παλεύοντας στα κύματα

[amelie74]

Καταρχήν να διευκρινίσω ότι ανοίγω νέο θέμα γιατί ζήτησα από την Συλια,να διαγράφουν τα αλλά δυο πρόσφατα θέματα γιατί μου προκαλεί αφάνταστη θλίψη το να τα ξαναδιαβάζω.

Σήμερα πέρασα άλλη μια φρικτή μέρα.
Η αδελφή μου γύρισε από το ωδείο τρομερά ταραγμένη(όπως συμβαίνει κάθε Τέταρτη) και για μια πολλοστή φορά είχε την απαίτηση να της κάνω τον ψυχίατρο.
Κλειδώθηκα στο δωμάτιο μου για να της περάσω το μήνυμα ότι δεν έχω καμία όρεξη να την στηρίξω, παρόλα αυτά όμως εκείνη προκειμένου να με εξαναγκάσει να μιλήσουμε άρχισε να κλαίει με λυγμούς δυνατά.
Έτσι κάνει πάντα όταν θέλει να με προστάξει να την στηρίξω.

Ζω σε ένα άκρως νοσηρό περιβάλλον και είμαι βέβαιη πως αν δεν ήταν έτσι τα πράγματα στην οικογένεια δεν θα χρειαζόμουν τόσα φάρμακα (και ας το ψυχίατρο μου να μιλαεί περί γονιδιων).

Προκειμένου να ξεφύγω από αυτό το νοσηρό περιβάλλον έχω βάλει κάποιους στόχους.
Πρώτον να αρχίσω ψυχοθεραπεία είτε ατομική είτε ομαδική(αυτό θα κριθεί από ένα τηλεφώνημα που περιμένω από μια ψυχολόγο την Παρασκευή) και δεύτερον να ψάξω για μια δουλίτσα έστω και του ποδαρού.

Απλά παιδιά υπάρχουν φόρες που δεν αντέχω άλλο!

[carrie]

Αστην να κλαιει. Πες της οτι μπορει να κλαψει οσο θελει, αλλα δε μπορει να σε χειριζεται ετσι και σηκω πηγαινε βολτα

[Sofia]

Ιωάννα,

πολυ καλες οι ιδεες σου για νεα ξεκινηματα και η αφοσιωση σου στους στοχους σου. Μπραβο!

Εχεις αναγκη να φυγεις οταν νιωσεις δυνατη, απο το πατρικο σου? Οι θεραπευτες σου πανω σ αυτο το θεμα, τι σου εχουν πει κατα καιρους? Υπάρχει τετοια δυνατοτητα?Εσυ θα το ηθελες?

[Arsi]

Ζω σε ένα άκρως νοσηρό περιβάλλον και είμαι βέβαιη πως αν δεν ήταν έτσι τα πράγματα στην οικογένεια δεν θα χρειαζόμουν τόσα φάρμακα (και ας το ψυχίατρο μου να μιλαεί περί γονιδιων).

Προκειμένου να ξεφύγω από αυτό το νοσηρό περιβάλλον έχω βάλει κάποιους στόχους.
Πρώτον να αρχίσω ψυχοθεραπεία είτε ατομική είτε ομαδική(αυτό θα κριθεί από ένα τηλεφώνημα που περιμένω από μια ψυχολόγο την Παρασκευή) και δεύτερον να ψάξω για μια δουλίτσα έστω και του ποδαρού.

Απλά παιδιά υπάρχουν φόρες που δεν αντέχω άλλο!

Σίγουρα το περιβάλλον παίζει ρόλο στο να βοηθήσει ή να αποτρέψει μια θεραπεία αμελί μου.

Καλή αρχή με τους στόχους σου! Ελπίζω να βρεις μια ψυχολόγο να σου ταιριάζει και να σε βοηθήσει να το διαχειριστείς (να μπορέσεις να είσαι όσο το δυνατό αποστασιοποιημένη μέχρι να μπορέσεις να φύγεις ) ,που αν το ψάξεις θα βρεις, κ γενικότερα να βοηθηθείς όπου το έχεις ανάγκη.
Καλή επιτυχία επίσης στο ψάξιμό σου για δουλειά!

Ναι, υπάρχουν και οι στιγμές που αισθανόμαστε πως δεν αντέχουμε άλλο αλλά μην ξεχνάς πως αυτές μας οδηγούν σε αλλαγές !

Απ'τη σημερινή μέρα κράτα τα καλά της ! που είναι οι νέοι στόχοι σου

[amelie74]

Αστην να κλαιει. Πες της οτι μπορει να κλαψει οσο θελει, αλλα δε μπορει να σε χειριζεται ετσι και σηκω πηγαινε βολτα

carrie οντως ειναι τρομερα χειριστικη.
προσπαθω με διαφορους τροπους να της βαλω τα ορια μου,αλλα δεν τα καταφερνω παντα.
οταν ειναι στρεσαρισμενη,ο μοναδικος ανθρωπος απο την οικογενεια στον οποιο θελει να λεει τα προβληματα της ειμαι εγω.
και οταν ειμαι στις καλες μου(πραγμα ψιλοσπανιο),την ακουω και την στηριζω οσο μπορω.
αλλα σημερα δεν ημουν καθολου καλα επειδη ειχα διαφορες σκοτουρες στο κεφαλι μου.
(κυριως σχετικα με το τι θα κανω με το εργασιακο αλλα και το ψυχοθεραπευτικο ζητημα).
αφου μετακομισα στον κατω οροφο και την αφησα να κλαιει,ειδε και απο ειδε και πηρε τηλεφωνο εναν φιλο της να του πει τον πονο της.
γενικα προσπαθω το τελευταιο διαστημα να αποστασιοποιουμαι οσο μπορω περισσοτερο-οχι απο την αδερφη μου,αλλα απο το προβλημα της-
το κακο ειναι οτι ο η/υ ειναι στον πανω οροφο και δεν υπαρχει δυνατοτητα να μεταφερθει κατω,οποτε οταν αρχιζει να μπουκαρει καθε τρεις και λιγο στο δωματιο μου,πολυ απλα κλειδωνω την πορτα.
αλλα και παλι επιμενει.ειτε μου μιλαει απο εξω απο την πορτα μου,ειτε χτυπαει και μου λεει "μπορεις να μου ανοιξεις λιγο?"
και δεν συμβαινει αυτο μονο οταν ειναι στα ασχημα της αλλα και οταν βαριεται και με θελει απλα για παρεα.
ειναι αδερφη μου,την αγαπαω,την ποναω,αλλα νησαφι πια!
δεν θα γινουμε αυτοκολλητες οπως θα ηθελε...

[amelie74]

Ιωάννα,

πολυ καλες οι ιδεες σου για νεα ξεκινηματα και η αφοσιωση σου στους στοχους σου. Μπραβο!

Εχεις αναγκη να φυγεις οταν νιωσεις δυνατη, απο το πατρικο σου? Οι θεραπευτες σου πανω σ αυτο το θεμα, τι σου εχουν πει κατα καιρους? Υπάρχει τετοια δυνατοτητα?Εσυ θα το ηθελες?

θα ηθελα παρα πολυ Σοφια μου να φυγω απο το σπιτι μου,αλλα δυστυχως δεν υπαρχει αυτη η δυνατοτητα.
ολοι μα ολοι οι θεραπευτες στους οποιους εχω κατα καιρους παει αυτο μου λενε.
οτι το κλιμα στην οικογενεια επιτεινει το προβλημα μου.
με παροτρυνουν-αν οχι να φυγω απο το σπιτι-τουλαχιστον να λειπω οσο περισσοτερες ωρες μπορω.
γι' αυτο το κεντρο ημερας που πηγαινα ηταν μια σανιδα σωτηριας για μενα...

[ανεμος]

νομιζω οτι πολυ απλα προσπαθει να σου σπασει τα ορια ισως επειδη στο παρελθον εχεις υποκυψει(δεν ξερω εικαζω)συνεχισε με τα ορια και μην το βαζεις κατω.......οταν δει οτι δεν μασας ισως χαλαρωσει και εσυ αισθανθεις οτι προστατευεις τον εαυτο σου και τον φροντιζεις...........

[amelie74]

Σίγουρα το περιβάλλον παίζει ρόλο στο να βοηθήσει ή να αποτρέψει μια θεραπεία αμελί μου.

Καλή αρχή με τους στόχους σου! Ελπίζω να βρεις μια ψυχολόγο να σου ταιριάζει και να σε βοηθήσει να το διαχειριστείς (να μπορέσεις να είσαι όσο το δυνατό αποστασιοποιημένη μέχρι να μπορέσεις να φύγεις ) ,που αν το ψάξεις θα βρεις, κ γενικότερα να βοηθηθείς όπου το έχεις ανάγκη.
Καλή επιτυχία επίσης στο ψάξιμό σου για δουλειά!

Ναι, υπάρχουν και οι στιγμές που αισθανόμαστε πως δεν αντέχουμε άλλο αλλά μην ξεχνάς πως αυτές μας οδηγούν σε αλλαγές !

Απ'τη σημερινή μέρα κράτα τα καλά της ! που είναι οι νέοι στόχοι σου

αχ Αρσι μου γλυκεια,τους νεους στοχους μου,τους πηρε η Τρόικα:P
θεραπεια οκ αργα ή γρηγορα θα βρω.
αλλα για δουλεια της προκοπης δεν βλεπω να μου καθεται.
μονο φυλλαδια και κομπαρσαδικα μου καθονται και αυτα οχι σε μονιμη βαση.

[amelie74]

νομιζω οτι πολυ απλα προσπαθει να σου σπασει τα ορια ισως επειδη στο παρελθον εχεις υποκυψει(δεν ξερω εικαζω).

ανεμε πολυ σωστα εικαζεις.
στο παρελθον υπεκυπτα κατ'εξακολουθηση.

[amelie74]

σημερα κοιμηθηκα το μεσημερι και πεταχτηκα πανω βλεποντας εναν φριχτο εφιαλτη.
ειδα την Γιωτα (την πρωην ψυχολογο μου στο κεντρο ημερας) να μου λεει "αντιο Ιωαννα" χαμογελωντας.
τι παιχνιδια παιζει ωρες-ωρες το υποσυνειδητο...
παει σχεδον ενας μηνας απο οταν σταματησε η θεραπευτικη μας συνεργασια και ακομη να χωνεψω αυτο το "αντίο"...

[Kandy]

......το προβλημα σου ειναι κωμικοτραγικο......... (ελπιζω να μην παρεξηγηθηκες...)

[arktos]

......το προβλημα σου ειναι κωμικοτραγικο......... (ελπιζω να μην παρεξηγηθηκες...)

σου προκάλεσε τόσο γέλιο δλδ?

[amelie74]

......το προβλημα σου ειναι κωμικοτραγικο......... (ελπιζω να μην παρεξηγηθηκες...)

παρεξηγουμαι μονο οταν η μοναδικη προθεση του ποστ του αλλου,ειναι ακριβως το να παρεξηγηθω.
ελπιζω να μην παρεξηγηθηκες!

[ανεμος]

......το προβλημα σου ειναι κωμικοτραγικο......... (ελπιζω να μην παρεξηγηθηκες...)

πολυ παραγωγικη προσφορα στο προβλημα του αλλου............

[Kandy]

Tι να πω.....? Οτι εχετε αδικο? Μαλλον δεν εχετε!!! ..........δεν το αντιμετωπισα σωστα!!!! Ζητω συγνωμη. Δεν ηθελα να υποτιμησω το προβλημα σου... Μαλλον επειδη δεν εχω βρεθει στη θεση σου να δω τη "γλυκα".... Δεν ηθελα να σε αποθαρρυνω......