παλεύοντας στα κύματα

[amelie74]

Αρσι μου,
απο τοτε που σταματησα να εργαζομαι(εδω και μια πενταετια),επερνα την παραταση ανα εξαμηνο,η οποια καλυπτε μονο ψυχιατρικα περιστατικα.
αυτη η παραταση ομως σταματαει οριστικα και μαλλον δεν φταιει η ψυχιατρος του ΙΚΑ για αυτο αλλα αλλοι,οι οποιοι ελεγχονται απο αλλους,οι οποιοι με τη σειρα τους καθοδηγουνται απο αλλους.(πολλα θα ηθελα να πω επι του θεματος αλλα οχι απο δω).

βασικα ψιλοαπογοητευτηκα με αυτο που μου πες οτι δεν φτανουν τα ενσημα μου για παραταση μεσω ΟΑΕΔ.

προκειμενου να βγαλω βιβλιαριο αποροιας πρεπει να προσκομισω και φορολογικη δηλωση του πατερα μου?
μηπως θα μπορουσες να μου δωσεις πληροφοριες ειτε απο δω ειτε μεσω μειλ για το τι δικαιολογιτικα απαιτουνται?

οσο για την προνοια αστο καλυτερα....ειναι πολυ πονεμενη ιστορια.
δεν θα ηθελα να το συζητησω γιατι θα φορτιστω περισσοτερο.

και γω σε φιλω,αλλα πιο αισιοδοξη δεν νομιζω να με ακουσεις.
βασικα ισως και να μην με ξανακουσεις καθολου.
(και το εννοω αυτο,γιατι εχω φτασει στα ορια μου ή μαλλον εχω αρχισει να τα ξεπερναω).
οσο αντεξω...

[Φωτεινη!]

Αμελιτσα
εχτες διαβασα ολο το θεμα σου..
Πραγματικα καταλαβαινω τις δυσκολιες και δυστυχως δεν εχω κατι περισσοτερο, απο οτι ολα τα παιδια εδω σου εχουν γραψει,να σου προτεινω..
Το μονο που θελω να πω ειναι υπομονη κουραγιο και θετικη σκεψη κοριτσακι μου..

[Θεοφανία]

1)ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΜΕΤΡΗ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ,Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΜΙΑ ΛΥΣΗ.

2)ΜΕ ΤΗΝ ΟΞΕΙΑ ΤΣΙΓΚΟΥΝΙΑΣΗ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΜΟΥ,ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΜΟΥ ΔΗΛΩΣΑΝ ΟΤΙ ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΛΥΨΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΣΟΝ ΑΠΟ
ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ(ΕΝΩ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥΣ).

3)ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΑΠΟΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΟ(ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΚΑΛΛΙΣΤΑ ΝΑ ΓΡΑΦΤΩ ΩΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΟ ΜΕΛΟΣ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΑΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΑΝ ΠΕΡΝΟΥΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΒΓΑΖΑΝ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ ΑΝΩ ΤΟΥ 67%,ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ.)

Είναι η πρώτη φορα μετά από τόσο καιρό που γράφεις εδώ, και "μπήκα" στο περιβάλλον του σπτιού σου.

Πρέπει να μιλήσει ένας άνθρωπος στον πατέρα σου, θεωρώ τραγική την αντιμετώπιση του και σου στέλνω την απεριόριστη συμπαρασταση μου γι αυτή την κατάσταση.

[claire]

οι γονείς σου είναι ασφαλισμένοι στο ίκα? παίζει να δεχτούν να γράφονται τα φάρμακα στα δικά τους βιβλιάρια? αμελί μην απελπίζεσαι, θα βρεθεί λύση. άλλοι άνθρωποι είναι πραγματικά στο δρόμο και όμως σε τέτοιες καταστάσεις βρίσκεται κάποιος να τους βοηθήσει.

[katerinaki]

Αμελιτσα τον ειδες τον Μαριο χθες?

[amelie74]

σας ευχαριστω ολες σας θερμα για τα μηνυματα συμπαραστασης σας.
σημερα ειμαι ελαφρως καλυτερα.
που θα παει θα βρεθει μια ακρη.
ηδη ελαβα ενα ελπιδοφορο μειλ σχετικα με τη νομοθεσια απο την φιλη μου την Αρσι και οι γονεις μου,οταν με ειδαν τοσο χαλια,μου ειπαν οτι δεν προκειται να με αφησουν ετσι και οτι καποια λυση θα βρουμε.

Κατερινακι μου οχι δεν τον ειδα τον Μαριο χθες,γιατι ημουν σε παρα πολυ ασχημη ψυχολογικη κατασταση.
τον πηρα τηλ,του το εξηγησα και εδειξε απολυτη κατανοηση.
σχετικα με το θεμα του Μαριου θα επανελθω καποια αλλη στιγμη,που θα εχω πιο πολλα κεφια.

να ειστε ολοι και ολες καλα.

[Remedy]

μην ανησυχεις αμελι
οι γονεις σου σε εχουν υπο την προστασια τους και σε συντηρουν , τοσα χρονια τωρα.
δεν προκειται να σε αφησουν χωρις φαρμακα ΟΤΙ κι αν γινει.
πρωτα απ ολα γιατι σε αγαπουν, οτι διαφωνιες κι αν εχετε.
κι επειτα γιατι αν μεινεις χωρις φαρμακα, εκτος απο εσενα θα εχουν προβληματα και οι ιδιοι...

[amelie74]

χεχε καλα τα λες βρε Ρεμεντυ

[amelie74]

Λες και τρώμε το χειμώνα παγωτό.
Λες και πέφτουμε σε τοίχους μ' εκατό.
Έτσι ανάποδα λυγάω το βράδυ αυτό
του νου τη βέργα.

Λες και η στάθμη της αγάπης πάει να βρει
πόσοι κρύβονται στη λάσπη θησαυροί.
Πώς κοπήκανε στα δάχτυλα οι σταυροί
γι' ανθρώπων έργα.

Αδιόρθωτα τα μάτια κι οι καρδιές
με κουμπιά και φερμουάρ κατεστραμμένα
δυο κουβέντες μου σου πέσανε βαριές
κι αποφάσισες να ζεις χωρίς εμένα.

Λες και στρώσαμε τον Αύγουστο χαλί
λες και βγήκε τ' ασανσέρ σ' ένα κελί
που ένας το βλέπε το φως γι' ανατολή
κι άλλος για δύση.

Λες και μέσα μας τ' αντίθετα τραβάν
να ψηφίσουνε στο ίδιο παραβάν
σαν αιώνιο Ιησούν ή Βαραβάν
του ανθρώπου η φύση.

[amelie74]

Τόσο καπνό που πίνω μέσα μου
άμα τον είχα ταξιδέψει,
θα 'χα γυρίσει όλη τη γη
από τη νύχτα ως την αυγή
παρά που λες πως μ' αγαπάς
να 'χα πιστέψει.

Γιατί τώρα είναι σπάνιο
να ξοφλήσω το δάνειο
που 'χα πάρει απ' το χθες
για να ελπίζω
σ' έναν αγώνα τιτάνιο
σαν υπερωκεάνιο
μες την ομίχλη στεριά να σφυρίζω.

Παναγιά μου εσύ του Νοτιά
της καρδιάς μου η γη ξενιτιά
της καρδιάς μου η γη
μια βαθιά πληγή
που την κλείνει του χρόνου η φωτιά.

Τόσο καπνό που είδαν τα μάτια μου
άμα τα βλέφαρα είχα κλείσει
ίσως και να 'χα ονειρευτεί
πως σαν την έρημο καυτή
είν' η ψευτιά που λόγια αγάπης
πάει να χτίσει.

[amelie74]

μην πολυδινετε σημασια σε αυτα που γραφω...ειναι στιχακια της Λινας Νικολακοπουλου.(που με εκφραζουν).
οταν τελειωσουν τα αντιψυχωσικα να δειτε τι θα γραφω
αστειευομαι...νιωθω καπως καλυτερα

[amelie74]

Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
Που κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών
Εξάρχεια, Πατήσια, Μεταξουργείο, Μετς
Κάνουν ό,τι λάχει
Πλασιέ τσελεμεντέδων κι εγκυκλοπαιδειών
Φτιάχνουν δρόμους κι ενώνουν ερήμους
Διερμηνείς σε καμπαρέ της Ζήνωνος
Επαγγελματίες επαναστάτες
Παλιά τους στρίμωξαν και τα κατέβασαν
Τώρα παίρνουν χάπια και οινόπνευμα να κοιμηθούν
Αλλά βλέπουν όνειρα και δεν κοιμούνται
Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα
Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα

Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα
Στις ταράτσες παλιών σπιτιών
Εξάρχεια, Βικτώρια, Κουκάκι, Γκύζη
Που πάνω τους έχετε καρφώσει εκατομμύρια σιδερένια μανταλάκια
Τις ενοχές σας
Αποφάσεις συνεδρίων, δανεικά κοστούμια, σημάδια από κάφτες
περίεργες ημικρανίες, απειλητικές σιωπές
Κολπίτιδες...
Ερωτεύονται ομοφυλόφιλους...
Κρυπτομονάδες...
Καθυστέρηση...
Το τηλέφωνο...
Σπασμένα γυαλιά...
Το ασθενοφόρο...
Κανείς...

Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα
Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα

Κάνουν ό,τι λάχει
Όλο ταξιδεύουν οι φίλοι μου
Γιατί δεν τους αφήσατε σπιθαμή για σπιθαμή
Οι φίλοι μου ζωγραφίζουν με μαύρο χρώμα
Γιατί τους ρημάξατε το κόκκινο
Γράφουν σε συνθηματική γλώσσα
Γιατί η δική σας μόνο για γλύψιμο κάνει
Οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
Και σύρματα
Στο λαιμό σας
Στα χέρια σας
Οι φίλοι μου...


Κατερινα Γωγου
εξαιρετικα αφιερωμενο σε ΟΛΟΥΣ οσους ευθυνονται για την σημερινη μας καταντια!!!

[amelie74]

μην φοβαστε.δεν παραληρω απλα ΕΚΦΡΑΖΟΜΑΙ

[Θεοφανία]

δεν ανησυχούμε....τραγούδα....:Ρ

[amelie74]