Η ΒΙΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ...

[siga_siga]

-Καλλιεργεί εχθρότητα και θυμό
-Οδηγεί στην εκδίκηση
-Δεν σταματά την ακατάλληλη συμπεριφορά
-Οδηγει στην βία
-Διδάσκει στα παιδιά ότι η βία μπορεί να λύσει προβλήματα
-Μειώνει την αυτοεκτίμηση και τον αυτοσεβασμό
-Αποτυγχάνει να διδάξει ποια θα πρέπει να είναι η κατάλληλη συμπεριφορά
-Προκαλεί μαθησιακές δυσκολίες
-Οδηγή στον φόβο
-Σταματά την επικοινωνία
-Δυσκολεύει κάθε κοινωνική δραστηριότητα
-Προκαλεί διαταραγές ύπνου
-Κατάθλιψη
-Έλλειψη εμπιστοσύνης
-Διατροφικές διαταραχές
-Χρήση διαφόρων ουσιών
-Μπορεί το ίδιο το παιδί να γίνει βίαιο στης σχέσης του στο μέλλον
-Τάση αυτοκτονίας

διάβασα αυτή την λίστα και σας την παραθέτω.
Ευχαριστώ πολύ!

[olga_soul]

Πολλές από αυτές τις αντιδράσεις η αλήθεια τις έχω και εγώ μετά τη χρόνια συγκατοίκιση με χρόνια αλκοολικό, βίαιο και σχιζοφρενή πατέρα........Είναι πρακτικά δυνατόν να μη δημιουργήσεις ψυχολογικά προβλήμα????
Μετά από 7 χρόνια από τον θάνατό του μπορώ ψυχικά να πω με βεβαιότητα να ομολογήσω ότι νιώθω το ίδιο μίσος, την ίδια οργή, την ίδια απέχθεια, την ίδια αηδία, την ίδια αναγούλα και την ίδια αποτροπή που είχα και όταν ζούσε..........
Τα βιώματα καθώς και οι υπαίτιοι που σου δημιουργούν ψυχολογικά προβλήματα εκεί που δεν είχες και αναγκάζεσαι να παίρνεις αγωγή εξαιτίας τους, σίγουρα δεν μπορείς να τους ξεχάσεις ποτέ όσο ζεις...Ίσως και στις επόμενες ζωές σου.........Δεν ξέρω ειλικρινά:o..........

[nikigirl18]

Πραγματι οι καταστασεις που δημιουργουνται με καποιον αλκοολικο στο σπιτι και τα προβληματα που δημιουργουν στους αλλους ιδιαιτερα ψυχικης φυσεως δεν ξεχνιουνται.Ακομα και να δειξει τη θεληση ο αλλος να αλλαξει ή ακομα και να καταφερει να αλλαξει πιστευω πως καποια πραγματα δυσκολα μπορεις να τα ξεπερασεις και ακομα πιο δυσκολα να τα συγχωρεσεις διοτι το κακο εχει ηδη γινει.

[siga_siga]

δεν γνωρίζω να απαντήσω οτι κάποια στιγμή όλα αυτά τα άσχημα συναισθήματα θα φύγουνε.
και ο πόνος αν θα σταματήσει.

ξέρω μόνο οτι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει βιώσει άσχημη παιδική ηλικία, δεν πρέπει να αντιμετωπίζει όλους τους ανθρώπους που θα βρίσκει μπροστά του με την ίδια αρνητική αντιμετώπιση.
δύσκολο εώς ακατόρθωτο!try please!

[anasia]

Τα παιδιά σου δεν είναι ιδιοκτησία σου. Είναι οι γιοι και οι κόρες της λακτάρας της ζωής σου!
Μπορείς να δώσεις στέγη στο σώμα τους, όχι όμως στην ψυχή τους. Γιατί η ψυχή τους κατοικεί στο σπίτι του αύριο, που εσύ δεν μπορείς να επισκεφτείς ούτε ακόμη και στα ονειρά σου!
Από τον προφήτη Χαλιλ Γκιπράν

Ευχαριστώ!

[siga_siga]

γράψε και άλλα!

[olga_soul]

Ναι Νίκη μου σίγουρα είναι πολύ δύσκολο...

Libido μου συμφωνώ απόλυτα και δεν είναι τυχαίο ότι η στάση μου με τους υπόλοιπους ανθρώπους στο περιβάλλον μου (εσωγενή και εξωγενή) , ανέκαθεν παρόλο το άσχημο παρελθόν μου ήταν ιδιαίτερα ήπια, δημιουργική, ζεστή, συναισθηματικά απλόχερη , ευχάριστη και διόλου επιθετική. Πρέπει σαφώς να διαχωρίζονται τα βιώματα με κάποια άτομα, και να μην είμαστε καχύποπτοι, σκληροί και επιθετικοί σε μελλοντικές γνωρημίες οι οποίες με τον δικό τους τόνο μπορεί να αποτελέσουν έμεσα έναν ακόμα σύμμαχο στον αγώνα μας και μια ψυχολογική ανακούφιση στα κατάλοιπα των όποιων ενοχλήσεων!:)

[ΜΙΧΑΛΗΣ]

Όλγα γράφεις:

\"Μετά από 7 χρόνια από τον θάνατό του μπορώ ψυχικά να πω με βεβαιότητα να ομολογήσω ότι νιώθω το ίδιο μίσος, την ίδια οργή, την ίδια απέχθεια, την ίδια αηδία, την ίδια αναγούλα και την ίδια αποτροπή που είχα και όταν ζούσε..........\"

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένα άτομο με τόσο καλοπροαίρετα αισθήματα όπως εσύ μιλάς έτσι για τον πατέρα σου!
Αν μπορέσεις να συγχωρέσεις θα νιώσεις καλύτερα...
Την αγάπη μου
Μιχάλης

[siga_siga]

αχ Μιχάλη λες για συχγώρεση!
είναι εύκολο;
είτε ο άλλος έχει πεθάνει είτε ο άλλος ζει,
πως συγχωρείς έναν άνθρωπο που έχει γεμίσει τα παιδικά χρόνια με βία,κακοποίηση(σωματική+ψυ� �ική),κλπ
είναι ένας φάκελος η συγχώρεση που δύσκολα ανοίγει.
πως;

[nikigirl18]

Οταν βλεπεις οτι πληρωνεις εσυ τα λαθη αλλων και το τι κακο σου εχουν κανει τοτε καποια πραγματα δε συγχωριουνται οσο και αν το προσπαθησει κανεις.

[dr]

το άρθρο σου αυτό libido είναι τόσο επίκαιρο, τόσο διαχρονικό και τόσο αληθινό, όσο
αληθινοί, επίκαιροι, και δυστυχώς συχνοί είναι οι στραγγαλισμοί των παιδικών ψυχών, της ελπίδας
της ίδιας που είναι τα παιδιά, και ένα είναι βέβαιο πως κάθε φυλακή της ενήλικης ζωής μας που μας
κρατά δέσμιους και αλύτρωτους, είναι η συνέπεια και η συνέχεια του ΤΟΤΕ εγκλήματος...

:( :(

[tessa]

Εγω δε θα μιλησω για συγχωρεση, ουτε για κατανοηση. Τα γεγονοτα που συμβαινουν κατα τη διαρκεια της παιδικης ηλικιας, κι ας τα ονομασουμε τραυματα συνοδευουν και σημαδευουν τους ανηλικους στην ενηλικη ζωη τους. Ακομα και το παραμικρο ασχημο βιωμα μπορει να συντελεσει στην αρνητικη διαμορφωση της προσωπικοτητας και φυσικα στην μειωμενη αντισταση και αντιμετωπιση συναισθηματικων δυσκολιων. Τα παιδια που ειναι αφυσικο να εχουν συναισθηματικες αμυνες προσωπικοτητας εναντια στη βια, την κακομεταχειρηση και τον πονο στιγματιζονται ποσο μαλλον οταν οι γονεις υποφερουν απο καποια διαταραχη πολυ βαριας μορφης οπως η σχιζοφρενεια. Και εφοσον οι ψυχωσεις συνοδευονται κατα ενα πολυ μεγαλο ποσοστο απο αλκοολισμο, βιαιη συμπεριφορα, και αλλες καταχρησεις συναισθηματικες και υλικες το προβλημα εχει να κανει με το πως μπορεις να προστατευτεις απο μια τετοια κατασταση και η λυση ειναι συνηθως η απομακρυνση του ατομου απο το οικογενειακο περιβαλλον για το καλο των παιδιων. Αν αυτο δε γινει -και σ αυτο πρεπει να συμβαλλουν και οι κοινωνικες υπηρεσιες- τοτε οι \'συνεπειες\' μπορει να αποδειχτουν μοιραιες. Δυστυχως η συγχωρεση δεν ειναι η λυση. Να συγχωρεσεις τι? Την βιολογικη η την ψυχικη κατασταση καποιου? Μηπως φταιει αυτος για την κατασταση στην οποια βρεθηκε? Η ασθενεια τον εκανε ετσι και η ελλειψη αντιμετωπισης της φερνει τα μελλοντικα προβληματα στους γυρω. Και δυστυχως επισης η επιβαρυνση καμια φορα δεν ειναι μονο περιβαλλοντικη αλλα και γενετικη. Τι μπορει να κανει καποιος που βρεθηκε σε μια τετοια κατασταση? Να συνειδητοποιησει οτι πρεπει να αποκεντρωθει απο το ατομο που τα προκαλεσε και να δωσει βαρος στην πηγη που δεν ειναι αλλη απο την ασθενεια κοιτωντας να επουλωσει με καθε τροπο τις πληγες.

πολυ επιστημονικα....

[siga_siga]

η μοναδική οργή που αισθάνομαι είναι ως προς τον εαυτό μου που ήμουνα ανίκανη τότε είτε λόγω άγνοιας είτε λόγω... που δεν αντιδρούσα και υπέμενα...
τόση οργή ως προς τον εαυτό μου, καιγια κανέναν άλλο. έτσι αισθάνομαι τώρα.
δεν μπορεί να σταθεροποιηθει αυτό που αισθάνομαι.

[siga_siga]

δεν φταίμε πάντα εμείς για τα υπερεγώ, σωστό
αλλά εκείνη την στιγμή θα μπορούσα να μην κάθομαι.
να αντιδράσω, να φύγω όπως και έκανα.
και ξεκίνησε το κυνηγητό.

[Alkmeon]

...ειχα ενα περιστατικο με παιδακι που πεταει απο πετρες εως μαχαιρια[ετων 4]....Ανατρεχεις στους γονεις & εξηγουνται ολα!Η θεραπεια ειναι το προβλημα![χρειαζεται&παραλληλη παρεμβαση στους γονεις σε τακτικη βαση]