ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΡΕ ΑΛΗΤΕΣ!!!

[arktos]

είναι λυπηρό να ακούς πως ένας νέος άνθρωπος πεθαίνει.
ο συνδυασμός αλκοόλ και φαρμάκων μπορεί κ να αποβεί θανανατηφόρος.
τί σε κάνει να λες πως οι γιατροί δν είναι ευαίσθητοι κ ξύπνιοι ?
γνωρίζεις με σιγουριά πως δν έκαναν σωστή διάγνωση ?
το γεγονός πως πέθανε δν σημαίνει πως ήταν αποκλειστικά κ μόνο των γιατρών.
αναφέρεσαι σε παραπάνω από έναν.
επίσης ρίξε κ μια ματιά εδώ.

http://www.medlook.net/article.asp?item_id=2424

έχω κάνει απόπειρα με χάπια κ δν τα κατάφερα.
αν τα είχα συνδυάσει κ με αλκοόλ δν ξέρω τί θα γινόταν.
γι΄αυτό κ μόνο σου απαντώ.
σου εύχομαι να ξεπεράσεις το συντομότερο δυνατό το χαμό του φίλου σου.

[LOOLOONEES]

Τα παράτησα όλα και την έκανα για Ταυλάνδη. Έμαθα 5 μήνες Ταυλανδέζικο μασάζ και τώρα δουλεύω σε διάφορα spa για κανά τετράμηνο ανά χρονιά σε ευρωπαϊκές χώρες που πληρώνουν καλά και τους υπόλοιπους 8 την αράζω Νοτιοανατολική Ασία που είναι πάμφθηνα και τα έχεις όλα. Το να κάνεις μασάζ είναι ότι καλύτερο αν είσαι διπολικός. Μπορείς να το κάνεις ακόμα και με κατάθλιψη και κανείς δε σου λέει τίποτα. Επίσης δε δουλεύεις πάνω από 3 ώρες τη μέρα και κονομάς κανά 20-30 ευρώ ανά ώρα. Συν ότι όλα τα μεγάλα ξενοδοχεία με Spa προσφέρουν δωρεάν διαμονή και φαγητό στο προσωπικό τους. Όταν κοιτάω πίσω τους ψυχιάτρους συνειδητοποιώ ότι αν είχα περίστροφο θα τους καθάριζα όλους. Δεν υπάρχουν πιο αδυσώπητοι απατεώνες και ευρω λιγούρια από δαύτους. Το μόνο που τους νοιάζει είναι τα φράγκα. Και ξέρεις γιατί; Γιατί απ ´ τη μια εθίζονται στο εύκολο χρήμα (ουτε η ******* δε βγάζει τόσα πολλά τόσο γρήγορα) και απ ´ την άλλη ξέρουν ότι θα το έχουν μόνο όσο εσύ παραμένεις παθών. Α, ρε πούστη μου κι ´ έχουν τελειώσει και ιατρική τρομάρα τους. Εκεί την πατάμε όλοι. Επειδή κάποιος έχει ένα κωλοδίπλωμα καρφωμένο στον τοίχο, δε σημαίνει ότι μπορεί με μία ώρα ανά μήνα να ακτινογραφήσει την ψυχή σου. Τι στο διάολο ούτε τα μέντιουμ δεν είναι τόσο γρήγορα. Ψάχτε την αλλιώς μάγκες. Οι αλήτες βασιλεύουν γιατί η αδυναμία σας τους ανέβασε στο θρόνο. Τέλος.

[carrot]

Πιστεύω κάποια στιγμή θα έρθει και η απολογία του Ιπποκράτη. Δεν μπορεί...

[keep_walking]

Τα παράτησα όλα και την έκανα για Ταυλάνδη. Έμαθα 5 μήνες Ταυλανδέζικο μασάζ και τώρα δουλεύω σε διάφορα spa για κανά τετράμηνο ανά χρονιά σε ευρωπαϊκές χώρες που πληρώνουν καλά και τους υπόλοιπους 8 την αράζω Νοτιοανατολική Ασία που είναι πάμφθηνα και τα έχεις όλα. Το να κάνεις μασάζ είναι ότι καλύτερο αν είσαι διπολικός. Μπορείς να το κάνεις ακόμα και με κατάθλιψη και κανείς δε σου λέει τίποτα. Επίσης δε δουλεύεις πάνω από 3 ώρες τη μέρα και κονομάς κανά 20-30 ευρώ ανά ώρα. Συν ότι όλα τα μεγάλα ξενοδοχεία με Spa προσφέρουν δωρεάν διαμονή και φαγητό στο προσωπικό τους. Όταν κοιτάω πίσω τους ψυχιάτρους συνειδητοποιώ ότι αν είχα περίστροφο θα τους καθάριζα όλους. Δεν υπάρχουν πιο αδυσώπητοι απατεώνες και ευρω λιγούρια από δαύτους. Το μόνο που τους νοιάζει είναι τα φράγκα. Και ξέρεις γιατί; Γιατί απ ´ τη μια εθίζονται στο εύκολο χρήμα (ουτε η ******* δε βγάζει τόσα πολλά τόσο γρήγορα) και απ ´ την άλλη ξέρουν ότι θα το έχουν μόνο όσο εσύ παραμένεις παθών. Α, ρε πούστη μου κι ´ έχουν τελειώσει και ιατρική τρομάρα τους. Εκεί την πατάμε όλοι. Επειδή κάποιος έχει ένα κωλοδίπλωμα καρφωμένο στον τοίχο, δε σημαίνει ότι μπορεί με μία ώρα ανά μήνα να ακτινογραφήσει την ψυχή σου. Τι στο διάολο ούτε τα μέντιουμ δεν είναι τόσο γρήγορα. Ψάχτε την αλλιώς μάγκες. Οι αλήτες βασιλεύουν γιατί η αδυναμία σας τους ανέβασε στο θρόνο. Τέλος.

Εσυ τα καταφερες και πολυ καλα μαλιστα. Εχεις μια γεματη ζωη και σαφως καναν λαθος οι γιατροι.
Εγω πασχω απο ψυχωση και επανειλημενως εχω αποτυχει να...διοργανωσω ζωη χωρις τα χαπια . Ισως αν δεν επαιρνα χαπια το πρωτο καιρο ,αλλα τοτε ημουν πολυ χαλια , ισως εαν με προσεχαν λιγο περισσοτερο , ισως το ενα ισως το αλλο.

Το θεμα ειναι οτι και εγω με τα φαρμακα εχω ζωη...αν και θα προτιμουσα φυσικα χωρις αυτα. Μαλλον χωρις αυτα δε θα ειχα.

Που αποτυχαινει το συστημα?

Το αναφερες μονος σου , ειμαστε τοσο πολυπλοκοι που δεν ειναι δυνατον καποιος να μας σκιαγραφησει δε πα ναι ναι και ο Dr. No.
Και ο καθενας τοσο διαφορετικος.
Ενα ατελες λοιπον μεσο...που για πολλους ομως ειναι σωτηριο και δουλευει , για αλλους οχι.

[Mystic]

Δεν πιστεύω πως είναι όλα άσπρο μαύρο με τους γιατρούς, αν κι εγω τώρα που γράφω νιώθω εξοργισμένη. Σήμερα, έχω πλέον ψυχολόγο και ψυχίατρο από πανεπιστημιακή κλινική που μου έχουν σταθεί απίστευτα. Μάλλον δεν θα ήμουν εδω αν δεν ήταν αυτές οι δύο γυναίκες.
Όμως, στο σημείο της απόπειρας έφτασα εξαιτίας ενός άλλου κυρίου που επισκέφτηκα το 2008 με αγχώδη διαταραχή και κατάθλιψη κι αφού με βοήθησε θεωρώ όπως μπορούσε, δέθηκα μαζί του κι αυτός προφανώς κολακεύτηκε, ξεπέρασε τα όρια (όχι σεξουαλικά), το μετάνιωσε, μου φέρθηκε όπως θα φερόταν κάποιος σε μία γκόμενα, εξαφανίστηκε (όταν εγω έπεφτα πάλι σε κατάθλιψη και χρειαζόμουνα τον γιατρό μου), επέστρεψε όταν αυτός το θέλησε, με ρώτησε αν θέλω να ξαναγίνει ο γαιτρός μου αφού με ήξερε πολύ καλά πως ένιωθα για αυτόν.
Ούσα ερωτευμένη, προσπαθούσα να κρύψω τι νιώθω και να τον αφήσω να με βόηθήσει με τα προβλήματά μου. Κάτι που φυσικά δεν έγινε, καθώς είχε σταματήσει να υφίσταται θεραπευτική σχέση. Τελοσπάντων, για να μην πολυλογώ όταν ξαναποφάσισε πως θέλει να διακόψει την επαγγελματική μας σχέση, μου το ανακοίνωσε από το τηλέφωνο, κι όταν του είπα να με παραπέμψει σε συνάδελφο μου είπε να βρω μόνη μου.
Οι συνέπειες ολέθριες καθώς έχω διαγνωστεί με οριακή προσωπικότητα και η απόρριψη είναι ο,τι χειρότερο. Εκείνη την περίοδο ήμουνα πάλι με φάρμακα, αντικαταθλιπτικά και ηρεμιστικά. Έκανα κατάχρηση ηρεμιστικών, βρέθηκα τρεις φορές στα επείγοντα, κοβόμουνα, έκαιγα τα χέρια μου και έκανα απόπειρα.
Ο κύριος αυτός συναντήθηκε με τους σημερινούς γιατρούς μου (γιατι τον καλέσανε) και ορίσανε και συνάντηση μου μαζί του και με αυτούς παρόντες όπου ήταν ήρεμος σαν να μην είχε συμβεί τίποτα, μου μίλαγε στον πληθυντικό (ξαφνικα!) και αποποιήθηκε των ευθυνών του.
Ξεπέρασα εκείνη την κρίση με τη βοήθεια κάποιων ανθρώπων, αλλά οι πληγές είναι ακόμα ανοικτές, παιρνάω από τις ενοχές και την αυτομομφή, στο θυμό και την οργή, από τη νοσταγλία και το αίσθημα της αγκατάλειψης στην πλήρη άρνηση.

[alexandros3]

*πικρό γέλιο*

[Mystic]

Αλέξανδρε,

Θα ήθελες να μου πεις πιο αναλυτικά τη γνώμη σου;

[alexandros3]

Ήταν η αυθόρμητη αντίδραση μου. Αυτό που έγινε ήταν εντελώς αντιεπαγγελματικό. Έχω ακούσει και για πιο γλοιώδεις καταστάσεις.
Δυστυχώς όπως και άλλα πράγματα στην Ελλάδα φαίνεται ότι κάποιοι "ειδικοί" είναι για τα μπάζα.

[jo Chi]

πιστευω πως ειναι πολυ ευκολο να κατηγορησουμε αυτους τους ψυχιατρους ,τους γιατρους ακομα που δεν εξεταζουν ουσιαστικα τον ασθενη...
δεν εχουν συνειδηση ...η γιαγιά μου έχει κρίσεις αγχους είναι μέσα στη ζωντανια αλλα οταν την πιανουν οι κρισεις παραπατάει κλπ... ο ψυχιατρος αντι να τις μιλησει ουσιαστικα και να αναλυσει τα θεματα που την κανουν να εχει κρισεις αγχους και αντι να την βοηθησει με τη λογικη τις πάσαρε με τη μια ηρεμιστικα κ μετα απο ενα μηνα αντικαταθλιπτικα..
θυμωσα με τη γιαγια μου που τα πηρε ...καθησα μαζι της συζητησαμε περιπου 4 ωρες το λυσαμε το θεμα...κ τα ελλατωσε σιγα σιγα κ τωρα τα σταματησε .. μετα απο δυσκολια ομως της πηρε 2 μηνες γιατι δεν την επιανε ο υπνος χωρις τα ηρεμηστικα.
γενικα οσα χαπια και να παρεις αμα δεν το λυσεις εσωτερικα ψυχικα το θεμα δεν θα λυθει...τα φαρμακα υπαρχουν απλα για περιπτωσεις πολυ ακραιιες.μετα αφου δεις οτι δεν εχει αποτελεσμα τιποτα...
ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ υπαρχουν καποιοι πολυ καλοι ψυχιατροι , ψυχολογοι αλλα αυτοι δεν ειναι κ πολλοι ...αυτη η επιστημη δεν ειναι μονο να ξερεις απεξω βιβλια ειναι να το εχεις κ μεσα σου ...κ να εχεις συνειδηση πανω απολα οτι δεν παιζεις με ανθρωπινες ζωες.
ευχομαι να βρεις τους σωστους..να σε βοηθησουν...σε πια περιοχη μενεις?
ρωτα γενικα ? απο εμπειριες αλλων ... μηπως και σου προτεινουν καποιο καλο

[NickPot]

Δεν ξέρω αν έχω λόγο εδω μέσα, μιας και δεν νιώθω να αντιμετωπίζω κάποιο "ψυχιατρικό" πρόβλημα. Θα προσπαθήσω να γράψω όσο το δυνατόν πιό σύντομα κάποιες σκέψεις και παρατηρήσεις μου σχετικά με τη σημερινή εικόνα της ψυχιατρικής.

Πρόσφατα ένας φίλος μου είπε για το πως η γνωστή φαρμακοβιομηχανία Roche κατάφερε να τριπλασιάσει τα κέρδη της μέσα σε μία 5ετία, λόγω της κυκλοφορίας του πατενταρισμένου Tamiflu, το φάρμακο που ανακαλύφθηκε κάπου στις αρχές του '90 και θεωρείται το πιό δραστικό για την εποχική γρίπη. Για μία δεκαπενταετία οι πωλήσεις του Tamiflu ήταν σχεδόν μηδενικές μέχρι που το 2005, με την "ξαφνική" γρίπη των πτηνών, άρχισαν την αύξουσα πορεία. Η Roche εκμεταλλευόμενη το ότι η πατέντα για το Tamiflu δεν έχει λήξει ώστε να μπορούν και άλλες φαρμακοβιομηχανίες να το παρασκευάζουν, ανεβάζει την τιμή του και δεν το παρέχει σε χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας οι οποίες δεν αντέχουν την εισαγωγή του original Tamiflu.

Ίσως το παραπάνω φαίνεται αρκετά εκτός θέματος, απλά ήθελα να παραθέσω τισ σκέψεις μου όπως τις έζησα. Μετά από αυτή την είδηση άρχισα να ψάχνω γενικά το θέμα της βιομηχανίας φαρμάκου.

Πριν λίγες μέρες ανακάλυψα αυτό στο youtube: http://www.youtube.com/user/CCHRGR
Πριν προβείται σε οποιοδήποτε συλλογισμό θα ήθελα να διαβάσετε πρώτα το κέιμενο μου και μετά να ανατρέξετε στο link.

Το site αφορά μιά σειρά ντοκυμαντέρ μιά αμερικάνικης οργάνωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πραγματικά έμεινα έκπληκτος όταν διάβαζα και έβλεπα το περιεχόμενο που σχετίζεται ειδικότερα με την ψυχ - "ιατρική".
Είναι η Ψυχιατρική επιστήμη? Τη στιγμή που οι διαγνώσεις της δεν βασίζονται σε απτά επιστημονικά δεδομένα και κριτήρια (π.χ. εξετάσεις, αναλύσεις, εγκεφαλογράφημα, μαγνητική, κτλ), αλλά καθαρά και μόνο σε προσωπικές "εκτιμήσεις" των ψυχ - "ιάτρων", οι οποίοι το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι να ανατρέξουν στο DSM (η βίβλος της Ψυχ - "ιατρικής") και με βάση τα συμπτώματα να συμπεράνουν την ασθένεια.

Σύμφωνα με το ντοκυμαντέρ οι ψυχ - ίατροι τα τελευταία 50 χρόνια "δημιούργησαν" πάνω απο 200 ΝΕΕΣ ψυχικές ασθένειες. Στην συνέχεια οι φαρμακοβιομηχανίες "δημιούργησαν" τα ΝΕΑ φάρμακα για τις ΝΕΕΣ αυτές ασθένειες, οι πατέντες εγκρίθηκαν από το FDA, η διαφήμιση έκανε τη δουλειά της, και έτσι σήμερα οι ΗΠΑ καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες ψυχοτρόπων. Πολλοί λένε ότι η ψυχ - ιατρική δεν είναι επιστήμη, αλλά marketing των φαρματοβιομηχανιών. Λ.χ., όταν η Eli Lilly (η μεγαλύτερη εταιρία ψυχοτρόπων στον κόσμο) κατάλαβε πως η αγορά αυτή είναι τρομερά επικερδής για αυτή και βλέποντας ότι η πατέντα της για το Prozac ήταν έτοιμη να λήξει, έβγαλε στην αγορά (άφου πρώτα δημιούργησε την ασθένεια Bipolar Disorder) το Zyprexa, και πριν λίγα χρόνια το νέο blockbuster των αντικαταθλιπτικών Cymbalta. Η ιστορία είναι ανάλογη και στις άλλες φαρμακευτικές.

Δεν θα αναφερθώ ΚΑΘΟΛΟΥ στις παρενέργειες (επίσημες και μη) γιατί δεν το κρίνω σωστό μέσα σε αυτό το forum, αν και δεν μιλάμε για φάρμακα τύπου placebo αλλά πανίσχυρα φάρμακα που δρούν και αλλάζουν την χημική ισορροπία του εγκεφάλου (σκεφτείτε πως ο όρος "εγκεφαλική χημική ανισσοροπία" χρησιμοποιείται για τη συνταγογράφηση ψυχοτρόπων, τη στιγμή που κανείς δεν κάνουν βιοχημική ανάλυση ουσιών στον εγκέφαλο του ασθενούς). Ήθελα απλά να εκφράσω κλείνοντας κάποιους ενδιασμούς που έχω.
Καταλαβαίνω ότι στις περιπτώσεις όπου η "διαταραχή" είναι μεγάλη (π.χ. σχιζοφρένεια, κτλ) μπορεί τα φάρμακα να έχουν λόγο ύπαρξης. Αλλά σε περιτπώσεις ανθρώπινου συναισθήματος, είναι? Αναφέρομαι σε ψυχικές "διαταραχές" τύπου "φοβάμαι να μιλήσω στο αφεντικό μου", "περνάω μιά φάση στεναχώριας στη ζωή μου", κτλ. Υπάρχει ανάγκη γιά όλη αυτή τη χαπολογία?

Δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο. Ευχαριστώ για την ανάγνωση.
Αν θεωρείται και κρίνεται σκόπιμο τη διαγραφή του post έχετε κάθε δικαίωμα να το κάνετε.

[marian_m]

Το ότι η συγκεκριμένη οργάνωση CCHR ιδρύθηκε και ελέγχεται από τους σαϊεντολόγους εμένα με κάνει αρκετά καχύποπτη.
Είναι αλήθεια ότι το να καταφεύγουμε για ψύλλου πήδημα σε κάποιο φάρμακο δεν είναι ό,τι καλύτερο. Από την άλλη, σε κάποιους ανθρώπους είναι απαραίτητα για να έχουν μια καλή ποιότητα ζωής ή ακόμη και για να επιβιώσουν.

[keep_walking]

Δεν ξέρω αν έχω λόγο εδω μέσα, μιας και δεν νιώθω να αντιμετωπίζω κάποιο "ψυχιατρικό" πρόβλημα. Θα προσπαθήσω να γράψω όσο το δυνατόν πιό σύντομα κάποιες σκέψεις και παρατηρήσεις μου σχετικά με τη σημερινή εικόνα της ψυχιατρικής.

Πρόσφατα ένας φίλος μου είπε για το πως η γνωστή φαρμακοβιομηχανία Roche κατάφερε να τριπλασιάσει τα κέρδη της μέσα σε μία 5ετία, λόγω της κυκλοφορίας του πατενταρισμένου Tamiflu, το φάρμακο που ανακαλύφθηκε κάπου στις αρχές του '90 και θεωρείται το πιό δραστικό για την εποχική γρίπη. Για μία δεκαπενταετία οι πωλήσεις του Tamiflu ήταν σχεδόν μηδενικές μέχρι που το 2005, με την "ξαφνική" γρίπη των πτηνών, άρχισαν την αύξουσα πορεία. Η Roche εκμεταλλευόμενη το ότι η πατέντα για το Tamiflu δεν έχει λήξει ώστε να μπορούν και άλλες φαρμακοβιομηχανίες να το παρασκευάζουν, ανεβάζει την τιμή του και δεν το παρέχει σε χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας οι οποίες δεν αντέχουν την εισαγωγή του original Tamiflu.

Ίσως το παραπάνω φαίνεται αρκετά εκτός θέματος, απλά ήθελα να παραθέσω τισ σκέψεις μου όπως τις έζησα. Μετά από αυτή την είδηση άρχισα να ψάχνω γενικά το θέμα της βιομηχανίας φαρμάκου.

Πριν λίγες μέρες ανακάλυψα αυτό στο youtube: http://www.youtube.com/user/CCHRGR
Πριν προβείται σε οποιοδήποτε συλλογισμό θα ήθελα να διαβάσετε πρώτα το κέιμενο μου και μετά να ανατρέξετε στο link.

Το site αφορά μιά σειρά ντοκυμαντέρ μιά αμερικάνικης οργάνωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πραγματικά έμεινα έκπληκτος όταν διάβαζα και έβλεπα το περιεχόμενο που σχετίζεται ειδικότερα με την ψυχ - "ιατρική".
Είναι η Ψυχιατρική επιστήμη? Τη στιγμή που οι διαγνώσεις της δεν βασίζονται σε απτά επιστημονικά δεδομένα και κριτήρια (π.χ. εξετάσεις, αναλύσεις, εγκεφαλογράφημα, μαγνητική, κτλ), αλλά καθαρά και μόνο σε προσωπικές "εκτιμήσεις" των ψυχ - "ιάτρων", οι οποίοι το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι να ανατρέξουν στο DSM (η βίβλος της Ψυχ - "ιατρικής") και με βάση τα συμπτώματα να συμπεράνουν την ασθένεια.

Σύμφωνα με το ντοκυμαντέρ οι ψυχ - ίατροι τα τελευταία 50 χρόνια "δημιούργησαν" πάνω απο 200 ΝΕΕΣ ψυχικές ασθένειες. Στην συνέχεια οι φαρμακοβιομηχανίες "δημιούργησαν" τα ΝΕΑ φάρμακα για τις ΝΕΕΣ αυτές ασθένειες, οι πατέντες εγκρίθηκαν από το FDA, η διαφήμιση έκανε τη δουλειά της, και έτσι σήμερα οι ΗΠΑ καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες ψυχοτρόπων. Πολλοί λένε ότι η ψυχ - ιατρική δεν είναι επιστήμη, αλλά marketing των φαρματοβιομηχανιών. Λ.χ., όταν η Eli Lilly (η μεγαλύτερη εταιρία ψυχοτρόπων στον κόσμο) κατάλαβε πως η αγορά αυτή είναι τρομερά επικερδής για αυτή και βλέποντας ότι η πατέντα της για το Prozac ήταν έτοιμη να λήξει, έβγαλε στην αγορά (άφου πρώτα δημιούργησε την ασθένεια Bipolar Disorder) το Zyprexa, και πριν λίγα χρόνια το νέο blockbuster των αντικαταθλιπτικών Cymbalta. Η ιστορία είναι ανάλογη και στις άλλες φαρμακευτικές.

Δεν θα αναφερθώ ΚΑΘΟΛΟΥ στις παρενέργειες (επίσημες και μη) γιατί δεν το κρίνω σωστό μέσα σε αυτό το forum, αν και δεν μιλάμε για φάρμακα τύπου placebo αλλά πανίσχυρα φάρμακα που δρούν και αλλάζουν την χημική ισορροπία του εγκεφάλου (σκεφτείτε πως ο όρος "εγκεφαλική χημική ανισσοροπία" χρησιμοποιείται για τη συνταγογράφηση ψυχοτρόπων, τη στιγμή που κανείς δεν κάνουν βιοχημική ανάλυση ουσιών στον εγκέφαλο του ασθενούς). Ήθελα απλά να εκφράσω κλείνοντας κάποιους ενδιασμούς που έχω.
Καταλαβαίνω ότι στις περιπτώσεις όπου η "διαταραχή" είναι μεγάλη (π.χ. σχιζοφρένεια, κτλ) μπορεί τα φάρμακα να έχουν λόγο ύπαρξης. Αλλά σε περιτπώσεις ανθρώπινου συναισθήματος, είναι? Αναφέρομαι σε ψυχικές "διαταραχές" τύπου "φοβάμαι να μιλήσω στο αφεντικό μου", "περνάω μιά φάση στεναχώριας στη ζωή μου", κτλ. Υπάρχει ανάγκη γιά όλη αυτή τη χαπολογία?

Δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο. Ευχαριστώ για την ανάγνωση.
Αν θεωρείται και κρίνεται σκόπιμο τη διαγραφή του post έχετε κάθε δικαίωμα να το κάνετε.

Ρε γαμωτο , εχουν γραφτει τοσα και τοσα μηνυματα.
Δεν βλεπετε οτι πολλοι προτιμουν και να πεθανουν παρα να παρουν φαρμακα οπως το zyprexa και καθε λιγο και λιγακι σταματουν να τα παιρνουν μπας και τα καταφερουν ή κανουν τιτανιους αγωνες να μη παιρνουν?
Δεν αμφιβαλλω οτι μπορει να υπαρχουν μερικοι που τα παιρνουν για "ψυλλου πηδημα"...αλλα αυτοι πρεπει να ειναι σπανιοι.
Οι περισσοτεροι τα παιρνουν για να μπορεσουν να συνεχισουν απλως την ζωη τους.
Φυσικα ως εταιρειες οι φαρμακοβιομηχανιες δεν ειναι κατι το "Αγιο" , ρουφανε αιμα για να παρουν κερδη , αλλα εαν εχεις μια σοβαρη ασθενεια δεν εχεις αλλη λυση.

Το περιεργο με τις ψυχικες ασθενειες ειναι οτι δεν φαινονται "καθαρα" , δηλαδη σαν ενα σπασμενο χερι σε μια αξονικη και ως εκ τουτου ειναι πιο υποκειμενικες.
Επισης οταν σου λεει ο αλλος εσπασα το χερι μου...λες εγω δεν το εσπασα ποτε κλπ. κλπ. αλλα αν σου λεει εχω καταθλιψη , εχω αγχος , εχω φοβο και ουτοκαθεξης τιποτα απο αυτα δεν ειναι αγνωστο και στον αλλον , ασχετα αν η κλιμακα και η διαρκεια ειναι που κανει την διαφορα.

[keep_walking]

"εγκεφαλική χημική ανισσοροπία" χρησιμοποιείται για τη συνταγογράφηση ψυχοτρόπων, τη στιγμή που κανείς δεν κάνουν βιοχημική ανάλυση ουσιών στον εγκέφαλο του ασθενούς

Ε? Εχεις κανα λινκ να λεει πως γινεται αυτη η βιοχημικη αναλυση? Εγω ηξερα οτι παλευουν με κατι cat scan και εξελιγμενα συστηματα απεικονισης για σοβαρες περιπτωσεις.

[eiri]

παιρνω και εγω χαπια εδω και ενα χρονο...οταν προσπαθησα να τα κοψω εκανα ξανα αποπειρα....και 100000000000000000000000βηματα πισω....λυπαμαι που το λεω αλλα τα εχω αναγκη πλεον...δεν με νοιαζει τι και πως θελω μονο να μπορω να κοιμαμαι χωρις εφιαλτες και χωρις το μυαλο μου να χανεται....

[Παστελι]

Ντροπη τους!
την πρωτοχρονια πεθανε ενας νεος 34 χρονων! μετα απο ψυχωτικο επεισοδιο ,το 2006 ,μπηκε στο κοσμο της ψυχιατρικης! Ηταν καλλιτεχνης , κρατιοταν με τα εργα του, ομως ηταν τυπος εξαρτημενος, κ του αρεσαν τα χαπια ,δεν εβλεπε παρενεργειες, κ ηθελε να τα δοκιμασει ολα για να γινει καλα και οι ψυχιατροι ...συμφωνουσαν, του εγραφαν συνεχεια φαρμακα αντιψυχωτικα, ηρεμιστικα κλπ.
Και ο Γιαννης πεθανε απο πνευμονικο οιδημα , στο κρεββατι του, μπορει να ηπιε αλκοολ, δεν βρεθηκε τιποτα στο δωματιο του.
Αν ομως οι ψυχιατροι που τους συνεφερε να του συνταγογραφουν ολα τα φαρμακα ολο κ πιο πολλα ,αν ηταν πιο ευαισθητοι η πιο ξυπνιοι,η τελος παντων αν ειχαν κανει σωστη διαγνωση, οσο αλκοολ κι αν επινε ο Γιαννης, αν δεν επαιρνε νομιμα χαπια ...δεν θα πεθαινε.

Τι σχεση εχεις ομως το πμνευμονικο οιδημα με τα φαρμακα?
Εγω απο τοτε που αρχησα τα φαρμακα συνεχεια κρυωμενη ειμαι και παιρνω αντηβιχηκα για να ηρεμησουν τα πμνευμονια μου.