ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΘΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ

[Θεοφανία]

(τι ειναι το μονομετρο κοπελια?)

είναι αυτό που εγώ και συ θα το φάμε μόνο στο κεφάλι...:ρ

[Sofia]

ειμαι προκατελλειμενη εξ αρχης ακομα και στα φιλια σκεφτομαι αυτο θα οδηγησει σε "αυτο" και μετα θα δει οτι εισαι φοβισμενη και θα φυγει
και μαντεψτε.Παντα αυτο γινεται επιβεβαιωνομαι
σοφια μου με ρωτησες αν φοβαμαι.ναι παρα πολυ.φοβαμαι να κανω μια σχεση γιατι εμπεριεχει και το σεξουαλικο στοιχειο.

γεια χαρα κ πάλι μαρακι!

μονο γιατι εμπεριεχει το σεξουαλικο στοιχειο? μηπως ειναι και κατι αλλο γυρω απο αυτο? εννοω φοβασαι να ερθεις πιο κοντα με ανθρωπους? να προσπαθησεις να μιλησεις πιο ανοιχτα σε καποιον? τί φοβασαι πώς θα γινει αν μιλησεις σε καποιον?

[Sofia]

.Μπορεσες και ειπες αυτα που εγω δε μπορεσα να εκφρασω.φοβαμαι οτι αν με δει ενας ανδρας αβαφτη δε θα με θελει.Ανωριμοτητα αλλα ισως επειδη και εμενα δε μαρεσει ο εαυτος μου ετσι.
μετα λεω θελω να αγαπηθω για την ψυχη μου και την προσωπικοτητα μου.φασκω και αντιφασκω
ναι βλεπω ειδικο αλλα εχω ενα προβλημα και εκει οταν ειναι να μιλαω για εμενα κομπλαρω

εχω περασει αναλογη ανασφαλεια μαρια. και ναι ειναι ανωριμο ολο αυτο. τι εξυπηρετει αυτη η αναγκη σου για αποδοχη απο ολους τους αντρες? τι εγινε αν δεν αρεσεις σε καποιον αβαφη?
πώς θα θελες να γινεσαι αποδεκτη για την προσωπικοτητα σου, ομως αγωνιας τοσο για την εικονα σου?

ξερω οτι ειναι δυσκολα αυτα τα ερωτηματα κ μπορει να θελουν πολλα χιλιομετρα ψυχοθεραπειας (ή οχι και απαραιτητα) αλλα αξιζει να δωσεις τις απαντησεις στον εαυτο σου, μιας κ κατι τετοιο μπορει να σε απελευθερωσει απο πολλα θεματα που σε κρατουν εγκλωβισμενη.

[sousou]

marie γεια σου.ειναι πολυ δυσκολο αυτο που περνας και σε καταλαβαινω.αν εχεις την δυνατοτητα και θελεις πηγαινε σε εναν ψυχολογο γιατι ολο αυτο μαλλον προερχεται απο την τραυματικη εμπειρια που ειχες.εκει θα μπορεσεις να συζητησεις μαζι του και να ξεπερασεις τις φοβιες σου.τα ξερω αυτα γιατι και εγω ειχα διαφορες ασχημες εμπειριες και δεν τις ελεγα στην ψυχολογο μου γιατι ντρεπομουν.απ οταν αρχισα να της μιλαω ομως καταλαβα οτι δεν χρειαζεται να ντρεπομαι για τιποτα και ενω εβαζα τα κλαμματα οταν μιλουσα για αυτα τα θεματα τωρα δεν στεναχωριεμαι τοσο πολυ πια.πιστευω οτι θα σε βοηθησει παρα πολυ.και μην ντρεπεσαι τον γιατρο σου.δεν χρειαζεσαι να ντρεπεσαι για οσα νιωθεις.ευχομαι ολα να πανε καλα...

[marie]

και ομως ντρεπομαι γιατι ειναι σαν να το ξαναζω το γεγονος
ημουν 12 και το συναισθημα αυτο της αηδιας που ενιωσα τοτε εχει ριζωθει μεσα μου

[Kandy]

Εγω θα σου ελεγα να ξεκινησεις την "ψυχοθεραπεια" απο ΕΔΩ-ΤΩΡΑ. (εχεις ηδη αρχισει κ δεν το χεις καταλαβει.........) Οκ! Ντρεπεσαι πολυ. Το αναφερεις ΣΥΝΕΧΕΙΑ! Πρεπει σιγα -σιγα να μιλησεις για το προβλημα σου απ την αρχη. Δεν σε ξερουμε κ δεν προκειται να σε δουμε ΠΟΤΕ εξω στο δρομο για να σε κρινουμε........ Ειμαστε εδω για να σε ακουσουμε.... Και δεν προκειται να κρινουμε απο την εξωτερικη σου εμφανιση.........
Αρχισε κ λεγε ΤΩΡΑ. Τι ντρεπεσαι????? Να σαι σιγουρη οτι δεν προκειται να μας σοκαρεις? ΛΕΓΕ για ΣΕΝΑ κ οχι για μας..

[marie]

στα 12 ειχα την ασχημη εμπειρια οπως ειπα και πριν .ο "κυριος"που μου εκανε κακο ηταν συγγενης μου .για χρονια ενιωθα οτι εγω φταιω οτι ισως τοτε ημουν προκλητικα ντυμενη.Τωρα συνειδητοποιησα οτι η ευθυνη ηταν 100% δικη του.Ημουν παιδι αθώα και μου κατεστρεψε οτι ομορφο ειχα μεσα μου και ακομη νιωθω οτι το αισθημα επανερχεται ειναι ενα αισθημα αηδιας οταν βλεπω κατι προστυχο ενας θυμος μια επιθετικοτητα μια θλιψη ολα μαζι
αλλα και τωρα που γραφω δε νιωθω καλα και ασ το εβγαλα απομεσα μου

[marie]

περασαν τοσα χρονια αλλα θυμαμαι ακριβως και τι φορουσα και τα παντα.αν με ρωτησεις τι εφαγα χτες δε θυμαμαι αλλα θυμαμαι ακομα και την στιγμη που με αγγιξε και τοτε σταματησε ο χρονος για μενα
δε εκανα κινηση
δε τον εδιωξα
δε μπορουσα να πιστεψω οτι γινεται ελεγα θεε μου να τελειωσει εκλαιγα βουβα
θεε μου να τελειωσει αυτο ελεγα τιποτα αλλο

[marie]

τοτε που εβλεπα τα παντα με τοσο ρομαντισμο ειδα την προστυχη πλευρα των ανθρωπων
και ολα αυτα απο συγγενη μου που τον αγαπουσα τον εβλεπα με τοσο αγαπη παιδικη σαν πατερα μου
αντηχουν οιλεξεις του ακομα στα αυτια μου
θελω να σταματησουν αυτες οι λεξεις να με στοιχειωνουν
να παψω να τρεμω
να παψ ω να υποφερω
βοηθηστε με

[marie]

τρεμουν τα χερια μου κλαιω με λυγμους θα θελα να σταματησω να ποναω
τωρα που κλαιω με λυγμους νιωθω καλυτερα
ο βουβος πονος μου τρωει τα σωθικα θα πρεπει να μιλησω στον γιατρο μου.εκει δε θα κρυβομαι πισω απο εναν υπολογιστη
εκει θα ειμαι προσωπομε προσωπο

[Θεοφανία]

μαρι...να σε ρωτήσω κάτι?
τα είπες σε κανένα ποτέ αυτά? Εννοώ την οικογένεια σου....

[Kandy]

Ευχαριστω που μας εμπιστευτηκες.... Δεν ειναι κακο που κλαις... Εκανες μια αρχη. Marie για να ξεπερασεις το προβλημα σου πρεπει αρχικα να μπορεις να το συζητας... Κανανας νοημον ανθρωπος δεν προκειται να σε κατηγορησει για κατι...
Ησουν ατυχη, γι αυτο που επαθες. Ομως πρεπει να το αντιμετωπισεις, μην το σκεπαζεις... Δεν προκειται να φυγει με αυτο τον τροπο. Εγω σε καταλαβαινω... Ομως εισαι πολυ μικρη για να ακυρωνεις .... τη ζωη σου. Πρεπει να μιλησεις στο γιατρο σου... Μαrie, θα το κανεις? Σε παρακαλω..........
(Το περιβαλλον σου πρεπει να ναι συντηρητικο,ε?)

[crazy_diamond]

marie,

''κρύβεσαι πίσω από έναν υπολογιστή''; Γιατί το λες αυτό; Είναι λίγο που ανοίγεσαι εδώ μέσα; Που μας εμπιστεύεσαι αυτό για το οποίο καθόλου μα καθόλου δεν έφταιξες εσύ; Αυτό που σε πονάει τόσο; Καθόλου λίγο δεν είναι! Είναι πολύ σπουδαίο και θέλει θάρρος και κουράγιο. Ναι, και θυμός και επιθετικότητα και θλίψη, καθόλου παράλογα αυτά που νιώθεις, άνοιξε, βγάλ’ τα προς τα έξω όσο αντέχεις και μπορείς κάθε φορά. Ας είναι αυτή η αρχή. Μίλησε..
το πρώτο τεράστιο βήμα για να σταματήσει αυτό το στοίχειωμα, γιατί μπορεί να σταματήσει, ναι, και πρέπει να το πιστέψεις αυτό..

[Φωτεινη!]

ψυχουλα..
εχεις μια πληγη αγιατρευτη..πρεπει να την περιποιηθεις καρδουλα μου!!
Αυτο που σου συμβαινει στις σχεσεις σου εχει ΑΜΕΣΗ σχεση με αυτη την πληγη..
..για να προχωρησεις στη ζωη σου!

[marie]

ευχαριστω ολους για τις απαντησεις σας
το εκτιμω αφανταστα