περιοδοι ασχημων σκεψεων

[Kandy]

Δεν μιλησα για αποτροπη καπου... Οταν καποιος αναρωτιεται μηπως πρεπει να παει σε ειδικο, με τον ιδιο τροπο που αναρωτιεται μηπως εχει προβλημα, δεν του λες "πηγαινε σε εναν ειδικο για αυτογνωσια". Ειναι απλως ασχετο... Το κομματι αυτογνωσια θα σκεφτει οταν ανησυχει μηπως εχει κατι?

---------Βασικα σε ειδικο συνηθως παει κανεις οταν εχει χρονισει μια κατασταση και ειναι και επωδυνη, του δυσκολευει τη ζωη. --------------



.......... μπορει να κανω κ λαθος.............

[oboro]

Ναι, ποσο διαφερει αυτο απ' το "συνηθως σε ειδικο παει κανεις οταν εχει χρονισει η κατασταση και ειναι και επωδυνη, του δυσκολευει τη ζωη"?

Βασικα καθολου. Εκτος κι αν δεν διαβαζεις τις απαντησεις στο context του αρχικου ποστ παρα αντιδρας σε μια προταση σαν να ειπωθηκε οπουδηποτε.

[marian_m]

Εγώ θεωρώ πολύ φυσιολογικό αυτό που σου συμβαίνει.
Όλοι περνάμε τέτοιες περιόδους στη ζωή μας, δεν είμαστε πάντα μες στην καλή χαρά.
Είναι πράγματι, περίοδοι που οι σκέψεις μας είναι μπερδεμένες γιατί προσπαθούμε να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας και είναι λογικό επακόλουθο τέτοιες στιγμές να επιλέγουμε την απομόνωση.
Για μένα αυτές οι φάσεις στη ζωή είναι αρκετά επικοδομητικές και χρήσιμες, θα ανησυχούσα πιο πολύ για κάποιον που δεν έχει προβληματιστεί στη ζωή του.
Επίσης είναι απόλυτα φυσιολογικό (ειδικά σε τόσο μικρή ηλικία) να μην έχεις πλήρη αυτογνωσία και αυτοπεποίθηση, όποιος μάλιστα ισχυρίζεται κάτι τέτοιο μάλλον δεν ξέρει τι σημαίνει αυτογνωσία.
Όσο ζούμε μαθαίνουμε τον εαυτό μας, είναι μια διαδικασία που σταματάει όταν πεθαίνουμε (και γι'αυτό πάλι δεν παίρνω και όρκο).
Αν λοιπόν τα πράγματα έχουν όπως τα γράφεις, δε νομίζω ότι υπάρχει λόγος ανησυχίας.

[Kandy]

Σαν απαντηση ηθελα απλα να σου βαλω ενα smile- φατσουλα αλλα δεν ξερω πως γινεται. Θα με βοηθησεις?
Απαντηση στον oboro

[oboro]

Φυσικα! Αλλωστε,


Οταν θελεις κατι παρα πολυ ολο το συμπαν τρεχει να σε βοηθησει..........


(απλως με αλλη φατσουλα =Ρ)