''Πηγή'' της κοινωνικότητας...

[path]

μουρλο διαμαντι , φαινεται πως οι ειδικοι θα αργησουν ακομα πολυ να καταληξουν σε τελικα συμπερασματα ...........

[crazy_diamond]

Ένα ενδιαφέρον εύρημα (όχι ακόμα 100% αποδεδειγμένο αλλά μάλλον σύντομα) είναι το πως όταν "ενεργοποιούνται" οι αμυγδαλές (του εγκεφάλου!) η ενσυναίσθηση χάνεται.
Ας πούμε σε περιπτώσεις οξέως άγχους (έτσι δεν γράφεται;) είναι πολύ δύσκολο να "αισθανθείς" τον άλλο. Σαν να σφραγήζουν οι μπουκαπόρτες και υπάρχει μόνο ένα πράγμα: εσύ.

χμμ... αυτό ξαναπές το! Αν και ενίοτε συμβαίνει και σε άλλες περιπτώσεις και όχι μόνο σε οξέως άγχους..

[alexandros3]

Εκεί είναι οξέας εγωιστικής μαλακίας.
Δεν μετράει επιστημονικά! : )

[crazy_diamond]

μουρλο διαμαντι , φαινεται πως οι ειδικοι θα αργησουν ακομα πολυ να καταληξουν σε τελικα συμπερασματα ...........

path :) γέλασα με την απόδοση του νικ στα ελληνικά!

[Φωτεινη!]

"Δεν φταιω εγω,εχω μικρες αμυγδαλες,να κοιτα την αξονικη μου!!"
θα σε στελνουν για μια τομογραφια και θα σου δινουν τα νεα χαπακια που μεγαλωνουν/ενεργοποιουν τις αμυγδαλες του εγκεφαλου σου...
ειμαι επιφυλακτικη..σαν ενας νεος τροπος πλουτισμου μου κανει..

[alexandros3]

"Δεν φταιω εγω,εχω μικρες αμυγδαλες,να κοιτα την αξονικη μου!!"
θα σε στελνουν για μια τομογραφια και θα σου δινουν τα νεα χαπακια που μεγαλωνουν/ενεργοποιουν τις αμυγδαλες του εγκεφαλου σου...
ειμαι επιφυλακτικη..σαν ενας νεος τροπος πλουτισμου μου κανει..

Όλες οι εταιρείες έχουν ένα χαπάκι για τους... τεμπέληδες!
Δεν νομίζω ότι είναι φούμαρα. Το πως θα γίνει εκμεταλεύσιμο.. άλλο θέμα : )

[path]

σαίνι εισαι ! (οπως λεμε Shine on! στα ελληνικα)

[alexandros3]

Δε βαριέσαι...
:P

[RainAndWind]

Η νέα αυτή θεωρία πέφτει μέσα στη γκάμα του βιολογικού ντετερμινισμού. Εάν υιοθετηθεί άκριτα ποιες θα ήταν οι συνέπειές της σε ένα άτομο που η κοινωνικότητά του όντας χαμηλή ή μηδενική το προβληματίζει? Το σκότωμα της ελπίδας και η αδράνεια, καθώς "δε μπορώ να κάνω τίποτε για να βελτιώσω τον τρόπο που σχετίζομαι με τους άλλους, ούτε το γενετικά μου καθορισμένο πλαίσιο μπορώ να σπάσω, οπότε δε θα αποδράσω ποτέ από το μοιραίο"? Άντε τώρα να φουσκώσω τις αμυγδαλές μου, ζόρικο.
Σε κάτι τέτοιο οδηγείται η δική μου σκέψη.

Νομίζω πως τέτοια επιστημονικά συμπεράσματα εγκλωβίζουν σε μοιρολατρείες, και δεν τα πάω καλά με δαύτες. Από την άλλη Αλέξανδρε, ούτε η ανθρώπινη κοινωνικότητα θεωρώ πως είναι κάτι στατικό και μόνιμο. Πχ έχω διαπιστώσει σε μένα ότι ανάλογα με τη φάση της ζωής μου κι αυτή αλλάζει, προσαρμοζόμενη στα θέλω και στις προτεραιότητες που βάζω, στον ψυχολογικό μου κόσμο, στις ιδιαίτερες συνθήκες ζωής και συγκυρίες. Σκεφτόμουν πως αντί για τις κατηγορίες extroversion και introversion η πλέον σωστή θα ήταν η ambiversion. Ένα ανθρώπινο πλάσμα ζει μέσα σε κοινωνικές επιδράσεις αλλά και το ίδιο τις καθορίζει, και επιδρά εξίσου πάνω τους. Ο Μάξ Βέμπερ είχε γράψει πως "κοινωνική" είναι η κατάσταση όπου οι άνθρωποι προσανατολίζουν τις πράξεις τους ο ένας προς τον άλλον. Εκεί μέσα όμως, σε αυτή την παρατήρηση, πρέπει να σκεφτούμε ποιοι άλλοι παράγοντες μπορεί να επιδρούν αλλάζοντας τις παραμέτρους προς τα πάνω ή προς τα κάτω?

Στην εποχή μας, της οικονομικής και πολιτισμικής κατάρρευσης παλιών συστημάτων και κοσμοθεωριών, οι άνθρωποι θα προσανατολιστούμε περισσότερο ο ένας στον άλλον ή η βιοπάλη θα μας στρέψει προς τα μέσα, απομονώνοντάς μας? Πιστεύω πως εξωτερικοί και εσωτερικοί παράγοντες χρήζουν μίας ισότιμης εξέτασης, γιατί συνεργούν και στο φαινόμενο της κοινωνικότητας. Δε μπορεί να διαγράφει κανείς την επίδραση της κοινωνίας και τους παράγοντες τους επηρεαζόμενους και εκπορευόμενους από αυτήν, ρίχνοντας το βάρος της εξήγησης σε μία στεγνά βιολογική μας προδιάθεση.

Just my 2 cents.:)

[gus1973]

Θεωρώ ότι το άρθρο αναφέρεται σε αλλο ένα ερευνητικό αποτέλεσμα για την κοινωνικότητα. Άλλο ένα κομμάτι του παζλ. Δεν αποτελεί το μοναδικό επιστημονικό εύρημα, την μοναδική εξήγηση στο "μυστήριο της κοινωνικότητας". Πιστεύω ότι κάτω από αυτή την οπτική θα πρέπει να ληφθεί υπόψη.

Όσον αφορά την κοινωνικότητα και την ευμεταβλητότητα αυτής, έχω την εντύπωση ότι όντως υπάρχουν περίοδοι, καταστάσεις, κοινωνικοί παράγοντες, ιδιαίτερες συνθήκες, συγκυρίες κ.λπ. που επηρεάζουν την ένταση της αλλά υπάρχει ένα υπόβαθρο γύρω από το οποίο και σε ορισμένες αποστάσεις μπορεί να κινηθεί κανείς. Ένα υπόβαθρο που έχει να κάνει και με τα γονίδια μας. Τώρα, το αν οι υπόλοιποι παράγοντες έχουν μελετηθεί ισότιμα με τη γονιδιακή προδιάθεση, δεν το γνωρίζω. το σίγουρο είναι ότι θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη...

Έχω παρατηρήσει, ότι τα τελευταία χρόνια, όταν είμαι σε φάση παρατήρησης των εσωτερικών μου διεργασιών, γενικότερα όταν είμαι καλά με τα έσω μου, γίνομαι λιγότερο εύθικτος, πιο προσεγγίσιμος, πιο διαλλακτικός, πιο ανοικτός κ.λπ.
Δεν ξέρω αν το παραπάνω συνδέεται με τις αμυγδαλές μου αλλά συμβαίνει :)

[John11]

Έχω παρατηρήσει, ότι τα τελευταία χρόνια, όταν είμαι σε φάση παρατήρησης των εσωτερικών μου διεργασιών, γενικότερα όταν είμαι καλά με τα έσω μου, γίνομαι λιγότερο εύθικτος, πιο προσεγγίσιμος, πιο διαλλακτικός, πιο ανοικτός κ.λπ.

Να πω και εγώ ότι πράγματι έτσι συμβαίνει. Όποιος μπορεί να παρατηρεί τις εσωτερικές του διεργασίες (το ονομάζω ειλιρκίνεια αυτό), τα προβλήματά του μειώνονται. Μπορώ να το πω σαν: ζει πιο ειρηνικά.

[deleted-member30-03]

αμφιβαλλω αν εχει να κανει με τις αμυγδαλες. ή καλυτερα μονο με αυτες. σιγουρα παιζουν κι αλλα ρολο... διαφορετικα, ολοι οσοι τρωγαν παγωτα μικροι, καναν εγχειρηση και τις βγαλαν, θα επρεπε να εχουν καταστραφει.