ΒΟΥΛΙΜΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΧΩΡΙΣΜΟ

[kely28]

Καλησπέρα σας!
είμαι καινούρια στο φόρουμ σας και πολύ χάρηκα που το ανακάλυψα! Είναι φοβερό να μπορείς να συζητήσεις με αγνώστους θέματα, τα οποία δεν μπορείς ούτε με τους πιό κοντινούς σου ανθρώπους.
Πρίν από 1 χρόνο χώρισα μετά απο 4 χρόνια σχέσης. Μέσα σε αυτό ο χρόνο πήρα 10 κιλά. Πάντα είχα μιά σχέση εξάρτησης με το φαγητό και πάντα είχα κάποια κιλά παραπάνω, αλλά αυτά τα 10 με έχουν αποτελειώσει εντελώς. Σκέφτομαι όλη την ημέρα ότι πρέπει να κάνω δίαιτα, αλλά ποτε δεν τα καταφέρνω. Καταναλώνω μεγάλες ποσότητες φαγητού καθημερινά κι αν συνεχίσω έτσι θα πάρω ακόμη περισσότερα! Ενώ ξέρω οτι αν αρχίσω δίαιτα θα φτιάξει η διάθεση μου, γιατί ωστόσο δεν το κάνω?

[NikosD.]

Κελλυ καλώς ήλθες στο e-psychology.gr

Ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι παραμένουν αναβλητικοί και κολλημένοι σε μια κατάσταση που μοιάζει να μην οδηγεί πουθενά, είναι γιατί κάπου εκεί, υπάρχουν αντιφατικά συναισθήματα.
Εγκεφαλικά, κατανοούμε ότι πρέπει πχ να χάσουμε κιλά έτσι ώστε να φροντίσουμε τον εαυτό μας, ψυχικά και σωματικά.
Από την άλλη μεριά όμως, κάτι μας κρατάει. Υπάρχει κάτι το οποίο κερδίζουμε αν παραμείνουμε στα παραπανίσια κιλά. Αυτό το όφελος, που δεν είναι συνηδειτό, γέρνει τη ζυγαριά προς την άλλη μεριά με αποτέλεσμα να ακινητοποιούμαστε και να μην προχωράμε προς την κατεύθυνση που μοιάζει (εγκεφαλικά) να θέλουμε περισσότερο.

[melita]

Ποιό μπορεί να είναι αυτό το όφελος dodoni? Εγώ είχα παλιά νευρική ανωρεξία, μπορεί πχ να φοβάμαι να μην ξαναπεράσω τα ίδια και για αυτό να μην προσπαθώ να αδυνατήσω?

[gramle]

Με ενα καινουργιο ερωτα θα γινεις πετσι και κοκκαλο! Εγω αυτο επαθα...
Σε 15 μερες εχασα 5 κιλα. Και ημουν αδυνατη σχετικα. Φαντασου πως ειμαι τωρα. Πλεον ανησυχω γιατι εχει κλεισει το στομαχι μου και δεν μπορω να φαω πανω απο 3 μπουκιες φαγητο. Αν συνεχισω ετσι θα γινω ανορεκτικια. Με προτιμουσα οπως ημουν.

[NikosD.]

Originally posted by melita
Ποιό μπορεί να είναι αυτό το όφελος dodoni? Εγώ είχα παλιά νευρική ανωρεξία, μπορεί πχ να φοβάμαι να μην ξαναπεράσω τα ίδια και για αυτό να μην προσπαθώ να αδυνατήσω?

Δεν έχω ιδέα. Για τον κάθε άνθρωπο είναι διαφορετικό.
Κάποιος παραμένει παχύσαρκος γιατί αν αδυνατήσει, θα μπορεί να έχει διαφορετικές σχέσεις με τους ανθρώπους, πχ ερωτικές και αυτό μπορεί να τον φοβίζει και να τον αποτρέπει απ το να αδυνατίσει.
Κάποιος άλλος αν αδυνατίσει θα χρειαστεί να γίνει πιο κοινωνικός, κάτι που τώρα αποφεύγει λόγω χαμηλής αυτοεκτίμησης. Έχοντας ξεμάθει να είναι κοινωνικός, τώρα του φαίνεται βουνό και έτσι επιλέγει, όχι συνειδητά, να παραμείνει παχύσαρκος.

Δυο παραδείγματα ανέφερα, η λίστα όμως ειναι ατελείωτη.

[ex_hus]

όντας υπαρκτός ένας μηχανισμός negative feedback το όφελος ίσως να είναι ότι ο οργανισμός σμπρώχνοντάς σε αντίθετα από την κατεύθυνση που πρέπει, ουσιαστικά σε οδηγεί πιό γρήγορα στον πάτο και μάλιστα με φόρα ώστε να αναπηδήσεις προς τη σωστή κατεύθυνση
(λέμε και καμιά βλακεία να περνάει η ώρα.....)

[maroulaki]

Originally posted by dodoni
Κελλυ καλώς ήλθες στο e-psychology.gr

Ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι παραμένουν αναβλητικοί και κολλημένοι σε μια κατάσταση που μοιάζει να μην οδηγεί πουθενά, είναι γιατί κάπου εκεί, υπάρχουν αντιφατικά συναισθήματα.

Περιεργη που ειναι η ψυχολογια του ανθρωπου...Πως ειναι δυνατον να μην \"θελεις\"να αδυνατισεις απο τη στιγμη που το ιδιο το παχος προκαλει τεραστια προβληματα ..

Παιρνω παραδειγμα απο τον εαυτο μου...ειμαι σε φαση απωλειας κιλων,σε πολυ καλο σημειο μαλιστα.Οταν ανεβαλα τη διαιτα μου ηταν καθαρα για λογους βουλιμιας!Ποτε στο παρελθον δεν ειχα παραπανω κιλα και με το που παχυνα περασε καιρος να κανω κατι δραστικο για να τα χασω.Και ομως,δεν μπορω να πιστεψω οτι αργουσα να παρω την αποφαση μονο και μονο επειδη φοβομουν!

[addie]

θα σας πω κ εγω τη δικη μου ιστορια και οποιος θελει σ βοηθησιε κ ας βοηθηθει.ειμαι βουλιμικη(τυπος καθαρσης) εδω κ 8 χρονια περιπου.περυσι αποφασισα οτι δεν παει αλλο και αρχισα ψυχοθεραπεια ατομικη και ομαδικη και πηγα σε ενα διατροφολογο για να φτιαξω το μεταβολισμο μου.Καθε μερα που περναει και σε καθε γευμα που προκειται να φαω τρεμω στην ιδεα μηπως που μπουν εμμονες ιδεες αυτοκαταστροφης.Ξερω πολυ καλα οτι το προβλημα μου δεν ειανι η διατροφη ουτε το σωμα μου.Κατι εξυπηρετει η βουλιμια και η αναγκη μου να καταφευγω σ αυτην... Παντωσ θελει πολυ θεληση και δυναμη για να αντιμετωπισεις τους φοβους σου και τον ιδιο σου τον εαυτο χωρις να δικαιολογιες...καλη τυχη!