δυσκολια να επανελθω

[infinitE]

Παιδια καλησπερα. θα ηθελα να σας ευχαριστησω για την ευκαιρια που μου δινετε να μιλησω λιγο για το προβλημα μου. κατ αρχας να πω οτι ειμαι ανδρας 28 χρονων ετσι για να εχετε και μια εικονα.
Το προβλημα ειναι οτι εδω και 1 χρονο μετα απο 1 σοβαροτατο οικογενειακο προβλημα που κραταει πολλα χρονια και μας εχει καταρρακωσει καθως και διαδοχικες απορριψεις που ειχα απο δουλειες κλειστηκα τελειως στον εαυτο μου. Δεν αντεχα ποια τη ντροπη της ανεργιας και την εικονα που ειχα για τον εαυτο μου. Ενοιωθα ντροπη για μενα.Επισης δεν μπορουσα να πια να καταπιω τα προβληματα που ειχα σπιτι μου. Ο πατερας μου αρρωστησε απο τη στεναχωρια του .σηκωσαμε ολοι τα χερια ψηλα. δεν μπορω να σας πω πιο πολλες λεπτομερειες δυστυχως. ειμουν παντα πολυ φιλοτιμος διαβασα σπουδασα δουλεψα στο αντικειμενο μου αλλα ξαφνικα ηρθα στο αμην. σταματησα την επαφη με τους περισσοτερους φιλους μου. καμια απαντησε σε κληση. κανενα μηνυμα. το μεγαλυτερο μου σφαλμα ειναι οτι σταματησα και καθε επαφη με μια μακρυνη σχεση που ειχα. Δεν αντεχα να κραταω κατι που πια δεν μπορουσα να στηριξω. Διελυσα τα παντα. Πλεον ενα χρονο μετα προσπαθω να βγω απο αυτη την κατασταση. Οι φιλοι μου με χαρα ξανακουσαν νεα μου. Δεν με ρωτησαν πως και γιατι αλλα μου παρακαλεσαν να μην το ξανακανω. Ζητησα μια μεγαλη συγνωμη και τη δεχτηκαν. Τους εξηγησα οτι δεν το εκανα για να τους στεναχωρησω αλλα γιατι εφτασα στο αμην. Κυριολεκτικα στο αμην. Ο μονος ανθρωπος που μου εκλεισε την πορτα ηταν η πρωην σχεση μου. Ενας ανθρωπος που προσπαθησα επι χρονια να κρατησω με ταξιδια και προπαντων αγαπη και κατανοηση. Λιγοι μπορουν να καταλαβουν ποσο δυσκολο ειναι να κρατησεις μια σχεση απο μακρυα αν δε το εχουν περασει. και ομως παλεψα να την εχω κοντα μου. Σε μια στιγμη τα κατεστρεψα ολα. Το αδικο ειναι λοιπον ολο δικο μου. Ομως την ευκαρια για μια συγνωμη πια δεν την εχω. Ηξερα εδω και μερικους μηνες οτι προχωρησε τη ζωη της. Η αγαπη μου για αυτον τον ανθρωπο δεν θα μου επετρεπε να τη στεναχωρησω και να της κανω κακο με οποιοδηποτε τροπο. οποτε της εστειλα ενα απλο μηνυμα σε λογικη ωρα ζητωντας οταν και οποτε μπορει να επικοινωνησουμε. οπως ηταν λογικο δεν απαντησε ποτε ουτε με πηρε. μετα απο 1 μερα της εκανα και μια κληση επισης δεν απαντηθηκε. εκει και τελος. δεν περιμενα βεβαια κατι απλα η απογνωση εκει με εβγαλε. δεν την ξαναενοχλησα ποτε και εμεινα με το μαραζι. Εδω και 2 μηνες εχω μεινει με αυτο το βασανο. Δεν μπορω να ξεπερασω αυτο το σημειο και εχω κολλησει σε μια σκεψη που καθε μερα με τρωει. Ενω οι φιλοι μου μου συμπαραστεκονται και ειναι παλι διπλα μου ξερουν οτι κατι με μαραζωνει. Αλλα εγω δεν μπορω να μιλησω σε κανενα. Το φταιξιμο ειναι ολο δικο μου. Πλεον προσπαθω να ορθοποδησω και να βρω μια δουλεια. η ανεργια ηταν αυτη που με οδηγησε σε αυτη την ανεξηγητη απομονωση και παλευω να ορθοποδησω με οποιοδηποτε τροπο. Δυστυχως ομως οι ενοχες μου για το τι κατεστρεψα ειναι συνεχεια μεσα μου. κοιμαμαι με τη σκεψη και ξυπναω καθε 5 λεπτα σαν να μην ειχα κοιμηθει ποτε. Δεν μπορω να φαω σχεδον τπτ και εχω χασει 15 κιλα σε 2 μηνες. οι δικοι μου δε με ρωτουν τι με αποσχολει. ξερουν δε θα μιλησω. το ξερουν γτ ξερουν ποσο ευαισθητος ειμαι και δε θα προσθετα ακομα ενα προβλημα στα τοσα που τους απασχολουν. φυσικα ειναι ακομα χειροτερο να με βλεπουν κλεισμενο στον εαυτο μου. ομως δε θελω πια να ειμαι ετσι. θελω να ειναι περηφανοι για μενα οπως και οταν γνωρισαν τον ανθρωπο που αφιερωσα με αγαπη τοσα πολλα. τοσα συναισθηματα και τοση αγαπη. οπως οταν αποφοιτησα οπως οταν επιασα την 1η μου δουλεια. η στεναχωρια τους δε με παρηγορει αλλα με κανει ακομα πιο ενοχο. ηδη τα βαρη ειναι πολλα. Και φως δεν βλεπω.

ευχαριστω που διαβασατε το προβλημα μου και συγνωμη αν σας κουρασα.

[Broken]

Καλησπέρα..
Έχεις ιδέα, γιατί \"σου έκλεισε την πόρτα\"?
Δηλαδή, έτσι ξαφνικά χωρίς κανένα σημάδι?
Ή εννοείς ότι από αυτά που σου συνέβησαν, φερόσουν άσχημα και στην σχέση σου?

Και όταν λες \"Δυστυχως ομως οι ενοχες μου για το τι κατεστρεψα ειναι συνεχεια μεσα μου\", τι εννοείς ακριβώς?

[infinitE]

στη σχεση μου ποτε δε φερθηκα ασχημα. συμπαρασταθηκα και ειμουν διπλα της σε καθε της προβλημα. φωνη δεν υψωσα ποτε. σταματησα να επικοινωνω γιατι δεν μπορουσα πλεον να στηριξω μια σχεση στην κατασταση που εφτασα. εξαφανιστηκα απο καθε επικοινωνια μη μπορωντας πια να αντεπεξελθω στο τι αντιμετωπιζα καθε στιγμη στην οικογενεια μου και στον τομεα της δουλειας. λογικο δεν ειναι. αλλα λογικα δεν ειναι και τα οσα περναω τοσα χρονια. αλλα παρολα αυτα καταφερα να τα κρατησω μακρυα απο το να με επηρεασουν στη σχεση μου. δεν αντεξα ομως αλλο.

το γιατι μου εκλεισε την πορτα ειναι πιστευω αυτονοητο. ποιος δε θα την εκλεινε. εξαλου προχωρησε και τη ζωη της εκανε αλλη σχεση. και ευχομαι καθε μερα να ειναι χαρουμενη γιατι εχει περασει πολλα. αδικο δε της δινω. οτι κακο ηταν να κανω το εκανα. αλλα βεβαια κανεις δε με ρωτησε και ποτε τι περναω. αλλα αυτο δεν ειναι δικαιολογια.

[Broken]

Δηλαδή, στην σχέση σου, σταμάτησες να επικοινωνείς? Ήσουν απλά εκεί?

[infinitE]

ναι σταματησα να απανταω σε κλησεις. σταματησα να επικοινωνω. περασαν λιγοι μηνες 3-4 μετα την τελευταια μας επικοινωνια οταν και εμαθα οτι πλεον προχωρησε τη ζωη. στην κατασταση ομως που ημουν πλεον δε με πειραξε. αλιμονο. εξαλλου στην ουσια αυτο ηθελα. να προχωρησει γιατι εγω πλεον δεν μπορουσα να ειμαι διπλα της. οχι με τα οσα αντιμετωπιζα και ακομα αντιμετωπιζω. αλλα πλεον ειδα οτι δεν μπορω να δικαιολογησω τον εαυτο μου. δεν επρεπε ποτε να ξεκινησω μια σχεση χωρις μελλον. δε μου φταει κανεις. εγω φερθηκα ανωριμα και εληξα αδοξα μια σχεση.

[mstrouf]

Originally posted by infinitE
..... οτι κακο ηταν να κανω το εκανα. αλλα βεβαια κανεις δε με ρωτησε και ποτε τι περναω. αλλα αυτο δεν ειναι δικαιολογια.

γειά σου infinitE
πολλά βάρη δεν ρίχνεις στον εαυτό σου?
δεν σου φτάνουν ήδη αυτά που έχεις σηκώσει όπως λες με τα προβλήματα στο οικογενειακό σου περιβάλλον;
ποιος ήταν \'εκει\' για εσένα όταν τον χρειάστηκες; γιατί σίγουρα μια συμπαράσταση, εναν ανθρωπο που θα σε κατανοήσει θα τον είχες ανάγκη. όλοι περνάμε από διάφορες φάσεις στη ζωή μας, εκει αναγνωρίζουμε κιολας ποιους έχουμε δίπλα μας κ αν αξίζουν πραγματικά.
μην φορτώνεις τον εαυτό σου, ούτε αυτό δεν είναι δικαιολογία, οι συνθήκες δεν σ αφησαν να πραγματοποιήσεις όσα θα έπρεπε για τους γύρω σου κ ξαναρωτάω οι γύρω σου κ συγκεκριμένα η κοπέλα που ηταν κ πως αντέδρασε που σου συνέβη κατι τέτοιο στη ζωή σου;

[mstrouf]

Originally posted by infinitE
ναι σταματησα να απανταω σε κλησεις. σταματησα να επικοινωνω. περασαν λιγοι μηνες 3-4 μετα την τελευταια μας επικοινωνια οταν και εμαθα οτι πλεον προχωρησε τη ζωη. στην κατασταση ομως που ημουν πλεον δε με πειραξε. αλιμονο. εξαλλου στην ουσια αυτο ηθελα. να προχωρησει γιατι εγω πλεον δεν μπορουσα να ειμαι διπλα της. οχι με τα οσα αντιμετωπιζα και ακομα αντιμετωπιζω. αλλα πλεον ειδα οτι δεν μπορω να δικαιολογησω τον εαυτο μου. δεν επρεπε ποτε να ξεκινησω μια σχεση χωρις μελλον. δε μου φταει κανεις. εγω φερθηκα ανωριμα και εληξα αδοξα μια σχεση.

όταν προχωράς στη ζωή σου, παει να πει ότι κλείνει οριστικά ένας κύκλος πίσω σου κ ξεκινάει ένας καινούριος.
μην κατηγορεις τον εαυτό σου για την απόφαση ενος τρίτου ατόμου, ηταν δική της επιλογή, όπως κ δική σου επιλογή να απομακρυνθείς κάτω απ τις όποιες συνθήκες.

[Θεοφανία]

Φίλε μου, όταν έχουμε μια σχέση μοιραζόμαστε με τον άνθρωπο μας και τα καλά και τα κακά.
Να σου πω την αλήθεια δεν κατάλαβα τι ήταν αυτό που σε αποξένωσε από τον υπόλοιπο κόσμο, αλλα ότι και να ήταν δεν παρατάμε φίλους και σχέση ΄χωρίς καμία εξήγηση και μήνες μετά έχουμε την απαίτηση οι άλλοι να είναι εκεί και να περιμένουν.
Αυτό σημαίνει πως ούτε φίλους πραγματικούς είχες, ούτε σχέση, γιατί σε άλλη περίπτωση ότι και να ζούσες θα είχες την ανάγκη να το μοιραστείς μαζί τους.

[infinitE]

Originally posted by mstrouf

Originally posted by infinitE
..... οτι κακο ηταν να κανω το εκανα. αλλα βεβαια κανεις δε με ρωτησε και ποτε τι περναω. αλλα αυτο δεν ειναι δικαιολογια.

γειά σου infinitE
πολλά βάρη δεν ρίχνεις στον εαυτό σου?
δεν σου φτάνουν ήδη αυτά που έχεις σηκώσει όπως λες με τα προβλήματα στο οικογενειακό σου περιβάλλον;
ποιος ήταν \'εκει\' για εσένα όταν τον χρειάστηκες; γιατί σίγουρα μια συμπαράσταση, εναν ανθρωπο που θα σε κατανοήσει θα τον είχες ανάγκη. όλοι περνάμε από διάφορες φάσεις στη ζωή μας, εκει αναγνωρίζουμε κιολας ποιους έχουμε δίπλα μας κ αν αξίζουν πραγματικά.
μην φορτώνεις τον εαυτό σου, ούτε αυτό δεν είναι δικαιολογία, οι συνθήκες δεν σ αφησαν να πραγματοποιήσεις όσα θα έπρεπε για τους γύρω σου κ ξαναρωτάω οι γύρω σου κ συγκεκριμένα η κοπέλα που ηταν κ πως αντέδρασε που σου συνέβη κατι τέτοιο στη ζωή σου;

H κοπελα μου μαθαινε τα λιγοτερα που θα μπορουσε να μαθει. ηξερε για το τι γινεται σπιτι. δεν μπορω να πω ομως οτι καταλαβε πραγματικα το τι περναω. πιο πολυ επειδη δεν ηθελα να την κανω μερος ενος προβληματος που δεν εφταιγε. δεν ηθελα να τη φορτωσω και αυτη με αλλα βαρη. και για να το λεω παει να πει οτι ειχε ηδη παρα παρα παρα πολλα περασει στη ζωη της. απλα κραταγα μεσα μου οτι περισσοτερο μπορουσα. τελος παντων ισως ειμαι υπερβολικα ευαισθητος εγω. αλλος θα μπορουσε να ανταπεξελεθει. εγω λυγισα. ντρεπομαι αυτην και τους γονεις της. θα ηθελα να δωσω μια στγμη μια εξηγηση . να μη μεινω με ολο το βαρος μεσα μου. ο κομπος μεσα μου με πνιγει. χωρις ιχνος ρομαντισμου. αναστεναζω οταν ειμαι μονος. και βγαζω μονο πονο. παρηγορια δε βρισκω.

Originally posted by Θεοφανία
Φίλε μου, όταν έχουμε μια σχέση μοιραζόμαστε με τον άνθρωπο μας και τα καλά και τα κακά.
Να σου πω την αλήθεια δεν κατάλαβα τι ήταν αυτό που σε αποξένωσε από τον υπόλοιπο κόσμο, αλλα ότι και να ήταν δεν παρατάμε φίλους και σχέση ΄χωρίς καμία εξήγηση και μήνες μετά έχουμε την απαίτηση οι άλλοι να είναι εκεί και να περιμένουν.
Αυτό σημαίνει πως ούτε φίλους πραγματικούς είχες, ούτε σχέση, γιατί σε άλλη περίπτωση ότι και να ζούσες θα είχες την ανάγκη να το μοιραστείς μαζί τους.

μερικα πραγματα δεν μπορεις να πεις. να μην το αναλυσω περισσοτερο. και οτι της ελεγα το ελεγα απο κοντα. ποτε απο το τηλεφωνο. ηταν υπερβολικα ευαισθητη για να ακουσει κατι και μετα να μεινει μονη. οι φιλοι μου τα ηξεραν γιατι ηταν και διπλα μου. εν τελει ομως εχεις δικιο. και για αυτο εχω τοσο βαρος. γιατι εγω εφταιξα

[Θεοφανία]

Κοιτα, μπορεί να ακούγεται σκληρό αυτό που σου λέω, όμως, θα καταλήξεις με τον καιρό στο εξής συμπέρασμα: δεν ήταν πως δεν ήθελες να την φορτώσεις, απλά ήξερες πως δεν μπορεί να σε βοηθήσει και να σε στηρίξει.
Οπότε σταμάτα να μοιρολογείς για κάτι που δεν είχε μεγάλη σημασία για σένα και μη ρίχνεις ευθύνες στον εαυτό σου για τα συναισθηματα σου.
Το γεγονός πως ξανα επικοινώνησες μαζί της δεν είναι γιατί σε ενδιαφέρει, αλλά επειδή δεν έχεις κάτι άλλο και πιάνεσαι από τα παλιά, (οπως εκανες και με τους φιλους σου).

Υγ. Στα λέω πολύ φιλικά όλα αυτά.

[infinitE]

Επικοινωνησα ξανα με τους φιλους μου και τη πρωην σχεση μου οταν πλεον ειδα λιγο φως στην οικογενεια μου. οταν πια ειδα τους δικους μου να χαμογελουν. επικοινωνησα γιατι πραγματικα μου ελειπαν. στεναχωριομουν για καθε μηνυμα στο κινητο που δεν απαντησα ποτε. οι φιλοι ειναι τα παντα για μενα. και χαρομαι και ευχαριστω το θεο που ειναι παλι διπλα μου. διπλα μου χωρις να ζητουν εξηγησεις. και μου τηλεφωνουν παλι καθε μερα. οχι γιατι το ζητησα. αλλα γιατι το θελουν. και τους ψαχνω πλεον παλι. πηγαινω τους βρισκω. ακομα και αν μενουν μακρυα. παιρνω το αυτοκινητο και παω για ενα καφε και ξαναγυριζω. και τους κοιτω και ειμαι χαρουμενος. ο λογος που επικοινωνησα με τη πρωην σχεση μου ειναι οτι ηθελα να διωξω ενα βαρος. οχι για να γινουν ολα οπως ηταν πριν. οπως προειπα η απογνωση σε κανει να πραττεις λανθασμενα. και κακως προσπαθησα να επικοινωνησω. γιατι δεν συμβαδιζει με τον τροπο που ο ιδιος εξαφανιστηκα.
. θα ηθελα να σας πω πιο πολλες λεπτομερειες για το τι περασα τα τελευταια 6 χρονια στο σπιτι μου. θα μπορουσατε να καταλαβετε καλυτερα την κατασταση. δυστυχως ομως ειναι τοσο χαρακτηριστικα που θα ειναι σα να λεω το ονομα μου.
σας ευχαριστω για τα σχολια σας.

[claire]

σταμάτα να κάνεις κακό στον εαυτό σου και να φορτώνεσαι με ενοχές. δες το λίγο εγωιστικά ρε παιδί μου.

οκ, είχες μια σχέση και για μαλακίες έληξε. τώρα τι κάνεις? πρέπει κι εσύ να προχωρήσεις για καλό δικό σου.