μερος 1ο

πολεμησε το και εισαι εκτος
προσπαθησε να μεινεις μεσα ειναι ανωφελο
να δινουν διαταγες ξερουνε ολοι
να υπακουνε ξερουνε λιγοι

μερος 2ο

οι σκυλοι αποστειρωμενοι δεν δαγκωνουν
οι γατες σαν μυστηριο με φολα τις θανατωνουν
οι αρουραιοι που την αρρωστεια κουβαλανε στην φωτια πηδανε
τα πουλια εχουν μεινει εδω, μηνα Νοεμβρη
οτι η φυση μπορει σε ανυποπτο χρονο να τσακισει
οτι ο ανθρωπος χτιζει με τοσο κοπο

μερος 3ο

ο καπνος απτα εργοστασια ειναι γκριζος
τα σπιτια το ιδιο, τα τσιμεντα κρυβουν το χρωμα
κεραμμυδια δεν υπαρχουν για να θυμιζουν
οτι ειναι τυχαιο ταχα που ο σεισμος πλητει χωρια μοναχα
ανθρωπους.

μερος 4ο

γεωλογια η μελετη του εδαφους
στην χωρα τον σεισμο φοβουνται ολοι
και οσοι δεν αντεχουν την αγωνια τρεχουν
μακρυα

μερος 5ο

φοβος ειναι να θυμασαι

μερος 6ο

ζαλιζομαι και παλι σαν ναρκωμενο μαντροσκυλο
τα ελαττωματα μου δια μαγειας ολοι τα θυμουνται
τα καλα μου κρατανε οσο μια στιγμη στην μνημη
αρχιζει κατι απο εδω και φτανει ως ψηλα στον ουρανο

μερος 7ο

ο τρελος σκεφτεται ψηλα
ποιος κατασκοπευει χαμηλα
ζαλιζομαι και παλι κοντευω να πεσω
ο υπνος δεν μου ελειψε τη μερα αυτη
μοναχα σφυριζει παλι
οτι δεν λεει μιλια να βαλει