμπρακτα οτι το πολεμαει, φυγε μακρια πριν δεθεις κι αλλο. Θα σου στοιχισει παρα πολυ και η ζωη ειναι πολυ μικρη για να \'ναι θλιβερη.
01-10-2010, 12:40 #67
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 4,305
ο χειρότερος συνδυασμός για τη διπολική είναι να κάνεις χρήση κόκας.
ο γιατρός μου μού είχε πει χαρακτηριστικά πως σε αυτή την περίπτωση η ηρωίνη σου κάνει λιγότερο κακό!http://www.mazi.org.gr/
01-10-2010, 14:03 #68
- Join Date
- Sep 2010
- Posts
- 68
Αστα χεστα καλυτερα! Το θεμα ειναι οτι αν δεν καταλαβει τι ακριβως του συμβαινει θα αποκλειστει απ\' ολους και στο τελος θα μεινει μονος του. Ειτε ειναι διπολικη διαταραχη, ειτε διπλη διαγνωση, ειτε ψυχωση σχιζοφρενικου τυπου ο ανθρωπος αυτος χρειαζεται απεξαρτηση και ψυχοθεραπεια μαζι με ο,τι αλλη θεραπεια του δωσουν οι γιατροι, πραγματα που για να γινουν χρειαζονται τη δικη του συγκαταθεση και συνειδητοποιηση του προβληματος του και πανω απ\' ολα χρονο. Δεν του λεμε τιποτα ακομα για να ξενερωσει λιγο κατ\' αρχην, αλλα ειναι ακομα στον κοσμο του. Του φταινε οι γονεις μου, θελει λεει να ειναι στον τοκετο, μου δινει συμβουλες και οδηγιες απο το τηλεφωνο και γενικα περι ανεμων και υδατων σα να κρυωσε με γριπουλα και γι\' αυτο ειναι στο νοσοσκομειο. Και το ξυλο που εφαγε κατω στην Αθηνα μου εβαλε την ιδεα η γιατρος μηπως ηταν κανενα νταραβερι με ναρκωτικα. Μαλιστα εκεινη τη μερα εχασε και τη βερα του (ετσι ειπε). Μηπως την εδωσε για να παρει καμια ουσια και εκει εγινε ο καβγας, αλλα πού να τον ψαρεψεις να σου πει την αληθεια που σε καθεναν λεει και μια αλλη ιστορια.
01-10-2010, 14:48 #69
- Join Date
- Sep 2005
- Posts
- 4,305
βερονίκη, οι γιατροί είναι αυτοί που θα τον ενημερώσουν για την κατάσταση του.
και εσύ βέβαια αφού έχεις μάθει για την διάγνωση του, είναι απαραίτητο να του θυμίζεις την αγωγή του.
αν του συστήσουν κάποια βέβαια.
για να παρευρευθεί στον τοκετό σου δεν θα το σύστηνα.
η θέση του είναι στο νοσοκομείο.
σε αυτό που νοσηλεύεται αυτός!http://www.mazi.org.gr/
01-10-2010, 19:46 #70
- Join Date
- Sep 2010
- Posts
- 68
Εμενα αυτο που με ανησυχει περισσοτερο απ\' ολα ειναι αν θα αποδεχθει ποτε το προβλημα του και το κατα ποσο σοβαρο ειναι να αντιμετωπιστει για τη μετεπειτα ζωη του. Με τον εναν ή τον αλλο τροπο θα επηρεαστουν αρκετες ζωες απο το τι θα κανει και πως θα σκεφτει τελικα. Και την αλλη φορα του θυμισα την αγωγη του και δεν ακουσε. Και τωρα ελεγε στον αδερφο του οτι εγω στρεφω την ψυχιατρο εναντιον του λεγοντας οτι αυτος εχει το προβλημα και οχι εγω. Και οτι φταιω γενικα εγω και οχι οι ουσιες. Να μου πεις ειναι ακομα πολυ νωρις και επισης λεει γενικως ασυναρτησιες του στυλ, μια λεει σ\' εμενα οτι μ\' αγαπαει και μετα στον αδερφο του λεει οτι δεν πιστευει οτι το παιδι ειναι δικο του και οτι θα ζητησει τεστ DNA και οτι δε θελει να ειναι στη γεννα, ενω το πρωι ελεγε οτι θελει να ειναι στη γεννα. Μαλλον ουτε αυτος δεν ξερει τι σκεφτεται. Αυτο που δεν εχω καταλαβει ακομα ειναι ποσον καιρο κατα μεσο ορο νοσηλειας απαιτειται σε τετοιες περιπτωσεις. Επισης δε μου εχει διευκρινισθει απο τους γιατρους πώς πρεπει να τον αντιμετωπιζω και αν συνιστουν να τον δω. Μαζι τους μιλαω μονο στο τηλεφωνο προς το παρον, αλλα το θεμα ειναι οτι οπου να \'ναι γενναω και μετα ξεχαστε με. Επισης ποσο σωστο ειναι να εχει κινητο επανω του και να παιρνει τηλεφωνα οπου να \'ναι και να λεει ο,τι του κατεβει στο κεφαλι.
02-10-2010, 11:18 #71
- Join Date
- Jun 2010
- Posts
- 225
Veroniki καλημέρα, ευχομαι με τη καρδιά μου να χεις καλές μέρες!
Δύσκολα όλα όσα μοιράζεσαι,
Και η δική σου θέση και του άνθρώπου σου.
Κάνε όμως υπομονή, και δείξε κατανόηση και στον εαυτό σου και σε εκείνον.
Αφου ήρθαν έτσι τα πράγματα ,γυρισμό δεν έχουν,
Φρόντισε να χεις καλές συνθήκες για την γέννα σου και ασε τον γιατρό σου να κάνει την δουλειά του, κάτι θα ξέρει,
Κράτα ανθρώπους κοντά σου για να σε στηρίξουν, μη μεινεις μόνη!
Αν ο κουνιάδος σου μπορει να χειριστει καλύτερα την κατασταση στην ψ.κλινικη ας το κάνει,
Χρειάζεσαι ανθρώπους και χρειάζεται και ο ανθρωπός σου.
Το κινητό του γιατί να μην τοχει, εκει που είναι χρειάζεται επικοινωνια, άνθρωπος είναι.
Τωρα γι αυτά που σου λέει στα τηλεφωνήματα ,δείξε κατανόηση,
Μάλλον είσαι σε λιγότερη δύσκολη θέση ,δεν νομίζω ότι θέλει να σε πληγωνει,
Δεν έχει τον έλεχγο της σκέψης του άρα και ούτε των λόγων του,
Πάνω στην προσπάθεια να διαχειριστει την καταστασή του ,κάνει και έκανε ότι μπορει,
Δείξε κατανόηση δεν βάλετε εναντιον σου ,μείνε χωρίς ενοχές και αστον χωρίς ενοχές να
Αντιμετωπίσει τον εγκλισμό του και την ασθενειά του.
Συμβουλέψου τους γιατρούς του και μη φοβάσαι,
Ρωτα τους αν βρισκουν χρησιμο να πας εκει με την κοιλιά στο στόμα ή μήπως μπορούν να δειξουν κατανόηση για το ιδιέτερο της καταστασης σου να μείνεις σε απόσταση από την
Σκληρότητα μιας ψ.κλινικης.
Με την πρώτη ευκαιρία βρες χρόνο να αναζητησεις έναν ειδικο να σε στηρίξει
Γιατί δεν νομίζω ότι το θέμα σου τελειώνει εδώ,
Χρειάζεσαι υποστηριξη και βοήθεια, αν υπάρχει τέτοια υποδομή από την κλινικη που νοσηλευεται
Ο συντροφός σου θα ταν ιδανικο να ακολουθηθει μια κοινή γραμμη για τα κοινά σας θέματα
Εφόσον υπάρχει το παιδί,
Αν δεν υπάρχει υποδομή πρέπει να δεις τι σου συστήνουν ίσως ο γιατρός του ή η ψυχολόγος που θα ναι εκει.
Και αν τιποτα απολα αυτά δεν βρεις ,θα πρέπει μόνη σου να αναζητησεις κάποιον ειδικο να σε βοηθησει.
Μην βιαστεις να πάρεις αποφάσεις, σιγά σιγα , καμια φορα ο χρόνος από μόνος του δίνει τις λύσεις,
Άλλωστε πρώτα πρεπει να αντιμετωπίσεις αυτά που είναι μπροστά σου, την γέννα, την φροντιδα σου και την φροντιδα του παιδιου,
Που εξαρτιόνται αποκλειστικά από εσένα, και ύστερα όλα ταλλα,
Αυτά τα θέματα παίρνουν πολύ χρόνο ,μην βιαζεσαι,
Μαζεψε τις δυνάμεις σου, απενοχοποιήσου και μην ενοχοποιείς και κανέναν άλλον,
Ούτε αυτος φταίει που είναι άρρωστος ,ούτε εσύ που τον αγάπησες,
Μεγάλωσε την καρδιά σου , και μην απελπίζεσαι,
Η φύση σου έμπιστευτηκε την μητρότητα και είμαι σίγουρη ότι θα βρεις το κουράγιο να τα αντιμετωπίσεις όλα με αγάπη.
Σου εύχομαι και πάλι δύναμη, και να σου δίνετε καλοσύνη για να δυναμώνεις.
Καλημέρα
02-10-2010, 12:10 #72
- Join Date
- Sep 2010
- Posts
- 68
Σ\' ευχαριστω για τις ευχες, πραγματικα χρειαζομαι συμπαρσταση και καθε καλος λογος μου δινει πολλη δυναμη για να συνεχισω. Δε θελω να τον φορτωσω με ενοχες αλλα δεν εκανε τιποτα για να διαχειριστει την κατασταση του. Εξαλλου το προβλημα με τις ουσιες ειναι χρονιο και θα επρεπε να εχει κατσει να σκεφτει σε περιοδους που ηταν καλα τι ακριβως φταιει και οχι να τα ριχνει μια ζωη στους αλλους. Και δεν μπορω να δεχθω οτι δεν ειχε ποτε τη λογικη να το σκεφτει αυτο, γιατι ειναι πανεξυπνος και πολλες φορες εχει δωσει πολυ σωστες λυσεις σε προβληματα αλλων. Ειναι τοσο μακρια απο την πραγματικοτητα η σκεψη του αυτη την στιγμη, που δεν ξερω ανα υπαρχει ελπιδα οτι θα επανελθει ποτε και πώς αυτος ο ανθρωπος θα μπορεσει να ειναι στηλοβατης για την οικογενεια του αν δεν αντιμετωπισει καταφατσα τα λαθη που εκανε και να βρει τον τροπο να μην τα ξανακανει? Το ξερω οτι ειναι πολυ νωρις για να παρω αποφασεις, αλλα οπως ειπα και πριν εχω αρχισει να χανω τις ελπιδες μου οτι θα επιστρεψει ποτε και οτι θα μπορεσουμε να εχουμε μια κανονικη οικογενεια οπου θα υπαρχει εμπιστοσυνη και συνεννοηση.
02-10-2010, 13:01 #73
- Join Date
- Jul 2008
- Posts
- 2,713
Originally posted by Veroniki
Εξαλλου το προβλημα με τις ουσιες ειναι χρονιο και θα επρεπε να εχει κατσει να σκεφτει σε περιοδους που ηταν καλα τι ακριβως φταιει και οχι να τα ριχνει μια ζωη στους αλλους. Και δεν μπορω να δεχθω οτι δεν ειχε ποτε τη λογικη να το σκεφτει αυτο, γιατι ειναι πανεξυπνος και πολλες φορες εχει δωσει πολυ σωστες λυσεις σε προβληματα αλλων. Ειναι τοσο μακρια απο την πραγματικοτητα η σκεψη του αυτη την στιγμη, που δεν ξερω ανα υπαρχει ελπιδα οτι θα επανελθει ποτε και πώς αυτος ο ανθρωπος θα μπορεσει να ειναι στηλοβατης για την οικογενεια του αν δεν αντιμετωπισει καταφατσα τα λαθη που εκανε και να βρει τον τροπο να μην τα ξανακανει?
Το πρώτο που θέλω να σου πω είναι πως είναι συγκινητικό το ενδιαφέρον σου για τον σύντροφό σου παρόλη την δύσκολη-ευαίσθητη φάση που είσαι κι εσύ.Στο παραπέντε της γέννας που τόση ανάγκη για ηρεμία και υποστήριξη έχεις...
Δείχνεις ιδιαίτερη ανθρωπιά και δοτικότητα
Καθώς και δύναμη.
Τώρα όσον αφορά το παραπάνω που έκανα quote,ξέρεις δεν είναι θέμα ευστροφίας να συνειδητοποιήσει το πρόβλημά του.
Είναι σύμπτωμα του εθισμού να μην συνειδητοποιεί τι γίνεται...κι όταν το αντιληφθεί έχει κάνει το μεγαλύτερο βήμα.Όμοια και για την ασθένεια.Συνήθως σ\'αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται ένας \'πάτος\' για να ταρακουνηθεί ο πάσχων(είτε εξαρτημένος,είτε διπολικός)και άλλες φορές χρειάζεται και ένα χέρι να τον σείρει αναγκαστικά να δει απ\'την άλλη.
Πιστεύω εκεί που βρίσκεται τώρα και με θεραπεία ίσως-ελπίζω να μπορέσει με το χρόνο...(αφού αρχίσει να δουλεύει η θεραπεία),να αρχίσει να συνειδητοποιεί την πραγματικότητα.
Το ότι απομακρύνθηκες από κοντά του ήταν προς όφελός του(και δικό σου βέβαια),όσο σκληρό κι αν ακούγεται...χρειάζεται να αντιληφθεί και να επεξεργαστεί πως έγινε η ζωή του και ψάχνοντας τα γιατί κάποια στιγμή δε μπορεί να τα ρίχνει όλα στους άλλους...
Αλλά αν πάσχει όντως από διπολική η θεραπεία είναι απαραίτητη για να το αντιληφθεί.
Νομίζω πως τα πράγματα αρχίζουν να παίρνουν το δρόμο τους με την εισαγωγή.
Είναι νωρίς,περίμενε ...να δουλέψει η θεραπεία...
Εύχομαι πραγματικά να πάνε όλα καλά και πάνω από όλα με το καλό να φέρεις το μωράκι σας στη ζωή
02-10-2010, 13:11 #74
- Join Date
- Jun 2010
- Posts
- 225
veroniki άσε όσο μπορείς τα κακά του παρελθόντος,
στη ζωή υπάρχουν διαφορα θέματα κυρίως υγείας που μπορούν να σταθούν εμπόδια να υπηρετήσουμε τους ρόλους μας.
διαφύλλαξε όσο μπορεις την δικιά σου υγεία , για να μην απλώνεται σε όλους τους τομείς
η δυσάρεστη κατάσταση.
ότι αντέχεις μπορείς να κάνεις ,τίποτα περισσότερο, μέτρα και κάνε οικονομία δυνάμεων,
στηλοβάτης είσαι εσύ τωρα , σε σένα δώθηκε αυτό, ότι αντέχεις ,ότι δεν μπορείς ,άστο,
δεν υπάρχουν για όλα λύσεις που πρέπει να δωθουν μόνο απο εσένα, κάνε αυτά που μπορεις!
φρόντισε τον εαυτό σου ,δωστου ξεκούραση, ωραιες εικόνες ,Ησυχία, καλή συντροφιά που θα σε βοηθήσει να αυξήσεις την δυναμή σου.
μην παραβλέψεις την ενδοσκοπησή σου και την εξελιξή σου με έναν ειδικό,
εγώ έχω πάρει τέτοια βοήθεια και για αυτο στο προτείνω,
μπορεί να μην λειτούργησαν όλα απο την πρώτη στιγμή, γιατί και γω θαυματα προσδοκούσα,
αλλά τώρα που καρπώνομαι τα ωφέλη, είδα οτι γίνονται θαυματα αλλά θέλουν το χρόνο τους
και την ειληκρινή προσπάθεια μας.
ανέλαβε την ευθύνη του εαυτού σου και την φροντίδα του παιδιού σου,
όλα καλά θα πάνε!!
02-10-2010, 13:14 #75
- Join Date
- Jul 2008
- Posts
- 2,713
Συμφωνώ με το ξωτικό...
Σχιζοσυναισθηματική διαταραχή και αγωγή.
25-06-2025, 19:04 in Σχιζοσυναισθηματική Διαταραχή