Οι κακές οι γλώσσες, το κακό το μάτι και η κατάρρευση

[whitecandle]

Γιατί δεν απαντάς? :(

Έλα ίνσεκτ, είχα μια δουλειά, ίσως όντως υπάρχουν περισσότερες επιλογές, αλλά δεν τις ξέρω. :)

[DissolvedGirl]

Έχω καταλάβει πως οι φίλοι έρχονται μόνο για να ακούσουν την καλή κουβέντα, κρατάς φιλίες δηλαδή μόνο αν τους λες καλά λόγια, αστειάκια, και όμορφα παραμυθάκια, ενώ όταν σου βγαίνει το μίσος αν δεν φύγουν με μιάς απομακρύνονται διακριτικά.

Sorry κιόλας βρε insect μου, αλλα εσύ θα δεχόσουν ως φίλο διπλα σου κάποιον που βγάζει μισος και κακια ακόμα και απέναντι σου, και χωρίς κανέναν φαινομενικα λόγο; Όλοι οι άνθρωποι έχουν τα προβλήματα τους, και οι φίλοι προσπαθούν να άλληλο-βοηθηθούν μέσω της πιστης τους ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε καλύτερα, και της αγάπης τους ο ένας προς τον άλλον. Οι φίλοι είναι εκεί και στις χαρες και στις λύπες, αλλα όχι στο μισος και την απόρριψη... θα καθόσουν εσύ παρέα με έναν "φίλο" που θα ήθελε να σκορπίσει τη χολή του σε όλο τον κόσμο;

Ξέρεις τι έχω συμπεράνει. Αν δημιουργήσεις και εσύ και ο οποιοσδήποτε μια ομάδα με άτομα που έχουνε θέματα απόρριψης και τους βάλεις μαζί και αντί να αποδεχτούν ο ένας τον άλλο απορρίψουν ο ένας τον άλλο μάλλον έχουμε να κάνουμε με την επιβεβαίωση της συνήθειας...

Αυτό ξαναπές το. Είναι ένας από τους βασικότερους λόγους που όλοι ανεξαιρέτως συνιστούν αποχη από σοβαρές σχέση back to back, για να μην κουβαλήσεις τα απωθημένα και προβάλεις στο καινούριο σου ταίρι τις συνήθειες στις οποιες σε είχε μάθει το παλιό. Υποθέτω ότι κάτι τέτοιο ισχύει σε όλες τις σχέσεις...

[naomi]

Έχω καταλάβει πως οι φίλοι έρχονται μόνο για να ακούσουν την καλή κουβέντα, κρατάς φιλίες δηλαδή μόνο αν τους λες καλά λόγια, αστειάκια, και όμορφα παραμυθάκια, ενώ όταν σου βγαίνει το μίσος αν δεν φύγουν με μιάς απομακρύνονται διακριτικά. Σφαζόμαστε πολλές φορές μεταξύ μας σε μια κοινωνία, νιώθω πως από μια ηλικία και μετά ο μόνος παράγοντας που παίζει ρόλο στο πως θα φερόμαστε και θα μιλάμε σε έναν άνθρωπο είναι το επαγγελματικό του status και ότι οι καλές γυναίκες σπανίζουν και εν τέλη ότι είναι ελάχιστοι όσοι και όσες θα εκτιμήσουν την μικρή χαρά που τους προσφέρεις απλόχερα. Μερικές φορές πολύ απλά ο κόσμος χρειάζεται ένα μεγάλο διάλειμμα από όλα αυτά που τον σκοτώνουν και το διάλειμμα ποτέ δεν έρχεται γιατί ο κόσμος μπορεί και χωρίς εμάς.

Όταν είμαι αισιόδοξος σκέφτομαι πόσοι άνθρωποι εκεί έξω υπάρχουν που θα ήθελα να γνωρίσω, πόσα πράγματα θα ήθελα να κάνω για τα οποία δεν αρκεί μια μισή ζωή για να τα προλάβω, σε πόσα μέρη θα ήθελα να πάω, έστω και σαν χίπης χωρίς πολυτέλειες, πόσο όμορφοι άνθρωποι υπάρχουν εκεί έξω και πόσο πιο όμορφοι από εμένα είναι, και τελικά γιατί να μου βγαίνει αυτό το μίσος ενώ θα μπορούσα να έκανα απλά και μόνο εγώ αυτό το διάλειμμα και όχι όλος ο κόσμος, όπως θα έλεγα χρειάζεται.

Μου βγάζεις ψυχικό πόνο και ευαισθησία... Η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο την σήμερον ημέρα να βρεις "καλούς" ανθρώπους...Οι καλοί άνθρωποι σπανίζουν αλλα υπάρχουν....
Είναι αλήθεια αυτό που λες....Όταν είμαστε καλά με τους άλλους τότε όλα οκ αλλα όταν λέμε αλήθειες πονάνε και σε κάποιους δεν αρέσει. (Απλα φροντίζουμε την ειλικρίνεια να την δείχνουμε με σωστό πάντα τρόπο και χωρίς να προσβάλει τον άλλον)
Είναι επίσης αλήθεια ότι οι καλοί φίλοι φαίνονται στα καλά και στα δύσκολα...