Results 121 to 130 of 130
Thread: Βοήθεια.
-
13-10-2006, 15:25 #121
- Join Date
- Jan 2006
- Posts
- 38
Ενα απο τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει είναι του Richard Bach
Ο Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον, ίσως ο Ιωνάθαν με έχει επηρεάσει λίγο στον τρόπο που προσπαθώ να σκέφτομαι...
- 11-12-2006, 11:20 #122
- Join Date
- Jun 2006
- Posts
- 27
Υπάρχει κάπου ένα μέρος σκοτεινό, με πάτωμα νοτισμένο από τα δάκρυα και ένα αέρα πνιγερό και λιγοστό, σαν το εσωτερικό ενός τάφου. Μοιάζει με κελί αλλά δεν είναι. Δεν έχει κάγκελα στους τοίχους και δεν σε εμποδίζει κανείς να βγεις έξω. Κανείς άνθρωπος. Σε εμποδίζουν όμως άλλοι. Πρώτα πρώτα, ο Φόβος. Ένας Φόβος κρυμμένος σε κάποιο απροσδιόριστο σημείο, τόσο αόρατος που τελικά αναρωτιέσαι μήπως έχει ενσωματωθεί μέσα στα μόρια του αέρα. Το Άγγιγμά του όμως δεν παύεις να το αισθάνεσαι ποτέ. Σε κρατάει από το πίσω μέρος του λαιμού, περίπου όπως η γάτα τα γατάκια, γι\'αυτό και σου δίνει τη δυνατότητα να χάνεσαι στην ψευδαίσθηση ότι είναι ένα Άγγιγμα στοργικό. Ακόμα και όταν ζεις την ψευδαίσθηση όμως , είναι επιφανειακή. Ξέρεις μέσα σου ότι είναι ο Φόβος που σε κρατάει, Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΕΚΕΙΝΟΣ ΦΟΒΟΣ ότι που θα διάλεγες χωρίς δεύτερη σκέψη το Θάνατο, αν μάθαινες ότι είναι της μοίρας σου να ζήσεις μαζί του για πάντα.
11-12-2006, 14:11 #123
- Join Date
- Apr 2006
- Location
- makari na xera pou
- Posts
- 305
Why do I live this way alone in an endless pain
Why did I wake up today
I want to die I want to feel that certain thrill
I want a shove I want a last kiss
I want some death and thats my wish
Kill myself and no one cares I\'m alone and no one cares
I\'ve got nothing for myself What is left, Just kill myself!
GIA TON STARGAZER AFIEROMENO
11-12-2006, 16:59 #124
- Join Date
- Feb 2005
- Location
- Πολίτης του Σύμπαντος
- Posts
- 512
Δεν ειναι η μοιρα μας ο φόβος stargazer. H \"μοίρα\" μας είναι η κατάκτηση της τελειότητας . Κάθε μέρα με κάθε τρόπο μέσα και απο πόνο και απο φόβο αλλα και απο χαρά και ευτυχία καταχτάμε ενα ακόμα σκαλοπάτι του να γινουμε καλύτεροι.
Η ζωή μας εδω ειναι μια συναρπαστική εμπειρία όσο άσχημη και σκληρη την βλέπουμε στα 20 ή στα 30 μας. Και η μεγαλύτερη ποιοτική εμπειρία που μπορουμε να παρουμε , ειναι οι σχεσεις μας με τους άλλους ανθρωπους. Αυτή η ποιότητα των εμπειριών δεν θα χαθεί ποτέ. Και όλοι εμείς εδω - είτε γράφουμε είτε απλά διαβάζουμε- κτίζουμε μια σχεση. Μια ανώτερης ποιότητας σχέση. Δεν ξέρει ο ένας τον άλλον και ομως προσπαθουμε να βοηθησουμε αυτον τον άγνωστο συνάνθρωπο, μπορεί να έχουμε μεγαλύτερο προβλημα αφιερώνουμε όμως εστω και για δευτερόλεπτα τη σκέψη μας σε εκείνον τον άγνωστο που εκείνη τη στιγμή νομίζει ότι πονάει ή υποφέρει περισσοτερο απο εμάς.
Αναρωτιέσαι γιατι να ζούμε? Δεν θα ήσουν νεος αν δεν έκανες αυτο το ερώτημα στον εαυτό σου. Αναζητάς το νόημα της ζωής. Οι κοινωνικές και άλλες συνθηκες σε έχουν περιορίσει στα αρνητικά συναισθήματα του φόβου. Θα σου πω όμως μια μικρή ιστορία.
Μια μέρα συναντήθηκε ένας θνητός και ενας άγγελος.
\"Πόσο σε ζηλεύω άγγελε\" λέει ο θνητός... \"μπορείς να πετάς και να βρίσκεσαι όπου θέλεις\"
\"ΑΧ! νάξερες πόσο σε φθονώ εγω, θνητέ. του λεει ο άγγελος.
Με φθονείς? Γιατί?
\"Γιατί καλέ μου, εσυ μπορείς να νιώσεις τον φόβος, την πείνα, τον πόνος... εγω δεν θα τα νιώσω ποτέ, μόνο τα σπουδάζω\"...
Εινα ο φόβος ενα ανθρωπινο συναίσθημα, δεν ειναι ξένο προς την φύση μας. Ο φόβος μας ώθησε να φτιάξουμε πολιτισμό, να βρουμε τη φωτιά,να κτίσουμε τα σπίτια. Ο φόβος μας ώθησε να σκοτώσουμε τις γειτονικές φυλές και να επεκταθούμε. Ο φόβος είναι δικός μας, είναι συναίσθημά μας..
Φανταστείτε ότι ανώτερες του ανθρωπου υπάρξεις μας φθονουν (με την καλή έννοια του όρου) που εχουμε αυτά τα συναισθήματα.
Καιρός είναι να μετακινηθείς στο επόμενο συναισθημα. Διάλεξε τώρα ένα θετικό : την αγάπη ας πούμε.
Επέλεξε να αγαπήσεις εναν - διάλεξε έναν συγκεκριμένο άνθρωπο- κάποιον που να μην σε ξέρει και να μην τον ξέρεις. Αυτόν που συναντάς την ίδια ώρα στο μετρό. Για μια βδομάδα αγάπα τον, μάθε να τον αγαπάς έτσι ανιδιοτελώς, χωρίς να περιμένεις ούτε μια ματιά του.
Παίξε αυτό το παιγνίδι και παρατήρησε τα αποτελέσματα.
Μπορούμε να κάνουμε την ζωή μας είτε αγγαρία είτε διασκεδαστικό παιγνίδι. Εμείς και μόνο έμείς το αποφασίζουμε. Κανείς δεν μπορεί να παρέμβει στην ελεύθερη βουλησή μας.
Σου εύχομαι να έχεις πολλα διασκεδαστικά παιγνίδια!
11-12-2006, 17:21 #125
- Join Date
- Feb 2005
- Location
- Πολίτης του Σύμπαντος
- Posts
- 512
*
11-12-2006, 17:23 #126
- Join Date
- Feb 2005
- Location
- Πολίτης του Σύμπαντος
- Posts
- 512
κάποιος άλλος όμως διασκεδάζει με αυτό που σε εμένα προκαλεί ΦΟΒΟ!
12-12-2006, 11:08 #127
- Join Date
- Jul 2006
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 195
Τελεια η πρωτη εικονα BlackRose!!!
Stagaser, δεν ειναι λυση ο θανατος...Δεν ειναι ΝΙΚΗ ο θανατος...
Νικη ειναι η ανακουφιση που νιωθεις καθε φορα που νικας το φοβο...
Αυτο, στο λεει καποια που καποτε δειλιασε και προσπαθησε να πεθανει...Τωρα πια πάλευει..Για το καλυτερο δυνατο...
Αρπαξε οποιοδηποτε \"χερι\" σου απλωσουν. Δεξου οποιαδηποτε βοηθεια σου δωσουν. Κυριως ομως ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΕ ΣΕΝΑ! Κανεις μας δεν ειναι τελειος. Ολοι, ακομη κι αυτοι που δειχνουν απολυτα υγιεις και δυνατοι, εχουν καποιο \"φαντασμα\" να τους στοιχειωνει.
Μην καταθετεις τα οπλα. Π Α Λ Ε Ψ Ε!!! Θυμωσε με την κατασταση και εκδικησου την! Πεισμωσε και πες πως θα τη συντριψεις! Μπορεις!!! Μπορουμε!!! ΟΛΟΙ!!!
28-12-2006, 14:04 #128
- Join Date
- Jun 2006
- Posts
- 27
Μακάριοι όσοι ζουν στην ψευδαίσθηση ότι μπορούν και να νικήσουν.
28-12-2006, 16:40 #129
- Join Date
- Jan 2006
- Location
- στα νώτα μου
- Posts
- 1,559
μακάριοι όσοι καταφέρνουν να πιστέψουν στη ψευδαίσθηση.
28-12-2006, 19:15 #130
- Join Date
- Nov 2006
- Location
- larissa
- Posts
- 211
καταρχην νομιζω οτι εχεις καταθλιψη.νομιζω οτι οι περισσοτεροι εδω μεσα εχουμε κανει ιδιες ή παρομοιες σκεψεις με εσενα αλλα αν σου κρατανε τοσο μεγαλο διαστημα ποφανως ειναι καταθλιψη και καλυτερα να πας σε ενα ειδικο για να μην ζησεις ετσι την υπολοιπη ζωη σου.και εγω την ζωη την βρισκω ανουσια ακομα και οταν ημουν μια χαρα και περνουσα τελεια παντα ελεγα οτι δεν με πειραζει αν πεθανω.και αυτο το ελεγα γιατι πιστευω πως οταν πεθαινουμε δεν υπαρχει τιποτα μετα.δεν ζεδι ουτε το σωμα ουτε η ψυχη.απλα εξαφανιζομαστε.ισως και για αυτο το λογο μου φαινονται ολα ανουσια.δεν ξερω ισως οταν και αν κανω οικογενεια και εχω παιδια να αλλαξω τροπο σκεψης.Πηγαινε σε εναν ειδικο,τουλαχιστον να γινουν πιο ευχαριστες οι μερες σου.δεν ξερω..
Κάνεις εδώ με αυτοάνοσο λύκο?
15-06-2024, 13:42 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή