Βοηθάνε τα φαρμάκα τελικά; - Page 2
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 2 of 2 FirstFirst 12
Results 16 to 28 of 28
  1. #16
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2010
    Posts
    19
    καλησπερα. καποιος, καποια δεν ειμαι σιγουρος μου ειχε πει κατι παρα πολυ ωραιο και το οποιο ανακαλω και αναδιασκευαζω με δικα μου λογια. τα φαρμακα ειναι ενας γυψος. αν δεν γυμνασεις το ποδι ομως αυτο θα ξανασπασει.

  2. #17
    Το πόδι δεν σπάει εύκολα, ακόμα και αν είναι αγυμναστο.
    Το άγχος μπορεί να ωφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Στον τρόπο σκέψης και στην ευαισθησία του κάθε ατόμου, σε δίαφορες χημικές ανισσοροπιες του σώματος, μπορεί να είναι ακόμα και κληρονομικό.
    Για αυτό ακριβώς τον λόγο πολλούς μπορεί να τους βοηθήσει ένας ψυχολόγος με μια ψυχοθεραπεία, ενώ σε άλλους να μην κάνει απολυτως τίποτα και να καταφύγουν σε ψυχίατρο και σε κάποια φαρμακευτική αγωγή.
    Δεν είμαι υπέρ των φαρμάκων, μάλιστα είμαι κατά, αλλά αν σε ταλαιπωρεί κατι και σου χαλάει την ποιότητα ζωής, και δεις ότι τα φάρμακα σε βοηθάνε τότε καλό είναι να τα πάρεις.

    Προσωπικά ξέρω αρκετές περιπτώσεις ανθρώπων που έγιναν καλα, με την βοήθεια ψυχολόγου, όπως και μιας καλής φίλης που έπασχε απο βαριά αγχώδη διαταραχή και με τα φάρμακα έγινε μια χαρά. Τα έχει κόψει εδώ και 6 χρόνια και δεν έχει κανένα πρόβλημα. Μάλιστα αυτη μου έβαλε την ιδέα να δω και εγώ κάποιον ψυχίατρο.

    Η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, οπότε καλο είνα να μην τα βάζουμε όλα στο ίδιο καζάνι.

  3. #18
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2010
    Posts
    19
    ναι spiral, δεν ανηκουν ολοι στο ιδιο κλουβι. κι εγω πιστευω πως δεν υπαρχουν απολυτες απαντησεις οπως και δεν υπαρχουν απολυτες ερωτησεις. με το πιο πανω μηνυμα εννουσα πως χρειαζεται και λιγη προσπαθεια , συνειδητοποιηση για να ορθοποδησεις. σαφως και δεν γενιομαστε ολοι με το ιδιο dna. αλλοι γεννονται με πολυ χειροτερα προβληματα και σε αλλες χωρες και να λεμε παλι καλα αν μπορουμε να αναπνεουμε, να εχουμε λιγο φαι και να εχουμε και λιγες καλες στιγμες. να μιλας παντως κανει καλο μην τα κρατας μεσα σου ακομα και αν δεν υπαρχει το μαγικο χαπι ουτε η μαγικη θεραπεια stay in touch με το περιβαλλον.

  4. #19
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2010
    Posts
    2
    Παιδιά θα θελα πάρα πολύ να απαντήσω ξεχωριστά στον καθένα...αλλά λόγω απειρίας στο φόρουμ θα μου πάρει λίγο καιρό να ανακαλύψω τις άμεσες παραθέσεις κλπ!Λοιπόν για την ερώτηση αν από το Λαντόζ νοιώθω κάποιες παρενέργειες τώρα,όχι.Τον πρώτο μήνα είχα κάποιες(τρέμουλο σαν κρυάδες,κάποιες ζαλάδες,διάροια και λίγο ναυτία) οι οποίες όμως μπορεί να μην ήταν από αυτό καθ αυτό το φάρμακο γιατί όπως σας είπα είχα και φαρμακοφοβία οπότε με τόση ένταση μπορεί οι παρενέργειες να ήταν και στο μυαλό μου.Μεγάλη βοήθεια σ όλα αυτά βέβαια είχα από τον γιατρό μου ο οποίος ,ας είναι καλά ,με παρακολουθούσε στενά και είχαμε σχεδόν καθημερινή επικοινωνία.Μου εξηγούσε το κάθε τί και μου δινε κουράγιο να συνεχίσω λέγοντάς μου να παίρνω παράλληλα λεξοτανίλ μέχρι που θα δω ότι θα φτάσει μέρα που δεν θα τα χρειάζομαι καθόλου(τα λεξοτανίλ) όπως κι έγινε.Περνώντας ο καιρός και αφού με έπιανε το Λαντόζ αισθανόμουν μια χαρά.Οσο για το τελευταίο που σας ανέφερα το σφίξιμο στο στήθος αφού μιλήσαμε εχτές για λίγο στο τηλέφωνο μου είπε πως το ότι έχω μεν το σύμπτωμα αλλά δεν το φοβάμαι είναι κατάκτηση!!!!Ετσι έχει μάθει ο οργανισμός σου να εκφράζεται μου είπε,σωματοποιώντας το άγχος,έτσι θα εκφράζεται.Σημασία έχει να μην φοβόμαστε αυτές τις αντιδράσεις και να μην νομίζουμε ότι είναι κάτι κακό και επικίνδυνο.Το Λαντόζ με βοηθάει πολύ σ αυτό αλλά με βοηθάει πολύ και η επαφή με τον γιατρό μου ο οποίος μου εξηγεί με υπομονή όλους τους μηχανισμούς που κάνουν τα ψυχικά συμπτώματα σωματικά.Θα θελα πολύ να υπήρχε τσάτ εδώ για να έχουμε πιο άμεση επικοινωνία...Αλήθεια υπάρχει???Ευχαριστώ όλους όσους αναφέρθηκαν σε μένα και ελπίζω να τα λέμε συχνά.

  5. #20
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2010
    Posts
    13
    καλησπερα..πολυ αγχος και συμτωματα πολλα χρονια τωρα..τα χαπια βοηθανε καπως αλλα μεχρι ενα σημειο..το σκεφτομαι πολυ σοβαρα για ψυχαναλυση..δε μπορω να εχω μια φυσιολογικη ζωη?ζηταω πολλα?

  6. #21
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    23,451
    το παιδι δε μιλαει για τισ παρενεργειεσ τισ απλεσ που περνωντασ ο καιροσ φευγουν μιλαει για μονιμεσ παρενεργειεσ που μετα την διακοπη του φαρμακου δε φευγουν κι εμφανωσ εχουν κανει ζημια στον εγκεφαλο τετοιεσ εχουμε παθει εγω κι ο downard spiral καπωσ ετσι που εχει παθει tardive dyskinesia υπαρχουν κι αλλοι με μικροτερα προβληματα που απλα δεν τα λενε νομιζουν οτι ειναι τισ αρρωστιασ η οτιδηποτε αλλο βαριεμαι να τα λεω τωρα τα χω πει τοσεσ φορεσ υπαρχουν βιντεο στο γιου τουμπ που λενε για τουσ θανατουσ και τισ μονιμεσ παρενεργειεσ των ψυχοφαρμακων

  7. #22
    Member
    Join Date
    Dec 2008
    Posts
    58
    Έπαιρνα Entact σε πολύ μικρή ποσότητα για δύο χρόνια, για να καταπολεμήσω την κόπωση. Μετά τη διακοπή του (την οποία έκανα πολύ αργά και σταδιακά), υπέφερα με πονοκεφάλους. Από τότε που τα έκοψα έχω πάθει κρίσεις πανικού (που δεν είχα πάθει ποτέ πριν αρχίσω να τα παίρνω) και γενικά το νευρικό μου σύστημα έχει γίνει υπερευαίσθητο, ανταπεξέρχεται πολύ δύσκολα σε καταστάσεις στρες.

  8. #23
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2007
    Posts
    4
    Καλησπέρα παιδιά.Παίρνω σεροξάτ εδώ και 20 μέρες.Τις πρώτες μέρες ήμουν λίγο καλύτερα,αλλά μετά ξανάπεσα.Μήπως ξέρετε πόσο καιρός χρειάζεται για να φανεί η δράση τους;Ευχαριστώ πολύ

  9. #24
    Member
    Join Date
    Jan 2009
    Location
    thessaloniki
    Posts
    31
    καλημερα σε ολους.
    φιλε racer εμενα το seroxat μου βγαζει εντονα συμπτωματα σε 10 μερες και μετα υποχωρουν ολα τα συμπτωματα.
    το θεμα ειναι αν θα την βγαλουμε με φαρμακα.
    προσωπικα πηρα αναποδες πριν 2 μηνες και αποφασισα να κοψω το seroxat ενω εκανα 3 μηνες θεραπεια.(οπως επρεπε , με σταδιακη μειωση)
    γιατι;
    πρωτον : για sex ουτε κουβεντα, δευτερον : ηταν η δευτερη φορα που ξεκινησα θεραπεια με seroxat
    τριτον: μου εριξε τα αιμοπεταλια και χεστηκα απο το φοβο μου μεχρι να βρω οτι φταιει το χαπι.
    κι ετσι τα σταματησα. οσο ημουν καλα βεβαια. τωρα που αρχισαν παλι οι ψιλο-κρισεις ;
    πριν αρχισουν ξεκινησα να πηγαινω σε εναν ομοιοπαθητικο.εδω και 1 μηνα κανω βελονισμο
    γενικως αποφασισα να την ψαξω και λιγο εναλλακτικα. δεν ξερω αν θα εχει αποτελεσμα
    και οι 2 πιστευουν στην ενδυναμωση του οργανισμου πνευματικα και σωματικα.
    θα προσπαθησω να την παλεψω. δεν παει αλλο. τερμα τα φαρμακα.

    αν καποιος εχει αποψη για την ομοιοπαθητικη ας γραψει κατι

  10. #25
    Το συμπέρασμα σας παιδιά τί είναι;
    τελικά βοηθάνε ή όχι;

    σε κάποιον που κάνει πνευματική εργασία ή θέλει να είναι κοινωνικός και να συζητά με επιχειρήματα βοηθούν ή θά κάνουν ζημιά;
    γιάννης

  11. #26
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2010
    Posts
    2,650
    Quote Originally Posted by ioannis2 View Post
    Το συμπέρασμα σας παιδιά τί είναι;
    τελικά βοηθάνε ή όχι;

    σε κάποιον που κάνει πνευματική εργασία ή θέλει να είναι κοινωνικός και να συζητά με επιχειρήματα βοηθούν ή θά κάνουν ζημιά;
    ιωαννη, πολυ γενικη ερωτηση. ετσι γενικα απο στατιστικες η απαντηση ειναι θετικη σε γενικες γραμμες για αντιψυχωσικα κ για τα αντικαταθλιπτικα σε βαριες καταθλιψεις, ενω για ηπιες καταθλιψεις εχουν εμφανιστει κ ερευνες που λενε οτι δεν βρισκουν στατιστικα σημαντικη διαφορα. (as far as I know).

    αν θελεις να μαθεις για εσενα, ο μονος τροπος ειναι να... δοκιμασεις καποιο φαρμακο!

  12. #27
    Lou!..

    Δε δοκίμασα κανένα φάρκακο, παρά το ότι ένας ψυχολόγος που πήγα πριν ένα χρόνο μου σύστησε να ξεκινήσω φάρμακα παράλληλα με ψυχοθεραπεία. Μιλώ για σχετικά ήπιες καταστάσεις.Μόνο η σκέψη να ξεκινούσα κάτι τέτοιο μου προκαλεί λύπη, εκτός του ότι τα θεωρώ ως φυγή και μέσο ηρεμίας και τίποτε άλλο. Φοβάμαι ότι κάποιος που τα παίρνει δε θα μπορεί να αντεπεξέλθει σε πνευματική εργασία, θα μιλά με τους άλλους σα μηχανικά, ένα είδος αποβλάκωσης με απλανές ύφος.

    Έχουν κάνει θαύματα; Σε συνδυασμό με τη ψυχοθεραπεία έχουν αλλάξει το χαρακτήρα κάποιου;

    Ή συμφωνείται τελικά με τα όσα πιστεύω;
    γιάννης

  13. #28
    Μόνο σε κάποιες στιγμές έντονες, που έπρεπε να κάνω κάτι που είχε ρίσκο ή έντονου άγχους ή αγωνίας έννοιωσα ότι τα είχα ανάγκη, για να ηρεμήσω και ίσως να με βοηθήσουν να κάνω αυτό που φοβόμουν.
    Δεν ξέρω και σε ποιο βαθμό αν όλα αυτά οφείλονται και σε οργανικά αίτια πχ ορμόνες κλπ......
    γιάννης

Page 2 of 2 FirstFirst 12

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •