Αγάπη

[sougar]

Eίναι βιαστικό και ενδεχομένως παρακινδυνευμένο. Το ίδιο παρακινδυνευμένο και επιπόλαιο είναι όμως και η υιοθέτηση της \"αγάπης\" (ως έννοια) που οι άλλοι μας έχουν επιβάλλει.

Η διαφορά μας λοιπόν είναι ότι εσύ μια αγκαλιά, ένα χάδι ή μία τρυφερή κουβέντα τα ονομάζεις αγάπη....Αυτό δεν υιοθετώ.

Γιατί να είναι αγάπη και όχι κάτι άλλο; Γιατί να μην είναι τρυφερότητα; Πολλές φορές αισθάνομαι τρυφερά για πρόσωπα που δεν τα \"αγαπάω\"....
Γιατί να μην είναι ενσυναίσθηση;

Γιατί οπωσδήποτε πρέπει να είναι αγάπη;
Αυτό είναι το βασικό μου ερώτημα.
Μήπως είναι αγάπη επειδή έτσι μας έχουν μάθει;
Εκεί διαφωνώ. Την αγάπη τη μαθαίνεις μέσα από ΄σένα όχι μέσα από τους άλλους.

[tessa]

agapites mou sugar kai lena
kai dear all,
twra pou ftasame se adieksodo kai kata vasi lusame kai to provlima tis agapis den pianoume kai to thema tou sex :P;)????/?

oxi tipota alla paraskeui simera douleia polli polii den exw kai variemai....
sas filw
tessa

[lena]

Αγαπητή Sugar καλησπέρα,

Καθυστέρησα να απαντήσω λόγω απίστευτου τρεξίματος...

Συμφωνώ μαζί σου με μια μικρή προσθήκη. Την αγάπη την μαθαίνεις μέσα από εσένα αλλά και μέσα από τους άλλους.
Για την αγκαλιά, το χάδι, την τρυφερή κουβέντα συμφωνώ και πάλι, μπορεί να είναι και τρυφερότητα, δεν είναι απαραίτητα μόνο αγάπη.
Έτσι όπως το έγραψα αυτό το συμπέρασμα βγαίνει, ενώ αυτό που σκεφτόμουν ήταν δύο ανθρώπους που αγαπιούνται, να αγκαλιάζονται, να ανταλλάζουν τρυφερά λόγια και αν το νιώθουν τότε αυτό σημαίνει κάτι αλλιώς δεν σημαίνει τίποτα όσο αφορά πάντα στο συναίσθημα της αγάπης.

Την αγάπη δεν νομίζω ότι μας την επιβάλλει κανείς. Την εκδηλώνουμε έτσι όπως μας έχει εμφανιστεί στην ζωή μας, όπως την έχουμε εισπράξει (ξεκινώντας από την οικογένειά μας), όπως την έχουμε βιώσει (μέσα από σχέσεις μας) και από την προσωπική αναζήτηση που έχει κάνει ο καθένας μας....
Νομίζω επίσης ότι αν βάλουμε τον εγωισμό μας στην άκρη τότε θα μπορέσουμε να δούμε τα πράγματα με άλλο μάτι.

Όποτε το έχω κάνει, να βγάλω δηλαδή τον εγωισμό μου από την μέση, η αίσθηση που έχω νιώσει είναι απίστευτη.
Είναι σαν να βλέπεις τον κόσμο γύρω σου σφαιρικά και όχι επίπεδα.

Να σου πω και κάτι ακόμα Sugar; Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο. Ταλαιπωρούμαστε να βγάλουμε άκρη με αυτή την λέξη όμως όσο πλησιάζει κανείς στον πυρήνα γίνεται ευτυχέστερος. Θα μου πεις όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι και θα συμφωνήσω.
Προσωπικά δεν ησυχάζω, ψάχνω, αναρωτιέμαι, είναι στο αίμα μου... τι να πω;

Το topic το ξεκίνησα γιατί βλέπω στις μέρες μας όλο και περισσότερους ανθρώπους να απομακρύνονται από αυτό το συναίσθημα και ήθελα να ξεκινήσει διάλογος για να δω τις απόψεις.
Κατά βάση είμαι ρομαντικός άνθρωπος και πιστεύω στην αγάπη.
Έχω βρεθεί σε αδιέξοδο, δεν πίστευα πάντα σε αυτή, την απέρριπτα ως φανταστικό συναίσθημα, και όμως μετά από τόσα «χαστούκια» την υποστηρίζω.
Βγαίνει από μέσα μου.

Αγαπητή Tessa,
Καλή η ιδέα να καταπιαστούμε με το sex αν και ανοίγουμε άλλο ένα τεράστιο κεφάλαιο!:P

Σας φιλώ
Λένα

[Animus]

olla sthn zwh einai mia empoiria! h agaph mporei na ekfrastei se orismenous antrwpous san erwtas!se alous san endiaferon apla gia na tous kanei na niosoun gematoi na moirastoun kai na enwthoun...
h poly monaksia vlaptei ayto me ekane na niwsw agaph apo merous mou!
xwris aytes tis enoies tote o antrwpos tha eixe katantisei mhxanikos tha edine kai tha eperne ...apolaysh? xwris na niazetai gia kanena ektos apo ton eaytoulh tou
h agaph den einai gia antrwpous pou thn exoun patisei hdh mia fora kai to yposynidito tous thn exei diagrapsei giati poly apla den theloun na zhsoun mia tragikh stigmh na epanalamvanetai mia stigmh pou tous exeis symadepsei kai thn exoun thapsei oso pio mesa ginetai sto myalo tous aytoi den theloun na niwsoun poly apla theloun na apolaysoun! na zhsoun thn stigmh h ideologia tous einai diafwretikh apo tous antrwpous pou zoun gia na agaphsoun o kathenas me ta pystevw tou
se olla yparxoun dyo kai parapanw diafwretikes opseis
to megalo stoixhma einai pws tha katafereis na kaneis ton allon na katalavei kai aytoi oi dyo diafwretikoi kosmoi na enwthoun...

[aporia]

Originally posted by Animus
olla sthn zwh einai mia empoiria! h agaph mporei na ekfrastei se orismenous antrwpous san erwtas!se alous san endiaferon apla gia na tous kanei na niosoun gematoi

Διαφωνώ
Η αγάπη ( εγώ νομίζω )δεν είναι \"αχ ερωτεύτηκα\"
ούτε \"για μισό λεπτό να ερωτευτώ για να μη νιώθω μόνος/η\"

Μιλάμε για την αγάπη μεταξύ σχέσης ? για την αγάπη γενικά ?
η αγάπη είναι ΜΙΑ ? είναι πολλών ειδών ?
Και έχω την αίσθηση πως ....... πολύ μιλάμε για την αγάπη
μιλάμε ..... μιλάμε ........ και δεν κάνουμε τίποτα
Εγώ πάντως νιώθω πως δεν υπάρχει αγάπη γενικότερα στον κόσμο
Δεν υπάρχει αγάπη για τον συνάνθρωπο
και αυτό γιατί μισούμε τη δική μας ζωή
Οταν κάποιος μισεί τον τρόπο ζωής του , δεν αντέχει τα καλούπια που έχει μπει ξεσπάει όπου βρει.
Κοιτάξτε γύρω μας .... παντού άνθρωποι που επειδή δεν γουστάρουν έτσι όπως έκαναν τη ζωή τους ξεσπάνε στους άλλους.
Που είναι η αγάπη ?
Αν μιλάμε για τις σχέσεις , ναι υπάρχει αγάπη , ο ένας αγαπάει έναν
Είναι όμως αυτό το ζητούμενο ?
Το ζητούμενο είναι ο ένας να αγαπάει έναν και μόνο αυτόν ? ή να αγαπάει έναν και οι δυό μαζί να βοηθάνε με αγάπη την κοινωνία που ζουν ?

[Roomstolet]

Για εμενα η αγαπη ειναι μια βαθεια συνδεση μεταξυ δυο ατομων.

Δεν εχει να κανει με κτητικοτητα, ειναι ανιοδιοτελης και υπαρχει εμπαθεια μεταξυ τους. Ακομα και αν το αλλο ατομο σε μισει η θελει να σου κανει κακο και παλι σκεφτεσαι με γνωμονα οχι μονο την δικη σου επιβιωση αλλα και την δικη του., πσοσπαθεις να δεις την δικη του θεση.

Ειναι πολυ περιεργο συναισθημα, εχει να κανει με τον σεβασμο, την ανευ ορων αποδοχη του αλλου ανθρωπου και την εμπιστοσυνη.

Δεν μπορω να πω οτι το καταλαβαινω απολυτα οτι το εχω βιωσει απολυτα. Ειναι δυσκολο να ανοιχτεις και να συνδεθεις τοσο με καποιο αλλο ατομο...

[tessa]

Εγω νομιζω πως η αγαπη ειναι ενα απολυτα ουτοπικο συναισθημα.... αν δεν δωσεις δε θα παρεις κανεις πλεον δεν αγαπαει ανιδιοτελως.... ολοι κατι θελουν να παρουν κανεις δεν χαριζεται ......

[meta_]

.

[stella]

Η αγάπη για μένα είναι τα πάντα...είναι ο μόνος λόγος που αξίζει να ξυπνάς το πρωί και να υπομένεις όλες τια αναποδιές που σου παρουσιάζονται...
Η αγάπη σε όλες της τις μορφές είναι η μεγαλύτερη ελπίδα για μένα,το πιο γλυκό όνειρο,η μεγαλύτερη χαρά που μπορείς να δεχτείς και να δώσεις...
Ίσως είναι ουτοπικό,αλλά και μόνο σαν σκέψη μπορεί να δώσει νόημα στη ζωή σου...

[natassak]

Αγάπη ……, ας τη προσεγγίσουμε από εκείνο το μικρό τούνελ στην άκρη του μυαλού μας, που στο τέλος του πλημμυρίζει με φως, ... με αλήθεια.! Αυτή η αλήθεια είναι πραγματική και όχι ψευδαίσθηση. Είναι μια αλήθεια μόνη και ξεκάθαρη, που στον αντίποδά της δεν έχει το ψέμα. Δεν έχει τίποτα. Απλά υπάρχει σα μοναδικό, πρωτότυπο και αρχέτυπο σημείο στο χρόνο, στη ζωή, στο πάντα!

Είμαι σπίτι. Ξάπλωσα να κοιμηθώ με το γιο μου μέσα σε ένα καυτό μεσημέρι. Εκείνος σε ανύποπτο χρόνο μου ψιθυρίζει απαλά, «Σ’ αγαπώ!» Τον αγκαλιάζω, ήταν τόσο τρυφερό, και με ένα κρυφό γελάκι τον ρωτάω «Γιατί;» Και μου έδωσε την σημαντικότερη απάντηση που έχω ακούσει ποτέ μου. Αυτή που ίσως δίνει τη μοναδικά σημαντική απάντηση σ’ αυτό το στραπατσαρισμένο γιατί. Μια απάντηση στο χιλιοαπαντημένο και παράλληλα αναπάντητο στους αιώνες ερώτημα «τι είναι αγάπη …;».

Η αφοπλιστική και μονολεκτική απάντηση του γιου μου ήταν «Γιατί …. Θέλω!!!» Συγκλονίστηκα! Έμεινα ακίνητη και χάζευα το μικρό προσωπάκι! Σ’ αγαπάω, γιατί θέλω! Όχι γιατί είσαι η μαμά μου, η αδερφή μου, ο άντρας μου, ο παιδικός μου φίλος! Όχι γιατί είσαι κάτι σημαντικό στη ζωή μου, όχι γιατί έχουμε περάσει τόσα μαζί, όχι γιατί μοιραστήκαμε ευχάριστες και δυσάρεστες αμέτρητες αναμνήσεις, όχι γιατί συμβιώνουμε τόσο αρμονικά! Όχι, όχι, όχι …… Σ’ αγαπάω γιατί θέλω! Γιατί το θέλω! Γιατί το θέλω! Δεν υπάρχει παραπάνω εξήγηση σ’ αυτό. Επειδή το θέλω! Το επιλέγω! Το νιώθω! Γιατί είναι κάτι που ουσιαστικά δεν έχει να κάνει άμεσα με σένα, αλλά με μένα! Με ότι μέσα μου νιώθω για σένα, με ότι θέλω από σένα. Και αυτά είναι δικά μου!

Δεν επηρεάζεις εσύ την αγάπη μου για σένα, αλλά εγώ είμαι ο μόνος υπεύθυνος γι’ αυτό! Και τότε η αγάπη παύει να μπαίνει σε καλούπια, παύει να αποτελεί μπούσουλα, συνταγή, ρουτίνα, συνήθεια. Η αγάπη μπορεί να υπάρξει και να σταθμεύσει παντού, να ταξιδεύει και να κοιμάται όπου να ναι, μακριά ή κοντά, χωριστά ή μαζί! Αυτή η αγάπη μπορεί να χτίσει καινούριους κόσμους, γιατί δε δεσμεύει δυο ανθρώπους δένοντάς τους με την αλληλεξάρτηση, αλλά λειτουργεί αυτόνομα μέσα στον καθένα.

Αυτή η αγάπη γκρεμίζει τους φραγμούς, τα όρια, τα κατεστημένα. Γιατί αυτή η αγάπη ΘΕΛΕΙ! Μπορεί να θέλει! Δεν υποτάσσεται, δεν κατευθύνεται, δεν οριοθετείται από συμπεριφορές. Αυτή η αγάπη δεν απαιτεί, γιατί δεν προέρχεται από κάπου. Αυτή η αγάπη απλά γεννιέται και υπάρχει, γιατί θέλει! Και όταν κάτι δημιουργείται από ένα θέλω, υπάρχει για πάντα, γιατί έχει το στίγμα της δύναμης, της επιθυμίας, της λαχτάρας. Αυτή η αγάπη δεν επισκιάζεται, δεν παραγκωνίζεται, αλλά μπορεί και συνυπάρχει. Δε χάνει το λαμπερό κόκκινο της, δε χάνει τη σειρά της, απλά διατηρεί τη μοναδική θέση της ανάμεσα στα θέλω, στα μοναδικά στοιχεία ενός ανθρώπου που δε ξεχνιούνται ποτέ!

Ανακατέψτε τις αναμνήσεις σας και προσπαθήστε να εντοπίσετε στιγμές και γεγονότα στο παρελθόν. Κάποια τα θυμάστε σαν να ‘ταν χθες και κάποια από το χθες πολεμάτε να τα θυμηθείτε. Τότε αναρωτηθείτε, γιατί; Αγγίξτε αυτές τις έντονες αναμνήσεις και παρατηρήστε γιατί τις θυμάστε. Το πιθανότερο είναι να δείτε ότι αυτές περικλείονταν από ένα τεράστιο θέλω! Γι αυτό έχουν μείνει χαραγμένες παντοτινά. Γι αυτό και σημαντικά γεγονότα της ζωής μας εξασθενίζουν, γιατί τα περισσότερα από αυτά πρέπει να γίνουν για κάποιο λόγο και όχι γιατί ένα τεράστιο «θέλω» τα σπρώχνει να πάρουν μέρος στη ζωή μας!

Είναι κινήσεις, πράξεις, εκφράσεις που έχουν ταυτιστεί με έναν τρόπο ζωής που πρέπει να είναι …. κάπως έτσι. Είναι εκεί που απομακρυνόμαστε τόσο πολύ από αυθεντικές, δικές μας εκφράσεις επηρεαζόμενοι από αυτό που πρέπει, που έχει καθιερωθεί, που αποτελεί γενικώς παραδεκτή επιβεβαίωση αγάπης! Πόσο φθηνό ακούγεται! Πόσο απρόσωπο! Είναι τελικά εκεί που ο άλλος έχει στήσει καρτέρι, όχι για να δει τι κάνεις για να εκφράσεις αυτό που νιώθεις, αλλά για να δει αν τελικά αυτό που κάνεις στρέφεται προς εκείνον και τον επιβεβαιώνει!

Είναι σα να σε αγνοούν, είναι σα να παίρνεις αξία μόνο αν συμβαδίσεις μαζί με τον άλλον, μαζί με αυτό που ονομάζεται κοινή λογική και παραδεκτή συμπεριφορά!. Είναι αυτή η τάση για ταύτιση, που τελικά είναι η παγίδα. Είναι εκεί που η διαφορετικότητα στην αγάπη αιωρείται, υπάρχει, αλλά όταν πάει να εφαρμοστεί παραβλέπεται ως ανασταλτικός παράγοντας. Και ένα - ένα βήμα, μικρό - μικρό γεγονός συνωστίζονται κινήσεις που εν τέλει χρόνια ολόκληρα έχουν καταργήσει την εφαρμογή της διαφορετικότητας και την έχουν αφήσει απλά να κουρνιάζει σε ένα μικρό χώρο μέσα στο σπίτι.

Δεν την απορρίπτουμε, την ξέρουμε, είναι εκεί. Τη βλέπουμε, την επαινούμε κάπου – κάπου, αλλά στο σαλόνι μας δε τη βάζουμε, δεν έχει θέση εκεί! Εκεί για να μπορέσουμε να συνυπάρχουμε πρέπει να είναι όλα αρμονικά, ταιριαστά, όμορφα. Και η διαφορετικότητα δεν είναι όμορφη, δεν είναι αρμονική, δεν είναι ταιριαστή. Είναι όμως τόσο δυναμική, τόσο έντονη, γίνεται τόσο τεράστια όσο την περιορίζεις, που είναι αναπόφευκτο μια μέρα να διεκδικήσει μερίδιο ζωής, γιατί είναι η ζωή!

Χρόνια ολόκληρα κλείνεις τα μάτια. Βάζεις αυτή τη καταραμένη μάσκα για να είναι όλα αρμονικά. Εγώ και εσύ, δυο ανόμοιοι άνθρωποι, βάζουμε την ίδια μάσκα για να κοιταζόμαστε και να θεωρούμε ότι είναι κάτι σημαντικό αυτό που κάνουμε, μπορούμε να μοιάζουμε. Ακόμη πιο σημαντικό που οι μάσκες εναλλάσσονται και πότε φοράς εσύ τη δική μου, πότε εγώ τη δική σου. Μια κίνηση υπεροχής σχετικά με τα δεδομένα της κοινωνίας μας. Όμως στο τέλος τι μένει; Οι μάσκες. Είσαι άλλος από μέσα, είμαι άλλη από μέσα. Κάτι κρύβεται πίσω από τη ματιά της μάσκας και αυτό δε μπορεί να μείνει εκεί! Πρέπει να μάθουμε να ζούμε ελεύθεροι, να έχουμε το σθένος να πετάξουμε τη μάσκα και να ζούμε ΠΑΝΤΑ με τα μάτια καθαρά, τη ματιά ελεύθερη, το πρόσωπο γυμνό, αληθινό, ξεκάθαρο! Αυτό είναι αγάπη. Να θες να αγαπάς τον άλλον με το πρόσωπο καθαρό, γιατί έχεις κάθε μέρα την αντοχή και την επιθυμία να τον αγαπάς έτσι όπως ακριβώς είναι, επειδή το θέλεις!

Αυτό πρέπει να είναι η αγάπη …. Ένα συνεχές θέλω! Θέλω να είμαι εδώ, θέλω να είμαι μαζί σου, θέλω να προχωρήσω στη ζωή, θέλω να αλλάξω, θέλω να σε έχω πάντα κοντά μου, θέλω ΕΓΩ! Εγώ το θέλω, για μένα! Εσύ δε πρέπει να νιώθεις υποχρεωμένος, περήφανος, ευτυχισμένος, ένοχος, λυπημένος, συγκλονισμένος, γοητευμένος, θυμωμένος για ό,τι εγώ θέλω! Γιατί απλά αυτό μου ανήκει και το διαχειρίζομαι όπως …. θέλω!

Γι’ αυτό και κανείς δε μπορεί να αντισταθεί στην απίστευτη ενέργεια ενός δυναμικού και αληθινού θέλω. Κάθε ισχυρό θέλω, κυρίως όταν από πίσω του κρύβεται μια αιώνια συντηρητική αντιμετώπιση των πραγμάτων, ίσως βρει εμπόδια στην πραγματοποίησή του. Ίσως απαιτηθούν λεπτοί χειρισμοί, άριστη συνεργασία, προσοχή και διακριτικότητα.

Μα όταν ένα πραγματικό θέλω επιτευχθεί, τότε η ζωή λάμπει, διαχέεται, ερωτεύεται, τραγουδάει, χαμογελάει, τρελαίνεται και γίνεται ατίθαση, λαχταριστή, ζουμερή, φανταστική, μυστηριώδης γιατί απλά …. έτσι θέλει!!

[harrys]

Αγάπη..Μάσκες..έχεις δίκιο Νατάσσα..
Αγαπάμε μια μάσκα και φοράμαι τη μάσκα που αγαπάει ο άλλος..
Πόσο απρόσωποι είμαστε..
Γιατί όμως;
Μήπως υπάρχει και εδώ ένα θέλω;
Μήπως..μας βολεύει..;
Μήπως είναι πολύ πιο εύκολο;

[natassak]

Έτσι ειναι harrys ......
δεν υπάρχει όμως \'θέλω\' εδώ, υπάρχει η συνειδητή ή υποσυνείδητη αντίληψη του πόσο δύσκολο είναι να υπερασπίσουμε ένα \'θέλω\' ...... Το θέλω να είμαι αληθινός, πραγματικός μέ όλα αυτά που με συνοδεύουν σαν ανθρωπο και πιθανόν να έρχονται σε αντίθεση με τον άνθρωπό μας ......

Είναι η τακτική μας απέναντι σε έναν άνθρωπο με τον οποίο έχουμε συμβιβαστεί καιρό και τώρα δε θεωρούμε δίκαιο να του αποκαλύψουμε ότι υπάρχει στη ψυχή μας .......

Σαφώς είναι το ευκολότερο .... πάντα είναι ευκολότερο ν ακολουθούμε, να κάνουμε πίσω, να αμφιβάλουμε. Σαφώς και μας βολεύει .... και όπως η κάθε βόλεψη είναι ο εύκολος δρόμος, αυτός που δεν απαιτεί θυσίες ουσίας, που δεν αποκαλύπτει πραγματικά τα πρόσωπα και τις ψυχές, αυτή τελικά που μας εγκλωβίζει τόσο βαθιά μέσα της που μας μουδιάζει ......

Αλήθεια ποιος από μας έχει μέσα στο μυαλό του μια τέτοια αγάπη για ..... \"πρότυπο\"; Κι όμως ενδίδουμε τόσο εύκολα ...... Ο μόνος δρόμος εύκολος ή δύσκολος μα σίγουρα φωτεινός, είναι να κοιτάξουμε μέσα μας, να αποδεχθούμε ό,τι είμαστε και να το καταθέσουμε στον άλλο ..... και αν ο άλλος έχει την επιθυμία και την αντοχή να μείνει .... τότε μπορείς να πεις ότι δίνεις στην αγάπη που επιζητάς μια δυνατή αφορμή να μείνει ......

[Nefertari]

Αγάπη... υπερτιμημένη έννοια...

[giota]

Εαν διαβάσετε το βιβλιό του Εριχ Φρόμ <η τέχνη της αγάπης> εκεί πιστεύω ο καθένας θα πάρει τις απαντήσεις που θέλει.Διαβάστε το και ξαναδιαβάστε το

[firefly]

Δύο κινηματογραφικές προτάσεις:
\"ΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ\" http://www.cinemainfo.gr/films/dvd/3/index.html και
\"ΑΓΑΠΑ ΜΕ ΑΝ ΤΟΛΜΑΣ\" http://freecinema.blogspot.com/2006/01/jeux-d-enfants.html
Δύο γαλλικές ταινίες για την αντισυμβατική αγάπη! Ψάξτε τες !