ΙΔΨ και έμμονες ιδέες

[path]

απαντησα με τη λεξη που χρησιμοποιησες απλως ,,,και η λεξη συνειδηση σωστη ειναι , και η λεξη εκγρηγορση σωστη ειναι ,,,αυτο που μετραει ειναι να εχεις τον απολυτο ελεγχο καθε στιγμη

[path]

{...και προσπαθώ να καταλάβω απο που προερχετε αυτο για να το σταματησω. Ειναι απλώς εξαντλητικό να πρέπει κάθε λίγο και λιγάκι όταν κάνω κάτι να απανταω στον εαυτό μου κ να του Λέω να σταματησει.
Δεν θυμάμαι ποτε ξεκίνησε όλο αυτο}<<<<(το ξαναγραψα παραπανω αλλα σβηστικε , το ξαναγραφω) <<<<<<< ειναι εντυπωσιακο που δεν θυμασαι ποτε ξεκινησε Αυτο ,,συνηθως οι ποιο πολυ το θυμουνται με ακριβεια . Επισης ειναι δυσκολο να καταλαβεις απο που προερχεται αυτο και τι ειναι , ποσο μαλλον να το σταματησεις . Ειναι εξαντλητικο να απαντας συνεχως στον εαυτο σου, αλλα δεδομενου οτι δεν μπορεις να σταματησεις να το κανεις ,και δεν θαθελες να διακυνδινευσεις να καταρευσεις ,,,αναγκαστικα κανεις 'περικοπες' απο οτιδηποτε αλλο ....

[Ζίνα φ.]

Γεια! Αν γνωρίζεις το θέμα, σε παρακαλώ πες μου ποια συμπεριφορά βοηθάει από τους γύρω; Ο φίλος μου μου είπε σήμερα πως έχει ΙΔΨ και πανικοβλήθηκα μήπως η στάση μου δεν τον βοηθάει. Συνεχώς με ρωτούσε αν με ενοχλούσε το τι έκανε. Επειδή δεν το γνώριζα του είχα πει να μην με ξαναρωτήσει γιατι δεν ένιωθα καλά αλλά αφού μου το είπε άρχισε πάλι να ρωτάει. Τι πρέπει να κάνω; Απάντησε μου σε παρακαλώ

[ανεμος]

νομιζω οτι το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι να ρωτησεις τον ιδιο τι χρειαζεται να κανεις μαζι του.......ακομα και αν δεν ξερει και θελει να προσπαθησει μαζι σου θα κινητοποιηθει να ανακαλυψει μαζι σου τι χρειαζεται,ετσι βοηθας και εκεινον και εσενα,αν μαθει τι χρειαζεται απο σενα αυτη η γνωση θα τον βοηθησει και με τους αλλους γυρω του...............
σε ρωταει επειδη μαλλον νιωθει ανασφαλης μαζι σου νομιζω οτι ειναι φυσιολογικο αυτο για εναν ανθρωπο που μαθαινει για τον εαυτο του κατι που δεν ειναι ευχαριστο....επσης θεωρω σημαντικο οτι στο εκμυστηρευτηκε αυτο για μενα σημαινει οτι σε εμπιστευεται...καλο σημαδι!!!

[santanina66]

Καλησπέρα.Ενα μικρό βιογραφικό για εμένα!Με λένε Σόφι και είμαι 31 ετών.Ταλαιπωρούμε εδώ και 6 χρόνια με ΙΔΨ μανίες και κατάθλιψη.Η αυτοεκτίμηση μου είναι 0 και για όσους γνωρίζουν απο ψυχολογία είμαι στην θέση 7-8 στην κλίμακα των καταθλιπικών.Το κατάλαβα αρκετά αργά μιας και με κατέχει και ένα τεράστιο υπερεγώ που .Ότι αναφέρετε στα μυνήματα σας για το ΙΔΨ το έχω βιώσει και το βιώνω.Παρακολουθούμαι απο τον Σεπτέβριο απο κάποιον ψυχολόγο και ευελπιστώ να μπώ κάποια στιγμή σε ομάδα γιατί αισθάνομαι απέραντη μοναξιά.Σκοπός που γράφτηκα σε αυτό το forum είναι οτι ενώ μπήκα τυχαία διάβασα κάποιες περιπτώσεις και έκλαψα βλέποντας τον εαυτό μου σε αυτές.Ακόμα στίβω το κεφάλι για να βρώ τα αίτια και αυτό το: γιατί σε εμένα???Αισθάνομαι απ'ιστευτα κουρασμένη και χωρίς κουράγιο για τίποτα.Είμαι και άνεργη και το γεγονός οτι κάθομαι σπίτι 'ολη μέρα και σκέφτομαι ,σκέφτομαι ,σκέφτομαι έχει πάει την θεραπεία μου ακόμα πίσω.
Ευχαριστώ για την ανάγνωση

[PETRAN]

Σας ευχαριστω για την ανταπόκριση σας. Γιάννη αυτο που κάνω κάθε φορά ειναι να Λέω μέσα στο κεφάλι μου απευθυνόμενη στην φωνή να μην μου λέει βλακείες και παράλογα πραγματα.
Τώρα όσον αφορά την υπερβολή δεν ξέρω αν είμαι υπερβολική αλλα Σίγουρα δεν θεωρώ τον εαυτό μου αρρωστο, απλώς κάτι έχει αλλάξει στην φυσιολογική ροή του νου μου στην καθημερινότητα και προσπαθώ να καταλάβω απο που προερχετε αυτο για να το σταματησω. Ειναι απλώς εξαντλητικό να πρέπει κάθε λίγο και λιγάκι όταν κάνω κάτι να απανταω στον εαυτό μου κ να του Λέω να σταματησει.
Δεν θυμάμαι ποτε ξεκίνησε όλο αυτο, Όμως έχει συμβεί αρκετές φορές πάω να συμμαζεψω, πιάνω ένα βάζο κ μέσα στο μυαλό μου ακούω μια φωνή να μου λέει πέταξε το κάτω! Εντάξει δηλαδή έλεος. Όσον αφορά Τώρα τον ψυχαναγκασμο δεν ξέρω έχω μάθει να ζω με αυτο και να το κρατάω στα φυσιολογικά όρια, ότι κ αν σημαίνει αυτο. Εξάλλου οκ το να μετραω τα κουμπιά απο το χειριστήριο της τηλεόρασης 1,2,3 φορές ειναι οκ όταν πλέον κουραζομαι απλώς σταμααταω. Ειναι σπάνιες οι φορές που δεν κατάφερα να σταματήσω.
Άνοιξα το θέμα στο φόρουμ γιατί απλώς δεν ξέρω και Πολλά απο ψυχολογία/ ψυχιατρική και Ήθελα να μάθω αν πράγματι συμβαίνει κάτι ή αν ειναι μια φάση και θα περασει μονη

Γεια σου Begonia (ωραίο όνομα) . Τέτοιες ιδεοληψίες συνήθως αποδυναμώνονται όταν δεν τους δίνουμε σημασία. Δεν υπάρχει ακριβής εξήγηση γιατί έρχονται. Συνήθως εμφανίζονται σε αγχώδεις στιγμές/καταστάσεις της ζωής μας. Νομίζουμε ότι χάνουμε τον έλεγχο και ως αντίδραση επιζητούμε τον απόλυτο έλεγχο. Δυστυχώς αυτό δεν είναι ρεραλιστικό και τότε εμφανίζονται αυτές οι εμμονές "τελειότητας/συμμετρίας" η ίσως τότε "ξεφεύγουν". Άσχέτως με τα ζώδια, φένεται ότι έχεις μια τέτοια προσωπικότητα, κάπως ιδεοψυχαναγκαστική. Αυτό σημαίνει ότι σε δύσκολες καταστάσεις, αυτές οι "τάσεις" σου ίσως να ξεφεύγουν και να παίρνουν την μορφή εμμονών, ιδεών που επιμένουν. Εσύ νομίζεις ότι θα ανταπεξέλθεις κάντοντας τις λεγόμενες "τελετές/κατανκγασμούς" (μέτρημα κλπ.) αλλά δυστυχώς αυτές οι "τελετές" φέρνουν προσωρινή ανακούφιση, ενώ μακροπρόθεσμα οι ιδεοψυχαναγκασμοί χειροτερεύουν.

Συνήθως αρχίζουν και εξαφανίζονται όταν απλά δεν τους δίνεις το βάρος που θέλουν. Όσο πιο πολύ ακούς/αντιδράς/δίνεις σημασία σε αυτή την φωνή τόσο και πιο πολύ θα επιμένει και εσύ ίσως τόσο και πιο πολύ θα αυξάνεις τις "τελετές". Προσπάθησε να χαλαρώσεις, συνέχισε με τον διαλογισμό και μην προσέχεις αυτές τις ιδέες. Αν αυτό γίνει κουραστικό καταπολεμάται με την κατάλληλη ψυχοθεραπεία (Γνωσιακή-Συμπεριφορική έχει πολύ καλά αποτελέσματα) η/και με φαρμακοθεραπεία (αντικαταθλιπτικά-SSRI). Αλλά γνώμη μου είναι να το ξεχάσεις και αυτό θα φύγει.


Επίσης από ότι κατάλαβα δεν ακούς όντως κάποαι φωνή αλλά εννοείς την "εσωτερική" που πάνω-κάτω έχουμε όλοι μας. Όταν ακούς όντως κάποια φωνή και έχεις απόλυτες ιδέες τύπου "υποβάλουν άλλοι την σκέψη μου/ μου ελέγχουν το μυαλ'ο" κλπ. τότε αυτό είναι "ψύχωση" και είναι πιο σοβαρό. Επειδή άνθρωποι που ασχολούνται με τα πιο πνευματικά θέματα (από ότι κατάλαβα ασχολείσαι?) έχουν ένα κάπως μεγαλύτερο κίνδυνο για τέτοιες καταστάσεις λίγο προσοχή. Η πνευματικότητα- όπως και κάθε τι- μπορεί να γίνει δίκοπο μαχαίρι, από την μία μπορεί να μας γεμίζει από την άλλη μπορεί να "ξεφύγει και αυτή".


Anyway, προσπάθησε να μην δίνεις σημασία και να γυρίσεις στην καθημερινότητα σου. Και εγώ ανα περιόδους είχα ψυχαναγκασμούς και πάντα φεύγανε όταν δεν τους πρόσεχα.

[BrokeN_DoLL]

πιστευω σε ολους συμβαινει ειναι σκεψεις οχι φωνες ακριβως. ειναι σκεψεις με φανταστικο ηχο φωνης που συνηθως ειναι γυναικεια σε περιπτωση γυναικας και αντρικες σε περιπτωση αντρα και μοιαζει με την δικια μας ετσι δεν ειναι?

μικρη κ εγω ακουγα αυτο με το αμαξι και αποχαυνωνομουν κοιτοντας την ασφαλεια του αυτοκινητου

[PETRAN]

πιστευω σε ολους συμβαινει ειναι σκεψεις οχι φωνες ακριβως. ειναι σκεψεις με φανταστικο ηχο φωνης που συνηθως ειναι γυναικεια σε περιπτωση γυναικας και αντρικες σε περιπτωση αντρα και μοιαζει με την δικια μας ετσι δεν ειναι?

μικρη κ εγω ακουγα αυτο με το αμαξι και αποχαυνωνομουν κοιτοντας την ασφαλεια του αυτοκινητου

Ναι υπάρχει αυτό. "Η εσωτερική φωνή/εσωτερικός λόγος" που λένε. Κάποιοι ερευνητές έχουν πει ότι ο "εσωτερικός λόγος" ("inner speech") υπάρχει γιατί συμβάλει στο να υπάρχει τάξη και οργάνωση στην ροή της σκέψης (και ας σκέφτεσαι άσχετα/φανταστικά πράγματα). Είναι κάτι σαν ρυθμιστικός παράγοντας δηλαδή. Δεν είναι τυχαίο που ο "εσωτερικός λόγος" εμφανίζεται σε παιδιά όταν αρχίζουν να αυτονομούνται και να έχουν δική τους βούληση, ξεχωριστή από τα ερεθίσματα του εκάστοτε περιβάλλοντος (τα μωρά και τα πολύ μικρά παιδιά είναι κάτι σαν "αυτόματα" που ανταποκρίνονται μηχανικά στο περιβάλλον. Μόνο μετά από κάποιο σημείο η συμπεριφορά τους "αποσυνδέεται" από το περιβάλλον που βρίσκονται κάθε φορά). Επίσης στις ψυχώσεις που ο εσωτερικός λόγος "ακούγεται" σαν κανονικές η εξωτερικές φωνές, πολλές φορές συν-υπάρχει και αποδιοργάνωση της σκέψης και της συμπεριφοράς. Οπότε ο εσωτερικός λόγος ίσως να παίζει κάποιο σημαντικό ρόλο στην ρύθμιση της ροής των ιδεών και να μην είναι απλά ένα "τερτίπι" του μυαλού/εγκεφάλου.


Παλιότερα θυμάμαι (Όταν ήμουν μικρός/έφηβος) μου τύχαινε να ακούω σκέψεις με φωνές φίλων, η (μάλλον πιο σωστά) να σκέφτομαι με φωνές φίλων η/και με φανταστικές φωνές. Δεν ξέρω αν το έχει βιώσει κανείς άλλος (λολ). Εγώ το δικαιολογώ σε μένα στο ότι όταν μεγάλωνα ακόμα διαμορφωνόταν η προσωπικότητα μου, οπότε "υιοθετούσα" (μέσω της μίμησης) διάφορα στιλ και συμπεριφορές, μέχρι να καταλήξω στην δική μου μοναδική "ανάμειξη", στην δική μου μοναδική εσωτερική φωνή. Μου φαίνεται πως είναι φυσιολογικό πάνω-κάτω (i hope!). Γίνεται πρόβλημα όταν αυτή την εσωτερική φωνή/φωνές αρχίζεις να την ακούς κανονικά (!).

[BrokeN_DoLL]

εγω μονιμως ακουω την δικια μου αλλα στα αγγλικα.........δλδ ολες οι σκεψεις μεσα που μου μιλανε δεν μιλανε ελληνικα......

[ioannis2]

Η εσωτερική φωνή είναι η φωνή της συνείδησης. Είναι αυτό που εσύ πραγματικά θες να κάνεις. Άμα δεν την ακολουθήσεις θα έρχεται να σε ελέγχει για τις λάθος επιλογές. Το να ακολουθήσεις τη φωνή αυτή δε σ’ αφήνουν οι φοβίες, τα περιοριστικά πιστεύω, η χαμηλή αυτοεκτίμηση, το άγχος.

Άσε που σήμερα, μεχρι στιγμής είμαι σε χαλια ψυχολογική κατάσταση και δεν έχω όρεξη να γραψω τιποτα............. κι αυτό χωρις να μου χει συμβει τιποτα το ιδιαίτερο αυτες τις μερες. Διερωτούμε αν είναι μόνο δημιούργημα της σκέψης ή μήπως είναι οργανική δυσλειτουργία.

[BrokeN_DoLL]

Η εσωτερική φωνή είναι η φωνή της συνείδησης. Είναι αυτό που εσύ πραγματικά θες να κάνεις. Άμα δεν την ακολουθήσεις θα έρχεται να σε ελέγχει για τις λάθος επιλογές. Το να ακολουθήσεις τη φωνή αυτή δε σ’ αφήνουν οι φοβίες, τα περιοριστικά πιστεύω, η χαμηλή αυτοεκτίμηση, το άγχος.

Άσε που σήμερα, μεχρι στιγμής είμαι σε χαλια ψυχολογική κατάσταση και δεν έχω όρεξη να γραψω τιποτα............. κι αυτό χωρις να μου χει συμβει τιποτα το ιδιαίτερο αυτες τις μερες. Διερωτούμε αν είναι μόνο δημιούργημα της σκέψης ή μήπως είναι οργανική δυσλειτουργία.

δεν πιστευω πως ειναι φωνη της συνειδησης. η συνειδηση την βλεπω εγω κατι σαν αισθηση. οι φωνες αυτες πλαθονται μεσα απο καταστασεις, ειναι δλδ κατι σαν εμπαιγμος του μυαλου μας με τον εαυτο μας

τι εχεις βρε συ πως νιωθεις

[ioannis2]

δεν πιστευω πως ειναι φωνη της συνειδησης. η συνειδηση την βλεπω εγω κατι σαν αισθηση. οι φωνες αυτες πλαθονται μεσα απο καταστασεις, ειναι δλδ κατι σαν εμπαιγμος του μυαλου μας με τον εαυτο μας

τι εχεις βρε συ πως νιωθεις

ας αφησουμε τα περί συνείδησης, θα μπλεχτούμε πέρισσότερο, άλλα θα λέμε, άλλα θα εννοούμε κι άλλα θα καταλαβαινουμε......χα χα χα........ ας το....... ο καθενας ας το βλεπει όπως το αντιλαμβάνεται.... φτάνει να ναι καλά!!

νοιώθω μελαγχολία έντονη, και το βιωνω σήμερα αυτό και κάπως έντονα. Και διερωτάμε αν είναι θεμα σκέψης ή οργανικό πρόβλημα (πχ νευρώνες και τετοια). Να σαι καλά για το ενδιαφέρον! Θα πάω γυμναστηριο αργότερα, ίσως βοηθήσει.

Προς το παρόν καλό απόγευμα :)

[BrokeN_DoLL]

να σαι καλα. ειναι οι αποτομες αλλαγες του καιρου. μεχρι χτες ειχα πολυ τσιτα και κακια

[PETRAN]

ας αφησουμε τα περί συνείδησης, θα μπλεχτούμε πέρισσότερο, άλλα θα λέμε, άλλα θα εννοούμε κι άλλα θα καταλαβαινουμε......χα χα χα........ ας το....... ο καθενας ας το βλεπει όπως το αντιλαμβάνεται.... φτάνει να ναι καλά!!

νοιώθω μελαγχολία έντονη, και το βιωνω σήμερα αυτό και κάπως έντονα. Και διερωτάμε αν είναι θεμα σκέψης ή οργανικό πρόβλημα (πχ νευρώνες και τετοια). Να σαι καλά για το ενδιαφέρον! Θα πάω γυμναστηριο αργότερα, ίσως βοηθήσει.

Προς το παρόν καλό απόγευμα :)

Όχι ρε φωνή της συνείδησης αυτά είναι χαζομαρίτσες λολ. Καταρχάς στην ψυχολογία και στις νευροεπιστήμες "συνείδηση" λέμε οποιαδήποτε υποκειμενική εμπειρία (το άγγιγμα, την όραση, μια μυρωδιά, τον πόνο, την ηδονή, μια έννοια) όχι την "ηθική" όπως την εννοούνε οι χριστιανοί αυτό είναι λάθος επιστημονικά ("ασυνείδητη πληροφορία" είναι ότι επηρεάζει την συμπεριφορά χωρίς να το έχουμε αντιληφθεί) :P


Το πιο πιθανό είναι ότι είναι μια ανάμιξη παραγόντων. Φυσικά και είναι θέμα νευρώνων γιατί είμαστε η λειτουργία του εγκεφάλου μας. Και τώρα που διαβάζω και σου γράφω θέμα νευρώνων είναι. Για να διαβάσω το κείμενο πυροδοτούνται εκατομμύρια νευρώνες στον εγκέφαλο μου με δισεκατομμύρια νευροδιαβιβαστές να απελευθερώνονται μεταξύ των πολύπλοκων συνδέσεων τους. Για να γράψω μια από τα ίδια. Για να αισθανθώ χαρά, θλίψη για να σκεφτώ το ίδιο. Μάλλον εννοείς αν είναι γενετικό η περιβαλλοντικό και δεν υπάρχει απλή απάντηση σε αυτό. Πολλοί παράγοντες παίζουν ρόλο και μάλλον είναι διαφορετικοί για τον κάθε άνθρωπο. Αλλά τι σημασία έχει? Αυτοί οι παράγοντες είναι στο παρελθόν. Θα ήταν χαζό να έλεγα στον άλλο που έχει υπέρταση "άρε μήτσο τι βλακεία έκανες που τόσα χρόνια έβαζες 1 κιλό αλάτι στο φαγητό! Αμ αυτό το γονίδιο του πατέρα σου τι το ήθελες?" Το θέμα είναι να αλλάξεις τώρα την λειτουργία των συναισθηματικών νευρώνων σου προς το καλύτερο με ψυχο-θεραπεία, φαρμακο-θεραπεία και γυμναστική. Οπότε ναι πήγαινε γυμναστήριο. :P

[ioannis2]

Το πιο πιθανό είναι ότι είναι μια ανάμιξη παραγόντων. Φυσικά και είναι θέμα νευρώνων γιατί είμαστε η λειτουργία του εγκεφάλου μας. Και τώρα που διαβάζω και σου γράφω θέμα νευρώνων είναι. Για να διαβάσω το κείμενο πυροδοτούνται εκατομμύρια νευρώνες στον εγκέφαλο μου με δισεκατομμύρια νευροδιαβιβαστές να απελευθερώνονται μεταξύ των πολύπλοκων συνδέσεων τους. Για να γράψω μια από τα ίδια. Για να αισθανθώ χαρά, θλίψη για να σκεφτώ το ίδιο. Μάλλον εννοείς αν είναι γενετικό η περιβαλλοντικό και δεν υπάρχει απλή απάντηση σε αυτό. Πολλοί παράγοντες παίζουν ρόλο και μάλλον είναι διαφορετικοί για τον κάθε άνθρωπο. Αλλά τι σημασία έχει? Αυτοί οι παράγοντες είναι στο παρελθόν. Θα ήταν χαζό να έλεγα στον άλλο που έχει υπέρταση "άρε μήτσο τι βλακεία έκανες που τόσα χρόνια έβαζες 1 κιλό αλάτι στο φαγητό! Αμ αυτό το γονίδιο του πατέρα σου τι το ήθελες?" Το θέμα είναι να αλλάξεις τώρα την λειτουργία των συναισθηματικών νευρώνων σου προς το καλύτερο με ψυχο-θεραπεία, φαρμακο-θεραπεία και γυμναστική. Οπότε ναι πήγαινε γυμναστήριο. :P

Οι παράγοντες είναι στο παρελθόν, συμφωνώ. Όμως τα αποτελέσματα τους, δηλαδή τα συναισθήματα και ο τρόπος συμπεριφοράς που άφησαν στο άτομο, επηρεάζουν τη συμπεριφορά του στο σήμερα, στο τώρα. Για κάθε ερέθισμα που δέχεται στο σήμερα η αντίδραση του θα περάσει από μέσα τους και θα διαμορφωθεί σύμφωνα με αυτά.

Εννοούσα με το ερώτημα ότι τα ψυχολογικά προβλήματα ίσως δεν είναι αποτέλσμα μόνο βιωμάτων στο παρελθόν αλλά ίσως και γενετικής προδιάθεσης καθώς και οργανικό πχ ορμόνες, δυσλειτουργία νευρώνων κλπ. Και για το πόσο αποτελεσματικα θα τα αντιμετωπίσεις σ’ αυτό παίζει ρόλο ιδαίτερο το πόσο έντονα είναι, πόσο βαθιά ριζωμένα είναι μέσα στο άτομο. Και δεν είναι και εύκολο πράγμα να κατανικήσεις δυνατές σου αντιστάσεις. Το γυμναστήριο σίγουρα βοηθά, τονώνει τη διάθεση, όπως και η ψυχο-θεραπεία νουμένου ότι εφαρμόζεις στην πράξη τις μεθόδους της. Όμως είναι και οι έντονες αντιστάσεις καθώς και το αν παιζουν ρόλο βιολογικοί ή οργανικοί παράγοντες.

Όταν η αλλαγή ως αποτελεσμα ψυχοθεραπείας και δικής προσπάθειας του ατόμου δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη τότε τι γινεται; που οφείλεται; τότε επιβάλλεται φαρμακο-θεραπεία ή η ψυχοθεραπεία πρέπει να επαναλαμβάνεται με τον καιρό ώστε να ριζώνουν καλήτερα οι μεθόδοι της και η εφαρμογή της στο άτομο;