πως να τον πεισω?

[Veroniki]

Ουτε και ξερω τι συστημα επικρατει και μενα μου φανηκε πολυ περιεργο αυτο. Ισως εχει να κανει με την πολιτικη του νοσοκομειου να πεταει το μπαλακι στους συγγενεις και οι γιατροι απλα να προτεινουν. Το θεμα ειναι οτι πρεπει να προλαβουμε μια κακη κατασταση, γιατι αυτος δε θα δεχθει με τιποτα οτι εγω δεν μπορω πια, δεν αντεχω αλλο να ειμαι μαζι του και να δεχομαι αυτη τη συμπεριφορα και να ειναι μια πανω και μια κατω και να γιβεται μια ζωη το δικο του σαν κακομαθημενο κωλοπαιδο. Με πηρε τωρα το πρωι και μου ειπε οτι σημερα μαλλον βγαινει και να παω να τον παρω και να δω τους γιατρους (για μενα εννοειται γιατι αυτος ειπαμε θεωρει οτι δεν εχει προβλημα). Και ηταν και πολυ τρυφερος και μου ειπε οτι μ\' αγαπαει πολυ. ΕΛΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΥΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙ ΕΞΩ???? Αν καταφερει να βγει εγω φευγω απο το σπιτι κι ας ερθει εδω να δει την αστυνομια να τον περιμενει.

[Veroniki]

Απ\' ο,τι καταλαβα επειδη η νοσηλεια ηταν εκουσια εχει δικαιωμα να φυγει μετα απο μερικες μερες ακομα κι αν ο γιατρος του συστησει να παραμεινει. Ισως εχει να κανει και με την πολιτικη του νοοσκομειου. Σε αυτην την περιπτωση χρειαζεται εισαγγελικη παρεμβαση, οποτε κρατουν τον ασθενη οσο κρινουν εκεινοι οτι ειναι απαραιτητο. Την εισαγγελικη θα την παρει με γνωματευση του νοσοκομειου ο αδερφος του αυριο και θα την παει στο νοσοκομειο ωστε να μπορεσουν να τον κρατησουν οσο χρειαστει. Απο εκει και περα οι γονεις μου ετοιμαζουν αιτηση μετοικησης και ασφαλιστικα μετρα δια παν ενδεχομενο. Ελπιζω οταν θα βγει να εχει ηρεμησει γιατι ειναι ακομα σε παροξυσμο (μου ελεγε οτι οι γιατροι συμφωνουν με το σχεδιο του να ερθει να μεινει στο σπιτι μου ενω εγω δε θελω και σε αντιθετη περιπτωση θα παρει το παιδι και θα φυγει και οτι δεν εχω κανενα πατημα για να τον κρατησω μακρια απο το παιδι. Και να μην τον προσβαλλω. Ενω αυτος που τον παρακαλουσα να βγαλει τα ναρκωτικα απο τη ζωη μας και αυτος τα εφερνε μεσα στο σπιτι μας ενω ετοιμαζουμε και παιδι και μαλιστα μου εκρυβε τα περι σκληρων και κοκας και δεν ξερω εγω και τι αλλο, δε με προσεβαλε καθολου, καταλαβες?). Ελπιζω στο μελλον να μπορεσουμε να συνεννοηθουμε και να μην ειμαστε μια ζωη στα δικαστηρια γιατι ειναι πολυ πολυ κριμα. Παντως που τηλεφωνηθηκα με τον διευθυντη της κλινικης μου ειπε να μη σηκωνω το τηλεφωνο, να παρω ασφαλιστικα και οτι δε θα τον αφησει να βγει και οτι μολις γεννησω θα το δουμε νομικα το θεμα. Και αναρωτιεμαι, σε μια τετοια περιπτωση υπαρχει επιστροφη στη σκεψη ενος ανθρωπου στη λογικη ή ειναι γι\' αυτον ενα ταξιδι χωρις επιστροφη, γιατι εγω πρωτη φορα τον βλεπω τοσο πολυ χαλια.

[katerinaki]

veroniki εισαι ετοιμη για να γινεις μαμα!σε χαιρομαι ,πιστευω οτι θα σου πανε ολα καλα αν συνεχισεις κ βαζεις προτεραιοτητα το παιδι σου κ την ψυχικη σας ηρεμια.
Γνωμη μου ειναι οτι ο ανδρας σου ειναι ενας εξαρτημενος χρηστης ναρκωτικων και οι πιθανοτητες να απεξαρτηθει κ να γινει καλος πατερας ειναι πολλες! Ομως θα το αποφασισει αυτος οταν ερθει η ωρα του κ οχι το αλοπεριντιν η η ακουσια νοσηλεια! εξ αλλου δεν μπορει να μεινει στη κλινικη για πολυ πχ ενα χρονο.
Εσυ προετοιμασου για τον ερχομο του παιδιου σου μακρυα απο αυτον .Δωστου χρονο χωρις απειλες κ υστεριες ,οσο χρονο θελει να γινει καλα αλλα μακρυα απο εσενα, εσυ θασαι εκει μαζι με το παιδι του να τον περιμενεις!
Αν εχεις την υποστηριξη των γονιων σου απομακρυνσου ηρεμα ,ισως δεν χρειαζεται να ξερει που εισαι,κ περιμενε τον ,θα γυρισει υγιης αν εσυ εισαι σταθερη στις αρχες σου!

[Veroniki]

Παιδια, εδω οι γονεις μου πιεζουν για ασφαλιστικα μετρα και αιτηση μετοικησης. Για το δευτερο δεν αποφασιζω εγω γιατι το σπιτι δεν ειναι δικο μου αλλα θεωρω οτι τα ασφαλιστικα μετρα στην παρουσα φαση ειναι απαραιτητα και ακομα και αυτα δε λυνουν το προβλημα, παρολο που το συζητησα με μια φιλη μου και σκεφτηκαμε μηπως αυτο τον εξαγριωσει, αλλα ο πατερας μου ειναι ανενδοτος και τον δικαιολογω οταν μου λεει οτι δεν μπορει να χανει τον υπνο του γιατι σκεφτεται οτι ειμαι σπιτι και φοβαμαι και μενω κλειδωμενη στα δωματια και αλλα τετοια αρρωστα. Εξαλλου φανταστειτε να εχω αυτον το φοβο και να εχω και το παιδι μαζι μου και να μην μπορω να το προστατεψω. Μαλλον για το λογο αυτο μου συνεστησε και ο γιατρος να κανω ασφαλιστικα μετρα. Παντως ο αντρας μου φαινεται να τον ακουει τον γιατρο, γιατι απο την ωρα που μιλησα μαζι του δε με εχει ξαναπαρει τηλεφωνο να με ενοχλησει και μαθαινω απο τον αδερφο του τι κανει και τι λεει.Πιστευετε οτι στην παρουσα φαση μπορουσα να κανω κατι περισσοτερο γι\' αυτον?

[arktos]

βερονίκη , κινήστε την διαδικασία της εισαγγελικής.
τα ασφαλιστικά και η μετοίκιση νομίζω καθυστερούν.

[3wtiko]

veroniki καλησπέρα,

μεγάλη πρόοδο διαβάζω,

μην ξεχάσεις βερονίκη ,μεσα στο χαμό, νασαι άνθρωπος,

με \'οσα έχω δει στα ιδρύματα εδώ στην ελλάδα, έχει παγώσει το αίμα μου!είναι σε δημόσιο ή ιδιωτικο ίδρυμα?

σαφώς ένας άνθρωπος με ψυχική νόσο δημιουργεί προβλήματα,

΄μα η κατάσταση εκεί μέσα δεν παλεύεται σου λέω,


κατά την αποψή μου ό εγκλεισμός είναι η έσχατη λύση,

στις έσχατες περιπτώσεις.

να χεις δύναμη να αντέξεις τον πόνο,

και την διάκριση να πράττεις το καλύτερο για όλους σας!

καλό βραδυ!

[Veroniki]

η εισαγγελικη εχει κινηθει ηδη. Η μετοικιση και τα ασφαλιστικα θεωρω οτι θα χρησιμοποιηθουν αναλογα με την κατασταση που θα βρισκεται οταν βγει γιατι ειλικρινα σημερα τρομαξα παρα πολυ με τις απειλεςκαι την αποφασιστικοτητα του να μεινει σπιτι ενω βλεπει οτι δεν αντεχω αλλο. Το ξερω οτι δεν παλευεται η κατασταση εκει μεσα αλλα σκεψου πώς την παλευα εγω με την κοιλια στο στομα και με ολη αυτη την κατσταση στο σπιτι εδω και 2 μηνες. Τον ακουω καλα και κανει και χαβαλε με αλλους ασθενεις.Δε λεω οτι περναει τελεια αλλα δεν πιστευω οτι ειναι και απαλευτα εκει περα. Δεν ειναι σε καμια πτερυγα με βαρια περιστατικα. Η γνωματευση λεει: οξυ ψυχωσικο επεισοδιο με εντονα επιθετικη συμπεριφορα και χρηζει νοσηλειας. Πανω απ\' ολα πρεπει να ειμαι ανθρωπος απλα εχω τρομαξει αρκετα με την ολη κατασταση και θελω να ειναι ολοι πανω απ\' ολα ασφαλεις και πανω απ\' ολα το παιδι. Ασε που με βλέπω να γενναω αποψε εχω τρελες συσπασεις.

[Veroniki]

Τα νεα μου: γεννησα, ολα καλα, ειμαι σπιτι, ο αντρας μου ειναι ακομα στο νοσοκομειο, πηρε μια μερα αδεια για να ερθει στο μαιευτηριο, οπου φαινοταν οτι κατι ειχε πιει. Τελικα μετα απο μερες και παρεμβασεις δικες μου και του αδερφου του οι γιατροι (οι οποιοι μου ειπαν οτι ναι μεν εχει ηρεμησει αλλα η κατασταση του παραμενει στασιμη και δεν ξερουν τι αλλο να κανουν, αφου η φαρμακευτικη αγωγη που το δινουν ειναι ηδη πολυ βαρια και παρολ\' αυτα δε βλεπουν βελτιωση) εδεησαν να του κανουν τοξικολογικες για να επαληθευθουν οι υποψιες μας. Τωρα που ξυπνησαν αποφασισαν λεει να μην του επιτρεπουν το επισκεπτηριο αφου ολον τον καιρο που ειναι μεσα στο νοσοκομειο το χασισακι του το εκανε και γι\' αυτο μια τρυπα στο νερο εχει γινει τοσες μερες. Ηθελα να \'ξερα, αν ειναι τοσο ανικανοι να αντιμετωπισουν μια τετοια κατασταση και τους φαινεται τοσο εξωγηινη γιατι δεν κανουν ενεργειες να παει σε μια κλινικη πιο εξειδικευμενη για τετοιες περιπτωσεις. Ο ιδιος εν τω μεταξυ εξακολουθει να πιστευει οτι δεν εχει προβλημα και οτι εχει μπει για χαρη των υπολοιπων εκει μεσα, για να μας βρει δηλαδη εναν καλο γιατρο και κοινωνικο λειτουργο, απλα τωρα δεν μου επιτιθεται. Τωρα ειμαι η αγαπη του, θελει να ειμαστε μαζι, οτι τα εχει κοψει ολα (μπουρδες) γιατι του ζητηθηκε απο τους γιατρους και τη δουλεια του και αλλα τετοια. Μου ζητησε δε να μεσολαβησω στους γιατρους και να τους πω να τον αφησουν γιατι δεν μπορω χωρις αυτον και φυσικα αρνηθηκα. Δεν παραδεχεται οτι δεν του εχω πια εμπιστοσυνη. Επιπλεον, τα ασφαλιστικα μετρα τα εχω βαλει μπροστα ωστε να εχω το κεφαλι μου ησυχο (οσο γινεται) και να εχω εγω τον ελεγχο των επισκεψεων του στο παιδι. Δεν ξερω πια τι ειναι το καλυτερο να κανω, γιατι ουτε οι γιατροι δεν εχουν βγαλει συμπερασμα ή τουλαχιστον ετσι υποστηριζουν. Ειναι ψυχωση λογω ουσιων, ειναι διπολικη διαταραχη, ειναι διπλη διαγνωση (συνοσηροτητα)? Ο καθενας λεει τα δικα του και τα εχω παρει πολυ αγρια. Ζουμε σε ενα κρατος ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ αυτο ξερω μονο να πω.

[soft]

Veroniki

Nα σου ζησει το μωρακι σου!!!

[Veroniki]

Σ\' ευχαριστω, να εχεις ο,τι επιθυμεις.

[3wtiko]

veroniki καλημέέέρα σας!!!!

να σου ζήσει το μωράκι!!! ναναι γερό, δυνατό, φωτισμένο και χαρούμενο!!!!

είναι αγόρι ή κορίτσι?

να προσέχεις βερονίκη, τον εαυτό σου ,να τρώς καλά,(φρέσκα φαγητά και πλήρη) αν θηλάζεις ιδιαίτερη προσοχή στην διατροφή και στο στήθος σου να μην αφήνεις γάλα.

να αναπληρώνεις ότι χάνεις,

να βάζεις ευχάριστη μουσική να έχετε όμορφους ήχους στα αυτιά σας!

και άσε όσο μπορείς με την λιγότερη ενόχληση να βρεί το δρόμο του ο συντροφός σου,

χρειάζεται χρόνο, κάνε υπομονή,

ευτυχώς το προγραμμά σου θα ναι φουλ τώρα με το μωρό!!

έχουν έξαρση οι ίωσεις και πάρε τα απαραίτητα μέτρα προφύλλαξης για το μωράκι σου, όχι πολύ κόσμο σε στενη επαφή.

να κοιμάσαι καλά, κράτα ήσυχο το περιβάλλον σας όσο μπορείς περισσότερο.

εύχομαι να ζήσεις αυτή την όμορφη περίοδο όσο πιο γλυκά γίνεται.

με συμπάθεια πολλές καλημέρες!!!!!

[3wtiko]

<<Ηθελα να \'ξερα, αν ειναι τοσο ανικανοι να αντιμετωπισουν μια τετοια κατασταση και τους φαινεται τοσο εξωγηινη γιατι δεν κανουν ενεργειες να παει σε μια κλινικη πιο εξειδικευμενη για τετοιες περιπτωσεις. Ο ιδιος εν τω μεταξυ εξακολουθει να πιστευει οτι δεν εχει προβλημα και οτι εχει μπει για χαρη των υπολοιπων εκει μεσα, για να μας βρει δηλαδη εναν καλο γιατρο και κοινωνικο λειτουργο, απλα τωρα δεν μου επιτιθεται>>


κάνε υπομονή βερονίκη , ο κάθε άνθρωπος είναι πολύπλοκο ον,

καταλαβαίνω ότι έχεις προσδοκίες , άλλωστε να πάει σε γιατρό όλοι προτείναμε,


αλλά ακόμα και οι γιατροί μπορούν να βάλουν με το ζόρι στο κεφάλι του ασθενη ,

πράγματα, θέλει χρόνο και να συνειδητοποιήσει ο άνθρωπος ότι χρειάζεται βοήθεια ,

δεν είναι στο χέρι σου όλα αυτά, και ούτε σε άλλους τόσο ,όσο στον ίδιο να δει και να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα,

και αυτό δύσκολο απο όσο γνωρίζω, καλά και δει ότι πάσχει νομίζεις ότι είναι ευκολο να χτίσει τον εαυτό του και την ζωή του απο την αρχή?

η συνειδητοποίηση φέρνει δυσάρεστα συναισθήματα στηνάρχή τα ωφέλη αργούν και αυτά υπό προυποθέσεις.

θα σου ξαναπροτείνω να δίνεις την ενεργειά σου σε πράγματα που μπορείς να έχεις κάποιον έλεγχο,

άσε τα υπόλοιπα στην φύση, στον θεό ,στην τύχη ,στη δημιουργία ,όπου πιστέυεις ,

απαλλάξου απο την επίκριση όσο μπορείς,

καλημέρα και πάλι

[Veroniki]

3wtiko μου σ\' ευχαριστω για τις ευχες. Να ξερεις κανω ολα αυτα που προτεινεις και πραγματικα παει μονο του το ολο σκηνικο λες κι εχει μπει στον αυτοματο πιλοτο. Απλα εξοργιζομαι με τους γιατρους γιατι φωναζουμε κι εγω και ο αδερφος του και αυτοι ακολουθουν το δικο τους το χαβα για να καταληξουν τελικα στα ιδια συμπερασματα μ\' εμας και τσαντιζομαι ρε γαμωτο, γιατι ειμαι χημικος και οταν δεν ξερω κατι στην επιστημη μου λεω δεν ξερω και δεν ντρεπομαι να το πω και δεν κανω την εξυπνη. Αυτοι τι στο διαολο κανουν με τον ανθρωπο αυτο δεν καταλαβαινω. Τοσο δυσκολο ειναι να δουνε οτι θέλει τριπλη βοηθεια (φαρμακα, απεξαρτηση, ψυχοθεραπεια) και μου τον εχουν εκει περα σα να ειναι τουριστας και τον αφηνουν ελευθερο να κανει ο,τι γουσταρει? Ειλικρινα δεν ξερω τι περιμενουν να δουνε. Τσαντιζομαι γιατι οταν ξερω οτι μπορει να υπαρξει λυση σε σε ενα προβλημα και δε γινεται αυτο δεν μπορω να το αποδεχθω.

[Remedy]

veroniki
να σου ζησει το παιδακι σου!
πολυ καλα κανεις και λαμβανεις τα μετρα σου να ειστε σε αποσταση απο τον αντρα σου στην κατασταση που ειναι, εχεις καθε δικαιωμα να προστατευθεις, αλλα και υποχρεωση να προστατευσεις το παιδακι σας...
αλλα στο σημειο που τα βαζεις με τους γιατρους για την στασιμοτητα του αντρα σου, εχεις αδικο...
δεν υπαρχει υποχρεωτικη απεξαρτηση ουτε υποχρεωτικη ψυχοθεραπεια...
μονο χαπια μπορουν να του δωσουν με το ζορι..τπτ αλλο δεν γινεται με εξαναγκασμο.
ουτε ειναι φυλακες τα ψυχιατρεια για να εχουν τον καθενα σε 24ωρη παρακολουθηση, αν θελει να παρει ναρκωτικα, θα βρει τον τροπο, και ο καθενας που θελει να παρει ναρκωτικα, παντα βρισκει τον τροπο..
δεν μπορεις να ριχνεις τις ευθυνες που εχει ο ιδιος για την κατασταση του σε κανεναν αλλο, ουτε μπορει να θεραπευθει χωρις να το θελει...

[Veroniki]

Σ\' ευχαριστω πολυ γαι τις ευχες. Κοιτα εχεις ενα δικιο, αλλα εγω δεν τα εβαλα με τους γιατρους γιατι δεν τον βαζουν με το ζορι στην ψυχοθεραπεια και σε ολα αυτα. Τα βαζω με τους γιατρους γιατι απ\' ο,τι εχω καταλαβει δεν του λενε καν τι εχει και ουτε καν του εχουν προτεινει τι ειναι αυτο που πρεπει να κανει. Γι\' αυτο τα πηρα. Επιπλεον, τα βαζω με τους γιατρους γιατι ενω εμεις φωναζαμε οτι σιγουρα κατι παιρνει εκει μεσα και γι\' αυτο δε βελτιωνεται περασαν τρει εβδομαδες για να το τσεκαρουν. Κατα τ΄αλλα ναι συμφωνω και επαυξανω στο οτι τιποτα δεν μπορει να γινει με το ζορι, ομως αλλο αυτο και αλλο να σε αφηνω τον ασθενη να μην ξερεις τι σου συμβαινει και το μονο που εχω να σου κανω ειναι ενεσεις. Εν τω μεταξυ, εγω κραταω γερα αλλα τωρα η διαθεση του εχει αλλαξει και τωρα μ\' αγαπαει και θελει να ειμαστε μαζι, να τα αφησουμε ολα πισω κτλ κτλ. και εχω στεναχωρηθει παρα πολυ με την ολη κατασταση. Παραμυθιαζομαι μονη μου οτι θα ξαναειμαστε μαζι και μετα ξυπναω απο το λιθαργο και συνειδητοποιω οτι δεν ειναι καλα. Και ανρωτιεμαι αν υπαρχει ελπιδα να καταλαβει και να κανει κατι γι\' αυτο ή αν τα πράγματα θα ειναι παντα ετσι γι\' αυτον, μια πανω και μια κατω και στο τελος θα μεινει μονος του ή θα παρει κι εμας ή καμιαν αλλη στο λαιμο του, γιατι ειναι και πλανευτρας ο ατιμος και πολυ καλος μαλιστα.