...

[soft]

οταν τα πραγματα φανταζουν δυσκολα και μαυρα ,Τιποτα νομιζω οτι δεν μπορει να μας κανει να τα δουμε ασπρα η λιγο γρι η με χρωμα
Λου αν θες χωστα μου ,αλλα θα σου πω κατι, και ισωςς να νομιζεις οτι δεν καταλαβαινω

Αυτο που βλεπω Λου ειναι ,οτι το παρελθον πηγαινει προς ολοταχως ,και συ ακουλουθεις ,λαχανιασμενη Σημερα πηγαινα καπου με το αμαξι ,σε ενα φαναρι μου ηρθες στο μυαλο μου και αυτο μαζι με σενα η σκεψη αυτη !

Οταν αφηνεις το παρελθον καλη μου να τρεχει μπροστα απο σενα ,και συ κανεις ανωμαλο δρομο πισω του να το προλαβεις και λαχανιαζεις ειναι φυσικο να κουραστεις και να απογοητευτεις ,Και οταν σου την δινει, και σου την βαραει και το φτανεις και πας για προσπεραση αυτο σου βαζει τρικλοποδια και σε ριχνει κατω και δεν μπορεις να σηκωθεις
Το περασα γ αυτο το λεω ,αλλιως δεν θα μπορουσα να μιλησω
Καθε φορα που ηθελα να προσπερασω Λου και να του αφησω γκαζια πισω εμπαινε σφηνα
και σε στροφη φρεναρε αποτομα ,και δεν ειχε και τα φαναρια του στοπ ....με αποτελεσμα να πεσω επανω του
Η συγκρουση σφοδρη ...χε χε
Με εβαλαν στην εντατικη της ψυχης για αρκετο καιρο με φαρμακα με γιατρους κτλ
Οταν βγηκα απο ολο αυτο Λου ξερεις τι ειπα ??
Καθε φορα ρε !!!!!!!!!!!!!!!! που θα ,προσπαθεις να κανεις την προσπεραση ,θα τρως και μια κληση μεγαλη
Σε οτι συνεπαγεται αυτο Το “ποσο” θα το θεσεις εσυ Λου
Ευχομαι καλη μου να εισαι καλυτερα
Και τα τσατ δουλευουν ,και τα u2u )))
Και οι ανθρωποι που αισθανεσαι δικους σου ,και μπορεις να μιλησεις

θελω να σε ακουσω !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
τι εκανα ολες αυτες τις σκεψεις πηγαινα και εκδρομουλα γμτ σουνιο !! Μην παν χαμενες λολ
Αφου μου ειπαν μην σκεφτομαι !! ακουτε κατι πραγματα !!

[soft]

κατι σβηστηκε αμα το βρεις βαλτω χε χε ,
μ αρεσει αυτο το φορουμ .Ψαχνεις παντα να βρεις που πηγε το αλλο μισο μνμ, σημερα δεν μπορεσα να το βρω χαθηκε σαμποταζζζζζζ!!!!!!!!! και το ειχα σημερα το θεμα



ΑΝ δεν το βρητε θα παω μια Σουνιο παλι αυριο, καπου εκει θα ειναι αφου οπου κανεις τις σκεψεις λενε εκει μενουν ,μαζι με τις εικονες χε χε χε

Καλα να εισαι Λου.. ευχη για σενα λογο των ημερων και οχι μονο ,και για ολους τους ανθρωπους γυρω μας

[Lou!]

Γεια σου Louλουδάκι!
Διάβασα τα περί υπάρξεως θεϊκού στοιχείου (η να πω στοιχιού) και σου προτείνω, σκέψου το αλλιώς: νομίζεις ότι -αν υπάρχει Θεός- κάθεται με τις ώρες να αναρωτιέται "Άραγε υπάρχει άνθρωπος;" Η ακόμα χειρότερα "Ρε συ, εγώ ήθελα να τον κάνω κατ'εικόνα και καθ'ομοίωσή μου, τόσο σκατά είμαι'"... ΝΑ ΔΕΙΣ ΜΕΤΑ ΥΠΑΡΞΙΑΚΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ!

Και για τη θλίψη που σε περιβάλλει μερικές φορες -και που φυσικά δεν γίνεται να δούνε οι γείτονες άπαπαπα μα τι λες τώρα να μας συζητάει όλο το μανάβικο... και άλλες τέτοιες μαλακιουλες- εγώ γράφω τις μαύρες μου σκέψεις σε ένα χαρτί. Μαύρη μαυρίλα όμως, όχι σε στυλ ημερολόγιο "είμαι τσαντισμένη για αυτό και για εκείνο"... με τσαμπουκά "να πεθάνουν όλοι οι σκατοκεφαλοι γαμώτο πια!" και αλλα τέτοια ξεδωτικα! Και μετά, αφού βάλω τα κλάματα 725 φορες και σπάσω στο ξύλο το μαξιλάρι μου, βάζω φωτιά στο χαρτί... αυτή η στιγμή που ανάβει η φλόγα και βλέπω όσο αυτόν το θυμο, τη στενοχώρια, το άγχος, την απελπισία που έβγαλα να γίνεται καπνός και μετά σταχτη... δεν ξέρω, εμενα μου απαλύνει πολύ τη διάθεση.

E και αν τα πράγματα πάνε στη πολύ χειρότερη, θα πιάσεις φιλιες με έναν super sexy πυροσβέστη! Φιλια από τον κόσμο!

ευχαριστω dis!!! χαιρετισμους στη NY!

[Lou!]

Lou-loudi μου, τι σ' έπιασε πάλι? Για κάτσε και ανάλυσε αυτές σου τις διαδρομές των σκέψεων. Πχ θα ζήσω μέχρι τα ογδόντα. Μωρέ τις μας λες, να μας δώσεις τη συνταγή γιατί εγώ δε με κόβω πάνω από τα εξηνταπέντε, λολ, με τα καθημερινά άγχη που μας έχει φορτώσει ο σύγχρονος τρόπος ζωής και το δουνουτού που μας φορέσανε καπέλο! χαχααα

reinaki μου τα αγχη εν μερει μονοι μας τα φοραμε στους εαυτους μας, ειναι κ οι συνθηκες φυσικα, ειναι κ οι απληστες φιλοδοξιες μας!!!!

Επίσης, αφού παλιά δεν πίστευες αλλά τώρα πιστεύεις, αναζήτησε ποια βαθύτερή σου ανάγκη καλύπτει αυτό. Εγώ λέω πως σου καλύπτει την ανάγκη για επιβίωση, αφού σε σταματά από το δρόμο της αυτοκαταστροφής. Με την έννοια αυτή, καλώς χρησιμοποιείς το φόβο σου, εκσιούζ μι, θέλω τη Λουράλα παρούσα και ζωντανή! Για να τη θέλω εγώ, σκέψου εσύ,λολ.

δυστυχως την πατησα. απλα ειχα μπλεξει με κατι θεολογικα σαιτ πριν με πιασει αυτο που με επιασε. καμια αναγκη για ζωη δεν μου καλυπτει, απλα φοβαμαι οτι θα αυτοκτονησω κ θα παω στην κολαση. κ κολαση οι προχωρημενοι λενε οτι ειναι, οχι ενας τοπος με συμβολικα καζανια, αλλα η υπαρξη της συνειδητοτητας μας μετα θανατον μακρια απο το Θεο κ μακρια απο τις αλλες ανθρωπινες συνειδητοτητες. δλδ μονος κ ερημος με τη συνειδηση σου ζωντανη, προφανως με εναν μαγικο εξω-ορθολογικο τροπο, σε μια εξωχωροχρονικη πραγματικοτητα forever!!!! μου ακουγεται φρικτο!!!!

Μεγάλη κουβέντα έγραψες, για τις ανθρώπινες σχέσεις. Αρκεί να είναι οι κατάλληλες για μας σε κάθε φάση ζωής μας. Γιατί όταν δεν είναι, που και πάλι εμείς τις επιλέγουμε, μπορούν να εντείνουν αυτοκαταστροφικές μας τάσεις. Πχ ο πρώην μου, πολλές φορές ήθελα να πέσω από το μπαλκόνι παρά να συνεχίσω να ζω αυτό που ζούσα, το άνυδρο και χιλιομπαλωμένο. Και όμως, για καιρό δε σκεφτόμουνα πως ήταν απλούστερο να φύγω. Γιου γκετ δε πόιντ.

συμφωνω. οι καλες σχεσεις βοηθανε, οι κακες σχεσεις αστα να πανε!

Μετά, έχω για σένα την αίσθηση πως παρα-ασχολείσαι με το παρελθόν, με έναν τρόπο που σε ζημιώνει. Ό,τι έγινε έγινε. Το να μηρυκάζουμε πόνους μακρινούς μας απομακρύνει από το εδώ και τώρα, που μας θέλει παρόντες. Για καλό ή για κακό ορισμένα πράγματα στη ζωή μας δεν ήταν δυνατόν με τα εφόδιά μας ΤΟΤΕ να τα διαχειριστούμε διαφορετικά. ΤΩΡΑ όμως δεν είμαστε οι ίδιες. Και ΤΩΡΑ, ΕΔΩ, είμαστε για να αγκαλιάσουμε το παρόν μας και να το ζήσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα. Άρχισε λέω!!! :P

ναι, αυτο ακριβως μου ειπε κ η ψυχ που πηγα χθες, μου λεει σε ξερω χρονια ρε λου κ αυτη ειναι η αδυναμια σου. εισαι ο κακος γονεας του εαυτου σου, σε μαστιγωνεις συνεχεια κ αφηνεις το κακο παρελθον να σου καταστρεφει το παρον. συμφωνω, αλλα ειναι ψυχολογικος εθισμος, αυτο εγω πρεπει να κανω μεγαλη προσπαθεια να το αλλαξω. βασικα δεν ξερω καν αν μπορω να το αλλαξω, με πιανει ενας μικρος πανικος!

Μην ξανακούσω για μπαλκόνια γιατί θα πηδηχτώ απ΄το παράθυρο! Το κρίμα στο λαιμό σου που θα χάσει η βενετιά βελόνι,λοοολ.

σδξκφηφησδκηφσκδηκξασδηξκ ασδηδσ

[Lou!]

Βρε αγαπη...η υπερευαισθησια ειναι δυσκολη φαση..
Στην ουσια λυπασαι ,σε διαβαζω να κλαις,κατι να σου φταιει..
Τα βαζεις με τις μπουρδες των γονιων,καταλαβαινω πραγματικα ποσο ΑΔΙΚΗ ειναι αυτη η σταση που εχουν!!
Τα ιδια κανουν και οι δικοι μου,αλλα σου μιλαω ειλικρινα,απο την στιγμη που καταλαβαν οτι δεν αστειευομαι το εκοψαν το τροπαριο!!
το καλοκαιρι εριξα εναν καυγα τρικουβερτο με την μανα μου και αυτη αντι να ασχολειται με αυτα που της ελεγα μου ελεγε να μη φωναζω γιατι μας ακουν!!
ε και εγω της ειπα οτι αν το ξαναπει, θα παω εγω η ιδια και θα τους πω ΠΟΣΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟΥΣ τους εχω!!!
με τετοια συμπεριφορα νιωθεις οτι οι δικοι σου ανθρωποι δεν δινουν δεκαρα για σενα ,αλλα βαζουν την ΠΑΝΗΛΙΘΙΑ υποληψη τους μπροστα και αρα τον εαυτουλη τους!!

Παντως για μενα πρεπει να κανεις κατι..δεν ξερω..δουλευεις?να λειπεις απο τετοια οσο δεν εισαι καλα?εναν ειδικο πρεπει να δεις αμεσα..ειναι τοσο κριμα ενα ατομο σαν εσενα ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ να καθεται να κλαιει μονο του και να σκεφτεται τα παλια..παει η μαλακια τελειωσε..ΑΣΤΟ ΝΑ ΠΑΕΙ!!!

κοιτα στην περιπτωση μου η κακη σχεση με τους γονεις προκυπτει ως συνεπεια της κακης σχεσης που εχω εγω με τον εαυτο μου, οποτε κανω γκρινιες στο σπιτι κ γινονται αναταραχες. διαφορετικα, ακομα κ που μενουμε στο ιδιο σπιτι, δεν εχω πολλα πολλα με τους δικους μου, τωρα προκυπτει ενα θεμα με τον πατερα μου, γιατι αφου γυρισα απο αμερικη πηγα στη δουλεια του κ ενταξει αυτος ειναι ενας λογος που θεωρω το παρον μου κακο, κ τσακωνομαστε!* δεν ξερω βεβαια τι θα κανω με το θεμα δουλεια, αλλα ουτε αυτον θελω, ουτε τη δουλεια του. απλα στην αμερικη καποια πραγματα τα χειριστηκα πολυ λαθος κ μετα τα πραγματα σκατωσαν κ δεν μπορουσα να τα διαχειριστω, ουσα τελειομανης, κ ως γνωστον, τα χουγια μας τα παιρνουμε μαζι μας (η πολη θα σε ακολουθει, ειπε ο Καβαφης), κ εγω τελικα γυρισα ελλαδα. αλλιως δεν θα γυριζα. γυρισα ως αποτυχημενη κ αυτο φυσικα κ το κουβαλαω.

*οταν δε, του πεις, δε μ αρεσεις ουτε εσυ, ουτε κ η δουλεια σου, γινεται ενας χαμος!!!!!! πρεπει να του εχω θιξει ενα πολυ σημαντικο κομματι απο το ειναι του (δουλεια του, ποδοσφαιρα, κ ο γατος του που πεθανε προσφατα - α, να μην ξεχασω τις πανσεληνους κ τις εκλειψεις)

[Lou!]

σοφτ γραφεις πολυ ωραια! οχι, γιατι να σου τα χωσω? εχω προβλημα με το παρελθον μου, ναι. δυσκολευομαι να το αφησω στη θεση του, δηλ στο παρελθον!!!

[Lou!]

Αχ βρε Λου!
Δεν ξέρω για ποιον να στεναχωρηθώ ποιο πολύ...για σένα ή τους δικούς σου?

για κανεναν! ομολογω το οτι γραφω εδω με ανακουφιζει παρα πολυ, αλλα δεν εχω στοχο να μαυρισω την καρδια κανενος άλλου!!!! keep your safety distance!

Θα μπορούσαμε να πούμε χίλια δυο εναντίον του πατέρα σου και της εμφανούς "αναισθησίας" του, αλλά είναι αυτό?

ο πατερας μου ειναι νευρωτικος υπερπροστατευτικος γονεας που ακομα με κηνυγαει να παιρνω ομπρελιτσα οταν βρεχει κ παντα τσεκαρει πριν φυγω απο το σπιτι να εχω μαζι μου το κινητο, οχι για να με ελεγχει, αλλα για να μπορει να παρει αν αγχωθει οτι με βιαζουνε κ τετοια. επισης το προβλημα μου δεν ειναι πως ειναι ο πατερας μου αλλα πως λειτουργω εγω. εγω το εχω το προβλημα αλλωστε. αυτος αλλωστε δεν αλλαζει με τπτ, ειναι πολυ σταθερων πεποιθησεων!!!!

Μήπως και οι δικοί σου δεν έχουν τον τρόπο ή τις γνώσεις να αντιμετωπίσουν το παιδί τους που κλαίει και πονάει, που ταλαιπωρείται αντί να έχει βρει το δρόμο του και να είναι ευτυχισμένο?

το πιθανοτερο

Απ την άλλη σκέφτομαι και σένα και όλα αυτά που κουβαλάς.
Μήπως να πέταγες κάποια πράγματα από πάνω σου?
Οκ, οι δικοί σου υπέγραψαν για να μπεις στην κλινική, όμως αυτό έγινε πριν έντεκα χρόνια και σίγουρα δεν είχαν επιλογές.
Μήπως να τους έβλεπες λίγο ως σύμμαχους και να τους καταλάβαινες, αντί να φορτώνεσαι ΚΑΙ με αυτό?

ως συμμαχους για την κλινικη? συμμαχοι του ψυχιατρου ηταν!!!! αδαεις κ "παιγμενοι" ναι. τεσπα δε με ενοχλει τοσο το αν συμβαλανε κ αυτοι το δαχτυλακι τους, οσο οι εμπειριες εντος κλινικης

Δεν θα σου πω τα τετριμένα, (κάνε πράγματα για τον εαυτό σου/αγάπησε τον), θα σου πω: ΜΙΛΑ.
Είναι τρομερά λυτρωτικό να αδειάζεις. Αν δεν μπορείς να κάνεις τίποτα απ όλα όσα ξέρεις πως θα σε βοηθήσουν, κάνε τουλάχιστον αυτό: ΑΔΕΙΑΣΕ!
Είτε εδώ, είτε στο τσατ, είτε στο σπίτι σου, είτε στους φίλους, στους συγγενείς: ΜΟΙΡΑΣΟΥ.

οκ! με ποιον νομιζεις οτι μπορεις να συζητησεις ενα τετοιο θεμα? με τους γονεις μου? οχι. με εναν φιλο πχ που ειχα τοτε (οχι γκομενο, απλο φιλο) που το ηξερε γιατι ειχε ερθει να με δει? αυτος σχεδον υπερασπιζοταν τον ψυχιατρο! απο εκει κ περα, δεν το εχω ανακοινωσει κ σε ολη την υφηλιο! το ειχα συζητησει εν μερει με την ψυχ τοτε, μετα το ξεχασα, μετα σκαλιζοντας το νετ ανακαλυψα διαφορα κουλα κ μου ξαναγυρισε! ισως της αφιερωσω της αγαπητης κλινικης ενα δικος της ποστ, εδω που ειναι φιλικο το φορουμ σε τετοια θεματα, γιατι αλλο να βγεις κ να πεις οτι ησουνα στο κατ με σπασμενο ποδι, η στο νοσοκομειο για σκωληκοειδιτιδα, κ αλλο οτι σε κλεισανε σε ψυχ κλινικη επειδη ειχες καταθλιψη κ εκανες αποπειρα!!! δεν εχω ορεξη να εισπραξω ουτε τα α, ουτε τα ω κανενος. τα φωνηεντα τα ξερω!!!! (ακομα χειροτερα τα κουτσομπολια)

hdrjsdhkasdhakdhkasdkdjdsdjasl

[Lou!]

Μη φοβού τα χαρτάκια!
(έλεος, να άλλο ένα κοινό που έχουμε Λου!).
Τα κολλήματά σου δεν είναι τόσο απειλητικά όσο φαντάζεσαι. Από καιρό σε καιρό συσσωρεύονται σκέψεις που θέλουν να βγουν και αυτό παίρνει το δρόμο του πρόχειρα και αυθόρμητα.
Σκέψου το λίγο διαφορετικά. Μέσα σε όλα αυτά τα άχρηστα χαρτάκια, κάποια κρύβουν μηνύματα που σου είναι σημαντικά. Αντί να το βλέπεις ως ένα κουσούρι σου μειωτικό, σκέψου το σαν ένα σου χαρακτηριστικό που το έχουν χιλιάδες άλλοι άνθρωποι. Καλλιτέχνες, επιστήμονες, μουσικοί, εσύ που εκτιμάς την τέχνη θα ξέρεις ένα σωρό παραδείγματα καλλιτεχνών με εργαστήρια μπουρδέλα, που όμως απ' αυτά βγήκαν αριστουργήματα. Η δική σου πληθώρα γιατί να αντιμετωπίζεται από εσένα ως μειονέκτημα και εμπόδιο και όχι ως εκτόνωση πίεσης και πιθανότατα ως κοιτίδα προσωπικής καλλιέργειας?

ΑΠΟΔΕΞΟΥ ΣΕ ΡΕΕΕΕ!λολ Αυτή είσαι. Μην το παλεύεις το στοιχείο της ιψδ, κάποιοι το κουβαλάμε, είναι στοιχείο μας. Έχω την εντύπωση πως ό,τι πάμε με τέτοιον τρόπο, αποδεχόμενό το στην ολότητά του, εκεί βρίσκουμε ένα έξυπνο μονοπάτι για να το εκμεταλλευτούμε κιόλας αντί να το σέρνουμε ως έρμα. Τίποτε δεν είναι άνευ λόγου, υπάρχει λόγος που χρησιμοποιούμε μεθόδους ανακούφισης, αυτό είναι όλο. Μία ανακούφιση, μία βαλβίδα ασφαλείας. Εγώ χρησιμοποιώ τα χαρτάκια μου και μου έχουν κάνει πολύ καλό.

Κολπάκι. Κλείνε τα σε ένα κουτί παπουτσιών, κράτα το ένα διάστημα που έχεις ορίσει ως ορόσημο, μετά πέτα το ολόκληρο. Για μένα είναι κάνα δίμηνο.

τα χαρτακια τα κοψα!!! αυτο που μου χει μεινει ειναι ενας ψυχαναγκασμος να μαστιγωθω λιγακι καθε μερα για τα λαθη του παρελθοντος!!!! ειναι Inverse OCD (δικη μου ορολογια)! αυτο πρεπει να κοψω!!!
inverse γιατι δε σε απαλλασει απο καποιο αγχος, σου δημιουργει αγχος κ σε κανει να αισθανεσαι χαλια!