Δε ξερω αν καποιος απο εσας αντιμετωπιζει αυτο το μαρτυριο που λεγεται κριση υστεριας, απλα κοιταζοντας τα υπολοιπα μηνυματα ειδα πως οι περισσοτεροι δινεται μαχη με τις κρισεις πανικου..Κατι που φυσικα δε μου ειναι καθολου ξενο οπως εχω αναφερει σε ενα δικο μου μηνυμα πριν απο λιγο καιρο..Το προβλημα ειναι οτι πανω που ειχα καταφερει με τη βοηθεια της ψυχαναλυσης απο τη μια και με τη βοηθεια των φαρμακων απο την αλλη να κοντρολαρω τις κρισεις πανικου, μου ξεφυτρωσαν μετα απο 2 και χρονια οι κρισεις υστεριας...Οπου απλα κανεις την προσευχη σου να σε πιασουν στο σπιτι σου και οχι στο δρομο,μη σοριαστεις πουθενα...Το θεμα ειναι οτι πανω που ειχα καταφερει υστερα απο πολυ αγωνα να βγαινω σαν ανθρωπος απο το σπιτι μου μονη μου,αυτοματως επανηλθε ο φοβος μη μου συμβει μια τετοια κριση και δε μπορεσω να ελεγξω την κατασταση...με αποτελεσμα να καθομαι μες το σπιτι για ασφαλεια...α και τα αγχολυτικα,οπως θα γνωριζουν οι ομοιοπαθεις, δε βοηθανε ιδιαιτερως στις συγκεκριμενες κρισεις..

Σας παρακαλω οποιος αντιμετωπιζει μια παρομοια κατασταση ας μου πει μια γνωμη....
Ευχαριστω