Ερωτας:Κινητηριος δυναμη..

[alexandros3]

αν ένας μουσικός είναι ερωτευμένος με την μουσική ,παύει αυτό ποτέ?
αν έχει έρωτα γι αυτήν ,την απαρνιέται?
έχει αυτός ο έρωτας λήξη?
έρχεται καμιά ρουτίνα να θολώσει τον έρωτά του?
οχι λέω μάλλον.

Έχεις πέσει πολύ κοντά : )

[Φωτεινη!]

η αληθεια ειναι οτι δεν θελω να το δεχτω..
οταν κανω αυτες τις σκεψεις,τις διωχνω λες και μπορω..
Αρνουμαι να πιστεψω οτι κατι κραταει για παντα.
Κι ομως με τρωει αυτο το "αν ειναι αληθινο δεν σβηνει"..

Εχω βρυκολακιασει!!!

[RainAndWind]

Λολ. Και ύστερα ήρθε η Rain θα πείτε μετά.
Φωτεινούλα, καλά κάνεις και αναρωτιέσαι. Όποιος δεν αναρωτιέται δε θα βρει ποτέ την αλήθεια. Βέβαια κάποιες φορές δε θέλουμε να τη δούμε παρόλο που στέκεται γυμνή μπροστά στα μάτια μας.

Ένας αγαπημένος μου κοινωνιολόγος, ο Berger, έχει γράψει: "Τις περισσότερες φορές το παιχνίδι έχει καθοριστεί πολύ πριν ανέβουμε στη σκηνή. Εκείνο που συνήθως απομένει να κάνουμε είναι το να παίξουμε με περισσότερο ή λιγότερο ενθουσιασμό."
Δεν ακολουθούμε παρά ρυθμούς αρχέγονους, φτιαγμένους στο μακρινό μας παρελθόν, δεν είμαστε παρά οι χορευτές, όχι οι χορογράφοι. Αν εξετάσει κανείς τις ιεροτελεστίες ζευγαρώματος ανάμεσα σε άλλα είδη ζωής, θα διαπιστώσει ένα πλέγμα συμπεριφορών ομοούσιο με το ανθρώπινο όσον αφορά το φλερτ. Ποια διαφορά έχει ο αρσενικός άνθρωπος που φέρνει λουλούδια στην αγαπημένη του την εποχή που την κορτάρει από το αρσενικό πουλί που συσσωρεύει λουλούδια και καρπούς για να κάνει τη φωλιά του περισσότερο ελκυστική για το θηλυκό που θέλει να κερδίσει? Καμία. Και τα δύο είδη μοιράζονται την ίδια μυστική, αρχετυπική τους ιστορία, τη θέληση για ζευγάρωμα και την ακόρεστη διάθεση να εξασφαλίσουν τη διαιώνιση του είδους τους.

That's all. Γιατί έχουμε πάντα την ανάγκη να μιλάμε με πομπώδη τρόπο γι αυτό και να το στολίζουμε με ανύπαρκτα φαντασιακά? Λάβες, ηφαίστεια και άνθη και κρατήρες, και σύννεφα και κύματα και πυρήνες και λιωσίματα και πέτρες και βουνά και ομίχλες, ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ μπορεί να μας το εξυψώσει φροντίζουμε να το χτίζουμε, εξυπηρετεί όμως πάλι τον ίδιο σκοπό. Όλοι θέλουν να ερωτευτούν. Ανθοπώλες θέλουν να πουλήσουν, περιοδικά μας το εικονοποιούν ακολουθώντας τη δική μας επιθυμία, εκκλησίες θέλουν να μας παντρέψουν, γονείς θέλουν να μας δουν "τακτοποιημένους", σόγια να μας "καμαρώσουν", κοσμηματοπώλες να δώσουν την πραμάτεια τους, ζαχαροπλάστες τις τούρτες τους και τα σοκολατάκια καρδούλες, διακοσμητές θα μας δώσουν ιδέες για τη φωλίτσα μας, δεν υπάρχει τίποτε που να βλέπεις εκεί να ακολουθείται άραγε???

Οι ποιητές θα γράφουν πάντα για τον έρωτα. Γιατί μοιράζονται τις δικές μας προσδοκίες. Και τα ποιήματά τους μιλάνε στο ένστικτό μας κι εμείς βρίσκουμε μέσα στα ποιήματα αυτά βαθιά γραμμένες μας επιθυμίες.

Όμως, είναι χρήσιμο να βλέπουμε πάντα βαθύτερα, έστω και με το φόβο της απομυθοποίησης. Όταν βλέπεις το βαθύτερο πλέγμα, όταν η επιφάνεια γίνεται διάφανη και μπορεί κανείς να δει τους ιστούς τους υφασμένους από κάτω, τότε θα ξέρει και δε θα απογοητεύεται όταν ο έρωτας ξεθωριάζει. Θα καταλαβαίνει αυτό που έγραψε ο Berger, πως η μόνη επιλογή είναι ο ενθουσιασμός. Και θα φροντίσει να τον ξαναβάλει στο παιχνίδι, ώστε το παιχνίδι να συνεχιστεί και για τους δικούς του απογόνους. Είμαστε μέρος του σκηνικού και μεις με τη σειρά μας, όπως θα είναι και τα παιδιά μας μετά από εμάς και τα δικά τους παιδιά μετά από κείνα.

ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑ!
λολ

[Sofia]

η αληθεια ειναι οτι δεν θελω να το δεχτω..
οταν κανω αυτες τις σκεψεις,τις διωχνω λες και μπορω..
Αρνουμαι να πιστεψω οτι κατι κραταει για παντα.
Κι ομως με τρωει αυτο το "αν ειναι αληθινο δεν σβηνει"..

Εχω βρυκολακιασει!!!

μα εμεις οι ιδιοι δεν κραταμε για παντα. Αυτο σημαινει οτι δεν εχουμε υπαρξει, δεν εχουμε αισθανθει, συναισθανθει? δεν εχουμε αναπνευσει κ ζησει?

η διαρκεια παιζει ρολο.σ αυτο συμφωνω μαζι σου. δεν ειναι ασχετη με τιποτα. αλλα ειναι αλλο να απαιτεις απο τον εαυτο σου κ τον αλλο να κρατησει κατι στον χρονο για να αποδειξει την γνησιοτητα του κι αλλο να νιωθεις οτι οσο εζησε υπηρξε αληθινο.

[Φωτεινη!]

Καλα εκανες και περασες Ρειν,σε ειχα αναγκη να μου πεις αυτα που μ ειπες..γιατι κι εσυ με ξερεις καλα!!
Σοφια,εχεις δικιο..απλα ολες αυτες οι σκεψεις εχουν γινει μια,δεν ξεκαθαριζουν!Ειναι σαν γινγκ γιανγκ.
Η κυνικη μου πλευρα εναντια στην ρομαντικη..
Σας ευχαριστω :)

[γιώτα2]

Σε αυτη τη σχεση ειμαι πολλα χρονια και η αγαπη μου γι αυτον τον ανθρωπο ειναι δεδομενη πλεον..
Ειναι ο φιλος ο συντροφος ο πατερας των παιδιων μου..
Ζητω ομως το κατι παραπανω..προσπαθω οπως τελεια ειπε το διαμαντακι να νταντευω αυτο το πεισματαρικο παιδι τον ερωτα..διαπιστωνω ομως οτι καποια πραγματα ειναι ανεφικτα..
το να θυμωνω μαζι του,να ξεσπαω σε αυτον την πιεση της μερας, να ζηταω να περναμε χρονο μονοι μας οταν αυτος πηζει,αυτα δεν μπορω να τα αποφυγω!!
Ζω στο ροζ συννεφακι και την βρισκω οταν ο ερωτας τρυπωνει σε στιγμες ανυποπτες..ομως ειναι τοσο μικρες και τοσο λιγες γμτ!!

Ποσο αδικη τελικα ειναι η ζωη; Αφωτεινη αυτο που περιγραφεις εσυ, για μενα ειναι μια ονειρεμενη κατασταση.Αλλο να σου λειπει το 5% και διαφορετικα το 95%.Μηπως σου λειπει η φρεσκαδα της σχεσης και το καρδιοχτυπι του πρωτου καιρου; ισως η συνηθεια που ερχεται με τον χρονο σε κανει να θες μεγαλυτερη ενταση; Παντως ειναι τοσο γλυκο να λες οτι ειναι δεδομενη η αγαπη σου για τον συντροφο σου, νομιζω οτι το γεγονος πως πηρες την σωστη αποφαση και εκανες οικογενεια με αυτον τον ανθρωπο πρεπει να σε κανει να νοιωθεις σιγουρη, ασφαλης και ολοκληρωμενη.Εγω θα σου ευχηθω να μην αλλαξει ποτε τιποτε απο οσα αισθανεσαι για αυτον τον ανθρωπο.Λιγο αλατοπιπερο στη σχεση μπορεις να προσθεσεις αν υπαρχουν αυτες οι βασεις.

[Φωτεινη!]

Ποσο αδικη τελικα ειναι η ζωη; Αφωτεινη αυτο που περιγραφεις εσυ, για μενα ειναι μια ονειρεμενη κατασταση.Αλλο να σου λειπει το 5% και διαφορετικα το 95%.Μηπως σου λειπει η φρεσκαδα της σχεσης και το καρδιοχτυπι του πρωτου καιρου; ισως η συνηθεια που ερχεται με τον χρονο σε κανει να θες μεγαλυτερη ενταση; Παντως ειναι τοσο γλυκο να λες οτι ειναι δεδομενη η αγαπη σου για τον συντροφο σου, νομιζω οτι το γεγονος πως πηρες την σωστη αποφαση και εκανες οικογενεια με αυτον τον ανθρωπο πρεπει να σε κανει να νοιωθεις σιγουρη, ασφαλης και ολοκληρωμενη.Εγω θα σου ευχηθω να μην αλλαξει ποτε τιποτε απο οσα αισθανεσαι για αυτον τον ανθρωπο.Λιγο αλατοπιπερο στη σχεση μπορεις να προσθεσεις αν υπαρχουν αυτες οι βασεις.

Σε ευχαριστω Γιωτουλα,
δεν θελω να φανω αχαριστη,απλως με εχουν πιασει τα ψυχολογικα μου..θελω να ψαχνω αυτα που με τζινανε..να ξερω γιατι μ συμβαινει αυτο..ισως κατι που δεν εχω καταλαβει!!