Εχω παντρευτεί τη μάνα μου

[Betty-]

... κι ας μη το παραδεχεται. Εφηβη υπηρξα δραστηρια, ζητησα νωρις ανεξαρτητοποιηση, δουλεψα να εχω τα δικα μου λεφτα. Παντα ηταν η οικογενεια εκει σε ο,τι χρειαζομουν. Η αδερφη μου σημερα συζει με τον συντροφο της.Τελευταια εχει σταματησει αυτη η δραστηριοτητα μου. Για διαφορους λογους, εμεινα πισω σε υποχρεωσεις, ετσι κλειστηκα σπιτι απο επιλογη μου. Οχι υπερβολες, αλλα παλια δεν ημουν του σπιτιου και βγαινω πια μια στις δεκα, γιατι εχω πολλη δουλεια να κανω.
Ετσι βρισκομαστε με τη μητερα συνεχως. Παλια δεν εδινα σημασια στα<< κανε αυτο, κανε το αλλο, δεν το κανεις σωστα>> αλλα ειχα προσωπικη ζωη και δεν εδινα σημασια. Ειμαι και η μεγαλυτερη και ειχα παντα ολες τις ευθυνες. Δε με ελεγχει αμεσα, αλλα εμμεσα και μου εχει δημιουργησει αρνητικη ψυχολογια.Αγαπιομαστε αλλα δεν αντεχομαστε. Να μεινω μονη δεν μπορω οικονομικα. Εχει μεγαλη επιρροη πανω μου, μου κανει ψυχολογικο πολεμο.Της εχω μιλησει, εχει παραδεχτει πως κανει λαθη κι εχει προσπαθησει να φροντιζει μονο τον εαυτο της, ομως συχνα μου λεει πως η ζωη της ειμαι εγω.
Πρακτικες λυσεις θα ηθελα να μου δωσετε ή να βαλω ορια που μαλλον τα εχω αφησει.

[researcher]

http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:A...Fv-Lw68rA1weUA


και στα δικα μας !!!

[Betty-]

Σοβαρες απαντησεις παρακαλω.

[jimmaster]

Σε παρομοια φαση ειμαι κι εγω και ο μοναδικος τροπος μου βρισκω ειναι να ειμαι απολυτος και αποτομος...οταν βλεπω οτι επεμβαινουν πολυ τσιτωνω ασχημα...και για να αποφυγουν ενδεχομενη εκρηξη μου δεν ασχολουνται...

[researcher]

Sorry Betty

παρασυρθηκα απο τον ενθουσιασμο που βρηκα το κολπο και βαζω φωτογραφιες παντου


υα απαντησω σοβαρα

γιατι ειναι ενα θεμα που απασχολει και εμενα πολυ

[Betty-]

Σε παρομοια φαση ειμαι κι εγω και ο μοναδικος τροπος μου βρισκω ειναι να ειμαι απολυτος και αποτομος...οταν βλεπω οτι επεμβαινουν πολυ τσιτωνω ασχημα...και για να αποφυγουν ενδεχομενη εκρηξη μου δεν ασχολουνται...

Γενικα εισαι ηρεμος ανθρωπος;
Αν ναι, αυτο δε σε δυαλυει; Διοτι εχω παρατηρησει πως πιανει και σε εμενα, αλλα στην πραγματικοτητα δεν ειμαι του καυγα. Γινομαι ετσι για να μην ασχολειται και εμενα κι οταν λειπει νιωθω τετοια ηρεμια, πως τα χω βρει με τον εαυτο μου, νιωθω πολυ καλα. Λυπαμαι που το λεω. Την αγαπω τοσο πολυ αλλα... θελω τον εαυτο μου, τον χρονο μου...τη ζωη μου, την προσωπικοτητα μου. Ειμαστε τοσο διαφορετικες κι οταν πιανω τον εαυτο μου να φερεται σε καποιες καταστασεις οπως εκεινη, θυμωνω μαζι μου παρα πολυ.

[ανεμος]

κοπελια αν επιτρεπεις ποσο χρονων εισαι?

[Remedy]

καλα....
μιλας για τον χειροτερο εφιαλτη μου.
κι ως γνωστον, οτι φοβασαι κι οτι κοροιδευεις, ΤΟ ΛΟΥΖΕΣΑΙ!!!
ζω κι εγω με τον φοβο οτι μολις τα σκατωσω οικονομικα (οπου ναναι δηλαδη), θα πεσω στα νυχια της μανας μου.ο πιο σοβαρος λογος που δουλευω ασταματητα απο 20 χρονων, ειναι αυτος! να μην πεσω στην αναγκη της και κυριως να μη με μαζεψει παλι σπιτι της!!!!!δλδ, κοντευω να πετυχω για τον λογο αυτον, εγω, που δεν ημουν ποτε φιλοδοξη και νοιαζομουν κυριως για την καλοπεραση μου...
αφου σκεφτομαι να παντρευτω για να εχω συγκατοικο...
κοπελια, ουτε ψυλλος στον κορφο σου, αυτο εχω να σου πω.
επισης, προσπαθησε να κρατησεις το ηθικο σου ακμαιο, να σκεφτεσαι οτι ειναι κατι προσωρινο και μολις στρωσουν τα οικονομικα σου θα το αλλαξεις. στο μεταξυ, προσπαθησε να μην την ενοχλεις και ζητα κι απο αυτην το ιδιο, προσπαθησε να λειπεις απ το σπιτι, οσο γινεται περισσοτερο, πηγαινε σε καμια αποστολη της actionaid στην αφρικη, να περασει η ωρα, κανε οτι μπορεις να εισαι σε κινηση κι εκτος της ακτινας δρασης της!
να ερχεσαι να κλαιμε την μοιρα σου.δεν κωλωνουμε και δεν παραιτουμαστε απο την προσπαθεια επικτητης ορφανιας απο μανα!!!!

με αγωνιστικους χαιρετισμους!

[researcher]

αυτο λεω και γω


μακρυα και καλα να ειναι τα πουλακια μου

και η μανουλιτσα και ο πατερουλης!!!!

δεν ειναι θεμα πειθους


δεν ειναι θεμα λογων

δεν ειναι θεμα επιχειρηματων

δεν πιανει TI ΠO TA!!!!

οπως σου λεει και η remedy

μακρυα οσο μπορεις

τα μαλωματα δεν...

ισα ισα η γενια των μαμαδων μας με τα μαλωματα σε θελουν πιο πολυ !!!!!!

χαχαχαχαχα!

μα το κυριο αναυτικο μεταξυ των...ητο το μαλωμα!!!

και γω που να το παρω χαμπαρι η ερμη και καθομουν και στεναχωριομουν που τσακωνοντουσταν

αφου περνουσαν καλαααααα μετααααα!!!!

αυτα ειχα να πω!!!!!

και γω αγωνιστικους χαιρετισμους απο το μετωπο!!!!!

[Sofia]

Sorry Betty

παρασυρθηκα απο τον ενθουσιασμο που βρηκα το κολπο και βαζω φωτογραφιες παντου


υα απαντησω σοβαρα

γιατι ειναι ενα θεμα που απασχολει και εμενα πολυ

ρες, ξερεις κατι?

μ αρεσει τοσο πολυ που εισαι ετσι αυθορμητη, πολυ γλυκια ωρες ωρες:)

[researcher]

ρες, ξερεις κατι?

μ αρεσει τοσο πολυ που εισαι ετσι αυθορμητη, πολυ γλυκια ωρες ωρες:)

http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:A...q2ykppfLSYmjha

[Betty-]

Sorry Betty

παρασυρθηκα απο τον ενθουσιασμο που βρηκα το κολπο και βαζω φωτογραφιες παντου


υα απαντησω σοβαρα

γιατι ειναι ενα θεμα που απασχολει και εμενα πολυ

Μην ανησυχεις:)

κοπελια αν επιτρεπεις ποσο χρονων εισαι?

Στελνω σε πμ

καλα....
μιλας για τον χειροτερο εφιαλτη μου.
κι ως γνωστον, οτι φοβασαι κι οτι κοροιδευεις, ΤΟ ΛΟΥΖΕΣΑΙ!!!
ζω κι εγω με τον φοβο οτι μολις τα σκατωσω οικονομικα (οπου ναναι δηλαδη), θα πεσω στα νυχια της μανας μου.ο πιο σοβαρος λογος που δουλευω ασταματητα απο 20 χρονων, ειναι αυτος! να μην πεσω στην αναγκη της και κυριως να μη με μαζεψει παλι σπιτι της!!!!!δλδ, κοντευω να πετυχω για τον λογο αυτον, εγω, που δεν ημουν ποτε φιλοδοξη και νοιαζομουν κυριως για την καλοπεραση μου...
αφου σκεφτομαι να παντρευτω για να εχω συγκατοικο...
κοπελια, ουτε ψυλλος στον κορφο σου, αυτο εχω να σου πω.
επισης, προσπαθησε να κρατησεις το ηθικο σου ακμαιο, να σκεφτεσαι οτι ειναι κατι προσωρινο και μολις στρωσουν τα οικονομικα σου θα το αλλαξεις. στο μεταξυ, προσπαθησε να μην την ενοχλεις και ζητα κι απο αυτην το ιδιο, προσπαθησε να λειπεις απ το σπιτι, οσο γινεται περισσοτερο, πηγαινε σε καμια αποστολη της actionaid στην αφρικη, να περασει η ωρα, κανε οτι μπορεις να εισαι σε κινηση κι εκτος της ακτινας δρασης της!
να ερχεσαι να κλαιμε την μοιρα σου.δεν κωλωνουμε και δεν παραιτουμαστε απο την προσπαθεια επικτητης ορφανιας απο μανα!!!!

με αγωνιστικους χαιρετισμους!

Γελασα πολυ με αυτο σου το κειμενο, εχεις πολυ πετυχημενο χιουμορ!:)
Η αληθεια ειναι πως βολευομαι. Τι θελω να πω, δεν ξερω αν θελω να μεινω μονη μου διοτι το σπιτι αυτο ειναι δικο μου (που αργοτερα θα γινει δικο μου) και δεν εχω μαθει να ζω στα ενοικια, ποσο μαλλον σημερα που σημερα εισαι σε δουλεια, αυριο δεν εισαι. Εχω τον ιδιο φοβο με σενα. Περναω καλα μαζι της οταν ειμαστε και οι δυο στα καλα μας, συζηταμε, μπορει να βγουμε καμμια βολτα ομως απο ενα σημειο κι επειτα σα να χαλα το πραμα. Χωρις να θελω να φανω κακια η καπως, νομιζω πως μερικες φορες ζηλευει, οχι απο κακια. Μερικες φορες ζηλευω κι εγω καποια δικα της κομματια, με λιγα λογια υπαρχει μια σχεση ανεξηγητη μεταξυ μας, αλλοτε υπεραγαπης αλλοτε υπερανταγωνιστικη. Ημουν το πρωτο της παιδι που αγωνιστηκε χρονια να με κανει και η αδυναμια της. Απο τη μια το καταλαβαινω απο την αλλη αδυνατω. Το μονο που σκεφτομαι για το μελλον ειναι να μεινω με καποιον, δεν μαρεσει η μοναξια...και θελω να μοιραζομαι πραματα, συνηθειες, χωρο. Η αδερφη μου εφυγε οταν την ειχα πολλη αναγκη, απο νωρις και εμεινα μονη σπιτι με αποτελεσμα ολα τα βαρη να πεφτουν πανω μου.
Επισης φοβαμαι...(θα το πω κι ας ακουστει χαζο) μην παθει τιποτα χωρις εμενα(ο ψυχολογικος εκβιασμος που λεγαμε που δεν τον δειχνει) δηλαδη οποτε της λεω σοβαρα, οχι σε τσακωμο, θα φυγω μια μερα... αλλαζει το υφος της την πιανει θλιψη. Μια φορα εβαλε τα κλαμματα επειδη της ειπα για πλακα(εγω το εννοουσα) πως θα με βλεπει μια φορα τη βδομαδα οταν παντρευτω)
Ξερω, ειναι σοβαρο αυτο που μου συμβαινει, δε φανταζομουν να μου συμβει εμενα, δηλαδη το ακουγα απο αλλου αλλα μεγαλωνοντας ειδα να την παταω κι εγω, δηλαδη καπου να χω κοινα και με αλλους ανθρωπους, αλλα δεν εχω μισος πως να το πω, δε θελω να στεναχωριεται...με τιποτα.

Απο καπου πρεπει να αρχισω αλλα δεν ξερω απο που.

[ανεμος]

ειχε γεμισει το κομματι μου αν θες τωρα στειλτο το πμ

[Sofia]

Betty,

η ενηλικιωση δεν συμβαινει μεσα μας οταν παταμε τα 18. προφανως...

θελει αποστασεις και συναισθηματικες αλλα και κυριολεκτικες. θελει δουλεια με τον εαυτο μας κ κυριως θελει να δουμε που ειναι τα δικα μας προβληματα κ πώς συμβαλλουμε εμεις στο να δημιουργουνται κ να παραμενουν.

θεματα του τυπου: δεν με παιρνει οικονομικα, φοβαμαι μην παθει κατι, δεν θελω να μεινω μονη, φοβαμαι τη μοναξια εχουν πολυ πραγμα απο πισω.ειδικα οταν μοιαζουν να χουν σημειο αναφορας τη μαμα.

[Betty-]

Betty,

η ενηλικιωση δεν συμβαινει μεσα μας οταν παταμε τα 18. προφανως...

Οχι φυσικα, το ξερω κι εγω αυτο. Στα 18 μου πετουσα στον αερα. Οχι πως δεν υπηρξα ωριμοτερη της ηλικιας μου βεβαια, σε πολλα θεματα εχω ωριμασει πριν την ωρα μου κι αυτο ειτε λογω χαρακτηρα, ειτε λογω βιωματων.

θελει αποστασεις και συναισθηματικες αλλα και κυριολεκτικες. θελει δουλεια με τον εαυτο μας κ κυριως θελει να δουμε που ειναι τα δικα μας προβληματα κ πώς συμβαλλουμε εμεις στο να δημιουργουνται κ να παραμενουν.

θεματα του τυπου: δεν με παιρνει οικονομικα, φοβαμαι μην παθει κατι, δεν θελω να μεινω μονη, φοβαμαι τη μοναξια εχουν πολυ πραγμα απο πισω.ειδικα οταν μοιαζουν να χουν σημειο αναφορας τη μαμα.

Το τελευταιο θελω να μου το εξηγησεις αν φυσικα εχεις διαθεση να κουβεντιασουμε. Εχω αρκετες ανασφαλειες που με οδηγουν στο να εχω φοβιες. Εχω μια μητερα, που παρα τον υπεροχο πλουσιο συναισθηματικο της κοσμο, πιαστηκε κυριολεκτικα απο πανω μου και με επνιξε, με φοβισε και μου δημιουργησε ενα κολλημα μαζι της. Η μικρη μας αφησε γρηγορα και συναισθηματικα και κυριολεκτικα, κρατα τις αποστασεις της απο παντα. Ζει μονη της με τον φιλο της και στις αναγκες ειτε ερχεται και ζηταει, ειτε το παλευει με εκεινον. Εγω δεν μπορω να εχω την ιδια σταση, μου αρεσει να ειμαι ανεξαρτητη. Η βασικη διαφορα μας με τη μικρη ειναι πως ενω εκεινη ειναι συναισθηματικα ανεξαρτητη εγω συναισθηματικα ειμαι εξαρτημενη. Αν το βαζα στοχο αυριο να νοικιασω σπιτι, θα μπορουσα, ομως το μετα το σκεφτομαι εντονα. Συναισθηματικα θεωρω πως πρεπει πρωτα να γινει η δουλεια.Πως;;; Το αν θα μεινω μονη πια ειναι το τελευταιο σταδιο, δε θελω αυριο να μεινω ανεργη και να πεσω στην αναγκη να επιστρεψω. Απο που να αρχισω δεν ξερω.Τελευταιος χρονος ειναι αυτος που μου ζητα να κανω εξηγησεις, να βρω απαντησεις και να ανοιξω τα φτερα.
Θελω να δημιουργησω μαζι της μια σχεση γυναικας προς γυναικα. Το μειονεκτημα εδω ειναι πως εχουμε ζησει και μεγαλωσει διαφορετικα, σαν ανθρωποι δεν εχουμε κοινα, δεν ταιριαζουμε. Ομως αγαπιομαστε και εκτιμα η μια την αλλη, ακομα κι αν δεν το λεει. Την εκτιμω που μοχθησε για τα παιδια της, σε καποια κομματια την βγαζω σουπερ ηρωα και μανα με ολη τη σημασια, κομματια που δεν ξερω αν θα μαι ικανη, με εκτιμα που προσπαθω ενω παντα υπαρχει πισω η ασφαλεια, την οποια συνεχως αρνουμαι. Το κοινο μας εδω ειναι η δυναμικη απεναντι στη ζωη.
Θελω να δημιουργησω με τη μανα μου μια σχεση ανθρωπινη και γυναικεια (δεν εννοω φιλικη), να με σεβεται και να τη σεβομαι, να παψω να υποκυπτω στους ψυχολογικους εκβιασμους της, να πατησω σταθερα ποδι, να δειξω τον εαυτο μου, αυτον που ειμαι σημερα, ειμαι γυναικα πια, κι οχι παιδακι.