Μια φόρα και έναν καιρό ήταν μια φοβία, την έλεγαν Κοινωνική Φοβία.
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 22
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Location
    Πέρα από τα Σύνορα
    Posts
    177

    Μια φόρα και έναν καιρό ήταν μια φοβία, την έλεγαν Κοινωνική Φοβία.

    Ανέκαθεν ήμουν ένα ντροπαλό κορίτσι, συνεσταλμένο με μικρή ή καθόλου αυτοπεποίθηση και καμία σιγουριά για τον εαυτό της. Στην αρχή όλοι (γονείς, δάσκαλοι, φίλοι, συγγενείς) το απέδιδαν στην ντροπαλότητα μου που με τον καιρό θα εξαφανιζόταν όταν θα μεγάλωνα και θα ωρίμαζα περισσότερο.
    Κατά τα σχολικά μου χρόνια ήμουν θύμα σχολικού εκφοβισμού «Bullying» κάτι που με σημάδεψε για την μετέπειτα ζωή μου.

    Τελειώνοντας το σχολειό και περνώντας στην σχολή, συνειδητοποίησα πως αυτό που με ακλουθούσε όλα αυτά τα χρόνια που όλοι ονόμαζαν «ντροπαλότητα» δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα είδος φοβίας που δημιουργήθηκε κυρίως από τις τραυματικές εμπειρίες που είχα ως παιδί.

    Όσο περνούσαν τα χρόνια η φοβία γινόταν όλο και μεγαλύτερη και άρχισε να καταλαμβάνει όλο και περισσότερους τομείς της ζωής μου, έφυγε από τις σχολικές αίθουσες, πέρασε στις φοιτητικές αίθουσες, στο δρόμο, στο cinema, στα κέντρα διασκεδάσεις, στην εργασία, παντού , όπου δηλαδή υπήρχαν άνθρωποι…
    Στερώντας μου λίγο πολύ ολόκληρη την ζωή μου.


    Ποιοι από σας πάσχετε από Κοινωνική Φοβία ;
    Τι είδους είναι ; Γενική ή Ειδική ;
    Πότε το συνειδητοποιήσατε και με ποιον τρόπο ;
    Είχε κάποια σχέση με κάποιο τραυματικό γεγονός ή εμπειρία ή ήταν ανεξάρτητη ;
    Σε τι δυσκολεύει την ζωή σας η συγκεκριμένη φοβία ;
    Προσπαθήσατε να θεραπευτείτε (με οποιοδήποτε τρόπο) ;
    Είχε τελικά αποτέλεσμα;

    Υ.Γ. Άνοιξα το συγκεκριμένο θέμα ώστε να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας καθώς και τους τρόπους αντιμετώπισης της κοινωνικής φοβίας.

  2. #2
    Member
    Join Date
    Sep 2010
    Location
    cyprus
    Posts
    73
    Καρδια μου καλωσορισες,
    καλα εκανες και ανοιξες αυτο το θεμα...εχει και πολυ ωραιο τιτλο...λοιποοοοοοοννννν...ε ιπες καποια πραγματα τα οποια εχω πει και εγω ουκ και απειρες φορες στο σπιτι σε ψυχολογο ακομα και σε φιλη μου...οπως το ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΑΛΟΤΗΤΑ...αλλα φοβια...αλλο το ενα και αλλο το αλλο...ειμαι κοπελα μπαιδεγουει:P...νιωθω οτι περναω αυτο το γολγοθα...γενικη δεν ξερω αν ειναι και ευχομαι να μην μου το δειξει ο θεος...το προβλημα μου ειναι οταν θα παμε παρεα καπου με καινουργια ατομα...εκει περισσοτερο...και με δουλεια με υψηλα υφησταμενο ατομο...αλλα ενταξει...παλι εξαρτατε αν γουσταρω το χαρακτηρα του και νιωσω ανετα μαζι του...το συνειδητοποιησα αρκετα νωρις λυκειο ασπουμε απλα δεν ηξερα ποσ λεγετε και οτι χρειαζετε θεραπεια...η αληθεια ομως ειναι πος δεν ηταν σε τοσο τραγικο βαθμο οσο σημερα...22 χρονακια εχω ζησει:P΄...ειχα τραυματικη εμπειρια...τσακωθηκα με καποια ατομα και με αφησαν σιγα σιγα στο περιθωριο...κατι που δεν το αντεχα και εριχνε και την περηφανεια μου σαν ατομμο..ομοσ ειχα καποιες παρεεσ να \'\'περναω\'\'...με πονουσε πολυ που δεν μπορουσα να χαρω τα σχολικα χρονια οπως αξιζει στον καθενα...αλλα αγαπη μου αληθεια δεν αξιζει σε κανενα αυτο το μαρτυριο...σε κανενα ομως...και πρεπει να κανουμε κατι...γιαυτο και παω σε ψυχοθεραπευτη για να με βοηθησει...δεν ξερω αν θα αλλαξει αλλα εστω και σε λιγο βαθμο να αλλαξει τοτε μπορει και ολα να αρχισουνε να αλλαζουνε...στο θεμα με το τι επηρεαζει...επηρεαζει ΤΑ ΠΑΝΤΑ...το μονο πραγμα ππου πραγματικα ερχομαστε αντιμετωποι καθε μερα ειναι τους εαυτους μας και τους αλλους ανθρωπους...δεν μπορουμε να κανουμε αλλιος παρα να το παλευουμε 20ι κατι ωρες τη μερα...3-4 κοιμομαστε ετσι:P...αυτες ειναι οι μονες που αποφευγουμε αυτο το πραγμα...συμβουλη μου...ΤΟΡΑ ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ...για τον καθε ενα ειναι διαφορετικο το συμβαν που πυροδοτει το προβλημα...εισαι ξεχωριστη και γιαυτο οτι συμβουλη και να δωθει θα ειναι καλη και χρησιμη για πολυ λιγο...ψαξε τον εαυτο σου...και γνωρισε τον κοσμο...απλα δινουμε πολυ σημασια στο προβλημα μας και τα αφηνουμε ολα απεξο...αυτα για αρχη...χχχ

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    May 2008
    Posts
    128
    Ζω με την κοινωνική φοβία 21 χρόνια τώρα...Είμαι σχεδόν 39 χρονών. Σαν παιδί δεν μπορώ να πω πως ήμουν ιδιαίτερα ντροπαλό-κάποιες φορές μόνο. Την βίωσα στην χειρότερη μορφή της. Ακόμα και μια απλή καθημερινή συναλλαγή όπως να αγοράσω ένα ρούχο, μού ήταν εξαιρετικά δύσκολο.

    Πλέον νομίζω ότι είμαι καλά, με την έννοια ότι ζω λειτουργικά. Όχι ότι δεν υπάρχει, αλλά με εξαίρεση ότι δεν μπορώ να μιλήσω μπροστά σε κοινό όλα τα άλλα λίγο πολύ τα κάνω.

    Κάποια στιγμή πήγα σε ένα γιατρό ομοιοπαθητικό -για άλλο ζήτημα και συζητήσαμε και το θέμα της κοινωνικής φοβίας.

    Φεύγοντας μου είπε επί λέξη: Θέλω να σκεφτείς γιατί επιλέγεις να είσαι κοινωνιωφοβικός και θα τα πούμε τη επόμενη φορά.
    Τι εννοείς του είπα νευριασμένα. Έχω τραβήξει τα πάνδεινα πως είναι δυνατόν να το επιλέγω?

    Όταν έφυγε ο θυμός, κατάλαβα πως ήταν η σημαντικότερη ερώτηση που μου είχαν κάνει.

    Η απάντησή της θα επηρέαζε καθοριστικά την ζωή μου. Σας αφήνω λίγο να σκεφτήτε γιατί επιλέγετε την κοινωνική φοβία, ποιό είναι το όφελος σας επιλέγοντας να ζείτε με αυτή και ελπίζω να τα πούμε σύντομα.

  4. #4
    Banned
    Join Date
    Apr 2010
    Location
    ΚΕΡΚΥΡΑ
    Posts
    2,458
    πολυ ωραια η ερωτηση σου..σκεφτομαι τι να απαντησω στον εαυτο μου,αλλα ειλικρινα δεν βρισκω κατι.

    εσενα τι απαντησε ο εαυτος σου?

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2010
    Location
    my room
    Posts
    573
    Κάποτε μου είχαν στείλει ένα mail, ξέρετε αυτά τα mail αλυσίδα, που σαν τίτλο είχε \"Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ 2 ΕΠΙΛΟΓΩΝ\". Η όλη ιστορία είχε να κάνει με ένα άτομο το οποίο ήταν πάντα χαμογελαστό και ευδιάθετο. Οι γύρω του απορούσαν πως το κατάφερνε και εκείνος τους απάντησε ότι κάθε φορά που του συνέβαινε κάτι εκείνος σκεφτόταν ότι είχε δύο επιλογές: να κλάψει ή να χαμογελάσει, να τα παρατήσει ή να συνεχίσει, να θυμώσει ή να προσπεράσει, να ζήσει ή να πεθάνει.. Η ζωή βέβαια δεν είναι άσπρο-μαύρο αλλά για σκεφτείτε: εάν περιορίσουμε τη σκέψη μας σε δύο επιλογές, μόνο δύο, πόσο πιο απλά θα είναι τα πράγματα? Πολλές φορές σκεφτόμαστε ενα πρόβλημα από 1002 γωνίες, βάζοντας μέσα όλες τις ψυχοπαθολογίες μας και όλα τα κόμπλεξ, τις αναμνήσεις και τα πάθη μας. Αν το καλοσκεφτείς όμως, στο τέλος πάλι δύο επιλογές μένουν. Πάντα δύο.. Ξέρω ότι όλο αυτό μπορεί να σας φαίνεται παιδικό και χαζό, αλλά με έχει βοηθήσει κάπως και έχει μέσα του μία αλήθεια.. Γι\'αυτό είπα να το γράψω.. Με αφορμή το post της dreamer μου ήρθε..
    Απλά αγωνίζομαι με τα χαρτιά που μου έχουν μοιραστεί....

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    May 2008
    Posts
    128
    chr1986, είμαι άντρας... Δεν εννοούσα ότι μπορείς συνειδητά να επιλέξεις το να είσαι άνετος σε μια παρέα ή να είσαι φοβισμένος. Ακριβώς το αντίθετο. Δεν μπορείς. Αν μπορούσες η κοινωνική φοβία δεν θα υπήρχε για σένα.

    Ασυνείδητα επιλέγεις το φόβο.Γιατί? Κάτι κερδίζεις. Τι? Ποιό είναι το ώφελός σου αν δεν πεις την γνώμη σου στην παρέα σου?

    Ποιό είναι το ώφελός σου αν φοβάσαι να πας σε μια συνεντευξη για δουλειά?

    Τι κερδίζεις αν δεν ζητήσεις ποτέ από ένα άτομο που σου αρέσει να βγείτε μαζί γιατί φοβάσαι?

    dora, νομίζω ότι αξίζει να προσπαθήσεις να βρεις την απάντηση μόνη σου πριν σου πω γιατί επέλεγα εγώ τον φόβο.

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2010
    Location
    ταξιδιωτης του κοσμου
    Posts
    2,649
    μπορουν να απαντησουν κ τριτοι? (πχ εγω θα ηθελα να απαντησω!)
    Ελευθερία είναι η απαλλαγή από την ανάγκη να αποδείξω την αξία μου.
    Αιωνιότητα είναι το "εδώ και τώρα" απαλλαγμένο από τα εξουθενωτικά δεσμά της εγχρονης πραγματικότητας. :D

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    May 2008
    Posts
    128
    και βέβαια μπορεις Lou

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Location
    Πέρα από τα Σύνορα
    Posts
    177
    Originally posted by wakeup
    Καρδια μου καλωσορισες,
    καλα εκανες και ανοιξες αυτο το θεμα...εχει και πολυ ωραιο τιτλο...λοιποοοοοοοννννν...ε ιπες καποια πραγματα τα οποια εχω πει και εγω ουκ και απειρες φορες στο σπιτι σε ψυχολογο ακομα και σε φιλη μου...οπως το ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΑΛΟΤΗΤΑ...αλλα φοβια...αλλο το ενα και αλλο το αλλο...ειμαι κοπελα μπαιδεγουει:P...νιωθω οτι περναω αυτο το γολγοθα...γενικη δεν ξερω αν ειναι και ευχομαι να μην μου το δειξει ο θεος...το προβλημα μου ειναι οταν θα παμε παρεα καπου με καινουργια ατομα...εκει περισσοτερο...και με δουλεια με υψηλα υφησταμενο ατομο...αλλα ενταξει...παλι εξαρτατε αν γουσταρω το χαρακτηρα του και νιωσω ανετα μαζι του...το συνειδητοποιησα αρκετα νωρις λυκειο ασπουμε απλα δεν ηξερα ποσ λεγετε και οτι χρειαζετε θεραπεια...η αληθεια ομως ειναι πος δεν ηταν σε τοσο τραγικο βαθμο οσο σημερα...22 χρονακια εχω ζησει:P΄...ειχα τραυματικη εμπειρια...τσακωθηκα με καποια ατομα και με αφησαν σιγα σιγα στο περιθωριο...κατι που δεν το αντεχα και εριχνε και την περηφανεια μου σαν ατομμο..ομοσ ειχα καποιες παρεεσ να \'\'περναω\'\'...με πονουσε πολυ που δεν μπορουσα να χαρω τα σχολικα χρονια οπως αξιζει στον καθενα...αλλα αγαπη μου αληθεια δεν αξιζει σε κανενα αυτο το μαρτυριο...σε κανενα ομως...και πρεπει να κανουμε κατι...γιαυτο και παω σε ψυχοθεραπευτη για να με βοηθησει...δεν ξερω αν θα αλλαξει αλλα εστω και σε λιγο βαθμο να αλλαξει τοτε μπορει και ολα να αρχισουνε να αλλαζουνε...στο θεμα με το τι επηρεαζει...επηρεαζει ΤΑ ΠΑΝΤΑ...το μονο πραγμα ππου πραγματικα ερχομαστε αντιμετωποι καθε μερα ειναι τους εαυτους μας και τους αλλους ανθρωπους...δεν μπορουμε να κανουμε αλλιος παρα να το παλευουμε 20ι κατι ωρες τη μερα...3-4 κοιμομαστε ετσι:P...αυτες ειναι οι μονες που αποφευγουμε αυτο το πραγμα...συμβουλη μου...ΤΟΡΑ ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ...για τον καθε ενα ειναι διαφορετικο το συμβαν που πυροδοτει το προβλημα...εισαι ξεχωριστη και γιαυτο οτι συμβουλη και να δωθει θα ειναι καλη και χρησιμη για πολυ λιγο...ψαξε τον εαυτο σου...και γνωρισε τον κοσμο...απλα δινουμε πολυ σημασια στο προβλημα μας και τα αφηνουμε ολα απεξο...αυτα για αρχη...χχχ

    Από τα λεγόμενα σου λοιπόν, υποθέτω πως έχεις ειδική φοβία, δηλαδή νιώθεις άγχος σε συγκεκριμένες καταστάσεις. Ίσως να είσαι από τους «τυχερούς» της υπόθεσης, αν και όλη η κατάσταση είναι γενικά χαμένη.
    Με τον ψυχοθεραπευτή έχεις δει κάποια βελτίωση ;

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2010
    Location
    ταξιδιωτης του κοσμου
    Posts
    2,649
    Originally posted by dreamer
    chr1986, είμαι άντρας... Δεν εννοούσα ότι μπορείς συνειδητά να επιλέξεις το να είσαι άνετος σε μια παρέα ή να είσαι φοβισμένος. Ακριβώς το αντίθετο. Δεν μπορείς. Αν μπορούσες η κοινωνική φοβία δεν θα υπήρχε για σένα.

    Ασυνείδητα επιλέγεις το φόβο.Γιατί? Κάτι κερδίζεις. Τι? Ποιό είναι το ώφελός σου αν δεν πεις την γνώμη σου στην παρέα σου?

    Ποιό είναι το ώφελός σου αν φοβάσαι να πας σε μια συνεντευξη για δουλειά?

    Τι κερδίζεις αν δεν ζητήσεις ποτέ από ένα άτομο που σου αρέσει να βγείτε μαζί γιατί φοβάσαι?

    dora, νομίζω ότι αξίζει να προσπαθήσεις να βρεις την απάντηση μόνη σου πριν σου πω γιατί επέλεγα εγώ τον φόβο.
    πιθανα οφελη του ασυνειδητου φοβου:

    να μην γινεις ο κακος της παρεας, επειδη ειπες μια γνωμη που δεν αρεσει στους αλλους. προσπαθεις να αποφυγεις μια πιθανη απορριψη με αλλα λογια.

    αποφευγεις να υλοποιηθει το σεναριο να μην σε παρουν στη δουλεια. φοβος αποτυχιας.

    αποφευγεις να βιωσεις την απορριψη απο το ατομο που σου αρεσει.

    (*β ενικο: γενικα μιλαω)
    Ελευθερία είναι η απαλλαγή από την ανάγκη να αποδείξω την αξία μου.
    Αιωνιότητα είναι το "εδώ και τώρα" απαλλαγμένο από τα εξουθενωτικά δεσμά της εγχρονης πραγματικότητας. :D

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Location
    Πέρα από τα Σύνορα
    Posts
    177
    Originally posted by dreamer
    Ζω με την κοινωνική φοβία 21 χρόνια τώρα...Είμαι σχεδόν 39 χρονών. Σαν παιδί δεν μπορώ να πω πως ήμουν ιδιαίτερα ντροπαλό-κάποιες φορές μόνο. Την βίωσα στην χειρότερη μορφή της. Ακόμα και μια απλή καθημερινή συναλλαγή όπως να αγοράσω ένα ρούχο, μού ήταν εξαιρετικά δύσκολο.

    Πλέον νομίζω ότι είμαι καλά, με την έννοια ότι ζω λειτουργικά. Όχι ότι δεν υπάρχει, αλλά με εξαίρεση ότι δεν μπορώ να μιλήσω μπροστά σε κοινό όλα τα άλλα λίγο πολύ τα κάνω.

    Κάποια στιγμή πήγα σε ένα γιατρό ομοιοπαθητικό -για άλλο ζήτημα και συζητήσαμε και το θέμα της κοινωνικής φοβίας.

    Φεύγοντας μου είπε επί λέξη: Θέλω να σκεφτείς γιατί επιλέγεις να είσαι κοινωνιωφοβικός και θα τα πούμε τη επόμενη φορά.
    Τι εννοείς του είπα νευριασμένα. Έχω τραβήξει τα πάνδεινα πως είναι δυνατόν να το επιλέγω?

    Όταν έφυγε ο θυμός, κατάλαβα πως ήταν η σημαντικότερη ερώτηση που μου είχαν κάνει.

    Η απάντησή της θα επηρέαζε καθοριστικά την ζωή μου. Σας αφήνω λίγο να σκεφτήτε γιατί επιλέγετε την κοινωνική φοβία, ποιό είναι το όφελος σας επιλέγοντας να ζείτε με αυτή και ελπίζω να τα πούμε σύντομα.

    Ειλικρινά ποτέ δεν είχα σκεφτεί πως επέλεξα να είμαι κοινωνικοφοβική : ) Και είναι μια ενδιαφέρον τροπή και ένα ερέθισμα για σκέψη.
    Στα 24 μου, ζω με την κοινωνική φοβία 11 χρόνια, με «χτύπησε» από νωρίς, από την πρώτη τάξη γυμνασίου, στο δημοτικό δεν είχα τόσο έντονα συμπτώματα και ένιωθα απλά «ντροπή», στο γυμνάσιο είχα το κοκκίνισμα του προσώπου, την εφίδρωση στις παλάμες, το τραύλισμα, το «χάσιμο» της σκέψης και του λόγου, το κόμπο στο στομάχι κι όλα αυτά χρόνο με τον χρόνο γινόντουσαν όλο και μεγαλύτερα.
    Αν ήταν να δώσω μια βιαστική απάντηση, θα έλεγα πως η επιλογή μου ήταν πως τα έπαιρνα όλα πολύ στα σοβαρά και έδωσα το δικαίωμα να με επηρεάσουν τα λόγια και οι σκέψεις (υπαρκτές ή μη) των άλλων.
    Κι όσο για το τι κερδίζω ; Τίποτα, ένα μεγάλο τίποτα. Βγαίνω πάντα χαμένη, χάνοντας ευκαιρίες για διασκέδαση, για γνωριμίες, φλερτ, εργασία κι όλα αυτά γιατί εκείνο το ρημάδι το μυαλό είναι διχασμένο και νικάει πάντα το κομμάτι που δεν θέλω.

    Αλήθεια Dreamer, εσύ το πολέμησες μόνος σου ;

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Location
    Πέρα από τα Σύνορα
    Posts
    177
    Originally posted by Lou!..
    Originally posted by dreamer
    chr1986, είμαι άντρας... Δεν εννοούσα ότι μπορείς συνειδητά να επιλέξεις το να είσαι άνετος σε μια παρέα ή να είσαι φοβισμένος. Ακριβώς το αντίθετο. Δεν μπορείς. Αν μπορούσες η κοινωνική φοβία δεν θα υπήρχε για σένα.

    Ασυνείδητα επιλέγεις το φόβο.Γιατί? Κάτι κερδίζεις. Τι? Ποιό είναι το ώφελός σου αν δεν πεις την γνώμη σου στην παρέα σου?

    Ποιό είναι το ώφελός σου αν φοβάσαι να πας σε μια συνεντευξη για δουλειά?

    Τι κερδίζεις αν δεν ζητήσεις ποτέ από ένα άτομο που σου αρέσει να βγείτε μαζί γιατί φοβάσαι?

    dora, νομίζω ότι αξίζει να προσπαθήσεις να βρεις την απάντηση μόνη σου πριν σου πω γιατί επέλεγα εγώ τον φόβο.
    πιθανα οφελη του ασυνειδητου φοβου:

    να μην γινεις ο κακος της παρεας, επειδη ειπες μια γνωμη που δεν αρεσει στους αλλους. προσπαθεις να αποφυγεις μια πιθανη απορριψη με αλλα λογια.

    αποφευεγεις να υλοποιηθει το σεναριο να μην σε παρουν στη δουλεια. φοβος αποτυχιας.

    αποφευγεις να βιωσεις την απορριψη απο το ατομο που σου αρεσει.

    (*β ενικο: γενικα μιλαω)
    Δυστυχώς έτσι είναι , κατά κάποιο τρόπο προσπαθείς να «προφυλαχτείς» από την αποτυχία και αυτή σου κτυπάει την πόρτα κι αν γίνει αυτό νιώθεις «δικαιωμένος» που είχες δίκιο!

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2010
    Location
    ταξιδιωτης του κοσμου
    Posts
    2,649
    ομως αν το εξετασουμε λιγο πιο ψυχραιμα το θεμα, η απορριψη κ η αποτυχια, ακομα κ αν μας συμβουν καποιες φορες (που καποιες φορες θα μας συμβουν, δεν γινεται παντα να κερδιζουμε) δεν ειναι τοσο καταστροφικες καταστασεις οσο ισως νομιζουμε.

    κ αν μας τυχουν καποιες απορριψεις κ καποιες αποτυχιες κ τι εγινε? οι πιο πολλες καταστασεις ειναι αναστρεψιμες. επισης κ η αποτυχια κ η απορριψη διδασκουν τι να ΜΗΝ κανουμε την επομενη φορα, αρα κατι μπορουμε να μαθουμε που ισως δεν γνωριζαμε!

    υστερα δεν θα συμβαινουν κ παντα!

    αν δεν δοκιμαζουμε, σιγουρα δεν θα πετυχουμε αυτο που θα θελαμε!

    αν δοκιμαζουμε, μπορει να πετυχουμε η μπορει να αποτυχουμε (κ να μαθουμε κατι απο αυτο!)
    Ελευθερία είναι η απαλλαγή από την ανάγκη να αποδείξω την αξία μου.
    Αιωνιότητα είναι το "εδώ και τώρα" απαλλαγμένο από τα εξουθενωτικά δεσμά της εγχρονης πραγματικότητας. :D

  14. #14
    Member
    Join Date
    Sep 2010
    Location
    cyprus
    Posts
    73
    το μονο πραγμα που μισω αφορητα ειναι οτι μου δημιουργητε αγχος πριν καν βγω και τισ περισσοτερες φορες προσπαθω να μην βγω...ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΩ ΑΛΛΟ ΓΜΤΤΤΤΤ

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Location
    Πέρα από τα Σύνορα
    Posts
    177
    Το θέμα είναι πως δεν το εξετάζουμε ψύχραιμα το θέμα : )
    Η αποτυχία και η απόρριψη υπάρχει και πρέπει να υπάρχει στην ζωή μας, όμως στα μάτια ενός κοινωνικοφοβικού ατόμου είναι σαν το τέλος του κόσμου.

Page 1 of 2 12 LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •