επικοινωνια
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 15 of 15
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Jun 2006
    Posts
    6

    επικοινωνια

    Πριν από δύο χρόνια περίπου έπεσα από το μπαλκόνι σε κρίση Οξείας Ψύχωσης. Το περίεργο είναι ότι δύο ημέρες πριν είχα επισκεφτεί ψυχίατρο η οποία έκρινε ότι δεν χρειάζομαι νοσηλεία και με άφησε υπεύθυνη για τη φαρμακευτική αγωγή μου, την οποία φυσικά και την πέταξα στην τουαλέτα. Ολα θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί.... Είμαι σε καροτσάκι με μερική παράλυση και ένα τεράστιο θυμό μέσα μου. Οι κρίσεις συνεχίζονται. Μου είχαν πει ότι θα επανέρχονται άνοιξη και φθινόπωρο, ωστόσο από το τέλος Μαϊου μία κρίση "συναισθηματικής διαταραχής" με ταλαιπωρεί με κρίσεις άγχους, πανικού κλπ. Η ζωή δεν είναι εύκολη, είμαι συνεχώς με χάπια ωστόσο δεν το βάζω κάτω. Θεωρώ ότι οι ψυχίατροι είναι απαραίτητοι, οι ψυχολόγοι είναι απαραίτητοι ωστόσο η λύση βρίσκεται μέσα μας. Προσπαθώ να αγαπήσω τον εαυτό μου, να αποδεχτώ τα λάθη μου και να συνεχίζω τη ζωή μου ανθρώπινα χωρίς μνησικακίες και εκτιμώντας αυτά που έχω. Χάρηκα πάρα πολύ που ψάχνοντας τυχαία στο internet βρήκα αυτό το site γιατί ένιωσα πως δεν είμαι μόνη μου, υπάρχουν καί άλλοι άνθρωποι που ζουν το ίδιο και παλεύουν. Καλή μας τύχη και καλό κουράγιο σε όλους...

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    May 2006
    Posts
    13,014
    Καλως ηρθες evak.
    [COLOR=#0000cd][SIGPIC][/SIGPIC]Εκφραζω προσωπικες αποψεις χωρις να ειμαι ειδικος.[/COLOR]

  3. #3
    Junior Member
    Join Date
    Jun 2006
    Posts
    6
    Ευχαριστώ πολύ για το καλωσόρισμα
    Εvak

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Posts
    139
    Για σου evak μπραβο για τον αγονα σου και μην το βαλεις κατο ποτε.

  5. #5
    Junior Member
    Join Date
    Jun 2006
    Posts
    6
    Aγαπητέ Βerg,

    Eυχαριστώ για το μήνυμα. Ξέρεις ο αγώνας δεν είναι εύκολος, αλλά προχωρόντας στα δύσκολα μονοπάτια του μυαλού κατάλαβα ότι κανείς δεν μπορεί να σε βοηθήσει αν εσύ πρώτα δε γνωρίσεις τα όρια και τα σημάδια που σου δίνει ο εαυτός σου. Κανένας ψυχίατρος δεν μπορεί να σου δώσει τα κατάλληλα φάρμακα εάν εσύ ο ίδιος δεν μπορείς να περιγράψεις ποιά είναι ακριβώς τα συμπτώματα και το πως αισθάνεσαι ακριβώς. Προσωπικά ξέρω πως όταν με πιάνει τρέμουλο στα χέρια δεν είναι μία διαταραχή που μπορεί να αντιμετωπισθεί με ηρεμιστικά αλλά το σημάδι μιας επερχόμενης κρίσης. Είμαι τυχερή γιατί έχω ένα φεγγαράκι στη ζωή μου, τον πεντάχρονο γιό μου που μου δίνει θάρρος για να μπορώ να έχω όνειρα. Ξέρεις αυτό νομίζω ότι είναι το πρόβλημα των διαταραχών. Κάνουν τη ζωή σου flat και δεν σε αφήνουν να ονειρευτείς το αύριο. Και τα όνειρα είναι το υλικό για ένα καλύτερο μέλλον.
    Ευχαριστώ
    Eva67

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2006
    Location
    στα νώτα μου
    Posts
    1,559
    Μπορεί να μη σε σε αφήνουν να ονειρευτείς αλλά η περιέργεια [ή/και η ελπίδα] για το αν το αύριο θα είναι καλλίτερο από το σήμερα ή όχι σε κρατάει στη ζωή...και τότε λες ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί κ να φτιάξουν τα πράγματα κ συνεχίζεις...

    Κ καλώς ήρθες...

  7. #7
    Junior Member
    Join Date
    Jun 2006
    Posts
    6
    Φίλε raphsssodos
    Την πρώτη φορά -όταν πήδηξα από το μπαλκόνι- δεν το έκανα επειδή ήθελα να αυτοκτονήσω αλλά επειδή ήθελα να σταματήσω τις σκέψεις και τις παράνοιες που κατέκλυζαν το μυαλό μου. Παίρνοντας ένα συγκεκριμένο φάρμακο στη διάρκεια της θεραπείας μου, ήρθε ως παρενέργεια τάση αυτοκτονίας. Εκεί λέω ότι με κράτησε ο γιός μου και τα όνειρα που κάνω για τη ζωή μας.
    \'Eχεις δίκιο. Εκτός από τα όνειρα υπάρχει και η ελπίδα και η περιέργεια και η φιλία και δεκάδες άλλα \"και\" που μπορούν να σε κρατήσουν και ο καθένας βρίσκει τα δικά του \"θέλω\" για να κρατηθεί..

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Location
    ΑΘΗΝΑ
    Posts
    719
    Evak μου ειλικρινά πολύ χοντρό αυτό που έγινε! Τί να πω.........
    Αυτό που δεν κατάλαβα είναι το γεγονός ότι η ψυχίατρος αφού ήξερε ότι μία από τις παρενέργειες ήταν η αυτοκτονία , γιατί δεν σε παρακολουθούσε πιο στενά, ή γιατί όντως δεν έκρινε την αναγκαιότητα της νοσηλείας σου???? Εδώ ασθενείς που είναι με αγωγή ιντερφερόνης για υπατίτιδα προχωρημένης μορφής, ή καρκινογενή ευρήματα - που και αυτή σαν ουσία φέρνει αυτοκτονικές τάσεις κατά τη διάρκειά της και πάλι βρίσκονται σε πιο στενή επαφή με τους γιατρούς τους......

    Ειλικρινά με κούφανες τώρα τελείως!!!!:(

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Posts
    139
    Originally posted by evak
    Φίλε raphsssodos
    Την πρώτη φορά -όταν πήδηξα από το μπαλκόνι- δεν το έκανα επειδή ήθελα να αυτοκτονήσω αλλά επειδή ήθελα να σταματήσω τις σκέψεις και τις παράνοιες που κατέκλυζαν το μυαλό μου. Παίρνοντας ένα συγκεκριμένο φάρμακο στη διάρκεια της θεραπείας μου, ήρθε ως παρενέργεια τάση αυτοκτονίας. Εκεί λέω ότι με κράτησε ο γιός μου και τα όνειρα που κάνω για τη ζωή μας.
    \'Eχεις δίκιο. Εκτός από τα όνειρα υπάρχει και η ελπίδα και η περιέργεια και η φιλία και δεκάδες άλλα \"και\" που μπορούν να σε κρατήσουν και ο καθένας βρίσκει τα δικά του \"θέλω\" για να κρατηθεί..
    Evak πολυ ωραια τα λες και ετσι ειναι γιατι αυτα τα θελω, ο σεβασμος στον εαυτο μας οι αγαπημενοι μασ μας κρατανε ζωντανους. Οταν χωρισα με την αραβωνιαστικια μου με κρατησε στη ζωη ο αδερφοσ μου, η δουλια που πηγαινα και ξεχνιομουν και ο ψυχιατρος που με εβαλε τις σκεψεις μου οποσ επρεπε να ειναι. Πολα ειναι στο μιαλο μας και οχι οποσ ειναι πραγματικα. Το μυαλουδακι μας αν το αφησουμε τρεχει με 1000 και το χανουμε και πρεπει να το προσεχουμε τι κατεβαζει γιατι δεν μας τα λεει παντα καλα. Τα φαρμακα που λες οταν ειπε ο γιατρος να παρω αντικαταθλιτικο κοντεψα να παθω μεγαλυτερη καταθλιψη με το να σκεφτομαι οτι θα παρο χαπια για τα ψυχολογικα μου. Ο αδερφος μου ομοσ μου ειπε οτι ο γιατρος αφου το λεει αν θελο να γινο καλα τοτε θα το παρο το φαρμακο και το πηρα και με βοηθησε και μετα το σταματησα γιατι ειπε να το σταματησο. Αλλα πρεπει να ακους και τους αλλους που σε αγαπανε και θελουν το καλο σου αλλιος απο μονος δε μπορεις να τα κανεις ολα γιατι δεν τα ξερεις ολα. Και το παιδακι σου να ειναι καλα σου ευχομαι και εσυ να εισαι καλα να το μεγαλοσεισ σωστα και οποσ εσυ νομιζεις οτι ειναι καλυτερα.

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2005
    Posts
    4,305
    Evak, καλώς ήρθες στη παρέα μας. Δε μπορώ να φανταστώ πως νιώθεις ακριβώς σε σχέση με την αναπηρία, αλλά μπορώ εν μέρει να σε νιώσω σε σχέση με τη ψύχωση. Πάσχω από μανιοκατάθλιψη, έχω νοσηλευτεί για ένα διάστημα κι έχω κι εγώ μια κόρη 6 ετών. Οπότε καταλαβαίνω τι δύναμη μπορεί να σου δώσει αυτή η ψυχούλα. Φιλιά! Ελπίζω να τα πούμε και στο τσατ.
    http://www.mazi.org.gr/

  11. #11
    Member
    Join Date
    Feb 2006
    Posts
    66
    Εφόσον έχεις παιδί (και ειδικά σε τόσο μικρή ηλικία) μην ξανασκεφτείς να αυτοκτονήσεις. Από τη στιγμή που επιλέγεις να φέρεις στον κόσμο έναν άνθρωπο η ζωή σου αφιερώνεται από και περά σε εκείνον και μόνο.

  12. #12
    Junior Member
    Join Date
    Jun 2006
    Posts
    6
    Παιδιά ευχαριστώ πολύ για όλα τα μηνύματα. Μου δώσατε πολύ κουράγιο. Αγαπητή φίλη olga_soul δεν ξέρω αν η ψυχίατρος ήξερε για αυτές τις παρενέργειες του φαρμάκου, δεν ξέρω καν αν έχουνε παρατηρηθεί σε άλλο ασθενή. Μπορεί μόνο σε εμένα να επέδρασε έτσι, κάθε άτομο είναι και μία ξεχωριστή περίπτωση. \'Οχι a_friend δεν σκέφτομαι να αυτοκτονήσω ξανά. Παλεύω με όλες μου τις δυνάμεις για να γίνω καλά, έχω εμπιστοσύνη στον ψυχίατρο μου, δεν κάνω εκπτώσεις στα φάρμακα που παίρνω, πηγαίνω σε ψυχολόγο γιατί πολλές φορές πράγματα που κρύβουμε μέσα μας πρέπει να τα ψάξουμε και πάνω από όλα αγαπάω τη ζωή... Παιδιά καλή τύχη σε όλους

  13. #13
    Junior Member
    Join Date
    Jun 2006
    Posts
    26
    Σου εύχομαι από εδώ και πέρα να είσαι ευτιχισμένη και χαρούμενη και μην κάνεις άσχημες σκέψεις το παιδί και η οικογένειά σου τώρα.Εγώ δυστυχώς είμαι μόνο 23 χρονών για να εκφέρω παραπάνω άποψη και χαίρομαι που βρήκα αυτό το site.Ελπίζω να τα πούμε στο chat.Φιλάκια πολλά δύναμη και κουράγιο.

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Location
    ΑΘΗΝΑ
    Posts
    719
    Εύα μου τί να πω......ειλικρινά......αν δεν υπήρξαν τέτοιες παρενέργειες στο φάρμακο και είσαι η πρώτη, τότε σίγουρα πρέπει να αναφερθεί στην εταιρία που τα παρέχει ώς παρενέργειες.Αν όμως πάλι αναφέρονται και η γιατρός σου αμέλησε για κάποιον λόγο να τις λάβει υπόψιν τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα επαγγελματικής αμέλειας !!! Ειλικρινά χαίρομαι πάντως που βρήκες βαθιά μέσα σου τη δύναμη να σταθείς και πάλι στα πόδια σου! Μείνε στην παρέα μας και εύχομαι να πάρεις δύναμη από όλους εμάς που έστω και σε διαφορετικό επίπεδο βιώνουμε άλλης μορφής προβλήματα!
    ΦΙΛΙΑ ΕΥΑ ΜΟΥ!:):):):)

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    May 2006
    Posts
    310
    καλημέρα εύα, καλημέρα σε όλους!
    έχω μια φίλη που δεν περπάτησε ποτέ στη ζωή της, παίζει θέατρο και χορεύει με το καροτσάκι, ανήκει σε διάφορες ομάδες. η φίλη μου αυτή, η αθηνά, είναι παράδειγμα αξιοπρέπειας!
    και σένα εύα, η παρουσία σου εδώ είναι για όλους μας νομίζω μεγάλη χαρά! έτσι κατάλαβα και με τα λόγια των άλλων που διάβαζα παραπάνω. γιατί βλέπουμε κάποιον να αγωνίζεται και παίρνουμε όλοι κουράγιο. στείλε μια γλυκιά σκέψη κι από μένα στο αγγελούδι σου, είμαι κι εγώ μάνα, κ ξέρω τι δώρο είναι να το βλέπεις να μεγαλώνει...
    καλή σου μέρα!

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •