Αλλαζω?

[RainAndWind]

Αφού στο λέγαμε ότι είσαι Φωτεινή και αυτοφωτεινή μάλιστα!
Γεια σου κοριτσάκι. Χαίρομαι πάρα πολύ για τα άψογα νέα σου!
Σοφά όσα μας έγραψες, θενκς.:)

[Φωτεινη!]

Βροχούλα (με φόρα σου κανω επίθεση αγκαλίτσα) σ χρωστάω πολλά..διάβαζα το θεμα και έβλεπα πόσο δίκιο είχες,ποια σενάριά μας ειχαν βάση και ποια οχι..

[ioannis2]

Πες μας Φωτεινή το δικό σου τρόπο, γιατί εμείς ακόμα το παλεύουμε, δεν έχουμε δει μεγάλες αλλαγές και αυτό φαίνεται από τη στασιμότητα, απλά για καποια βελτίωση μιλάμε. Σε σημείο που να νομίζουμε πως το κουμπί της αλλαγής είναι κάτι το μαγικό. Πες μας πως και μάλιστα πώς τόσο σύντομα, άλλοι το παλεύουν χρόνια.

[Φωτεινη!]

:) γεια σου Γιαννη
Χρονια το παλευα κι εγω!δεν εγινε καθολου συντομα..
Αντιλαμβανεσαι κι εσυ ποτε πρωτοενιωσες αβολα με αυτα που ζεις?αν πρεπει να θυμηθω τα δικα μ,παω πολυ πισω,μη σ πω πως παντα ετσι ενιωθα!
Ο τροπος μου ειναι να με βαζω σαν βασικο παιχτη στο γηπεδο!να μην κανω την κουφη σε αυτα που θελω και μενω πιστη σε εμενα..τα αποτελεσματα δεν δειχνουν αμεσως,δες το σαν τη διαιτα ενα πραγμα..

[Θεοφανία]

..φωτεινουλα χαίρομαι που έχεις καλά νέα και προχωρά η δουλειά που κάνεις με τονε αυτό σου...:)

πι ες: μην εξαφανιστείς πάλια για κανένα χρόνο...:Ρ

[Φωτεινη!]

Πονανε το ιδιο οι αποφασεις?Ειτε ειναι αναγκαιες λυσεις ειτε συμβιβασμοι....
Εγω παντως υποφερω....
Δεν εχει σημασια αν δεν μπορω να κανω αλλιως!Σημασια εχει πως κανω κατι που δεν θελω..
Επισης μου κανει θετικη εντυπωση το οτι στις αποφασεις μου δεν με επηρεαζουν αλλοι...ισως ωριμασα,ισως εμαθα να μην εξαρτωμαι συναισθηματικα..δεν ξερω ακριβως.

[fevgatos67]

Με βλεπω να αλλαζω..!!
Παντοτε πιστευα οτι οι ανθρωποι δεν αλλαζουν.Οτι προσαρμοζουν συμπεριφορες,αναθεωρουν,αλ λα στον πυρηνα τους μενουν οι ιδιοι..
Κι ομως οταν βλεπω να αλλαζουν θεμελιωδη μου κομματια,νιωθω οτι δεν ειναι ετσι ακριβως οπως πιστευα!!


υ.γ
Εν μεσω καταιγιδας ειπα να πω κι εγω τα δικα μου :D

Με έχει προβληματίσει ο τίτλος στο θέμα σου πολύ για να μην πω πάρα πολύ

Θέλω να πιστεύω πως δεν πρόκειται να σε επηρεάσει η δική μου κατάσταση και αυτή έχει να κάνει με το ότι πιστεύω πως οι άνθρωποι δεν αλλάζουν αλλά προσαρμόζονται, δεν είμαι καλός την έκφραση και προκαταβολικά ζητώ την κατανόησή σου σε αυτήν μου την αδυναμία, αλλά ποια εννοείς θεμελιώδη κομμάτια ? κολόνες όπως εγώ τις αποκαλώ ? πάνω σε τι έδαφος ? βάση που μπορεί να σηκώσει τους φ,χ,ψ ορόφους ? και στο που θέλει ο καθένας μας να φτάσει ?

Προσωπικά πιστεύω πως όσοι πιστεύουν πως η ζωή είναι πολυσύνθετη η απάντηση είναι πως όσο και αν νομίζουν πως η ζωή είναι πολυσύνθετη τόσο απλή στην τελική είναι, και όταν κοντεύουν προς το τέλος θα πουν πως τα λίγα και απλά έχουν αξία

Προσωπική 'άποψη πάντα εκφράζω, τις κορυφές που κατακτάς ( με μεγάλο κόπο ) σου δίνουν την δύναμη να συνεχίσεις να κατακτήσεις .......

την επόμενη

είναι στην φύση μας

Απλά συνέχισε ...... μας εμπνέεις

[γιώτα2]

και ομως Φευγατε οι ανθρωποι αλλαζουν.ετσι πιστευα κι εγω.προσαρμοζομαι σε καταστασεις σημαινει οτι καταφερνω να συνεχισω να ζω με το να παψω να θελω να αλλαξω αυτο που δεν μου αρεσει,αρα συμβιβαζομαι.αλλα για ποσο μπορει να γινει αυτο;οσο περισσοτερο κρατησει αυτος ο συμβιβασμος τοσο το χειροτερο.καποτε ερχεται η εκρηξη και δεν αντεχεις αλλο.ενας τροπος που τελευταια ανακαλυψα απο ατομα που ξερω οτι ειναι ιδιαιτερα ευαισθητα, ειναι να γινουν σκληρα απεναντι στους αλλους.πως μπορει να συνυπαρχει η ευαισθησια με την σκληροτητα;
αλλαζουν οι ανθρωποι οπως κι εγω εχω αλλαξει ως ενα βαθμο.το θεμα ειναι να μην χασουμε την ανθρωπια μας και περασουμε στην απεναντι οχθη και κανουμε τους αλλους να υποφερουν.προσαρμογη διχως συμβιβασμος υπαρχει;και φυσικα ολοι το κανουμε αυτο αλλα σε θεματα ζωτικης σημασιας,οταν προσαρμοζεσαι σε καταστασεις που νοιωθεις οτι σε υποτιμουν και σε ευνουχιζουν σαν ανθρωπο,οτι σε μειωνει η συμπεριφορα αλλων δεν μπορεις να προσαρμοστεις.αν το κανεις συμβιβαζεσαι,νοιωθεις παντα θα νοιωθεις ελλειπης.και η καταθλιψη καπου εκει ειναι και σε περιμενει.

[marian_m]

και ομως Φευγατε οι ανθρωποι αλλαζουν.ετσι πιστευα κι εγω.προσαρμοζομαι σε καταστασεις σημαινει οτι καταφερνω να συνεχισω να ζω με το να παψω να θελω να αλλαξω αυτο που δεν μου αρεσει,αρα συμβιβαζομαι.αλλα για ποσο μπορει να γινει αυτο;οσο περισσοτερο κρατησει αυτος ο συμβιβασμος τοσο το χειροτερο.καποτε ερχεται η εκρηξη και δεν αντεχεις αλλο.ενας τροπος που τελευταια ανακαλυψα απο ατομα που ξερω οτι ειναι ιδιαιτερα ευαισθητα, ειναι να γινουν σκληρα απεναντι στους αλλους.πως μπορει να συνυπαρχει η ευαισθησια με την σκληροτητα;
αλλαζουν οι ανθρωποι οπως κι εγω εχω αλλαξει ως ενα βαθμο.το θεμα ειναι να μην χασουμε την ανθρωπια μας και περασουμε στην απεναντι οχθη και κανουμε τους αλλους να υποφερουν.προσαρμογη διχως συμβιβασμος υπαρχει;και φυσικα ολοι το κανουμε αυτο αλλα σε θεματα ζωτικης σημασιας,οταν προσαρμοζεσαι σε καταστασεις που νοιωθεις οτι σε υποτιμουν και σε ευνουχιζουν σαν ανθρωπο,οτι σε μειωνει η συμπεριφορα αλλων δεν μπορεις να προσαρμοστεις.αν το κανεις συμβιβαζεσαι,νοιωθεις παντα θα νοιωθεις ελλειπης.και η καταθλιψη καπου εκει ειναι και σε περιμενει.

Συχνά τα όρια μεταξύ προσαρμογής και συμβιβασμού, δεν είναι τόσο καθαρά και ευδιάκριτα. Η προσαρμογή για μένα, έχει μέσα την έννοια της επιλογής σε μεγάλο βαθμό, όπως και της εξέλιξης. Ο συμβιβασμός όχι.
Με αυτήν την έννοια, το να μπορείς να προσαρμόζεσαι σε νέες καταστάσεις και δεδομένα, να είσαι ευέλικτος δηλαδή, δεν είναι κακό. Συχνά όμως, βαφτίζει κάποιος τον εαυτό του ευπροσάρμοστο ή ανεκτικό, ενώ στην ουσία έχει συμβιβαστεί με κάτι. Όταν ο συμβιβασμός είναι μεγάλος ή οι συμβιβασμοί που κάνει κάποιος είναι πολλοί, σίγουρα δεν θα νιώθει καλά. Και κάποια στιγμή θα επαναστατήσει συνειδητά ή ασυνείδητα.
Όσο για το αν μπορεί να συνυπάρχει η ευαισθησία με την σκληρότητα, μια χαρά μπορεί να συνυπάρχουν. Και για μένα, καλό είναι να συμβαίνει αυτό. Σε κάποιες περιστάσεις είναι αναγκαίο να φερθούμε με σκληρότητα και σε κάποιες να δείξουμε ευαισθησία.
Αλλιώς, δύσκολα επιβιώνει κανείς. Το πρόβλημα είναι όταν φερόμαστε σκληρά εκεί που θα δεν θα έπρεπε και το αντίθετο.
Έτσι κι αλλιώς, όλα υπάρχουν μέσα μας, παρόλο που συχνά έχουμε καταπιέσει κάποια συναισθήματα ή συμπεριφορές για διάφορους λόγους.

[fevgatos67]

Συχνά τα όρια μεταξύ προσαρμογής και συμβιβασμού, δεν είναι τόσο καθαρά και ευδιάκριτα. Η προσαρμογή για μένα, έχει μέσα την έννοια της επιλογής σε μεγάλο βαθμό, όπως και της εξέλιξης. Ο συμβιβασμός όχι.
Με αυτήν την έννοια, το να μπορείς να προσαρμόζεσαι σε νέες καταστάσεις και δεδομένα, να είσαι ευέλικτος δηλαδή, δεν είναι κακό. Συχνά όμως, βαφτίζει κάποιος τον εαυτό του ευπροσάρμοστο ή ανεκτικό, ενώ στην ουσία έχει συμβιβαστεί με κάτι. Όταν ο συμβιβασμός είναι μεγάλος ή οι συμβιβασμοί που κάνει κάποιος είναι πολλοί, σίγουρα δεν θα νιώθει καλά. Και κάποια στιγμή θα επαναστατήσει συνειδητά ή ασυνείδητα.
Όσο για το αν μπορεί να συνυπάρχει η ευαισθησία με την σκληρότητα, μια χαρά μπορεί να συνυπάρχουν. Και για μένα, καλό είναι να συμβαίνει αυτό. Σε κάποιες περιστάσεις είναι αναγκαίο να φερθούμε με σκληρότητα και σε κάποιες να δείξουμε ευαισθησία.
Αλλιώς, δύσκολα επιβιώνει κανείς. Το πρόβλημα είναι όταν φερόμαστε σκληρά εκεί που θα δεν θα έπρεπε και το αντίθετο.
Έτσι κι αλλιώς, όλα υπάρχουν μέσα μας, παρόλο που συχνά έχουμε καταπιέσει κάποια συναισθήματα ή συμπεριφορές για διάφορους λόγους.

Δλδ συμβιβάζομαι στην εργασία μου (η στις ανάγκες τις επιβίωσης αν δεν εργάζομαι) σε πολλά που δεν νοιώθω καλά και το ονομάζω η βαπτίζω ---επιβιώνει εκείνος που προσαρμόζεται ποιο γρήγορα --- και παλεύω να κρατήσω ισορροπίες ανάμεσα στην ευαισθησία και την σκληρότητα (και χαριτολογώντας με αποκαλώ ανισόρροπο, γιατί σαν βάρκα πάω, πότε απο την μια πότε απο την άλλη) και αντιλαμβανόμενος τα λάθει μου λόγο τον καταπιεσμένων συναισθημάτων η συμπεριφορών έχω οδηγηθεί εδώ που είμαι

Και το ζητούμενο τις αλλαγής θα έρθει όχι μέσο του συμβιβασμού αλλά προσαρμογή μέσω τον προσωπικών μου επιλογών ( όπως αρχικά αναφέρεις προσαρμογή - εξέλιξη )

Ισως σου φανεί παιχνίδι με τις λέξεις αλλά οι λέξεις για εμένα είναι κάτι σαν τα κλειδιά, ανοίγουν πόρτες στα αδιέξοδά μου ( που να τρέχω πίσω πάλι χαχα )

[Φωτεινη!]

μα καλα..εγω δεν πηρα χαμπαρι οτι υπηρχε αυτη η συζητηση περι προσαρμογης /συμβιβασμου..
Γαμωτο αν χασω λιγες μερες, το θεμα περναει στην επομενη σελιδα και δεν υπαρχει καποια τυπου ειδοποιηση οτι υπηρξαν μηνυματα/απαντησεις ..
ζητω συγνωμη λοιπον..

[γιώτα2]

πως εισαι Φωτεινη;

[Φωτεινη!]

γιωτουλα ειμαι ηρεμη...αυτο ειναι καλο :)

[γιώτα2]

χαιρομαι.να σου πανε ολα οπως εσυ επιθυμεις.

[Φωτεινη!]

Με έχει προβληματίσει ο τίτλος στο θέμα σου πολύ για να μην πω πάρα πολύ

Θέλω να πιστεύω πως δεν πρόκειται να σε επηρεάσει η δική μου κατάσταση και αυτή έχει να κάνει με το ότι πιστεύω πως οι άνθρωποι δεν αλλάζουν αλλά προσαρμόζονται, δεν είμαι καλός την έκφραση και προκαταβολικά ζητώ την κατανόησή σου σε αυτήν μου την αδυναμία, αλλά ποια εννοείς θεμελιώδη κομμάτια ? κολόνες όπως εγώ τις αποκαλώ ? πάνω σε τι έδαφος ? βάση που μπορεί να σηκώσει τους φ,χ,ψ ορόφους ? και στο που θέλει ο καθένας μας να φτάσει ?

Προσωπικά πιστεύω πως όσοι πιστεύουν πως η ζωή είναι πολυσύνθετη η απάντηση είναι πως όσο και αν νομίζουν πως η ζωή είναι πολυσύνθετη τόσο απλή στην τελική είναι, και όταν κοντεύουν προς το τέλος θα πουν πως τα λίγα και απλά έχουν αξία

Προσωπική 'άποψη πάντα εκφράζω, τις κορυφές που κατακτάς ( με μεγάλο κόπο ) σου δίνουν την δύναμη να συνεχίσεις να κατακτήσεις .......

την επόμενη

είναι στην φύση μας

Απλά συνέχισε ...... μας εμπνέεις

ζητω συγνωμη για την καθυστερημενη απαντηση,οπως ειπα και παραπανω δεν πηρα ειδηση την κουβεντουλα σας :)

Φευγατε μου,
για μενα η προσαρμογη ερχεται οταν κατασταλαζω.
Οταν δηλαδη εχω τακτοποιησει μεσα μου καποια πραγματα και πρεπει να αντιμετωπισω αλλες συνθηκες,συνθηκες που εγω δεν ελεγχω.
Αυτο που λεει η γιωτα ειναι πολυ σοφο κατα την γνωμη μου..η προσαρμογη ειναι μια αναγκαστικη στροφη.

θα σου δωσω ενα παραδειγμα για το πως λειτουργει σε εμενα και πως το χειριζομαι..
Ειμαι της ευθυτητας και της κατα μετωπο αντιδρασης,βαριεμαι τα μισολογα και απεχθανομαι το κουτσομπολιο και τις κακοπροαιρετες κριτικες.οκ?
Στην παρεα μου μπαινουν ατομα που πρεπει να ανεχτω ,γτ εχουν αμεση σχεση με τα παιδια μου ή με την δουλεια μου και δεν μπορω να τα αποφυγω.Βρισκομαι λοιπον σε διλλημα,κι αρχιζω να κανω μανουβρες..
οι μανουβρες ομως εμενα μου τη δινουν,θελω να πω αει σιχτιρ!μανουβρα για μενα ειναι η προσαρμογη..

Ο συμβιβασμος ειναι το αποτελεσμα της προσαρμογης..προσαρμοστηκα ,μπηκα στη διαδικασια να αλλαξω καποιο κομματι μου και ετσι νιωθω συμβιβασμενη..χανω κατι σημαντικο για να κερδισω κατι αλλο εξισου σημαντικο...αλλα τελικα σημασια εχει να μη χρειαζεται να κανω τετοιες ανταλλαγες!