Άγχος και Φοβία στην Εργασία
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 19
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2011
    Posts
    23

    Άγχος και Φοβία στην Εργασία

    Θα φανεί σε πολλούς αστείο, αλλά έχω σοβαρό πρόβλημα (και όχι ένα δυστηχώς). Φοβάμαι να εργαστώ! Φοβάμαι και αγχώνομαι στο χώρο της εργασίας, ότι δεν θα τα καταφέρω, ότι δεν έχω τις απαιτούμενες γνώσεις, ότι δεν με ενδιαφέρει το αντικείμενο (Πληροφορικάριος ΠΕ είμαι).

    Κάποιοι ίσως να με χαρακτηρίσουν τεμπέλη (όπως κάνουν οι γονείς μου - άλλο μεγάλο πρόβλημα) αλλά ειλικρινά σας λέω ότι δεν είμαι. Τελείωσα από τους πρώτους την σχολή μου, διάβαζα πολύ και μου άρεσε το αντικείμενο. Τα τελευταία χρόνια έχω χάσει βέβαια κάθε όρεξη για οτιδήποτε. Τα πρώτα χρόνια μετά την αποφοιτησή μου δούλεψα σε σοβαρούς οργανισμούς, αλλά λόγω προβλημάτων συμπεριφοράς δεν μπόρεσα να καλλιεργήσω μια μόνιμη σχέση εργασίας. Κατέληξα λοιπόν από εκεί που δούλευα για σοβαρά προτζεκτ, μέσα στο 2010 να δουλεύω σε μια εταιρεία-περίπτερο που φτιάχνει σαιτ. Εκεί με έπιανε κρυος ιδρώτας κάθε φορά που πηγαινα στο γραφείο. Έλεγα "σήμερα να δούμε πως θα την βγάλουμε". Φοβόμουν ότι κάποια στιγμη θα φανει ότι δεν γνωρίζω, ότι δεν τα καταφέρνω κλπ. Ευτυχώς σε 6 μήνες η εταιρεία έκλεισε και λυτρώθηκα από ένα μεγάλο βάσανο.

    Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ πιστεύω ότι δεν μπορώ να ανταπεξέλθω στο επαγγελματικό χώρο και ότι και αν κάνω θα είναι μάταιο. Δεν αντέχω στην ιδέα του καθημερινού ανταγωνισμού και στην πιθανότητα απόλυσης ανα πάσα στιγμή.

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2010
    Location
    athens
    Posts
    700
    Πιστευω πως τωρα πια η αγορα εργασιας ειναι πολύ σκληρη, οποτε αν δεν εχεις τα προσοντα δεν θα σε προσλαβουν,τωρα δουλευεις?εφοσον εχεις σπουδασει και εχεις εργασιακη εμπειρια γτ δεν τα καταφερνεις?
    και μενα με χαρακτηριζουν τεμπελα και ειμαι αλλα δεν θα το αντεχα να καθομαι παρολ αυτα ειμαι σε μια δουλεια χωρις απαιτησεις ιδιαιτερες στην ουσια αραζω..μπορει να ναι και στην γενικοτερη συναισθηματικη κατασταση του οτι δεν εχεις ορεξη να προσπαθησεις ουτε να εργαστεις..ειναι και το συστημα που μας ριχνει..

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2007
    Posts
    249
    (πάτησα "απάντηση σε θέμα και δεν ξέρω πού πήγε η απάντησή μου).

    έλεγα ότι...αφού πραγματικά πιστεύεις ότι δε μπορείς να ανταπεξέλθεις στον εργασιακό χώρο, μπορείς να επενδύσεις σε επιπλέον εκπαίδευση, εργαστήρια και εξειδίκευση.
    Είναι αναμενόμενο στην αρχή να μη γνωρίζεις τα πάντα, πολλά τα μαθαίνεις και στην πράξη, μέσα από τη δουλειά. Άλλωστε, το πεδίο είναι τεράστιο, ποτέ δε θα τα ξέρεις όλα το ίδιο καλά.

    Τι εννοείς προβλήματα συμπεριφοράς;;;

  4. #4
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2011
    Posts
    5
    Καταρχας παιδια εσεις που απαντατε στον καρολο ειστε ψυχολογοι,ειδικευομενοι ή απλοι users θα ηθελα να το ηξερα αυτο

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2007
    Posts
    249
    εγώ απαντώ ως φρέσκια στον εργασιακό χώρο.

  6. #6
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2011
    Posts
    23
    Ευχαριστώ για τις πρώτες απαντήσεις. Η κατάσταση μου είναι αρκετά περίπλοκη για να την αποδόσω στο κείμενο.

    Βασικά υπάρχει μια γενικότερη έλλειψη βούλησης και ενδιαφέροντος. Από την άλλη ενώ συνεχίζω να εκπαιδεύομαι δεν μπορώ να εφαρμώσω τις γνώσεις που αποκτώ ώστε να διεκδικήσω μια ανάλογη θέση.

    Επίσης αφού μπορώ να εργαστώ και ως ελεύθερος επαγγελματίας, όταν το δοκίμασα δεν είχε ούτε την απόδοση ενος μισθού.

    Παιδιά αισθάνομαι σαν τον άνθρωπο που πιάνει χρυσάφι και αυτό γίνεται κάρβουνο. Πιστεύω ότι ακόμα και Ιατρική να είχα σπουδάσει τώρα θα είμουν στο ίδιο σημείο και θα αντιμετώπιζα το ίδιο πρόβλημα.

    Είμαι πολύ προβληματισμένος και δεν ξέρω και εγώ τι δεν παει καλά μαζί μου. Θα ήθελα να ήμουν ένας διαφορετικός άνθρωπος. Να έχω μια δουλειά και ένα μισθό χωρίς το άγχος και τις φοβίες.

    Είμαι 35 χρονών.

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2008
    Posts
    2,713
    Quote Originally Posted by karolos View Post
    Τα πρώτα χρόνια μετά την αποφοιτησή μου δούλεψα σε σοβαρούς οργανισμούς, αλλά λόγω προβλημάτων συμπεριφοράς δεν μπόρεσα να καλλιεργήσω μια μόνιμη σχέση εργασίας.
    Προσωπική μου άποψη είναι πως εκεί πρέπει να εστιάσεις.
    Σε τι προβλήματα συμπεριφοράς αναφέρεσαι?

    Γενικά, πιστεύεις πως το αποτρεπτικό στοιχείο είναι η ελλειπής κατάρτισή σου ή τι...?

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2007
    Posts
    249
    στο πρώτο σου ποστ αναφέρθηκες σε προβλήματα συμπεριφοράς ως λόγο να μην μπορείς να κρατήσεις τη δουλειά που είχες.
    Τι προβλήματα συμπεριφοράς ήταν αυτά; και τι σχέση έχουν με την αμφιβολία για τις δυνατότητές σου να ανταπεξέλθεις στο εργασιακό περιβάλλον;

  9. #9
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2011
    Posts
    23
    Τα προβλήματα συμπεριφοράς είχαν να κάνουν με τους προϊσταμενους μου και ορισμένους συναδελφους μου.

    Για να γίνω πιο αναλυτικός υπήρξε μια περίοδος (6 χρόνια) που δούλεψα στο Πανεπιστήμιο και μετά σε ερευνητικό ίδρυμα. Εκεί λοιπόν είδα ΤΙΣ λαμογιές, και πως ορισμένοι τρώγανε καλά εις βάρος των χρηματοδοτήσεων αλλά και εις βαρος μου. Ενώ δούλευα δίπλα στον καθηγητή εκείνος φρόντισε να δώσει μια θέση εργασίας που έβγαλε στην φιλενάδα του υιού του βέβαια. Έπειτα μπήκε και ο γιος του, και εγω στο περίμενε...σε ένα άλλο καθηγητή έγραψα γύρω στο 1/3 του διδακτορικού του γιου του και όταν του ζήτησα να με συστήσει σε καμια ιδιωτική εταιρεία (που ήξερε αρκετές) μου απάντησε ότι δεν υπάρχουν θέσεις πια.

    Έπειτα δούλεψα σε ένα ερευνητικό ίδρυμα, αλλά είχα ήδη αναπτύξει μια κακή γνώμη για πρόσωπα και πράγματα. Όταν άρχισα να βλέπω παρόμοιες καταστάσεις (φωτογραφικές προκυρήξεις, σπατάλη χρημάτων κλπ) άρχισα να τα λέω μπροστά στα μούτρα τους. Να τους υποτιμώ, να πηγαίνω ότι ώρα θέλω κλπ. Μόλις τελείωσε η σύμβαση μου βέβαια με διώξανε χωρίς δεύτερη σκέψη.

    Θα μου πείτε βέβαια "Καλά να πάθεις". Αλλά ρε παιδιά δεν μπορώ να βλέπω λαμογιές, και από ότι καταλαβαίνω επειδή παντού συμβαίνει αυτό, προκειμένου να συν-εργαστώ θα πρέπει να ξεπεράσω αυτό το κόμπλεξ που έχω.

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2010
    Location
    athens
    Posts
    700
    Eγω σαν ψυχολογος που δουλευω στις επιχειρήσεις θα σου λεγα να δεις πιο ωμα την κατασταση, χωρίς δουλειά καλύπτεις τις αναγκες σου, λογικα οχι αρα πρεπει να δουλεψεις και τι πρεπει να κανεις για να κρατησεις τη θεση σου, τα στραβα ματια, να προσπαθησεις και να σαι τυπικος, το ωραριο ειναι 8-4, 9-5 κ εσυ πρεπει να εισαι εκει, σε ολες τις επιχειρησεις υπαρχει ιεραρχια σε καποιες περισσοτερο αλλες λιγοτερο και πρεπει να το βουλώνεις στις λαμογιες των ανωτερων σου. Καλώς η κακώς ετσι είναι το σύστημα και πρεπει να το δεχτεις για να επιβιωσεις στο χωρο εργασιας, εισαι στη δουλεια για 1 βασικο λόγο να βγαλεις χρήματα κ ισως να περασεις την ωρα σου, παιρνεις τα χρήματα καλύπτεις τις αναγκες σου και τελος μην σκεφτεσαι παραπάνω.

  11. #11
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2011
    Posts
    23
    Μα αυτό προσπάθησα να κάνω στην αρχή και εισέπραξα κοροϊδία και χλευασμό. Πέραν του ότι αλλα σπούδασα και άλλα κάνω (εστω και αν το αντικείμενο εχει το ίδιο γενικό όνομα). Οι λαμογιές που έγιναν δεν είχαν σχέση με τρίτους (αυτές λίγο με ενδιέφεραν) αλλά με μένα. Εμένα κορόιδεψαν.

    Πάντως η κατάσταση για μένα είναι περισσότερο περίπλοκη (δεν έχω γράψει όλα τα προβλήματα που έχω αντιμετωπίσει παρά μόνο τα επαγγελματικά). Μεγάλωσα με γονείς που είχαν περίπου τα ίδια προβλήματα. Πατέρας χωρίς φίλους και γνωριμίες, σχετικά αδιάφορος για το μέλλον μου (τα είχε αφήσει όλα στον αυτόματο πιλότο το μόνο που τον ενοιαζε ήταν τα λεφτά του και ο εαυτούλης του) και μια μητέρα με μια απαξιωτική ματιά για όλη την Ελληνική κοινωνία να βλαστημάει την ώρα και την στιγμή που ήρθε στην Ελλάδα. (Ζητάω συγνώμη αν έθιξα κάποιον)

    Και στην μέση εγώ να γίνομαι μπαλάκι διεκδίκησης μεταξύ τους, για να επιβεβαιώσουν την κυριαρχία τους! Η μητέρα μου να λέει ότι ο μόνος λόγος που δεν χώρησε ήταν για να μην χάσω την περιουσία του πατέρα (σιγά την περιουσία δηλαδή 3 σπίτια που απλά δεν ήθελε να του τα φάνε τα ανήψια του). Με διατήρησε σε αυτό το νοσηρό περιβάλλον για να πάει κόντρα στους συγγενείς του πατέρα μου που δεν την ήθελαν για νύφη....(καμία δεν ήθελαν για την ακρίβεια γιατί ήθελαν να του φάνε τα σπίτια). Και εκείνος όντας παντρεμένος να λέει "οικογενειά μου" αναφερόμενος στα αδέρφια και τα ανήψια του!!!!

    Από ένα σημείο και πέρα με πιάνουν τα... γέλια. Αγάπη τελικά βρήκα ως ενήλικας σε ξένους ανθρώπους (αλλά αργά αφού στην αρχή τους απέφευγα) και μπόρεσα να τελευταία 2 χρόνια να μαζέψω κάπως τα πράγματα.

    Δεν έχω τα ψυχικά αποθέματα να ανεκτώ τον κάθε ένα για 700 ευρώ το μήνα, αρκέτα ανέκτηκα 2 ανθρώπους για 30 χρόνια.

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2010
    Posts
    129
    http://www.e-psychology.gr/forum/sho...�ύ-δειλή

    Κάρολε αν θέλεις δες το thread μου. Αντιμετωπίχω το ίδιο πρόβλημα το οποίο με έχει εγκλωβίσει στο σπίτι. Δε ξέρω αν συμβαίνει το ίδιο και με σένα πάντως στη δική μου περίπτωση πιστεύω ότι οφείλεται στη χαμηλή αυτοεκτίμηση και στην κοινωνική φοβία. Στη δική μου περίπτωση ο τομέας που βιώνω κυρίως αυτές τις παρενέργειες είναι ο χώρος εργασίας.

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2007
    Posts
    249
    Κάρολε, 700 ευρώ το μήνα, είναι καλύτερα από 0 ευρώ, έτσι δεν είναι
    Δύσκολα διαχωρίζεται η επαγγελματική από την προσωπική και οικογενειακή ζωή,
    όμως σε παίρνει να μη δουλέψεις;
    κι αν ναι, πώς θα περνάνε οι μέρες; τι θα σε γέμιζε;...

    Έχεις δει πολλά και θα δεις ακόμα πολλά, δυστυχώς αν δεν κάνεις δική σου δουλειά, κανείς δε μπορεί να σου εγγυηθεί ότι όλα θα γίνονται όπως πρέπει.
    Όπως ειπώθηκε, η ιεραρχία υπάρχει, και δεν είναι απαραίτητα κακό, ειδικά για κάποιον που ξεκινά τώρα.
    Με την έννοια ότι μαθαίνεις τη δουλειά κι έχεις κάθε φορά την ευθύνη που αναλογεί στην εμπειρία σου.

    Μου δίνεις την εντύπωση ότι μπλέκεις πολλά θέματα μαζί τα οποία πυροδοτούνται από το θέμα της δουλειάς.
    Ίσως θα ΄βοηθήσει να τα βάλεις κάτω, σε μια σειρά προτεραιότητας και να δεις τι ακριβώς αντιμετωπίζεις.
    Σου φταίει το επάγγελμα, η οικογένεια, ο χρόνος, οι συμβιβασμοί, σε τι βαθμό. Αυτή τη στιγμή είναι όλα μαζί και μοιάζουν βουνό.

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2010
    Posts
    129
    το ξανάγραψα και πριν αλλά μάλλον σβήστηκε. Το΄ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζω κι εγώ και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό, οπότε και κατανοώ πως νιώθει ο karolos. Η δική μου άποψη είναι ότι οφείλεται στη χαμηλή αυτοεκτίμηση και την κοινωνική φοβία. Οι υπόλοιπες σκέψεις π.χ. Φοβάμαι και αγχώνομαι στο χώρο της εργασίας, ότι δεν θα τα καταφέρω, ότι δεν έχω τις απαιτούμενες γνώσεις, ότι δεν με ενδιαφέρει το αντικείμενο, Δεν έχω τα ψυχικά αποθέματα να ανεκτώ τον κάθε ένα για 700 ευρώ το μήνα, αρκέτα ανέκτηκα 2 ανθρώπους για 30 χρόνια, είναι παρενέργειες των βασικών 2 παραπάνω προβλημάτων. Το άτομο με τα προβλήματα αυτά, βάζει το μυαλό στη διαδικασία να δημιουργεί εμπόδια σε συγκεκριμένες καταστάσεις όπως η δουλειά (προφανώς γιατί ο εργασιακός χώρος είναι συνήθως από τα πιο σκληρά και απαιτητικά περιβάλλοντα, όπου υπάρχει έντονο το στοιχείο του ανταγωνισμού της κριτικής και της απόδοσης, παράμετροι οι οποίες είναι κόκκινο πανί για τα φοβικά άτομα) προκειμένου να τις αποφύγει για να ανακουφιστεί από την υπέρμετρη ψυχολογική πίεση που δέχεται περισσότερο εσωτερικά και λιγότερο εξωτερικά. Στην προσπάθεια λοιπόν να προστατέψουμε τους εαυτούς μας από την πιθανή αποτυχία να διαχειριστούμε αυτά τα αρνητικά συναισθήματα και ίσως τη μετέπειτα κατάθλιψη και θυμό προς τον εαυτό μας συχνά χτίζουμε ένα απροσπέλαστο τείχος δικαιολογιών ώστε να καταστήσουμε το φοβικό ερέθισμα απρόσιτο. Βέβαια στην πορεία, ξεκινάει ο φαύλος κύκλος, γιατί το άτομο αφού ανακουφιστεί προσωρινά από την απομάκρυνση του από το φοβικό σημείο, νιώθει ακριβώς ίσως και περισσότερο το θυμό και την κατάθλιψη που προσπάθησε να αποφύγει. Η λύση λοιπόν κατά τη γνώμη μου είναι το κόψιμο στη ρίζα του προβλήματος, το οποίο προφανώς στην προκειμένη είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση και ίσως η κοινωνική φοβία (αν και η γνώμη μου είναι ότι η χαμηλή αυτοεκτίμηση οδηγεί στην κοινωνική φοβία). Ως εδώ είμαι ικανή να μιλήσω γιατί αν και τρόποι επίλυσης είναι λίγο πολύ γνωστοί σε όλους, εγώ δε τους έχω εκμεταλλευτεί όσο θα πρεπε.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2010
    Location
    Αθηνα
    Posts
    238
    Θα ηθελα να εκθεσω στα γρηγορα καποιο παραπλησιο προβλημα που ειχα κ γω κ τελικα μου φαινεται πως το ξεπερασα.... Μπορει να σε βοηθησει....
    Παντα μου αρεσε το επαγγελμα μου, αλλα στην πρωτη μου δουλεια καποιος στο περιβαλλον εργασιας εκανε "την μεγιστη προσπαθεια" για να με αποθαρρυνει, να με μειωσει κ να μου αποδειξει πως δεν ξερω τι μου γινεται....(μαλλον με θεωρουσε μελλοντικη απειλη). Κ ως ενα σημειο τα καταφερε - μου το περασε γιατι φοβομουν να παω στη δουλεια, σε σημειο που με επιανε τρεμουλα... Κ φυσικα με απολυσανε...αλλα μου αξιζε γιατι εβγαζα φοβερπ φοβο κ ανασφαλεια κ εκανα πολλα λαθη.Τι χαστουκι ηταν αυτο!!!!!! Μετα απο καποιο διαστημα βρηκα αλλη δουλεια, αλλα σε αυτην επεσα με τα μουτρα! Υποσχεθηκα στον εαυτο μου οτι εμενα δεν θα με ξανααπολυσει κανεις... Θα φευγω εγω οποτε θελω. Κ τα καταφερα! Κ λεω οτι τα καταφερα γιατι με τοποθετησαν πολυ γρηγορα σε υπευθυνη θεση κ σε αλλη κ σε αλλη...Τελος παντων!
    Εκει που θελω να καταληξω ειναι οτι προσπαθησα παρα πολυ κ ηθελα να γινω καλυτερη κ καλυτερη... Κ υπηρχε μαλλον καποιο κομματι μεσα μου που ποτε δεν πιστεψε οτι ειμαι αχρηστη...
    Δεν σταματησα ομως να δουλευω! Πρεπει να προσπαθησεις να κοιταξεις το προβλημα σου καταματα, χωρις καμμια δικαιολογια. Μην το βαζεις κατω. Μου φαινεται οτι η tita δικαιο...
    ...να βαλω τα μεταξωτα κ να φυσαει, στα εργοστασια μπροστα κ στα σκουπιδια πλαι..............

Page 1 of 2 12 LastLast

Similar Threads

  1. ΦΟΒΙΑ-ΑΓΧΟΣ-ΑΠΟΓΝΩΣΗ
    By .lola. in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 23
    Last Post: 30-12-2009, 23:47
  2. φοβία δυσκολία στην προσέγγιση
    By ioannis2 in forum Ψυχαναγκασμοί - Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
    Replies: 1
    Last Post: 30-12-2009, 10:28
  3. κοινωνικη φοβια-αγχος
    By sxolioss in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 30
    Last Post: 31-07-2008, 04:58
  4. Replies: 14
    Last Post: 29-07-2007, 23:27

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •