Θέλω να πεθάνω
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 9 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 130
  1. #1
    Member
    Join Date
    Aug 2010
    Posts
    55

    Θέλω να πεθάνω

    Θα ήθελα σήμερα να είναι η τελευταία μου νύχτα. Δεν θα τα καταφέρω πάλι όμως. Το ξέρω.
    Δεν θέλω πια να βλέπουν οι άλλοι τον πόνο μου. Είμαι όμως διάφανη, ξέρουν όλοι και αυτό είναι το χειρότερο. Δεν αντέχω άλλο αυτόν τον κόσμο.

  2. #2
    Banned
    Join Date
    Apr 2010
    Location
    ΚΕΡΚΥΡΑ
    Posts
    2,458
    εισαι τοσο δειλη δηλαδη?δεν μπορεις να αντιμετωπισεις την ζωη?

    ειναι γλυκια κ ομορφη κ με πολυ πονο επισης..αλλα παραμενει ομορφη!

    θες να μας πεις τι σου συμβαινει?να κανουμε μια κουβεντουλα?χωρις τετοιες σκεψεις ομως!

    τι λες?

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    May 2010
    Posts
    397
    Είναι μια όμορφη νύχτα, θα ήθελα πολύ να είναι όλα όμορφα για σένα... Μην τα παρατάς και μην απελπίζεσαι βρε ψυχούλα: λες πως είσαι διάφανη κι όμως κανείς, ίσως ούτε και συ, δε βλέπει την ομορφιά που κρύβεις μέσα σου...

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    167
    Mystic κανε υππομονη μεχρι αυριο θα εισαι καλυτερα.Μην τα παρατας ,η ζωη ειναι ομορφη και με τα κακα και με τα στραβα της καρδουλα μου...

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2008
    Posts
    2,713
    Mystic το ότι δεν θα τα καταφέρεις(ευτυχώς!)δεν είναι θέμα αδυναμίας αλλά επιθυμίας για ζωή.Ένα κομμάτι σου θέλει να ζήσει,αυτό είναι που δεν αφήνει ένα απλό αλλά δυνατό συναίσθημα να σε οδηγήσει σε μια πράξη.Σκέψου πως είναι απλά ένα συναίσθημα,δεν είναι πραγματική σταθερή σου επιθυμία.
    Ένα συναίσθημα που εκφράζει πολύ πόνο.Και έχεις επιλογές γι\'αυτό.
    Μειώνοντας τον πόνο με ότι γνωρίζεις ως τώρα αλλά δοκιμάζοντας και νέες ενναλακτικές.Δεν είναι θέμα ζωής ή μη ζωής αλλά αντιμετώπισης αυτού του συναισθήματος.
    Έχω κάνει απόπειρα στα 15 και όταν ένιωσα πως όντως η ζωή τελείωνε τότε το συναίσθημα της αυτοκτονίας μεταβλήθηκε σε συναίσθημα αγωνίας και πόθου για ζωή.Αλλά ήταν αργά να πάρω την πράξη πίσω.Τελικά στάθηκα τυχερή.

    Πέρνα όσο πιο ανώδυνα μπορείς αυτή τη νύχτα και για να διαπιστώσεις την αστάθεια του συναισθήματος δες πχ αύριο βράδυ πόσο διαφορετικά μπορεί να νιώθεις..
    Δε σημαίνει ότι επειδή το αισθάνεσαι θες και να το πράξεις,απλά πονάς.

    Αν έχεις κάποιον που εμπιστεύεσαι πραγματικά μπορείς να του μιλήσεις για το πως νιώθεις.
    Θα σου πρότεινα απόψε κιόλας να κάνεις ένα τηλέφωνο στο 1018, 24ωρο τηλ.βοήθειας της κλίμακας για ανθρώπους που σκέφτονται ή και σκεφτόταν να δώσουν τέλος στη ζωή τους.Πιστεύω θα σε βοηθήσει(είναι ανώνυμο να ξέρεις).Μην αφήνεις τον εαυτό σου να νιώθει έτσι...απάλυνε τον πόνο σου και άμβλυνε τις δυνατότητες να περάσουν όσο πιο σύντομα αυτά τα δυσάρεστα συναισθήματα.
    Καλό σου βράδυ.

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2009
    Posts
    4,495
    Μystic,έγραψα κι έσβησα πολλές φορές αρκετές ανοησίες απ\'όσες ήθελα αρχικά να σου γράψω.Η ουσία είναι πως η δική μου εμπειρία σε αυτό το κομμάτι δεν είναι και μικρή.Ήταν αρκετές οι φορές που ήθελα να πεθάνω και που το προσπάθησα και που ήμουν τυχερή.Όμως τότε ούτε αυτό το ένιωθα σαν τύχη.Πάλι σαν δική μου αποτυχία το ένιωθα.Είχα απαίσια παιδικά και εφηβικά χρόνια.Δεν είχα ανθρώπους να με καταλάβουν,ούτε καν να ενδιαφέρονται να αναρωτηθούν γιατί ήμουν τόσο λυπημένη.Ήταν βυθισμένοι στα δικά τους κενά που προσπαθούσαν να γεμίσουν με τόσο απεγνωσμένους ρυθμούς με υποκατάστατα,που δεν υπήρχε χώρος για εξομολογήσεις,ούτε καν για να πω σε κάποιον πως θέλω να πεθάνω.

    Από αυτή την άποψη,μόνο αγγίζοντας το δικό μου πόνο μπορώ να αγγίξω το δικό σου,μόνο μέσα από τη μνήμη των δικών μου σκοταδιών μπορώ να σου μεταδώσω λίγο φως.

    Κοριτσάκι μου...Όταν ο πόνος μας ξεπερνάει τις αντοχές μας,είναι δύσκολο να ανακαλύπτουμε καθημερινά τον τροχό,τον τρόπο να επιβιώσουμε άλλη μια μέρα,άλλη μια νύχτα,να σπρώξουμε λίγο τις ώρες να πάνε παρακάτω.Όμως όταν τον μοιραζόμαστε σα να ξαλαφρώνουμε λιγάκι,ναι;Θα ήθελα να σε παρακαλέσω να μη διστάζεις να βγάζεις όσα σε βασανίζουν στην καθημερινότητά σου όταν σου δίνεται η ευκαιρία να το κάνεις.

    Πολλές φορές ο ίδιος ο πόνος μας κάνει να βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο προς τα μέσα,να συρρικνώνουμε την ύπαρξή μας ολοένα και περισσότερο,να διστάζουμε να ανοιχτούμε ακόμη και όταν οι ευκαιρίες υπάρχουν(τι μου φταίνε οι άλλοι,έχουν τις δικές τους ζωές,τι μπορούν να μου προσφέρουν,σε τι τους αφορά,ντρέπομαι να τους ανοίξω τα εσώψυχά μου,τι γνώμη θα έχουν μετά για μένα,έχεις κάνει κι εσύ φαντάζομαι κάποιους από αυτούς τους συλλογισμούς).

    Ο πόνος είναι αυτός που είναι,γιατί κάτι ακόμη λείπει.Τι σου λείπει,τι θα μπορούσες να κάνεις σήμερα για να ανακουφιστείς,πού θα μπορούσες να στραφείς για να μάθεις πώς να τον αντιμετωπίζεις και πώς θα γίνει όλο και λιγότερος,με ποιους τρόπους μπορεί το δικό σου το σκεπτικό πάνω σε ό,τι αντιμετωπίζεις να βοηθά στην παραμονή των επιπέδων του πόνου ψηλά.

    Κι έπειτα,θυμάμαι αυτούς τους στίχους του Καρυωτάκη\"πως θ\'αναβάλλουν βέβαιοι κατά βάθος\"και χαίρομαι που ενώ αυτός δεν το ανέβαλλε κάποια φορά,ένα σωρό άνθρωποι το αναβάλλουν,μέχρι να βρουν τους τρόπους να μην χρειάζεται καν να μπαίνουν σε τέτοιες διαδρομές,να μη χρειάζεται να σκέφτονται \"θέλω να πεθάνω\".

    Να ζήσεις καλό μου.Θα δεις,πως όταν αυτό περάσει,όλα θα σου φαίνονται σαν ένας μακρινός εφιάλτης,που πια δε θα σε τρομάζει.Αλλά τώρα πρέπει κάτι να φτιάξουμε,ναι;Πρέπει να κινητοποιηθούμε.Σιγά μην αφήσουμε να μας γλιστράει η ζωή από τα χέρια δίχως να τη χαιρόμαστε.Ε,γαμώτο!Σιγά μη δε βρεθούν οι τρόποι.

    Για λέγε τώρα,έγινε κάτι που έφερε τις σκέψεις αυτές;Πόσο καιρό τις κάνεις;Μήπως υπάρχει κατάθλιψη;Επικοινώνησες με το γιατρό σου;

    Μην παραιτείσαι από το δικαίωμά σου στην ευτυχία.Κυνήγα την με πάθος.Και να μπαίνεις στο φόρουμ,κοίτα να μην απομακρυνθείς,θα σου θυμώσω.Αύριο θέλω να είσαι εδώ για να συζητήσουμε.Άμα δεν είσαι δεν έχει γλυκό(όοοχι,κάνω και δίαιτα,τι το ήθελα και το ανέφερα,λολ):P

    Έλα,καλό ξημέρωμα,τα λέμε αύριο.Φιλιά.
    "Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
    Σπύρος Μπιμπίλας

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    May 2006
    Posts
    13,014
    Εχει ανατροπες η ζωη μονο αυτο να σκεφτεσαι τιποτα αλλο, την μια στα παιρνει ολα αλλα την αλλη στα δινει ολα


    Μη σταματας , συνεχισε ,απλως συνεχισε και θα βρεθεις εκει που θες.
    [COLOR=#0000cd][SIGPIC][/SIGPIC]Εκφραζω προσωπικες αποψεις χωρις να ειμαι ειδικος.[/COLOR]

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Location
    athina
    Posts
    3,863
    Originally posted by dora-agxos
    εισαι τοσο δειλη δηλαδη?δεν μπορεις να αντιμετωπισεις την ζωη?

    ειναι γλυκια κ ομορφη κ με πολυ πονο επισης..αλλα παραμενει ομορφη!

    θες να μας πεις τι σου συμβαινει?να κανουμε μια κουβεντουλα?χωρις τετοιες σκεψεις ομως!

    τι λες?
    δεν εινια δειλια..ισα ισα..ειναι πονοσ... οποιοσ εχει περασει καταθλιψη καταλαβαινει την τερααστια διαφωρα...

    καλη μου..εχεισ παει σε ψυχιατρο??βα σε βοηθησει..ολα ειναι αναστρεψημα απλωσ θελει χρονο...
    ...Η μονη μας υποχρεωση..... ειναι να σωσουμε τα ονειρα μας...


    ..ελπιδα ειναι η αισθηση που εχεισ οτι αυτο που νιωθεισ να σε βαραινει τωρα,δεν θα κρατησει για παντα....

    ..Μονο στα ηρεμα νερα καθρεφτιζεται κατι χωρις ν αλλαζει μορφη.
    Μονο σ ενα ηρεμο μυαλο υπαρχει η καθαρη αντιληψη του κοσμου...

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Location
    athina
    Posts
    3,863
    Mystic..σε περιμενυμε να μασ πεισ πωσ ξυπνησεσ..και εισαι καλα.. δεν σε νικησε ....
    ...Η μονη μας υποχρεωση..... ειναι να σωσουμε τα ονειρα μας...


    ..ελπιδα ειναι η αισθηση που εχεισ οτι αυτο που νιωθεισ να σε βαραινει τωρα,δεν θα κρατησει για παντα....

    ..Μονο στα ηρεμα νερα καθρεφτιζεται κατι χωρις ν αλλαζει μορφη.
    Μονο σ ενα ηρεμο μυαλο υπαρχει η καθαρη αντιληψη του κοσμου...

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Location
    athina
    Posts
    3,863
    soy stelnv u2u...
    ...Η μονη μας υποχρεωση..... ειναι να σωσουμε τα ονειρα μας...


    ..ελπιδα ειναι η αισθηση που εχεισ οτι αυτο που νιωθεισ να σε βαραινει τωρα,δεν θα κρατησει για παντα....

    ..Μονο στα ηρεμα νερα καθρεφτιζεται κατι χωρις ν αλλαζει μορφη.
    Μονο σ ενα ηρεμο μυαλο υπαρχει η καθαρη αντιληψη του κοσμου...

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    167
    Ευχομαστε να εισαι καλα σημερα .....

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,602
    εγω θελω να ζησω βρε μιστικ.....
    μακαρι να μπορουσα να σου μεταδωσω λιγη απο αυτη την αισθηση...

  13. #13
    Member
    Join Date
    Aug 2010
    Posts
    55
    Είμαι εδώ... Πέρασε το βράδυ, όπως τόσα άλλα. Και είδα τώρα τόσες απαντήσεις, τόσα λόγια από την καρδιά σας και επιτέλους τόσους ανθρώπους να καταλαβαίνουν αυτόν τον πόνο. Κι αυτό είναι τεράστια ανακούφιση. Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους.

    Μίλησα με τη γιατρό μου, με βοήθησε...Είχα κάνει βήματα προς τα μπροστά τουσ τελευταίους 2 μήνες. Γύρισα την πλάτη μου στο ψυχιατρείο, έσφιξα τα δόντια, πήρα την αγωγή μου και αφοσιώθηκα με όλη μου τη ψυχή στο στόχο μου. Έκανα προετοιμασία σκληρή και κατάφερα να περάσω σε δραματική σχολή...

    Κι ήρθε ένας άνθρωπος (που αν δεν ήταν αυτός μπορεί να ήταν κάτι άλλο) και σε μία νύχτα με γύρισε στο σημείο μηδέν. Και προχτές κατάπια 10 χάπια για να μη νιώθω...Και χτες ήθελα να έρθει το τέλος..αλλά σήμερα σηκώθηκα πάλι.

    Και ναι Rain έχεις τόσο δίκιο, ξέρω τι μπορεί να μειώσει τα επίπεδα του πόνου, το ανακάλυψα μέσα από δύσκολες διαδρομές, όταν η ψυχή μου περιπλανιόταν στο σκοτάδι και πριν από 2 χρόνια ακούμπησε στο θέατρο. Και εκεί βρήκε το φως. Και μου το χρωστάω να συνεχίσω να προσπαθώ. Ο πόνος θα είναι εδώ, το ξέρω, θα έρχεται πιο δυνατός κάποιες φορές, αλλά ο δρόμος του Καρυωτάκη, που τους έβλεπε να έρχονται όλο και περισσότεροι με τα χρόνια, δεν θέλω να είναι ο δικός μου.

    Όχι, γιατι είναι δειλία. Δεν συμφωνώ...Όταν πονάς δεν μπορούμε να μιλάμε για δειλία. Τη δειλία την βλέπω γύρω μου κάθε μέρα καμουφλαρισμένη...αλλά επειδή δεν είναι ακόμα επιλογή μου. Επειδή φοβάμαι το άγνωστο και επειδή μια μικρή φλόγα ελπίδας σιγοκαίει ακόμα μέσα μου. Και εσεις τη δυναμώσατε. Σας ευχαριστώ.

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2008
    Posts
    2,713
    Originally posted by Mystic
    Μίλησα με τη γιατρό μου, με βοήθησε...Είχα κάνει βήματα προς τα μπροστά τουσ τελευταίους 2 μήνες. Γύρισα την πλάτη μου στο ψυχιατρείο, έσφιξα τα δόντια, πήρα την αγωγή μου και αφοσιώθηκα με όλη μου τη ψυχή στο στόχο μου. Έκανα προετοιμασία σκληρή και κατάφερα να περάσω σε δραματική σχολή...

    Κι ήρθε ένας άνθρωπος (που αν δεν ήταν αυτός μπορεί να ήταν κάτι άλλο) και σε μία νύχτα με γύρισε στο σημείο μηδέν. Και προχτές κατάπια 10 χάπια για να μη νιώθω...Και χτες ήθελα να έρθει το τέλος..αλλά σήμερα σηκώθηκα πάλι.
    Mystic χαίρομαι τόσο πολύ!!!!!!!!!καλημέρα λοιπόν
    σου εύχομαι πραγματικά μια πιο όμορφη και ελαφριά μέρα...

    Μπράβο σου και για την επίτευξη του στόχου σου,ειδικά που εξυπηρετεί ένα φως της ψυχής σου(ξέρεις είναι και δικό μου όνειρο...και το νιώθω διπλά)

    Πριν κάποιους μήνες-νομίζω Φεβρουάριο πέρασα παρόμοια φάση.Βρισκόμουν στην καλύτερή μου κατάσταση ψυχολογικά από ποτέ.Είχα να σκεφτώ ΣΟΒΑΡΑ να αυτοκτονήσω απ\'την εφηβεία.
    Ώσπου...σε αυτό το απώγειο...ένα βράδυ ξαφνικά(με μια αφορμή που άλλη φορά θα τη χειριζόμουνα)ήρθε αυτή η επώδυνη κατάσταση.Ένα κομμάτι πολύ μικρό εκείνη τη στιγμή με προστάτεψε ευτυχώς.Έψαχνα απεγνωσμένα να βρω λύσεις αλλά δεν ήθελα να το πω και κάπου γιατί ένα άλλο κομμάτι δεν ήθελε να αποτραπεί η πράξη.Σκέφτηκα να ανοίξω θέμα εδώ,σκέφτηκα διάφορα...τελικά βρήκα ένα κείμενο της κλίμακας που με βοήθησε να ηρεμήσω(ή μάλλον να αναβάλλω την απόφαση).Την άλλη μέρα τους πήρα τηλέφωνο-όχι την ίδια γιατί φοβήθηκα να μην καλέσουν καμιά αστυνομία(κάτι που δεν ισχύει).Με βοήθησαν.
    Η ψυχολόγος μου ήταν κατηγορηματική \'\'πριν την αυγή είναι το πιο βαθύ σκοτάδι\'\'(το είχα και υπογραφή ένα διάστημα)
    Τη μια μέρα άνοιξαν ως και οι αισθήσεις μου...έβλεπα πολύ ζωντανά χρώματα,μύριζα έντονα όμορφες μυρωδιές,άκουγα έντονα...και το ίδιο βράδυ αργά ήρθε η αντιστάθμιση...

    Αυτό μου είπε.Σ\'αυτό ακριβώς αναφέρεται η διατριβή της.
    Τη στιγμή που αρχίζεις πλέον να θεραπεύεσαι υπάρχει περίπτωση να ρθει η αντίδραση του εαυτού επιμένοντας να γυρίσει στην αρρωστημένη ισορροπία.

    Φυσικά και καταλαβαίνω τον πόνο σου αλλά σκέψου πως αυτές οι σκέψεις είναι ο σαμποτέρ του ίδιου σου του εαυτού.
    Αυτό να θυμάσαι.
    Προχωράς όσο ποτέ(άλλωστε μόνη σου το παραδέχτηκες),συνέχισε λοιπόν να προχωράς και καποια στιγμή όλα αυτά θα είναι παρελθόν.

    Μπράβο σου για όσα κατάφερες!!!!!!και χαίρομαι που μας μιλάς τόσο όμορφα σήμερα και ακούω πως όντος είσαι σε φάση ουσιαστικής προόδου.
    Λυπάμαι και για την άλλη πλευρά γιατί γνωρίζω τον πόνο της αλλά να θυμάσαι πως είναι στη διαδικασία της μάχης.

    Προχώρα.

    Είμαστε κοντά σου

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    May 2006
    Posts
    13,014
    Ετσι μπαβο Mystic....
    [COLOR=#0000cd][SIGPIC][/SIGPIC]Εκφραζω προσωπικες αποψεις χωρις να ειμαι ειδικος.[/COLOR]

Page 1 of 9 123 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •